|
***...ใจฉันเป็นของเธอ ตอนที่ 6...***
 ตอนที่ 6
รอยยิ้มพิมพ์ใจยามพบเห็น
เหมือนเป็นแสงสว่างกลางใจฉัน
หนทางมืดมนเคยตีบตัน
กลับสว่างพลันยามได้พบรอยยิ้มจากเธอ...
อะไรมันจะหวานได้ขนาดนี้วะไอ้พี
ตุ้ยหยิบสมุดโน้ตของเพื่อนมาแกล้งอ่านเสียงดังพอที่จะได้ยินกันทั้งกลุ่ม
ทำให้พีรดนย์รีบคว้าแย่งกลับมาคืนมาเสีย ความรู้สึกที่เขามีต่อน้ำค้างมันเป็นสิ่งสวยงาม เขาอยากเก็บไว้ในความทรงจำมากกว่าที่จะมาทำล้อเล่น
ตกลงนายกับน้องน้ำค้างตกลงปลงใจคบหากันแล้วหรือวะไอ้พี
เกมถามขึ้นมองหน้าพีรดนย์ที่กำลังเก็บสมุดโน้ตเข้ากระเป๋าหนังสือ
ไม่รู้สิ
คำตอบสั้นๆที่ดังมาจากปากของพีรดนย์ทำเอาเพื่อนทั้งสามมองไปยังพีรดนย์เป็นหนึ่งเดียวกันทันที
กลับบ้านด้วยกันทุกเย็น ตอนเช้าก็นั่งทานข้าวด้วยกันบ่อยๆ นายยังจะไม่แน่ใจอะไรอีกวะเกมเปิดฉากซักถามทันที
ไม่รู้สิ
เฮ้ย นายเป็นบ้าอะไรของนายวะเนี่ย ถามอะไรก็ไม่รู้สักอย่าง
ตุ้ยถามขึ้นด้วยความหงุดหงิดไม่เข้าใจเพื่อนคนนี้เอาเสียเลย
ชั้นไม่กล้าเสนอหน้าขอเค้าเป็นแฟนหรอก แค่เด็กกำพร้าคนหนึ่งจะเอาอะไรมาก
พีรดนย์บอกขึ้นกับเพื่อนๆด้วยน้ำเสียงเป็นปกติ แต่ทั้ง เกม ตุ้ย และโอมห์ ก็เข้าใจในเหตุผลนี้ของเพื่อนเขา ความเจ็บปวดกับการสูญเสียครอบครัวจนทำให้เพื่อนคนนี้ต้องย้ายถิ่นฐานบ้านเกิดจากเหนือสุดมาอยู่ไกลถึงใต้สุดเช่นนี้
น้ำค้างเค้าคงไม่คิดมากหรอกนา ตอนนี้พวกเราเองก็ยังเรียนไม่จบกันเลย นายเองก็เถอะจะคิดเองแทนน้ำค้างทำไม ให้ช้ำใจเล่นวะ
โอมห์ปลอบใจเพื่อนขึ้น ทุกครั้งที่เพื่อนในกลุ่มมีปัญหาเขามักจะเป็นพี่ใหญ่ในการแก้ไขสถานการณ์ต่างๆ
..
พี่พี ฟังน้ำพูดบ้างหรือเปล่าเนี่ย จะใจลอยไปถึงไหน
น้ำค้างต่อว่าขึ้นเมื่อตัวเองถามอะไรไปพีรดนย์ไม่เคยตอบกลับมาสักครั้ง
ฟังสิ
ไม่ต้องเลยพี่พี เป็นอะไรไปหรือเปล่าค่ะ ไม่สบายหรือ
น้ำค้างไม่เพียงแค่ถามแต่เอามือไปอังหน้าผากพีรดนย์เพื่อความแน่ใจว่าพีรดนย์ตัวร้อนเป็นไข้ไปหรือเปล่า
ตัวก็ไม่ได้ร้อนนี่
น้ำค้างเปรยขึ้นเบาๆ
ชอบพี่ไหม
พีรดนย์เอ่ยถามขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
คะ? พี่พีว่าอะไรนะตะกี้
น้ำค้างถามขึ้นด้วยความตกใจไม่คิดว่าพีรดนย์เอ่ยถามออกมาตรงๆแบบนี้
พี่ถามว่าน้ำชอบพี่ไหม อยากเป็นแฟนกับพี่หรือเปล่า
สีหน้าและท่าทางจริงจังของพีรดนย์ทำเอาน้ำค้างซึ่งคิดจะแกล้งจำต้องพับความคิดเก็บไว้
ทำไมพี่พีถามอย่างนี้ล่ะ
ก็ไม่รู้สิ พี่อยากรู้ว่าน้ำชอบพี่หรือเปล่า
ชอบ
น้ำค้างตอบเสียงแผ่วเบาเพราะความเก้อเขิน
แล้วอาจารย์วิรัชล่ะ น้ำแค่ชอบหรือรัก
น้ำค้างมองหน้าพีรดนย์แล้วถอนหายใจยาวก่อนที่จะบอกขึ้นช้าๆ
ถ้าพี่พีไม่แน่ใจในตัวน้ำ พี่พีก็ไม่ควรจะเอาคนอื่นมาเกี่ยวข้องนะคะ น้ำรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
น้ำค้างบอกออกไปด้วยความโกรธ
พี่แค่อยากรู้ก็เห็นน้ำชื่นชมอาจารย์เขาซะขนาดนั้น
แล้วไงล่ะก็แค่ชื่นชม เค้าเป็นอาจารย์นะคะ น้ำผิดหรือไงที่จะชื่นชอบอาจารย์คนไหนสักคน ถ้าพี่พีไม่เชื่อก็ตามใจ
น้ำค้างบอกขึ้นแล้วหยิบกระเป๋านักเรียนมาถือไว้เตรียมจะลุกกลับบ้าน
อย่าโกรธพี่เลยนะน้ำ พี่ขอโทษ
พีรดนย์คว้าข้อมือน้ำค้างไว้พลางเอ่ยปากขอโทษ แต่น้ำค้างก็ยังหน้างอง้ำด้วยความน้อยใจพีรดนย์
นะพี่ขอโทษ
กลับบ้านได้แล้ว ดูสิเพื่อนเค้ากลับกันเกือบหมดแล้วนะคะ
น้ำค้างบอกขึ้นอย่างอ่อนใจ จะมีไหมนะวันที่พีรดนย์ยอมเปิดใจคุยกับตน ลบแววตาที่หมองเศร้าไปเสียที
เราเป็นแฟนกันนะ
พีรดนย์บอกขึ้นขณะคว้าเอากระเป๋านักเรียนของน้ำค้างมาถือไว้เสียเอง
อื้อ
อีตาบ้าเอ้ย ทำเราโกรธอยู่ดีๆ อยู่ๆมาขอเป็นแฟนใครจะไปเปลี่ยนอารมณ์ได้ทันเนี่ย
อื้ออะไร
พีรดนย์แกล้งแหย่ขึ้นเมื่อสังเกตเห็นใบหน้าแดงๆของคนที่เดินข้างๆตน
เป็นก็เป็นไง อย่าถามมากสิเดี๋ยวก็ไม่เป็นเสียหรอก
ครับๆไม่แกล้งแล้ว
พีรดนย์ยิ้มกว้างขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของน้ำค้างที่มีต่อตน เขาคงไม่ผิดใช่ไหมที่จะหาความสุขใส่ใจในวันนี้
ใกล้วาเลนไทน์แล้ว ใครจะให้ดอกไม้เราบ้างนะ
ภาวดีทำสีหน้าฝันหวานชวนหมั่นไส้จนวนัสนันท์ทนไม่ไหวต้องตีแขนเข้าไปดังเผี๊ยะ
อย่างเราคงไม่มีใครให้หรอกแต่สำหรับยัยน้ำคงมีแน่ๆใช่ไหมน้ำวนัสนันท์ถามขึ้น
ไม่รู้สิ พี่พีใกล้จะสอบเอ็นทรานซ์แล้ว เค้าคงสนใจตำรามากกว่าจะจำว่าเมื่อไหร่วาเลนไทน์ละมั้ง
ท่าทีไม่ใส่ใจของเพื่อนทำให้ภาวดีและมนัสนันท์ออกจะผิดหวังที่ไม่ได้แกล้งน้ำค้าง
เป็นแฟนกันมันก็ต้องมีบ้างสิน่า
อยากรู้เหรอ โน้นไงพี่พีกับเพื่อนๆเดินมาโน้นแล้วลองถามสิ
น้ำค้างท้าทายขึ้นเพราะไม่คิดว่าเพื่อนสนิททั้งสองจะกล้าเข้าไปถามแต่ที่ไหนได้วันสนันท์กลับลุกเดินไปทันที
เฮ้ย...ยัยนันอย่าบ้านะ
น้ำค้างรีบตะโกนห้ามเพื่อน ในขณะที่พีรดนย์มองทั้งสองคนไปมาเพราะไม่เข้าใจว่าสองคนนี้เล่นอะไรกัน
มีอะไรหรือนัน
น้ำอยากรู้น่ะคะพี่พีว่าวาเลนไทน์นี้พี่พีให้ดอกไม้น้ำหรือเปล่า
วนัสนันท์เอ่ยถามออกไปทันทีหน้าตาเฉย น้ำค้างรีบหลบสายตาขอพีรดนย์ที่มองมายังตน ยัยนันนะยัยนันทำกับเพื่อนได้ลงคอ
ใครอยากรู้ก็มาถามเองสิครับ
พีรดนย์บอกไปด้วยรอยยิ้มบางๆบนใบหน้า ท่าทีของน้ำค้างทำให้เขารู้ว่าคงโดนเพื่อนแกล้งเข้าให้แล้วเป็นแน่
บอกหน่อยไม่ได้หรือค่ะพี่พีวนัสนันท์ต่อรองขึ้น
ความลับครับ
แหมๆรักกันจริงนะคะ ไม่แกล้งแล้วหมดอารมณ์
วนัสนันท์บอกขึ้นแล้วเดินกลับมานั่งยังโต๊ะประจำกลุ่มน้ำค้างเลยหลิ่วตาให้ทันที แต่พอมองกลับไปยังพีรดนย์ก็กลับเจอรอยยิ้มปนขำของเขาน้ำค้างเลยค้อนใส่อย่างไม่มีเหตุผล
........
อยากได้ดอกไม้หรอวาเลนไทน์นี้
พีรดนย์ถามขึ้นในตอนเย็นขณะเดินกลับบ้านด้วยกันซึ่งกลายเป็นที่รู้กันของเพื่อนๆทั้งสองฝ่าย หลังเลิกเรียนจึงกลายเป็นชั่วโมงหวานที่ทั้งคู่จะได้อยู่ด้วยกัน
น้ำไม่ได้ใช้ให้นันไปถามพี่พีนะคะ
ตอบไม่ตรงคำถามอีกแล้วนะเรา
ก็จริงๆนี่ ยัยนันแค่แกล้งน้ำอยากให้น้ำอายเฉยๆนี่นา พี่พีจะให้ไม่ให้น้ำไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย
พี่ก็อยากให้นะ แต่น้ำคิดว่ามันสำคัญกับน้ำมากไหมดอกไม้ช่อหนึ่งที่วันหนึ่งก็เหี่ยวเฉาไป
พี่พีชอบพูดอะไรให้น้ำคิดอยู่เรื่อย
พี่แค่อยากรู้ความคิดน้ำ
มันก็ไม่จำเป็นหรอกค่ะ แต่คนอื่นๆเขาก็ให้กันนี่ ดอกเดียวก็ยังดี
น้ำเสียงแผ่วเบาท้ายประโยคทำให้พีรดนย์อยากจะเอามือขยี้ผมยาวประบ่าของน้ำค้างยิ่งนัก
สุขใจที่ได้เห็นรอยยิ้ม สุขใจที่ได้เห็นอาการแง่งอน
สุขใจที่ได้เห็นท่าทีคิดและตอบคำถามเธอ
งั้นดอกเดียวนะ
งกจริงๆเลย
ถ้าน้ำอยากได้ดอกไม้ช่อโตๆไปอวดเพื่อนๆละก็พี่ไม่มีให้น้ำหรอกนะ น้ำก็รู้ว่าพี่ใช้จ่ายเงินยังไง พี่ขอโทษก็แล้วกันที่ซื้อให้น้ำไม่ได้
เราไปขุ่นตะกอนความคิดของเขาอีกเข้าแล้วใช่ไหม น้ำค้างได้แต่ถามตัวเองเมื่อได้ยินคำตอบจากพีรดนย์
พี่พี
ถ้าน้ำอยากได้อย่างอื่นมากกว่าล่ะ พี่จะให้ได้ไหม
บอกมาก่อนสิ ถ้าให้ได้พี่ก็ไม่ขัด
เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าน้ำค้างจะขออะไรจากเขา น้ำค้างมักมีอะไรที่เขาคิดไม่ถึงเสมอที่ทำให้เขายิ้มได้ อดีตที่เคยเลวร้ายสำหรับเขา เธอก็เป็นเสมือนน้ำค้างที่พร่างพรมหัวใจในตอนเช้าตรู่
แม้จะเลือนหายไปเพราะโดนแสงแดดแผดเผาแต่เขาก็รับรู้ได้ในความห่วงใยจากน้ำค้าง
ไม่ว่าจะอย่างไรหล่อนก็พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาในวันรุ่งขึ้น
ยิ้มบ่อยๆนะ รอยยิ้มพี่พีน่ารักออก น้ำว่านะ ถ้าพี่พีเป็นคนพูดเก่งสักนิด ป่านนี้พี่พีคงจะมีสาวๆเพียบไม่ต่างกับพี่เกมพี่ตุ้ยแน่ๆเลย
แล้วถ้าพี่ยิ้มบ่อยๆตอนนี้ น้ำไม่หวงหรอ สาวๆอาจมาชอบพี่เอาก็ได้นะ
ถ้าพี่พีมีความสุขน้ำก็จะหวงทำไมล่ะพี่พี นะขยันยิ้มหน่อย
ถ้ามีน้ำอยู่ใกล้ๆพี่ก็ยิ้มได้แล้ว
แม้ไม่ใช่คำตอบที่ต้องการ แม้ไม่ใช่คำสัญญา แต่น้ำค้างก็รู้ว่าพีรดนย์พร้อมจะทำให้ตนแล้วตอนนี้
วันนี้แค่มีความสุข วันนี้แค่เห็นใครสักคนมีความสุข อนาคตมันอีกแสนไกล....
......................................................
| Create Date : 16 มีนาคม 2552 |
|
35 comments |
| Last Update : 16 มีนาคม 2552 10:07:40 น. |
| Counter : 1973 Pageviews. |
|
 |
|
ตอนที่ 6
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
เช็คหลังไมค์มัยดีนาห์
ดอกกุหลาบวาเลนไทน์ของหนูถ้าไม่ทวงก็ไม่รู้จะได้อะเปล่าอะ