|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ถึงโบ๋...หลับให้สบาย
PART 1 : อุทาหรณ์ สำหรับที่นั่งมอเตอร์ไซค์บ่อยๆ
ไม่มีอะไรมากหรอกครับ คือเมื่อเย็นผมเพิ่งได้รับแจ้งข่าวว่า เพื่อนสมัยมัธยมคนนึงเพิ่งเสียชีวิต เพราะตกจากมอเตอร์ไซค์ หัวฟาดพื้น
ผมยังไม่ทราบรายละเอียดนะครับว่า เธอทำอีท่าไหนถึงตกลงมา แต่เท่าที่รู้ตอนนี้คือ เธอนั่งมอเตอร์ไซค์เพื่อเข้าไปมหาลัยของเธอ (มศว.) ถ้าให้เดาคงนั่งต่อมาจาก BTS หรือ MRT สักอย่างนีแหละ
ก็ไม่ได้จะบอกให้ทุกคนเลิกนั่งมอไซนะครับ ทราบดีว่าสภาวะรถติดในกรุงเทพแบบนี้ มอไซก็สิ่งจำเป็นเหมือนกัน แต่ก็ขออย่าให้ละเลยเรื่องเล็กๆน้อยๆนะครับ อย่างเช่น ถึงแม้ระยะทางจะใกล้ๆ (อย่างเช่นกรณีเพื่อนผมนี่แหละ) แต่ถ้าใส่หมวกกันน็อคไว้ก็คงดี หรือเวลานั่งก็ระวังขาไว้บ้างครับ เพื่อนผมนั่งแล้วขาไปกระแทกกับรถเมล์ก็มีมาแล้ว ฯลฯ
เรื่องของเพื่อนผม ทำให้ได้ข้อคิด อย่างน้อย 2 ข้อ ครับ
1. คนเราบทจะตาย มันก็ตายได้เสียง่ายๆ และด้วยเรื่องง่ายๆ เหลือเกิน
2. ถึงแม้การตายตั้งแต่อายุยังน้อย จะเป็นเรื่องไม่น่าเกิดขึ้น แต่มันก็เกิดขึ้นได้เสมอ - ที่พูดแบบนี้ก็เพราะว่า เพื่อนร่วมรุ่นมัธยมของผม เสียชีวิตไปแล้วถึง 3 คนครับ (คนแรกป่วยตาย / คนที่สองถูกแฟนยิงตาย / คนที่สามคือเคสนี้)
และถึงแม้เพื่อนคนนี้ผมจะไม่สนิทมาก แต่ก็ยังรู้สึกใจหาย และหลอนมากๆ เพราะ
1. เมื่อ 3 วันก่อน เพื่อนคนนี้เพิ่งมาแอด hi5 ผม ผมเลยลองเข้าไปดูรูปเธอ ยังคิดในใจอยู่เลยว่า "เอ๊ะ เดี๋ยวนี้มันก็แต่งตัวเป็นผู้เป็นคน ดูน่ารักดีนี่หว่า" ไม่น่าเชื่อเลยว่าอีก 3 วันถัดมา เธอจะหายไปจากโลกใบนี้แล้ว
2. ได้ยินมาว่า เพื่อนผมเสียชีวิตแถวๆ อโศก ซึ่งเมื่อกลางเดือนก่อนผมเพิ่งมีเหตุเร่งด่วน ต้องนั่งมอไซจากบ้านไปแถวๆ ตึกแกรมมี่ (ไม่ได้ไปประกวด The Star แน่นอน ฮ่าๆ) ผมบอกพี่คนขับว่า "เร่งสุดตัวเลยพี่ ถ้าผมไปทัน เรียกเท่าไรผมให้พี่เต็มที่" สรุปแล้วผมนั่งมอไซจากบ้านผม (ลาดพร้าว) ไปตึกแกรมมี่ ได้ในเวลาเพียง 15 นาที! (มหัศจรรย์มาก) แต่พอวันนี้ผมลองมาคิดดูว่า ระหว่างการไปถึงที่หมายทัน กับการเกิดเหตุร้ายไม่คาดฝัน เทียบกันแล้ว มันไม่คุ้มเลยครับ (โดยปกติแล้ว ผมแทบไม่นั่งมอไซเลย แล้วก็นั่งไม่ค่อยจะเป็นด้วย นั่งบ่อยๆก็แค่จาก MRT เพชรบุรี ไปโรงหนังเฮ้าส์ช่วงรถติดๆ / ปกติแล้วผมนั่ง taxi มากกว่า)
3. เมื่อเดือนสิงหา ผมไปซื้อเสื้อเชิ้ตที่ห้างแม่ ผมก็หยิบสีเชิ้ตแขนยาว สีดำๆ มาตัวนึง แม่ก็ถามซื้อทำไม ผมก็บอกว่า "ต่อไม่ค่อยมีเสื้อดีๆ ใส่ไปงานศพอ่ะแม่ ซื้อเผื่อๆไว้แล้วกัน" ผมไม่นึกเลยว่าจะได้ใช้เสื้อตัวนั้นเร็วขนาดนี้ (ปกติผมไม่ใส่เสื้อเชิ้ต / เสื้อแขนยาว)
4. แต่เพื่อนผมอีกคนหลอนกว่าครับ เพราะมันโทรมาเล่าว่า เมื่อ 2 เดือนก่อน มันเพิ่งขับรถผ่านแถวมศว. แล้วเห็นเพื่อนคนที่ตายเนี่ย ยืนรอคิวมอไซอยู่ มันบอกว่าพรุ่งนี้มันไม่กล้าขับรถออกจากบ้านแล้ว เพราะมันต้องผ่านเส้นทางนั้นทุกวัน (อีนี่ก็เวอร์)
ก็เอามาเล่าสู่กันฟังเฉยๆนะครับ บางทีสติ ความรอบคอบ และ ความระมัดระวัง ก็เป็นสิ่งที่เรามักลืมให้ความสำคัญกับมัน และหนังอย่าง Final Destination ก็อาจจะเป็นหนังที่เราควรดูบ่อยๆ ครับ (ฮ่าๆๆๆ)
ป.ล. คืนพรุ่งนี้ผมต้องไปงานศพเพื่อนครับ ปกติแล้วผมมักหลีกเลี่ยงการไปงานศพ (และงานแต่งงาน) ในทุกกรณีอยู่แล้ว แต่คราวนี้คงต้องไป ให้ตายสิ ผมเกลียดช่วงเวลาแบบนี้จริงๆ
PART 2 : ถึงอีโบ๋
(คำเตือน : มีการใช้คำหยาบคาย)
กูยังจำได้ตอน ม.3 กูกับมึงชอบ X-JAPAN ด้วยกัน
กูยังจำได้ ตอนที่มึงยกแก้วโค้กราดใส่หัวไอ้เน เพราะไอ้เนไปแซวอะไรมึงสักอย่าง
กูยังจำได้ มึงมายืมตังค์กู บอกว่าเสียบอล แต่กูไม่ให้ มึงบ่นว่า "คันฉัตร อ่ะ งก!" กูเคืองชิบหาย
กูยังจำได้ ตอน ม.ปลาย อยู่ดีๆ มึงก็เดินเข้าห้องกู มาด่าๆๆๆๆ อีเห็ด เพราะมึงหาว่าอีเห็ดไปยุ่งกับอีเดนท์ (ขอบอกว่าเป็นช็อตผู้หญิงแย่งผัวที่กูประทับใจมาก)
ให้ตายเหอะ ทำไมกูถึงจึงจำได้แต่เรื่องเหี้ยๆ ของมึง
หรือนี่แหละคือมนุษย์ ที่ชอบเลือกจำแต่ด้านไม่ดี
แล้วสารภาพเลยว่า กูก็ชอบเอาเรื่องเหี้ยๆ ของมึง ไปเล่าเป็นโจ๊กให้คนฟัง
แม้แต่ตอนที่มึงตายไปแล้ว ในวันที่กูโทรไปเล่ากับคนอื่นว่า "เฮ้ย แม่ง เพื่อนกูตายอีกคนแล้วว่ะ"
เทียบกันแล้ว ใครวะที่เหี้ยกว่ากัน มึงที่ตายแล้ว หรือกูที่ยังอยู่
มันคงเหมือนที่กูอ่านเจอเมื่อเร็วๆนี้ ที่เขาบอกว่า
"นี่แหละมนุษย์...แม้แต่ความทรงจำต่อคนที่จากไปแล้ว เราก็ยังเอาประโยชน์จากมัน"
กูบอกใครต่อใครว่า กูเฉยๆ เรืองที่มึงตาย เพราะ "ไม่ใช่เพื่อนสนิท"
แต่ชิบหายเถอะ เมื่อกี้กูร้องไห้ว่ะ
ไม่รู้ร้องเพราะอะไร
เพราะคิดถึงมึง?
เพราะเสียดายที่มึงตายเร็วเกินไป?
เพราะรู้สึกว่าตัวเองแม่งเลว
หรือเพราะกลัวว่ากูจะตายเร็วเหมือนมึง
ไม่รู้ว่ะ กูไม่รู้จริงๆ
กูก็คงพูดไม่ได้มากกว่า ...ขอแค่ให้มึงหลับสบาย
ป.ล.1 กูได้ข่าวว่างานศพมึงจัดแบบคริสต์ กูไม่เคยไปงานศพของคริสต์ว่ะ เค้าบอกว่าจะเปิดโลงเห้นหน้ามึงด้วย ไอ้ตั๋งบอกว่ามันขอไม่ไป มันทำใจไม่ได้ ส่วนกูไม่รู้ว่ะ กูไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะรู้สึกยังไง
ป.ล.2 แม่กู (ซึ่งก็รู้จักกับแม่มึง) บอกว่า ตอนเด็กๆ สมัยประถม กูกับมึง เคยเต้นคู่กันในงานแสดงของโรงเรียนด้วย กูเถียงแม่ว่าไม่มี แต่แม่ยืนยันว่าเคยแน่ๆ แม่บอกว่ามีรูปถ่ายเก็บไว้ด้วย ถ้าหาเจอกูต้องร้องไห้แน่ๆ มึงคิดดูสิแค่กูพิมพ์ท่อนนี้กูก็ร้องไห้แล้ว
Rest in Peace : Bo+ (1985-2007)
Create Date : 13 พฤศจิกายน 2550 |
|
37 comments |
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2550 5:23:09 น. |
Counter : 1300 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nekoichann IP: 58.9.150.31 13 พฤศจิกายน 2550 6:31:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: หน่อยอิง 13 พฤศจิกายน 2550 8:00:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: grappa IP: 58.9.184.252 13 พฤศจิกายน 2550 8:24:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้อง IP: 192.165.213.18 13 พฤศจิกายน 2550 8:30:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: แอน IP: 203.146.11.109 13 พฤศจิกายน 2550 9:06:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: blastnest IP: 58.64.66.98 13 พฤศจิกายน 2550 9:16:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ale IP: 58.8.14.137 13 พฤศจิกายน 2550 12:58:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nomorebrain IP: 124.120.11.41 13 พฤศจิกายน 2550 14:14:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ennisdelmar IP: 125.24.2.163 13 พฤศจิกายน 2550 14:51:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: เส IP: 124.121.162.112 13 พฤศจิกายน 2550 16:45:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: เห็ดว่ะ IP: 202.176.82.25 13 พฤศจิกายน 2550 17:30:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: แป้ม IP: 203.99.253.8 13 พฤศจิกายน 2550 18:17:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: nanoguy 13 พฤศจิกายน 2550 18:30:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: Pae IP: 124.120.16.74 13 พฤศจิกายน 2550 21:07:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: Ploffy 13 พฤศจิกายน 2550 21:19:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: nekoichann IP: 58.9.227.42 13 พฤศจิกายน 2550 22:28:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: eawdead IP: 124.120.210.147 13 พฤศจิกายน 2550 22:30:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฮง IP: 58.136.171.222 13 พฤศจิกายน 2550 22:40:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยูน IP: 124.120.218.198 14 พฤศจิกายน 2550 1:32:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: โณ IP: 125.25.140.65 14 พฤศจิกายน 2550 22:18:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณพ่อน้องโบ IP: 125.24.76.89 15 พฤศจิกายน 2550 7:19:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: บลูยอชท์ 15 พฤศจิกายน 2550 13:00:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: visuallyyours IP: 58.8.102.121 15 พฤศจิกายน 2550 13:25:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: เส IP: 124.121.166.153 15 พฤศจิกายน 2550 21:15:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: quin toki IP: 58.9.120.200 16 พฤศจิกายน 2550 2:51:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: newjidz IP: 222.123.152.61 16 พฤศจิกายน 2550 13:23:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องงานแฟตเอาไว้ก่อนแล้วกันนะ
(สงสัยจะไม่ได้เขียนแล้วล่ะ)
อ้อ แล้วก็...
ถึงคนที่บอกว่าจะโทรมา
ถ้าจะไม่โทรมา
ก็อย่าบอกว่า เดี๋ยวจะโทรมา
เพราะแค่นี้ก็เศร้าพอแล้ว
รู้มั้ย เวลารอน่ะ มันยิ่งเศร้า