BlogGang.com : : merveillesxx : เข้าร้านถ่ายรูปในรอบ 5 ปี

เข้าร้านถ่ายรูปในรอบ 5 ปี

by merveillesxx

ว่าด้วยเรื่อง ร้านถ่ายรูป

ปกติไม่ค่อยได้เข้าร้านถ่ายรูปเท่าไร ไม่ต้องใช้รูปทางการอะไรมาก อาจเพราะทำอาชีพ freelance อย่างมากสุดคือทำบัตร press ตามเทศกาลหนัง ซึ่งตั้งกล้องถ่ายดิจิตอลถ่ายเองก็ยังได้ ขนาดตอนสมัครงานธนาคารยังหน้าด้านใช้รูปชุดนักศึกษาเลย ไม่ยอมไปถ่ายชุดทำงานด้วยซ้ำ (มิน่า เค้าเลยไม่รับ 555)

ถ่ายรูปในร้านครั้งล่าสุด น่าจะปี 2007 นู่น คือตอนถ่ายรูปชุดครุย ถ่ายแถวร้านตรงท่าพระจันทร์ ซึ่งแม่งก็ตัดต่อกูให้ผอมจนแทบจำตัวเองไม่ได้ หรือย้อนไปก่อนหน้านั้น ก็ปี 2006 ถ่ายรูปชุด นศ. ไปสมัครฝึกงาน ก็ถ่ายร้านแถวบ้านชื่อ ฉายารัตนศิลป์ เจ้าของร้านเป็นผัวเมียจีนๆ สองคน ไม่ได้ใจดีมาก บริการออกแนวมินินอล คือพูดน้อย แต่คุณภาพโอเค เวลาถ่ายรูปก็ถ่ายกับร้านแถวบ้านนี่แหละ ไม่ค่อยมีคน ไม่ต้องรอคิว ไปถ่ายตามร้านดังๆ แถวสยามหรือในห้าง นอกจากคนเยอะ บางทีเสือกเจอคนรู้จักอีก

วันนี้ต้องถ่ายรูปอีกครั้ง เพราะจะเอาไปทำวีซ่าเชงเก้น ตอนแรกก็แอบกังวล ร้านแถวบ้านกูจะถ่ายเป็นมั้ยเนี่ย ขนาดมันก็ประหลาดๆ เอ๊ะ หรือว่ากูต้องไปแถวสยามหรือตรงข้ามเซ็นทรัลลาดพร้าววะ แต่ก็ไปไม่ไหวอ่ะ อาการป่วยกูยังมีอยู่ เอาแถวบ้านนี่แหละ ก็เลยปรินท์รูปตัวอย่างจากเวบทางการไปเผื่อเลย ก็เดินต๊อกๆ ไปร้านฉายารัตนศิลป์ ก่อนจะพบว่า...ร้านมันปิดไปแหล่ว

แอบเหวอเลย คือร้านมันอยู่ตรงข้ามซอยบ้านนี่เอง ก็นั่งรถผ่านทุกวัน ไม่ได้สังเกตเลย รู้ตัวอีกทีร้านปิดตายไปแล้ว ก็อดคิดไม่ได้ว่าผัวเมียเจ้าของร้านนี่เค้าจะไปทำอะไรกัน (เค้าอาจจะรวยกว่ากูก็ได้ ไปห่วงเค้าทำไม) สอบถามจากคนแถวนั้น ก็บอกว่าร้านปิดไปตั้งแต่ช่วงก่อนปีใหม่แล้ว ...เอาแล้วไง แล้วนี่กูจะต้องไปร้านไหนเนี่ย แต่ก็จำได้ว่าเดินถัดๆ ไปอีกหน่อย จะมีอีกร้าน ก็เดินไล่ๆ มาเจอจนได้ ซึ่งจนถึงตอนนี้กูก็ยังอ่านไม่ออกว่าร้านมันชื่ออะไรกันแน่ พลฟิล์ม, มลฟิล์ม หรือ ชลฟิล์ม !!?? ใครอ่านออกช่วยบอกกูทีเหอะ สภาพหน้าร้านก็ดูโทรมๆ ไม่น่าไว้ใจเท่าไร แต่ก็ลองเดินเข้าไปถาม

เปิดประตูเข้าไปเจอเจ้าของร้านเป็นหญิงจีน (อีกแล้ว) ก็ถามว่าถ่ายรูปวีซ่าได้มั้ยครับ เจ๊ก็บอก ล่ายๆๆๆ ประเทศอะไรอ่ะ / เยอรมันครับ / ล่ายๆๆๆๆ อาเฮงเอ๊ยยย ถ่ายรูปวีซ่าหน่อยยยย สักพักผัวแกก็เดินกะย่องกะแย่งลงมา (จนทำให้กูสงสัยว่าทำไมร้านถ่ายรูปโลคัลทุกร้านต้องมีโมเดลประมาณนี้หมด คือเมียเฝ้าหน้าร้าน ผัวเป็นช่างกล้อง) ลุงก็บอก เชิญด้านบนเลยครับๆ ซึ่งเราก็พยายามย้ำว่า เอ้อ พี่ครับ ต้องฉากสีขาวนะครับ ขนาดภาพต้องแบบนี้ๆๆๆ เห็นหน้าขนาดนี้ๆๆๆ ลุงก็บอก ได้คับๆๆ เดี๋ยวขอรูปตัวอย่างไว้แล้วกันนะ เพื่อความชัวร์ ...เราก็โอเค สบายใจขึ้นมาหน่อย ท่าทางลุงจะเก็ท

ถ่ายรูปร้านโลคัลแบบนี้ มันก็มีข้อด้อยเยอะ เช่น ร้านร้อนโคตร, โทรมสุดขีด, ไม่ได้ทันที ต้องรอหนึ่งวัน (ถ้ารีบ เร่งให้ได้ตอนเย็น), ชุดเชิดอะไรไม่มีให้ ต้องใส่มาเอง, ที่แต่งหน้าอะไรก็ไม่มี มองไปเจอหวีซี่หักๆ อยู่สองก้าน ซึ่งดูสภาพแล้ว กูขอไม่ใช้ 555 แต่ก็ดีตรงที่ไม่วุ่นวาย คนไม่เยอะ ไม่ต้องรอคิว ถ่ายได้เลย แล้วลุงแกก็เอาใจใส่เราดีทีเดียว จัดเสื้อผ้าอะไรอย่างดี จัดตำแหน่งหน้าอยู่นานมาก (เอียงซ้ายนิดครับ เยอะไปครับ กลับครับ กลับๆๆ ก้มหน้านิดครับ อย่าเยอะครับ บิดหน้าทางขวานิดๆ ครับ ฯลฯ) ประมาณว่าถึงรูปออกมาอุบาทว์ก็ไม่โกรธเท่าไร (เพราะปัญหาจริงๆ ส่วนหนึ่งมันมาจากหนังหน้ากูเอง 555) อย่างน้อยแกก็บริการดี และรูปพาสสปอร์ต, วีซ่า เนี่ยส่วนใหญ่ก็อุบาทว์อยู่แล้ว (ของเชงเก้นเนี่ย มันเน้นหน้าใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กูจึงทำใจแล้ว)

ลงมาจ่ายเงินข้างล่าง เลยชวนเจ๊เจ้าของร้านคุยหน่อย ก็สารภาพว่าเนี่ยมาถ่ายร้านเจ๊ครั้งแรกเลย แต่ก่อนถ่ายร้านฉายาฯ พอดีร้านนั้นใกล้ว่า แต่นี่มันปิดไปซะแล้ว เจ๊ก็ไม่โกรธนะ เจ๊บอก เข้าจัยๆๆๆ แล้วให้ข้อมูลว่าเนี่ยร้านเจ๊เปิดก่อนร้านฉายาตั้งห้าปีนะ แต่คนรู้จักน้อยกว่า ทุกวันนี้ก็แทบไม่มีลูกค้าแล้ว เหลือแต่ลูกค้าเก่าแก่ทั้งนั้น (แอบมองรูปที่เจ๊กำลังตัดอยู่ ก็มีแต่วัยกลางคนทั้งนั้น) เจ๊ก็เฟรนด์ลี่ดี ถามว่าร้อนมั้ย โทษทีนะตอนนี้แอร์เสีย ช่างไม่ยอมมาซ่อม แกเดินไปเปิดพัดลมให้ ทำท่าจะเอาน้ำมาให้กิน เราก็บอกไม่ต้องครับๆ เดี๋ยวจะไปแล้ว บ้านก็อยู่แค่นี้เอง

เห็นร้านถ่ายรูปเก่าๆ แบบนี้ก็นึกถึงหนังสองเรื่อง หนึ่งคือเรื่อง The Village Album หลายคนชอบกัน แต่เราไม่ค่อยชอบเท่าไร เพราะไม่ค่อยชอบหนังที่พูดถึงการ reconciliation ของพ่อกับลูกชาย แต่ช่วงที่ดูมันเป็นช่วงที่มี conflict ในใจเยอะ ถ้าดูตอนนี้อาจจะชอบก็ได้ ส่วนอีกเรื่องคือ Christmas in August เป็นหนังที่ไม่ค่อยกล้าดูซ้ำ เพราะมีฉากนึงที่ดูแล้วร้องไห้ทุกที คือฉากที่พระเอกสอนพ่อใช้เครื่องเล่นวิดีโอ ...ร้านถ่ายรูปเก่าๆ อยู่ในหนังก็ดูโรแมนติกดี แต่ชีวิตจริงในยุคสมัยนี้ก็คงไม่ใช่ อย่างที่เห็นวันนี้ ร้านหนึ่งเจ๊งไปแล้ว ส่วนอีกร้านก็อยู่แบบเงียบๆ เจ๊ก็นั่งตัดรูปเหงื่อไหลท่ามกลางอากาศร้อนอบอ้าวไป

แหม่...ทำเป็นเขียนอะไรหล่อๆ แต่เชื่อสิ ถ้าพรุ่งนี้ไปรับรูป แล้วออกมาอุบาทว์ หรือผิดขนาด กูก็จะกลับมา bitchy ด่าเจ๊แน่ๆ 555

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2555

Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2555 18:03:18 น.

0 comments

Counter : 3816 Pageviews.