ประสบการณ์กับหนุ่มฝรั่งเศส....

มีเรื่องจะเล่าให้ฟังค๊า เหตุเกิดเมื่อวันก่อน เรารรถเมล์เพื่อจะไปอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิตามปกติทุกวันกะเพื่อนที่ป้ายแถวที่ทำงาน (แยกผ่านฟ้า) ระหว่างรอก็โทรศัพท์คุยกับเพื่อนไปเรื่อย เพื่อนอีกคนก็แชตบีบีไป

ระหว่างที่คุยเพลินๆ ก็มีชายหนุ่ม หน้าตาดีเดินมาจากไหนจากหลัง พูดกับเราแปลเป็นไทยได้ว่า ขอโทษครับ ผมจะไปสถานีรถไฟฟ้าสนามกีฬาแห่งชาติ ไปยังไง เราก็ บอกเพื่อนว่า แป้บนึงนะมีฝรั่งถามทาง ขอบอกทางเค้าก่อน เพื่อนบอกเออ (แต่ปรากฎใครจะรู้คุยกับฝรั่งคนนี้ยาวเดือบชั่วโมง ก๊าก) เราก็บอกไปว่า จากนี้นั่งสายอะไรไปได้บ้าง บอกเสร็จเราก็จะกดโทรศัพท์ไปคุยกะเพื่อนต่อ แต่คุณฝรั่งก็ยังยืนอยู่ข้างเรากะเพื่อนคุยจ้อไม่หยุด ไอ้เราก็นิสัยคนไทยเค้าชวนคุยก็นะ แมเค้าก็คุยสนุกด้วยนะ


จากการพูดคุยระหว่างรอรถเมล์ ได้ความว่าคุณเธอเป็นชาวฝรั่งเศส อายุ 37 ปี มาไทยครั้งแรก (เป็นการมาเอเชียครั้งแรกเช่นกัน) มานาน 1 เดือนแล้ว ไปมาหลายที่ มีเพื่อนที่นี่หลายคน คุณเธอทำงานเป็นครูสอนเด็กมัธยม เบื่ออยากเปลี่ยนงาน กำลังมองหางานใหม่เซ็งเลยมาเที่ยวระหว่างคิด แนวมากๆ เค้าก็ถามเรากะเพื่อนว่าทำงานอะไร ยังไง ชอบฝรั่งเศสมั้ย เราบอกชอบดิ ไม่เคยไปหรอก แต่เห็นในรูปแล้วสวยมาก บลาๆๆๆ เราก็พูดมากแฮะ พูดแล้วติดลม

คุยกันนานโข รถเมล์ที่คุณฝรั่งจะขึ้นก็ไม่มา รถที่เราจะขึ้นก็ไม่มาสักที เดชะบุญเราเห็นรถสายที่เราจะขึ้นมาลิบๆ เลยบอกไปว่าเราจะไปแล้วนะ บอกย้ำว่าให้รอตรงนี้แล้วขึ้นสายที่เราบอกไปจะใกล้ที่สุด บอกกระเป๋ารถเมล์ว่ายูจะลงตรงไหน แต่ไม่ต้องวิตกเพราะฝรั่งเยอะบนรถ ถามกันเองได้ คุณนักท่องเที่ยวกันมาถามเรา แล้วสายที่ยูขึ้นนี่มันผ่านรถไฟฟ้ามั้ย เราก็บอกผ่านสิ คุณนักท่องเที่ยวบอกงั้นผมไปกับพวกคุณ ป้าดดดดดดดดด อะไรจะขนาดนั้นนนนน เราก็ เออ ไปก็ไป

พอขึ้นรถมาด้วยกันเรานั่งแยกกันเรานั่งกะเพื่อนคุณฝรั่งนั่งเบาะหน้า แต่ก็ยังอุตส่าห์หันหน้ามาจ้อกันจนได้ เรียกว่าคุยไปตั้งแต่ผ่านฟ้ายันอนุสาวรีย์ ไม่รู้ว่าเราหรือเค้าที่ช่างจ้อมากกว่ากัน 555 เป็นคนฝรั่งเศสที่พูดภาษาอังกฤษได้ดีมากเมื่อเทียบกับคนฝรั่งเศสที่เราคุยคุยด้วย (แถวที่ทำงานเราฝรั่งเยอะค่ะ เลยถูกถามทางหรือคุยด้วยลักษณะนี้บ่อย และบ่อยครั้งก็เป็นคนฝรั่งเศสที่พูดภาษาอังกฤษได้แบบงูๆปลาๆกระท่อนกระแท่นมาก)

พอลงรถมาต่างคนก็แยกย้ายกันไป คุณฝรั่งหันมาขอบคุณแล้วขอบคุณอีก เราก็ชี้ไปว่า เดินไปรถไฟฟ้ายังไง คุณเธอก็ขอบคุณครับๆๆ อยู่นั่นแบบว่าเราเพิ่งสอนภาษาไทยให้เล็กน้อยบนรถค่ะ

หลังจากแยกกัน เราก็ยิ้มออก นี่เราคงเป็นส่วนหนึ่งของการทำให้กรุงเทพเป็นเมืองท่องเที่ยวที่น่ามาเที่ยวติดอันดับโลกแน่ๆเลย หากตาฝรั่งคนนี้ไปโหวตเค้าต้องโหวตให้เมืองไทย กรุงเทพด้วยแน่ๆใครจะรู้ ส่วนเราก็รู้สึกว่าคนฝรั่งเศสไม่ได้หน้าบึ้ง เย่อหยิ่งกับภาษาของตัวเอง จนไม่อยากพูดภาษาอื่นให้ระคายลิ้นเพราะได้มาเจอกับตานี่ เพราะเคยเจอคนฝรั่งเศสจอมหยิ่งและยะโสมาถามทางเราค่ะ เราก็คิดว่าตัวเองไม่ได้เก่งนะคะภาษาอังกฤษแต่ก็พอคุยรู้เรื่องล่ะวะ เจอหนุ่มฝรั่งเศสมาถามทางที่ป้ายรถเมล์เหมือนกันกะตาคนนี้แหละ แต่คุณเธอเล่นพูดแบบว่าสำเนียงฝรั่งเศสสุดๆ ศัพท์บางคำเค้าไม่ได้ออกเสียงเป็นภาษาอังกฤษเลยทำให้เราไม่เข้าใจ ไม่แน่ใจในสิ่งที่เค้าพูดเลยถามซ้ำว่า พูดอะไร again please อุตส่าห์มี please ต่อท้ายนะคะ

เจ้าหนุ่่มคนนั้นทำหัวเสีย หันไปพูดกับเพื่อนหัวทองที่มาด้วยคงประมาณว่า เราพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ อย่าเสียเวลาถามเลยอะไรประมาณนี้ พูดมาตั้งนานนึกว่่าจะพูดได้ เข้าใจ (มีความพยายามพูดภาษาอังกฤษกันนะคงอยากให้เราได้ยินคำประชดของมัน) ทำท่าไม่สุภาพกับเราอ่ะ แล้วก็ยังมีหน้ามาประชดเราอีกว่า ผมคิดว่าคุณพูดภาษาอังกฤษได้ซะอีก ขอโทษที่ทำให้เสียเวลา คิดว่าพูดได้จริงๆ แม้จะมีคำว่าขอโทษแต่ท่าทางหมอนั่นไม่ได้ขอโทษเราอะไรเลย มันประชดค่ะคุณ เราเลยบอกไปว่า ที่เราไม่เข้าใจเพราะภาษาของคุณต่างหาก ไม่ใช่ว่าเราพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่สำเนียงฝรั่งเศสของคุณมันทำให้เราไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดมา แถมตานั่นยังยะโสถามเราย้ำ อีกนะว่า sorry can you speak english ???พร้อมทำท่ากวนๆใส่ เราล่ะขำกับท่าทางของตานั่น แบบว่าจะขอความช่วยเหลือจากคนอื่นแต่ยังทำท่าดูถูกคนอื่น

ใครเจอแบบนี้ก็คงเซ็งเนอะ

Create Date : 21 กรกฎาคม 2554 Last Update : 21 กรกฎาคม 2554 9:47:32 น. Counter : 26008 Pageviews.		8 comments
Share Tweet