เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ
เรื่องของเราเรื่องคือสองวันก่อน แฟนเล่าให้ฟังว่าพ่อโทรมาเล่าให้ฟังว่าแม่เค้าอาการแย่ลงทุกวัน จากอาการหลงๆลืม และชอบนั่งเหม่อตาลอยๆ เราฟังแล้วใจหายวาบเพราะนึกถึงยายของเรา ก่อนยายล้มป่วยด้วยอัลไซเมอร์ยายก็มีอาการอย่างนี้ ยายป่วยหลายปีแล้วก็จากไปอย่างสงบ ยายเราเคยออกไปนอกรั้วบ้าน แล้วยืนเหม่ออยู่สักพัก โชคดีที่น้าเห็นรีบพาเข้าบ้าน เพราะหากหลอกไปยายอาจหลงและกลับบ้านไม่ถูก
เราไม่ได้เล่าให้ฟังว่ายายเราอาการเป็นอย่างนี้ เหมือนแม่เค้า แต่เราคิดว่าครอบครัวเค้ารู้ดีว่าอะไรเกิดขึ้นกับแม่เค้าเพราะพ่อเป็นหมอ ทุกวันนี้พ่อต้องพาแม่ไปหาหมอเช็คทุกอย่าง เค้าอายุแค่ 67 เอง ยังไม่แก่มาก ที่สำคัญแม่ยังดูแข็งแรงหากดูจากภายนอกเป็นคนสวยมาก แต่งตัวดูดีตลอดเวลา คุณนายสุดๆ เดินไปกับแฟนเราเป็นพี่สาวยังได้เลย นึกไม่ออกว่าเค้าจะกลายเป็นอัลไซเมอร์ยังไง ....
แฟนเราเล่าด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ เพราะช่วงนี้เรื่องงานเค้าก็ยังลูกผีลูกคน พ่อบอกว่าอาจย้ายไปฟลอริดา เพราะอากาศอบอุ่นกว่าอยู่ดีซี แฟนเล่าว่าปกติพ่อเค้าจะไม่พูดอะไรที่ NONSENSE อย่างนี้ เหมือนการวิ่งหนีปัญหา แต่ที่พูดไปมันสะท้อนให้เห็นว่า พ่อเค้ากำลังช็อคกับเรื่องที่เกิดขึ้น ตอนนี้แม่ไม่สามารถขับรถได้เอง ทำอะไรช้าลงมาก ตอบโต้ได้ช้าขึ้น เรานึกภาพออกเลยเพราะยายเคยเป็นมา ต่อมาก็คงถึงขั้นป้อนน้ำ ป้อนข้าว
นึกแล้วสงสารจับใจยายเรายังมีลูกหลานดูแล แต่สองตายายนี้คงเเหงาน่าดู พ่อก็ต้องออไปทำงาน เห็นว่าจะทำเหลือ 2 ที่จากเดิมวิ่ง 3 ที่ แกเป็นหมอที่แอคทีฟจริงๆ คงต้องมาดูแลคู่ชีวิตมากขึ้น ......
เราบอกว่ามิน่าแม่ยูถึงไม่อัพเดทอะไรใน FB เลย นานแล้วด้วย แฟนเราบอกขอให้เราส่งเมลไปหาแม่เค้าบ้าง แกคงไม่มีเพื่อนคุย หรือสังคมเท่าไรยิ่งเป็นอย่างนี้ก็คงมีสังคมน้อยกว่าเดิม เราบอกว่ากลัวเค้าจะรำคาญหรือเป็นการรบกวนเค้าเลยไม่กล้าส่งไป แต่แฟนบอกว่าไม่หรอก แม่ชอบเรา และอยากคุยกับเราบ้าง ^_^
ว่าแล้วเราก็ส่งเมลไปหาแม่แฟน แกยังไม่ตอบในเมล แต่โพสต์เรื่องที่เราให้ของขวัญใน FB บอกว่าขอบคุณเรามากมาย แลขะอโทษที่ลืมโพสขอบคุณเราตั้งแต่แรก (ที่จริงตอนเจอกันในเว็บตอนมาเอาของกับแฟนเค้าขอบใจเราไปแล้วล่ะ ) เราตอบกลับไปว่าเป็นความเต็มใจของเราเอง และตอนนี้ทำผ้าพันคอให้ทั้งสองคนเอาไว้ใช้ตอนหน้าหนาว แม่เค้ายังไม่ตอบ สงสัยจะลืมไปอีกแล้ว^_^
เอาน่าสู้ๆนะ Willa