อิทธิพลจากสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า "นิทาน"

ช่วงบ่ายจัดที่วุ่นวาย ร่างกายที่เหนื่อยอ่อน
จากการอดหลับอดนอนมาหลายคืน
จนเพิ่งได้ส่องกระจกดูหน้าตัวเอง แทบลมใส่
นึกว่าหมีแพนด้าเข้าสิงร่างซะแล้ว
ทั้งๆ ภาระงานยังคงอยู่ มีหลายอย่างที่ยังไม่เสร็จ
แต่...เหมือนสมองมันตื้อไปหมดซะแล้ว

อีกเดี๋ยวก็ต้องไปงานนั้นงานนี้อีก...
คืนนี้กว่าจะได้กลับบ้านคงดึกเหมือนเคย
แต่จะได้ดันทุรังสางงานต่อคงไม่ไหว เพราะฝืนไปก็เท่านั้น
จิตใจล่องลอยออกนอกห้อง แล้วจู่ๆ ก็เหมือนมีมือของใครบางคน
กระชากลิ้นชักแห่งความทรงจำที่...ลึกและยาวนานออกมา

จู๋ๆ ก็คิดถึงนิทานเรื่องหนึ่งที่ป๊ะป๋าซื้อให้ตอนเป็นเด็ก
นานมากจนแทบจำหน้าตาของหนังสือไม่ได้
จำได้เลือนรางว่าอะไรสักอย่างของเล่มเป็นสีเหลือง
อาจจะปก ภาพวาดหรืออะไรสักอย่าง
ฉันจำไม่ได้หรอกว่า...หนังสือชื่อเรื่องอะไร
ใครเป็นคนแต่ง ใครเป็นคนเขียน หรือสำนักพิมพ์ไหนเป็นผู้ตีพิมพ์
แต่ใจความหลักๆ ของเรื่อง
ก็ยังคงแจ่มชัดอยู่ แม้จะผ่านไปเป็นสิบๆ ปี

เป็นเรื่องราวของหนอนน้อยสองตัวที่ชื่อ "แก้ว" และ "นวล"
หนอนน้อยสองตัวที่พบเจอกันโดยบังเอิญ
ระหว่างการเดินทางแสวงหาความหมายของชีวิต
ที่น่าจะเป็นอะไรมากกว่า "หนอน"
ที่คอยแทะเล็มใบไม้เป็นอาหารตั้งแต่มันจำความได้
และตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ก็เท่านั้น

เรื่องราวเริ่มต้่นขึ้นจากหนอน "แำ้ำ้ก้ว" ที่หลังจากออกจากไข่แล้ว
ใช้ชีวิตผ่านไประยะหนึ่ง เริ่มมีคำถามกับตัวเองว่าน่าจะมีอะไรในชีวิต
มากกว่าต้นไม้ใบหญ้าที่ตนอาศัยและแทะเล็มเป็นอาหารไปวันๆ
จนเริ่มออกเดินทางและแสวงหาความหมาย จนไปเจอกองภูเขาหนอน
เบื้องหน้าหลายกองสูงเสียดฟ้าจนมองไม่เห็นปลายยอดของมัน
ว่าสูงไปจนถึงไหน และ...อะไรอยู่บนนั้น แต่สิ่งที่เห็นคือ หนอนนับไม่ถ้วน
ต่างพากันปีนป่ายเพื่อขึ้นไปถึงยอดของภูเขานั้น

แก้วตัดสินใจปีนขึ้นไปเพื่อแสวงหา ค้นคว้าและพิสูจน์
ระหว่างทาง ไม่มีหนอนตัวใดสนใจกันแม้แต่น้อย
เพราะต่างก็มุ่งมั่นเพียงปีนป่ายขึ้นไปด้านบนเพียงอย่างเดียว
ทั้งเบียดเสียด ยัดเยียด แย่งชิง ผลัก ดันและดึง เพียงเพื่อ..
ให้ตัวเองไปถึงจุดสูงสุดเท่านั้น

ซึ่ง "หนอนแก้ว" ก็ไม่ได้ต่างจากหนอนตัวอื่นที่กำลังปีนป่าย
แต่...สิ่งที่แก้วแตกต่างคือ แก้วยังคงมีคำถามในใจเสมอ
...มีอะไรอยู่ข้างบน...
...เราปีนป่ายไปหาสิ่งใด...
จนกระทั่งแก้วขึ้นไปได้สูงระยะหนึ่ง
และเริ่มทนไม่ได้กับการที่โดนเบียดเสียดยัดเยียด
เป็นทั้งผู้กระทำและถูกกระทำ
มีหนอนหลายตัวที่โดนเบียดเสียดดึงดัน
จนลอยละลิ่วตกลงไปเบื้องล่าง

แล้ว "แก้ว" ก็บังเอิญได้เจอกับ "นวล" บนกองภูเขาหนอน
ระหว่างการแสวงหาเช่นกัน สิ่งหนึ่งที่ทั้งสองไม่รู้เหมือนกันคือ
ด้านบนมีอะไรกันแน่...
มันมีคำตอบของการแสวงหาความหมายของชีวิตอยู่จริงหรือ
กับการที่ต้องเหยียบย่ำเพื่อนหนอนขึ้นไปนั้นหน่ะหรือ
หนอนทั้งสองพยายามที่จะใช้ชีวิต
ในการแสวงหาไปพร้อม ๆ กัน พากันปีนป่ายขึ้นไปอีกเล็กน้อย
แต่..ทั้งองก็ไปต่อได้อีกไม่นาน เพราะไม่อาจยอมรับสิ่งที่กำลังทำได้
พากันตัดสินใจลงจากกองภูเขาหนอน
และกลับไปใช้ชีวิต ณ ต้นไม้ที่จากมา
แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบนั้นในทันที
กาลเวลาล่วงผ่านไป ในขณะที่ยังไม่ได้คำตอบ

และวันหนึ่ง"แก้ว" และ "นวล" ก็ตัดสินใจที่จะแยกทางกัน
เพื่อไปหาความหมายของชีวิต ที่อยู่ที่ไหนสักแห่ง
"แก้ว" กลับไปยังกองภูเขาหนอนที่เขาเคยจากมา
เพียงเพื่ออยากพิสูจน์ว่าด้านบนมีสิ่งใด

ในขณะที่นวล แสวงหาคำตอบแห่งชีวิตด้วยการเลือก
ที่จะไม่กลับไปยังภูเขาหนอนอีก ต่างจากที่แก้วเลือก
นวลก็พบคำตอบแห่งชีวิตจากผู้เฒ่าหนอนตัวหนึ่งที่บอกเล่าถึง
เส้นทางการเปลี่ยนแปลงเพื่อสิ่งที่ดีกว่า
โดยยอมเสียสละความเป็นตัวตนในปัจจุบัน
จากหนอน...ให้กลายเป็นผีเสื้อแสนสวย
ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นจุดจบของชีวิตหนอนตัวหนึ่ง
และเป็นการกำเนิดใหม่ของผีเสื้ออีกตัวหนึ่ง

นวลเปลี่ยนแปลงไปแล้วตามกาลเวลาที่เหมาะสม
ไม่มี "หนอนนวล" อีกต่อไป แต่มี "ผีเสื้อนวล" แสนสวยขึ้นมาแทนที่
ผีเสื้อนวลแสนสวย โบยบินไปยังภูเขาหนอนที่แก้ว
ขึ้นไปแสวงหาความหมายของชีวิต
และชักชวนให้แก้วละทิ้งเส้นทางที่แก้วเองก็พบแล้วว่า
ไม่มีสิ่งใดอยู่ด้านบน..หลังจากที่แก่งแย่งแข่งขัน
ยื้ดยุดฉุดกระชาก...เหยียบย่ำ...ผลักใส ดึงดันทำร้ายกันและกัน
ระหว่างเพื่อนหนอนหลายร้อย หลายพันชีวิต
เพียงเพื่อจะหาคำตอบบางอย่างที่ไม่มีอยู่จริง

"หนอนแก้ว" ทำตามวิถีที่ "ผีเสื้อนวล" แสนสวยชี้แนะ
จนได้กลายเป็นผีเสื้อสวยแสนสวยในที่สุด
ตามวิถีทางแห่งชีวิตที่แท้จริง
เรื่องจบลงที่จุดจบของหนอนน้อยสองตัว
ที่เปลี่ยนแปลงไปสู่ผีเสื้อที่งดงาม...
และ...เป็นการเริ่มต้นสิ่งใหม่ของชีวิต




พอพิมพ์เสร็จ นึกๆ ดู ลองหาในกูเกิ้ลดูดีกว่า
อาจจะมีหนังสือนิทานเล่มนี้ก็ได้
พิมพ์มันดาดๆไปเลยแล้วกัน
"หนอน,แก้ว,นวล" แล้ว...ก็เจอจริง ๆ ด้วย

แล้วไผ่ก็ไ้ด้คำตอบแล้วว่า หนังสือเล่มนี้ชื่อ
"เส้นทางแห่งความหมาย" ทรินา เพาลัส : เขียน
- ปิยะลักษณ์ ภมรสิงห์ : แปลและเรียบเรียง
- เบญจมาศ เพ็ชรพราย : วาดภาพประกอบ

อยากอ่านแบบฟูลฟังก์ชั่นก็ ตามลิ้งค์นี้นะคะ
//www.wechange555.com/Search.html?searchphrase=all&searchword=%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%99

ไผ่กลับไปไล่อ่านอีกรอบก็ยังคงชอบอยู่เหมือนเดิม
วันนี้โชคดีจริงๆ ที่ตามเก็บเศษเสี้ยวสิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่า "นิทาน"
สมัยเด็กได้ครบสมบูรณ์แบบนี้ ใครมีเวลา แนะนำให้เข้าไปอ่าน
ของต้นฉบับเอานะคะ เพราะที่ไผ่ถ่ายทอดเป็นเพียงเรื่องคร่าว ๆ
อาจจะหยิบยกสาระมาแบบสรุปๆ เท่านั้นค่ะ

อ่านจบก็มานั่งนึกอยู่เหมือนกันว่า...
ทุกวันนี้ เรากำลังอยู่ตรงไหนในนิทานหนอนเรื่องนี้น้า...
เราเจอ "นวล" หรือ "แก้ว" ในนั้นหรือยัง
ถึงเวลานี้ เราพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงจากหนอนน้อย
เป็นผีเสื้อหรือยัง...ฉัน...กำลังทำอะไรอยู่กันแน่...





Create Date : 01 มีนาคม 2555
Last Update : 2 มีนาคม 2555 15:54:29 น.
Counter : 1454 Pageviews.

15 comments
  
เจิมป่าว
โดย: Close To Heaven วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:18:33:16 น.
  
แสดงว่าคุณไผ่ทำงานหนักมากๆ
ต้องพักผ่อนบ้างนะคะ

นิทานนี้อ่านแล้ว บุ๊งดันไปนึกถึงนักการเมือง
ทำไมน้อ 5555
สงสัยเป็นเพราะส่วนที่บอกว่าแก่งแย่งชิงดี เบียดเสียดจะขึ้นไปข้างบนมั้งคะ
เป็นนิทานที่ดีมากๆ ค่ะ อ่านแล้วสอนใจจริงๆ
โดย: Close To Heaven วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:18:36:32 น.
  

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันน่ะ
แวะมากล่าวราตรีสวัสดิ์ครับ
โดย: krittut_48 วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:21:18:08 น.
  
สวัสดีครับน้องไผ่ พงศธร เอ๊ยน้องไผ่เฉยๆ 555++ ^^

มาอ่านจบแล้วก็โหวตไดอาริสต์ให้ทันทีครับ ดีมากๆ

นิทานเขาสอนไว้ลึกซึ้งมากๆครับเรื่องนี้

มีคนบอกว่าที่เราใช้ชีวิตทุกวันนี้ก็เป็นแบบนี้ครับ

สูงๆขึ้นไป แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไร

มีคนที่ไปจุดนั้นมาแล้วเขาบอกว่าไม่มีอะไรเราก็ไม่เชื่อ

พระท่านบอกว่า จดสุดท้ายของยอดเขาเป็นแค่จุดเริ่มต้นในทางธรรม

แค่นั้นเอง คือความว่างเปล่าไงครับ แหะๆ อาเมน


ฝันดีนะครับน้องไผ่ ^^



โดย: วนารักษ์ วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:21:42:57 น.
  
แวะมาบอกว่า พักผ่อนมากๆนะ อย่าทำงานและอัพบล็อกเพลินจนลืมพักผ่อน...คืนนี้หลับฝันดี ครับ
โดย: **mp5** วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:22:18:14 น.
  
สวัสดียามดึกค่ะคุณคมไผ่ ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปทักทาย และห้อยความคิดถึงไว้หน้าบล็อกค่ะ อิอิ ซึ้งมากนะเนี่ย

กิ่งแวะมาอ่านก่อนค่ะ นิทานหนอนน้อยน่าสนุกนะคะ กิ่งไม่เคยอ่านเลยค่ะ เดี๋ยวต้องไปหามาอ่านแล้ว รีบแวะมาหาก่อนค่ะเพราะพรุ่งนี้คงไม่ได้เข้าบล็อกแล้วค่ะ คงจะได้เข้ามาเจอกันก็เย็นวันอาทิตย์นะคะ

อยากโหวตให้จังแต่วันนี้โหวตไปหมดแล้วค่ะ ไว้กิ่งค่อยมาโหวตให้นะคะ

หลับฝันดีค่ะ




More Flowers Greetings Comments


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:22:48:14 น.
  
สักวันผมจะเป็นอย่างหนอนแก้วให้ได้ครับ
ราตรีสวัสดิ์ครับพี่ไผ่
โดย: Don't try this at home. วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:0:52:42 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับน้องไผ่

เป็นนิทานเด็กที่เนือ้หาไม่เด็ฏเลยนะครับ
สอนใจผู้ใหญ่ได้ด้วย





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:5:11:47 น.
  
ไผ่ต้องทำงานให้น้อยลงแล้ว ไปลองอ่าน ดูนะ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bee-b&month=12-2011&date=18&group=2&gblog=1

โดย: bee_บี วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:9:56:08 น.
  
สวัสดีค่ะคุณไผ่
แวะมาทักทายก่อนเดี๋ยวมาอานอีกที
โดย: ภูผา กะ วาริน วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:10:24:55 น.
  
อิอิ มาโหวตให้สงสัยก้านหูอักเสบครับ แหะๆ ตอนนี้โรคนี้กำลังฮิต ^^

เขาเรียกว่าความประทับใจครับ บางคนแต่พูดคำเดียวเราจำไปใช้ได้ตลอดชีวิตนะครับ

เมื่อคืนก็ง่วงมากๆนะครับ เลยเวลานอนเกือบทำให้นอนไม่หลับแน่ะ ก็เป็นสว.นี่นะ 555++ แต่ไม่มีเวลาช่วงกลางวันเลยมากลางคืนแทนน่ะ

วิธีแก้ปัญหานี่มีหลายวิธีนะครับอย่างในเรืองคือการเข้าใจปัญหาให้ถ่องแท้ว่ามันผิดเป้าหมายเลยครับ แสวงหาในสิ่งที่ไม่มีที่สิ้นสุด หรือแสวงหาในสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง ถ้าเป็นพุทธเราเขาสอนแต่แรกเลยครับว่า นี่เรียกว่าตัณหาไม่ใช่เป้าหมายแต่เป็นทุกข์ เหมือนเรื่องที่พี่แต่งให้อ่านไงครับ

คุยมากเดี๋ยวน้องไผ่จะไม่คบด้วย 555++ เดี๋ยวไก่ตื่นเลี้ยงๆไว้ก่อน ไปและ



โดย: วนารักษ์ วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:11:29:07 น.
  

มันเหมือนเป็นการทดสอบนะไผ่ ใครจะถึงที่หมายก่อนกัน ที่หมายที่ว่าคืออะไรก็ไม่รู้ แต่ทำไมใครๆ ก็ไปทางนั้น ทางเดียวกัน

ใครค้นหาตัวตน ตนเองเจอก่อน ถึงก่อน จริงรึป่าวไม่รู้ ที่เจอแล้ว ใช่จริงแท้แน่นอนอีกมั้ยก็ไม่มีใครรู้อีก นอกจากตัวเอง...

บางทีเราก็เสียเวลาหา "ตัวตน" นานจัง...คิดง่ายๆ ทำง่ายๆ เราก็มองข้ามซะ


พี่ชอบนิทานนะ ใครว่าเป็นนิทานสำหรับเด็ก ผู้ใหญ่อ่านแล้วมี "กระตุก" เลยแหละ


ศุกร์สวัสดีจ้ะไผ่


ปล. ได้คุยกับเจ้าปายมั้ย สบายดีรึป่าว



โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:13:20:54 น.
  
บ่ายสวัสดีครับ แหะๆ

รู้สึกว่าไก่จะตื่นซะแล้วซิ 5555++

รู้ไหมน้องไผ่ไม่ค่อยมีคนอยากคุยกับพี่หรอกครับ เขาหลับกันหมด
คุยสองสามคำก็หนีแล้วครับ เอิ๊กๆๆ

เสาร์อาทิตย์ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยว่างนะครับ ไงเจอกันวันจันทร์เลยนะครับ

รู้จักปายเป็นการส่วนตัวด้วยเหรอ ฝากความคิดถึงด้วยนะ อิอิ ^^
โดย: วนารักษ์ วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:14:49:48 น.
  
ขอบคุณแวะทักทายกันค่ะ

เราเองก็แนวหนอนๆเหมือนกันค่ะ อุตส่าห์ลงจากเขามาเหมือนกัน แต่ตอนนี้กำลังจะเดินขึ้นไปใหม่ แต่จุดหมายไม่ต้องยอดเขาค่ะ

อ่อ..ใครเอ่ย เป็นน้องชายคะ
โดย: rakpama07 วันที่: 6 มีนาคม 2555 เวลา:22:26:15 น.
  
//mblog.manager.co.th/xanax71/th-53167/

เส้นทางแห่งความหมาย
โดย: jarokung IP: 115.87.174.57 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:23:36:15 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คมไผ่
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



Q ; เป็นคนแบบไหน
A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน

Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร
A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น

Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ
A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
New Comments
มีนาคม 2555

 
 
 
 
3
4
5
7
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
 
All Blog
Friends Blog
[Add คมไผ่'s blog to your weblog]