รัก...ช็อกโกแลต...
อย่างที่น้องปายทักไว้ในบล็อคก่อน
ตอนนี้กำลัง หลุด รั่ว และ out of control กับชีวิตอยู่จริงๆ
เลยจะขออนุญาตขาดส่ง "ตะพาบสามัคคี" ไปก่อนนะค๊ะ
จำได้ว่า มีนิยามรักนึงที่ฟังแล้วโดนใจเสมอ
"ความรัก...บางครั้งก็เปรียบเสมือนช็อคโกแลตแท้สักแท่ง
มีราคา มีความหมาย มีนิยามในตัวเอง
แต่...เหนือสิ่งอื่นใดคือ รสชาติ ของมัน
ที่เมื่อเรากินเข้าไปแล้ว
เราไม่รู้ว่า มัน "ขม" หรือ "หวาน" กว่ากัน
เมื่อกินแล้ว เราก็หยุดกินมันไม่ได้
จนกระทั่งรู้ตัวอีกที มันจะทิ้งอะไรบางอย่างไว้ให้เราเสมอ
ไม่ว่าจะเป็น รสขมและหวานที่ติดปลายลิ้น
ให้ได้จดจำไปอีกนาน
น้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น หากคุณปล่อยตัวให้เป็นไปตามยถากรรม
หลังจากกินมันจนหมด
หรือ...การนอนหลับฝันดี หากเลือกที่จะ love love
รสชาตินั้น ๆ จนเสพย์ติด"