ยิ้มรับกับสิ่งที่เราเลือก เช้าอีกวันที่ไม่ได้ร้อนน้อยกว่าเมื่อวาน กับชีวิตที่เริ่มต้นจากการพูดคุยกับตัวเองว่าจะทำอะไรบ้าง แล้วก็ทำตามที่สรุป ก่อนที่จะขยับตัวให้เป็นไปตามจังหวะที่ตัวเองกำหนด ได้อย่างใจบ้างไม่ได้อย่างใจบ้าง ก็ว่ากันไป... ระหว่างนั่งรออาหารมื้อสายง่าย ๆ สำหรับตัวเองในร้านประจำ เปิดหนังสือที่มีให้อ่านในร้าน เจอบทสัมภาษณ์ของผู้ชายมาดเนียบในแวดวงการเมืองและสื่อสารมวลชน ที่ไม่เคยเห็นว่าจะเปิดเผยที่ไหนมาก่อน ถ้าบทสัมภาษณ์ของเขาใน magazine นั้นไม่ fake เพื่อจุดประสงค์อะไรบางอย่างเพียงแค่อยากจะถ่ายทอดจริง ๆ ก็ถือว่า เป็นการเปิดเผยตัวตนของเขาอีกขั้นหนึ่ง เขาเล่าถึง “รักแรก” ของตัวเองที่เกิดขึ้นมาในสมัยที่ยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย และประคับประคองความรักนั้นมาได้ตั้ง 8 ปี จากเจอะเจอกันในมหาวิทยาลัย พอถึงวัยทำงาน ก็ทำงานที่เดียวกัน ความผูกพันดำเนินต่อไปแน่นแฟ้นขึ้น เพียงแค่ย้ายสถานที่ ใช้เวลาด้วยกันอย่างเต็มที่ จนรู้จักรู้ใจกันเหมือนสามีภรรยา ในขณะที่ครอบครัวของทั้งสองฝ่ายต่างยอมรับและรับรู้ว่าเมื่อทั้งสองคนพร้อม ต้องแต่งงานกันอย่างแน่นอน ฝ่ายหญิงมีจุดยืนที่ชัดเจนและไม่เปลี่ยนแปลงคือ มีชีวิตเรียบง่าย รักสันโดษ ต้องการคนรักที่เป็น Family man ซึ่ง “เขา” ก็เป็นคนที่ใช่สำหรับ “เธอ” มาตลอด ส่วน “เธอ” เองก็เป็นอย่างทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาต้องการในฐานะคนรักและแม่ของลูก จนกระทั่งฝ่ายชายเปลี่ยนแปลงโยกย้ายตำแหน่งหน้าที่การงานใหม่ และเหมือนค้นพบศักยภาพในการทำงานของตัวเองที่ซ่อนอยู่และเริ่มรักงานที่ทำมากขึ้นเรื่อย ๆ วิถีชีวิตเริ่มเปลี่ยน เป็นคนสาธารณะมากขึ้น มีเวลาให้คนรักน้อยลง ให้ความสำคัญระหว่างกันและกันน้อยลง สุดท้าย “เขา” ก็เริ่มจะ “ไม่ใช่” สำหรับเธออีกต่อไป จนกระทั่งต้นรักที่คอยประคบประหงมกันมา 8 ปีเริ่มจะไปไม่รอด และจบลงในที่สุด ด้วยการบอกเลิกจากปากของฝ่ายหญิง ด้วยเหตุผลที่ว่า เลิกกันตอนที่สถานเป็นแฟน ยังดีกว่าที่แต่งงานกันแล้วต้องหย่าร้างกันทีหลัง ตอนนี้ฝ่ายหญิงแต่งงานมีลูกและสามีไปเรียบร้อยแล้ว แต่...เหมือนเขาจะยังไม่อาจลืมเธอได้ แม้จะบอกว่าไม่ได้ปิดตัวเอง แต่..แค่ยังไม่เจอคนที่เขารักได้เหมือน เท่า หรือมากกว่าเธอในวันนี้เท่านั้นเอง อ่านดูแล้ว...ถ้าจริงตามนั้น...ก็เหมือนจะเศร้าเน๊อะ แต่คิดอีกที... คนเรา มันไม่มีอะไรที่จะได้อย่างใจเราทุกอย่างหรอก ในเมื่อรักที่จะมีความสุขกับหน้าที่การงาน โลดแล่นตามความฝันอย่างหนึ่ง ก็คงไม่อาจกอบโกยความรักหรือสารพัดสิ่งอย่างตามที่ต้องการได้หมด เมื่อถึงเวลาต้องเลือก...ก็อยู่ที่ตัวของเรา...ใจของเราเองว่าจะเลือกอะไร ให้ความสำคัญกับสิ่งที่ตัวเองต้องการอันไหนมาเป็นอันดับหนึ่ง เหมือน “ถ้ำแห่งทางเลือก” ที่ไผ่เคยเอาลงบล็อกไว้ ความรักของคนสองคน เมื่อตัดสินใจที่จะเลือกเป้าหมายอย่างที่ตัวเองต้องการ เมื่อได้มาแล้ว ก็จงอย่าเสียดายสิ่งที่สูญเสียไป เพราะทางนั้น เป็นทางที่เราเลือกแล้ว… จงยิ้มรับกับสิ่งที่เราเลือก สิ่งที่ได้มาและสิ่งที่สูญเสียไปพร้อม ๆ กัน วันนี้อัพบล็อกซะเย็นย่ำ (แต่แดดยังแรงได้อีก) สาวอ๊อฟฟิศทั้งหลาย ใครหมดไฟก็เติมพลังด้วยน้ำเย็น ๆ สักแก้วก่อนนะจ๊ะ อีกแป๊บก็ได้กลับแล้ว(มั้ง...) สู้ๆ เรื่องของความรัก มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนจริงๆ
บางครั้งการเป็นของตายใช่ว่าจะมีความสุข ถ้าความรักขาดการเอา ใจใส่ดูแล จนต้องเสียฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไป โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:19:29:17 น.
ใช่ๆ เหมือนไผ่เคยเขียนเรื่องคล้ายๆ แบบนี้ไปแล้ว เราเคยคุียกันด้วยเนอะ โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:19:51:17 น.
ทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราอาจสำคัญ
แต่มันจะมีลำดับก่อนหลังต่างกันแน่นอน ชิมะพี่ไผ่ จัดลำดับให้ถูกว่าอะไรคือสิ่งสำคัญที่ควรใส่ใจก่อน ชีวิตก็อาจดูง่ายขึ้น มีความสุขขึ้นเน๊อะ โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:20:13:12 น.
ถ้าไม่ใช่เนื้อคู่กัน ยังไงมันก็ไม่ใช่อยู่ดีนั่นละน้องไผ่
หน่อไม้บ้านพี่ ออกให้กินตลอด เพราะรดน้ำให้มันบ่อยๆ มันก็ขยันออกหน่อเรื่อยเลย โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:20:34:55 น.
สวัสดีค่ะคุณไผ่ วันนี้ร้อนมากจริงๆค่ะ ลำปางร้อนสุดๆเลยค่ะ ไม่อยากออกจากห้อนน้ำเลยอยากแช่น้ำอยู่นานๆๆๆจัง
วันนี้มาอ่านเรื่องชายนักการเมืองท้องถิ่นแล้วลงสารจัง กว่าจะรู้ว่าเสียสิ่งที่รักไปก็สายเสียแล้ว แบบนี้เค้าเรียกว่า ไก่ได้พลอยหรือเปล่าคะ เวลาที่อยู่ใกล้ไม่รู้ค่าพอจากไกลถึงจะรู้ว่าค่ามีแต่ก็สายไปเสียแล้ว น่าจะสงสารหรือ.....ดีค่ะ อิอิ หลับฝันดีค่ะ โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:21:02:47 น.
แวะมาเยี่ยมยามค่ำคืน
ชอบข้อความ...จงยิ้มรับกับสิ่งที่เราเลือก สิ่งที่ได้มาและสิ่งที่สูญเสียไปพร้อม ๆ กัน.... หลับฝันดี นะครับ โดย: **mp5** วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:21:24:01 น.
มองตัวเองเป็นที่ตั้งแล้วก้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเราครับพี่
ฝันดีครับพี่ไผ่ โดย: Don't try this at home. วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:22:08:28 น.
อ่านแล้วเหมือนชีวิตตัวเองอีกแล้ว 555++ แต่เป็นอีกด้านนึงนะครับ
คือยอมทิ้งทุกอย่างแล้วอยู่ก้บคนที่เรารัก ฮิ้ว...ว 5555++ เคยคิดว่าตัวเองเป็นนกน้อยในกรงทองนะครับ เพราะไม่มีใครได้อะไรทุกอย่าง นกที่อิสระในป่าก็คงไม่ได้เจอเจ้าของมันทุกวัน ที่บล็อกบ้าง แหมพี่เขียนไว้เว่อร์ขนาดนั้นเลยหรือครับ มิน่าน้องบีบี อ่านแล้วหายไปเลย หรือยังไม่เห็นกระทู้ก็ไม่รู้ แหะๆ นักมวยอยู่ในสังเวียนก็ไม่รู้นะครับว่าต่อยดีหรือไม่ดี โดนไปกี่หมัดหรือต่อยเขาไปกี่หมัด แต่พอมานั่งทบทวนก็ประมาณนี้แหละครับ ถ้าเขียนไว้เป็นคู่มือ เผื่อใครเข้าข่ายนี้ก็รีบล็อกคอตีเข่าได้เลยนะครับน้องไผ่ อิอิ จะสอนหนังสือสังฆราสหรือเปล่าก็ไม่รู้ 5555++ โดย: วนารักษ์ วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:22:12:05 น.
เขาเลือกแล้วนี่ไผ่ ว่าจะเลือกงานอะ สงสัยตอนนั้นไฟแรงมั๊ง
โดย: bee_บี วันที่: 25 เมษายน 2555 เวลา:22:54:36 น.
โอ๊ะ คุณไผ่ ขอโทษค่ะ กิ่งคงอ่านไม่ชัดเจน ขอโทษนะคะ แหะ แหะ ตาลายค่ะ ความจริงแล้วเรื่องของความรักถ้าคงมั่นแล้วแม้จะต้อง
เปลี่ยนแปลงไปอย่างไรก็ไม่ควรเปลี่ยนใจไม่ใข่เหรอคะ แต่เมื่อเขาเปลี่ยนไปแล้วคิดว่าเธอไม่ใข่คนที่ใช่แล้ว พอตอนหลังเธอไปแต่งงานแล้วกลับมาหวนไห้รู้แล้วว่ารักเธอเพียงคนเดียวแบบนี้ จะไม่ให้กิ่งเปรียบเทียบว่าไก่ได้พลอยได้อย่างไรเล่าคะ อิอิ อย่าถือสากิ่งเลยเน้อก็เปรียบเทียบไปอย่างนั้นเองค่ะ ขอบคุณนะคะที่ไปเจิมให้กิ่งค่ะ หลับฝันดีนะคะ โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:0:02:32 น.
อ้อ..ฝ่ายหญิงบอกเลิกเองมิใช่ฝ่ายชาย แหะ แหะ สงสัยกิ่งคงง่วงมากๆอย่าถือสาเลยเน้อ 555 ถ้าอย่างนั้นก็ไม่โทษฝ่ายชายแล้วค่ะ แต่รู้สึกเศร้าไปกัยเขาด้วยและเสียดายเวลาคบกันมาอย่างยาวนานนะคะ
คราวนี้ถูกต้องแล้วนะคะคุณไผ่ อิอิ เฮ้อ..ง่วงจัง..ตาขะปิดแล้วค่าขอไปนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:0:12:28 น.
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ไผ่ เมื่อคืนไม่ได้อยู่เล่นด้วยเลย หนีไปก่อน
แต่อาจจะนอนทีหลังเหมือนเคย มีความสุขกับอีกหนึ่งวันทำงานนะคะพี่ โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:6:41:26 น.
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:8:22:32 น.
จงยิ้มรับกับสิ่งที่เราเลือก ... ช่ายแล้วน้องไผ่
โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:9:18:36 น.
|
คมไผ่
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Q ; เป็นคนแบบไหน A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
เมื่อได้มาแล้ว ก็จงอย่าเสียดายสิ่งที่สูญเสียไป
เพราะทางนั้น เป็นทางที่เราเลือกแล้ว
จงยิ้มรับกับสิ่งที่เราเลือก สิ่งที่ได้มาและสิ่งที่สูญเสียไปพร้อม ๆ กัน
เลือกแล้วนี่ค่ะ ทำให้ดีที่สุดก้อพอ