ไม่ต้องมากกว่านี้ก็ดีแล้ว... ณ มุมหนึ่งในสัมพันธ์ภาพของชายหญิง จากเด็กน้อยในจังหวัดเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง เติบใหญ่และต่อสู้จากความอ่อนแอของร่างกาย จนได้เป็นหมอที่ฝีมือการรักษาไม่ได้ขี้เหล่เลยแม้แต่น้อย แต่ทุกครั้งที่เขามองตัวเอง...ก็ยังรู้สึกว่า ต้องใช้แรงกายแรงใจอีกเยอะ ในการวิ่งตามความฝัน คู่แข่ง และพัฒนาฝีมือ ทุกครั้งที่เขาถ่ายทอดชีวิตการทำงานแต่ละครั้งให้ผู้หญิงที่รักเขามากที่สุดฟัง มักจะมีการใส่สีสันฉูดฉาดเข้าไปในเรื่องเสมอ เพียงเพื่อหวังให้เธอภูมิใจและดีใจกับเรื่องที่เขาถ่ายทอด แม้ระยะทางจะห่างไกล... แต่เรื่องราวเหล่านั้นก็ยังส่งผ่านถึงกันตลอด จนกระทั่งวันหนึ่ง "เธอ" ทนความคิดถึงเขาไม่ไหว แอบมาดูสิ่งที่เขาถ่ายทอดให้ฟังด้วยตาตัวเอง แต่สิ่งที่ "เธอ" ได้รับรู้ ไม่ได้เป็นอย่างที่ "เขา" เล่าเลย เกิดความผิดพลาดในการทำงาน การรักษาคนไข้ สายตาเหนื่อยหน่ายจากผู้ร่วมงาน คือสิ่งที่ประจักษ์อยู่ตรงหน้า มุมมองที่ได้รับจากคนรอบข้าง แม้จะไม่ได้เกิดจากเจตนา่ถ่ายทอดสิ่งแย่ ๆ ที่คุณหมอเป็นให้ได้รู้เห็น แต่เธอก็รับรู้มันได้...เรื่องที่ฟังคือการโอ้อวดเกินจริง เพียงเพราะอยากให้เธอภูมิใจ และ...เรื่องจริงเป็นเช่นไร เพราะเขาคือคนที่เธอรักที่สุด...ในคราแรกที่รับรู้ ความจริงนั้น อาจเป็นเสมือนเข็มนับร้อย ๆ เล่มที่ทิ่มตำหัวใจให้ผิดหวัง เมื่อสิ่งที่ "เขา" เล่า ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด อาการนิ่ง อึ้ง และเสียใจ เป็นสิ่งที่เจอในนาทีนั้น แต่เมื่อนั่งคิด ทบทวน ไตร่ตรองดู ในขณะที่เพื่อนร่วมงานของคุณหมอเหล่านั้น ดูจะกังวลกับอาการเศร้าอย่างเห็นได้ชัดของ "เธอ" แต่ไม่รู้จะช่วยอย่างไร ได้แต่ส่งสายตาเสมือนกำลังใจมาปลุกปลอบ แต่แล้ว ทุกอย่างก็คลี่คลายลง เมื่อเรื่องราวหนึ่งพรั่งพรูออกจากปากของผู้มาเยือน "หมอหน่ะ...เป็นเด็กจากเมืองเล็ก ๆ เรียกได้่ว่าบ้านนอกเลยทีเดียว ตอนที่คลอด ก็คลอดก่อนกำหนด เกิดมาก็เป็นโรคหอบหืดรุนแรง ตอนฉลองครบรอบวันเกิดหนึ่งขวบ...ฉันดีใจที่สุด เพราะคิดว่าเขาจะไม่รอดถึงปีด้วยซ้ำ แต่...เขาก็พยายามมาตลอด วันเกิดครบรอบสองปี เขาก็ยังอยู่ ฉันก็ดีใจที่สุดเช่นกัน ในทุก ๆ ปีที่ผ่านไป เขายังอยู่และค่อย ๆ แข็งแรงขึ้น เป็นเรื่องที่ดีสุด ๆ แล้ว เขาหน่ะ ขี้โม้ก็แต่กับฉันเท่านั้นแหละนะ เพราะฉันคือคนเดียว ที่เขาจะโม้ด้วยได้อย่างมีความสุข เหมือนคนที่เล่าความฝัน ความพยายามของตัวเองให้ฟัง ว่า..สักวันหนึ่ง เขาจะเป็น... แม้ว่า...สิ่งที่เขาเป็นในตอนนี้ มันอาจดูแย่ในสายตาใครก็ตาม แต่...สำหรับฉัน เมื่อมาถึงจุดนี้... แค่เขาสู้และพยายาม จนได้เป็นหมอถึงวันนี้ ก็ถือว่าดีกว่าที่คาดคิดไว้เยอะแล้ว เพราะความรักและความหวังที่ฉันมีกับเขา ไม่ได้มากมายไปกว่า... การที่เขามีชีวิต เติบโต แข็งแรง และเข้มแข็งในทุก ๆ วัน ไม่ต้องมากมายไปกว่านี้ ก็เพียงพอแล้วจริงๆ เป็นอย่างที่เขาเป็นอยู่ ก็พอแล้ว... ขอบคุณทุกคนนะคะที่ดูแล ช่วยเหลือลูกชายฉันมาตลอด" เธอขอบคุณ ยิ้มบาง ๆ และเดินจากไปเงียบ ๆ เหมือนตอนที่มา แต่...สิ่งหนึ่งที่ฝากไว้กับเพื่อนร่วมงานของคุณหมอหนุ่ม คือ "ความรัก" ที่ยังอบอวนอยู่รอบตัว รักของผู้หญิงที่เป็น "แม่" ที่ไม่หวังสิ่งใดตอบแทน และ รักอย่างที่ "เขา" เป็นอยู่เสมอ แวะมาแปะ หัวใจ ให้กับคุณคมไผ่ ในวันสุดท้ายของเดือนแห่งความรัก นะครับ
โดย: **mp5** วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:22:17 น.
สูดหายใจลึกๆๆ กับความสุขในวันนี้.....สี่ปีมีครั้งคับ
Free TextEditor ปล.ผมว่าเธอผู้นั้นจะมองผ่านความผิดพลาดไป...ในหัวใจมีแต่กำลังใจ และอภัยอยู่เสมอมา โดย: biocellulose วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:23:14 น.
สูดหายใจลึกๆๆ กับความสุขในวันนี้.....สี่ปีมีครั้งคับ
Free TextEditor ปล.ผมว่าเธอผู้นั้นจะมองผ่านความผิดพลาดไป...ในหัวใจมีแต่กำลังใจ และอภัยอยู่เสมอมา โดย: biocellulose วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:23:31 น.
มาอ่านเรื่องดีๆครับ ^^
อ่านแล้วอินนะครับ เพราะอยู่ ร.พ. ความจริงชีวิตมันก็เป็นเรื่องง่ายๆนะครับ การที่คนๆนึงไม่สมบูรณ์แบบไปทุกอย่างนี้เป็นเรื่องธรรมดาสุดๆเลย แต่การไม่ยอมรับของเรานี่แหละที่ทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่และเป็นทุกข์ ทัศนะคติของแม่ที่มีต่อลูกคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากๆนะครับ อิอิ ^^ เอ สไตล์บล็อกเหมือนกันเลยนะครับ 555++ อย่างนี้ต้องขอแอดครับ โดย: วนารักษ์ วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:56:59 น.
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ คมไผ่ เรียบร้อยแล้วนะคะ
แซวหน่อยเหอะวันนี้มาแนวดนตรีบรรเลงเลียนแบบใครป่ะเนี่ย โดย: ผัดไทเส้นหมี่ วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:39:28 น.
ทั้งเพลง ทั้งเรื่อง...น้ำตาซึมเลยไผ่เอ๊ย อะไรทั้งหมดของลูก "แม่" เท่านั้น รับรู้ได้... เราชอบพูดกันเรื่อยว่า รักของแม่ ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก รักไม่ต้องการสิ่งตอบแทน รักไม่มีเงื่อนไข...แต่จริงนะ โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:12:32 น.
มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ อ่านแล้วก็แอบ งง ๆ ว่าคุณหมอในเนื้อเรื่องนี้คือใคร ? ใช่แฟนของ จขบ. นี้อ่ะป่าวครับ? อิอิ โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:21:15 น.
ไม่กลัวหรอกครับ ถ้าคิดอยู่ในกรอบของธรรมะ แต่ถ้าคิดแล้วออกนอกกรอบไปอยู่ในโลกส่วนตัวอันนี้น่ากลัวครับ อิอิ ^^
คิดและสงสัยเก่งๆจะได้มีเรื่องเขียนไงครับ โดย: วนารักษ์ วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:23:05 น.
แอบแปะหัวใจพองโตให้แล้วด้วย คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ คมไผ่ เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 3 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ อิอิ โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:24:42 น.
มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ
อ่านแล้วก็แอบ งง ๆ ว่าคุณหมอในเนื้อเรื่องนี้คือใคร ? ใช่แฟนของ จขบ. นี้อ่ะป่าวครับ? อิอิ โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:21:15 น. --------- ขอตอบว่า เป็น.... Invisible man ค่ะ เพราะถ้ามองเห็น เค้าจะเขิน ฮ่าๆๆๆ โดย: คมไผ่ วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:18:02:50 น.
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ คมไผ่ เรียบร้อยแล้วนะคะ
คุณเหลือ อีก 1 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ อ่านจบแล้วอยากกอดแม่เลยครับพี่ไผ่ >< โดย: Don't try this at home. วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:18:13:40 น.
คนเป็นหมอแกรับความกดดันมากจริงๆครับ ทำงานกับความตายตลอดเวลา ขอนับถือคุณหมอทุกท่านด้วยหัวใจ
โดย: ชีริว วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:15:42 น.
ความรักที่ดี คือการออสโมซิสความเป็นกันและกันไว้ให้มากที่สุดครับ จะได้เข้าใจกัน เนาะ
โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:31:45 น.
สวัสดีค่ะ คุณคมไผ่ ขอบคุณมากนะคะที่ไปชมควันหลงงานพืชสวนโลก
แหะ แหะ หมอกควันจริงๆเลยค่ะ แต่ตอนนี้ค่อยยังชั่วบ้างแล้วค่ะ คุณคมไผ่สบายดีนะคะ กิ่งต้องขอโทษด้วยที่ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายเลยค่ะ วันนี้เข้ามาอ่านเรื่องราวของคุณหมอ ดูน่าเหน็ดเหนื่อยจริงๆนะคะ กิ่งเคยพาแม่ไปโรงพยาบาลไปเห็นภาพคนไข้มากมายและหมอต้องรับคนไข้ไม่ได้หยุดเลย น่าเห็นใจจริงๆค่ะ อ่านในเรื่องแล้วปลื้มแทนจริงๆค่ะ พักผ่อนอย่างมีความสุขนะคะ More Flowers Greetings Comments โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:35:50 น.
เมื่อคุณยิ้ม.........โลกทั้งใบ ก็ยิ้มไปพร้อม ๆ กับคุณ อยากให้คุณมีความสุขและยิ้มได้ ทุกวันทำการของหัวใจ มีใจมาให้...แทนคำขอบคุณจ๊ะ สุขสันต์วันพิเศษสุด ๆ อีกวันหนึ่่งในเดือนแห่งความรัก *~..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..~* วันสุดท้ายของเดือนแห่งความรัก คนโสดก็ยังโสดต่อไป เพราะครูภาษาไทย สอนแต่ สระอิ,สระอา, สระอุ, สระอู แต่ไม่ยอมสอนให้เรา .. "สละโสด" ..HappY BrightDaY.. โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:52:50 น.
ปล่อยป้าเขาไปตามทางดีกว่าครับพี่ ฮ่าๆๆ
ราตรีสวัสดิ์ครับ โดย: Don't try this at home. วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:42:00 น.
คุณไผ่ขา สบายดีนะคะ
แวะมาส่งเข้านอนค่ะ ฝันดีมากมายน๊า มิมิ โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:54:45 น.
ชีวิตก็แบบนี้แหละ กว่าจะถึงจุดๆ หนึ่งใครจะรู้บ้างว่าเขาผ่านอะไรมาบ้าง
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:0:18:10 น.
อรุณสวัสดิ์ครับน้องไผ่ เมื่อคืนพี่ก๋านั่งทำรูปน่ะครับ เลยนอนดึกเลย อิอิอิ โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:5:36:39 น.
สวัสดีค่ะคุณคมไผ่ วันพรุ่งนี้กิ่งก็จะเข้าเชียงใหม่ค่ะ พอดีพี่ชายอุทิศร่างไปเป็นอาจารย์ให้กับคณะแพทย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เค้าจะมีกำหนดพระราชทานเพลิงศพวันเสาร์นี้ค่ะ กิ่งคงต้องไปร่วม ไปค้างเชียงใหม่คืนนึงค่ะ
สุขสดชื่นวันนี้นะคะ More Flowers Greetings Comments โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:11:00:18 น.
ขอบคุณนะคะน้องไผ่ ที่แวะมาทักทายกัน อ่านเรื่องนี้แล้วแสดงให้เห็นถึงรักแท้เลยนะคะ มีความสุขมากๆนะคะน้องไผ่ โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:11:56:46 น.
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:12:51:57 น.
พี่ก๋าไปซัดก๋วยเตี๋ยวเนือ้มาแล้วครับน้องไผ่
สองชามรวดครับ อิอิอิ โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:12:53:33 น.
โดย: ก๋าสะลองเงิน วันที่: 9 มีนาคม 2555 เวลา:6:40:52 น.
|
คมไผ่
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Q ; เป็นคนแบบไหน A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |