..สีสันของความหลากหลาย อาจทำให้ความหมายของชีวิตแปรเปลี่ยน แต่ความเป็นเพื่อนยังคงหมุนเวียน สับเปลี่ยนอยู่ในตำแหน่งของความผูกพัน..
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2563
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
30 กรกฏาคม 2563
 
All Blogs
 
ชีวิตการทำงาน ตอนที่ 12

ทำงานที่สถาบันดำรงราชานุภาพ รอบ 2 (2)

เข้าปีที่ 2 ที่ทำงานในหน้าที่ผู้อำนวยการโรงเรียนนักปกครองระดับสูง ปีนี้ก็อีกเช่นกันที่ต้องจัดอบรม 2 รุ่น คือรุ่นที่ 62 และรุ่นที่ 63 และปีนี้ก็เกิดปัญหาเพราะเกิดเหตุการณ์ในบ้านเมือง ปี 2557 กระทรวงถูกปิด ไม่มีที่ทำงาน แต่งานของเรารอไม่ได้ หยุดไม่ได้ ต้องดำเนินการตามขั้นตอน ตั้งแต่เริ่มต้นการคัดเลือกคนเข้ารับการอบรม การจัดทำโครงการ การจ้างสถาบันการศึกษาจัดอบรมด้านวิชาการ การจะเสนอหนังสือให้ผู้บังคับบัญชา   ลงนามแต่ละครั้ง ต้องสอบถามกันว่า นายอยู่ไหน แล้วก็ฮ่อมอเตอร์ไซต์ไป บางครั้งก็ไปรถปิ๊กอัพ เจอขบวนม๊อบ ก็ลงเดินทำเนียนๆ ไปกับเค้า แฮ่ๆ

ช่วงที่กระทรวงถูกปิด เราก็ยังคงไปทำงานตามปกติ ไปตรงโน้นบ้าง ตรงนี้บ้าง แล้วแต่ว่าจะได้ยินกระแสข่าวว่าจะถูกปิดล้อมอีกเมื่อไหร่ ช่วงนั้นความรู้สึกชาวมหาดไทยแย่เอามากๆ เราเองก็เช่นกันทำงานมาเกือบสามสิบปี ไม่เคยรู้สึกตกต่ำเหมือนช่วงนั้น เปลี่ยนชื่อกระทรวงเราใหม่ เห็นแล้วมันบีบคั้นในหัวใจเหลือเกิน ความอึดอัด อัดอั้น และอดทน สั่งสมมายาวนานเป็นสิบปี ข้าราชการชั้นผู้น้อย...จะทำอะไรได้ ต้องทนอยู่ในสภาพอึดอัดและถูกบีบคั้นมาตลอด ระบบอุปถัมถ์ยิ่งใหญ่กว่าระบบคุณธรรมที่เคยมี คนเก่งและดี ไม่มีโอกาสได้ก้าวหน้า หากหวังจะก้าวหน้า ต้องถูกตั้งคำถามว่า "มีตั๋วมั๊ย" "รู้จักใครบ้าง" "ใครฝากมา"  "ตำแหน่งนี้...ต้องเสียเงินเท่านี้นะ" เคยได้ยินผู้ใหญ่บางคน...บอกว่า"ต้องไปหาพี่...ที่...." (คงรู้นะว่าใคร) เพราะหวังจะได้เป็นใหญ่เป็นโตนี่เอง ได้ยินมากับหู ...แล้วจะให้ปฏิเสธได้ยังไง ว่ามันไม่จริง...

หลายๆคน เบื่อระบบราชการ ลาออกไปก็หลายคน ทั้งๆที่ ยังมีความรู้ ความสามารถ ที่จะใช้ความรู้ความสามารถช่วยพัฒนาบ้านเมือง ช่วยเหลือแบ่งภาระของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่ฯ ตามภารกิจของเรา"บำบัดทุกข์ บำรุงสุข" รับผิดชอบและทำงานด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต คิดถึงมหาดไทยเหลือเกิน เค้ามา...แล้วก็ไป วนเวียนตามวาระ แต่พวกเราชาวมหาดไทยซิ...เติบโตที่นี่ นานหลายสิบปี ความรักมหาดไทยของพวกเค้า จะมีมากเท่าพวกเราหรือ…เฝ้าแต่ภาวนาว่า เมื่อไหร่เหตุการณ์จะสงบ เมื่อไหร่เราจะได้กลับเข้าบ้านเสียที ต้นไม้ที่เราปลูกจะยังอยู่ดีหรือไม่ แม้แต่กระรอกตัวน้อยๆ ที่เคยวิ่งเล่นอยู่ตามขอบระเบียง จะมีใครให้อาหารมันหรือไม่

การอบรมของวิทยาลัยมหาดไทย ส่วนใหญ่เราจะจัดอบรมหลักสูตรย่อยๆ ให้เสร็จภายในไตรมาศแรกของปีงบประมาณ เพื่อที่ว่า พอเดือนมกราคม พวกเราจะได้ระดมสรรพกำลังมาช่วยงานอบรม นปส.กันได้ แม้ว่าสถานที่จัดอบรมของเราจะอยู่ที่จังหวัดชลบุรี เหตุการณไม่ปกติก็ไม่กระทบอะไรมากนัก แต่กระทรวงมหาดไทย ริมคลองหลอด คือบ้านหลังที่สองของเรา เราก็คิดถึงบ้านของเรา การอบรมในช่วงนั้นทุกคนตระหนักดีถึงเหตุการณ์ไม่ปกติ จึงตั้งใจเรียนกันมาก ทั้ง นปส.รุ่นที่ 62 และ รุ่นที่ 63 รุ่น 62 ตอนแรกประธานรุ่นเป็นนายอำเภอ แต่พออบรมวันสุดท้าย ก็สละตำแหน่งให้เพื่อนที่มาจากกรมชลประทาน อบรมรุ่นที่ 62 ได้ไม่เท่าไหร่ ผู้อำนวยการวิทยาลัยมหาดไทยก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าสำนักงานจังหวัด ส่วนผู้อำนวยการสถาบันดำรงราชานุภาพ ก็ได้การแต่งตั้งเป็นรองผู้ว่าราชการจังหวัด  ไม่มีใครมาเป็นผู้อำนวยการวิทยาลัยมหาดไทย แต่พวกเราก็ทำงานอย่างมีความสุขและสนุกกับงานมากๆ พวกเรารักกัน เข้าใจกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน คิดถึงทีมงานคุณภาพในช่วงนั้นทุกคน ซึ่งปัจจุบันก็เติบโต ก้าวหน้ากันในหน้าที่การงานกันไปเกือบหมดแล้ว...........



 
ขอขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่แวะมาค่ะ  18



Create Date : 30 กรกฎาคม 2563
Last Update : 30 กรกฎาคม 2563 12:02:59 น. 0 comments
Counter : 256 Pageviews.

พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [?]




"ตั้งใจว่า...ทำบล๊อกนี้ขึ้นมาเพื่อบันทึกเรื่องราว ความทรงจำดี ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักและอยากจะทำ และไม่เคยหวังผลตอบแทนใด ๆ ในทุกสิ่งที่ได้ทำ นอกจากรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ มิตรภาพและความจริงใจจากเพื่อนๆ เท่านั้น"











# เริ่มทำบล๊อกเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2552 #


ไปหลังบ้านทางนี้เน้อ
Friends' blogs
[Add พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.