....พูลัน เทวี...ราชินีโจร.... . ...ร่างบางสันทัด ซ่อนรูปอยู่ในเสื้อแจ็คเก็ตสีกากี กางเกงยีนส์เก่าๆและรองเท้าบู๊ทเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วกระฉับกระเฉง ...ผมที่เคยดกดำยาวสยายถูกหั่นให้สั้นระต้นคอ...ผ้าโพกหัวสีแดง สัญญลักษณ์แห่งการแก้แค้นผูกคาดไว้รอบศรีษะปกปิดไรผมและคิ้วเข้มอย่างมิดชิด...เข็มขัดกระสุนที่สะพายเฉียงพาด อก และปืนไรเฟิ่ลคู่มือกำกระชับแน่นอย่างพร้อมแล้วที่จะเริ่มเปิดศึกที่รอเวลาแห่งการชดใช้ ...หญิงสาววัยเพียงสิบแปดปี ผู้ซึ่งเรียกขานในหมู่นักปล้นร่วมแก๊งค์ว่า " พูล" เก็บซ่อนความเศร้าโศกถึงชายคนรักไว้อย่างมิดชิด...เธอไม่ต้องการให้ผู้คนรอบตัวได้เห็นความอ่อนแอและปฏิบัติต่อเธอเหมือนผู้หญิงคนหนึ่ง...เพราะเธอกำลังจะเริ่มการแก้แค้น...การกระทำที่มีแต่ผู้ชายเท่านั้นมีสิทธิ์เรียกร้องเอาคืนในสังคมที่ตอกตรึงแบ่งแยกผู้คนไว้ด้วยวรรณะและการกดขี่ทางเพศอย่างอินเดีย.. ...ย้อนเวลากลับไปในอดีต พูล หรือ พูลัน เทวีได้ถือกำเนิดในกระท่อมที่สร้างจากดิน ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งของแคว้นอุตระประเทศทางตอนกลางของอินเดีย...พ่อแม่ของเธอมีลูกสาวอยู่แล้วสามคน การได้ลูกสาวเพิ่มมาอีกคนหนึ่งเป็นสี่ ถือว่าเป็นความซวยอย่างมหันต์... ....ครอบครัวของเธอแม้จะยากจนแต่ก็ไม่ถึงกับจนที่สุดในหมู่บ้าน เพราะพ่อมีที่ดินเป็นของตนเองหนึ่งเอเคอร์ให้ได้ปลูกบ้านไว้อยู่อาศัย ...หน้าบ้านมีต้นสะเดาขนาดใหญ่ซึ่งถือว่ามีค่า เพราะเมื่อต้นไม้โตได้ที่สามารถตัดเอาไปขายแปรเป็นเงินได้ พ่อของเธอควรจะมีฐานะดีกว่านี้เพราะลุงผู้เป็นพี่ชายของพ่อเคยสัญญาไว้ด้วยปากว่าจะมอบที่ดินซึ่งเป็นมรดกตกทอดให้สิบห้าเอเคอร์ แต่เมื่อลุุงเสียชีวิต ทรัพย์สินทั้งหมดก็ตกอยู่ในกำมือของลูกชายคนโตชื่อ เมยาดีน ...พูลันเทวี ไม่ถูกชะตาและหวาดระแวงในตัวของเมยาดีนตลอดเวลา หลังจากงานศพของลุงผ่านพ้นไป เมยาดีนได้ไปประกาศตัวที่บ้านของพูลัน เทวี ว่าบัดนี้เขาคือผู้มีอำนาจสูงสุดของตระกูล ที่ทุกคนจะต้องให้ความนับถือและเกรงใจ..แต่ไม่นานหลังจากนั้น ธาตุแท้ของเมยาดีน ก็แสดงออกมา ....วันหนึ่งพ่อแม่ของพูลัน เทวีมีธุระต้องไปค้างคืนที่อื่น เมยาดีน ถือโอกาสนั้นส่งคนมาตัดต้นสะเดาหน้าบ้านเอาไปขาย และเก็บเงินเข้าพกเข้าห่อตนเองทั้งหมด...เมื่อพ่อของเธอกลับมา ก็ไม่กล้าโต้เถียงเอาเรื่องกับเมยาดีน เนื่องจากเคยอยู่ใต้อำนาจการดูแลของพ่อเมยาดีนมาก่อน ..ชินกับการถูกเอาเปรียบทุกทาง...ปฏิกริยาที่นิ่งเฉยอย่างยอมจำนนของพ่อ ทำให้พูลัน เทวี แปลกใจและเดือดดาลสุดขีด ในสังคมของอินเดีย ผู้หญิงไม่มีสิทธิ์โต้เถียง ลบหลู่หรือท้าทายผู้ชาย ไม่ว่าชายคนนั้นจะกระทำเช่นไรกับตน ...แต่ พูลัน เทวี เป็นผู้หญิงที่ดื้อ หัวแข็ง แหวกจารีตประเพณีอย่างสิ้นเชิง แม้ขณะนั้นจะอายุได้เพียงสิบขวบ เธอก็หาญกล้าไปทวงถามให้เมยาดีนจ่ายเงินคืนให้พ่อของเธอ ...ขั้นแรกเมยาดีนเมินเฉยไม่สนใจรับฟังอะไรทั้งนั้น...แต่พูลัน เทวีไม่ยอมแพ้ เธอตะโกนประจานเมยาดีนในที่สาธารณะ, เรียกเขาว่าไอ้ขี้ขโมย หนักเข้าถึงกับมาปักหลักนั่งด่าหน้าบ้านเลยทีเดียว สุดที่เมยาดีนจะนิ่งเฉยได้ต่อไป เขาคว้าก้อนอิฐฟาดเข้าที่ศรีษะของเด็กหญิงปากกล้า จนเธอสลบเหมือดคาที่ ..แต่ความรุนแรงที่ได้รับไม่สามารถจะปิดปากของ พูลัน เทวีได้ เธอยังตามรังควาญเรียกร้องหาความยุติธรรมอย่างไม่ลดละ...ในที่สุดเมยาดีนก็หาทางกำจัดเธอได้สำเร็จ เขาได้หว่านล้อมให้พ่อของพูลัน เทวี ยกเธอให้แต่งงานกับชายต่างหมู่บ้านที่อยู่ห่างกันหลายร้อยไมล์ มิหนำซ้ำชายคนนั้นยังแก่กว่าเธอถึงสามรอบและมีเมียอยู่แล้ว ...พูลัน เทวีเข้าสู่พิธีแต่งงานเมื่ออายุได้เพียงสิบเอ็ดปี...ถึงแม้ว่าจะเป็นการแต่งงานที่ถูกต้องตามประเพณี แต่ด้วยความแตกต่างทางสรีระร่างกาย...เซ็กส์ที่ถูกยัดเยียดให้จากชายผู้ได้ชื่อว่าเป็นสามีก็ไม่ต่างอะไรกับการข่มขืนที่มีแต่ความเจ็บปวดและน่ากลัว...หลังจากทนอยู่ในสภาพทาสรับใช้และเครื่องบำเรอกามได้ไม่นาน พูลัน เทวีก็ตัดสินใจหนีจากบ้านหลังนั้น เดินเท้าผ่านความทุรกันดารจนกลับมาถึงบ้านเดิม...เพื่อที่จะมาเจอกับความโกรธแค้นและอับอายจากผู้เป็นพ่อแม่ ที่ลูกสาวกลายเป็นแม่หม้าย ...ตามค่านิยมและประเพณี ผู้หญิงในสถานะเช่นนี้ไม่ต่างอะไรกับโสเภณี ที่นำมาแต่ความติฉินนินทาอย่างน่าอาย แม่ของเธอเองถึงกับบอกให้ลูกสาวไปฆ่าตัวตายเสีย เพื่อปกป้องชื่อเสียงและเกียรติยศของครอบครัว แม้จะสับสนและเสียใจเพียงใด พูลัน เทวีก็เลือกที่จะมีชีวิตอยู่ ท่ามกลางการหมิ่นหยามจากผู้คนรอบข้าง...แต่เวรกรรมของการเกิดมาเป็นเพศหญิง ยังไม่สิ้นสุดเพียงเท่านี้ บททดสอบต่อมาร้ายยิ่งกว่าเธอจะคาดคิด   Create Date : 29 ธันวาคม 2549 7 comments Last Update : 29 ธันวาคม 2549 12:34:11 น. Counter : 2140 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วสลดหดหู่เป็นที่สุดเลยคะ ... เป็นอะไรที่ถูกกดขี่กับเรื่องเพศมากกๆ เลย อ่านแล้วอิน ... แวะมาส่งความสุขให้กับ จขบ.ก่อนนะคะ ...พร้อมทั้งกับจะติดตามอ่านเรื่องต่อไปค่ะ น่าสนใจมากว่าต่อไปเธอคนนี้จะทำอย่างไรกับชีวิตตัวเองต่อไป   โดย: Jewnid IP: 80.56.213.206 29 ธันวาคม 2549 14:41:18 น.

โถ........ตอนอายุ 11 wabbit ยังเล่นกระโดดยาง และ ต่อขา อยู่เลยค่ะ นี่เค้าต้องแต่งงานกับคนรุ่นปู่ รุ่นตา   โดย: Wabbit (Wabbit ) 29 ธันวาคม 2549 16:28:44 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ...พี่มิน.. ปีใหม่นี้...ขออวยพรให้พี่สาวคนนี้... สุขภาพแข็งแรงๆ ปราศจาคโรคภัยใดๆ... ประสบความสำเร็จในทุกๆสิ่งที่หวังและตั้งใจ... โชคดีตลอดปี..และตลอดไปนะคะ... คิดถึงเสมอค่ะ...   โดย: น้องอุ้ย ^-^ (แดดร่มลมโชย ) 30 ธันวาคม 2549 14:54:01 น.

แย่แล้ว...พี่มิน...ช่ด้วยค่ะ... รบกวน ลบ คห. ข้างบนด้วยนะคะ... รูปใหญ่เกินไปค่ะ..ไม่คิดว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้.. ขอโทษด้วยนะคะ อายจัง... เดี่ยวแวะมาอวยพรใหมีค่ะ...   โดย: แดดร่มลมโชย 30 ธันวาคม 2549 14:57:31 น.

ตกใจกับเม้นข้างบน..นิดโหน่ย เคยอ่านเรื่องของ พูลัน แบบย่อๆมาแล้วค่ะ ยังรู้สึกเวทนาไม่ได้กับชีวิตของผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีโชคชะตาชีวิตที่โหดร้าย อะไรขนาดนี้ แต่ถึงจะพอทราบเรื่องมาบ้าง แต่คราวนี้คงได้อ่านที่ละเอียดลงไป และการเรียงร้อยที่แตกต่างได้อรรถรสยิ่งกว่าเดิม แถมมีภาพที่ยังไม่เคยเห็นอีก ให้คุณแม่น้องจิตร มีความสุข สมปราถนากับทุกสิ่ง รวมทั้งเรื่องหนังสือด้วยนะคะ ซึ่งนั่นเป็นความคาดหวังขอโจด้วยเช่นกัน take care ค่า   โดย: โจเซฟิน 30 ธันวาคม 2549 21:29:36 น.

ยังแปลกใจ.....ค่านิยม ความเชื่อเหล่านี้ยังมีอยู่ในปัจจุบัน บางคนโดนกดขี่จนเคยชิน.......ยิ่งอินเดียแล้วไม่อยากเชื่อมุมหนึ่งล้ำหน้าเรื่องไอ ที แต่อีกมุมความเชื่อเก่าหลายพันปียังคงอยู่ หดหู่ยังไงก็รออ่านอยู่   โดย: ต่อๆ.....รออ่านอยู่ IP: 222.123.40.74 31 ธันวาคม 2549 6:05:25 น.

แวะมาส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ค่า ขอให้โชคดี มีแต่ความสุข ไม่เจ็บไม่ไข้ตลอดปีนะคะ   โดย: haiku 31 ธันวาคม 2549 17:03:22 น.