กาลเวลาและสายน้ำไม่เคยย้อนทวน
แต่ความทรงจำบางอย่างในชีวิตไม่เคยลบไปตามครรลองแห่งเวลา
Dedication To: my son Jit....... I love you today as I have from the start,.... And I will love you... forever... with all of my heart...
<<
มกราคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
6 มกราคม 2550

....พูลัน เทวี...ราชินีโจร....(5) บทสุดท้าย




พูลัน เทวี กับสมุนเอก แมน ซิงค์


...ในขณะที่บรรดาลูกสมุนกระจายกันออกค้นตามบ้านแต่ละหลัง พูลัน เทวีปักหลักยืนรอที่บ่อน้ำกลางหมู่บ้าน ที่ซึ่งศรี รามและบรรดาผู้ชายทั้งหลายเคยออกคำสั่งให้เธอตักน้ำขึ้นมาให้กินและรุมกันเตะถีบเธอเหมือนสุนัขตัวหนึ่ง

...เวลาผ่านพ้นไปพูลัน เทวี ได้รับรายงานว่าไม่มีวี่แววของศรี รามและน้องชายอยู่ที่นั่น เป็นความจริงที่คนซึ่งสุมด้วยไฟแค้นแน่นอกอย่างเธอรับไม่ได้....และคิดว่าชาวบ้านเหล่านั้นร่วมมือกันปกปิดความจริง ไม่ยอมบอกว่าคนที่เธอตามล่าหลบซ่อนอยู่ที่ไหน

...พูลันเทวี สั่งให้สมุนโจรกวาดต้อน ผู้ชายทั้งหมดมารวมกันที่จัตุรัสกลางหมู่บ้าน ...ลงมือสอบปากคำด้วยการขู่ว่าจะจับแต่ละคนย่างไฟทั้งเป็นหากไม่ยอมบอกที่ซ่อนของคนที่เธอต้องการตัว..เมื่อได้รับคำตอบว่าไม่รู้ไม่เห็น ทำให้พูลัน เทวีโกรธเกรี้ยวมากยิ่งขึ้น พานท้ายปืนไรเฟิ่ลคู่มือกลายเป็นอาวุธที่ใช้ฟาดลงไปยังเป้ากางเกงของชายเหล่านั้น

...โทสะบันดาลถึงขีดสุด พูลัน เทวีสั่งให้ลูกสมุนต้อนผู้ชายทั้งหมดเดินเรียงแถวไปนั่งคุกเข่าเป็นแนวยาวริมแม่น้ำ และสั่งให้ยิงทิ้งทันที...สิ้นเสียงปืนที่รัวกระหน่ำถี่ยิบ ร่างที่คุกเข่าเรียงกันล้มตายระเนระนาดจมดินโคลนข้างแม่น้ำนั่นเอง

....ทั่วทั้งประเทศตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น....คนในวรรณะต่ำ มิหนำซ้ำยังเป็นหญิง บังอาจยกพวกไปสังหารหมู่ผู้ชายในวรรณะที่สูงกว่า... เสียงเรียกร้องให้ตามล่าตัวพูลัน เทวีและสมุนโจรมาลงโทษตามกฏหมายกดดันเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างหนัก....เมื่อไม่สามารถล่าตัวได้สำเร็จ ....พูลัน เทวีก็ได้รับข่าวว่า พ่อแม่ของเธอถูกจับไปขังไว้เป็นตัวประกัน

....การต่อรองเพื่อให้เธอยินยอมเข้ามอบตัวแต่โดยดี ดำเนินไปหลายครั้งและยืดเยื้ออยู่เป็นปี ข้อเสนอของเธอก็คือ เธอและสมุนโจรจะมอบตัวที่แคว้นมัธยะประเทศ และจะต้องไม่ส่งตัวเธอกับลูกสมุนไปดำเนินคดีที่ แคว้นอุตระประเทศซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านที่เกิดเหตุสังหารหมู่

....การพิพากษาคดีจะต้องมีเพียงครั้งเดียวที่มัธยะประเทศเช่นกัน...ไม่มีการใส่กุญแจมือ...โทษที่ได้รับต้องไม่ใช่การแขวนคอ...จะต้องตัดสินจำคุกไม่เกินแปดปี...คุกซึ่งเป็นสถานที่คุมขังต้องอยู่ในสภาพดีไม่สกปรกเต็มไปด้วยหนูและสัตว์เลื้อยคลานเหมือนที่เธอเคยเจอ

...นอกจากนี้เธอยังต้องการให้มีรูปของสิ่งที่เธอเคารพสักการะมากสองสิ่งตั้งอยู่ในวันที่มอบตัว นั่นคือรูปของท่านมหาตมะ คานธีและรูปเจ้าแม่กาลี...ข้อเสนอที่นอกเหนือไปกว่านั้นก็คือต้องสั่งให้เมยาดีน คืนที่ดินซึ่งโกงไปจากพ่อของเธอ....และทางการต้องจัดสรรที่ดินให้ครอบครัวของเธอได้อยู่อาศัยทำมาหากินที่แคว้นมัธยะประเทศ...น้องชายคนเดียวของครอบครัวต้องได้ทำงานรับราชการเป็นอีกข้อที่พูลัน เทวีกำหนดในเงื่อนไข...ทางการตกลงยอมรับข้อเสนอของเธอทั้งหมด



....ย่ำค่ำของเดือนกุมภาพันธ์ปี 1983 เกือบสองปีหลังวันสังหารหมู่ที่ช็อคคนทั้งประเทศ...ร่างเล็กบางที่สูงเพียงห้าฟุตสวมกางเกงขายาวสีกากี คลุมท่อนบนด้วยผ้าแดง โพกผ้าสีแดงรอบศรีษะ สะพายปืนไรเฟิ่ล และที่กระเป๋าเสื้อด้านซ้ายมีเทวรูปเจ้าแม่กาลีองค์เล็กๆสีเงินอยู่ข้างใน ได้ก้าวออกจากราวป่าพร้อมด้วยลูกสมุนตามหลัง เดินเข้าสู่ลานที่จัดขึ้นเพื่อทำพิธีมอบตัว

....พูลัน เทวี ทำการคารวะรูปบูชาทั้งสองที่ตั้งไว้ก่อนจะหันไปทางประชาชนที่มารอชมพิธีการครั้งนี้อย่างเนืองแน่น...เธอยกปืนคู่มือชูขึ้นเหนือหัวเป็นสัญญลักษณ์ว่ายอมวางอาวุธแต่โดยดี ท่ามกลางเสียงโห่ร้องเรียกชื่อของเธออย่างอึงคนึง....ในที่สุดชีวิตที่ระหกระเหินด้วยชะตากรรมและแรงแค้นก็ถึงเวลาที่ต้องตัดสินด้วยกฏหมาย...พูลัน เทวี ถูกจำคุกเป็นเวลามากกว่าสิบเอ็ดปี เงื่อนไขต่างๆที่ทางการเคยสัญญาว่าจะจัดทำตามที่เธอเรียกร้องก็ไม่เป็นไปตามที่ตกลงกันไว้

...ลูกสมุนของเธอรวมทั้ง แมน ซิงค์ ถูกยกฟ้องเนื่องจากไม่มีใครกล้าแสดงตัวเป็นพยานเอาผิด....วันเวลาผ่านไป นักการเมืองที่มาจากวรรณะต่ำเช่นเดียวกับเธอได้พยายามช่วยเหลือจน พูลัน เทวีพ้นจากคุก คืนสู่อิสระเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1994 สิ่งที่เธอกระทำต่อมาคือประกาศตัวลงสมัครแข่งขันเลือกตั้งเพื่อไปทำหน้าที่ในสภาเป็นปากเสียงให้ผู้หญิงและคนยากจน....การหาเสียงที่ดุดัน เปิดเผยตามสไตล์ที่เธอเคยใช้ในการนำสมุนโจรทำให้เธอชนะการเลือกตั้งเมื่อพฤษภาคมปี 1996



....ห้าปีต่อมา ขณะที่พูลัน เทวี เดินกลับบ้านหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมสภาในตอนเช้า..เธอถูกกระหน่ำยิงที่หน้าบ้านจนสิ้นชีวิต มือสังหารคือ เชอร์ ซิงค์ รานา ผู้ที่ภายหลังให้การว่าลงมือฆ่าพูลัน เทวีเพื่อแก้แค้นให้กับการสังหารหมู่ ...ทางตำรวจสงสัยว่าจะเป็นการจ้างวานฆ่าจากสามีคนล่าสุดของ พูลัน เทวีคือ ยูเหม็ด ซิงค์ผู้ซึ่งโกรธแค้นจากการที่พูลัน เทวี ขู่ไว้ว่าจะตัดชื่อเขาออกจากพินัยกรรมของเธอ...แต่ตำรวจก็ไม่สามารถจะหาหลักฐานมามัดตัวเขาได้

....ชีวิตที่จบลงของอดีตราชินีโจรเป็นไปตามวงล้อแห่งกรรม เช่นเดียวกับศัตรูคู่อาฆาตของเธอคือ ศรี ราม...ก่อนที่พูลัน เทวีจะยอมออกมามอบตัว เธอได้รับข้อความจาก ลาลา ราม ผู้เป็นน้องชายของศรี รามว่า ศัตรูที่เป็นหนามทิ่มแทงใจเธอได้เสียชีวิตแล้ว ..ถูกฆ่าเนื่องจากทะเลาะแย่งชิงผู้หญิงกัน...และคนที่ลงมือก็ไม่ใช่ใครอื่น...ลาลา ราม ผู้เป็นน้องชายนั่นเอง
....




Create Date : 06 มกราคม 2550
Last Update : 6 มกราคม 2550 17:49:29 น. 9 comments
Counter : 2263 Pageviews.  

 
ต้องขออภัย ผู้ที่รออ่าน อัพเดทช้าเนื่องจากคอมพ์ช้ามาก ..ไม่ทราบเป็นเพราะอะไร กว่าจะเข้าบล็อก.. พิมพ์ได้ ใส่รูปเสร็จ...แทบขอลากลับบ้านเก่า...จบเสียที

...ยังไม่เข็ดวันจันทร์นี้จะ แปลเรื่อง การทำงานของ profiler หน่วยงานหนึ่งของเอฟ บี ไอ ในการสืบสวนคดีฆ่าพระและแม่ชีทั้งวัดที่รัฐอริโซน่า...คดีนี้โด่งดังสะเทือนขวัญคนไทยในช่วงนั้นมาก...และมินิซีรี่ส์ที่โด่งดังอย่าง CSI เคยนำไปสร้างจำลองเหตุการณ์จริงมาแล้ว....อย่าพลาด...


โดย: แม่ของจิตร วันที่: 6 มกราคม 2550 เวลา:18:00:48 น.  

 
อ่านแบบลืมหายใจ อาจจะไม่ใช่จุดจบที่เราอยากให้เป็นนัก แต่ก็ถือว่ากรรมใดใครก่อนะคะ เศร้าจังเลย อึ้งอยู่นาน....

ปล.เย้ จะได้อ่านต้นฉบับคดี csi เหรอคะเนี่ย ว๊าวว ชอบ Miamy กับ Vegas มากๆ (NY เฉยๆค่ะ) ตอนนี้ดู Vegas ปี 5 อยู่ค่ะ

พี่มินสู้ๆนะคะ


โดย: โจเซฟิน วันที่: 6 มกราคม 2550 เวลา:18:45:40 น.  

 
โอ๊ะ Miami ไม่ใช่ Miamy

จะบอกว่าเห็นภาพเพ่ แมน ซิงค์ แล้ว บรึ๋ยยย น่ากัวเจง


โดย: โจเซฟิน วันที่: 6 มกราคม 2550 เวลา:18:48:27 น.  

 
หวัดดีปีใหม่เจ๊....ขอให้มีความสุขมากๆนะ
ลงท้าย....คิดถึงเสมอจ้ะ อึ๊ยยยยย


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 6 มกราคม 2550 เวลา:22:56:03 น.  

 
อีศรีรามฯตายไป พี่ว่าน่าจะไปเกิดเป็น กระจั๊วแหงม
หนูพี่จำได้ว่าหนูต้องสอบอะไรสักอย่างนึงใช่ปะ

ขอให้สอบได้เด๊อ


โดย: ฟอ รอ โช๊ะๆ (ฟ้าคงสั่งมา ) วันที่: 7 มกราคม 2550 เวลา:13:45:33 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่มิน....
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ...
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...
คิดถึงค่ะ...


โดย: น้องแดดร่มฯ (แดดร่มลมโชย ) วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:12:31:55 น.  

 
มาเยี่ยมๆมอง แหะๆ คงต้องไปคุ้ยเรื่องเก่าๆอ่านรอดีก่า แฮ่


โดย: โจเซฟิน วันที่: 9 มกราคม 2550 เวลา:12:32:27 น.  

 
สมควรแล้วที่อ้ายพวกที่กระทำกับเธอ
มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ ถ่าเป็นของไทย ต้องเจ็ดชั่วโครต


โดย: aunesto IP: 27.55.162.231 วันที่: 7 กรกฎาคม 2557 เวลา:1:14:56 น.  

 
ประเทศอินเดียทุกวันนี้มีคดีข่มขืนฆ่า โหดร้ายทารุญกับผู้หญิง รุมโทราแล้วจับโยนลงจากรถ อ้ายพวกนี้ต้องเจออย่างบุหลันเทวีมันถึงจะสาสม อ้ายพวกหน้าตัวเมีย บุหลันแค่ตัดองคชาตื มันต้องจับผึ่งใขตากแดดให้แตกเหมือนทหารญี่ปุ่นทำ


โดย: aunesto IP: 27.55.162.231 วันที่: 7 กรกฎาคม 2557 เวลา:1:21:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Lascrus13
Location :
บุรีรัมย์ United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




<Notre Dame de Paris - Belle
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้ และ/หรือเผยแพร่ โดยมิได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร
[Add Lascrus13's blog to your web]