1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31
6 มกราคม 2550
....พูลัน เทวี...ราชินีโจร....(5) บทสุดท้าย
พูลัน เทวี กับสมุนเอก แมน ซิงค์ ...ในขณะที่บรรดาลูกสมุนกระจายกันออกค้นตามบ้านแต่ละหลัง พูลัน เทวีปักหลักยืนรอที่บ่อน้ำกลางหมู่บ้าน ที่ซึ่งศรี รามและบรรดาผู้ชายทั้งหลายเคยออกคำสั่งให้เธอตักน้ำขึ้นมาให้กินและรุมกันเตะถีบเธอเหมือนสุนัขตัวหนึ่ง ...เวลาผ่านพ้นไปพูลัน เทวี ได้รับรายงานว่าไม่มีวี่แววของศรี รามและน้องชายอยู่ที่นั่น เป็นความจริงที่คนซึ่งสุมด้วยไฟแค้นแน่นอกอย่างเธอรับไม่ได้....และคิดว่าชาวบ้านเหล่านั้นร่วมมือกันปกปิดความจริง ไม่ยอมบอกว่าคนที่เธอตามล่าหลบซ่อนอยู่ที่ไหน ...พูลันเทวี สั่งให้สมุนโจรกวาดต้อน ผู้ชายทั้งหมดมารวมกันที่จัตุรัสกลางหมู่บ้าน ...ลงมือสอบปากคำด้วยการขู่ว่าจะจับแต่ละคนย่างไฟทั้งเป็นหากไม่ยอมบอกที่ซ่อนของคนที่เธอต้องการตัว..เมื่อได้รับคำตอบว่าไม่รู้ไม่เห็น ทำให้พูลัน เทวีโกรธเกรี้ยวมากยิ่งขึ้น พานท้ายปืนไรเฟิ่ลคู่มือกลายเป็นอาวุธที่ใช้ฟาดลงไปยังเป้ากางเกงของชายเหล่านั้น ...โทสะบันดาลถึงขีดสุด พูลัน เทวีสั่งให้ลูกสมุนต้อนผู้ชายทั้งหมดเดินเรียงแถวไปนั่งคุกเข่าเป็นแนวยาวริมแม่น้ำ และสั่งให้ยิงทิ้งทันที...สิ้นเสียงปืนที่รัวกระหน่ำถี่ยิบ ร่างที่คุกเข่าเรียงกันล้มตายระเนระนาดจมดินโคลนข้างแม่น้ำนั่นเอง ....ทั่วทั้งประเทศตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น....คนในวรรณะต่ำ มิหนำซ้ำยังเป็นหญิง บังอาจยกพวกไปสังหารหมู่ผู้ชายในวรรณะที่สูงกว่า... เสียงเรียกร้องให้ตามล่าตัวพูลัน เทวีและสมุนโจรมาลงโทษตามกฏหมายกดดันเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างหนัก....เมื่อไม่สามารถล่าตัวได้สำเร็จ ....พูลัน เทวีก็ได้รับข่าวว่า พ่อแม่ของเธอถูกจับไปขังไว้เป็นตัวประกัน ....การต่อรองเพื่อให้เธอยินยอมเข้ามอบตัวแต่โดยดี ดำเนินไปหลายครั้งและยืดเยื้ออยู่เป็นปี ข้อเสนอของเธอก็คือ เธอและสมุนโจรจะมอบตัวที่แคว้นมัธยะประเทศ และจะต้องไม่ส่งตัวเธอกับลูกสมุนไปดำเนินคดีที่ แคว้นอุตระประเทศซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านที่เกิดเหตุสังหารหมู่ ....การพิพากษาคดีจะต้องมีเพียงครั้งเดียวที่มัธยะประเทศเช่นกัน...ไม่มีการใส่กุญแจมือ...โทษที่ได้รับต้องไม่ใช่การแขวนคอ...จะต้องตัดสินจำคุกไม่เกินแปดปี...คุกซึ่งเป็นสถานที่คุมขังต้องอยู่ในสภาพดีไม่สกปรกเต็มไปด้วยหนูและสัตว์เลื้อยคลานเหมือนที่เธอเคยเจอ ...นอกจากนี้เธอยังต้องการให้มีรูปของสิ่งที่เธอเคารพสักการะมากสองสิ่งตั้งอยู่ในวันที่มอบตัว นั่นคือรูปของท่านมหาตมะ คานธีและรูปเจ้าแม่กาลี...ข้อเสนอที่นอกเหนือไปกว่านั้นก็คือต้องสั่งให้เมยาดีน คืนที่ดินซึ่งโกงไปจากพ่อของเธอ....และทางการต้องจัดสรรที่ดินให้ครอบครัวของเธอได้อยู่อาศัยทำมาหากินที่แคว้นมัธยะประเทศ...น้องชายคนเดียวของครอบครัวต้องได้ทำงานรับราชการเป็นอีกข้อที่พูลัน เทวีกำหนดในเงื่อนไข...ทางการตกลงยอมรับข้อเสนอของเธอทั้งหมด ....ย่ำค่ำของเดือนกุมภาพันธ์ปี 1983 เกือบสองปีหลังวันสังหารหมู่ที่ช็อคคนทั้งประเทศ...ร่างเล็กบางที่สูงเพียงห้าฟุตสวมกางเกงขายาวสีกากี คลุมท่อนบนด้วยผ้าแดง โพกผ้าสีแดงรอบศรีษะ สะพายปืนไรเฟิ่ล และที่กระเป๋าเสื้อด้านซ้ายมีเทวรูปเจ้าแม่กาลีองค์เล็กๆสีเงินอยู่ข้างใน ได้ก้าวออกจากราวป่าพร้อมด้วยลูกสมุนตามหลัง เดินเข้าสู่ลานที่จัดขึ้นเพื่อทำพิธีมอบตัว ....พูลัน เทวี ทำการคารวะรูปบูชาทั้งสองที่ตั้งไว้ก่อนจะหันไปทางประชาชนที่มารอชมพิธีการครั้งนี้อย่างเนืองแน่น...เธอยกปืนคู่มือชูขึ้นเหนือหัวเป็นสัญญลักษณ์ว่ายอมวางอาวุธแต่โดยดี ท่ามกลางเสียงโห่ร้องเรียกชื่อของเธออย่างอึงคนึง....ในที่สุดชีวิตที่ระหกระเหินด้วยชะตากรรมและแรงแค้นก็ถึงเวลาที่ต้องตัดสินด้วยกฏหมาย...พูลัน เทวี ถูกจำคุกเป็นเวลามากกว่าสิบเอ็ดปี เงื่อนไขต่างๆที่ทางการเคยสัญญาว่าจะจัดทำตามที่เธอเรียกร้องก็ไม่เป็นไปตามที่ตกลงกันไว้ ...ลูกสมุนของเธอรวมทั้ง แมน ซิงค์ ถูกยกฟ้องเนื่องจากไม่มีใครกล้าแสดงตัวเป็นพยานเอาผิด....วันเวลาผ่านไป นักการเมืองที่มาจากวรรณะต่ำเช่นเดียวกับเธอได้พยายามช่วยเหลือจน พูลัน เทวีพ้นจากคุก คืนสู่อิสระเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1994 สิ่งที่เธอกระทำต่อมาคือประกาศตัวลงสมัครแข่งขันเลือกตั้งเพื่อไปทำหน้าที่ในสภาเป็นปากเสียงให้ผู้หญิงและคนยากจน....การหาเสียงที่ดุดัน เปิดเผยตามสไตล์ที่เธอเคยใช้ในการนำสมุนโจรทำให้เธอชนะการเลือกตั้งเมื่อพฤษภาคมปี 1996 ....ห้าปีต่อมา ขณะที่พูลัน เทวี เดินกลับบ้านหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมสภาในตอนเช้า..เธอถูกกระหน่ำยิงที่หน้าบ้านจนสิ้นชีวิต มือสังหารคือ เชอร์ ซิงค์ รานา ผู้ที่ภายหลังให้การว่าลงมือฆ่าพูลัน เทวีเพื่อแก้แค้นให้กับการสังหารหมู่ ...ทางตำรวจสงสัยว่าจะเป็นการจ้างวานฆ่าจากสามีคนล่าสุดของ พูลัน เทวีคือ ยูเหม็ด ซิงค์ผู้ซึ่งโกรธแค้นจากการที่พูลัน เทวี ขู่ไว้ว่าจะตัดชื่อเขาออกจากพินัยกรรมของเธอ...แต่ตำรวจก็ไม่สามารถจะหาหลักฐานมามัดตัวเขาได้ ....ชีวิตที่จบลงของอดีตราชินีโจรเป็นไปตามวงล้อแห่งกรรม เช่นเดียวกับศัตรูคู่อาฆาตของเธอคือ ศรี ราม...ก่อนที่พูลัน เทวีจะยอมออกมามอบตัว เธอได้รับข้อความจาก ลาลา ราม ผู้เป็นน้องชายของศรี รามว่า ศัตรูที่เป็นหนามทิ่มแทงใจเธอได้เสียชีวิตแล้ว ..ถูกฆ่าเนื่องจากทะเลาะแย่งชิงผู้หญิงกัน...และคนที่ลงมือก็ไม่ใช่ใครอื่น...ลาลา ราม ผู้เป็นน้องชายนั่นเอง ....
Create Date : 06 มกราคม 2550
9 comments
Last Update : 6 มกราคม 2550 17:49:29 น.
Counter : 2211 Pageviews.
โดย: โจเซฟิน 6 มกราคม 2550 18:45:40 น.
โดย: โจเซฟิน 6 มกราคม 2550 18:48:27 น.
โดย: ปลาทอง9 6 มกราคม 2550 22:56:03 น.
โดย: ฟอ รอ โช๊ะๆ (ฟ้าคงสั่งมา ) 7 มกราคม 2550 13:45:33 น.
โดย: น้องแดดร่มฯ (แดดร่มลมโชย ) 8 มกราคม 2550 12:31:55 น.
โดย: โจเซฟิน 9 มกราคม 2550 12:32:27 น.
โดย: aunesto IP: 27.55.162.231 7 กรกฎาคม 2557 1:14:56 น.
โดย: aunesto IP: 27.55.162.231 7 กรกฎาคม 2557 1:21:09 น.
Lascrus13
<Notre Dame de Paris - Belle
สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539
ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่ โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร
...ยังไม่เข็ดวันจันทร์นี้จะ แปลเรื่อง การทำงานของ profiler หน่วยงานหนึ่งของเอฟ บี ไอ ในการสืบสวนคดีฆ่าพระและแม่ชีทั้งวัดที่รัฐอริโซน่า...คดีนี้โด่งดังสะเทือนขวัญคนไทยในช่วงนั้นมาก...และมินิซีรี่ส์ที่โด่งดังอย่าง CSI เคยนำไปสร้างจำลองเหตุการณ์จริงมาแล้ว....อย่าพลาด...