เกือบจบแล้วเน้อ พี่น้อง ผู้อุปถัมภ์รายการทุกท่าน...ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ไว้ค่ะ

แน่นอนมาอ่านอีกจนกว่าจะจบไปข้างนึง ตกลง ซิกมัน ฟรอยด์ ต้องตั้งทฤษฏีใหม่ใช่มั้ยเนี่ย สงสารพ่อเค้ามากเลยค่ะ ต้องมานั่งดูลูกตัวเองทุกวันรอวันประหาร

ปล.คุณแม่น้องจิตรสู้ๆนะคะ

นานๆ มาที วันนี้ตามไล่อ่านเสียจุใจ

เมื่อไหร่จะรวมเล่ม จะขออุดหนุนสักเล่มนะ

คิดถึง

แอบมาอ่านก่อน น้องที่ทำงานจะมา

ตกลงเค้าทำเพราะเป็นโรคจิตใช่มั้ยคะ

อย่างงี้จิ มันต้องถูกประหาร

ยังลงชื่อไม่เสร็จเลย แหะแหะ

สงสัยพ่อเค้าเหมือนที่เจ๊โจบอกจิงๆ น่ะแหล่ะ

สงสาร ไม่ใช่สงสัยนะชิด

ปล.เหมือนเม้นที่แล้วโดนแบนรึเปล่าน้อ หายไปไหนก็ไม่รู้

ตามมาอ่านค่ะ...

จิตใจคนนี้มันยากจะหยั่งถึงจริงๆ นะคะ แต่ตุ้งเชื่อว่าอะไรก็ตาม มันมาจากจิตสำนึกลึกๆ ในใจนะคะ การเลี้ยงดูไม่ได้มีอิธิพลมากเท่าไหร่ จะดี จะเลวมันอยู่ที่กมลสันดาน...

สงสารครอบครัวเหยื่อจังค่ะ...

หวัดดีจ้า

คิดถึงเธอมากๆจ๊ะ....สบายดีนะ
ส่วนชั้นก็งั้นๆเเหละ บอกไม่เต็มปากว่าสบายดี

นี่ชั้นไม่ได้ตามบล๊อกเลย มาอ่านเอาตอนเกือบจบเเล้ว
เดี๋ยวจะไล่อ่านตั้งเเต่เเรกเลย

หลานชายสุดหล่อของฉานสบายดีนะคุณ ว่างๆเอารูปมาให้ดูบ้างเน้อ

คิดถึงอย่างรุนเเรงจ้ะ

อ้าว พิมพ์ผิดอีกแล้ว...ว้า..มั่วจริงๆ

มาดูว่าตอนต่อไปออกยัง

มารอโตย<< อ่านให้เป็นภาษาเหนือนะคะ จะได้อารมณ์มาก

ชอบที่ศาสตราจารย์พูดจริงๆค่ะ...ความผิดทั้งหมดเค้าก่อเอง
ไม่ใช่ที่พ่อแม่

ตอนนี้หนูป่วยน่ะค่ะ...อาจมีหายไปบ้างตามอาการ
แต่ใกล้จบแล้ว...อูย...อยากอ่านต่อค่ะ...
ขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะที่แปลมาให้พวกเราอ่าน
และแปลดีมากกกกกเลยค่ะ...ขอบคุณค่า...