|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
วรรณคดีขี้สงสัย - อีกมุมมองของการพิจารณา
เรื่อง วรรณคดีขี้สงสัย โดย ปรามินทร์ เครือทอง
เล่มนี้เป็นการเล่าถึงจุดบางที่ในวรรณคดีไทยที่ช่างถูกใจ จขบ. เหลือเกินค่ะ อ่านง่ายแบบเฮฮา มีมุมมองที่นอกกรอบ ท้าทายแนวคิดที่ตีกรอบการพิจารณาวรรณคดีไทยโดยทั่วไป (ทั้งนี้ จขบ. ก็สงสัยอยู่เหมือนกัน และมีข้ออ้างว่าในฐานะสายวิทย์เต็มตัว การอ่านวรรณคดีคือเอาที่ชอบและสนุกเป็นหลัก 555) และที่สำคัญคือมีการวิเคราะห์และอ้างอิงที่ดี ถึงหลายครั้งจะไม่มีการฟันธงข้อสรุปลงไปอย่างที่เคยเจอมาบ่อย แต่ จขบ. รู้สึกว่าการนำเสนอจากหลายแหล่งมาประกอบกันให้ผู้อ่านพิจารณาเองก็ดีนะ
ในคำนำสำนักพิมพ์มีการเล่นมุกโดยบรรณาธิการที่แซวว่าเข้าข่ายวิชากาม (อันนี้ไม่เถึยง) แต่ จขบ. ก็สนับสนุนผู้แต่งว่ามีความเป็นวิชาการที่สูงมากถึงจะไม่ใช่รูปแบบทั่วไปที่เฝือมาก ออกจะดีด้วยซ้ำว่ามีเรื่องที่เข้าถึงผู้อ่านทั่วไปได้ง่าย โดยเฉพาะเมื่อคิดว่าสมัยนี้ที่ขนาดวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกยังเคยมีการเขียนในรูปแบบการ์ตูนเลย จะเรื่องมากไปทำไม ^_^ แต่สุดท้ายแล้วก็เป็นเรื่องวิจารณญาณของผู้อ่านที่สำคัญที่สุดค่ะ การเห็นด้วยไม่เห็นด้วยเป็นเรื่องที่ต้องพิจารณาถกเถียงกันอย่างมีเหตุมีผล หลายครั้งที่พบการแสดงความเห็นแบบเหมารวบก็ทำให้รู้สึกว่าทั้งเป็นเหมือนน้ำล้นแก้ว ฉุดรั้งการเปิดรับความเห็นและขาดความสง่างามไปมาก
--- SPOILER ALERT --- 'อ่านพระลอ: สงสัยปู่เจ้าสมิงพรายเป็นใคร' ในเล่มเล่าเรื่องโคยคร่าวๆ ก่อนจะเน้นหนักไปที่ปู่เจ้าสมิงพราย มีการอ้างอิงจากการศึกษาวรรณคดีและงานหลายชิ้นที่ชี้ว่าเป็นนายใหญ่ของผีพื้นเมืองดั้งเดิม และที่เด็ดมากคือการเสนอมุมมองของผีอำมาตย์ที่ถูกปลด! ... สำหรับ จขบ. แล้ว ลิลิตพระลอเป็นวรรณคดีที่มีความสุดโต่งอย่างน่าอัศจรรย์ คือด้านความงามของภาษาที่คำศัพท์และท่วงทำนอกงประกอบกันขึ้นเป็นเหมือนลายแกะสลักที่วิจิตรบรรจง เวลาอ่านรู้สึกว่าเพื่อให้ได้อรรถรสเต็มที่ต้องออกเสียงเพื่อให้ได้ทั้ง 'เสียง' ที่รับรู้ได้จากทั้งสมองและหู แต่ในขณะเดียวกันก็มีบทอัศจรรย์ซึ่งรวมถึงเรื่องก่อนหน้าและตามหลังที่ ... เกิดคำบรรยายใดๆ แถมยังไม่ค่อยเลือกกาละเทศะ เอาเป็นว่ายิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่าด้วยความ prude ของการศึกษาไทย การที่มีบางส่วนของเรื่องอยู่ในแบบเรียนก็ถือเป็นปาฏิหาริย์ได้ 555 นอกจากนี้ยังมีนิยายหลายเล่มที่นำลิลิตพระลอมาต่อเติม ที่เด่นคือ 'รักที่ต้องมนตรา' ของทมยันตี ในมุมมองของพระเพื่อนพระพง และ 'รักที่ถูกเมิน' ของ นิตยา นาฎยสุนทร ในมุมมองของนางลักษณวดี ซึ่ง จขบ. ชัดเจนว่าอ่านเรื่องเมียหลวงแล้วอินและเข้าใจได้มากกว่า แต่จะว่าไปแล้วที่ จขบ. อยากรู้คือเคยมีใครเอาไปเขียนเป็นนิยายอีโรติคไหมนะ ...
'อ่านพระสังข์: สงสัย พระสังข์ทำไม่ต้องต้ดจมูก ตัดใบหูหกเขย'
[18/05/17] ที่มา [1] ปรามินทร์ เครือทอง. วรรณคดีขี้สงสัย. สำนักพิมพ์อ่าน, 247 หน้า, 2558.
Create Date : 18 พฤษภาคม 2560 |
|
1 comments |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2560 7:39:47 น. |
Counter : 3089 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Froggie 21 มิถุนายน 2560 7:34:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|