ชีวิตดำเนินต่อไป
เช้าวันอังคาร
ที่เช้ามาก ...
หลังจากที่ผมได้ทำ
ในสิ่งที่ "ไม่ควรทำ"
ผมกลับมาพร้อมกับความสุข
และเศร้าอีกครั้ง
เหตุใดชีวิตจึงวนอยู่กันสิ่งเหล่านี้
ผมเฝ้าแต่ถามตัวเอง
ทั้ง ๆ ที่ ทุกส่วนที่เป็นผม
มันไม่เหมาะกับเรื่องราวที่เป็นอยู่
ผมควรกลับไปเป็นรูปปั้น
ที่มีแต่ความเฉยชาเหมือนเดิม
ผมไม่โทษใคร
ผมโทษใจของตัวเอง
บาปที่ไม่ได้ถูกสารภาพ
จะถูกกระทำต่อไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ไม่มีที่สิ้นสุด ...
เหมือนกับที่ใครบางคนพูดไว้
ผมนึกถึงภาพตัวเอง
ใส่ชุดบาทหลวงฝึกหัด
หลายครั้งต่อหลายครั้ง
ในความฝัน ...
ผมจะต้องแก้ไขปัญหานี้ให้ได้
ก่อนที่จะสายเกินไป
ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป
ในสิ่งที่มันควรจะเป็น
ขอโทษสำหรับผู้ที่กำลังอ่าน entry นี้
ด้วยความ "มึนงง"