ชายแก่ มีชายแก่คนหนึ่ง..... มักจะนั่งประจำอยู่ในร้านที่เดิม ร้านที่ไม่มีของอะไร..... ขาย แต่ร้านนี้..... มีคนต่อแถวเต็มตลอดเวลา เมื่อถึงคิวของชายหนุ่มคนหนึ่ง... ชายหนุ่มได้ถามชายแก่ว่า..... ข้าได้ยินมาว่า ท่านมี “สิ่งนั้น” ขายใช่ไหม ชายแก่ยิ้มเบาๆแล้วตอบเพียงคำว่า.... ใช่ ชายหนุ่มได้เอื้อนเอ่ยขอซื้อ “สิ่งนั้น” กับชายแก่ ชายแก่ก็ยินยอมที่จะขายให้.... โดยมีเงื่อนไขเล็กๆน้อยๆ เมื่อชายแก่ชี้แจงแถลงไข.... จบ ชายหนุ่มดีใจร้องออกมาว่า..... ผมจะซื้อไปฝากหญิงคน “รัก” คนทั้งแถวหันมามองชายหนุ่ม...... ชายแก่กวักมือเรียกชายหนุ่มกลับมา แล้วกล่าวกับชายหนุ่มว่า.... “สิ่งนั้น” ท่านซื้อเองท่านต้องใช้เอง นำไปเป็นของฝากใครไม่ได้...... ชายหนุ่มพยายามต่อรอง... งั้นผมขอแลก “สิ่งนั้น” ของผมกับ “สิ่งนั้น” ของเธอ ชายแก่สั่นศีรษะเบาๆ.... บอกว่ายังก็ไม่ได้ เมื่อชายหนุ่มจนปัญญา.... ชายหนุ่มจึงโทรไปปรึกษาคนรอบข้างของหญิงคนรักให้มาช่วยเจรจา แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร... ชายแก่ก็ไม่ยอมให้ แม้ทุกๆคนจะยอมแลกทุกๆอย่าง... เพื่อ “สิ่งนั้น” ของเธอ อีกฝากของถนน... หญิงสาวหน้าตาน่ารัก... กำลังสงสัยว่าทุกๆคนหายไปไหน ทำไมไม่เห็นใครเลยสักคน... แม้แต่ชายคนรัก หญิงสาวจึงออกตามหา... แล้วเห็นกลุ่มคนที่รัก... ยืนประชุมกันอยู่ หญิงสาวเอื้อนเอ่ยถามความ...พอได้ใจความแล้วโมโหโกธา หญิงสาวไม่เคยอยากได้ “สิ่งนั้น” .... แค่ของที่เหลืออยู่ตอนนี้ก็เพียงพอแล้ว.... ไม่ต้องการ “สิ่งนั้น” เพิ่มอีกแล้ว ทุกๆคนพยายามเกลี้ยกล่อม.... จนหญิงสาวใจอ่อน... เดินไปหาชายแก่ แล้วก็ถามชายแก่ว่า..... ขอซื้อ “สิ่งนั้น” หน่อยสิคะ ชายแก่แถลงเงื่อนไขต่างๆนานามากมาย หญิงสาว... รับไม่ได้เป็นบางข้อ จึงได้ “สิ่งนั้น” มาเพียงนิดหน่อย.... ได้มาเพียงที่ยอมรับเงื่อนไข ชายหนุ่มพยายามทุกวิธีทาง..... แต่ก็ไม่เป็นผล..... หญิงสาวไม่ยอมบอกว่ามี “สิ่งนั้น” แค่นี้ก็พอแล้ว มีคนแปลกหน้าคนหนึ่งเดินผ่านทางมา.... เห็นชายหนุ่มนั่งเศร้าซึมมากมายจึงถามว่า... หนุ่มผู้นี้ท่านเป็นอะไร.... ยังหนุ่มยังแน่นทำไมถึงทำหน้าเศร้าสร้อย ชายหนุ่มตอบกลับไปว่า... หญิงสาวที่เขา “รัก” ไม่ยอมรับเงื่อนไขบางอย่าง ที่จะได้มาซึ่ง “สิ่งนั้น” เพื่อที่จะได้มี “สิ่งนั้น” มากขึ้น... ชายแปลกหน้าถามกลับไปว่า.... ทำไมท่านไม่ซื้อไปให้นางเลยล่ะ ชายหนุ่มตอบว่า.... ท่านเห็นชายแก่นั่นไหม ชายแก่ท่านนั้นมีเงื่อนไขตรงที่ว่า... ผู้ที่จะรับ “สิ่งนั้น” ต้องมารับด้วยตัวเอง ชายแปลกหน้าจึงอาสาเข้าไปเจรจากับชายแก่.... ชายแปลกหน้าถามชายแก่ว่า.... ท่านผู้เฒ่าเพื่อเห็นแก่ชายหนุ่มหญิงสาว ท่านจะผ่อนปรนเงื่อนไขไม่ได้เลยหรือไร ชายแก่ยิ้มบางๆ.... แล้วส่ายหน้า ชายแปลกหน้าจึงถามกลับว่า... ไอ้ “สิ่งนั้น” ที่ท่านว่าคืออะไร ทำไมท่านถึงหวงนักหนา มีเงื่อนไขเหมือนไม่อยากให้ใคร ชายแก่ตอบกลับไปว่า... ช้าก่อนสหายที่รัก “สิ่งนั้น” ที่ว่านี้มอบให้กันไม่ได้.... เพราะ “สิ่งนั้น” มีชื่อว่า.... “เวลา” ..... ชายแก่อธิบายต่อไปว่า... สหายท่านเห็นหรือไม่ แม้มีบุคคลต้องการได้ “เวลา” เพื่อมอบให้ใครมันเป็นไปไม่ได้ “เวลา” ของแต่ละบุคคลล้วนเป็นสิ่งที่ต้องสร้างเอง ต้องไม่ประมาท... ไม่ขับรถเร็ว.... ไม่ดื่มเหล้ามากมาย รักษาสุขภาพ... ทานสิ่งที่มีประโยชน์ เพื่อจะได้มี “เวลา” มากขึ้น แม้ชายหนุ่มที่รักหญิงสาวจะซื้อยา อาหารมาเพื่อบำรุงสุขภาพมาให้ แต่ถ้าหญิงสาวไม่ทาน... “เวลา” ก็ไม่สามารถเพิ่มมาได้ ถ้าขับรถโดยประมาท... แม้ชายหนุ่มจะซื้อรถถังมาให้ก็ใช่ว่าจะปลอดภัย “เวลา” ที่ชายหนุ่มผู้มีความรัก... ต้องการมอบให้ ชายหนุ่มไม่ได้ต้องการให้หญิงสาวมี “เวลา” มากขึ้น แต่ชายหนุ่มต้องการใช้ “เวลา” ร่วมกันกับหญิงสาวให้มากขึ้น ชายแก่ชี้ให้ชายแปลกหน้ามองไปที่ชายหนุ่มและหญิงสาว... ชายแปลกหน้ามองเห็น.... ชายหนุ่มผู้หลงรักและอยากมีหญิงสาวมี “เวลา” ให้มากที่สุด เพื่อที่จะได้อยู่ด้วยกัน.... ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาวว่า... ผมไม่ได้ต้องการ “เวลา” ของคุณนะ... แต่... “ผมรักคุณ” ผมอยากใช้ “เวลา” ที่เหลืออยู่เพื่อที่จะได้อยู่กับ “คุณ” เพราะคุณไม่ได้ดูแลสุขภาพ... และประมาทมากเกินไป คุณใช้จ่าย “เวลา” ออกไปแล้วมากมาย ตอนนี้ผมอยากให้คุณใช้ “เวลา” ที่เหลือเพื่อซื้อ “เวลา” เพิ่ม ผมอยากให้คุณดูแลสุขภาพ... ไม่ขับรถโดยประมาท เชื่อฟังหมอ... และไม่ดื้อกับคำแนะนำใดๆ ผมอยากให้คุณสร้าง “เวลา” เพิ่ม... เพราะผมอยากอยู่กับ “คุณ” ให้นานที่สุด ผมรู้ว่าการซื้อ “เวลา” คุณต้องผ่านเรื่องไม่ชอบใจมากมาย แต่กระนั้น.... ผมก็อยากขอร้อง ขอความเมตตา... จากคุณ ได้โปรด.... อยู่กับผมนะ ผมอยากอยู่กับคุณให้นานๆ ผมอยากตื่นมาแล้วพบคุณให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้... ผมอยากใช้ “เวลา” ที่มีทั้งหมดร่วมกับไปคุณ อย่าประมาทเรื่องสุขภาพและการขับรถนะครับ ^^ สองอย่างนี้ทำคนที่รักหายไป.... รวมกันแล้ว มากกว่า........สงครามกับโรคระบาดรวมกันซะอีก แม้อนาคตไม่แน่นอน.... แต่อนาคตก็ยังไม่มาถึง เราสร้าง “เวลา” เพิ่มขึ้นได้ในปัจจุบัน ...............................จากพระจันทร์ของขวัญ   Create Date : 13 พฤศจิกายน 2553 8 comments Last Update : 13 พฤศจิกายน 2553 10:30:07 น. Counter : 612 Pageviews. Share Tweet

บางคนอยากมีเวลามากขึ้น.. แต่ก็ไม่รู้สึกถึงความคุ้มค่า ที่จะเสียสละ ความสบายเล็กน้อย.. เพื่อเวลา แห่งความสุข หรือแห่งความมีสุขภาพดีให้ มากขึ้น.. โดยการออกกำลังกายสม่ำเสมอ เจริญสติ.. เจริญสมาธิ ทานอาหารที่ เป็นประโยชน์.. ใยบัวเอง ก็ยังละเลยเป็นประจำค่ะ แม้ว่า จะตระหนักในคุณค่าสิ่งเหล่านี้อยู่ แค่ไหนก็ตาม ต้องจัดตารางเวลา และมีวินัยให้มากกว่านี้   โดย: ใยบัว. (เกวียนเก่า ) 13 พฤศจิกายน 2553 11:00:24 น.

เนาะ อนาคตไม่แน่นอน ทำในทุกๆๆวันใส่ใจในทุกๆๆวัน ให้เป็นวันที่ดีดีค่ะ   โดย: kwan_3023 13 พฤศจิกายน 2553 11:41:09 น.

ที่ไหนมีขายบอกกันมั้ง... แต่ถ้าที่ไหนมีสิ่งนี้ขาย "ความแข็งแรง และหมดซึ่งโรคภัยไข้เจ็บ" รีบบอกด่วนค่ะ จะนำไปฝากคนไกล สวัสดีค่ะคุณพระจันทร์   โดย: aenew 13 พฤศจิกายน 2553 14:00:03 น.

เมื่อกี้มองหา เฟรนลิ้ง หาคำว่า พระจันทร์ของขวัญ หาไม่เจอ เราก็ว่าเราแอดไว้แล้วนา ขำหง่ะ   โดย: นาฬิกาสีชมพู 13 พฤศจิกายน 2553 14:09:11 น.

ชื่นนน จายยย ของน้องขวัญ.. อิอิ.. สวัสดียามค่ำของที่นี่จ้ะคุณพระฯ   โดย: ป้าโซ 13 พฤศจิกายน 2553 17:23:42 น.

ต่างคนต่างต้องการเวลา ถ้ารักกันและกัน ก็ต้องให้เวลา กันและกันด้วยความเหมาะสม และสำคัญเลยก็คือ..ต้องดูแลตัวเอง และคนข้างๆ ด้วยอ่ะค่ะ จะได้ มีเวลาที่ยืนยาวไปด้วยกันได้มากที่สุด หวาน .. แต่จริงใจ .. เอ๊ ยังไง   โดย: JewNid 13 พฤศจิกายน 2553 22:48:42 น.

แม่น้องเนี๊ยบยังอยู่ดีค่ะ ไม่ได้หายไปไหนหรอก แค่เหนื่อยๆ กับการดูแลเจ้าตัวป่วนที่เพิ่งหายป่วย ซนเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัวเลยหละค่ะ อีกอย่างตอนนี้ท้องเกือบ 5 เดือนแล้ว น้ำหนักเพิ่มขึ้น เลยเหนื่อยง่าย ขอบคุณ ทั้ง 2 คน มากนะคะที่เป็นห่วง ฝากบอกคุณขวัญด้วยค่ะ ว่าจุ๊บเจ้าเนี๊ยบเผื่อทุกวันเลย   โดย: konmeechai 13 พฤศจิกายน 2553 23:28:22 น.

เวลาเป็นสิ่งมีค่าน่ะ ผ่านแล้วผ่านเลย แต่ผู้คนก้อมักจะละทิ้งเวลา แต่เมื่อเวลา ผ่านไปเรามักจะนึกถึง   โดย: NuJirap 13 พฤศจิกายน 2553 23:38:21 น.