มีอยู่จริง
เสน่ห์แห่งการ.. คอย
ยิ่งใกล้ ยิ่งสุข
หากยิ่งทุกข์ด้วย
ความว่างเล็กๆ ภายใน
ขยายใหญ่ออกทุกขณะ
และระเบิดออก
เมื่อการมาถึง
ได้เกิดขึ้น
และจบลง
เศษเสี้ยวของความว่าง
ที่กระจัดกระจาย
จะทิ่มแทง
พรุนไปทั่วร่าง
จนไร้ที่ว่าง
ให้ความไม่ว่าง
วันและเดือนบนปฏิทิน
ดูเป็นโทนสีเดียวกันหมด
การขีดฆ่าไม่มีประโยชน์อีกต่อไป
ยังเฝ้าคอย
ที่จะได้
รอคอย
แต่หนึ่งชั่วโคจร
ของบางสิ่ง
ช่างยาวนาน
อีกกี่ชั่วกาลกัน
จะได้รอคอยอะไรบางอย่าง
อีกครั้ง
อนึ่ง
แล้วฉันมีตัวตนแค่ไหน
..ในความทรงจำของเธอ..
ความรักและการรอคอยอันยาวนานครับ