คนแบบไหนกัน
ที่ไม่กล้าออกแสวงหา
คนที่กลัวว่าจะพบ 
หรือกลัวว่าจะไม่พบ
ในสิ่งที่แสวงหา

เมื่อออกเดิน
จะเข้าใกล้มากขึ้น
หรือออกห่างมากขึ้น
อยู่ที่ว่าจุดหมายอยู่ที่ใด

ใจเอย
จะเหลือความหนักแน่นมั่นคงแค่ไหน
ในวันที่ไม่รู้จะเดินไปไหน
หรือไม่รู้จะเดินไปเพื่ออะไร

บางทีสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
ไม่ใช่ว่าจะพบ หรือจะไม่พบ
ก็อะไรเล่าจะน่ากลัวเท่า
ได้ตระหนักรู้เมื่อถึงกลางทางว่า
เรานั้นหลงลืมไปแล้ว
ว่าเรากำลังแสวงหาสิ่งใด

หมุดหมายนั้นสำคัญ
แต่ที่สำคัญกว่า
เห็นจะเป็นใจที่ปักหมุดนั้นลง
เพราะเราจะหลงทาง
คลำทาง
เจอทาง
เพื่อหลงทางอีกครั้ง
และต้องคลำทางอีกครั้ง
อีกครั้ง
อีกครั้ง
และอีกครั้ง

[รูปภาพ นครนายก มิ.ย. 2565]
[ถ้อยคำ นครนายก มิ.ย. 2565]