
สมุดเล่มเล็กเล่มนั้น
เขาไม่เคย
เปิดมันออกอ่าน
ในนั้น
มีเรื่องราวของเขา
อยู่เต็มไปหมด
รู้ไหม..
มันไม่เคยห่างหายไป
เธอบันทึกไว้
ไม่เคยขาดตอน
ด้วยลายมือน่ารัก
ของเด็กผู้หญิง
กับปากกาสีสวยใส
สดใสเหมือนดวงตา
ของเจ้าของมัน
เธอบรรจงสร้าง
บ้านตุ๊กตาไว้ในนั้น
อย่างไร้เดียงสา
และเต็มไปด้วยความฝัน
มีเธอเป็นนางเอก
มีเขาเป็นพระเอก
ฝันไว้..
สักวัน
เขาจะต้องได้อ่าน
ฝันไว้
..สักวัน..
วันแล้ว วันเล่า
เธอเฝ้าต่อเติม
บ้านตุ๊กตาแสนสวย
วันแล้ว วันเล่า
เขาและเธอต่างเติบโต
ไปตามทางของตัวเอง
ห่างออกจากกัน
ไปเรื่อยๆ
แต่เรื่องราว
ในสมุดเล่มเล็กของเธอ
ก็ยังคงสวยงาม
ราวกับว่า
มันมีชีวิต
ของมันเอง
วันแล้ว วันเล่า
เธอยังคงเขียน..
เขียน..
จนกระทั่ง
สมุดบันทึกเล่มเล็กของเธอ
เดินทางมาจนถึง
หน้าสุดท้าย
เธอปิดมันลง
เก็บมันใส่กล่อง
และเดินทางต่อ
ไปยังเล่มใหม่
..ง่ายๆ..
สมุดเล่มใหม่
กับการเดินทางครั้งใหม่
เธอทิ้งบ้านตุ๊กตาแสนสวย
ไว้เบื้องหลัง
ในสมุดบันทึกเล่มเก่า
ที่ถูกเก็บลืม
ไว้ในกล่องใบนั้น
วันแล้ว วันเล่า
ที่เขาและเธอ
ไม่เจอกันอีกเลย
วันเวลา
ระยะทาง
ทางเดินชีวิต
วันแล้ว วันเล่า
ความฝันจางไป
ความทรงจำเลือนหาย
ความรู้สึกแปรเปลี่ยน
เล่มแล้ว เล่มเล่า
สมุดที่เธอเขียน
จนหมด
ถูกเรียงใส่ลงในกล่องใบเดิม
แต่บ้านตุ๊กตาของเธอ
ก็ยังคงมีเพียงหลังเดียว
ในสมุดเล่มเล็กเล่มนั้น
เพียงนานๆ ครั้ง
ที่เธอเปิดมันออกอ่าน
ตัวหนังสือน่ารักของเด็กผู้หญิง
กับสีสวยใสของปากกา
ก็เอื้อนเอ่ยบอกกับเธอ
สาวน้อย
ยินดีต้อนรับการกลับมา
สู่ที่ซึ่งเรื่องราว
ไม่เคยออกเดินทาง
และความทรงจำยังมีชีวิต
บ้านตุ๊กตาหลังเดิม
ยังคงเหมือนเดิม
ใน ทุกครั้ง
ที่เธอพาตัวเอง
ย้อนกลับไป
เป็นเด็กคนนั้น
ครั้งแล้ว ครั้งเล่า
เธอยังคงยิ้ม
ให้กับสมุดเล่มเล็กเล่มนั้น
ที่เขายังไม่เคย
ได้เปิดมันออกอ่าน
และในนั้น
มีเรื่องราวของเขาอยู่
..เต็มไปหมด..
แม้ว่าในวันนี้
เธอจะนึกใบหน้าของเขา
ไม่ออกเสียแล้ว
สวยงามนะครับ
แม้จะเจ็บปวด
แต่ก็ยังเจือไปด้วยความงาม
เมื่อได้ย้อนกลับไปอ่านและคิดถึงมัน