.................................
ไปญี่ปุ่นคราวนี้ได้ของแถมมาคือตอนแวะโอซาก้าไปกินทงคัทสึที่ซินไซบาชิอิ่มแล้วแวะไปเจอร้านหนังสือมือสอง ได้หนังสือมา 5 เล่ม หนึ่งใน 5 คือ หนังสือรวมภาพของจิตรกรเอกสมัยเมจิท่านหนึ่ง จึงขอเอามาเล่าสู่เพื่อนๆครับจิตรกรรมญี่ปุ่นยุคนี้ส่งอิทธิพลต่อจิตรกรรมจีนที่เรียกว่า "สกุลหลิ่งหนาน"
ร้าน BOOK OFF โอซาก้า
..........................................................................
ฮิชิดะ ชุนโซ
(菱田 春草)
ฮิชิดะ ชุนโซ(菱田 春草) คศ.1874-1911
เป็นนามปากกาของ ฮิชิดะ มิโยจิ จิตรกรเอกสมัยเมจิ
เป็นศิษย์ของ โอคะขุระ เทนชิน (岡倉 天心) รุ่นราวเดียวกับ
โยโคะยามะ ไทคาน (横山 大観) และ ชิโมมุระ คานซาน (下村 観山)
เขามีชื่อเสียงโด่งดังมากในการวาดภาพแมว
ชุนโซในวัย 15 ปี
ชุนโซเกิดที่ไอดะในแคว้นนางะโน พออายุ 14 ปี ได้ย้ายไปเรียนที่โตเกียว
ร่ำเรียนวิชาที่สำนักคาโน โดยมีอาจารย์คือยุขิ มาซาขิ (คศ.1834-1904)
ในปีถัดมาได้มีการเริ่มก่อตั้ง "คณะวิจิตรศิลปและการดนตรี (東京美術学校)"
ในมหาวิทยาลัยโตเกียว
ชุนโซเป็นจูเนียร์สต๊าฟ โดยมีผู้ร่วมงานคือไทคาน และคานซาน
อาจารย์ของเขาคือ ฮะชิโมโตะ งาโฮ (橋本 雅邦)
ศิษย์ทั้ง3 มีอาจารย์ที่ส่งอิทธิพลมากคือ โอคะขุระ เทนชิน (岡倉 天心)และอาจารย์ชาวอเมริกัน เออร์เนสต์ ฟีโนลโลซ่า (Ernest Fenollosa)
อายุ 16 ปี มาเรียนที่โตเกียว หลังจากสำเร็จการศึกษาได้รับการแต่งตั้งให้ดูแลสำนักพิพิธภัณฑ์ของจักรพรรดิ
ซึ่งต่อมาได้พัฒนามาเป็น "พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติโตเกียว (東京国立博物館)"
เขาได้คัดลอกภาพพระพุทธรูปจากวัดสำคัญๆในเมืองเกียวโต นารา
และรับเป็นอาจารย์ในคณะวิจิตรศิลปฯ
คศ.1898 ร่วมกับ โอคะขุระ ในการก่อตั้ง "สถาบันวิจิตรศิลปแห่งญี่ปุ่น (日本美術院)"
คศ.1903-1905 เขาเดินทางไปต่างประเทศ เช่น อินเดีย อเมริกา และยุโรป
เมื่อกลับมาญี่ปุ่นเขาได้แสดงนิทรรศการระดับชาติหลายๆครั้ง
ชินโซ นั่งแถวหน้า(ขวาสุด) อายุ 31 ปี กลับจากต่างประเทศ ชุนโซได้พัฒนาการวาดรูปแบบใหม่เรียกกันว่า "โมโร-ไท moro-tai" (vague style)
ใช้วิธีเกลี่ยไล่เฉดสีทดแทนการใช้เส้นที่นิยมมาตั้งแต่ดั้งเดิมแบบจีน
วิธีนี้ได้รับความนิยมจนกลายเป็นลักษณะเฉพาะของจิตรกรรมญี่ปุ่น
แนวการวาดแบบนี้เหมาะในการวาดภาพยามเช้าที่มีหมอกมัว หรือยามเย็นสลัวโพล้ิเพล้
ชินโซ(ที่2 จากหน้า) อายุ 33 ปี ที่สถาบันวิจัยศิลปกรรมแห่งญี่ปุ่น ในปีท้ายๆของชีวิต เขาป่วยเป็นโรคไต
ความเกรงว่าจะตาบอด ทำให้เขาตะลุยวาดรูปจำนวนมาก โดยเฉพาะเมื่ออาการโรคทุเลา
ชุนโซอายุ 35 ปี กับภรรยาและลูกชายทั้ง 3 คศ.1910 ผลงานชื่อ "โอชิบะ (落葉 แปลว่า ใบไม้ร่วง)" ได้รับรางวัลชนะเลิศ
ในการประกวดศิลปกรรมแห่งชาติ ครั้งที่ 3
งานชิ้นนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสมบัติล้ำค่าของชาติ
และเก็บรักษาไว้ที่ เอเซบุงโคมิวเซียม (永青文庫)
เช่นเดียวกับภาพแมวดำ ที่วาดในปี คศ.1910 ก็เป็นสมบัติล้ำค่าของชาติเช่นกัน
คศ.1911 ชุนโซก็ได้จากโลกนี้ไป ด้วยวัยอันแสนสั้นแค่ 37 ปี
เขาจบชีวิตไปในยามที่กำลังไฟแรง . . . โอ ช่างน่าเสียดายเหลือเกิน
ผลงานที่ทรงคุณค่ามากมายของเขากระจายไปทั่วญี่ปุ่นและต่างประเทศ
..........................................................
เชิญเพื่อนๆชมบรรดาแมวๆขนนุ่มๆของชุนโซได้แล้วขอรับ
1
ภาพขยายจากรูปที่ 10
2
แมวกับดอกเหมย
3
แมวกับไผ่และดอกลิลลี่
4
แมวดำ (ชิ้นสำคัญ)
5
ใบไม้ร่วง
6
แมวกับเหมยชรา
7
แมวกับคาเมเลีย
8
ใต้ร่มไม้
9
แมวกับเหมย
10
แมวกับเหมยชรา
11
แมวกับไผ่
12
แมวกับคาเมเลีย
รูปคน ฮิชิดะ ชุนโซ ก็วาดไว้พอสมควร
นุ่มนวลอ่อนหวานคงเส้นคงวาครับ
วันนี้เอามาให้ชมเป็นแซมเปิ้ลสักหน่อยนึง
ยังมีรูปทิวทัศน์สวยๆของชุนโซอีกมาก
คิดว่าจะทำต่อให้ชมอีกสักบล๊อกหนึ่งนะขอรับ
13
ชมจันทร์ฤดูศารท
14
หวางเจาจวิน..ยามจะจากมาตุภูมิ
ฉากบังลมเป็นวัสดุอย่างหนึ่งที่นิยมใช้เป็นที่วาดภาพประดับแบบญี่ปุ่น
15
ใบไม้ร่วง
16-1
16-2
ใบไม้ร่วง
(落葉) วาดบนฉากบังลมคู่ ขนาด 6 บาน
.....................................................................
การวาดภาพของญี่ปุ่นในสไตล์นี้จะมีความนุ่มนวลอ่อนหวานเป็นอย่างยิ่ง
บางครั้งองค์ประกอบของภาพไม่ซับซ้อนหรือมีเรื่องราวมากมาย
นี่ตรงกับบุคลิกของคนญี่ปุ่นเป็นอย่างยิ่ง
ที่จริงแล้วในทางจีนเองก็ได้มีการวาดแบบนี้มานานแล้ว เรียกว่าวาดแบบ
"ไม่มีกระดูก" นั่นเอง
แต่รสนิยมทางจีน...ยังให้ความสำคัญกับ
"เส้น" จึงพัฒนาสไตล์นี้ไม่ไปไกลเท่าญี่ปุ่น
และสุดท้าย...ก็กลับไปเอาแบบของญี่ปุ่นมาพัฒนาเป็นสำนักหลิ่งหนานในปลายราชวงศ์ชิงถึง
ตอนต้นสมัยสาธารณรัฐ
การส่งถ่ายทางวัฒนธรรมไปๆมาๆนับเป็นเรื่องปกติ
เมื่อมีการติดต่อสันถวะกันระหว่างชาติ การแลกเปลี่ยนความรู้และวัฒนธรรมเกิดตลอดเวลา
สมัยราชวงศ์ชิงก็มีพระนิกายเยซูอิตนำการวาดภาพแบบตะวันตกมาจีน
ดังได้เคยกล่าวไว้ในบล๊อกที่ว่าด้วย
กิวเซปเป้ คาสติกลิโอเน่ และ
เรื่องม้าๆ ภาพพิมพ์ไม้ของญี่ปุ่น (ยูคิโยเอะ) ได้ส่งอิทธิพลไปถึงจิตรกรสำนักอิมเพรสชันนิสต์ในยุโรป
ฟาน ก๊อก จะวาดรูปที่มีภาพพิมพ์ไม้ของญี่ปุ่นปรากฏอยู่หลายรูป ( 2 รูปข้างบน)
อย่างไรก็ดี...การรับอารยธรรมข้ามชาติ หากเป็นศิลปะแล้วก็จะไม่ส่งผลกระทบมากมายเท่าไหร่แต่การรับเอาระบอบการปกครองมาใช้...ในบางประเทศ...ประชาธิปไตย ที่ว่าแสนจะวิเศษทำไมหนอเมื่อมาถึงเมืองไทยในแหลมทองจึงลุ่มๆดอนๆนักแปรสภาพกลายเป็น " ป ร ะ ช า ธิ ป ไ ต ย แ บ บ ไ ท ย ๆ " หรือแบบพวกมากลากไปโ ก ง ไ ด้ - โ ก ง ไ ป
ซื้ อ เ สี ย ง ไ ด้ - ซื้ อ เ สี ย ง ไ ป
รู้ จั ก แ ต่ สิ ท ธิ (บ้าง) - แ ต่ ไ ม่ (ค่อย) ท ำ ห น้ า ที่แล้วยังงี้ประเทศเราจะไปถึงไหนกันได้ละเนี่ย เฮ้อออออ...ว่าถึงศิลปะอยู่ดีๆ ไหงกลายเป็นบ้องกัญชาไปด้ายยยย .........................................
ฟังเพลงญี่ปุ่นกันดีกว่า สัก 2 เพลง ครับผม
คลิปแรก เดี่ยวโคโตะ แบบนุ่มนวล
โดย โยชิเอะ ซาไก
............................
คลิปที่ 2 เดี่ยวโคโตะ แบบเร็ว
โดย มิชิโอะ มิยากิ ขอบคุณ You Tube ที่นำเพลงไพเราะมาสู่เราเสมอมา
........................
ขอบคุณที่แวะมา แล้วพบกันใหม่ตอนหน้า
ฮิชิดะ ชุนโซ (2) : ภาพวาดทิวทัศน์สวัสดีครับ
ไม่เคยทำให้ผิดหวังจริงๆครับ
อ่านแล้วได้ประโยชน์
ได้แรงบันดาลใจ
ได้แง่คิดดีดีกลับไปเสมอครับพี่
โหวตบล้อกศิลปะให้เลยนะครับพี่
งานของท่าน
ทำให้นึกถึงคำว่า
"รู้ให้เชี่ยวชาญเถิด จะเกิดผล"
วาดแมวจนคนจำภาพได้เลยว่า
ภถ้านึกถึงแมว ต้องนึกถึงท่าน