1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31
หยุดฉิน ฟังหร่วน : 停 琴 听 阮
ท่านจอมปราชญ์ราชบัณฑิตปัญญาชนเอ๋ย อย่าเอาแต่สิงสถิตในหอคอยงาช้างอยู่เลย จงเยื้องกรายส่ายตาล้างหู ลงมาเท้าติดดิน มาดูมาฟังเสียงชาวบ้านพวกตาสีตาสาบ้าง นี่คือความหมายของภาพนี้ ถ้าเปรียบกับสมัยนี้ ก็อาจทำนองว่า ท่านศาสตราจารย์ด็อกเต้อร์...ขอรับ โปรดหยุดเล่นเปียโนสักครู่หน่อยเถิด ลองฟังวนิพกหน้าบ้านเป่าแคนบ้างสิ เชิญชมภาพครับ ..................... ภาพ "หยุดฉิน ฟังหร่วน" (停 琴 听 阮) เป็นของสะสมของผมเอง ในอักษรบันทึกในภาพ เขียนโดยเหวินเจิงหมิง (文 徵 明 ค.ศ.1470-1559) จิตรกรเอกสมัยราชวงศ์หมิง แห่งสำนักหวู (吳 派) (คือทำให้เข้าใจว่านะ....เป็นภาพเลียนแบบ ทำขึ้นใหม่) ขยายดูรายละเอียดส่วนภาพบุคคลขยายส่วนรายละเอียดบันทึก เขียนว่า : 停琴澓听阮清韻更幽遠流水傾所思髙山寄所恋 壬寅季夏月澂明題 แปลเอาความว่า : "หยุดเล่นฉินย้อนมาฟังหร่วน น้ำใสไหลเย็นเห็นอยู่ไกลให้ชุ่มชื่น พาให้ใจประหวัดถึงขุนเขาสูงที่แสนผูกพัน" (ผู้บันทึกเล่นคำ เกาซาน หลิวสุ่ย 髙山 流水 แปลว่า เขาสูง น้ำไหล เป็นชื่อเพลงโบราณ ภูเขาผูกพันพึ่งพิงกับสายน้ำชั่วนาตาปี เพราะมากๆ ยิ่งถ้าบรรเลงด้วยกู่เจิง 古箏 เวลากวาดสายแบบ arpeggio นั่นแหละเสียงน้ำไหลริน ชะโลมใจดีแท้ๆครับ)บรรทัดที่สอง เป็นปีที่เขียน ตรงกับปี ค.ศ.1542 (เจิงหมิง อายุได้ 72 ปี) เดือนในคิมหันตฤดู จบด้วยบอกว่า เจิงหมิง เป็นผู้เขียนอักษรบันทึก พร้อมลงตราประทับ.....จบ แต่มีภาพของจริงข้างล่างนี้ เป็นของ ฉิวยิง (仇 英) อยู่ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งนครกว่างโจว เปรียบเทียบ 2 ภาพนี้ดูจะเห็นความแตกต่างในสไตล์ เส้น สี และความละเอียดละออ สามารถแยกแยะของแท้ของเทียมได้ไม่ยาก เพราะฝีมือลอกเลียนยังไม่เข้าขั้น รูปของแท้ ฝีมือ ฉิวยิง (仇 英) ภาพขยายดูรายละเอียดจากรูปข้างบน ส่วนรูปบุคคล จะเห็นว่า วิธีการสื่อสารของจิตรกรกับผู้ชมจิตรกรรมจีนนั้น มีหลากหลายรูปแบบ วิธีนี้ ก็โบราณมาก เขียนรูป สะท้อนไปถึงคำพูด คิดถึงคำพูดแล้วไปตีความสาระ ในสาระมีทั้งความหมาย(ที่คาดหมาย) มีทั้งความรู้ในเชิงศิลป์และศาสตร์ต่างๆ ประกอบขึ้นเป็นนฤมิตกรรมอันลึกซึ้ง ความซับซ้อนหลายชั้นหลายเชิงของการสื่อสารของศิลปิน คือ "ความมัน" ของผู้เสพศิลปะ อีกวิธีหนึ่งจะตรงข้ามกับแบบข้างบน คือ แบบไม่โฟกัส (ชอบใจคำนี้ Ref. คุณกลิ่นดอย.. บล็อก: ภาพที่ไม่เคยถูกโฟกัส 27 มค.2553) ที่เน้นสื่อสารแบบ "ตรงกับที่ปรากฎฉับพลัน" ไม่ปรุงแต่ง ไม่ซับซ้อน แต่โยงไปถึงสิ่งธรรมดาๆที่เราพบเห็น ทว่าไม่ฉุกใจ "พินิจ" ทำนองพวก absurd school หรือพวก Existentialism อีกตัวอย่างคือหนังเรื่อง Tokyo Sonata ของ Kiyoshi Kurosawa ก็เช่นกัน เล่าถึงชีวิตของครอบครัวคนญี่ปุ่นที่ธรรมดาๆไปเรื่อยๆเฉื่อยๆ และจบอย่างซาบซึ้งใจกับความสำเร็จของลูกชายคนเล็ก ที่แอบฝ่าฝืนคำสั่งพ่อไปเรียนเปียโนตามที่หัวใจเรียกร้อง (เสียงเพลง Clair de Lune ของ Debussy ในหนังเรื่องนี้ ไพเราะกินใจเหลือเกิน.....ผมชอบมากกกกก ลองดูดูซิครับ) https://www.youtube.com/watch?v=UNdJQe13h_o&feature=related ของท่านปาต้าในบล๊อกก่อน เส้นและรูป : เรียบง่าย แต่ตัวหนังสือ : ลึก ลับ ซับซ้อน จึงมี 2 ใน 1 .....ท้าทายผู้ชมผู้เสพมาก ผมว่าแต่ละวิธี ถ้าผู้สื่อกับผู้เสพจูนตรงกัน ก็สัมฤทธิ์ผลได้ทั้งนั้นแหละ สำคัญก็อยู่ที่ "กึ๋น" ของแต่ละฝ่ายมากกว่า ว่า...มี-ไม่มี......แค่ไหน อย่างไร ไม่ว่า "ฉิน" หรือ "หร่วน" ก็อร่อยกันคนละแบบนะ วันนี้กินโต๊ะจีนอาหารเหลาหูฉลามเป๋าฮื้อ พรุ่งนี้กินส้มตำปูปลาร้ากับซุบหน่อไม้ มะรืนกินนอร์มังดีกริลล์ แกล้มไวน์แดง มะเรื่องกินขนมจีนน้ำยาป่ากะถั่วฝักยาว สลับกันไปแล้วแต่ "อยาก" ขับเคลื่อนไปละกัน ยังไงก็อย่าเพลินจนขาดสติ ขอขยายความต่อนะครับ สำนวนจีนใช้แค่ 4 คำ เท่านั้นครับ 停 琴 听 阮 อ่านว่า : ถิง ฉิน ทิง หร่วนฉิน (琴) ก็คือกู่ฉิน (古 琴) ที่เป็นเครื่องดนตรีเล่นเพลงแบบนักปราชญ์ราชบัณฑิตนิยม เล่นเพลงชั้นสูงไฮโซ มีความหมายลึกซึ้ง ทั้งการเล่นฉินสมัยโบราณมีกฏเกณฑ์หลายข้อ เช่น ผู้เล่นต้องมีเครื่องคลุมศีรษะ เป็นผ้าหรือหมวก มีการจุดกำยานเครื่องหอม ให้เล่นในที่สงบสงัดวิเวก ในโถง ในวัด บนหอ บนภูเขา ริมตลิ่ง ในเรือ ใต้ต้นไม้ใหญ่ในป่า เวลาอากาศแจ่มใส ปลอดโปร่ง เวลาค่ำคืนลมโชยใต้แสงจันทร์ มีท่าเล่นหลายแบบ วางบนตัก วางบนโต๊ะ วางบนหิน ถือแบบใด หน้าเข้าตัว หน้าออกตัว หัวขึ้นหางลง หัวลงหางขึ้น ห้ามเล่นในตลาดจอแจพลุกพล่าน ห้ามเล่นให้คนสามัญฟัง ห้ามเล่นให้พ่อค้าฟัง ห้ามเล่นให้นางคณิกาฟัง ห้ามเล่นหลังมีเพศสันถวะ ห้ามเล่นเมื่อยังไม่ล้างมือบ้วนปากให้สะอาด ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ (อยากรู้ละเอียดไปถามน้องชัช กู่ฉินเอาละกัน) หร่วนเสียน (阮 咸) คือเครื่องดนตรีโบราณ เป็นพิณสำหรับดีด มี 3 หรือ 4 สาย คล้ายพิณพระจันทร์ แต่ขนาดสั้นกว่า เรียกย่อๆว่า "หร่วน" เรียกเต็มๆว่า "หร่วนเสียน" ตามชื่อของนักดนตรีสมัยราชวงศ์จิ้นตะวันตก เปรียบแล้วก็เป็นเครื่องดนตรีพื้นบ้าน ชาวไร่ชาวนาเล่นกัน ตามข้อความบันทึกในภาพ ทำให้ทราบว่าภาพที่ผมซื้อมานี้ (สมมุติว่า)เป็นบันทึกโดย เหวินเจิงหมิง (文 徵 明) และตัวรูปวาด(น่าจะ)ลอกเลียนแบบจาก ฉิวยิง (仇 英) การสืบค้นแบบนี้ บางทีก็สนุกดีครับ หลักฐานพิสูจน์หักล้างกันบางที่ใช้เวลาเป็นสิบปี จิตรกรเอก 4 สุดยอดแห่งหวูพ่าย (吳 派) (สำนักวาดภาพสกุลช่างแคว้นหวู) ได้แก่ เสิ่นโจว (沈 周 ฉายา สือเถียน 石 田 ค.ศ.14271509) ผู้เป็นปรมาจารย์เจ้าสำนัก ถังหยิน (唐 寅 ฉายา ไป๋หู่ 白 虎 ค.ศ.1470-1524) เหวินเจิงหมิง(文 徵 明 ค.ศ.1470-1559) และ ฉิวยิง (仇 英 ฉายา สือโจว 十 洲 ค.ศ.1494? - 1552) สกุลช่างนี้นับเป็นกลุ่มจิตรกรปัญญาชน (Literati Painters 文 人) แคว้นหวูก็คือแถบเมืองซูโจว (蘇 州) มณฑลเจียงซู (江 蘇) ซึ่งเป็นดินแดนแห่งศิลปะ ทิวทัศน์งดงามราวแดนสวรรค์ ถ้ามีโอกาสข้างหน้า จะเล่าเรื่องจิตรกรและผลงานของสำนักนี้ให้อ่านและชมกัน ................................... วันนี้ดูของแถมของคนชอบวาดสมัครเล่นกระจอกพลางๆก่อนละกัน ภาพลมวสันต์ (ดอกจื่อเถิง 紫 藤 หรือ wistaria กับนกกระจอก) ขยายรายละเอียด-1ขยายรายละเอียด-2 ขยายรายละเอียด-3 ส่วนลายเซ็นและตราประทับ................................. สำหรับดนตรีคราวนี้ ต้องเป็นเพลงที่บรรเลงด้วยหร่วน เพลงที่ให้ฟังชื่อ จิ่วขวาง (酒 狂) คือ คลุ้มคลั่งเหล้า ก๊อ เมาหยำเป ผมเคยฟังแต่ที่บรรเลงด้วยกู่ฉิน ได้ฟังเล่นด้วยหร่วนก็เพราะมาทำบล๊อกนี้แหละ ลีลาอาแปะแกเมาเป๋ไปเป๋มา มันเหลือหลาย เสียงหร่วนนี่ออกไปทางโฟล์ค เพราะมากเลยนะครับ เติมอีกนิด คำว่า"หยำเป"น่าจะมีที่มา หยำ : เป็นภาษากวางตุ้ง แปลว่า ดื่ม เป : เป็นภาษาจีนกลาง แปลว่าจอก เช่นคำว่า กานเปย์ แปลว่า หมดจอก ขอบคุณ You Tube อีกเช่นเคย หาอะไรก็มีโม้ด ดีจริงๆ ขอจบ(จริงๆ)ด้วย เมาเหล้า..เมาหญิง..เมาหยิ่ง..เมายอ เมาครู่รู้พอ....ไม่เหมือน....เมาสวรรค์ ดอกเอ๋ย..........เจ้าดอก.........มลิวัน เมาสุดฉุดขวัญ...ชีพเคว้ง...คว้างเอย (จาก รุไบยาต สำนวนแปล กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์) ขอบคุณที่ติดตาม สวัสดีครับ
Create Date : 31 มกราคม 2553
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 20:57:37 น.
95 comments
Counter : 6223 Pageviews.
โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:20:48:58 น.
โดย: กลิ่นดอย วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:22:52:48 น.
โดย: ชิโยจัง วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:46:38 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:48:54 น.
โดย: ขึ้น15ค่ำ วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:01:14 น.
โดย: ขึ้น15ค่ำ วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:11:20 น.
โดย: sirivinit วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:08:45 น.
โดย: โยตะ วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:51:34 น.
โดย: I-rup วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:18:43 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:40:16 น.
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:26:13 น.
โดย: haiku วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:51:23 น.
โดย: haiku วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:52:47 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:23:56 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:41:02 น.
โดย: ชัช (กู่ฉิน ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:58:26 น.
โดย: ห้องกว้าง วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:03:07 น.
โดย: ตากลม4ตา วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:04:21 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:12:24 น.
โดย: yyswim วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:1:53:43 น.
โดย: Suessapple วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:26:25 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:36:16 น.
โดย: yyswim วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:06:40 น.
โดย: พรหมญาณี วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:20:53 น.
โดย: bowyD2Bfc วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:03:38 น.
โดย: haiku วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:21:28 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:28:56 น.
โดย: nuchM-L-XL วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:39:13 น.
โดย: Dingtech วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:58:16 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:31:44 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:39:14 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:36:05 น.
โดย: ชัช (กู่ฉิน ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:43:42 น.
โดย: Suessapple วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:49:37 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:5:20:59 น.
โดย: ชัช (กู่ฉิน ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:27:34 น.
โดย: Dingtech วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:59:44 น.
โดย: Suessapple วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:22:57 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:23:20 น.
โดย: กัดหมอน (กัดหมอน ) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:28:57 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:10:01 น.
โดย: Suessapple วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:15:36 น.
โดย: Dingtech วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:05:04 น.
โดย: สาลิกาหิน วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:05:44 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:57:56 น.
โดย: ชัช (กู่ฉิน ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:15:48 น.
โดย: หมีบางกอก (Bkkbear ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:35:34 น.
โดย: Dingtech วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:11:01 น.
โดย: 1stUpon วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:27:16 น.
โดย: ฟ้าทลายโจร (ป้าอิ่ม ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:57:27 น.
โดย: takaiji วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:46:10 น.
โดย: haiku วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:41:36 น.
โดย: Unravel วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:14:54 น.
โดย: ชัช (กู่ฉิน ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:11:23 น.
โดย: Suessapple วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:59:26 น.
โดย: Suessapple วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:02:38 น.
โดย: Dingtech วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:33:34 น.
โดย: Suessapple วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:1:52:59 น.
โดย: Dingtech วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:17:18 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:39:31 น.
โดย: SevenDaffodils IP: 68.48.3.234 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:28:50 น.
โดย: พธู วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:19:15 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:21:17 น.
โดย: Ta Pling วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:20:54 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:54:31 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:23:31 น.
โดย: Suessapple วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:47:27 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:41:40 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:31:03 น.
โดย: กลิ่นดอย วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:17:05 น.
โดย: yyswim วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:50:45 น.
โดย: กลิ่นดอย วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:39:50 น.
โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:10:50 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:05:44 น.
โดย: Yolanrita วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:02:19 น.
โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:12:01 น.
โดย: กลิ่นดอย วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:23:03 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:25:35 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:54:21 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:57:41 น.
โดย: หมีบางกอก (Bkkbear ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:30:31 น.
โดย: anigia วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:30:47 น.
โดย: Nuly (Valen&Nuly ) วันที่: 24 เมษายน 2553 เวลา:16:18:06 น.
โดย: tanusi วันที่: 24 เมษายน 2553 เวลา:21:38:49 น.
โดย: ญดา (aoyyada ) วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:21:07:26 น.
โดย: takaiji วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:2:23:57 น.
โดย: มิลเม วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:11:14:27 น.
โดย: SAI_NANA วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:14:51:09 น.
โดย: takaiji วันที่: 30 เมษายน 2553 เวลา:13:55:48 น.
โดย: Noshka วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:3:56:20 น.
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [? ]
◉ ภุมราท้าโลกกว้าง . . เกินฝัน หวังวาดสู่สวรรค์ . . . . . เวิกโพ้น แท้คืนสู่สามัญ . . . . . . มละตื่น ยังฉงนงวยโงกโง้น . . . .โง่ตื้นลืมตาย ฯ Dingtech : ผมเป็นคนธรรมดา ธรรมดา มาจากบ้านนอก รักศิลปะทุกชนิด ทุกรูปแบบ ทุกสัญชาติ รักชาติไทย รักประเทศไทย รักคนไทยทุกคน จงรักภักดี และ เคารพสักการะพระมหากษัตริย์ไทย ยินดีแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆทุกคนครับ since 16 December 2009
เพราะมันไม่เหมือนกันแม้แต่น้อย แต่มีเรื่องราวเดียวกัน
ตีความ "หยุดฉิน ฟังหร่วน"
โดยลองเทียบตัวเองไปอยู่ทั้งฝ่ายฉินและฝ่ายหร่วน
ได้คำตอบออกมาเหมือนกัน
คือศิลปะนั้นไม่มีการแบ่งแยกชนชั้น และการแบ่งแยกชนชั้นนั้นไม่มีทางจะเข้ากันได้
ผมว่างั้นครับ