วันนี้ตื่นแต่เช้าเหมือนปกติไปทำงาน ไม่รู้เป็นไงไม่เคยนอนต่อได้เลยสักวัน ฟังคนอื่นๆ เล่าว่านอนได้ทั้งวันที่เป็นวันหยุด สำหรับตัวเองตั้งแต่เล็กจนโตมาไม่เคยนอนเกลือกกลิ้งกับที่นอนเหมือนที่คนในบ้านหรือคนอื่นๆ ทำได้เลยสักวันยกเว้นวันไม่สบาย....ตามปกติตื่นขึ้นมาตามความเคยชินจะหยิบรีโมทเปิดทีวีก่อนอื่น ดูโน่นดูนี่ ดูข่าวบ้าง พร้อมทำอย่างอื่นในบ้านไปพร้อมๆ กันไม่ว่าจะเป็นวันทำงานหรือไม่ วันนี้เปิดทีวีช่อง 11 ของทรูเปิดมาเจอภาพยนตร์ยักษ์ใหญ่ของไทยเรา สมเด็จพระนเรศวรภาค 1 เป็นตอนที่สมเด็จพระนเรศวรตอนเป็นเด็กต้องเสด็จไปอยู่ที่พม่าและทรงไปแสดงกฤษดาภินิหารที่ประเทศพม่าไปร่ำเรียนวิชาการต่างๆ ที่นั่นจนสมเด็จพระพี่นางพระสุพรรณกัลยาเสด็จไปพม่าและไปเป็นตัวประกันแทนสมเด็จพระนเรศวรซึ่งทรงเสด็จหนีกลับไทยเพราะทนการดูถูกดูหมิ่นเหยียบย่ำจากพม่าไม่ไหวแล้วก็จบภาคที่ 1...แหม..นึกว่าทรูจะใจปล้ำเอาภาคสองมาให้ดูต่อเลย ไม่แน่จริงนิคะ...555555.......
ให้บังเอิญตอนนี้อ่านหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เชิงนิยายโดยนักเขียนหลายคน เช่น คุณทมยันตี แต่งหนังสือกษัตริยา ต่อด้วยแก้วกัลยา เป็นเรื่องราวสมัยที่ไทยเราเสียกรุงศรีอยุธยาให้กับพม่าในสมัยพระมหินทราธิราช (ถ้าจำไม่ผิด)จนสมเด็จพระนเรศวรประกาศอิสระภาพให้ไทยเราได้...หรือหนังสือกฤษดาภินิหารที่แต่งโดย ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช ก็เป็นเรื่องตอนนี้เหมือนกัน หรืออ่านสายโลหิต กับญาติกา เป็นเรื่องราวตอนเสียกรุงสมัยพระเจ้าเอกทัศน์ จนสมเด็จพระเจ้าตากสินทรงกอบกู้เอกราชได้ หรือหนังสือพระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับหมอบรัดเล จนมาถึงหนังสือพระเจ้ากรุงสยาม โดย ส.ธรรมยศ สองเล่มหลังนี่ยังไม่ได้อ่านเก็บไว้ก่อนเก็บไว้อ่านวันหลัง...
ทุกเรื่องราวดูน่าสนใจ หรือแม้แต่ดูหนังเมื่อเช้าดูแล้วเลือดไทยเข้มข้น กว่าประเทศไทยเราจะเป็นปึกแผ่นได้ทุกวันนี้บรรพบุรุษเราต้องต่อสู้และผ่านความยากลำบากกันมามากมาย ไม่ใช่แค่การพูดเจื้อยแจ้วเรื่อยเปื่อย หรือขึ้นเวทีแล้วพูดแต่คำว่า "รักชาติ " หรือ "กู้ชาติ" มันจะเข้าตำราว่าดีแต่ปาก หรือ ปากปราศรัยแต่น้ำใจเชือดคอ หรือพวกที่ชอบใช้ปากทำงาน แต่เรื่องงานไม่ได้เรื่อง อย่างที่เห็นๆ กันอยู่ในรัฐบาลปัจจุบันนี้ พูดอย่างโน้นอย่างนี้หลบหลีกเลี่ยงเพื่อให้ตัวเองและพรรคพวกรอดไปวัน แก้ต่างให้พวกพ้องตัวเองไปวันๆ เรื่องการบริหารไม่ได้เรื่องได้ราว คะแนนค่อยๆ ติดลบขึ้นทุกวันกับการสร้างภาพต่างๆ เท่ากับเป็นการดูถูกคนในประเทศว่า โง่ งี่เง่า เต่าตุ่น รู้ไม่เท่าทันการบริหารงานแบบนี้...อ่าว...วกมาได้ไงคะเนี่ย...555555....อ่อ...แค่อยากให้ทุกคนคิดตามว่า การรักชาติในปัจจุบันนี้ไม่ต้องไปเดินขบวนตั้งเวทีรับบริจาคด่าทอคนอื่น หรือตั้งเวทีเพื่อใส่ร้ายคนที่ตัวเองไม่ชอบ อย่างที่เคยมีบางสีทำมาในอดีต แล้วทำให้ประเทศเราแย่ๆ ในสายตาชาวโลกจนมาถึงปัจจุบันนี้ แล้วก็หายหัว หายหน้ากันไปหมดหลังจากสร้างความเสียหายให้กับประเทศอย่างใหญ่หลวงไม่ว่าทำเนียบรัฐบาล หรือสนามบิน นานๆ ก็โผล่หน้าดำๆ ด่างๆ มาปกป้องพวกพ้องตัวเองกันสักที อะไรแบบนี้ ถ้าเรียกอาการแบบนี้ว่ารักชาติ และกู้ชาติได้แล้ว...สิ่งที่อ่าน หรือ ดูมาอย่างที่เล่าก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรแล้วค่ะ...ไม่พูดดีกว่า ดูภาพวัดวาอารามที่เป็นซากปรักหักพังที่หลงเหลืออยู่ให้รุ่นลูกรุ่นหลานได้พึงระลึกไว้ว่า เมื่อใดที่เราขาดความสามัคคีประเทศเราจะเหมือนในอดีต แบบภาพเหล่านี้ระวังไว้ให้ดีค่ะ...และใครที่รู้ตัวว่าไม่ได้หวังดีต่อประเทศชาติเราขอสาปแช่งให้พวกคุณมีแต่ความฉิบหายและล้มเหลวในชีวิตทั้งวงตระกูลพวกคุณเลยค่ะ...ไม่เชื่อคอยดูกันไปค่ะ...
เพลงอยู่บำรุง
ว่าน ธนกฤต พานิชวิทย์ (Wan AF2)
จะปล่อยให้เธอไม่สบาย จะปล่อยให้เธอต้องตัวร้อน
ให้เดือดให้ร้อนให้นอนคนเดียวได้ยังไง
อากาศมันหนาวขนาดนั้นจะอุ่นแค่ไหนถ้ามีฉัน
มีเธอหลับฝันด้วยอุณหภูมิที่ผ่อนคลาย
ถ้าหากเธอร้อนก็บอกฉัน ถ้าเผื่อว่าหนาวก็บอกกัน
ผ้าห่มจะหนาค่ายาจะแพงไม่เป็นไร
มีเธอได้ยิ้มและหลับฝันจับมือเธอไว้ข้างกายฉัน
ให้เธอได้รู้ มีคนๆหนึ่งไม่ไปไหน ฉันยังไม่ไปไหน
* ให้ฉันได้ดูแลเธอได้ไหม
นอนหลับได้ไหม นอนตักฉันไหม
ฉันอยากให้พักซักผ่อนได้ไหม
ให้เธอนั้นพักหลับเพลินไปกับฉัน
ถอดชุดพะรุงพะรังนั้นไหม
รังเกียจฉันไหม นวดไหล่ให้ไหม
ไม่เจ็บใช่ไหม หายเหนื่อยใช่ไหม
ที่ป่วยก็คงหายดี ที่เหนื่อยก็คงหายดี
เพิ่งกลับมาจากฝันดี
จัดยาให้ครบแล้วใช่ไหม อย่าลืมดื่มน้ำที่วางไว้
เธอจำได้ไหมว่าเธอเคยทำเมื่อวันวาน
เมื่อวันที่ฉันไม่มีใคร มีเธอเท่านั้นไม่ไปไหน
ตื่นมาจากฝันก็มีมือเธอจับเอาไว้
เอาความอ่อนล้าไว้กับฉัน ปล่อยความอ้างว้างไว้ตรงนั้น
ปล่อยใจให้ฉันได้ดูแลเธอทั้งหัวใจ
เมื่อเธอกลับฟื้นขึ้นจากฝัน เมื่อเธอได้แข็งได้แรงนั้น
ตื่นมาจะรู้ว่ามีบางคนกอดเธอไว้ ฉันจะกอดเธอไว้ ฉันจะกอดเธอไว้
ให้ฉันได้ดูแลเธอได้ไหม
นอนหลับได้ไหม นอนตักฉันไหม
ฉันอยากให้พักซักผ่อนได้ไหม
ให้เธอนั้นพักหลับเพลินไปกับฉัน
ถอดชุดพะรุงพะรังนั้นไหม
รังเกียจฉันไหม นวดไหล่ให้ไหม
ไม่เจ็บใช่ไหม หายเหนื่อยใช่ไหม
ที่ป่วยก็คงหายดี ที่เหนื่อยก็คงหายดี
เพิ่งกลับมาจากฝันดี
ให้ฉันดูแลเธอได้ไหม ให้ฉันได้ทำตามใจเสียที
ก็มีแต่เธอที่แสนดี จะอยู่กับเธออย่างนี้ไม่ไปไหน
ให้ฉันได้ดูแลเธอได้ไหม
นอนหลับได้ไหม นอนตักฉันไหม
ฉันอยากให้พักซักผ่อนได้ไหม
ให้เธอนั้นพักหลับเพลินไปกับฉัน
ถอดชุดพะรุงพะรังนั้นไหม
รังเกียจฉันไหม นวดไหล่ให้ไหม
ไม่เจ็บใช่ไหม หายเหนื่อยใช่ไหม
ที่ป่วยก็คงหายดี ที่เหนื่อยก็คงหายดี
เพิ่งกลับมาจากฝันดี
จะยกตัวอย่างเช่นที่เมืองกายจน์ไม่มีที่ทิ้งถังขยะตามริมถนน เพราะเมื่อตอนที่ไปอยู่มาเมื่อปี 2007 ก็ออกเดินไปซื้อของหาของกินในตัวเมืองเพราะเนื่องจากอากาศร้อนเลยต้องมีขวดน้ำตดตัวตลอดเวลา แต่เวลาที่ต้องการจะทิ้งขวดน้ำหาที่ทิ้งไมได้เพราะไม่มีที่ทิ้งขยะตามริมถนนก็เลยต้องเอาติดตัวมาทิ้งที่บ้าน
ถามพี่ช่ายว่าทำไมเทศบาลไม่มีถังขยะตามริมถนนเพราะเมื่อก่อนก็เห็นมีอยู่ ได้รับคำตอบว่ามันสกปรกดูไม่สะอาดตาเพราะหมาไปขุดคุ้ย เวรกรรมเลยแก้ปัญหาที่ปลายเหตุโดยการเก็บถังขยะออกไป ฟังแล้วก็ต้องหัวเราะด้วยความเศร้าใจกับการแก้ไขปํญหาของคนที่มีฐานะในด้านการปกครอง
คิดว่ากลับมาเมืองไทยในอีก 2 เดือนข้างหน้านี้คงจะต้องทำอะไรเพื่อให้คนในตัวจังหวัดที่มีอำนาจมีความคิดกันเสียบ้างท่าจะดี