ว่าแล้วต้องงานเข้าสักวันหนึ่ง...เมื่อเห็นเพื่อนพ้องน้องพี่...โดน Tag มือถือเห็นรายชื่อคนที่โดน แล้วคิดว่าสักวันต้องเป็นคิวของตัวเองแหงๆ และแล้วก็คิดไม่ผิดในที่สุดน้องสาวต้นอ้อท้าลมก็ส่ง Tag มาให้ซะงั้นล่ะ...


เรื่อง Tag มือถือไม่อยากตอบเท่าไรเลยเพราะเป็นคนที่ชอบเปลี่ยนมือถือบ่อยมากๆ จนที่บ้าน ที่ทำงานบอกว่าเป็นสาวไฮเทคโนโลยี อะไรเข้ามาใหม่ๆ มักไม่พลาด ถามเรื่องมือถือมักได้คำตอบกลับไปทุกครั้ง แต่ตอนนี้คงไม่ไหวแล้วค่ะ ตามไม่ทันจริงๆ มือถือจากหลายค่าย ไม่ว่า โนเกีย โมโตโรล่า โซนี่อิริคสัน ซัมซุง และค่ายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นของญี่ปุ่น จีน เกาหลี ต่างออกยี่ห้อมาแข่งกันซะคนซื้อ งง ไปหมดแล้วว่าจะออกรุ่นอะไรมากมายนักหนา เมื่อก่อนการตัดสินใจซื้อมือถือสักเครื่องง่ายมาก แค่มีตังค์ก็ไปซื้อยังศูนย์มือถือที่เค้ามีจำหน่ายแล้วไปส่องดูตามตู้ สอบถามลูกเล่นแต่ละเครื่องจนได้ในสิ่งที่ต้ัองการก็ซื้อมา เพราะเมื่อก่อนมือถือยังไม่มากยี่ห้อ และมากรุ่นแบบปัจจุบันนี้


มือถือเครื่องแรกซื้อประมาณ ปี 42 หรือ 43 นี่ล่ะค่ะมันนานจนจำไม่ได้แล้วแต่จำได้ว่าเครื่องแรกเป็นยี่ห้อ อิริคสัน สังเกตนะคะไม่มีคำว่า โซนี่ นำหน้าเป็นเครื่องสีดำมีเสาสูงในตัว ตัวเครื่องก็ไม่ได้เทอะทะเหมือนรุ่นเก่าที่คนเริ่มเล่นมือถือ ความหนาก็ประมาณเกือบ 1.5 เซนติเมตรได้มั๊งคะไม่แน่ใจ..แต่ความยาวจะยาวกว่ามือถือโนเกีย N73 ที่ใช้อยู่ในปัจจุบันสักประมาณหนึ่งนิ้วได้มั๊งคะ เป็นเครื่องที่คงทนถาวร อมตะนิรันดร์กาลทำตกตอนขี่จักรยานกระจายกลางถนนยังไม่พังเลยค่ะ เพียงแค่หยิบเสาที่หลุดกะฝาครอบมาต่อใหม่ก็โทร.ได้เลย....555555....รู้สึกจะซื้อมาในราคา เจ็ด หรือ แปดพันค่ะไม่น่าจะเกินเครื่องใหม่แกะกล่องและเพิ่งนำเข้ามาในไทยด้วยค่ะ...อะไรจะอินเทรนด์ขนาดนั้นก่อนหน้านั้นก็ใช้เพจ เพื่อให้ทางบ้านฝากข้อความตามตัวว่าอยู่ที่ไหนให้กลับบ้านด่วน อะไรแบบนี้....555555....ทีนี้เราไม่ค่อยกลับเพราะเพจจะไม่ได้ยินเสียงเรียก แค่อ่านข้อความ ทำเป็นไม่เห็นไม่ได้รับอะไรแบบนี้ ทางบ้านทนไม่ไหวแกเอาตังค์ไปซื้อมือถือเครื่องหนึ่งเลย..จะได้รู้กันไปว่าจะกลับมั๊ยคราวนี้....


ตั้งแต่นั้นมาจากอีริคสัน ก็เป็นซีเมนท์ รุ่นอ่ะไรไม่รู้แต่จำสีได้ว่าเป็นสีฟ้า ตัวเครื่องตรงกลางจะแหว่งเว้าเข้าเพื่อให้สะดวกในการจับมือถือเวลาโทร.ออกและรับสาย แต่ไม่ทนเท่าไร ทำตกทีเครื่องรวนจำได้ว่ารุ่นนี้มีสีเหลืองด้วยล่ะเครื่องละสี่พันกว่าบาท ก็ต้องเปลี่ยนอีกจากซีเมนท์ ก็หันมาใช้โมโตโรล่า ตอนนั้นมีใครคนหนึ่งแล้ว...เค้าซื้อให้ไว้ตามตัวไม่เบี้ยวไปจีบใคร หรือไปหาใครแอบไปเที่ยวกะใครที่ไหน...อ่อ..เป็นคนใช้มือถือควบกะพีซีทีค่ะรู้สึกว่าจะเริ่มมีพีซีทีใช้กันแล้วเป็นรุ่นคอนโด คือมันจะยาวแบนอย่างเดียวแต่สัญญานก็ตามประสาพีซีทีนั่นล่ะ โทร.ได้บ้างไม่ได้บ้างอยู่ที่ว่าตรงนั้นมีสัญญานหรือไม่ ตกพังกระจายอีก..ทางบ้านเลยซื้่อ พีซีทีฝาควิป ที่พับได้รุ่นนี้จะมีหลากสีฮิตกันมากสมัยนั้น ราคาก็ประมาณหกพันกว่าได้มั๊ง...แต่ทนมากค่ะขอบอก ตอนนี้ก็ยังอยู่ แต่ใช้ไม่ได้เพราะที่ชาทแบต ชาทไฟไม่เข้าแล้วไปหาซื้อก็ไม่มีขายอีก...แย่จัง...รู้สึกว่าพีซีทีรุ่นนี้สั่งตรงมาจากประเทศจีนเนอะค่ะ...อ่าว ไหงมาพูดเรื่องพีซีทีคะเนี่ย...555555....กลับเข้ามือถือตามเดิมค่ะ....

โมโตโรล่ารุ่นแรกที่ใช้เหรอ..แหะๆๆ จำชื่อรุ่นของโทร.ไม่ได้ค่ะเพราะไม่รู้จะจำไปทำไม แต่จำรูปพรรณสันฐานของเครื่องแต่ละเครื่องที่เคยใช้ได้หมดค่ะ...โมโตโรล่า เครื่องแรกที่ซื้อเป็นรุ่นที่ผลิตมาสีเดียว คือ สีน้ำทะเล ไปตามหาดูในเนทหาไม่เจอแล้วค่ะรุ่นนี้รู้สึกจะเป็นฝาเปิดนะ แต่ซื้อมาได้เกือบเดือนก็ยอมเพิ่มเงินขาดทุนไปประมาณสี่พันกว่าตอนซื้อมาก็แปดพันกว่าเพราะเสียงที่เรียกเข้าไม่ค่อยได้ยินเบามาก คนใกล้ตัวโทร.มาเลยไม่ค่อยได้รับสายจนเค้ายัวะ หาว่าปันใจให้คนอื่นแหงๆ เลย ก็เลยต้องเอาไปขายคืนโดยเปลี่ยนเครื่องใหม่เพิ่มตังค์อีกสี่พันเปลี่ยนเป็นเครื่องไหนยี่ห้ออะไรความทรงจำส่วนนี้หายไปค่ะ...555555....เค้าก็เปลี่ยนให้อีก...ใช้ได้เกือบสองเดือนก็ขายทิ้งอีกเปลี่ยนมาเป็นโนเกีย 8850 สีตะกั่ว สไลด์อันนี้คนใกล้ตัวเป็นคนหามาให้สลับกะโมโตโรล่าจำรุ่นไม่ได้อีกล่ะแต่เป็นฝาควิปสีเงินทรงรีๆ...แหะๆๆ จำได้แค่นี้สำหรับช่วงที่เปลี่ยนมือถือบ่อยมากๆ ก็ไม่พอใจอีกไปเดินเล่นที่ดิโอลด์สยามพลาซ่าเจอมือถือโมโตโรล่าที่เพิ่งออกใหม่แต่กำลังตกรุ่นเพราะช่วงนี้มีมือถือแบบ 65000 สีออกมาแล้วประปราย ขายถูกในราคา 3 พันบาท...โห..ถูกๆๆ...คนใกล้ตัวถามว่าชอบเหรอ แค่พยักหน้า...ก็ได้มาอีก 1 เครื่อง...เป็นมือถือจอสีดำที่ถูกใจมาก เสียงก็โบราณ แต่เสียงดังฟังชัด ตัวหนังสือตัวเลขชัดเจนดี...แต่หน้าจอแคบ...


ช่วงนี้ก็เปลี่ยนพีซีทีอีกได้พีซีทีฟรีของทรูเป็นรุ่นคอนโด แต่ตัวถังพีซีทีไม่ค่อยแข็งแรงเลย วางนิดวางหน่อยจะเป็นรอยขูดขีดอยู่เรื่อยทรูมีสัญญากันให้ใช้ฟรี 2 ปีครบ 2 ปีขายให้ 1 บาทพอใช้ครบ 2 ปีเครื่องถลอกปอกเปิกทั้งเครื่องดูไม่ได้เลยค่ะตัวหนังสือก็เริ่มจางหาย...รีบเอาไปคืนแบบไม่เหลียวมองเลยล่ะ 1 บาทก็ไม่อยากเสีย....55555....กลับมาใช้พีซีทีแบบฝาคลิปเครื่องเก่าตามเดิม จนมีใครคนหนึ่งซื้อให้ใหม่เป็นของขวัญวันเกิดเป็นเครื่องสีดำสลับส้ม ถูกใจ...แต่มีข้อเสียสัญญานรับไม่ค่อยได้ โทร.หาย คุยอยู่ก็หาย...เลยปิดสัญญานไม่ใช้จนทุกวันนี้...

หันมาใช้มือถืออย่างเดียวแล้วตอนนี้ ช่วงนี้จะบ้ามือถือเพราะเลิกใช้พีซีที ก็ได้โนเกีย 6230 สีบอนด์ได้มาฟรีแบบใหม่แกะกล่องอีกล่ะ (ตัวเองไม่มีปัญญาร๊อกค่ะ) เป็นเครื่องที่ถูกใจที่สุดในจำนวนมือถือที่ผ่านๆ มาเพราะมีกล้อง มีวิทยุ มีเพลงเก็บไว้ฟังเมื่อไรก็ได้ รุ่นนี้ถือเป็นต้นแบบของมือถือที่มีกล้องถ่ายรูปเลยล่ะ ใช้ได้เกือบปี โซนี่อิริคสัน W800 สีส้มก็ออกมายั่วสายตาอีกคุณสมบัติคล้ายกับโนเกีย 6230 แต่ลูกเล่นที่ชอบ คือ เราสามารถแต่งเพลง ทำนองดนตรีได้ด้วยตัวเอง เวลาออกทำงาน ตจว. เหงาขึ้นมาก็นั่งแต่งทำนองเพลงเล่นๆ จะมีโทนเสียงกีตาร์ เปียนโน กลอง อะไรแบบนี้ให้เราได้สร้างทำนองเพลง ข้อเสียคือ เวลาเราถ่ายรูปแล้วไม่สามารถเอาข้อมูลลงคอมได้เพราะต้องมีโหลดโปรแกรมที่ยุ่งยากกว่าโนเกีย ไม่รู้ว่าโง่หรือยังไงทำไม่ได้สักทีก็เลยยัวะ ซื้อโนเกีย N73 ซะเลยภายใน ครึ่งปีหลังจากซื้อ W800 นั่นล่ะ...55555....

ตอนนี้ w800 ตกเป็นของคนในบ้านเรียบร้อยไปแล้วเค้ากล้าขอเราก็กล้าให้ อ่อ..ก่อนซื้อโนเกีย N73 ซื้อโมโตโรล่ารุ่นที่มีไม้เขี่ย...เอ๊ย..เขียนรุ่นนี้ A1200 ค่ะตามรูป


แล้วจึงซื้อโนเกีย N73 ตอนนั้นออกมาในเวลาใกล้เคียงกัน โมโตโรล่าA1200 ก็ชอบ แต่ไม่ชอบเกี่ยวกับการถ่ายภาพและเนื้อที่เก็บข้อมูลในเครื่องน้อยกว่า N73 ที่สำคัญ N73 รุ่นนี้โด่งดังเรื่องภาพที่ถ่ายจะคมชัด แจ่มแจ๋วมาก เป็นต้นแบบของมือถือที่มีกล้องถ่ายรูปชัดแจ๋วเลยล่ะ แล้วโนเกียก็พัฒนามือถือเป็น N อีกหลายรุ่น แต่ตัวเองก็รัก N73 ใช้มาสองปีเกือบสามปีได้เมื่อปลายปีที่แล้วได้มั๊งถ้าจำไม่ผิดไม่มีอะไรทำไปเดินห้างคนเดียว เหงาๆ ก็เลยเดินดูมือถือเล่นๆ และคิดว่าถ้าเจอรุ่นไหนถูกใจอาจสอยมาใช้สักเครื่องเพราะช่วงนี้ N73 เริ่มเกเร อาจเพราะถ่ายรูปไว้เยอะไม่เคยเอาออกเลยก็เลยเริ่มจะโหลดช้าบางทีก็แฮงค์ไปซะงั้น...อาจเพราะใส่กางเกงขาสั้นเสื้อยืดธรรมดา เดินไปดูที่เคาน์เตอร์โนเกีย คนขายไม่เต็มใจขาย คงคิดว่ามาดูเล่นๆ ไม่ซื้อหรอกและอาจคิดว่าหน้าตาแบบนี้ไม่มีตังค์ซื้อก็ได้มั๊งคะ...555555...ความจริงอยากได้โนเกีย ชอบโนเกียเพราะลูกเล่นเล่นง่ายกว่ายี่ห้ออื่นๆ...แต่เมื่อเจอพนักงานแบบนี้..เชอะ..ไม่ง้อมีตังค์ว๊อยค่ะ...พอดีหันไปเห็นพนักงานสุดหล่อของซัมซุงยืนอมยิ้มให้ และถามว่าไม่สนใจดูซัมซุงเหรอครับ...ใจอ่อนละลายค่ะ...55555....ก็เลยไปดูซะหน่อยทั้งที่ไม่เคยคิดจะใช้ซัมซุงเพราะไม่ชอบยี่ห้อนี้เลย คือคนใกล้ตัวซื้อมือถือยี่ห้อนี้ใช้ แล้วเวลาที่คุยโทร.กะใครๆ โดยเฉพาะสาวๆ ที่แอบจีบ แล้วเราได้ยินเสียงลอดออกมาหมด โกหกไม่ได้...ก็เลยไม่ชอบ (เพราะกลัวคนอื่นจับติดแบบนี้บ้างนั่นล่ะ) แต่วันนี้เจอพนักงานขายมืออาชีพกล่อมซะเราอยู่หมัดได้ถอยซัมซุง SGG - F 480 สีชมพู๊ ชมพู เป็นมือถือแบบระบบสัมผัสจอแบน แต่ไม่แต๊ดแต๋ ความจุเยอะมาก รูปถ่ายก็คมชัดมีลูกเล่นสารพัด แต่ไม่ค่อยได้ใช้เพราะสัมผัสอยู่นั่นล่ะ แตะนิดแตะหน่อยก็ไปแล้วโดยเฉพาะการดึงข้อมูลเหมือนเราดึงเครเซอร์ให้ลงมาจะลำบากมากเพราะนิ้วเราจะใหญ่กว่าเครเซอร์หน้าจอ...และอีกอย่างการสัมผัสที่เร็วเกินไปจะหลุดไปไหนๆ ทำให้เสียเวลาและยัวะ..ก็เลยแค่รับเข้าโทร.ออก ฟังเพลง ฟังวิทยุ เก็บเพลงได้จุใจจริงๆ หน้าจอก็ใหญ่ดี..

และยังมี โนเกีย 6270 กับ 6680 ที่คนในบ้านเป็นโรคบ้ามือถือเหมือนเราให้มาอีกสองเครื่อง แล้วก็ให้ต่อกับคนที่กล้าขออีกนั่นล่ะค่ะ....555555....ปัจจุบันเหลือ N73 กับ ซัมซุง SGG - F 480.ที่พกไปไหนต่อไหนตลอด...ถามว่าเครื่องที่เท่าไรนับไม่ถูกค่ะ ที่ลืมก็ไม่ได้เอามาเขียนค่ะ บอกแล้วว่ามีเยอะจนจำไม่ได้..ตอนนี้เหรอ...เสียดายตังค์ที่หมดไปกะตรงนั้นถึงจะไม่ใช่ตังค์เราส่วนใหญ่ก็ตามก็เสียดายเหมือนกันล่ะน่า...คงเหมือนชีวิตคนเราที่ต้องเลือกๆๆ ค้นหาสิ่งที่ตรงกับใจตัวเองให้มากที่สุด...และก็เจอแล้ว คือ N73 ซึ่งตกรุ่นไปนานมากแล้วซื้อตอนแรกในราคา หมื่นเก้ากว่าหน่อยๆตอนนี้เหรอเหลือไม่ถึงหมื่น....55555...ส่วนซัมซุงที่เพิ่งซื้อให้รางวัลชีวิตตอนปีใหม่ก็หมื่นกว่านิดหน่อยตอนนี้ก็คงราคาตกไปตามธรรมเนียม...สิ่งที่ชอบคือ สีชมพู...สิ่งที่ไม่ดีคือ ดำขะมุกขะมอมเร็วมาก


ฟังก์ชั่น ที่ใช้ในการตัดสินใจเลือกซื้ออันดับแรก คือ กล้องต้องคมชัด ความจุของเครื่อง มีMP3 วีดีโอสำหรับถ่ายคลิปต่างๆ .....55555....มีวิทยุไว้สำหรับฟังข่าวสาร...นอกนั้นถ้ามีเยอะยิ่งชอบ ถึงไม่ค่อยได้ใช้ก็ตาม...อ่อ..รองลงมาดูเกมส์ที่ติดมากะเครื่องว่าสนุกมั๊ย...55555....เป็นคนชอบเล่นเกมส์ทุกครั้งที่มีเวลาว่าง..

เครือข่ายที่ใช้ 2 เครื่องจะเป็นดีแทค เสียตังค์มาเบอร์นึง ได้ฟรีมา 1 เบอร์ เครื่องที่สามเป็นเครือข่ายทรู เพราะที่บ้านติด UBC ของทรู รู้ใช่ป่ะคะว่าเสียค่าโทร. เดือนละ 300 (กว่า)บาท ส่วนดีแทคได้ค่าโทร.ฟรี เพราะมีคนออกให้ตลอด และพอถึงวันเกิดก็มีคนออกค่าโทรเป็นของขวัญวันเกิดเพื่อให้ได้สองเท่า เพื่อเก็บไว้ใช้ทั้งปี...ตามปกติไม่ค่อยได้โทร.เพราะจะมีแต่คนโทร.มาหา หรือถ้าโทร.ไปหาใครส่วนมากเค้าจะกดทิ้งแล้วโทร.กลับ เป็นอันรู้กัน ไม่ได้กระตุกนะคะ เค้าปิดเองอ่ะค่ะ...55555....(อิจฉากันบ้างป่ะคะเนี่ย)


ตอนนี้เหรอไม่มีโครงการซื้อมือถือใหม่เพราะถึงจุดมีมือถืออิ่มตัวแล้วค่ะ ฟังก์ชั่นก็ไม่ได้ต้องการมากกว่านี้ไว้มีอะไรใหม่ๆ แล้วทำให้สนใจได้ก็จะซื้อใหม่ค่ะ...555555.....จบแล้วค่ะสำหรับการตอบ Tag นู่ต้นอ้อ..เอ..จะให้ใครรับ Tag ต่อ คงไม่ส่งค่ะเพราะจะส่งให้คุณตุ้ย ก็ท่าทางจะไม่ว่างเพราะยุ่งกะการเขียนนิยายเรื่องใหม่ กะทะยอยส่งนิยายให้พวกเราอ่านอยู่ค่ะ...จะส่งให้คุณบูรพากรณ์ ก็เกรงใจเพราะนักเขียนการ์ตูนคนนี้พักนี้ยุ่งมากมายกะอะไรไม่รู้ อาจเกี่ยวกับการ์ตูนที่จะทำเป็นหนังสือ...จะส่งให้คุณอัยย์ ก็คงไม่ได้เพราะคุณอัยย์คงยุ่งกะการเป็นบรรณาธิการหนังสือ (มั๊ง) และก็ยุ่งกะการหาน้ำตกมาสนองความอยากรู้ของเพื่อนบล๊อกค่ะ จะให้คุณญามี่ก็เกรงใจอีกล่ะ จะให้ใครก็ไม่เอาดีกว่า ขอจบ Tag ที่ตัวเองแล้วกันค่ะ...ง่ายๆ