หนึ่งคนตาย ล้านคนตื่น ของ ว. วชิรเมธี
ภาชนะที่ช่างหม้อทำแล้ว
ทั้งเล็กและใหญ่ ทั้งสุกและดิบ
ล้วนมีความแตกทำลายเป็นที่สุด ฉันใด
ชีวิตสัตว์ทั้งหลาย ก็มีความตายเป็นที่สุด ฉันนั้น
ในบทสวดทำวัตรเช้า บทปัจจเวกขณ์ 5 ซึ่งหมายถึง ข้อที่สตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม คฤหัสถ์ก็ตาม บรรพชิตก็ตาม ควรพิจารณาเนืองๆ ได้แก่
1.ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความแก่เป็นธรรมดา
2. ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความแก่เป็นธรรมดา
3.ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความตายเป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้
4.ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เราจักต้องมีความพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้น
5. ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีกรรมเป็นของตน เราทำกรรมใด ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม จักต้องเป็นทายาท ของกรรมนั้น
จริงๆแล้ว เราทุกคนล้วนอยู่ใกล้ความตายกันทุกผู้ทุกคน เพียงแต่ไม่ได้นึกถึง คนไทยโดยส่วนใหญ่ หากคนในครอบครัวพูดถึงความตายที่จะมาเยือน จะถือว่าเป็นคำพูดไม่ดี ห้ามพูด ห้ามเปิดเพลงธรณีกรรแสง ห้ามไม่ให้สวดมาติกา บังสกุลในบ้าน หรือบทสวดอภิธรรมก็ห้ามสวด เพราะถือว่าเป็นลางไม่ดี
นอกจากหนังสือธรรมะประเภทส่งเสริมกำลังใจให้ต่อสู้กับชีวิตแล้ว อีกด้านหนึ่ง หนังสือธรรมะที่สอนให้คนเรายอมรับความตายอย่างเป็นปกติของชีวิตก็ทยอยตีพิมพ์ออกมาหลายเล่ม หนึ่งคนตาย ล้านคนตื่น ของ ว. วชิรเมธี เป็นหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่มีเนื้อหาครอบคลุมทุกด้าน หนังสือแบ่งออกเป็น 3 ภาค
ภาค 1 ยิ้มรับความพลัดพราก
ภาค 2 นิทานชีวิต
ภาค 3 หนึ่งคนตาย ล้านคนตื่น
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [