|
เมื่อนสพ.ญี่ปุ่นลงข่าวไทย..
อาทิตย์ก่อนช่วงนั่งทานข้าวเย็นกัน อิลุงก็พลิกหนังสือพิมพ์อ่านตามปกติ สักพักก็มีเสียงอุทานว่า "ซึโก้ย.. ยูเอาข่าวนี้ไปทำการชื่นชมยกย่องสิ" จึงเป็นที่มาของเอ็นทรี่ปัุจจุบันเ่ช่นนี้แล..
รูปร่างหน้าตานสพ.ญี่ปุ่น โฮะๆๆ ไม่ยากสำหรับป้าโซสักกะนิดเพราะจะดูแค่พยากรณ์อากาศประจำวันเท่านั้นว่าสภาพอากาศเหมาะสมกับการนำผ้าออกตากหรือไม่ ซึ่งอยู่ตรงด้านขวาสุดค่อนไปทางด้านล่างที่เป็นรูปเมฆ แดด ร่ม ตามเวลาที่บ่งบอกไว้ด้านบน กับอุณหภูมิต่ำสุดสูงสุดประจำวัน ก็ทำมั้ยยย..จะไม่เข้าใจกับภาพประกอบเล่า ชิมิส์ส์?? นอกนั้นเรอะ..ใบ้สนิทฮ่ะ!!!
ข่าวที่จะกล่าวถึงนี้อยู่ในหนังสือพิมพ์นิชินิปปงชิมบุน (หนังสือพิมพ์ฝั่งตะวันตกของญี่ปุ่น) ประจำวันที่ 10 สิงหาคม
ภายในหนังสือพิมพ์ฉบับนี้มีหัวข้อข่าวเกี่ยวกับเมืองไทยพร้อมรูปประกอบและรายละเอียด เป็นเรื่องของนักเรียนชั้นประถมหนึ่งใน ร.ร.ที่จังหวัดสระบุรีอายุ 28 ปีนามว่าบุญเรือง คงเคยผ่านตากันมาบ้างแล้วสำหรับข่าวนี้ในเมืองไทย.. เนื้อหาของข่าวกล่าวว่า เป็นการง่ายถ้าครูใหญ่ของร.ร.ประถมแห่งนี้จะปฏิเสธที่จะรับนักเรียนผู้นี้ แต่ถ้ากระทำเช่นนั้นแล้วเธอผู้นี้ก็จะหมดโอกาสที่จะได้เรียนจนอ่านออกเขียนได้ไปตลอดชีิวิต ดังนั้นถึงแม้การรับบุญเรืองเข้าเรียนชั้นป.หนึ่งจะทำให้เจ้าตัวกดดันเนื่องจากช่องว่างระหว่างวัยก็ตาม แต่ทางครูใหญ่ก็ได้ตัดสินใจรับบุญเรือนเข้าเป็นนักเรียนในปีการศึกษาถัดไป
จากนั้นก็กล่าวถึงประวัติคร่าวๆของบุญเรือนว่า เมื่อยี่สิบปีก่อนเธอเคยเข้ามาเรียนตอนเด็กๆอยู่ครั้งหนึ่ง แต่จำตัองลาออกจากร.ร.ไปเนื่องจากปัญหาทางครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกันและแม่เธอป่วย เธอจำต้องช่วยเหลือทางบ้านและงดไปร.ร.ไปโดยปริยาย เมื่อเติบโตขึ้นมาแม้กระทั่งชื่อตัวเองยังอ่านเขียนไม่ได้ การบวกลบเลขง่ายๆก็ไม่สามารถทำได้ ไปซื้อของทางร้านค้าทอนเงินมาเท่าไหร่ก็ไม่รู้ จึงกระตุ้นให้เธออยากมาเรียนอีกครั้งหนึ่ง โดยทุกๆวันเธอต้องขี่จักรยานไปร.ร.เป็นระยะทาง 20 กม.ซึ่งเธอจะไปถึงร.ร.เป็นคนแรกในเวลาประมาณ 7.00 น. จากนั้นก็เปิดหน้า่่ต่างห้องเรียน ทำความสะอาดโดยเฉพาะพื้นที่ๆเกี่ยวกับการเรียนหนังสือ เธอจะตั้งใจทำอย่างเต็มที่ เสื้อผ้าและหนังสือเรียนได้รับบริจาคจากทางร.ร. พอบ่ายสามโมงครึ่งเธอก็กลับไปบ้าน ทำความสะอาดบ้านซักผ้าผ่อน จากนั้นก็ทบทวนบทเรียนที่เรียนมา
ชีวิตนักเรียนชั้นป.หนึ่งของเธอในช่วงสามเดือนแรก เธอไม่กล้าแม้กระทั่งจะขอนุญาิตไปห้องน้ำ แต่หลังจากนั้นก็ค่อยปรับตัวได้ ครูประจำชั้นกล่าวว่าเด็กๆในร.ร.ได้เรียกเธอว่า "พี่เจี๊ยบ" ซึ่งเป็นชื่อเล่นของเธอและเป็นที่รู้จักกันทั่วไป เธอเริ่มมีความมั่นใจในชีวิตนักเรียนมากขึ้น ปัจจุบันเธอสามารถเขียนชื่อตัวเองได้แล้ว เธอมีความฝันว่าจะพยายามเรียนให้จบชั้นป.หกภายในเวลาหนึ่งปี ซึ่งจากนั้นก็สามารถไปเรียนต่อ กศน.ได้ ความฝันของเธอในอนาคตคือการได้เป็นพยาบาลเพื่อจะได้กลับมาดูแลแม่ของเธอที่่ยังป่วยอยู่..
อิลุงบอกเรื่องราวอย่างนี้้น่าืชื่นชมต่อการตัดสินใจของครูที่รับบุญเรืองเข้าเรียน เพราะถ้าหากปฏิเสธไปเธอคงหมดโอกาาสที่่จะได้เรียน และื่ชื่นชมกับความตั้งใจอันแน่วแน่ของตัวบุญเรืองเองที่ขวนขวายที่จะเรียนแม้อายุจะต่างกับเพื่อนร่วมชั้นอย่างสุดขั้วก็ตาม
ก้าวต่อไปให้ถึงฝันนะเจี๊ยบ!!
| Create Date : 20 สิงหาคม 2555 |
|
20 comments |
| Last Update : 20 สิงหาคม 2555 21:55:24 น. |
| Counter : 4266 Pageviews. |
|
 |
|
เพิ่งรู้เรื่องนี้จากยี่ปุ่งหงะ
ม่ายรุจาช่วยยังงัย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
