เริ่มต้นด้วย แม็คโดนัลล์ อาหารยอดนิยมที่มีไปทั่วโลก 

หน้าตาของร้าน รายการอาหาร ทุกอย่างก็จะคล้ายๆกันกับที่บ้านเรามีเพียงแต่ต่างกันในรายละเอียดเล็กน้อยเท่านั้นค่ะ เช่น แม็คไก่เทริยากิ แล้วที่นี่ไม่เหมือนบ้านเราอยู่อย่างหนึ่งก็คือ เขาไม่มีซอสมะเขือเทศให้ บ้านเราจะมีขวดซอสสองชนิดวางไว้ให้แล้วแต่คนชอบ แต่ที่นี่ไม่มีจะมีน้ำจิ้มให้ก็แค่นักเก็ตที่เราสั่งเท่านั้น

เรื่องของน้ำจิ้มในพวกจั๊งค์ฟู้ดนี้ ป้าโซเคยเห็นที่ฝรั่งเศสมาทีนึงแล้ว เวลาซื้อพวกแซนวิชหรือเบอร์เกอร์ทาน เขาจะไม่ใส่ซอสอะไรให้ ตัวขนมปังก็เป็นแบบขนมปังฝรั่งเศส ที่แข็งนอกนุ่มใน แต่ขอโทษทีเถอะ ไอ้แข็งนอกน่ะ กว่าจะกัดเข้าไปถึงนุ่มในได้ ฟันแทบหลุดออกมาทั้งแถบ ครั้นจะกัดแบบกระชากให้มันขาดจากกันไวๆ ค่าฟันปลอมก็แสนแพง กว่าป้าโซจะกระเดือกมันหมดทั้งอัน แต่ละคำที่กัดให้มันขาดก็แฉะน้ำลายกันละค่ะ แถมพอกัดเข้าไป รสชาติก็จืดๆ แห้งๆแข็งๆ .. 

อ้าว ไปถึงฝรั่งเศสซะแล้ว  ต่อค่ะต่อ..

มีเบอร์เกอร์อีกยี่ห้อหนึ่ง ซึ่งตอนนี้เห็นไปเปิดขายที่เมืองไทย แต่ป้าโซก็ไม่เคยไปทานที่เมืองไทย คือร้าน มอสเบอร์เกอร์ .. Mos Burger คงคุ้นหูกันนะคะ ป้าโซเคยเห็นที่เซ็นทรัลเวิร์ล  ร้านนี้อยู่ใกล้บ้านป้าโซ สนนราคาก็ตกอันละประมาณห้าร้อยเยนค่ะ ร้านนี้ก็เหมือนกัน ไม่มีซอสมะเขือเทศอีกเช่นเคย ถ้าเทียบความอร่อย และหลากหลาย ป้าโซชอบมอสเบอร์เกอร์มากกว่าแม็คฯ  เสียแต่อันมันเล็กไปหน่อยเมื่อเทียบกับราคา 

หลายวันก่อน อยากทานพิซซ่า แต่ด้วยความมัวแต่โอ้เอ้ ไปถึงร้านมีคนเข้าคิวรอออกมายาวนอกร้าน เลยต้องล้มเลิกความตั้งใจ เบนเป้าหมายไปที่ร้านพาสต้าที่พอแทนกันได้ ความแตกต่างของร้านทั้งสอง ก็คือร้านพิซซ่า จะมีอาหารหลักคือพิซซ่า พวกพาสต้ากับสปาเก็ตตี้จะเป็นรอง หมายถึงมีเมนูให้เลือกน้อยกว่าชนิดของพิซซ่า แต่ร้านพาสต้า ก็จะกลับกัน คือความหลากหลายของพวกเส้นๆ จะมากกว่าพิซซ่า

เมื่อย่างเท้าเข้าไปนั้น คงด้วยความที่เป็นร้านอาหารที่เหมาะกับพวกอ่อนวัยกระมัง    หมายถึงพวกเด็กๆชอบมาทานกันน่ะค่ะ ก็เจอะเจอกับสาวๆ น่าร้ากกก 
ที่เป็นบริกร มาต้อนรับที่หน้าร้าน ถามถึงจำนวนที่นั่ง แล้วก็พาไปนั่งที่โต๊ะ จากนั้นก็เอาเมนูมาให้เราเลือก อู้หู..น่าทานทั้งนั้นเลย  ป้าโซเลือกได้พิซซ่าชิ้นหนึ่ง ขนาดกำลังพอดีกับพุงกลมๆ แต่พออาหารมาเสิร์ฟ แม่เจ้าโวยยยย.. พวกเส้นๆ(ของเด็กๆที่สั่ง)นี่สุดยอดดด    ถ้าไม่เกรงไขมันมันจะตีกันด๊องแด๊งในตัวละก็ จะสะเดิ๊บให้หมดทุกชนิด 

คนที่นิยมไปทานอาหารชนิดนี้ ปรากฏว่าใช่จะมีแต่หนุ่มๆสาวๆนะคะ พวกคุณปู่คุณย่า คุณป้าคุณลุงทั้งหลายก็ชวนกันไปทานเป็นกลุ่มเหมือนกัน ป้าโซก็แปลกใจนะคะ เพราะที่บ้านเรา พวกคนสูงอายุ ไม่ค่อยจะได้เห็นตามร้านพวกนี้เลย 

เรื่องเครื่องปรุงแต่งรสอาหารบนโต๊ะอาหารของที่นี่ จะมีไม่มากนักค่ะ โดยหลักแล้วก็จะเป็นพวกเกลือ พริกไทย ถ้าเป็นร้านอาหารญี่ปุ่นหรือจีน ก็จะมีโชยุ น้ำจิ้มเกี๊ยวซ่า พริกป่น(ที่เป็นพริกแต่ชื่อ  ) แค่นั้นเองค่ะ พวกราเม็ง อุด้ง โซบะ เขาไม่ปรุงรสกันแล้ว เพราะถือว่าทางร้านทำมาต้องอร่อยอยู่แล้วค่ะ

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2551 20:55:58 น.		4 comments
Counter : 2392 Pageviews.
Share Tweet