ฮึดๆๆ .. อัพบล็อกซะที มาพร้อมกับไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่
เคยมีใครเป็นอย่างป้าโซบ้างไหมคะ? กับการที่ห่างหายการอัพบล็อกไปนานๆ พอมีเวลานึกอยากจะอัพทีนี้ตายแหล่ว.. ตันค่ะ!! ฉันจะอัพอะไรดีนี่??
อารมณ์ในการอัพบล็อก บางครั้งจะเป็นเหมือนก๊อกน้ำ ที่ไหลพรวดพราดต้องจดๆไว้เป็นหัวข้อว่าเราจะอัพเรื่องนั้นนะเรื่องนี้นะ แต่ก็มีบางอารมณ์ที่เปิดก๊อกน้ำจนสุดแล้ว ดันทะลึ่งน้ำแห้งผากซะงั้น หยดมาติ๋งนึงก็ไม่มี
ทีนี้พอมีอารมณ์กระดี๊กระด๊าขึ้นมา วันนี้ฉันจะอัพแล้วนะหวา.. อ้าว!! หัวข้อๆ.. จะอัพเรื่องอะไร ยกมาซักหัวข้อนึงซิ .. หา.. ไม่มี?? เออ..เอาไว้ก่อนก็ได้ วันหน้าค่อยอัพ เป็นมาอย่างนี้ไปเรื่อยๆ อาศัยอ่านบล็อกชาวบ้านเขาไปเรื่อยๆ กันลงแดง
ในที่สุดวันนี้ก็ฮึดขึ้นมาค่ะ อัพซะทีแม้ว่าจะยังไม่ปิ๊งเรื่องหัวข้อ แต่ถ้าปล่อยไว้นานก็คงขึ้นสนิม
วงจรชีวิตของป้าโซที่หายหัวหายหางไปนั้น ก็วุ่นๆอยู่กับชีวิตประจำวันในบทบาทนางทาสประจำบ้านและฉันทนาประจำโรงงาน วันหยุดก็พานักกีฬาตัวเล็กไปตระเวณแข่งตามที่ต่างๆ ชนะบ้างแพ้บ้างตามความฮึดของนักกีฬา มีออกไปเที่ยวต่างจังหวัดช่วงวันหยุดยาวซิลเวอร์วึค ไปดูกีฬาสีของร.ร.เจ้าตัวเล็กและล่าสุดก็รับมือกับโรคหวัดสายพันธุ์ใหม่
เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมานี่ ที่ร.ร.เจ้าตัวเล็กเขาหยุดชดเชยแทนวันอาทิตย์ที่จัดกีฬาสีกัน เปิดเรียนอีกทีก็วันอังคาร พอกลับจากร.ร.ก็ยื่นประกาศจากทางร.ร.ให้แม่ ซึ่งแน่นอน... ต้องบอกเล่าเป็นคำพูดให้แม่ฟังเพราะคงจะดีกว่าให้แม่ดมๆเดาๆเอาจากใบนั่น
ในประกาศนั่นเขาบอกว่าในชั้นเรียนป.5 มีเด็กป่วยเป็นไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่หลายราย เฉพาะห้องเจ้าตัวเล็กก็ปาเข้าไป 9 คนแล้ว แถมยังมีเด็กไข้ขึ้นลากลับบ้านก่อนร.ร.เลิกอีก 3 คนในวันแรกที่เปิดเรียนของอาทิตย์นั้น สรุปห้องเจ้าตัวเล็กนี่มีเด็กป่วย 12 คน ทางร.ร.จึงให้ชั้นป.5 หยุดเรียนไปสองห้อง คือเฉพาะห้องที่มีเด็กป่วย ให้หยุดไปหนึ่งอาทิตย์ มาร.ร.อีกทีก็สัปดาห์หน้า..
เจ้าตัวเล็กเขากระดี๊กระด๊ามากที่ได้หยุดเรียน แต่แล้วตกเย็นตัวเองก็จับไข้ ตอนแรกยังวัดไข้ได้ไม่สูงเท่าไหร่นัก อยู่ที่ 38.4 องศา พอตกดึกปรอทวัดไข้เด้งไปเกิน 40 องศา  รุ่งเช้าพาไปหาหมอ.. เรียบร้อยยย ไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่ค่ะ
ทีนี้ละวุ่นวาย เพราะต้องระวังตัวกันทั้งบ้าน ตอนนี้ที่บ้านป้าโซใส่มาสก์กันทุกคนเหมือนเป็นบ้านมนุษย์ต่างดาวไงชอบก๊ล.. ที่ต้องระวังหนักก็คือปู่กับคุณยาย ถ้าคนแก่ติดไข้หวัดตัวนี้ละ.. ลำบาก
เจ้าตัวเล็กไข้ขึ้นสูงอยู่สองคืนหนึ่งวัน ปรอทไม่ค่อยยอมลงจาก 40 เลย พอรับยา Relenza เข้ามื้อที่สาม ไข้ก็เริ่มลดลง ไม่สูงจนน่าตกใจอย่างแรกๆ แต่กว่าจะไข้ลดแม่มันก็แทบรากเลือดโลหิตจาง เพราะแทบไม่ได้นอน ต้องคอยวัดไข้ เช็ดตัวตอนไข้สูงมาก สอดยาลดไข้ทางก้นซึ่งเจ้าตัวออกจะบ่นๆว่าไม่ค่อยชอบเพราะกลัวเวลาปู้ดดด ออกมายามันจะทะเล็ดออกมาด้วย ทำให้ต้องกลั้นสุดเหนี่ยว อ้อ..ที่นี่มียาสอดทางก้นสำหรับลดไข้ค่ะ นัยว่าเป็นยาลดไข้ที่ฉมังนักของเขา ให้ผลไว แต่ลดเฉพาะไข้เท่านั้น
ระหว่างที่เจ้าตัวเล็กป่วยนี่ กักบริเวณให้เขาอยู่แต่ในห้องชั้นสองเท่านั้นค่ะ จะลงมาข้างล่างได้ก็ต่อเมื่อจะเข้าห้องน้ำ แปรงฟัน ล้างหน้าเท่านั้น อาหารการกินก็เป็นระบบรูมเซอร์วิส..  ที่เจ้าตัวเขาเรียกอย่างนั้นนะคะ แต่รูมไปรูมมาได้สักวันสองวัน พอเริ่มโงหัวได้ไม่เอาแต่นอนอย่างช่วงแรกๆ ก็เริ่มบ่นกระปอดกระแปดละ หาว่าคนในบ้านนี้ปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นคนน่ารังเกียจ จะขยับไปไหนทีร้องตะโกนเตือนให้ใส่มาสก์กันให้วุ่น เอ๊า.. ช่วยไม่ได้ ก็ตัวอยากไปรับเชื้อข้างนอกมาเอง..
วันนี้เริ่มเข้าสู่โหมดปกติแล้วค่ะ หมอบอกให้ไปร.ร.ได้อาทิตย์หน้านี่ เพื่อนๆทุกคนระวังสุขภาพกันด้วยนะคะ..
สวัสดีค่ะ
| Create Date : 10 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 10 ตุลาคม 2552 13:47:34 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 958 Pageviews. |
 |
|
|
เออ..เอาไว้ก่อนก็ได้ วันหน้าค่อยอัพ เป็นมาอย่างนี้ไปเรื่อยๆ อาศัยอ่านบล็อกชาวบ้านเขาไปเรื่อยๆ กันลงแดง
รุ่งเช้าพาไปหาหมอ.. เรียบร้อยยย ไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่ค่ะ
ที่ต้องระวังหนักก็คือปู่กับคุณยาย ถ้าคนแก่ติดไข้หวัดตัวนี้ละ.. ลำบาก
สอดยาลดไข้ทางก้นซึ่งเจ้าตัวออกจะบ่นๆว่าไม่ค่อยชอบเพราะกลัวเวลาปู้ดดด ออกมายามันจะทะเล็ดออกมาด้วย ทำให้ต้องกลั้นสุดเหนี่ยว
อ้อ..ที่นี่มียาสอดทางก้นสำหรับลดไข้ค่ะ นัยว่าเป็นยาลดไข้ที่ฉมังนักของเขา ให้ผลไว แต่ลดเฉพาะไข้เท่านั้น 
ที่เจ้าตัวเขาเรียกอย่างนั้นนะคะ แต่รูมไปรูมมาได้สักวันสองวัน พอเริ่มโงหัวได้ไม่เอาแต่นอนอย่างช่วงแรกๆ ก็เริ่มบ่นกระปอดกระแปดละ หาว่าคนในบ้านนี้ปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นคนน่ารังเกียจ จะขยับไปไหนทีร้องตะโกนเตือนให้ใส่มาสก์กันให้วุ่น
เอ๊า.. ช่วยไม่ได้ ก็ตัวอยากไปรับเชื้อข้างนอกมาเอง..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
แมมแอบเป็นไข้ซะแล้ว อิๆ
เจ้บคอ คอแห้งค่ะ ตัวอุ่นแต่ไม่หนักหนา
ตั้งใจจะหายเร็ววัน
เพราะกลัวพาไปติดคนอื่นๆในบ้านเดี๋ยวยุ่ง
สงสัยปรับตัวกับอากาศญี่ปุ่นยังไม่เก่งแน่เลยค่ะ
แอบดีใจค่ะที่เจ้าตัวเล็กของป้าโซหายไข้แล้ว
ว้า...ถ้าต้องสอดยาที่ก้นก็กลัวเหมือนกันนะคะ
อายหมอจัง... ก้นไม่งามน่ะค่ะ อิๆ