ตามปู่ไปตกปลา..
คำเตือน.. บล็อกนี้อาจไม่เหมาะกับคนธรรมะธัมโม โปรดตรองสักนิดก่อนเลื่อนสายตาลงไปอ่าน
การยิงนกตกปลาสำหรับคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธนั้น ถือว่าเป็นหนึ่งในบาปที่ไม่สมควรทำเป็นอย่างยิ่ง แต่สำหรับคนต่างชาติบางชาติบางคนแล้ว แนวความคิดของเขาจะเป็นไปอีกแบบ บ้างก็ว่าเป็นกีฬา บ้างก็ว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่สัตว์ใหญ่กินสัตว์เล็กอยู่แล้ว ก็แล้วแต่จะว่ากันไป..
แต่เล็กมาป้าโซได้รับการสอน การย้ำมาตลอดจากคุณนายแม่ผู้ใจอ่อน(ไหว) ว่ามันบาปปปป.. อย่าไปทำเค้าเลย แต่เวลาสามี.. อีตาพุงป่องผู้เป็นพ่อของป้าโซออกไปตกปลากลางทะเล ก็ตามพ่อไปด้วย ซึ่งน้าน..นานหลายปีทีละครึ่งหนพ่อถึงจะได้ไป ไปตกตะละครั้งก็ไม่ได้นักหรอกค่ะ ประมาณจิบเบียร์ผึ่งพุงกินบรรยากาศไปงั้น บางทีปลาตอดเบ็ดมือก็ยังสาละวนอยู่กับการเปิดเบียร์กระป๋องใหม่ ปากก็ร้องเฮ้ยๆๆ นั่นๆๆ ตอดแล้วเว้ยยย.. แล้วก็ดึงเบ็ดมาเกี่ยวเหยื่อใหม่ให้ปลากิน
พอย้ายมาอยู่ที่ญี่ปุ่นนี่ ได้เห็นการตกปลาที่เอาจริงเอาจังมากจากโอะจี้จัง..ปู่ของเด็กๆ ซึ่งถ้ามีเวลาว่าง อากาศเหมาะ เพื่อนจะมีหรือไม่ก็ไม่ใช่ปัจจัยสำคัญ ปู่ก็จะไปละ.. ร่อนไปตามที่ต่างๆ ที่โน่นมั่ง ที่นี่มั่ง ได้ปลามามั่ง ไม่ได้มามั่ง ถ้าได้ปลามาและไม่เหนื่อยหรือขี้เกียจนัก ก็จะทำความสะอาดปลาให้ลูกสะใภ้ไฮโซ (ผู้กระแดะทำของพวกนี้ไม่เป็น) เอาไว้ทำอาหารต่อไป แต่ถ้าวันไหนเหนื่อยหรือขี้เกียจ ปู่ก็จะเดินสายแจกจ่ายปลาที่ตกมาได้ให้ตามบ้านเพื่อนฝูงปู่ ประมาณว่าโชว์ฝีมือด้วย
แหล่งตกปลาของปู่มีทั้งขึ้นไปทางภูเขาต้นแม่น้ำ มีทั้งริมทะเล ช่วงไหนที่มีวันหยุดติดต่อกันและถ้าอากาศดี ปู่ก็จะชวนเหล่าสมุนที่บ้านไปด้วยกัน ตอนแรกป้าโซคิดว่ามีคนแบบปู่อยู่ไม่กี่คนนักหรอกที่นิยมการตกปลา แต่พอได้เห็นร้านขายเครื่องไม้เครื่องมือสำหรับตกปลาโดยเฉพาะ ได้เห็นอุปกรณ์ต่างๆ โอ้..ไม่เคยเห็นมีแบบนี้สักเท่าไหร่ที่เมืองไทยเลยแฮะ แถมยังมีตารางเวลาน้ำขึ้นน้ำลง ช่วงเวลาที่ปลาแต่ละชนิดจะโผล่มากินเหยื่ออีกด้วย เช่น ปลาชนิดนี้ช่วงห้าโมงเย็นถึงทุ่มกว่าๆนี่เป็นเวลาพักผ่อน จะมากินเหยื่ออย่างชุกๆอีกทีก็สองทุ่ม คนญี่ปุ่นนี่เจ้าแห่งการวางแผนการจริงๆ พยายามมันไปซะทุกเรื่อง
โดยส่วนตัวแล้วเรื่องการตกปลากับป้าโซนั้นก็งั้นๆ ออกจะไม่ชอบด้วย แต่บางครั้งที่ชอบตามปู่ไปก็เพราะได้ไปเสพบรรยากาศ โดยเฉพาะตามชายทะเลยิ่งสดชื่น เวลาไปก็เตรียมพวกปิ่นโต เครื่องดื่ม ของขบเคี้ยว ไฟฉายแบบนีออน เสื่อ หมอน ผ้าห่มผืนเล็กๆ เพราะช่วงเย็นๆค่ำๆนี่ ลมทะเลจะแรงหนาวเอาเรื่องทีเดียว พอเลือกที่ได้เหมาะใจ ใครจะเตรียมเหยื่อ จะรอปลาตอดเบ็ดก็รอไป ความสุขของป้าโซอยู่ที่เอนหลังกับหนังสือดีๆสักเล่ม ลมเย็นๆโชย เคี้ยวเอื้อง เอ๊ย..ของขบเคี้ยวไป เท่านี้ก็สุขเหลือหลาย ปลอดจากทีวี อินเตอร์เน็ต อยู่กับธรรมชาติจริงๆสักพัก..
รูปที่เอามาลงนี่ ไปมาเมื่อฤดูร้อนปีที่แล้ว ดองไว้จนจะชนปีอยู่อีกไม่กี่เดือน หุหุ.. เป็นเกาะเล็กๆที่อยู่ในเขตจังหวัดนางาซากิชื่อเกาะทะคะชิมะ มีประชากรอยู่สองพันกว่าคน เชื่อมกับแผ่นดินใหญ่ด้วยสะพานที่เพิ่งสร้างเสร็จเมื่อวันที่ 18 เมษายน 2009 ปีที่แล้วนี่เอง ชื่อว่า "สะพานทะคะชิมะฮิเซ็นโอฮะฉิ" Takashima Hizen Ohhashi
ภาพจาก Wikipedia
ไอ้ที่ชอบคือธรรมชาติพวกนี้ค่ะ ป้าโซชอบที่จะมองทุ่งนาเขียวๆโดยเฉพาะเวลาลมพัดแล้วต้นข้าวจะลู่ลมไปเป็นทาง พลิ้วเป็นคลื่นดูสวยงามมาก รูปนี่อาจเห็นไม่ชัดค่ะ เอาไว้คราวหน้าจะถ่ายคลิปมาให้ดูถ้ามีโอกาส
จะเห็นมั้ยเนี่ยว่ามันพลิ้วเป็นคลื่น..
ข้ามสะพานที่ข้างบนนั่นไปที่เกาะ บนเกาะนั่นมีกังหันขนาดใหญ่ด้วย
ถึงที่หมายแล้ว ที่เห็นนี่คือหมู่บ้านที่อยู่ตามริมๆเกาะ ที่นี่ไม่มีชายหาดค่ะ เอาเรือจอดเทียบท่าได้เลย
เกาะเล็กเกาะน้อยของญี่ปุ่นที่อยู่กลางทะเลนี่ ก่อนจะถึงตัวเกาะมักจะเห็นแท่งคอนกรีตยาวๆวางกั้นไว้เสมอ จะกั้นไว้สองแถวหลั่นกันเข้ามา ทางการเขาสร้างไว้เพื่อเป็นกันชนพวกคลื่นและลมให้ผ่อนเบาลง โดยเฉพาะซึนะมิที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ
ซึ่งเจ้าแท่งคอนกรีตนี่แหละค่ะคือที่หมายที่เราจะไปจ่อมตกปลากัน
เหยื่อตกปลาแวะซื้อที่ร้านขายเครื่องตกปลา เป็นกุ้งตัวเล็กๆ เอ.. เค้าเรียกว่าเคยหรือเปล่านะ? ฟรีซเอาไว้เป็นแท่ง เวลาจะใช้ก็ตัดถุงใส่ถังปล่อยให้มันละลาย
บรรดาหลานสมุนและปู่ คราวนี้มีรูปเจ้าตัวโตมาให้เห็นโฉมอ้วนกันด้วย
เซียนตกปลาตักเหยื่อใส่ตะกร้าเล็กๆเพื่อหย่อนลงไปในน้ำ
และแล้วก็ได้มาตัวกลางๆยังงี้..
พอกลับมาบ้าน ก็มาแปลงโฉมเป็นอย่างนี้.. ตัดหัวควักไส้ เฉือนแกนแข็งๆตรงหางทิ้ง เคล้าเกลือพริกไทยใส่โกกิไปเล็กน้อยแล้วทอดกรอบๆกินได้ทั้งตัวเลยค่ะ
ลากันด้วยรูปหมู่บ้านริมทะเลตอนโพล้เพล้กันค่ะ .. วันนั้นเมฆครึ้มๆ รูปที่ได้ออกมาเลยมัวซัวหน่อย
แล้วพบกันทริปต่อไปสดๆร้อนๆเมื่อวานนี้ค่ะ..
Create Date : 07 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 7 มิถุนายน 2553 14:46:50 น. |
|
28 comments
|
Counter : 5302 Pageviews. |
|
|
|