ตามล่าทะเคะโนะโกะ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ ขอให้เพื่อนๆทุกท่านประสพแต่ความสุข ไร้ทุกข์โรคภัย แข็งแรงทั้งกายใจ สมหวังดังปรารถนาทุกประการค่ะ .. 
ยังทันอยู่เนาะที่จะสวัสดีปีใหม่ไทยกันเพราะยังอยู่ในเืดือนเดียวกัน อ้างให้ตัวเอง .. สงกรานต์น้ำก็ไม่ได้เล่นกะเค้า ขืนไปสาดน้ำเค้ามีหวังโดนตบกระเด็นกระดอนไกลฐานเล่นน้ำไม่ดูอุณหภูมิท้องถิ่น อย่ากระนั้นเลยไม่ได้เล่นน้ำก็นำเสนอออกตจว.กันดีกว่า
ทะเคะโนะโกะ ==>> ทะเคะ --> ต้นไผ่ โนะ --> ของ โกะ --> เด็ก(ลูก) รวมความแล้วคือลูกของต้นไผ่ ซึ่งก็คือ.. ติ๊กต่อกติ๊กต่อกติ๊กต่อก .. หน่อไม้!! ถูกต้องแล้วค้าบบบ เอ้า..คนเดียวก็เล่นได้ อิฉัน 
พออากาศเริ่มคลายเย็นลงน้องหน่อไม้ก็เริ่มผุดหน่อกันสลอน ฤดูใบไม้ผลิจึงเป็นระยะหน่อไม้ดกมีขนาดหลากหลายให้เลือกซื้อกันอย่างหนำใจ มีทั้งแบบต้มแล้วและแบบสดๆเอาไปต้มเอง เห็นตามซุปเปอร์มีหน่อไม้สดวางขายแล้วเกิดกิเลสชวนอิลุงว่าวันหยุดอาิทิตย์นี้ไปตามล่าซื้อหน่อไม้ตามภูเขากันเหอะ จริงๆซื้อตามซุปเปอร์มาต้มกินก็พอแต่ด้วยความอยากไปซื้อที่ต้นตอที่สนนราคาจะถูกกว่าและสดกว่าประมาณเพิ่งตัดตอนเช้าแล้วเอามาวางขาย อ่อนๆ หวานๆ ของโปรดของคนทั้งบ้านเชียวหละ
วันอาทิตย์นู้นนน..(ก็กว่าจะอัพบล็อก แหะๆ) ตื่นสายพอสาแก่ใจพ่อลูก(แต่แม่มันต้องตื่นก่อนมาจัดการเสื้อผ้ารับแดด) ก็พากันขับรถไปออกตามล่าหน่อไม้แถบภูเขากัน เป้าหมายคือภูเขาแถบคุมะโมโต้ที่ใกล้ที่สุด พิกัดที่อำเภอ "ยะมะกะ" เืมืองที่ส้มอร่อยและเทศกาลโคมไฟอัันลือชื่อซึ่งมีในฤดูร้อน
สมัยสาวๆ(กว่านี้..) ป้าโซชอบทะเล ถึงตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ แต่พอย้ายมาอยู่ที่นี่.. ภูเขาก็สวยได้บรรยากาศไปอีกแบบนึง ฤดูที่แตกต่าง(เวอร์คิง+น้าเหน่ง แหะๆ มีแว่บอ้างอิง)ก็ได้อารมณ์คนละแบบ ฤดูร้อนเขาจะเขียวขจีดูชุ่มชื่นปอด ฤดูใบไม้ร่วงสีสันใบไม้ก็ตัดกันฉึบฉับ ฤดูหนาวต้นไม้ก็กลายเป็นสีน้ำตาลซะส่วนมาก มัวซัวทึมๆ ถ้ามีหิมะตกก็จะขาวโพลนดูอ้างว้าง สรุปคือถ้าพอมีเวลาก็จะขับรถกินลมชมวิวแถบภูเขาประจำ ถึงไม่มีอะไรแต่ก็ได้ความสบายตาสบายใจ
จุดแวะพักจอดรถมีห้องน้ำให้เข้า ตู้กดน้ำดื่มซึ่งจะเป็นสองอย่างที่มีประจำทุกที่จุดพัก แม้จุดพักนั้นจะไม่มีร้านรวงขายอะไรเลยก็ตาม แต่ต้องมีสองอย่างนี่ประจำ จุดพักที่ใหญ่หน่อยก็มีร้านอาหาร ร้านสะดวกซื้อ ร้านขายของฝาก จุดที่แวะนี่เป็นซุปเปอร์ฯย่อมๆเน้นขายพวกผักสด ผักแห้ง ผลไม้ประจำฤดูกาล และมีมุมขายต้นไม้ ดอกไม้เพาะชำใส่กระถางเล็กๆให้คนซื้อกลับไปปลูกที่บ้าน ป้าโซไม่ได้ถ่ายรูปข้างในมาเพราะที่ไหนๆก้เหมือนกัน แวะเข้าห้องน้ำห้องท่า ซื้อเห็ดหอมแห้งมาตุนไว้ทำอาหารออกมาจะขึ้นรถเจอวิวทึมๆมัวๆซัวๆเ้ข้าก็คว้ากล้องแชะไว้หน่อย เป็นช่วงโพล้เพล้แดดร่มลมตกแล้วภาพที่ได้เลยออกมาเยี่ยงนี้
ฝั่งตรงข้ามที่พักรถนี่เป็นต้นไผ่ขึ้นเพียบ ที่เห็นเป็นรางเล็กๆันั่นคือกระบะรถรางสำหรับขนผลิตภัณฑ์จากป่าเช่นหน่่อไม้ที่คนขุดขึ้นมา จะได้ไม่ต้องหิ้วต้องแบกกัน ใส่รถรางนี่ให้วกไปวนมานำผลิตภัณฑ์จากป่าใส่รถกระบะนำไปขายที่ศูนย์เกษตรกรของท้องถิ่น
มีหน่อเล็กๆผุดขึ้นประปราย ที่เห็นเป็นตอดำๆเล็กๆโผล่ขึ้นมาจากพื้นดินนิดหน่อยนั่นแหละค่ะ ขี้เกียจแค้ปรูปเล็งกันเอาเองเน้อ เคยเห็นแต่ทางทีวีว่าเค้าขุดเค้าเก็บกันยังไง ให้ไปขุดเองนี่คงขุดเสียของเพราะมัันต้องขุดลึกมากพอไม่งั้นหักกลางหน่อ ขอซื้อเค้ากินง่ายกว่ากันเยอะเลย..
หน่อไม้ที่ขุดได้ถ้าจำนวนมากๆก็จะนำมาขายที่ศูนย์เกษตรกรของท้องถิ่น ที่จะนำของไปปล่อยตามร้านต่างๆอีกที เห็นกองหน่อไม้แล้ว หูยยยย.. ความตะกละสิงฉับพลัน อยากจะกินๆๆๆให้หมดเป็นกองๆไป แต่ขอโทษนะฮ้า.. เค้าไม่ขายใ้ห้คนธรรมดาที่เดินเข้าไปซื้อจ้ะ อดไป..
โด่..ดีนะที่ไปแวะซื้อกลางทางก่อนมาเห็นอิกองๆพวกนี้แล้ว ไม่งั้นด่าวดิ้นแน่ก็ชั้นอยากกิ๊นนนน.. สะบัดบ๊อบออกจากกองหน่อไม้แล้วไปหาราเม็งคุมะโมโต้กินดีกว่า เป็นอีกหนึ่งแฟรนไชน์ที่ป้าโซชอบกิน ราเม็งเ้ค้าใส่กระเทียมด้วยได้กลิ่นได้อารมณ์แบบกินก๋วยเตี๋ยวบ้านเรา อ่ะนะ.. แค่กลิ่นกระเทียมอย่างเดียวนี่.. นิ้ดดด นึงก็ยังดี คนห่างบ้านนี่นะ
ไม่ได้ถ่ายรูปราเม็งที่กินมาเพราะความหิวซ่กๆ สั่งมาได้ก็ก้มหน้าก้มตาโซ้ยกัน ชื่อร้าน"อะจิเซ็น ราเม็ง" โลโก้เด็กหญิงมัดจุกสองข้าง ร้านนี้มีขายที่เมืองไทยด้วยแต่จะย่านไหนนี่มิแซ่บ ขี้เกียจค้นฮ่ะ เอารูปจากอากู๋มาแหมะให้ดูจ้ะ..
น่ากินเนอะ เห็นแล้วอยากกินอีก..
ทะคะนะราเม็ง กับทะคะนะชาฮัง.. (ทะคะนะ คือผักกาดดองที่คุมะโมโต้นี่จะขึ้นชื่อ) ญี่ปุ่นเนี่ยเค้ากินกันอย่างทื่อๆซื่อๆ อย่างบ้านเราถ้าเป็นข้าวผัดก็ต้องใส่โน่นนี่ อย่างน้อยมันต้องมีเนื้อหมูหมากาไก่กุ้งปู อะไรก็ว่าไป แต่ทะคะนะชาฮังเค้านี่ ใส่แต่ผักกาดดองกะไข่ผัดกะข้าวโลด พื้นๆดูไม่มีอะไรแต่อร่อยโฮก หรือป้าโซจะชอบทะคะนะอยู่แล้วก็ไม่รู้
 
ขอบคุณภาพทั้งหลายจากกูเกิ้ลค่ะ..
ถึงบ้านยกลังของที่ซื้อมาดูว่าวันนี้สอยอะไรมาบ้าง หมดลังนี่สองพันกว่าเยน(ประมาณเจ็ดแปดร้้อยบาท) ปกติก็เป็นของพื้นๆที่หาซื้อได้ทั่วไปตามซุปเปอร์นั่นแหละ แต่ไปแถบภูเขาทั้งทีมันก็ได้อารมณ์ของสดๆใหม่ๆ งามๆ ที่สำคัญคือถูกกว่าซื้อข้างล่าง ถึงไม่มากมายแต่ก็สุขใจที่ได้ขึ้นชื่อว่าซื้อของถูก.. ผู้หญิงนี่คะ..
นางเอกของงานที่เ็ป็นแรงจูงใจให้ไปตามหา สนนราคาโดยเฉลี่ยหัวละสามร้อยเยน ถ้าหาซื้อข้างล่างนี่หัวใหญ่ขนาดนี้จะประมาณสี่ห้าร้อยเยนได้ แบ่งให้น้องสาวอิลุงไปสองหัวนอกนั้น โฮะๆๆๆ ที่บ้านฟาดเรียบ ของโปรดของคนทั้งบ้าน
เอามาต้มใส่รำ้ข้าวที่ทางร้านเค้าแถมให้มาถุงเล็กๆที่เห็นนั่น อิลุงกลัวอิเมียต้มหน่อไม้ไม่เป็น ไปสรรหาเว็บสอนต้มหน่อไ้ม้มาให้ดู มีแบบต้มทั้งเปลือกและแบบปอกเปลือกแล้วต้ม สำหรับป้าโซไม่แตกต่างทั้งสองเนื่องจากใช้หม้ออัดความดันโลด ใช้เวลาน้อยกว่าต้มธรรมดา ออกมาให้มันนิ่มเคี้ยวกรุบๆกรับๆได้ละกัน ชามหลักคือต้มกับซี่โครงหมูและสามเกลอ..รากผักชีกระเทียมพริกไทย ต้มแบบไทยที่อิลุงบอกเป็นแบบที่อร่อยที่สุด เ้ข้ากั๊นเข้ากันที่สุด ไม่ได้ถ่ายรูปตอนสำเร็จเสร็จสรรพมาให้ดูเช่นเคย หมดก่อนคิดจะถ่ายรูปจ้ะ อิอิ..
พบกันใหม่บล็อกหน้า ขอให้มีความสุขทุกท่าน ขอบคุณที่แวะเวียนมา สวัสดีค่ะ..
| Create Date : 21 เมษายน 2556 |
| Last Update : 21 เมษายน 2556 10:42:03 น. |
|
17 comments
|
| Counter : 3512 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: อุ้มสี   วันที่: 21 เมษายน 2556 เวลา:14:42:10 น. |
|
|
|
| โดย: เรยา ก๋ากั่น IP: 183.88.251.18 วันที่: 22 เมษายน 2556 เวลา:0:58:20 น. |
|
|
|
| โดย: ป้ากิ๋ม กินด้วย IP: 24.14.24.14 วันที่: 22 เมษายน 2556 เวลา:11:23:48 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าโซ วันที่: 22 เมษายน 2556 เวลา:11:24:16 น. |
|
|
|
| โดย: moccachan วันที่: 22 เมษายน 2556 เวลา:13:10:40 น. |
|
|
|
| โดย: aew_ IP: 1.2.185.216 วันที่: 22 เมษายน 2556 เวลา:15:59:39 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 22 เมษายน 2556 เวลา:17:24:52 น. |
|
|
|
| โดย: เรยา ก๋ากั่น IP: 183.88.251.18 วันที่: 22 เมษายน 2556 เวลา:23:45:23 น. |
|
|
|
| โดย: เรยา ก๋ากั่น IP: 183.88.251.18 วันที่: 22 เมษายน 2556 เวลา:23:53:41 น. |
|
|
|
| โดย: steelcobra วันที่: 23 เมษายน 2556 เวลา:9:42:52 น. |
|
|
|
| โดย: บังเอิญสวย(ช่วยไม่ได้) IP: 78.43.43.42 วันที่: 28 เมษายน 2556 เวลา:3:55:12 น. |
|
|
|
| โดย: moccachan วันที่: 29 เมษายน 2556 เวลา:9:04:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ..
ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น
เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
|
|
| |
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.. สงกรานต์น้ำก็ไม่ได้เล่นกะเค้า ขืนไปสาดน้ำเค้ามีหวังโดนตบกระเด็นกระดอนไกลฐานเล่นน้ำไม่ดูอุณหภูมิท้องถิ่น อย่ากระนั้นเลยไม่ได้เล่นน้ำก็นำเสนอออกตจว.กันดีกว่า
แต่ขอโทษนะฮ้า.. เค้าไม่ขายใ้ห้คนธรรมดาที่เดินเข้าไปซื้อจ้ะ อดไป..
อยากทานต้มหน่อไม้ใส่กระดูกหมูอ่อนจังค่ะป้าโซ