เมื่อป้าโซไปสอบเอาใบขับขี่ญี่ปุ่น..(2) ตอน.. ร.ร.สอนขับรถที่ญี่ปุ่น ดำเนินเรื่องต่อจากวานนี้ .. หลังจากไหล่ลู่หางตก เอ๊ย..คอตกกลับบ้าน วิถีชีวิตของป้าโซก็เปลี่ยนไป..( อร๊ายยยย.. คล้ายๆศาลาคนเศร้า) คือได้งานทำค่ะ ทีนี้ชีวิตก็ยุ่งเหยิงกับงานๆๆตลอดสองปีกว่าที่ทำอยู่ โดยเช้าออกไปทำงานพร้อมลุง พอบ่ายปู่ก็ไปรับ เป็นคุณนายมีคนขับรถให้นั่งตลอด พอมาตกงานรอบนี้ สมควรแก่เวลาที่จะต้องขับรถเองได้แ้ล้ว เพราะสายตาปู่แย่เต็มทีสำหรับคนอายุ 76 วันนึงอาจเห็นไฟแดงเป็นไฟเีขียวก็ได้ใครจะไปรู้ บวกกับงานกำลังหาๆอยู่ ส่วนมากจะเป็นที่ๆต้องขับรถไป ไม่สามารถนั่งรถไฟไปได้ เลยได้ฤกษ์เข้าร.ร.สอนขับรถ ร.ร.สอนขับรถที่ป้าโซไปเรียน อยู่ติดกับสถานีรถไฟหลังบ้าน สามารถเดินไปถึงในเวลา 7 นาที ร.ร.สอนขับรถที่นี่เปิดสอนทั้งเต็มคอร์สสำหรับผู้ไม่เคยขับขี่มาก่อน และสอนเป็นกรณีๆไปสำหรับผู้ที่เคยมีใบขัีบขี่มาแล้วแต่เกิดเหตุให้มีอันต้องถูกริบใบขับขี่(โดยมากเป็นพวกดื่มสุราแล้วขับรถ) พอพ้นช่วงเวลาหนึ่งที่กฏหมายกำหนดค่อยกลับมาสอบทำใบขับขี่ใหม่ ซึ่งช่วงเวลานี้แล้วแต่ความร้ายแรงของความผิด เป็นจำนวนหลายๆปีก็มี สำหรับป้าโซจะอยู่ในเคสนี้ อ่ะ..ไม่ใช่่ว่าทำความผิด แต่ขับเป็นมาแล้วและต้องการแค่การฝึกฝนที่ถูกกฏของที่นี่เพื่อให้สามารถไปสอบขับรถให้ผ่าน.. สนนราคาค่าเรียนแบบเต็มรูปแบบสำหรับคนที่ไม่เคยมีใบขับขี่มาก่อน อยู่ที่ 270,000 เยน (เอา 3 หารคร่าวๆเป็นเงินไทย) โดยจะสอนทั้งกฏจราจรต่างๆและการขับรถ ซึ่งที่ร.ร.สอนขับรถนี่สามารถสอบเอาใบขับขี่ชั้นต้นได้ โดยมีการสอบข้อเขียนด้วยคำถาม 50 คำถาม และสอบการขับรถในสนามหัดขับรถ เมื่อสอบผ่านขั้นตอนนี้ ร.ร.ก็จะมีอำนาจออกใบขับขี่ชั่วคราวให้ เพื่อนักเรียนจะได้นำรถออกไปหัดขับและสอบที่ถนนจริง โดยนำรถของร.ร.สอนขับรถและครูฝึกนั่งคุมไปด้วย จากนั้นทางร.ร.ก็จะรวบรวมหลักฐานนักเรียนของตน ไปขอใบขับขี่ตัวจริงที่กรมขนส่งอีกที อ้อ..ครูฝึกที่ร.ร.นี่ ส่วนมากเป็นตำรวจขนส่งที่เกษียณแล้วด้วยค่ะ ฟังดูราคาค่าเรียนขับรถโหดใช่ไหม? นี่คือเหตุผลหลักที่พวกนักดื่มทั้งหลายกลัวนักกลัวหนาในกรณีดื่มแล้วขัึบ เพราะถ้าตำรวจเช็คอัลกอฮอล์ขึ้นมา ใบขับขี่ที่ใช้ทั้งเวลาและจ่ายทั้งเงินแพงๆ ในการฝึกฝน จะมีอันหลุดลอยไปอย่างง่ายดาย บางคนหลุดลอยไปตลอดชีวิตด้วยซ้ำ และถ้าไม่มีใบขัีบขี่ โอกาสที่จะทำงานก็จะลดน้อยลงไปโดยเฉพาะผู้ชาย เพราะบริษัททั่วไปถ้าจ้างผู้ชายก็มักจะให้เดินทางไปโน่นมานี่เพื่องานของบริษัทด้วย สำหรับคนที่เคยมีใบขับขี่ แล้วถูกยึดใบขับขี่จากตำรวจเนื่องจากดื่ม มักจะมีผลกระทบต่อหน้าที่การงานด้วยอย่างตรงๆ เพราะทางบริษัทก็จะคิดว่า ขนาดใบขับขี่ของตัวเอง ยังไม่มีความสามารถที่จะรับผิดชอบรักษาเอาไว้ได้ นับประสาอะไรกับการงาน? เรื่องดื่มแล้วขับ หลังๆมานี่กฏหมายระบุไว้ด้วยว่านอกจากคนดื่มแล้วขับจะมีความผิดแล้ว เจ้าของร้านที่ขายเครื่องดื่มมึนเมาให้ก็มีความผิดอีกด้วย ในฐานะที่สนับสนุนให้คนทำผิด..ประมาณนั้น.. ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติถ้าคุณไปสั่งเครื่องดื่มมีอัลกอฮอล์ที่ร้านอาหารไหนแล้วพนักงานจะถามก่อนเลยว่า ใครเป็นคนขับรถกลับครับ? อย่างกรณีที่บ้านป้าโซ ถ้าจะดื่มต้องพกแพ็คปู่ไปด้วย แล้วเวลาพนักงานถามก็จะชี้ไปที่คนแก่คนนั้นแหละ เอา.. ยาวไปเรื่องดื่มแล้วขับซะแล้ว.. มาต่อเรื่องใบขับขี่ค่ะ.. สำหรับกรณีป้าโซ เราไม่ต้องเข้าคอร์สเต็มรูปแบบอย่างนั้น เลยไปเรียนแบบเป็นครั้งคราว สนนราคา 5,040 เยนต่อ 50 นาที ที่ร.ร.สอนขับรถนี่มีกริ่งแจ้งเวลาทุกชม.การสอนแบบร.ร.ทั่วไปเลยค่ะ เวลาอยู่ที่บ้านป้าโซก็ได้ยินเสียงกริ่งนี่บ่อยๆ ตอนปู่พาไปสมัครเรียน มีสาวน้อยหน้าหวานทำหน้าที่เป็นพนักงานทั่วไป ช่วงที่ไปนั่นเป็นช่วงที่นักเรียนมัธยมปลายใกล้จบปีการศึกษากันแล้ว คนมาเรียนเลยหนาตามาก นักเรียนม.ปลายพวกนี้เมื่อจบการศึกษา ส่วนใหญ่จะทำอะรุไบ้ท์ (งานพิเศษ)หาเงินเก็บส่วนตัวกัน บางคนพอจบแล้วก็ออกมาำทำงานเลยก็มี หรือบางคนก็ไปเรียนต่อในระดับอุดมศึกษา เห็นเด็กๆพวกนี้มาที่ร.ร.สอนขับรถแล้วกิ๊วก๊าวกัน ประมาณมาหาเพื่อนมาเจอเพื่อนที่นี่ คุยกันประสาวัยรุ่นแล้วให้สงสัยว่า พวกเขาตั้งใจมาเีรียนจริงๆด้วยตัวเองเพราะอยากได้ใบขับขี่ หรือมาเรียนเพราะพ่อแม่ส่งมาเพื่อให้ได้มาหนึ่งใบในความจำเป็นของชีวิตยามเติบใหญ่? หอบเอาความสงสัยนี้มาถามลุง ลุงบอกว่าน่าจะพ่อแม่ส่งมามากกว่า สำหรับลุงๆไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ เพราะการทำใบขับขี่นั่นก็เพื่อตัวเอง สมควรที่จะเป็นตัวเองในการขวนขวายให้ได้มา นั่นคือต้องหาเงินมาเีรียนเพื่อสอบทำใบขับขี่ด้วยตัวเอง แล้วความสำคัญของใบขับขี่จะขลังมากกว่า เพราะมันยาก..กว่าจะได้มา เสียทั้งเงิน ทั้งเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานเพื่อให้ได้เงินมาเรียน ไม่ใช่เรียนไปแบบเรียนไปยังงั้น พ่อแม่จ่ายมาก็เรียนไป ครั้นพอได้ใบขับขี่มาจริงก็จะให้ความสำคัญกับใบนี่น้อยกว่าที่ควร ซึ่งจะมีผลทางอ้อมกับการขับขี่ยวดยาน ในเรื่องมารยาทในการใช้ถนนร่วมกัน ในเรื่องมารยาทของการขับรถ สมัยลุงสอบทำใบขับขี่นั่น ลุงก็ทำงานเก็บเงินมาเรียนและสอบเอง เริ่มจากใบขับขี่มอเตอร์ไซด์.. ขนาด 50 cc นี่สอบแต่ข้อเขียน ไม่ต้องสอบขับขี่ และคนที่ได้ใบขับขี่รถยนต์ ก็จะสามารถขี่มอเตอร์ไซด์ขนาด 50 cc นี่ได้ไปโดยปริยาย ไ่ม่้ต้องไปสอบข้อเขียนแต่อย่างใด แต่ถ้าขนาดสูงขึ้นไปเช่น 125 cc ต้องสอบขี่ด้วย ซึ่งขนาด 125 cc นี่กว่าลุงจะสอบผ่านต้องไปสอบถึง 10 ครั้ง ตอนนั้นยังเรียนระดับอุดมศึกษาอยู่ ต้องโดดเรียนไปสอบด้วยเงินเก็บที่ตัวเองทำอะรุไบ้ท์ไว้ ตอนสอบขี่นั่น เข้มงวดขนาดแค่เข็นรถไปที่จุดเริ่ม ยังไม่ได้ขี่ซักกะแอะตำรวจที่ยืนคุมสอบอยู่บนหอคอยก็ประกาศออกไมค์เรียกไปว่า "เอาละ..พอแล้ว เข็นกลับมาได้แล้ว" ลุงก็คอตกกลับไป จดจำข้อผิดพลาดของตัวเองเป็นบทเรียนในการสอบครั้งต่อไป.. สมัียหนุ่มๆลุงคลั่งมอเตอร์ไซด์อยู่พัก จนสอบเอาใบขับขี่ขนาด 400 cc ได้ หลุดจากขนาดนี้ก็เป็นรุ่นสูงกว่า 400 cc คือไม่จำกัด cc แล้ว นั่น!! ยาวไปถึงเรื่องลุงจนได้ แล้วเมื่อไหร่ใบขับขี่ป้าโซจะจบละนี่? ต่อๆๆๆ.. ป้าโซเข้าไปเรียนที่ร.ร.สอนขับรถนี่ได้สามครั้ง โดยแต่ละครั้งครูก็จะหมุนเวียนเปลี่ยนหน้ากันไป ซึ่งเขาจะมีใบบันทึกประวัติการขับรถในแต่ละครั้งของป้าโซ ว่าวันนั้นๆมีข้อบกพร่องตรงไหนต้องแก้ไขบ้าง เพราะฉะนั้นถึงแม้ครูจะเปลี่ยนหน้า แต่ก็สามารถต่อเนื่องกันได้ ครั้งแรก เป็นคุณลุงท่าทางภูมิฐานวัยประมาณห้าสิบกว่า โกนหัวเจ๊งเหน่ง(หรือผมมันน้อยใจลากบาลไปเองก็ไม่ทราบได้) คุณลุงบอกกล่าวพื้นฐานการขับรถคร่่าวๆ แล้วก็ปล่อยให้ป้าโซขับ จุดบกพร่องในวันนี้ของป้าโซ ก็คือเวลาจะเลี้ยว เมื่อเปิดไฟเลี้ยวแล้ว ต้องมองกระจกหลัง กระจกข้าง และเอียงหน้าไปดูด้วยสายตาตัวเองอีกทีให้แน่ใจ รวมทั้งหมดสามขั้นตอน ตรงนี้ใช้เวลาประมาณ 10 วิ. ก่อนจะค่อยๆปาดพวงมาลัยเข้าชิดด้านที่ตัวเองจะเีลี้ยวแล้วบังคับให้รถแล่นตรงๆ ช่วงนี้จะต้องกะระยะให้ประมาณ 30 เมตร ก่อนจะเลี้ยวจริง จากนั้นก็เป็นขั้นตอนการเลี้ยวธรรมดา จุดที่สองที่สอนก็ีคือ เวลาเข้าโค้ง ให้ชะลอความเร็วก่อนเข้าโค้งด้วยการแตะเบรคสามครั้งเบาๆ รักษาระดับความเร็วไว้ที่ 10 กม. พอเข้าโค้งแล้วให้เร่งความเร็วได้ ที่สำคัญตอนอยู่ในช่วงโ้ค้งห้ามเหยียบเบรค.. อันนี้นักเรียนป้าโซไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมตรูถึงจะเหยียบเบรคระหว่างโค้งไม่ได้? ปากหนัก ไม่ได้ถามมาซะด้วย เค้าสอนมาไงก็งั้น กฏเค้านี่!! จุดที่สามที่สอน คือตอนขึ้นสะพาน ให้รักษาความเร็วไว้ที่ 10 กม. เหมือนกัน เลี้ยงคันเร่งไว้ให้ได้ระดับนี้ เมื่อต้องหยุดกลางสะพานให้ใส่เบรคมือช่วย และเมื่อจะออกตัวให้เท้าเหยียบคันเร่งพร้อมกับปล่อยเบรคมือ (ป้าโซเรียนแบบเกียร์ออโต้นะคะ ที่นี่จะมีสอบใบขับขี่แบบเกียร์ธรรมดาหรือออโต้ ซึ่งจะแยกกันและต้องขับรถในแบบที่สอบเอาใบขับขี่นั่นด้วย) พอลงสะพานก็ให้เลียเบรคลดความเร็วไว้ จุดที่สี่.. คือตอนข้ามทางรถไฟ เมื่อเห็นทางรถไฟ ใ้ห้หยุดรถพร้อมเปิดกระจกด้านคนขับลงเพื่อฟังเสียงรถไฟ(ว่ามันจะร้องทึ้งก็ช่าง ไม่ทึ้งก็ช่าง รึว่าร้อง ปู๊นๆๆ ฉึกฉัก ฉึกฉัก.. เอ่อ.. มุกค่ะมุก) จากนั้นหันไปมองขวา ซ้าย แล้วก็ขวาอีกที ก่อนจะปิดกระจกเคลื่อนรถข้ามทางรถไฟไปได้ เอ้า.. เรียนกับคุณลุงคนแรกได้ความว่ายังงี้ .. ผ่านไป ครั้งที่สองก็ไปในวันรุ่งขึ้น คราวนี้เจอครูวัยกลางคน หนุ่มกว่าคุณลุงเมื่อวานนี้หน่อย คุณพี่คนนี้สอนเรื่องการเลี้ยวซ้าย ว่าจะต้องบีบช่องทางด้านซ้ายมือให้ห่างจากฟุตบาทน้อยกว่า 1 เมตรก่อนจะเลี้ยว เพื่อป้องกันมอเตอร์ไซด์แล่นมาเสียบทางซ้ายแล้วจะเกิดอุบัติเหตุได้ และเมื่อเลี้ยวให้ชิดทางด้านซ้ายมากที่สุด อีกจุดก็คือเมื่อเลี้ยวแล้ว ให้แล่นชิดซ้ายของเลนซ้ายมือในทันที อย่าไปเกะกะอยู่ที่เลนซ้ายด้านขวา นอกนั้นก็โอเคหมด ครูถามว่าป้่าโซจะไปสอบขับอีกเมื่อไหร่? ป้าโซบอกแล้วแต่ดุลยพินิจของครู ซึ่งคุณพี่เธอก็บอก อีกซักครั้งสองครั้งก็ไปสอบได้แล้ว ครั้งที่สาม ห่างจากครั้งก่อนสามวัน คราวนี้เจอครูหนุ่ม หนุ่มจริงๆนะฮ้าาาา.. อุ๊ยยืดดดด เช็ดน้ำลายที่หกเรี่ยราดแล้วก็ตั้งใจเรียน คุณครูน้องเธอสอนเรื่องการกะระยะเวลาเลี้ยวซ้าย ซึ่งป้าโซจะตีวงกว้างมากไปทำให้ด้านซ้ายเหลือช่องเยอะ จากนั้นก็สอนเรื่องการจอดรถ ซึ่งให้ห่างจากฟุตบาท 30 เซ็นต์และหน้ารถถึงจุดหมายพอดีเป๊ะ.. ไม่งั้นสอบตก เมื่อเรียนครั้งนี้ ครูหนุ่มบอกว่าคิดว่าน่าจะโอเคแล้วนะครับ ลองไปสอบดูเถอะครับ จบการเรียนทั้งสามครั้งด้วยเงินทั้งหมด 15,120 เยน ป้าโซก็กะจะควักกระเป๋าแค่นี้แหละ เรื่องอื่นก็ไม่น่ามีปัญหา จุดบกพร่องของป้า่โซเท่าที่คุณตำรวจเธอแจ้งมาตอนไปสอบครั้งแรกก็น่าจะมีเท่านี้ เราฝึกฝนซะก็น่าจะสอบผ่าน .. สู้เค้า โซซังที่ไม่ใช่โซเซ !! กะจะจบให้ได้ในสองตอน แต่โม้ในส่วนขยายซะเยอะ เลยจบไม่ลง มาจบกันในคราวหน้าแล้วกันนะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ   Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2554 35 comments Last Update : 1 มีนาคม 2554 17:14:03 น. Counter : 3017 Pageviews. Share Tweet

มาจองพื้นที่ก่อน เดี๋ยวมาใหม่ค่าา   โดย: Candlelight Blues 1 มีนาคม 2554 17:37:52 น.

มาแร๊ว..เมื่อกี้วิ่งไปเอาพิซซ่าออกจากเตา แต่กลัวมีคนตัดหน้าอันดับ 1 ค่าเรียนขับรถที่่โน่น มันแพงเท่ากับดาวน์รถคันใหม่เลยนะคะป้าโซ เสียดายตังค์ ถ้าไม่จำเป็นต้องใช้รถ สงสัยตู่ยอมใช้รถประจำทาง หรือ รถไฟดีกว่าค่ะ แบบว่างกน่ะ ตู่ขอแสดงความยินดีกับป้าโซด้วยนะคะ ถือว่าโชคสองชั้นเลยนะคะ ได้ใบขับขี่ทีทำยากมากกก...แถมได้งานใหม่ที่ถูกใจอีกแน่ะ ขอให้งานใหม่ป้าโซราบรื่น ทำแล้วมีความสุข และมีเรื่องมันส์ ๆ มาเล่าให้น้อง ๆ ฟังอีกนะคะ เดี๋ยวตู่ขอตัวไปทานกลางวันก่อนละ วันนี้พ่อบ้านอยู่บ้าน เกะกะน่าดู แถมต้องทำอาหารกลางวันให้อีก รบกวนเวลาส่วนตัวเล่นเน็ตจริง ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้เริ่มแพ็คของเป็นเรื่องเป็นราวแล้วค่ะ เดี๋ยวตู่จะกระจายข่าวให้น้อง ๆ ว่าป้าโซมีข่าวดี แต่ทำให้ยุ่งหัวฟูนะคะ   โดย: Candlelight Blues 1 มีนาคม 2554 17:54:37 น.

ป้าโซครับ ค่าสอนของเขาแม้จะแพง แต่อ่านจากที่ป้าโซเล่า เขาก็สอนอย่างเป็นระบบที่ดี วันก่อนได้ดูรายการทีวีแชมเปี้ยนของญี่ปุ่นที่เมืองไทย ชิงแชมป์การจอดรถ โอ จอดกันเก่งมากๆ ห่างจากผนังสักสองเซนต์ได้มั๊ง? แล้วทุกคนจอดได้ เลยต้องแข่งขันกันที่เวลาน้อย ผู้เข้าแข่ง เป็นผู้ชายทั้งหมด อาชีพบางคนเป็นครูสอนขับรถ บางคนเป็นพนักงานนำรถไปจอด บางคนเป็นนักขับรถแบบเลี้ยวเร็วๆ ผู้ได้แชมป์ อาชีพนำรถเข้าจอดในช่องบนเรือเดินสมุทร คุณตู่ คอมเมนต์ข้างบน ทานกลางวัน เวลา 17.54 น. คงไม่ใช่อยู่เมืองไทย น๊า   โดย: yyswim 1 มีนาคม 2554 19:58:22 น.

อ๋าาาาแพงจังค่ะป้าโซ แอบเห็นว่าป้าโซได้งานใหม่แล้วด้วย ดีใจด้วยค่ะ ขอให้สนุก และมีความสุขกับงานใหม่นะจ๊ะ (ต่อไปนี้คงต้องเม้นท์แบบนางเอก อิ อิ )   โดย: apple.007 1 มีนาคม 2554 21:19:32 น.

วันนี้วนเวียนอยู่แถวบ้านป้าโซนี่แหละ จะมาบอกว่าบอกน้องขิม และ พี่ลูกหมูให้แล้วค่า และเห็นชื่อเราแว๊บ ๆ อยู่ในเม้นท์ข้างบน ว่าทานข้าวกลางวันเวลา 17.54น. แต่เวลาจริง ๆ ที่เขียนทางนี้ก็คือ 11.54 น. ก็คือ เวลาทานกลางวันพอดี๊ พอดีค่ะ ของคนในบาห์เรน ไม่ได้โกหกมดเท็ดใด ๆ เลย....ฝากป้าโซบอกเค้าหน่อยละกันนะค๊า   โดย: Candlelight Blues 1 มีนาคม 2554 22:16:13 น.

อ่านแล้วครับป้าโซ ลืมบอกว่า กดโหวตไกลบ้าน ให้ป้าโซแล้วครับ   โดย: yyswim 1 มีนาคม 2554 22:52:10 น.

เอื๊อกกกกกก.... ราคานี้ไม่ได้บอกผ่านใช่มั้ยป้า ต่อได้ป่ะ รายละเอียดเค้ายุ่บยั่บจริงๆด้วย ต้องมองกระจกหลัง ข้าง และตาเปล่า โอ้.... แม่เจ้า ใครจะทำได้ครบทุกครั้งละเนี่ย ตอนอยู่เมืองไทยป้าเปลี่ยนกระจกมองหลังเป็นแบบยาวๆ คือมองทีเดียวเห็นหลังและข้างพร้อมกันไปเลย ฮ่า ฮ่า เวลาเข้าโค้งห้ามแตะเบรคเพราะกลัวรถปัดรึเปล่าป้า แต่ไม่เร็วก็ไม่น่าจะปัดนะ หรือว่าป้องกันไว้ก่อนเวลาหิมะหรือฝนตก (อิป้าก็เดาเรื่อยเปื่อย อิ อิ) ชอบๆๆๆ เล่ามาเยอะๆเลยป้าเค้าชอบอ่าน แต่ตอนนี้ป้าโซเริ่มงานแล้วนี่ดิ จะมีเวลารึเปล่าคะป้า ถ้ายุ่งก็รอได้นะคะ รอป้าโซว่างๆก่อนก็ได้ ว่าแต่ทำไมป้าโซหางานได้ไวจังเลย เพิ่งอ่านบล๊อกที่สละสิทธิ์กับสาวเปรี้ยวสูงวัยไปไม่นานนี่เอง.... เก่งมากค่ะคุณพี่ขา ป่านนี้คงนอนแล้วเนอะ โอะยะสุมินะไซนะคะป้า   โดย: ปลาทอง9 2 มีนาคม 2554 2:03:28 น.

ยังอ่านไม่จบเน้อป้าจ๋า ขอแสดงความยินดีกับป้าด้วยคนเน้อที่ได้งานแล้ว งานยุ่งจนไม่แวะไปหาไอ้ตาเลยนะป้าเรา พรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านต่อจ้ะป้าโซจ๋า   โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย 2 มีนาคม 2554 2:40:29 น.

ญี่ปุ่นนี่กฏหมายเค้าเคร่งจริงๆครับป้าโซ ^^ อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ ^^   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 2 มีนาคม 2554 8:09:34 น.

ไชโย เพื่อนเราเก่งจังเหมือนเราเลย ยินดีด้วยจ้ะ อ่ะ..ให้ถ้วยแห่งความเพียรนะ ดีใจที่สอง เรื่องงานใหม่ที่ได้ คนอะไรเก่งจริงๆ น่ะเนี่ยะ หางานได้ง่ายขนาด เพราะครั้งที่แล้ว ลุงไม่ให้เลือกทำต่างหาก ฟิ้ว ฟ้าว คราวนี่้ได้ขับรถไปทำงาน คงกลับบ้านสายทุกวันเลยมัง ไม่ชอบเรื่องเดียวน่ะ ไม่มีคนอ้วนพุงพลุ้ยมาเข้าบล็อกคุยด้วยบ่อยๆ ยาวๆ อีกแล้วเนอะ เอ่อ,,,ว่าจะคุยยาวๆ เสียหน่อย กำนันกลับมาเสียได้ เดี่ยวไปเลียขาแข้งก่อนเจ้าแฉชก่อนนะ จะแวะเข้ามาใหม่เด้อ   โดย: ลูกหมูตัวกลม 2 มีนาคม 2554 8:16:23 น.

แวะมาใหม่แล้ว เร็วไหม เลียแข้งขาให้กำนันเสร็จ เค้าก็จากไปดื่มเบียร์กับเพื่อนๆ โดยสัญญาว่าจะมากินข้าวเย็นด้วยเพราะเห็นซุปผักแบบมั่วๆ มันยั่วใจในหม้อ ลูกหมูสมัครใจอยู่บ้าน ไปด้วยก็เปลืองตังค์เพราะไม่เคยดื่มเบียร์แล้วอร่อยสักครั้ง ได้งานใหม่อย่างไรที่ไหน เล่าให้ฟังถี่ ป้าโซนี่เก่งจริงๆ น๊า ไปบ้านเมืองเค้ายังหางานทำได้สบาย ลูกหมูยังหนักใจอยู่นี่เลย หากกำนันทิ้งขว้างไม่ไยดีลูกหมูแล้ว คงกลับไปหางานทำที่เมืองไทยยากมาก แก่จนจะเกษรีณ์แล้ว ท่านผู้จัดการรับสมัคร บอกกลับไปกินเงินเก่าที่ไม่ค่อยมีแบบประหยัดแล้วกันนะป้า....แง ครั้นจะทำงานที่นี่เค้าคงให้ไปปัดหยากไย่ตามร้านขายเฟอร์นิเจอร์อีกประไร งานรับโทรฯ เค้าก็ไม่ให้ทำกลัวลูกค้าหนีเพราะคุยกันไม่รู้เรื่อง เมื่อไรภาษาจะดีสักทีก็ไม่รู้นะตะเอง ลูกน้อยหอยสังข์ทั้งสองดีใจไหม ที่ศรีได้ดีมีงา่นทำน่ะ แล้วต้องไสรถไปทำงานกี่โมงถึงกี่โมงน้อ เริ่มคิดถึงแล้วซิ ดีอย่างเดียวได้มีเรื่องมาเล่าใหม่ๆ หวังว่ายายคนนั้นไม่ตามไปจิกทำงานที่เดียวกันอีกน๊า เพราะท่านสมภารคงไม่ยอมปล่อยไปหรอกเนอะ คนทางนี้ สุขภาพก็แย่ เมื่อคืนถูกหมาเจ้าคุณแย่งที่นอน ต้องเอียงเบี่ยงตัวนอน ทำให้หลังเจ็บ ตรงที่เคยใส่สายยางให้ยาสลบที่ไขสันหลังน่ะ เค้าเรียกอะไรลูกหมูจำไม่ได้แล้ว เจ็บทั้งวัน(หรือว่าเราเข้าเน็ททั้งวันหว่า ต้องประนามไว้ก่อนว่าประเด็นแรก จะได้เขี่ยๆ หมาให้ตกกระป๋องแล้วเราจะได้เป็นที่หนึ่งแทน ชิงดีแม้แต่กับหมา แบบว่าว่างมากไปหรือปล่าวเนี่ยะ ปล่าวเลยแค่วันนี้เท่านั้นเพราะกำนันไปไอซ์ฟิชชิ่งทั้งวันอ่ะ เดี๋ยวเข้าไปคุยกับตู่ก่อน ถ้าหากกำนันยังไม่กลับจะวกมาใหม่ ไปหาวัตถุดิบมาคุยก่อนนะ )   โดย: ลูกหมูตัวกลม 2 มีนาคม 2554 9:31:11 น.

สุดยอดเลยป้าโซ ที่นั่นดูเขาเข้มงวดจังเรื่องใบขับขี่ คนญี่ปุ่นขับรถกันได้เยอะ แต่หลายๆ คนก็ไม่ซื้อรถ ผมถามจากเพื่อนได้ความมาว่า ไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถซื้อรถได้ แต่เขามีปัญหาเรื่องที่จอด เพราะไม่มีที่จอดเลยซื้อไม่ได้ เรื่องที่จอดรถกเป็นปัญหาของเขาเหมือนกัน ไม่เหมือนของเรา จอดมันข้างทาง แล้วรถหาย (ประจำ) ไปๆ มาๆ นอกเรื่องซะงั้น   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 2 มีนาคม 2554 10:35:09 น.

ไม่สงสัยเลยครับว่าทำไมคนญี่ปุ่นเองยังต้องสอบหลายครั้ง เพราะมันเป็นการสอบเพื่อทำตามขั้นตอนของกฎที่วางไว้ ทั้งที่ใช้งานจริงคงไม่ละเอียดขนาดนั้น อย่างเช่น เข้าโค้งต้องแตะเบรคเบาๆ สามครั้ง (...พอลงสะพานก็ให้เลียเบรคลดความเร็วไว้...อันนี้ผมสงสัยว่า ครูเค้าสอนให้ป้าโซทำ หรือป้าทำเอง ) ผมไม่ค่อยอดทนอ่านยาวๆ แต่นี่ก็อ่านจนจบ จะมีรางวัลให้ป่าวครับ   โดย: steelcobra 2 มีนาคม 2554 11:37:23 น.

แวะมาเยี่ยมเพราะคิดถึง :) ป้าโซ สวัสดีค่ะ   โดย: สาวสะตอใต้ 2 มีนาคม 2554 21:57:55 น.

อ้าวป้าโซ จะำขำก็ขำมาเหอะน่า มาว่าเค้ายัยเบื้อกได้ไง เค้าเป็นยัยบ๊องต่างหาก อิ..อิ.. งานคงยุ่งเน้อ ไว้รอว่างๆ ก่อนนะ เข้ามาเล่าให้ฟังด้วยล่ะ ขอจุ๊บหน่อยเถอะน่า จะได้กัดหัวเสียเลย   โดย: ลูกหมูตัวกลม 3 มีนาคม 2554 7:58:27 น.

ป้า ๆ รินมาแระ ไปบ้านนอกคอกนามานานนม ไปขนส่งที่บ้านมาเหมือนกัน จะต่อทะเบียนเสียหน่อยลืมเอา ใบท้าย พรบ ไป อิอิ ต๊องส์ดีแท้ รินเลยอยากบอกว่า ถ้าใครคิดจะสอบใบขับขี่ ขอให้เอารถสั้น ๆ เล็ก ๆเล็กสั้นได้ยิ่งดี เกียร์ออโต้ด้วยสบาย รินกว่าจะผ่านได้ก็ 2 รอบเองอะป้า รอบแรกดันเอากระบะพ่อไปสอบ ไม่ไหว ยาวเกิน มารอบนี้ถึงได้เอารถกระบะตัวเองสอบ ทั้งนี้ทั้งนั้น หมดแค่ 505 บาทเองนา ไม่แพงเหมือนพี่ยุ่นเค้าเลย เสียดายตังค์ แต่ถึงรินได้ใบขับขี่มาแล้ว ใครมานั่งด้วยก็จะบ่นตลอดว่า สอบใบขับขี่ผ่านได้ไงว่ะ   โดย: Rinsa Yoyolive 3 มีนาคม 2554 13:35:45 น.

ป้าโซจ๋า ถ้ามันยุ่งนัก ก็ไม่ต้องเพิ่มความเหนื่อยให้กับตัวเองหรอกจ้า น้อง ๆ ทุกคนเขาไม่มีวันลืมป้าโซหรอกจ้า ถ้าคิดถึงกันก็แค่เข้ามาอ่าน ๆ ก็พอ เอาไว้ว่างจริง ๆ เมื่่อไหร่ก็ค่อยมาคุยกัน ตอนนี้ตู่ก็เริ่มจะยุ่งบ้างนิดหน่อย มีกล่องมากองเต็มบ้านเลย ทีแรกดีใจว่าจะได้แพ็คของเสียที โดนเบรกตัวโก่งเลย หาว่าเราแพ็คของไม่เป็น หยุดไว้ตรงนั้นเลย ก็เลยได้แค่เอาของมากองเป็นสัดเป็นส่วนให้คนแพ็คเป็นก็แล้วกัน แต่กว่าจะมีเวลาก็วันหยุดโน่นแน่ะมั้่ง งานใหม่สนุกใช่มั้ยคะป้าโซ ดีแล้วหละ แต่ถ้าเหนื่อยมาก ก็ลาออกเลยนะ จะได้มาคุยกันบ่อย ๆ ไง คิดถึงจ้า จุ๊บ ๆ ค่ะ   โดย: Candlelight Blues 3 มีนาคม 2554 20:44:50 น.

เข้ามาแสดงความยินดีกะป้าโซจ้ะ ที่ได้ทั้งใบขับขี่ และได้งาน โชคสองชั้นเลยนะเนี่ย ดีใจด้วยจริงๆจ้ะ ป้าทำงานแล้วก็คงไม่ค่อยมีเวลามาคุยเล่นบ่อยๆแล้วสิเนี่ย คิดถึงนะ ตอนนี้อากาศอุ่นขึ้นแล้วหล่ะ อุ่นได้สองวัน แล้วก็กลับมาหนาวอีก ดีหน่อยที่ยังมีแสงแดดให้ชุ่มชื่นหัวใจเล่นๆ อิอิ   โดย: aArMel 3 มีนาคม 2554 23:20:29 น.

ขั้นตอนต่อไป คือสอบใบขับขี่ใช่ใหมคะป้าโซ ขอ อวยพรให้ป้าโซ สอบได้เร็วๆนะคะ สาวไม่ได้เข้ามาหลายวันเลยค่ะ เจอมรสุมชีวิตนิดหน่อยค่ะ แต่ตอนี้ดีขึ้นแล้ว เลยกำลังสนุก กับ โครงการ food for fun ตามไปเชียร์เพือนๆสนุกดีค่ะ ว่าแต่ป้าโซไปบ้านพี่ลูกหมูยังคะ ขานั้น for fun ตัวจริงเลยค่ะ เข้าไปแล้วไม่มีใครที่ไม่มีเสียงหัวเราะ กับปากอันเซ็กซี่ของพี่แก สาวเปิดทีไรหัวเราะทุกที 555 Happy everry day นะคะ   โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด 3 มีนาคม 2554 23:36:11 น.

สวัสดีตอนห้าทุ่มห้าสิบเอ็ดนาทีค่ะ ป้าโซ เพิ่งทำคะแนนสอบเสร็จ 5555 แว่วๆ มาว่าป้าโซไปสอบใบขับขี่ เห็นค่าเรียนขับรถแล้วแพงมหาโหดจริงๆนะคะป้า หนูชอบจัง ที่กฏหมายเค้าแข็งแรง เอาจริงเอาจังมาก ขอชื่นชมด้วยคนค่ะ อ่ะ..ขอให้ป้าโซและทุกคนในครอบครัวมีความสุข ทุกๆ วันนะคะ   โดย: หกพันไมล์ 3 มีนาคม 2554 23:53:26 น.

ค่าเรียนแพงจัง ไม่เหมือนที่ไทยเลย 555 ลูกสาว แม่ยาย มีใบขับขี่ตลอดชีพด้วยแหละ หลายปีแล้ว แต่ยังไม่ยอมขับซะที สงสัยจะเข็ด คราวที่แล้ว นาน มาแล้ว ทำเอาคนนั่งเหงื่อซึมทุกขุมขน เพราะเล่น ถามว่า "เบรคอยู่ไหน" ถ้ารถจอดไม่ว่า แต่นี่กำลัง ขับอยู่ถนนกลางทุ่งนา ถ้าหาเบรคไม่เจอ คงตกลง คูข้างทางแหง. ดูแล้วสู้น้องริน ไม่ได้แน่ 555 บอกว่าขับ 160 เอง   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 4 มีนาคม 2554 5:49:38 น.

แวะมาทักทายครับป้าโซ ที่ญี่ปุ่น 6 โมงครึ่งแล้วสิเวลานี้   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 4 มีนาคม 2554 16:23:42 น.

ตอนที่ 3 จะผ่านมั๊ย ลุ้นๆๆๆ ปล.การที่ป้าโม้ นั้นเป็นสิ่งดีแล้ว อ่านมันส์ดีเขียนได้น่าติดตามมาก ครับบบบบ   โดย: อสูรกายไทฟอน 4 มีนาคม 2554 21:32:48 น.

^ ^ ลุงคนนี้ขี้โม้ อ่านไม่จบจะไป เล่นเกมส์ต่อแท้ๆ พี่ไวน์มาแซวอีก ขับ 160 จริงเมื่อถนนโล่งเผลอ ๆ อิอิ ตกลง ผ่านแน่นะป้าโซ คราวหน้าอะ นอนหรือยังเน้อ ฝันดี๊ๆๆ รินนอน ตี 2 นะป้านะ แหะๆ   โดย: Rinsa Yoyolive 4 มีนาคม 2554 22:56:54 น.

ป้าโซคะ ขออณุญาติ เรียกแบบนี้นะคะ คือเราก็กำลังจะไปเรียนขับรถพอดีเลยค่ะ แต่เรียนแบบเต็มรูปแบบเพราะไม่เคยมีใบขับขี่มาก่อน ตอนนี้กำลังหนาวมาก แบบกลัวค่ะจะไม่ผ่าน เริ่มเรียนอาทิตย์หน้าแล้ว ขอบคุณสำหรับบลอ้กที่บอกเคล็ดการขับขี่นะคะ เอาใจช่วยให้ผ่านนะคะ มันยากจริงเลยค่ะเนี่ย แล้วจะเข้ามาชมอีกค่า   โดย: เราอุ้มนะ 5 มีนาคม 2554 6:28:42 น.

ป้ากิ๋มขับรถเป็นแล้ว จากการอ่านเรื่องราวที่ละเอียดมาก จะสรุปได้รึยังว่า สอบผ่านแล้ว จะได้ "โอเมเดโตะ" เสียที   โดย: kim_tiger 6 มีนาคม 2554 12:58:02 น.

มิอยากจิเม้าท์ ว่ากว่าจะอ่านบล็อกนี้ของป้าโซจบได้ เล่นสะหลายวัน คือเข้าบล็อกมาสามสี่วันแล้วละ วันแรกก็เข้าบล็อกป้านี่แหละ แต่แบบอุ๊ยต๊าย ตาย พี่ฉันเขียนบล็อกยาวแท้ ๆ ตาลาย อ่านไปหน่อย พักสายตาก่อนละกัน สรุปกว่าจะจบ ปาไปสามวันนี่แล้ว สมาธิสั้นนะป้า อย่าว่ากันเลย สรุปว่าต้องรอตอนจบตอนหน้าอีกตอนใช่ไหมเนี่ย แต่พลว่าป้าคงสอบผ่านอยู่แล้ว ฟังจากที่เล่าไม่น่ามีปัญหาอะไร นอกจากวันสุดท้ายที่เรียนกะครูหนุ่ม ที่มีอาการน้ำลายหยด น้ำลายย้อยไปบ้าง ก็พอเข้าใจนะป้า ถ้าเป็นพลอาจจะมีการรุ่มร่ามกับครูอีกก็ไม่แน่ ครูหนุ่มกะนักเรียนสาวอะนะป้า ต้องเข้าใจ มีหรอเราจะปล่อยให้ครูลอยนวล ขำบ้างไหมเนี่ยป้า อุตส่าห์ปล่อยมุกตั้งเยอะ เรื่องเอาปู่ไปช่วยขับรถเวลาไปดื่มเนี่ยก็เข้าท่านะ แต่ค่าเรียนแบบครบสูตรแพงน่าดูเลยน้อ คิดเป็นเงินไทยแล้วสยอง สู้บ้านเราไม่ได้น้อป้า ไม่เห็นต้องมีใบขับขี่ยังขี่ไปขนคนตายได้สบายใจเฉิบ กรี๊ดดดดด พูดอะไรออกไป คิดถึงนะป้า ไม่เจอกันนาน มามะ จุ๊บ ๆ   โดย: พล (aoigata ) 6 มีนาคม 2554 20:55:03 น.

มัวไปเรียนขับรถกะครูหนุ่มอยู่นี่เอง..ฮ่าาา กฏหมายของยี่ปุ่งถึงจะดูจุกจิก แต่ก็เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมมากกว่าเรานิ ขอให้ได้ใบขับขี่เร็วๆ นะจร๊า (ยกเว้นแอบแกล้งตก จาได้กลับมาเรียนใหม่...คริคริ)   โดย: พี่หมี IP: 124.121.219.97 7 มีนาคม 2554 0:04:38 น.

คิดถึงจังงงงงงงงงงงงง ป่านนี้คงออกบ้านไปทำงานแล้ว.... ขับรถดีๆนะจ๊ะป้า   โดย: ปลาทอง9 7 มีนาคม 2554 5:40:54 น.

อรุณสวัสดิ์นะครับป้าโซ สู้ๆนะครับวันนี้ ^^   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 7 มีนาคม 2554 8:14:15 น.

สว้สดีค่ะ มาอ่านเรื่องป้าโซที่ญีปุ่นค่ะ ญีปุ่นเขาระเบียบดีนะคะ สู้ สู้ ค่ะ ได้อยู่แล้วค่ะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 7 มีนาคม 2554 9:28:44 น.

こんにちは   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 7 มีนาคม 2554 11:33:49 น.

แม่สามข้าว เอาเค้กกล้วยหอมร้อนๆมาฝากจ้า ^0^   โดย: sinaporn 7 มีนาคม 2554 14:05:19 น.

ซาโย นา ระ อะริ กาโตะ โอโม่   โดย: Rinsa Yoyolive 7 มีนาคม 2554 16:41:41 น.

วันนี้มาสอบที่ฟูจูกลัวมากก ป้าโซและเพื่อนเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ   โดย: เอมี่ IP: 126.161.129.207 10 พฤศจิกายน 2554 10:17:49 น.