|
|
ดัดสันดานใคร? ครูหรือนักเรียน
คอลัมน์ สยามประเทศไทย
โดย สุจิตต์ วงษ์เทศ
ภาพเหตุการณ์ นักเรียนหญิง ม.4 โรงเรียนอุโมงค์วิทยาคม จังหวัดลำพูน ล้อมวงรุมทำร้ายรุ่นน้องผู้หญิง ม.3 จนได้รับบาดเจ็บ ต้องนอนโรงพยาบาลร่วมสัปดาห์ แถมยังถ่ายคลิปวิดีโอเก็บไว้ แม่เข้าแจ้งความตำรวจ ยืนยันเอาเรื่องถึงที่สุด (ภาพและคำบรรยายภาพจาก ข่าวสด ฉบับวันศุกร์ที่ 21 กันยายน 2550)
เด็กไม่ดีในทรรศนะของครูบาอาจารย์ก็จะดัดสันดานเด็ก ถ้าครูบาอาจารย์ไม่ดีจะดัดสันดานใคร? เรื่องนี้เป็นปัญหาใหญ่มาก เพราะทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ ทั้งครูบาอาจารย์ และนักเรียนนักศึกษามีปัญหาเรื้อรังระบาดถึงกันหมด จะขอคัดข่าวจากมติชน (หน้า 16 วันอังคารที่ 25 กันยายน 2550) มาให้อ่านดังนี้
นพ.ประเวศ วะสี ราษฎรอาวุโส ให้สัมภาษณ์ เมื่อวันที่ 24 กันยายน กรณี คุณหญิงกษมา วรวรรณ ณ อยุธยา เลขาธิการคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (กพฐ.) มีแนวคิดการแก้ปัญหาความรุนแรงของเด็กในสถานศึกษา โดยนำเด็กที่มีปัญหาไปแยกปรับพฤติกรรมว่าไม่เห็นด้วย เพราะถือเป็นวิธีคิดทางลบ เพราะพฤติกรรมของทุกคนไม่เหมือนกัน ดังนั้น ต้องทำความเข้าใจ เช่น คำว่าเด็กเปรต เด็กเกเร ผู้เชี่ยวชาญเคยกล่าวว่า เด็กกลุ่มนี้หมายถึงเด็กที่มีพลังงานเยอะ ดังนั้น ถ้าเด็กได้มีโอกาสแสดงออก มีเรื่องศิลปะ ดนตรี และกีฬา เข้ามาเกี่ยวข้อง เด็กกลุ่มนี้ก็จะกลายเป็นคนที่สร้างสรรค์
"ทุกวันนี้กระบวนการเรียนรู้ของเราไม่ดีพอ ทั้งนี้ การจะจัดค่ายพฤติกรรมหรือทำโรงเรียนดัดสันดาน เป็นสิ่งที่ไม่ดี ถือเป็นการดูถูกคนๆ นั้นว่าสันดานไม่ดี" นพ.ประเวศกล่าว และว่า การแก้ไขปัญหาเด็กที่มีพฤติกรรมไม่ดีนั้น จะต้องเริ่มจากการมีกระบวนการเรียนรู้ที่ดี มีความคิดรอบคอบ ต้องแก้ไขด้วยความรัก ไม่ใช่การลงโทษ
ความรุนแรงของเด็กในสถานศึกษาไม่ได้เกิดขึ้นเอง แต่เป็นผลจากสภาพแวดล้อมทางสังคมสนับสนุนให้เป็นอย่างนั้น เพราะครูบาอาจารย์ทุกระดับจนถึงมหาวิทยาลัย ไม่ได้น่าเคารพนับถือเหมือนแต่ก่อน หรือเหมือนที่ควรจะเป็น แม้แต่วิชาดนตรีและวิชาศิลปะ ก็กลายเป็นสิ่งที่ครูอาจารย์ใช้ "เซ็งลี้" เป็นที่รู้กัน
มหาวิทยาลัยบางแห่งทำตัวเหมือนนายหน้าค้าความรู้ ติง สกอ. ดูแลปลายทางขณะที่ สมศ. ประเมินแบบหลงทิศผิดประเด็น มีในคมชัดลึก (หน้า 12 วันอังคารที่ 25 กันยายน 2550) ว่า
ผศ.ดร.สุรวุฒิ ปัดไธสง รองอธิการบดีฝ่ายพัฒนาและประกันคุณภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (มศว) กล่าวว่า ขณะนี้สังคมไทยบูชาปริญญาบัตร จึงเกิดปรากฏการณ์ปริญญานิยมขึ้น บนถนนสายต่างๆ จึงมีสถาบันการศึกษาเปิดสอนในสาขาวิชาต่างๆ โดยที่สถาบันไม่มีภูมิความรู้ในวิชานั้นๆ อาจารย์ประจำหลักสูตรและหลักสูตรในรายวิชาต่างๆ ก็ไม่มีเช่นกัน ที่เปิดสอนได้เพราะใช้วิธีเชิญอาจารย์จากภายนอกไปสอน สถาบันการศึกษาที่ดำเนินการในลักษณะนี้ ทำตัวเสมือนนายหน้าในการจัดการความรู้ จึงเห็นสถาบันการศึกษาเช่าพื้นที่ห้างสรรพสินค้าเปิดสอนในสาขาวิชาและคณะต่างๆ ตามถนนหนทางสถาบันการศึกษาก็เปิดสอน
"ที่ผ่านมาสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) ดูแลแค่ปลายทาง และไม่สามารถดูแลได้ทั่วถึง รวมถึงสำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน) (สมศ.) ประเมินมหาวิทยาลัยบางเรื่องยังหลงประเด็น เช่น การประเมินงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในต่างประเทศ ทำไปเพื่อสนองตอบต่อประเทศ อุตสาหกรรม ขณะที่ไทยไม่ได้เป็นสังคมอุตสาหกรรมทั้งประเทศ ทำให้มหาวิทยาลัยหลงทิศทางน่าห่วง ซึ่งมหาวิทยาลัยจำนวนมากพยายามบริหารองค์กรเพื่อให้ผ่านเกณฑ์ สมศ.จนลืมความเป็นจริงในสังคมไทย" ผศ.ดร.สุรวุฒิกล่าว
สถาบันการศึกษาทุกระดับกลายเป็นแหล่ง "เซ็งลี้วิชาการ" รวมทั้งบรรดาที่อวดสอนดนตรีทั้งหลายก็ไม่เว้น อย่างนี้แล้วจะให้เด็กเยาวชนทั้งหลายคิดถึงอะไร ถ้าไม่ใช่กอบโกยเห็นแก่ได้อย่างรุนแรง แถมความรู้ประวัติศาสตร์ไทยยังให้แต่รณรงค์สงคราม "ไทยรบพม่า" (ลาว, เขมร, มลายู) ครูอาจารย์ไม่สนใจประวัติศาสตร์สังคมวัฒนธรรมท้องถิ่นที่หล่อหลอมให้รักชุมชนท้องถิ่นอย่างทะนุถนอม แล้วจะเหลือความสุภาพอ่อนน้อมที่ไหน?
นี่เราจะดัดสันดานใครดี?
หน้า 34
| Create Date : 29 กันยายน 2550 |
| Last Update : 29 กันยายน 2550 10:21:19 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 494 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: nathanon  วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:5:42:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ครูเคยมองตัวเองหรือไม่ว่าเป็นความบกพร่องของครู
ยกตัวอย่าง เช่น .............
เด็กนักเรียนอาชีวะตีกัน...ทำไมไม่มองที่ครู เอะอะก็โทษเด็ก เด็กคือแพะรับบาป
ถ้ามีความอบอุ่นในโรงเรียนและที่บ้านเต็มเปี่ยม ปัญหาต่างๆก็ไม่เกิด
(ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ)