Breaking Dawn (Twilight Saga IV) - Chapter 4.1
4. ท่าทาง พิธีงานแต่งงานที่พึ่งจบไป ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นงานเลี้ยงฉลองในเวลาโพล้เพล้ แสงอาทิตย์ที่กำลังลาลับขอบฟ้าส่องประกายระยิบระยับเมื่อ Edward กำลังพาฉันไปที่ประตูด้านหลัง ดอกไม้สีขาวนับหมื่นดอกอยู่ที่นั่น ส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ เราเดินออกไปทางด้านหลัง เพื่อทักทายกับแขกที่มาร่วมงาน และเพื่อนๆของเราที่มาร่วมเป็นสักขีพยาน "ยินดีด้วยนะ"Seth บอกกับเรา ในขณะที่ค่อยๆก้มศีรษะเพื่อให้พ้นไม้ดอกต่างๆ Seth ยืนอยู่กับแม่ของเขา Sue ผู้ซึ่งกำลังจ้องแขกเหรื่อด้วยสายตาระแวดระวัง หน้าของเธอทั้งซูบผอมและดูดุร้าย เธอไว้ผมสั้นเหมือนลูกสาวของเธอ Leah ในขณะที่ Billy ที่ยืนอยู่ข้างๆเธอนั้น กลับดูผ่อนคลายกว่า เมื่อฉันมองไปที่พ่อของ Jacob ฉันรู้สึกราวกับว่ากำลังมองคนสองคนในร่างเดียวทุกครั้ง คนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้วีลแชร์ และอีกคนที่ยืนยิ้มอยู่เบื้องหลัง ทั้งสองคนผูกพันกันด้วยสายเลือดที่มี "ลักษณะเฉพาะพิเศษ" ที่ถูกสืบทอดมาแต่ครั้งบรรพบุรุษ ... ความอัศจรรย์ที่ถูกข้ามไปในยุคของ Billy เนื่องด้วยว่าไม่มีตัวเร่งปฏิกริยา แต่กลับมาปรากฏอีกครั้งในยุคลูกชายของเขา ผู้ซึ่งหันหลังให้กับความอัศจรรย์นั้น ทิ้งให้ Sam Uley เป็นเจ้าของตำนานนั้นต่อไป ดูเหมือนว่า Billy กำลังครุ่นคิดถึงงานในวันนี้และคนที่มาในงาน แต่ตาของเขาก็ประกายวับราวกับว่ามีข่าวดีเกิดขึ้น ซึ่งอย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันพึงพอใจอย่างมาก เพราะงานแต่งงานนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่เลวร้ายในสายตาของเขา ... สิ่งเลวร้ายที่สุดที่จะเกิดขึ้นกับลูกสาวของเพื่อนรัก ฉันรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่เขาจะต้องควบคุมอารมณ์ตัวเองเอาไว้ เมื่อคำนึงถึงความขัดแย้งที่อาจจะเกิดขึ้น เมื่อพวก Cullens ละเมิดสนธิสัญญาที่ทำไว้กับพวก Quileutes โดยการสร้างแวมไพร์ขึ้นมาอีกตนหนึ่ง พวกมนุษย์หมาป่ารู้ดีว่าสนธิสัญญานี้กำลังจะถูกละเมิดในเร็ววัน แต่พวก Cullen ก็ไม่รู้ว่าพวกนั้นจะมีปฏิกริยาต่อเรื่องนี้อย่างไร ...มันอาจจะหมายถึงการจู่โจมแบบไม่ทันให้ตั้งตัว ถ้าเราไม่เคยเป็นพันธมิตรกัน... แต่เมื่อเราต่างรู้จักแต่ละฝ่ายกันมากขึ้นแล้ว มันจะแปรเปลี่ยนเป็น "การให้อภัย" ได้หรือไม่ ราวกับว่าจะสนองตอบต่อความคิดนั้นของฉัน Seth อ้าแขนรับ Edward ในขณะที่ Edward ก็กอดตอบเขา ฉันแอบเห็นสายตาอันตื่นตระหนกของ Sue "ฉันยินดีมากที่ได้มาร่วมงานในวันนี้ ฉันรู้สึกดีใจด้วยจริงๆ" "ขอบคุณมาก Seth นั่นมีความหมายต่อฉันมาก" Edward ผละออกจาก Seth แล้วเหลียวมองไปที่ Sue กับ Billy "ขอบคุณครับที่อนุญาตให้ Seth มางาน และมาเป็นกำลังใจให้ Bella ในวันนี้" "ยินดีเสมอ" Billy เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ฉันอดประหลาดใจไม่ได้กับน้ำเสียงที่ฟังดูยินดีของเขา แต่อาจจะมีอะไรซ่อนเร้นอยู่ก็ได้ Seth เริ่มสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดที่ก่อตัวขึ้น จึงเอ่ยขอตัว และพา Billy ไปตักอาหาร โดยที่ Sue ก็ตามไปด้วย Angela และ Ben เป็นรายต่อไปที่มาอวยพรให้แก่เรา ตามด้วยพ่อแม่ของ Angela Mike Jessica คนที่ทำให้ฉันประหลาดใจอย่างมากเมื่อเห็นเขาสองคนจับมือกัน ฉันไม่รู้เลยว่าเขากลับมาคบกันอีกครั้ง นั่นมันเป็นสิ่งดีมากๆ ถัดจากเพื่อนๆมนุษย์ของฉัน ก็คือลูกพี่ลูกน้องคนใหม่ของฉัน พวก Denali และ Tanya คนนั้นสินะ Tanya ฉันคาดเดาเอาจากผมสีสตอเบอร์รี่บลอนท์ของเธอ คนที่กำลังก้าวเข้าไปแสดงความยินดีให้กับ Edward ถัดจากเธอก็คือแวมไพร์อีกสามตน ที่กำลังจ้องมาที่ฉันด้วยความอยากรู้อยากเห็น คนหนึ่งผมตรงยาวบลอนท์สีซีดราวกับผ้าไหม อีกคนที่ยืนอยู่เคียงข้างแวมไพร์อีกตนนั้น ผมโทนสีดำมะกอก ทั้งสี่คนงดงามมากซะจนทำให้ฉันรู้สึกปวดท้องขึ้นมา Tanya ยังคงกอด Edward อยู่ "อ่า Edward" เธอเอ่ย "ฉันคิดถึงคุณมาก" Edward หัวเราะเบาๆ และค่อยๆผละตัวออกจากอ้อมกอดนั้น เขาวางมือลงบนไหล่ของเธอและถอยหลังกลับเพื่อมองดูเธอชัดๆ "มันนานมากเลยนะที่เราไม่ได้เจอกัน Tanya เธอดูดีมาก" "เธอก็เหมือนกัน" "ให้ฉันแนะนำภรรยาของฉันก่อนนะ" นี่เป็นครั้งแรกที่ Edward ใช้ชื่อนั้นเรียกฉันตั้งแต่มันได้กลายเป็นจริงขึ้นมาอย่างเป็นทางการ ดูเหมือนว่าเขารู้สึกยินดีอย่างมากที่ได้เอ่ยมันออกไป พวก Denalis หัวเราะเบาๆเมื่อได้ยิน "Tanya นี่ My Bella" Tanya งดงามราวกับฝันร้าย เหมือนดั่งที่ฉันคาดไว้ทุกอย่าง เธอมองดูฉันด้วยสายตาคาดคะแนมากกว่าสายตาแห่งความปราชัย และแล้วเธอก็เอื้อมมือมาให้ฉัน "ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวของเรานะ Bella" เธอยิ้มให้ "เราถือตนเสมอว่าพวกเรานั้นเป็นเหมือนครอบครัวเดียวกันกับ Carlisle ฉันขอโทษด้วยกับเหตุการณ์เมื่อครั้งก่อนที่เราทำไว้ เราน่าจะได้พบเธอเร็วกว่านี้ เธอพอจะอภัยให้เราได้มั้ย" "แน่นอนสิจ้ะ" ฉันเอ่ยออกมาด้วยความเต็มใจ "ยินดีที่ได้พบกับพวกเธอทุกคนนะ" "ตอนนี้ตระกูล Cullen ก็เป็นคู่ๆลงตัวแล้วสินะ บางทีครั้งหน้าอาจจะเป็นทีของพวกเราบ้าง จริงมั้ย Kate" "หวังว่าฝันนั้นจะเป็นจริงนะ" Kate เอ่ยพร้อมกับกรอกตาไปมา เธอเอื้อมไปจับมือของฉันจากมือของ Tanya และบีบอย่างอ่อนโยน "ยินดีต้อนรับนะจ้ะ Bella" ผู้หญิงที่มีผมสีดำนั้นวางมือของเธอลงบนมือของ Kate "ฉัน Carmen นี่ Eleazar พวกเราดีใจมากที่สุดท้ายแล้วก็ได้พบเธอนะ" "ฉันก็เหมือนกันจ้ะ" ฉันเอ่ยตะกุกตะกัก Tanya เหลียวมองไปที่ผู้คนด้านหลังเธอ ลูกน้องของ Charlie Mark และภรรยาของเขา พวกเขากำลังมองมาที่พวก Denali ด้วยความประหลาดใจ "พวกเราค่อยทำความรู้จักกันทีหลังดีกว่า พวกเรายังมีเวลาเหลือเฟือนะ" Tanya หัวเราะในขณะที่ครอบครัวของเธอและตัวเธอนั้นค่อยๆผละออกไป ทุกอย่างเป็นไปตามประเพณีที่มีมานาน แสงระยิบระยับจากหลอดไฟสะท้อนเข้ามาทำให้ฉันแทบมองอะไรไม่เห็น เมื่อฉันกำลังจะตัดเค้กขนาดใหญ่มหึมา ที่ถูกจัดแต่งขึ้นเพื่อให้แก่เพื่อนและครอบครัวของฉัน เราช่วยกันตัดแบ่งเค้ก ..ฉันแทบไม่เชื่อตัวเองเมื่อเห็น Edward กำลังทานเค้กในส่วนของตัวเอง ..ฉันโยนช่อดอกไม้ด้วยความสามารถเฉพาะตัว ทำให้ช่อดอกไม้นั้นตกลงบนมือของ Angela พอดิบพอดี ..Jasper กับ Emmett หัวเราะอย่างขำขัน เมื่อเห็น Edward กำลังถอดถุงน่อง(ที่ฉันยืมมาจาก Alice) ด้วยฟันของเขา เขาแอบมองฉันแวบหนึ่ง ก่อนจะโยนมันไปที่หน้าของ Mike Newton ดนตรีเริ่มบรรเลงขึ้นอีกครั้ง Edward พาฉันออกมาตรงกลาง เพื่อจะได้เต้นเปิดฟลอร์เป็นคู่แรกตามธรรมเนียม ฉันขยับตัวไปตาม Edward อย่างเกร็งๆ ทั้งที่ฉันกลัวการเต้นรำอย่างมาก โดยเฉพาะต่อหน้าฝูงชนเช่นนี้ แต่ฉันก็มีความสุขเหลือเกินที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขา เขาเป็นคนทำทุกอย่าง ฉันแทบไม่ต้องใช้แรงของตัวเองเลย แค่ขยับตามเขาเท่านั้น ท่ามกลางแสงระยิบระยับจากเสื้อผ้าและแสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูป "สนุกกับงานนะ Mrs.Cullen" เขากระซิบที่ข้างหูฉัน ฉันหัวเราะออกมา "นั่นคงต้องใช้เวลาทำความคุ้นเคยกับมันสักหน่อย" "เรามีเวลาสักครู่" เขาเตือนฉัน น้ำเสียงของเขาดูมีความสุขอย่างล้นเหลือ เขาค่อยๆโน้มตัวลงมาจุมพิตฉันในขณะที่เราเต้นรำด้วยกัน เสียงกล้องถ่ายรูปดังขึ้นอย่างรู้งาน เสียงดนตรีค่อยๆแปรเปลี่ยนไป Charlie เอื้อมแตะที่ไหล่ของ Edward มันไม่ง่ายเลยที่จะเต้นกับ Charlie พ่อไม่ได้เก่งไปมากกว่าฉันเลย ดังนั้นเราจึงพยายามเคลื่อนไหวเป็นสี่เหลี่ยมเล็กๆเพื่อให้ปลอดภัยที่สุด ในขณะที่ Edward กับ Esme เต้นราวกับ Fred Astaire และ Ginger Rogers (นักเต้นรำที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก) "พ่อคงจะคิดถึงหนูมากเมื่อพ่อต้องอยู่บ้านเพียงลำพัง" ฉันพยายามจะเอ่ยติดตลกว่า "หนูรู้สึกผิดจังเลย ที่ต้องทิ้งให้พ่อต้องทำอาหารเอง มันคงเหมือนกับว่าหนูเพิกเฉยต่อคดีฆาตกรรมอย่างนั้นล่ะ พ่อจะจับหนูก็ได้นะ" เขาคำรามในลำคอเบาๆ "พ่อคิดว่ายังไงพ่อก็คงจะมีชีวิตรอดได้กับอาหารพวกนั้นนะ หนูโทรหาพ่อได้เสมอนะไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน" "หนูสัญญาค่ะพ่อ" ดูเหมือนว่าฉันต้องเต้นรำกับทุกคน มันเป็นการดีทีี่ฉันได้พบกับเพื่อนเก่าทุกคนอีกครั้ง แต่ฉันแค่อยากจะอยู่กับ Edward มากกว่าสิ่งอื่นใด ฉันมีความสุขอย่างมาก เมื่อเขาเข้ามาขัดจังหวะเมื่อฉันพึ่งเต้นกับคนใหม่ไปได้แค่ครึ่งนาทีเท่านั้น "เธอยังคงไม่ชอบ Mike อีกเหรอ" ฉันเอ่ยออกมาเมื่อ Edward ขัดจังหวะการเต้นรำของฉันกับ Mike "ไม่ ตราบใดที่ฉันยังคงได้ยินความคิดของเขา แค่ไม่เตะออกไปก็บุญแล้ว หรือทำอะไรเลวร้ายยิ่งกว่านั้น" "อ่อ ใช่สิ" "นี่เธอมีโอกาสได้ดูตัวเองรึยัง" "อืม ไม่ ฉันว่าไม่นะ ทำไมเหรอ" "อ่อ งั้นฉันคาดว่า เธอคงไม่รู้ตัวเลยสินะว่าวันนี้เธอสวยมากขนาดไหน ฉันไม่แปลกใจเลยที่ Mike ลำบากนิดหน่อยกับการจัดการความคิดของเขา เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ฉันผิดหวังจริงๆที่ Alice ไม่ได้บังคับให้เธอส่องกระจก" "เธอเป็นคนมีอคติมากๆนะเธอรู้มั้ย" เขาถอนหายใจ และหยุดเต้น และพาฉันไปที่กระจกบานใหญ่ "ฉันอคติ ...เหรอ" ฉันมองไปที่เงาในกระจก หน้าตาที่สุดแสนจะเพอร์เฟ็คของเขา ผมสีดำวาว ส่วนคนที่อยู่ข้างเขา ผู้หญิงที่มีผิวสีครีมกุหลาบ ตาของเธอโตด้วยความตื่นเต้น ตาที่ถูกประดับด้วยขนตาขนาดใหญ่ ชุดสีขาวที่แสนจะงดงามยิ่งทำให้เธอดูหรูหราและมีสง่าราศี ก่อนที่ฉันจะกระพริบตา ทันใดนั้นเอง Edward หันไปในทิศทาตรงกันข้าม ราวกับว่าบางคนเรียกชื่อเขา "โอ้" เขาเอ่ยออกมา หน้าผากของเขาดูตึงเครียดขึ้นมาพักหนึ่ง ก่อนที่เขาจะรีบสลัดมันทิ้งไป ทันใดนั้น เขาก็หันมายิ้มกว้างๆให้ฉัน "อะไรเหรอ" ฉันถาม "ของขวัญเซอร์ไพรส์วันแต่งงานน่ะ" "หา??" เขาไม่ตอบ แต่เขาเริ่มเต้นรำอีกครั้งหนึ่ง หมุนฉันไปในทิศทางตรงกันข้ามที่เราเคยไปก่อนหน้านี้ ไกลจากแสงไฟ ไปสู่ความมืดมิดในยามค่ำคืน เขาไม่ได้หยุดเต้น จนกระทั่งเรามาอยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่นอกบ้าน แล้ว Edward ก็มองตรงไปที่เงาสีดำทมึฬหลังต้นไม้ "ขอบใจมากนะ" Edward บอกกับเงามืดนั้น "สมแล้วที่เป็นนาย" "แน่นอนอยู่แล้ว" เสียงนั้นที่แสนจะคุ้นเคยตอบกลับมาจากความมืดมิด "ส่งเธอให้ฉันได้มั้ย" ถ้า Edward ไม่ได้กอดฉันไว้ ฉันคงจะล้มลงไปแล้ว "Jacob!!!"
Create Date : 18 มกราคม 2552 |
Last Update : 18 มกราคม 2552 17:14:30 น. |
|
14 comments
|
Counter : 663 Pageviews. |
|
 |
|
ดีใจจริงๆเลยค่ะ
แล้วเจอกันอีก 2 ชั่วโมงจ๊า
สนุกมากๆ