ฉันลุกขึ้นยืน

“เธอจะไปไหนน่ะ”

“ฉันทำอะไรไม่ได้แล้วนี่”

เธอเอื้อมมือมาแตะฉัน “อย่าไปเลยนะ”

ฉันรู้สึกราวกับมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันไม่อาจจากเธอไปไหนได้

“ฉันไม่เหมาะกับที่นี่ ฉันต้องกลับไป”

“แล้ววันนี้เธอมาทำไมกันล่ะ” เธอถาม

“แค่มาดูว่าเธอยังมีชีวิตอยู่รึเปล่าน่ะ ฉันไม่เชื่อว่าเธอป่วยตามที่ Charlie บอก”

ฉันไม่อาจอ่านสีหน้าเธอแล้วบอกได้ว่าเธอเชื่อฉันหรือไม่

“เธอจะกลับมาอีกมั้ย ก่อนที่....”

“ฉันจะไม่มาอยู่ที่เวลานั้น เพื่อมาดูเธอตายนะ Bella”

เธอหลบตาลง “เธอพูดถูกแล้ว เธอน่าจะไปซะ”

ฉันเดินตรงไปที่ประตู

“บาย” เธอกระซิบบอกฉัน “ฉันรักเธอนะ Jake”

ฉันเกือบจะหันกลับไปแล้ว ฉันเกือบหมุนตัวกลับไปและคุกเข่าลงเพื่อขอร้องเธออีกครั้ง แต่ฉันรู้ดีว่าฉันต้องเลิกยุ่งกับ Bella ซะ ก่อนที่เธอจะฆ่าฉัน เหมือนที่เธอกำลังจะฆ่า Edward

“แน่ๆสิ” ฉันพึมพำตลอดทางที่เดินออกไปข้างนอก

ฉันไม่เห็นแวมไพร์สักตัว ฉันไม่สนมอเตอร์ไซด์ของฉัน ตอนนี้มันเร็วไม่พอสำหรับฉันอีกต่อไปแล้ว พ่อของฉันต้องบ้าแน่ๆ Sam ด้วย พวกของฉันจะคิดมั้ยว่าพวก Cullens จับฉันได้ก่อนที่ฉันจะมีโอกาสจัดการพวกเขา ฉันไม่สนว่าใครกำลังมองฉันอยู่ แต่ฉันเริ่มออกวิ่ง และกลายร่างเป็นหมาป่า

พวกเขากำลังรอฉันอยู่ แน่นอนว่าพวกเขาต้องรอแน่

Jacob/Jake เสียงทั้งแปดประสานกันในหัวฉันด้วยความผ่อนคลายขึ้น

กลับมาบ้านเดี๋ยวนี้ เสียงคำสั่งจากหัวหน้าหมู่ เขากำลังโกรธมาก

ฉันรู้สึกว่า Paul เฟดหายตัวไป และฉันรู้ดีว่า Billy และ Rachel กำลังรอข่าวอยู่ว่าอะไรเกิดขึ้นกับฉัน Paul ตื่นเต้นมากที่จะรีบไปบอกข่าวดีนี้ ที่ว่าฉันยังไม่ได้ถูกแวมไพร์จัดการ

ฉันไม่ต้องบอกพรรคพวกของฉันหรอกว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาเห็นมันทั้งหมด ...

เห็น Bella ท้องโต เสียงของ Bella ที่บอกว่าเด็กคนนั้นแข็งแรงดี

สีหน้าของ Edward ที่แสนจะเจ็บปวดทรมานเมื่อเห็นมันทำร้ายเธอ

Rosalie ยืนอยู่ใกล้ๆกับ Bella ชีวิตของ Bella ไม่มีความหมายใดๆต่อเธอเลย

และพวกเขาก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย

พวกเขารู้สึกตกใจจนเงียบไปหมด ไม่มีอะไรหลุดปากออกมาแม้แต่คำเดียว

ฉันเกือบถึงครึ่งทางที่จะกลับบ้าน แล้วพวกเขาทั้งหมดก็วิ่งตรงมาหาฉัน

พวกเราเจอกันที่สิบไมล์ห่างจาก La Push ที่ซึ่งจะไม่มีผู้ใดเห็นเรา แล้วทุกคนก็ไปรวมกันที่นั่น

ในหัวของฉันมีแต่เสียงพวกเขาโต้เถียงกันดังไปหมด ทุกคนตะโกนพร้อมกัน

Sam ลุกขึ้นและคำรามกึกก้องในขณะที่เดินไปข้างหลังกลุ่มของเรา Paul และ Jared เคลื่อนไหวราวกับเงาของเขา

ตอนแรกฉันไม่รู้ว่าพวกเขาโมโหอะไร แต่ฉันคิดว่าเป็นเพราะฉันเอง ฉันยุ่งเกินกว่าที่จะสนใจมันตอนนี้ พวกเขาจะทำอะไรฉันก็ได้แต่ยังไงฉันก็จะไม่ปฏิบัติตามคำสั่งอยู่ดี

และแล้วความสับสนทั้งหมายก็รวมเป็นหนึ่งเดียว

นี่มันเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน มันหมายความว่าอย่างไร แล้วนี่อะไรจะเกิดขึ้นเนี่ย

ไม่ปลอดภัย ไม่ถูกต้อง อันตราย

ไม่เป็นธรรมชาติ สัตว์ประหลาด สิ่งที่น่าเกลียดชัง

เรายอมให้มันเกิดขึ้นไม่ได้

ตอนนี้พรรคพวกของฉันเดินอย่างพร้อมเพรียงกัน คิดอย่างพร้อมเพรียงกัน ฉันนั่งอยู่ข้างๆใครสักคนในกลุ่มของฉัน งงเกินกว่าที่จะมองไปข้างๆด้วยสายตาหรือด้วยใจก็ตามว่าใครอยู่ข้างๆฉัน ในขณะที่พรรคพวกของฉันกำลังล้อมกันเป็นวงกลม

สนธิสัญญาไม่ครอบคลุมเรื่องนี้นะ

นี่ทำให้ทุกคนเป็นอันตรายกันหมด

ฉันพยายามที่จะทำความเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ว่ามันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ภาพในจิตใจของพวกเขามีมากมาย แต่ภาพที่แย่ที่สุดคือ รอยช้ำตามตัวของ Bella และสีหน้าของ Edward ที่ทุกข์ทรมานราวกับถูกไฟเผา

พวกเขาก็กลัวมันด้วยเหมือนกัน

แต่พวกเขาจะไม่ทำอะไรมันทั้งนั้น

ปกป้อง Bella Swan

เราจะไม่ยอมปล่อยให้สิ่งนั้นมีอิทธิพลเหนือเรา

ความปลอดภัยของครอบครัวของเรา ทุกคนที่นี่ สำคัญกว่าชีวิตมนุษย์เพียงคนเดียว

ถ้าพวกเขาไม่ฆ่ามันซะ พวกเราก็ต้องเป็นคนจัดการมันแทน

ปกป้องเผ่าพันธุ์ของเรา

ปกป้องครอบครัวของเรา

เราต้องฆ่ามันก่อนที่จะสายเกินไป

อีกความทรงจำหนึ่งของฉัน คราวนี้เป็นเสียงของ Edward สิ่งนั้นกำลังเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

ฉันพยายาที่จะจดจ่อกับเสียงใดเสียงหนึ่ง

ไม่มีเวลาแล้ว Jared คิด

นั่นหมายถึงการต่อสู้นะ Embry เอ่ยเตือน ที่เลวร้ายด้วย

พวกเราพร้อมแล้ว Paul ยืนกราน

เราต้องทำให้พวกเขาตั้งตัวไม่ติด Sam คิด

ถ้าเราจับพวกเขาแยกออกจากกัน เราก็สามารถจัดการพวกเขาทีละคนได้ มันจะเพิ่มโอกาสที่จะทำให้เราชนะมากขึ้น Jared คิด พยายามหากลยุทธในการต่อสู้

ฉันส่ายหัวเบาๆ พยายามถ่ายน้ำหนักลงบนเท้าทั้งสองข้าง เหมือนกับว่าหมาป่าที่อยู่รอบๆฉันจะทำให้ฉันรู้สึกคลื่นไส้หน่อยๆแล้ว หมาป่าตัวข้างๆฉันลุกขึ้นเหมือนกัน ไหล่ของเขาผลักมาที่ฉัน

เดี๋ยวก่อน ฉันคิด

ทุกคนหยุดการเคลื่อนไหวไปจังหวะหนึ่ง  แล้วก็เดินต่อไปอีกครั้ง

เรามีเวลาน้อยมาก Sam บอก

แต่ พวกนายคิดอะไรอยู่น่ะ เมื่อตอนกลางวันนายบอกว่านายจะไม่โจมตีเขาเพราะว่ามันจะละเมิดสนธิสัญญา แต่ตอนนี้นายกำลังวางแผนที่จะลอบโจมตีเขา ทั้งๆที่สนธิสัญญาก็ยังคงมีอยู่นี่อ่ะนะ

นี่ไม่ใช่สิ่งที่ในสนธิสัญญาของเราคาดไว้ว่าจะเกิดขึ้นนะ Sam บอก นี่มันเป็นอันตรายต่อมนุษย์ทุกคนในพื้นที่นี้เลย เราไม่รู้ว่าไอ้สิ่งมีชีวิตนั่นเป็นตัวอะไร แต่เรารู้ว่าสิ่งนั้นแข็งแรงมากและกำลังโตอย่างรวดเร็ว และมันก็เด็กเกินกว่าที่จะทำตามสนธิสัญญาใดๆทั้งนั้น จำพวกแวมไพร์เกิดใหม่ที่เราสู้ได้มั้ย ทั้งป่าเถื่อนและรุนแรง เกินกว่าที่เข้าใจเหตุผลหรือถูกควบคุมได้ ลองคิดดูสิ แล้วนี่ยังถูกปกป้องโดยพวก Cullens

เราไม่รู้หรอกนะ ฉันพยายามที่จะขัดจังหวะ

ใช่ เราไม่รู้ เขายอมรับ และเราจะไม่ยอมเสี่ยงกับไอ้สิ่งที่เราไม่รู้เป็นอันขาด เรายอมให้พวก Cullens มีชีวิตอยู่ได้เพราะว่าเรามั่นใจเหลือเกินว่าพวกนั้นจะไม่เป็นอันตรายต่อใคร แต่เราไม่อาจจะเชื่อใจสิ่งนี้ได้เลย

พวกเขาไม่ได้ไม่ชอบมันมากกว่าเราหรอกนะ

Sam หวนนึกถึงใบหน้าของ Rosalie คนที่ปกป้องสิ่งนั้นอยุ่ และโชว์ความคิดนี้ให้กับทุกคนได้เห็น

บางคนพร้อมแล้วที่จะสู้เพื่อมัน ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม

มันเป็นแค่เด็กทารกน่ะ แค่ร้องไห้เสียงดังก็เท่านั้น

ไม่นานหรอก Leah กระซิบบอกฉัน

Jake นี่มันเรื่องใหญ่นะ เราจะเพิกเฉยไม่ได้หรอก  Quil เอ่ยออกมา

นายกำลังจะทำให้เรื่องนี้ใหญ่เกินกว่าที่ควรจะเป็นนะ ฉันโต้แย้งไป คนเดียวที่ได้รับอันตรายในที่นี้คือ Bella

แล้วเธอก็เป็นคนเลือกเองด้วย.....อีกครั้ง Sam บอก แต่คราวนี้การตัดสินใจของเธอมีผลต่อเราทุกคน

ฉันไม่คิดอย่างนั้น

เราเสี่ยงไม่ได้หรอก เราไม่ยอมให้ผีดูดเลือดออกล่าเหยื่อในพื้นที่ของเราหรอก

งั้นบอกพวกเขาให้จากไปซะสิ หมาป่าที่เอ่ยสนับสนุนฉันเอ่ยออกมา แน่นอนว่าเป็น Seth นั่นเอง

แล้วปล่อยให้ไอ้สิ่งชั่วร้ายนั้นไปทำร้ายคนอื่นเหรอ เมื่อพวกผีดูดเลือดข้ามมาที่พื้นที่ของเรา เราทำลายมัน ไม่ว่าพวกมันวางแผนว่าจะไปออกล่าที่ไหนก็ตาม เราปกป้องทุกคนที่เราสามารถทำได้

Create Date : 27 มกราคม 2552
Last Update : 27 มกราคม 2552 17:04:41 น.		18 comments
Counter : 1148 Pageviews.
Share Tweet