|
|
เปิดกรุขบวนโจร
เสี้ยวสามก๊ก
เปิดกรุขบวนโจร
"เล่าเซี่ยงชุน"
ในสงครามสามก๊ก ที่รบพุ่งกันตั้งแต่ ประมาณ พ.ศ.๗๒๖ เป็นต้นมานั้น ต้นเหตุเกิดขึ้นจากพระเจ้าเลนเต้ มีความอ่อนแอในการปกครอง จึงมีผู้คนที่ไม่เคารพยำเกรงอำนาจ พากันตั้งตัวเป็นใหญ่หลายกลุ่มหลายพวกทั่วทั้งแผ่นดิน พวกแรกก็คือโจรโพกผ้าเหลือง ซึ่งปล่อยผมยาวไม่เกล้ามวยเช่นชาวบ้านธรรมดา แล้วเอาผ้าสีเหลืองคาดศีรษะไว้เป็นสำคัญ
หัวหน้าของโจรกลุ่มนี้เป็นพี่น้องสามคน คือ เตียวก๊ก เตียวโป้ และเตียวหลียง ตั้งตัวเป็นใหญ่อยู่ที่เมืองกิลกกุ๋น และมีหัวเมืองที่เข้าเป็นพวกด้วย อีกเจ็ดเมือง มีไพร่พลทหารเกือบห้าสิบหมื่น ก็ยกไปตีเมืองตุ้นก้วน เมืองเฉงจิ๋ว เมืองกงจ๋ง เมืองเองฉวน เมืองจงก๋ง เมืองโหเฉียง แต่ก็ถูกปราบปราม ด้วยกองทัพของเมืองหลวง และกองอาสาสมัครจากหัวเมือง จนเตียวก๊ก กับเตียวเหลียงถูกแม่ทัพหลวงฆ่าตาย ที่เมืองโฉหยง ส่วนเตียวโป้ถูกล้อมอยู่ที่เมืองเยียงเซีย ก็ถูก ลิ่วล้อของตนเอง ลอบฆ่าและตัดศีรษะส่งมาให้แม่ทัพอีกคนหนึ่ง
แต่โจรก๊กนี้ก็ยังไม่สิ้นเชื้อสาย เตียวฮ่อง ฮั่นต๋ง และ ซุนต๋อง ตัวนายรองก็ตั้งตนเป็นใหญ่ มีไพร่พลเหลืออีกหลายหมื่น ก็เที่ยวปล้นตีบ้านเมืองอีกหลายเมือง จนถึงเมืองอ้วนเซีย กองทัพเมืองหลวงซึ่งมีจูฮีเป็นแม่ทัพ และเล่าปี่กวนอูเตียวหุย ก็ไปในกองทัพนี้ด้วย เข้าล้อมไว้จนภายในเมืองขัดสนเสบียงอาหาร ฮันต๋งจึงส่งลิ่วล้อออกมาขอยอมอ่อนน้อม แต่แม่ทัพไม่รับ แกล้งเปิดช่องไว้ทางด้านตะวันออก แล้วยกพลเข้าตีหักเอาเมือง พวกโจรต้องถอยออกทางด้านที่ว่าง ในระหว่างที่แตกไปนั้น ฮันต๋งก็ถูกยิงด้วยเกาทัณฑ์ตกม้าตาย
ส่วนเตียวฮ่องกับซุนต๋อง เมื่อถอยไปตั้งหลักได้แล้ว ก็รวบรวมพล เข้าตีเอาเมือง อ้วนเซียคืนได้อีก พอดีซุนเกี๋ยนเจ้าเมืองต๋องง่อยกพลมาช่วยทัพหลวง เข้าตีทางด้านใต้ ซุนเกี๋ยน เป็นผู้กล้าหาญก็ปีนกำแพงเมืองขึ้นไป ฆ่าฟันพวกโจรบนเชิงเทินตายไปหลายสิบคน เตียวฮ่องก็ขึ้นม้าจะเข้าสู้รบด้วย แต่กลับถูกซุนเกี๋ยนชิงง้าวของตัวเองฟันตาย ซุนต๋องเห็นจะสู้ไม่ไหวก็ชักม้าจะหนี เลยถูกเล่าปี่เอาเกาทัณฑ์ยิง ตกม้าตายไป
คูเสง เป็นพวกโจรโพกผ้าเหลืองอีกคนหนึ่ง ซึ่งออกไปตั้งตัวอยู่ที่เมืองเตียงสา และ เตียวกี กับ เตียวซุ่น ก็ยึดเมืองยีหยงเป็นขบถต่อเมืองหลวง จึงมีรับสั่งให้ซุนเกี๋ยนไปเป็นเจ้าเมืองเตียงสา ซุนเกี๋ยนก็ปราบโจรก๊กคูเสงเรียบร้อยลง กับให้เล่าหงีเจ้าเมืองอิจิ๋ว ไปตีพวกขบถที่เมืองยีหลง เล่าหงีเป็นญาติกับเล่าปี่จึงตั้งเล่าปี่ให้เป็นนายทหาร ยกพลไปตีเมืองยีหยง เล่าปี่เข้าล้อมเมืองอยู่หลายวัน พวกไพร่พลก็คิดคดลอบฆ่าเตียวซุ่นขณะที่นอนหลับอยู่ แล้วตัดศีรษะพากันเอา
ไปให้เล่าปี่ เตียวกีรู้ข่าวและเห็นลิ่วล้อพากันเอาใจออกห่างเป็นอันมาก ก็สิ้นความคิดจึงเอากระบี่เชือดคอตายไป
ต่อมาหลังจากพระเจ้าเลนเต้สวรรคต และตั๋งโต๊ะยกทัพมายึดครองเมืองหลวงถอดหองจูเปียนออกจากราชสมบัติ แล้วแต่งตั้งหองจูเหียบผู้น้องขึ้นเป็นพระเจ้าเหี้ยนเต้แทน จนโจโฉรวบรวมกองทัพหัวเมืองเข้ามาปราบปราม แต่กลับพ่ายแพ้ตั๋งโต๊ะ ต้องไปตั้งตัวอยู่ทางภาคตะวันออก จากนั้นตั๋งโต๊ะถูกฆ่าตาย โจโฉมีความชอบ ปราบปรามพวก โจรโพกผ้าเหลืองที่เมืองเซียงจิ๋วลงราบคาบ ได้เชลยพวกโจรมาเป็นทหารเพิ่มขึ้นอีกยี่สิบหมื่น ได้รับแต่งตั้งให้เป็นใหญ่อยู่ที่เมืองกุนจิ๋ว ปกครองภาคตะวันออกทั้งหมด
โจโฉก็เกลี้ยกล่อมผู้มีสติปัญญา มาเข้าเป็นพวกมากมายรวมทั้ง อิกิ๋ม ซึ่งเป็นโจรอยู่ที่เมืองกิเป๋ง ก็มาสมัครเป็นทหารอยู่ด้วย และได้รับราชการอยู่กับโจโฉ จนกระทั่งโจโฉถึงแก่ความตาย ในอีกเกือบสามสิบปีต่อมา ซึ่งคงจะได้เล่าในโอกาสต่อไป
เมื่อโจโฉได้เป็นใหญ่อยู่ที่เมืองกุนจิ๋วแล้ว ก็ส่งคนให้ไปรับโจโก๋ผู้บิดาที่เมืองตันลิวมาอยู่ด้วย แต่เมื่อขบวนเกวียนผ่านเมืองชีจิ๋ว เจ้าเมืองได้เชิญให้เข้าไปพักในเมืองสองวัน แล้วก็ให้ เตียวคี คุมทหารห้าร้อยไปส่งโจโก๋ให้ถึงเมืองกุนจิ๋ว แต่พอเดินทางไปถึงวัดแฮหุยเวลาจวนค่ำฝนตกหนัก ต้องหยุดพักในวัด เตียวคีซึ่งเดิมเป็นโจรโพกผ้าเหลืองเกิดความโลภ ก็ชวนพรรคพวกฆ่าโจโก๋ และครอบครัวตายเรียบ แล้วก็เก็บทรัพย์สินเอาไปหมด พร้อมกับเผาวัดเสีย และพากันหนีไปอาศัยหลบซ่อนอยู่ในป่าเขา
โจโฉก็หาว่าเจ้าเมืองชีจิ๋วรู้เห็นเป็นใจ จึงยกกองทัพมาล้อมเมืองไว้ จะเหยียบเมืองชีจิ๋วให้ราบเป็นหน้ากลอง ที่ปรึกษาก็แนะนำให้มีหนังสือ ไปขอความช่วยเหลือจากเมืองปักไฮ พอดีขณะที่คนนำสารไปถึงเมืองปักไฮ กวนไฮ พวกโจรโพกผ้าเหลืองอีกกลุ่มหนึ่งคุมพลสี่ห้าหมื่น มาล้อมเมืองไว้ เจ้าเมืองปักไฮจึงส่งคนไปหาเล่าปี่ที่เมืองเพงงวนก๋วน ขอให้ยกทัพมาช่วย พอกองทัพของเล่าปี่มาถึง กวนไฮก็เข้ารบกับกวนอูได้สามสิบเพลง ก็ถูกกวนอูเอาง้าวฟันขาดสองท่อนไป
ในที่สุดก็มีกองทัพจากเมืองต่าง ๆ ไปช่วยเมืองชีจิ๋วจนมีกำลังพอที่จะยันกองทัพของโจโฉได้ และทางเจ้าเมืองตันลิวก็ให้ลิโป้ทหารเอกผู้มีฝีมือ ยกทัพไปตีถึงเมืองกุนจิ๋ว ทำให้โจโฉต้องถอยจากเมืองชีจิ๋ว โดยยังไม่ทันได้แก้แค้นให้สมอยาก
ต่อมาก็มีโจรโพกผ้าเหลืองอีกกลุ่มหนึ่งคือ โฮงี อุยเซียว และ โฮปัน ตั้งตัวอยู่ที่เมืองเอ๊งจิ๋ว โจโฉรู้ข่าวก็ยกกำลังไปปราบ พวกโจรก็ยกมาตั้งรับที่ตำบลเขาเองสัน โฮปันก็ควงกระบองเหล็ก เข้าฟาดกับโจหองทหารเอกผู้เป็นญาติกับโจโฉ สู้กันได้ห้าสิบเพลงก็ถูกโจหองเอาง้าวฟันตาย อุยเซียวก็ถูกจับตัวได้ ส่วนโฮงีนั้นพาลิ่วล้อประมาณสองร้อยคน หนีออกจากค่ายไป
ถึงเชิงเขาแห่งหนึ่ง ก็เจอกับชายคนหนึ่งสูงใหญ่ ขี่ม้าถือง้าวขวางทางอยู่ โฮงีเข้ารบได้เพลงเดียวก็ถูกจับตัวได้ ลูกน้องอีกสองร้อยเศษก็ยอมแพ้หมด โฮงีก็พาชายผู้นั้นเข้าไปอยู่ในถ้ำของตน ชายผู้นั้นชื่อ เคาทู
วันต่อมาโจโฉให้เตียนอุยทหารองครักษ์ คุมพลมาตามจับโฮงีพอถึงเชิงเขา เคาทูก็พาพวกโจรออกไปรบกับเตียนอุย ตั้งแต่เที่ยงจนเย็นทั้งคนทั้งม้าก็สิ้นกำลังต้องแยกกันไป พอรุ่งขึ้นเตียนอุยยกพลมาใหม่ คราวนี้รบกันได้สามสิบเพลง เตียนอุยก็ถอยหนี พอเคาทูไล่ตามทหารของเตียนอุยก็ระดมยิงเกาทัณฑ์ขัดขวางจนต้องกลับเข้าถ้ำ
รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่ง เตียนอุยคุมทหารร้อยคนมาร้องท้าทายที่ปากถ้ำ เคาทูก็ขับม้าเข้ารบทันที ฟาดกันได้สิบเพลง เตียนอุยก็หนีอีกพอเคาทูไล่ตาม ก็ตกลงไปในหลุม ที่เตียนอุยขุดดักไว้ จึงถูกจับตัวไปให้โจโฉ พอโจโฉเห็นรูปร่างท่าทางองอาจสมเห็นทหาร ก็เกลี้ยกล่อมให้รับราชการด้วย เคาทูก็ยินดีจึงพาโฮงีและพรคพวกทั้งหมดมามอบให้โจโฉ เคาทูก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนายทหารเอก พวกลิ่วล้อก็ได้รับแจกเงินทองเสื้อผ้าทั่วทุกคน แต่โฮงีกับอุยเซียวถูกสั่งให้เอาไปประหารชีวิต และตัดศีรษะเสียบประจานไว้ มิให้ผู้ใดเอาเยี่ยงอย่างสืบไป
ต่อมาทางฝ่ายเมืองหลวง ลิฉุยกับกุยกีผู้ว่าราชการฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นได้เกิดขัดใจกัน ต่างก็จะแย่งชิงเอาพระเจ้าเหี้ยนเต้เชิดไว้ข้างตน จึงมีขุนนางที่จงรักภักดีเช่นตังสิน และเอียวฮองซึ่งเดิมเป็นพวกลิฉุย ก็พาฮ่องเต้หนีออกจากเมืองไป ทั้งลิฉุยและกุยกีก็ยกทหาร ติดตามไปชิงคืน ตังสินจึงมีหนังสือไปชักชวนพวกโจร ที่อยู่แดนเมืองโฮตั๋งให้มาช่วย แล้วจะอภัยโทษให้
นายโจรสามคนคือ หันเซียม ลิงัก และ โฮจ๋าย ก็คุมพรรคพวกมาคอยป้องกันรักษาฮ่องเต้ พอถึงตำบลอยู่เอี๋ยง ก็พบกับกองทหารของลิฉุยและกุยกี ซึ่งกลับไปรวมกันแล้ว ก็เข้าสู้รบเป็นสามารถ ทหารและโจรฝ่ายฮ่องเต้สู้ไม่ไหว ก็พาฮ่องเต้หนีไปจนถึงริมฝั่งแม่น้ำฮองโห ลิงักก็ไปหาเรือมาได้ลำหนึ่ง พาฮ่องเต้กับมเหสีลงเรือข้ามฟาก มีขุนนางและทหารชิงกันลงเรือจนเกือบจะล่ม ลิงักก็ถอดกระบี่ออกฟันตายไปหลายคน จึงพาฮ่องเต้ข้ามน้ำไปได้ แล้วก็กลับมารับอีกหลายเที่ยวแต่ยังไม่ทันหมดทหารของลิฉุยกับกุยกีมาถึง จึงต้องทิ้งคนที่เหลือไว้ แล้วหาเกวียนมารับฮ่องเต้กับมเหสีเสด็จรอนแรมต่อไป ส่วนโฮจ๋ายที่คุมพลอยู่ระวังหลังนั้น ถูกยิงด้วยเกาทัณฑ์ตาย
พระเจ้าเหี้ยนเต้กับผู้ติดตามพักอยู่ที่เมืองโห้ลาย จนลิฉุยกุยกีเลิกติดตามแล้ว ตังสินก็คิดจะพาฮ่องเต้ กลับไปเมืองลกเอี๋ยง ซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่า แต่ลิงักไม่เห็นด้วยจะขออยู่ที่เดิม แต่พอตังสินกับหันเซียมพาฮ่องเต้เสด็จไปแล้ว ลิงักกลับไปเข้าเป็นพวกลิฉุยกุยกี อาสาจะไปจับพระเจ้าเหี้ยนเต้ ซึ่งกำลังเดินทาง พอถึงเขากิสานเวลาดึกประมาณสามยามเศษ ลิงักคุมพลไปทันขบวนของฮ่องเต้ แต่ยังไม่ทันจะทำประการใด ก็ถูกซิหลงทหารเอกของเอียวฮอง ควงขวานฟันตกม้าตาย เมื่อมาถึงเมืองลกเอี๋ยงแล้ว หันเซียมก็ได้รับราชการอยู่กับฮ่องเต้ต่อไป
ต่อมาโจโฉได้รับสั่งให้ยกทัพมาปราบลิฉุยและกุยกี จนแตกกระเจิงต้องหนีเข้าป่าไปแล้ว โจโฉก็ได้เป็นมหาอุปราช จึงพาพระเจ้าเหี้ยนเต้ไปอยู่เมืองฮูโต๋ ขณะเมื่อกำลังเดินทางอยู่ นั้นเอียวฮองหันเซียมและซิหลงก็คุมทหารมาสกัดทางไว้ โจโฉส่งเคาทูออกมารบกับซิหลงถึงห้าสิบเพลงก็มิได้แพ้ชนะกัน วันหลังจึงส่งคนไปเกลี้ยกล่อมซิหลงจนหนีไปเข้าด้วยโจโฉ พอเอียวฮองรู้ข่าวก็คุมทหารตามไป ก็ถูกโจโฉล้อมไว้ หันเซียมก็พาทหารตามไปช่วยแก้เอาเอียวฮองออกจากที่ล้อมได้ แล้วพากันหนีไปอยู่ที่เมืองลำหยง
ฝ่ายอ้วนสุดเจ้าเมืองลำหยง ได้ตราหยกสำหรับกษัตริย์ไว้ครอบครองก็คิดจะตั้งตัวเป็นฮ่องเต้ จึงผูกมิตรกับลิโป้เจ้าเมืองชีจิ๋วด้วยการสู่ขอบุตรสาวลิโป้ มาแต่งงานกับบุตรชายของตนแต่ลิโป้กลับจับเถ้าแก่ส่งไปให้โจโฉฆ่าเสีย จึงยกกองทัพเจ็ดกองไปตีเมืองชีจิ๋ว กับเมืองบริวารอีกหกเมืองพร้อมกัน ให้หันเซียมไปตีเมืองแห้ฝือ และให้เอียวฮองไปตีเมืองจุนสัว แต่ทั้งสองนายอยู่กับอ้วนสุดไม่มีความสุข จึงเป็นใส้ศึกให้กับลิโป้ ทำให้ตีกองทัพของอ้วนสุดแตก ต้องถอยกลับเมืองลำหยง
หันเซียมและเอียวฮอง ก็ได้รับความชอบเป็นเจ้าเมืองกินโต๋และเมืองลองเอี๋ย ต่อมาโจโฉยกกองทัพจะไปตีเมืองลำหยง เล่าปี่ซึ่งเป็นเจ้าเมืองอิจิ๋ว และยังเป็นพวกเดียวกับโจโฉอยู่ ได้ข่าวว่าหันเซียมกับเอียวฮอง ทำหยาบช้าต่ออาณาประชาราษฎรตามสันดานเดิม จึงทำอุบายเชิญมากินโต๊ะ แล้วก็ให้กวนอูกับเตียวหุยฆ่าเสีย และตัดศีรษะไปให้โจโฉเอาความชอบ ได้รับบำเหน็จรางวัลเป็นอันมาก
ขบวนการโจรห้าร้อยในสามก๊ก ยังไม่หมดเพียงแค่นี้ แต่เห็นว่าได้เล่ามามากพอที่จะทำให้ท่านผู้อ่านมึนงงกับชื่อแซ่ ที่อ่านออกเสียงลำบาก ตามสมควรแล้ว จึงขอพักไว้แค่นี้ก่อน และ จะได้ค้นหาเอามาเล่าให้อ่านกันอีก ในโอกาสหน้า.
##########
| Create Date : 30 มิถุนายน 2559 |
| Last Update : 30 มิถุนายน 2559 14:23:11 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 370 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [