• หน้าบ้านชานเรือน
• เรื่องสั้น
• เปาบุ้นจิ้น...ผู้ทรงความยุติธรรม
• บันทึกของคนเดินเท้า
• คุ้ยวรรณคดี สามก๊ก
• สังสรรค์สนทนา
• ฮ่องเต้ห้าแผ่นดิน
• รวมร้อยกรอง
• กว่าจะถึงวันนี้
• ขุนโจรแห่งเขาเนียซัวเปาะ
• ธรรมะคือคุณากร
• ขุนช้างขุนแผน ฉบับรวบรัด
• พระอภัยมณี ฉบับเร่งรัด
• คนดีแผ่นดินซ้อง
• คนซื่อแห่งกังหนำ
• พงศาวดารจีนยุครัตนโกสินทร์
• นักรบสองแผ่นดิน
• ทหารเสือแผ่นดินถัง
• ยอดคนแผ่นดินเหม็ง
• คนชั่วแผ่นดินจิ้น
• ย้อนอดีต ของ พญาเขินคำ
• เรื่องสั้นหรรษา
• เรื่องเล่าของคนวัยทอง
• เรื่องธรรมดาของคนธรรมดา
• ย้อนอดีต
• สัพเพเหระคดี
• อะไรก็ได้
• บันทึกของผู้เฒ่า
• ฝึกหัดวางภาพ
• ภาพเก่าเล่าเรื่อง
• ผู้เฒ่าเล่าอดีต
• เรื่องของคนกับหมาและแมว
• พลิกพงศาวดาร
• หลานปู่
• บันทึกของผู้เฒ่า ๒๕๕๕
• เรื่องไม่ขำ
• นิทานชาวสวน
• หลากชีวิตในพงศาวดารจีน
• สยุมภู ทศพล
• สามก๊กฉบับคำกลอน
• สามก๊กคำกลอนประกอบภาพ
• สามก๊กฉบับคำกลอน ขบวนที่ ๒
• เก็บตกจากตู้หนังสือ
• คุยกับเจียวต้าย
• โลกสดใส
• ตำนานลิ่วล้อ
• คุ้ยสามก๊ก
• คลังแห่งปัญญา
• ทบทวนนิยายจีน
• สามก๊กฉบับคำกลอนขบวนที่ ๓
• ทบทวนสามก๊ก
• จากคลับสามก๊ก
• เรื่องเล่าจากอดีต
• จากกระทู้นอกเรื่อง
• ภาพในอดีต
• นิยายธรรมะ
• สามก๊กฉบับมหาอุปราช
• ภาพเก่าเล่าอดีต
• ยิ้มคนเดียว
• สามก๊กฉบับลายคราม
• สามก๊กฉบับลิ่วล้อ

ถ้าเป็นภรรยา เรื่องสั้นหรรษา ถ้าเป็นภรรยา สมชายนั่งรถไฟชั้นสองปรับอากาศ ที่เรียกว่าโบกี้นอนโท ในเวลาค่ำต้องตะเกียกตะกายขึ้นไปนอนเตียงบน ส่วนเตียงล่างเป็นของหญิงสาวสวยปานกลางนางหนึ่ง ซึ่งเธอยังไม่นอนจริงจัง คงเปิดม่านไว้ และนอนอ่านหนังสือจากไฟหัวเตียงอยู่จนดึก สมชายรู้สึกว่าแอร์ในรถเย็นมากจนหนาว จนผ้าห่มที่มีอยู่ไม่อุ่นพอ จึงชะโงกลงมาถามว่า “ทานโทษครับผมหนาวจัง ถ้าคุณไม่ใช้ผ้าห่มผืนนั้น ขอให้ผมได้ไหมครับ” “สมมุติว่าฉันเป็นภรรยาคุณนะคะ” “ดีครับ” สมชายรู้สึกกระปรี้กระเปร่า “ฉันจะบอกว่า” เธอเว้นเปลี่ยนเสียงนิดนึง “ไปขอพนักงานเขาเองซิไป๊” . .......................ฮา.................................... จากคุณ : เจียวต้าย - [ 25 ก.พ. 52 08:30:49 ]   Create Date : 03 พฤษภาคม 2559     Last Update : 3 พฤษภาคม 2559 17:37:59 น. Counter : 978 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ขนาดไหน เรื่องสั้นหรรษา ขนาดไหน สมปองอยากจะซื้อของขวัญวันแต่งงานครบรอบสามสิบปีให้ภรรยา จึงเข้าไปเดินเตร่อยู่ในศูนย์การค้าใหญ่แห่งหนึ่ง และมาหยุดอยู่ที่แผนกชั้นในผู้หญิง เขาถามราคาเสื้อยกทรงขนาดต่าง ๆ ที่แขวนโชว์อยู่เป็นแถว เมื่อทราบแล้วว่าไม่แพงก็ตกลงใจจะซื้อตัวหนึ่ง แต่ไม่รู้จะเลือกอย่างไร หญิงสาวผู้ขายจึงแนะว่า “คุณลุงลองเทียบขนาดดูซิคะว่า ประมาณลูกมะพร้าว หรือส้มโอ หรือซาลาเปา ล่ะคะ” “เอ....ดูจะเหมือนไข่ดาวมากกว่านะครับ” ................................ฮา.................................. แก้ไขเมื่อ 26 ก.พ. 52 21:53:54 จากคุณ : เจียวต้าย - [ 26 ก.พ. 52 08:29:47 ]   Create Date : 03 พฤษภาคม 2559     Last Update : 3 พฤษภาคม 2559 17:32:17 น. Counter : 281 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ไม่ลงชื่อ เรื่องสั้นหรรษา ไม่ลงชื่อ สมชายพาใบหน้าอันซีดเซียว แสดงความวิตกทุกข์ร้อน เข้าไปหานักสืบในสำนักงาน พร้อมกับบอกว่า “ผมขอความกรุณาจากคุณนักสืบ ให้ช่วยติดตามหาชายคนหนึ่งครับ” “บอกมาเลยครับ” นักสืบผู้มีชื่อเสียงแสดงความกระตือรือร้น “จะให้ติดตามลูกหนี้ หรือพวกต้มตุ๋นหลอกลวงทรัพย์ หรือชายชู้ ได้ทั้งนั้นครับ” “มันไม่ใช่พวกนั้นหรอกครับ มันขู่หมายเอาชีวิตผม” “เรื่องมันเป็นยังไงครับ” นักสืบซักไซ้ถึงรายละเอียด สมชายจึงควักกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาอ่านให้นักสืบฟัง “มันขู่ว่า.........ถ้านายไม่เลิกยุ่งกับเมียฉันละก็ นายต้องเจอสิบเอ็ด ม.ม.แน่” สมชายเงยหน้าขึ้น แววตาของเขาหม่นหมอง “ผมไม่รู้จะทำยังไงดีครับ คุณช่วยผมด้วย” “ก็ไม่ยากอะไร คุณก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนี้เสีย ก็ สิ้นเรื่อง” “มันไม่ง่ายอย่างนั้นซีครับ” “ทำไม คุณเลิกกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้หรือครับ” “ไม่ใช่ยังงั้น...........ที่ผมกลุ้มอยู่นี่ก็เพราะ จดหมายฉบับนี้มันไม่ได้ลงชื่อว่า ใครเป็นคนส่งน่ะครับ” ........................ฮา.................................... จากคุณ : เจียวต้าย - [ 7 มี.ค. 52 06:34:47 ]   Create Date : 03 พฤษภาคม 2559     Last Update : 3 พฤษภาคม 2559 16:53:51 น. Counter : 266 Pageviews.   1 comment Share Tweet

๓๓.รอดเพราะบัตร เรื่องสั้นไม่หรรษา (๓๓) นานมาแล้ว เมื่อ ๓๐ กว่าปีก่อน ผมกลับจากไปทัศนาจรต่างจังหวัดกลับมาตอนดึก เอาถุงอุปกรณ์การดื่มพาดบ่าเดินเข้าซอยสวนอ้อย แยกซอย ๓ มีแสงไฟฉายส่องมาจากข้างหลังและเสียงตะโกน "ลุง...ลุง..." (สงสัยคงจะแก่มานานแล้ว) ผมไม่ได้หยุดเดิน จึงมีเสียงรองเท้ากุบกับมาข้างหลัง เมื่อมาถึงตัวผมจึงหันหน้ากลับไป ผู้ที่ตามมาเป็นนายสิบตำรวจ คงจะเห็นว่าหน้าตายังไม่แก่เท่าไร เขาบอกเสียงไม่เข้มว่า "เชิญไปพบผู้หมวดหน่อยซิ" ผมทำเสียงแข็งถามว่า "ทำไมไม่เดินมาหาผมล่ะ" เขาคงจะแปลกใจเสียงจึงอ่อนลงไปอีก "เอาะเถอะย้อนไปหาผู้หมวดหน่อย" ผมก็เดินกลับไปหารถจักรยานยนต์ที่จอดอยู่ที่ซอยกลาง มีนายร้อยตำรวจโทยืนอยู่ ถามด้วยเสียงเข้ม "ในถุงมีอะไรตุง ๆ เปิดดูซิ" ผมก็แหวกถุงให้ท่านเห็นว่า เป็นแตงโมลูกหนึ่ง ที่เพื่อนฝากให้มากินที่บ้าน ผู้หมวดเสียงอ่อนลง "เอาบัตรประชาชนมาดูหน่อยซิ" ผมก็ควักกระเป๋าหลังหยิบบัตรข้าราชการออกมาส่งให้ ผู้หมวดเปิดดูเห็นเป็นบัตรทหารมีรูปร้อยเอก เสียงเลยดีขึ้นอีก "ขอโทษครับที่รบกวน เชิญได้เลยครับ" ...................ฮา.........................   Create Date : 12 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 24 กันยายน 2555 9:25:50 น. Counter : 672 Pageviews.   7 comment Share Tweet

๓๒.ทุกข์ของผู้เฒ่า ๓๒. ทุกข์ของผู้เฒ่า ในงานวันฉลองครบรอบกี่ปีก็ไม่ทราบ ของการเปิดบ้านพักคนชราแห่งนั้น ท่านประธานซึ่งเป็นอธิบดีของกรมที่เกี่ยวข้อง หลังจากเสร็จพิธีสงฆ์แล้ว ก็เดินไปเยี่ยมตามโต๊ะอาหารซึ่งจัดเลี้ยงคนชราผู้พักอาศัยทีละโต๊ะ เมื่อถามถึงสาเหตุที่ต้องมาอยู่บ้านพักของคนชราแห่งนี้ ท่านประธานเดินผ่านมาถึงหญิงชราและชายชราคู่หนึ่ง นั่งอยู่ใกล้ชิดติดกันแต่ไม่มองหน้ากันเลย หัวหน้าหญิงเจ้าของสถานที่ ซึ่งเดินตามหลังท่านประธาน ก็เรียนว่าทั้งคู่เพิ่งเข้ามาเมื่อวานนี้เอง เมื่อท่านประธานถามหญิงชรา ว่ามีอะไรขาดตกบกพร่องบ้าง ก็ได้รับคำตอบว่า “ พ่อคุณเถอะ อะไรอะไรก็ดีพร้อมหมดทุกอย่างแล้ว อยากรู้นิดเดียวว่า อีตาแก่คนนี้....” ว่าพลางคุณยายก็บุ้ยหน้าไปทางชายชราที่นั่งเคียงข้าง “ แกเป็นใครมาแต่ไหนกันจ๊ะ ถึงได้ยัดเยียดให้มานอนอยู่ร่วมห้องคู่กับฉันน่ะยะ “ หัวหน้าหญิง รีบแย้งว่า “ ก็ไม่ใช่สามีคุณยายหรอกหรือคะ “ คุณยายสั่นศีรษะดิก แล้วหันไปค้อนคุณตาเสีย สองวงซ้อน “ ตั้งแต่เกิดมาจนป่านนี้ ฉันก็เพิ่งเห็นหน้าเขา เมื่อคืนก่อนนี้เองย่ะ “ เธอจึงหันไปถามฝ่ายชายบ้าง “แล้วคุณตาเป็นใคร มาแต่ไหนล่ะคะ “ “ จะมาถามอะไรตอนนี้ล่ะยะ “ คุณตาสนองด้วยน้ำเสียงมะนาวหน้าแล้ง “ ฉันออกมาเดินยืดเส้นยืดสาย แล้วก็นั่งพักเหนื่อยอยู่ข้างถนน ไม่รู้ใครมาจูงฉันกับยัยนี่ขึ้นรถมานอนค้างอ้างแรมอยู่ที่นี่แหละ “ คุณผู้หญิงหัวหน้าสถานที่ ก็รีบอธิบายว่า มีผู้แจ้งว่าสองตายายนี้ไม่มีผู้เลี้ยงดู และอายุมากทำมาหากินเองไม่ได้ จึงส่งเจ้าหน้าที่ไปรับมาไว้ ท่านประธานจึงซักไซ้จนได้ความว่า คุณตามานั่งพักอยู่ใกล้กับที่คุณยายนอนหลับอยู่ เจ้าหน้าที่เข้าใจว่าเป็นคู่ที่ได้รับแจ้ง จึงพามาทั้ง ๆ ที่สองตายายไม่ยินดี ท่านประธานจึงสั่งให้พาคุณตาไปส่งไว้ที่เดิม เพื่อจะได้กลับบ้านของตน คุณตาก็ร้องเรียนว่า “ เวลาจะฉุดฉันมา ก็ไม่ฟังว่าฉันกำลังจะกลับบ้าน ทีนี้ถ้ากลับไปวันนี้ฉันจะแก้ตัวกับยายเมียปากร้ายของฉันยังไง เขาถึงจะเชื่อว่าฉันไม่ได้ไปค้างบ้านอีหนูล่ะ “ .........................................ฮา.............................................   Create Date : 30 พฤษภาคม 2552     Last Update : 25 กันยายน 2555 5:38:19 น. Counter : 491 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• เจียวต้าย
• เจียวต้าย
• GTW
• silverqueen
• oreocream
• หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก
• sugarhut
• สีน้ำฟ้า
• เปียร์รุส
• กริชครับผม
• เอ่อ่อ่ะนะคะ
• ~ เจ๊ล่ะเบื่อ!!!! ~
• กลิ่นกาแฟครับ
• พิธันดร
• จริง
• O-HO
• i_tua_yung
• Handmade
• โสมรัศมี
• ข้าวโพดแมวติสต์แตก
• อาคุงกล่อง
• pink-worm
• Webmaster - BlogGang