Group Blog
 
All Blogs
 

"พญาเขินคำ" นักเขียนของสื่อสาร

ย้อนอดีต

นักเขียนของสื่อสาร

"วชิรพักตร์"

นิตยสารทหารสื่อสารฉบับ ประจำเดือน พฤษภาคม ๒๕๕๑ นับว่าเป็นฉบับที่ ๑ ของปีที่ ๖๐ เพราะนิตยสารของทหารสื่อสาร ถือกำเนิดขึ้นเมื่อ เดือน เมษายน ๒๔๙๑

ในช่วงเวลากว่าครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา ได้มีนักเขียนมากมายหลายชื่อ ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกัน เข้ามาเสนอผลงานอยู่ในหน้านิตยสารฉบับนี้ แต่ถ้าจะถามว่า ท่านผู้ใดได้เขียนเรื่องไว้มากที่สุด นอกจาก “วชิรพักตร์” แล้ว ผมว่าน่าจะเป็น ท่าน "พญาเขินคำ" หรือ ชาลี (เจ้าเก่า)

ทั้งนี้เพราะตั้งแต่ผมเริ่มเข้ามา เกี่ยวข้องอยู่กับทหารสื่อสาร ก็ได้เห็นเรื่องของท่านลงพิมพ์อย่างสม่ำเสมออยู่แล้ว พ.ศ.๒๕๑๐ ก็มีเรื่องยาว ลงพิมพ์ติดต่อกันอยู่นานเป็นปี ซึ่งเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการปฏิบัติงาน ในหน่วยพัฒนาการเคลื่อนที่ของ กรป.กลาง จังหวัดเลยซึ่งท่านผู้เขียนได้ไปช่วยราชการ เมื่อ พ.ศ.๒๕๐๗ ถึง พ.ศ.๒๕๑๓ เป็นเวลา ๕ ปี ๔ เดือน กับ ๑๔ วัน

ท่านเริ่มเข้ารับราชการ เมื่อ ๘ เมษายน ๒๔๘๑ สังกัดกองทหารสื่อสาร มณฑลทหารบกที่ ๒ ปราจีนบุรี หน้าที่หลักของท่านในสมัยนั้น ก็คือพนักงานวิทยุโทรเลข ท่านจึงมีเรื่องสนุกจาก สงครามอินโดจีนและสงครามมหาเอเชียบูรพา มาเล่าได้มากมาย

เมื่อผมได้มีชื่อเข้าไปอยู่ในกองบรรณาธิการ ทหารสื่อสาร ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๑๘ ก็มีเรื่องของท่าน "พญาเขินคำ" ส่งมาลงพิมพ์อยู่เป็นประจำ สำหรับชื่อนี้ท่านเขียนเรื่องสัพเพเหระ ตามชื่อคอลัมน์ของท่าน ซึ่งเป็นเรื่องสนุกสนานเบาสมอง เรื่อยเปื่อยไปไม่จำกัดขอบเขต ส่วน ชาลี ที่เติมวงเล็บว่า(เจ้าเก่า) ก็จะเขียนเรื่องที่เป็นประสบการณ์ในสมรภูมิทั้ง ๒ ครั้ง ในระหว่าง พ.ศ.๒๔๘๓ - ๒๔๘๘

มีผู้สนใจนามปากกา "พญาเขินคำ" ซึ่งฟังดูคล้ายจะเป็นชื่อสมุนไพรของท่าน ว่าเอามาจากไหน ท่านก็เฉลยไว้ในคอลัมน์สัพเพเหระ ฉบับประจำเดือน กรกฎาคม ๒๕๑๕ ว่า

มีจดหมายฉบับหนึ่งถามมาว่า "ชื่อพญาเขินคำเอามาจากไหน? ในเมืองไทยเราไม่เห็นมี เพราะไม่เคยได้ยิน นามสกุลของพญาเขินคำได้รับพระราชทานกะเขาหรือเปล่า ได้รับนามสกุลว่าอย่างไร ?

ผมเลยถือโอกาสใช้หน้าหนังสือนี้ชี้แจงเลยว่า "พญาเขินคำ"นำมาจากชื่อ"เจ้าเมืองแฮะ"ในเรื่อง"สู่ยูนนาน ของชาลี" ส่วนนามสกุลมีเหมือนกัน แต่พวกเงี้ยวไม่นิยมใช้นามสกุล ถ้าจะใช้จริง ๆ เห็นจะต้องใช้ว่า "ณ เวียงโฮง" เพราะเมืองแฮะ เป็นเมืองที่ขึ้นกับเมืองโฮง

ถ้าจะถามว่า"ไอ้เมืองที่คุณว่านี่มันอยู่ที่ไหน ?" ขอตอบว่า "อยู่ชิดแดนยูนนาน ห่างกันเพียง ๔ กม.เท่านั้น"

เรื่องสุดท้ายของท่าน ที่ปรากฎในฉบับประจำเดือน พฤษภาคม ๒๕๓๒ ซึ่งเป็นปีที่ ๔๒ ของ ทหารสื่อสาร คือ ถูกทิ้งระเบิด โดย "พญาเขินคำ" ซึ่งเป็นเรื่องของสงครามอินโดจีน ที่เครื่องบินฝรั่งเศส เข้ามาทิ้งระเบิดถึง ค่ายจักรพงษ์ ปราจีนบุรี ลองอ่านสำนวนของท่านดูก็ได้.........

......รุ่งเช้าครอบครัวนายทหารนายสิบ เกือบร้อยทั้งร้อยอพยพหลบ ระเบิดกันเป็นแถว ๆ รถไฟขบวนเช้าไม่มีที่จะให้ยืน ระเบิดมาลงเฉียด ๆ หัวกระบาล ใครจะอยู่ได้ ตอนเย็นผมไปตลาดย่อย ๆ ของค่ายหาอาหารรับประทาน ไม่มีแม่ค้าพ่อค้า ไม่มีอาหารขาย ร้านกาแฟร้านขายสุราเปิดลิบปิดร้านหมดเล่นเอาผมหาข้าวเย็นกินไม่ได้ ต้องหน้าด้านขอข้าวคนรู้จักกัน กินกันตายไปมื้อหนึ่ง พอสาย ๆ ผลการสำรวจความเสียหายจากการถูกทิ้งระเบิด ถูกรายงานเข้า บก.ทหารสูงสุด โดยผมซึ่งเป็นนายสถานี ทำหน้าที่เคาะสัญญาณส่งข่าวนั้นด้วยตัวเอง ข้อความพอจำได้ ดังนี้

ระเบิดลูกที่ ๑ ระเบิดสังหารตกบริเวณท้ายบ้านแจ้ง ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของค่าย ผลเสียหายคือ ต้นไผ่ตงขาดกลาง ๓ ต้น นกสาลิกาซึ่งทำรังอยู่บนกิ่งไผ่ตกลงมาตาย ๔ ตัว เป็นนกใหญ่ ๒ ตัว ลูกนก ๒ ตัว สันนิษฐานว่าคงเป็นครอบครัวของนก

นั่นคือสำนวนที่ผมสนใจมาตั้งแต่เริ่มอ่าน ทหารสื่อสาร และนับจากนั้น ต้นฉบับของท่าน จากบ้านเลขที่ ๑๘ หมู่ ๓ ตำบลดงพระราม อำเภอเมือง ปราจีนบุรี ก็ขาดหายไป แต่สำหรับผมซึ่งทำหน้าที่ ผู้ช่วยบรรณาธิการ ยังติดต่อกับท่านทางจดหมายอยู่เสมอ แม้เมื่อผมเกษียณอายุราชการ พ.ศ.๒๕๓๕ พ้นจากหน้าที่ต่าง ๆ ในนิตยสารทหารสื่อสารไปแล้วก็ตาม ยังได้ส่ง ส.ค.ส.ถึงกันอยู่ทุกปี อย่างสม่ำเสมอไม่เคยขาด

ความจริงผมไม่เคยได้รู้จักท่านเป็นส่วนตัวเลย ไม่เคยได้เห็นหน้าตาทราบแต่เพียงว่า ท่านรับราชการสังกัด กองการสื่อสาร กรมการทหารสื่อสาร และได้เกษียณอายุในยศ พันโท เมื่อ ตุลาคม ๒๕๑๙ ดังนั้น เมื่อผมไม่ได้รับตอบ ส.ค.ส.จากท่านในปี พ.ศ.๒๕๔๐ ผมก็คาดว่าท่านคงจะชรามาก จนไม่สนใจในเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้อีกแล้วก็ได้

จนถึง ๒๑ เมษายน ๒๕๔๐ จึงได้รับจดหมายจากบ้านของท่านที่ปราจีนบุรี แต่ท่านไม่ได้เป็นผู้เขียน พร้อมกับจดหมายฉบับนี้ ได้แนบบัตรเชิญมาด้วย มีความว่า

พระราชทานเพลิงศพ พันโท ชาญ กิตติกูล ณ เมรุวัดบ้านยาง อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี วันพฤหัสบดีที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๔๐ เวลา ๑๖.๐๐ น.

นั่นเป็นข่าวสุดท้ายของท่าน"พญาเขินคำ"นักเขียน ที่มีผลงานมากที่สุดคนหนึ่งของ ทหารสื่อสาร

ที่ผม “เจียวต้าย” ได้นำเรื่องนี้มาเสนอในที่นี้ก็เพราะได้รับทราบจากท่านผู้อ่านว่า สนใจเรื่องเก่า ๆในอดีตสมัยสงคราม ซึ่งผมก็ได้ค้นในนิตยสารทหารสื่อสาร รุ่นเก่า ก็พบเรื่องของนักเขียนท่านนี้หลายเรื่อง ที่ผมไม่จำเป็นต้องเรียบเรียงแต่อย่างใด เพราะท่านเขียนด้วยสำนวนชวนสนุกของท่าน”พญาเขินคำ” เองทั้งหมด

ผมเพียงแต่ลอกเอามาวางในกระทู้นี้เท่านั้น.

##########




 

Create Date : 01 เมษายน 2552    
Last Update : 1 เมษายน 2552 8:10:12 น.
Counter : 662 Pageviews.  


เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]




เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.