Group Blog
All Blog
|
มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 11 (ต่อ)
 ในห้องเพชร มุกดานั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะเงียบๆ เพชรเดินวนเวียนมาใกล้ มุกดาก็นั่งพิมพ์คอมพิวเตอร์ทำท่าทีเมินเฉย มีคนโกรธอยู่ใช่มั้ย หรือว่าหึง มุกดาเงยขึ้นมองเพชร ทำแววตาว่างเปล่า หน้าตาหนูมุกบอกว่าหึงมากเลยเหรอคะ มากจนปิดไม่มิด หลงตัวเองผิดสถานการณ์ไปหน่อยมั้ยคะ พี่เพชร .. ใครทำร้ายคุณนิจนันท์คะ นิจเค้าไม่อยากให้บอก คุณชนินทร มุกดากำมือแน่น เพชรมอง ฉันก็อยากไปสั่งสอนชนินทร มันไม่ควรทำร้ายผู้หญิง แต่นิจเค้าห้ามไว้ เราเอาตัวคุณนิจนันท์แยกจากคุณชนินทรมาก่อนไม่ได้เหรอคะ เค้าเป็นสามีภรรยากัน แล้วถ้าเกิดเรื่องแบบนี้อีก เกิดคุณชนินทรบ้า ฆ่าคุณนิจนันท์ขึ้นมา ชนินทรคงไม่กล้า มีอะไรที่คุณชนินทรไม่กล้าบ้างคะ ไม่กล้าหักหลังเพื่อน ไม่กล้าขโมยเพชร ไม่กล้าทำร้ายเมีย ... พี่เพชรมองโลกในแง่ดีจนน่ารำคาญ ฉันไม่ได้มองโลกในแง่ดี ฉันก็ห่วงนิจนันท์ แต่นิจเค้ากลัวชนินทรรู้เรื่องแล้วทำร้ายเค้าอีก เราสอดตัวเข้าไปจัดการเรื่องสามีภรรยา แล้วใครจะเดือดร้อนที่สุด นิจนันท์ใช่มั้ย เพชรเสียงดังใส่มุกดาอย่างมีอารมณ์เหมือนกัน ผมไม่ปล่อยเรื่องนี้ไว้หรอก แต่ก็จะไม่วิ่งไปอาละวาดกับชนินทร แล้วให้คนรับเคราะห์ต้องเป็นนิจนันท์ รู้ค่ะว่าห่วงเพื่อน แต่เป็นความห่วงในทางที่ผิด นิจนันท์เป็นเพื่อนชั้น อ๋อ .. หนูมุกสอด... ว่างั้น ฉันยังไม่ได้ว่าเธอ แต่เรื่องเพื่อนฉัน ฉันจัดการเองได้ แต่ก็ไม่สำเร็จสักอย่าง ถ้าไม่อาศัยมือหนูมุก ฮิฮิ ไม่ต้องมาทวงบุญคุณ ไม่ได้ทวงเลยค่ะ สงสารค่ะ ขอให้รู้ไว้ว่าหนูมุกสงสารจนเกือบจะเวทนาพี่เพชรอยู่แล้ว อ๋อ.. ฉันต้องขอบใจความหวังดีของเธอเลยใช่มั้ย ขอบใจมาก ขอบใจล่วงหน้าเลยที่จะไม่ยุ่งกับเรื่องของฉันกับนิจนันท์ มุกดากับเพชรมองหน้ากันอย่างถือความคิดตัวเองเป็นใหญ่ทั้งคู่ ในบ้านมรกต มรกต ประไพ เผ่าพงศ์นั่งฟังคุณปักที่กำลังรายงานอย่างออกรสออกชาติ เถียงกันลั่นห้องเลยค่ะ ป้าสมใจ คนทำความสะอาด สายที่ปักวางไว้ในออฟฟิศ รีบแจ้นโทรมารายงานทุกเม็ด แฟนเก่าคุณเพชรเหรอคะ ประไพถาม ไม่ค่ะ ไม่ใช่เลย .. แค่เพื่อนผู้หญิงในกลุ่ม ทำยังไงตาเพชรก็ไม่รัก เลยชิ่งไปแต่งกับชนินทร มรกตบอก เข้าตำราเพื่อนเก่าคิดไม่ซื่อแน่นอนค่ะ หายเข้าไปในห้องคุณเพชรตั้งแต่คุณหนูมุกยังไม่มา จะทำอะไรซะอีกละค่ะ ก็คงเบียด กระแซะ ออดอ้อนคุณเพชร ปักบอก ปักทำท่าเบียด นัวเนียไถกับโซฟา ชนินทรเป็นสามีประสาอะไร ปล่อยให้เมียมาเบียดเพื่อนสนิทแบบนี้ ... ใช้ไม่ได้ เผ่าพงศ์พูด นั่นสิคะ ... ปักก็ง้งงง ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว มรกตร้อนใจ ใจเย็นๆนะคะ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเราคนแก่ .. คิดมาก ประไพปราม ไม่ได้หรอกค่ะ ขืนปล่อยให้ผู้หญิงคิดน้อยมาเบียดตาเพชรแบบนี้ มีหวังไม่ได้แต่งงานกับหนูมุกกันพอดี มรกตรีบหยิบมือถือมากด พาทีเหรอ.. นี่แม่นะ แม่มีเรื่องอยากจะรบกวนลูกพาทีที่รักของแม่หน่อยน่ะจ๊ะ แม่รู้ว่าพาทีถนัดเรื่องแบบนี้ ปักมองมรกตที่คุยเสียงอ่อนเสียงหวานอย่างลุ้นสุดตัว อีกห้องในบ้านมรกต พาทียืนยิ้มต่อหน้ามรกต เจนจบยืนห่างออกมาเล็กน้อย ฉันต้องการบรรยากาศเป็นใจที่สุดสำหรับการขอแต่งงานของตาเพชรกับหนูมุก จัดให้ได้เลยครับ คุณแม่ พาทีตอบ แต่งานนี้ ฉันอนุญาตให้ไปได้แค่ ... พาที มรกตชี้ไปที่เจนจบทันที เจนจบ เธอ..ห้ามโผล่ไปเด็ดขาด ทำไมล่ะครับ เพราะเธอมันก็เหมือนนิจนันท์ แอบรักเค้าข้างเดียวไง ใครเค้าก็รู้ เจนจบหน้าเสีย แน่ะๆๆ นั่นไง หน้าเจื่อนขึ้นมาทันทีเลยนะยะ ถึงกับเก็บอากงอาการไม่อยู่ เจนจบสีหน้าอึดอัด พาทีมองเพื่อนแบบเห็นใจ ฉันรู้ .. เธอแอบชอบหนูมุก เธอนี่แหละที่จะเป็นตัวขัดขวางไม่ให้เพชรได้แต่งงานกับหนูมุก แต่ผม.. ไม่ต้องมาอ้างเหตุผลอะไร สายตาเธอมันบอกว่า จ้องจะแย่งของรักลูกชายฉัน ฉันสั่งว่าห้ามไป ก็คือห้ามไป และคำสั่งฉันต้องถือว่าเด็ดขาด ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เพราะเพชรกับหนูมุกเค้าต้องได้แต่งงานกัน มรกตแววตาดุ เอาเรื่องใส่เจนจบที่ยืนหน้าจ๋อยมาก ในบ้านเจนจบ แก้วไวน์ในมือเจนจบที่สั่น เพราะแรงแค้น เจนจบที่เป็นตัวของตัวเองเดินหงุดหงิด แววตาผิดหวัง ฉันไม่อนุญาตให้เพชรแต่งงานกับใครทั้งนั้น เพชรคือคนรักของฉัน ฉันคือคนรักคนเดียวของเพชร ใครหน้าไหนที่กล้าเข้ามาขัดขวาง มัน...ต้อง...ตาย เจนจบบีบแก้วในมือแหลกละเอียด ไวน์ไหลเลอะมือเจนจบดูน่ากลัวเหมือนสีเลือดจากหัวใจที่กำลังเจ็บปวดของเจนจบ ที่โรงแรมแห่งหนึ่งริมทะเล เพชรกับมุกดาเดินห่างกัน เพชรเดินกับพ่อแม่ มุกดาเดินมากับแม่ตัวเอง ปักหมุนกางแขน ฮัมเพลง ไปรอบๆสูดอากาศเต็มที หัวหินเป็นถิ่นมีหอย ปักพึมพรำ พาทีเดินข้างเพชร สบตากับมรกต สดชื่นจังเลยนะ ว่ามั้ยครับ คุณหนูมุก พาทีพูด ค่ะ สดชื่นมาก ถ้าไม่มีบางคน แม่บอกให้ตาเพชรชวนหนูมุกมาพักผ่อนน่ะจ๊ะ ได้อะดอเรลลาคืนมาแล้ว เราก็มาฉลองกันแบบส่วนตัวของสองครอบครัวเราดีกว่า ส่วนตัว แล้วพาทีมาทำไมล่ะครับ ฉันก็มาคอยบริการแม่ไง โรงแรมนี้ฉันมาเหมือนบ้านหลังที่สองอยู่แล้ว ใช่ แม่ชอบ ... พาทีคุยสนุก คงสนุกมากแน่ๆ ดูจากหน้าตาของเพชรกับหนูมุกแล้ว เผ่าพงศ์กล่าว ประไพสะกิดมุกดาให้ยิ้ม หนูมุกแกบ่นปวดหัวเมื่อคืนน่ะค่ะ เช้านี้ก็เลยไม่ค่อยสดใส ประไพแก้แทน ป่วยก็ขึ้นไปนอนดีกว่า เพชรบอก ไม่นอนค่ะ มาปาร์ตี้ทั้งที หนูมุกไม่นอนเฉยๆหรอก ดูแล้วคนก็น้อยไปด้วย เดี๋ยวปาร์ตี้จะกร่อย หนูมุกเลยชวนคนมาเพิ่ม ใครจ้ะ ..หนูมุกชวนใครมาอีก ทุกคนมองสงสัย มุกดาอมยิ้ม อีกด้านหนึ่งที่ฟร้อนท์โรงแรม รุจาเดินเข้ามาที่รับกุญแจห้อง รุจาค่ะ คมกฤชในชุดลำลองเดินเข้ามาวางกุญแจห้องให้ รุจาหันไปมอง คุณหนูมุกไม่ได้บอกว่านายจะมาด้วย ใช้สมองน้อยๆของเธอคิดหน่อยสิ น้องสาวฉันมา แม่ฉันมา ..แล้วทำไมฉันจะไม่มา คุณหนูมุกบอกว่าเธอมากับครอบครัวคุณเพชร คมกฤชมองหน้าตากวน ที่ริมหาด มุกดายืนต่อหน้ารุจา อีกด้านคือเพชรกับคมกฤช คุณรุจาอย่าโกรธเลยนะคะ หนูมุกกลัวคุณรุจารังเกียจพี่กฤช จนไม่ยอมมาเที่ยวกับเรา ไม่โกรธหรอกค่ะ แต่รังเกียจน่ะใช่นะคะ ขอบคุณค่ะคุณหนูมุกที่ชวนรุจามาเป็นแขกของพวกคุณ ยินดีเลยครับ เพื่อนหนูมุกก็ถือว่าเป็นเพื่อนผมเหมือนกัน เพชรบอก น่ารักจังนะคะ อิจฉาว่าที่เจ้าบ่าวช่างเอาใจเจ้าสาวซะแล้วสิ พี่กฤชเค้าก็อยากเอาใจคุณรุจาเหมือนกันแหละค่ะ แต่ทำดีดีไม่ค่อยเป็น ฉันน่ะนะ อยากเอาใจ มุกดาจ้องคมกฤช รุจาหัวเราะ คุณมุกไม่ต้องพูดให้พี่ชายดูดีหรอกค่ะ รุจาอยากมาเที่ยวอยู่แล้ว นี่ก้อเพิ่งโทรไปชวนคุณแอนดี้ คงกำลังรีบตามมา คมกฤชหน้าตึงทันที มุมหนึ่งในโรงแรม มุกดากรอกเสียงดุลงมือถือ นายไม่ว่างเด็ดขาดนะ แอนดี้ ไม่ว่างมาเที่ยวทะเล แอนดี้ถอดแว่นกันแดด เดินคุยมือถือมาด้านหลังมุกดา ไม่ว่างอะไรล่ะ มาถึงแล้วเนี่ย มุกดาหันมาเจอแอนดี้ที่มาถึงแล้ว มุกดารีบเก็บมือถือ ลากแอนดี้ไปมุมที่ไม่มีคนเห็น อย่าเพิ่งโผล่ไปตอนนี้ ... โอเค ต้องให้พี่ชายเธอจีบคุณรุจาก่อน ใช่ แล้วค่อยถึงตาฉัน .. ไม่ได้ ... ของแบบนี้ มันอยู่ที่ฝีมือนะมุก ถ้าคุณรุจาเค้าจะคิดถึงฉัน มากกว่าคุณพี่ชาย ... เธอก็ห้ามหัวใจฉันกับหัวใจคุณรุจาที่ตรงกันไม่ได้ มุกดามองแอนดี้ที่ยิ้มหล่อ แบบอยากจะขย้ำให้ตายคามือ ที่ริมหาด รุจาหันไปมองคมกฤชที่กำลังปาหินลงน้ำ จะตามฉันถึงไหนเนี่ยะ ... เพ้อละ คิดว่าฉันตามจีบเธอเหรอ ฉันเพ้อ หรือนายเพ้อ ฉันยังไม่ได้บอกสักคำว่านายจะจีบ ฉันรู้ หน้าอย่างเธอ .. มาเพราะคิดจะตีซี้กับครอบครัวคุณเพชร แล้วก็ขุดคุ้ยหาเรื่องแฉ ฉลาดนะ แต่ช้าไปหน่อย ผู้หญิงอย่างเธอ มองตาก็เห็นไปถึงตับ รับรองฉันเดาถูกทุกอย่าง รุจาก้มลงกำทราย จะเอาทรายปาใส่ตาฉันล่ะสิ เดี๋ยวนี้เค้าคิดมุขใหม่ๆไปถึงไหนกันแล้ว นั่นน่ะสิ มุขนี้ยังไม่เคยใช้กับใครเลยซะด้วย รุจาพรวดเข้าหา เอาทรายยัดลงไปในปากคมกฤช คมกฤชสำลัก รีบถุยทรายออก ยายรุจา รุจายืนหัวเราะสะใจ ริมหาดด้านหนึ่ง มุกดาเดินมา เพชรยืนกอดอกมองอยู่ หายไปไหนมา ไปไหนดีน้า ...ไปโปรยเสน่ห์ให้หนุ่มๆตะลึงมามั้งคะ มุกดาจะเดินเลย แต่เพชรรวบเอวเธอไว้ ฉันไม่อนุญาตให้เธอโปรยเสน่ห์ให้ใคร พี่เพชรไม่มีสิทธิ์ห้ามหนูมุก มี... สิทธิ์ของคนเป็นแฟน แฟนหลอกๆ ไม่หลอก ฉันคนจริง พูดจริง ทำจริง ..นี่ไง ... เพชรรวบมุกดามาจูบแก้ม มุกดาตกใจ ผลักเพชร ฉวยโอกาส บอกแล้วว่าคนจริง..จริงทุกอย่าง มุกดาดิ้น เพชรไม่ยอมปล่อย มุกดาจึงผลักเพชรอย่างแรงจนเขาเซ มุกดาวิ่งแต่เพชรรวบตัวมุกดาไว้ สองคนล้มกลิ้งกันไปบนทราย เพชรรวบตัวมุกดาไว้ในอก มุกดามองเพชรทั้งสองคนใกล้ชิดกันมาก เพชรมองใบหน้าแววตาสดใสของมุกดาแล้วห้ามใจไม่ไหว ก้มลงจูบมุกดาอ่างแผ่วเบา มุกดาแสดงแววตาตกใจ ก่อนจะเคลิ้มไปกับจูบที่อ่อนหวาน สองคนลืมความแง่งอนกันไปชั่วขณะ จนเพชรเงยขึ้นมองมุกดาแล้วสบตากัน มุกดาอาย ผลักเพชรขึ้น แล้ววิ่งหนีไปทันที เพชรยิ้มกริ่มเดินตามออกไป ในขณะเดียวกันเจนจบก็กำลังจ้องอยู่ห่างออกมา ที่ริมหาด มุกดาวิ่งเลียบทะเลมา เพชรวิ่งตามมาคว้ามือไว้มองลึกลงไปในดวงตาเธอ งอนตลอด หนูมุกอยากอยู่คนเดียว ไม่ได้ เพราะแม่อยากให้เรามาอยู่กันสองคน งั้นหนูมุกไปเอง มุกดาหันขวับจะเดินขึ้นหาด เพชรรวบกลางตัวมุกดาแล้วแบกขึ้น มุกดาดิ้น อย่านะ เดี๋ยวหนูมุกหล่น กลัวเหรอ กลัวใช่มั้ย กลัวก็ดิ้นสิ ดิ้นเยอะๆ เพชรยิ่งแกล้ง อุ้มหมุนมุกดาเหวี่ยงไปรอบๆ เธอกอดเพชรแน่น กลัวหล่นน้ำ เพชรกับมุกดาที่หัวเราะกันด้วยความสดชื่นอยู่ริมหาด เจนจบค่อยๆก้าวออกมามอง เพชรกับมุกดากำลังแกล้งกัน วิ่งเล่นกันที่ริมทะเล ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะสดใส ในโรงแรม มรกตจิบพั้นช์หน้าตาเบิกบานมาก เป็นวันที่ชั้นมีความสุขที่สุด ดิฉันก็เหมือนกัน ไม่นึกเลยว่าทะเลจะหวานได้ขนาดนี้ ประไพบอก นี่แค่เริ่มต้นใช่มั้ย พาที ครับ เซอรไพร์สจริงๆอยู่ที่คืนนี้ ว๊าว ! เซอร์ไพร์สอะไรคะ ขอปักรู้ก่อนนิ้ดส์นึงได้มั้ยคะ ขอรู้ทุกเรื่อง เผ่าพงศ์หัวเราะ ตาเพชรจะขอหนูมุกแต่งงาน มรกตพูด ว๊าว ว๊าว ว๊าว ! กรี๊ด เดี๋ยวๆ ตาเพชรมันจะร่วมมือด้วยหรือเปล่า เผ่าพงศ์ถาม ไม่ต้องห่วงครับคุณพ่อ วันนี้เราจะสร้างบรรยากาศให้คู่รักได้ใกล้ชิดจนเคลิบเคลิ้มแล้วคืนนี้จะต้องเป็นการขอแต่งงานที่สุดโรแมนติด ด้วยฝีมือของเรา .. มรกตยิ้มกับพาที กลับไปมีลูกหัวปีท้ายปี เย้ จัดนัดบอดปาร์ตี้แบบนี้ให้ปักมั่งสิคะ คุณพาที ปักอยากมีแฟนหัวปีท้ายปี มีลูกเป็นโขลงกะเค้ามั่ง ปักกระแซะพาที พาทีทำหน้าลำบากใจมาก อีกด้านกนึ่งในสตาร์ไดมอนด์ นิจนันท์ก้าวมาเค้นถามพนักงาน อะไรกัน สุมหัวกันอยู่เป็นโขยง ทำไมไม่รู้ว่าเจ้านายไปไหน พนักงานพากันหลบไป นิจนันท์หยิบมือถือกดทันที คิดว่าจะกีดกันฉันได้หรือไง นิจนันท์รอฟังสาย ทำไมไม่รับสายชั้นหะ เจนจบ ... ฉันไม่ต้องพึ่งนายก็ได้ นิจนันท์กดเบอร์ใหม่ สาลินีเหรอ .. ฉันเอง นิจนันท์ มีเรื่องจะถามอะไรหน่อย ชนินทรเค้ามีธุระด่วนอยากคุยกับเพชรตามลำพัง จะให้ชนินทรเค้าไปหาเพชรตอนนี้ได้ที่ไหน ที่ชายหาด สาลินีในชุดเตรียมพร้อมลงสระน้ำ กำลังคุยมือถือ จะมาก็รีบมาเลยนะคะ คุณนิจนันท์ บรรยากาศที่นี่กำลังสนุกมาก หวานเว่อร์ สาลินีกดปิดสายหัวเราะ หันมาเจอปักยืนเท้าเอว หน้าบึ้ง ใครเชิญหล่อนมา ชั้นเชิญตัวเอง มาทำไม เจ้านายเค้าจะมาเที่ยวกัน ป้าล่ะ มาทำไม ขี้ข้าเค้าต้องอยู่เฝ้าบ้านไม่ใช่เหรอ บังเอิญชั้นเป็นขี้ข้าเกรดดีน้ำหนึ่ง เจ้านายรัก เจ้านายหลง หลงผิดย่ะหล่อน ปากอย่างนี้ แม่ขอตบล้างน้ำเกลือ ตากสักแดดสองแดด ก็เอาซี้ สาลินีหันไปคว้าแก้วน้ำ สาดเข้าหน้าคุณปักก่อน อ๊าย โดนน้ำมนต์เหรอป้า ... สาลินีหัวเราะปักโผจะเข้าไปสู้ สาลินีหลบวูบแล้วผลักปักหงายหลังผึ่งลงกับทราย ในโรงแรม มรกตลุกพรวดมองปักที่หัวหูเลอะทรายไปหมด ประไพกับเผ่าพงศ์ช่วยปัดทรายที่ติดตามผม ตามหน้าปัก ปักถุยทรายในปากทิ้งเป็นระยะๆ แม่สาลินีเจ๋อหน้ามาที่นี่ได้ยังไง มรกตถาม มรกตตวัดตาไปที่พาทีทันที พาทีเสียงอ่อย คือผม..... ผมพลาดที่ให้สาลินีจองโรงแรมให้น่ะครับ เลขาเธอก็มี ทำไมให้สาลินีทำ เลขาผมลาคลอด ... ผมไม่คิดว่าสาลินีเค้าจะมาด้วย เดี๋ยวผมไปจัดการให้เองครับ เร็วๆเลยนะ ถ้าปล่อยให้แม่นั่นมาทำลายงานคืนนี้ ฉันจะจับแกฝังทราย ไอ้พาที พาทีลุกพรวดเดินลิ่วออกไป มรกตหน้าตาเดือดมาก ที่ชายหาด สาลินีทำหน้าจ๋อยสุดขีด สาลี่ไม่พักที่นี่ก็ได้ค่ะ แค่แวะมา ... เผื่อมีอะไรจะให้สาลี่รับใช้ ผมก็ลำบากใจนะ คุณสาลี่ ที่ต้องให้คุณไป แต่คุณก็รู้ปากคุณ...มันไม่ไหวจริง นี่ด่าใช่มั้ยคะ หรือคิดว่าผมชม ... เอางี้ คุณไปพักที่อื่นนะ อยากเที่ยวก็เที่ยวไป แต่ช่วยไปห่างๆจากโรงแรมนี้หน่อย แต่ถ้าให้ดีนะ กลับกรุงเทพไปเลย ค่ะ พาทีมองสาลินีอย่างขอบคุณแล้วส่ายหัวเดินไปอย่างกลุ้มๆ สาลินีมองตามด้วยแววตาสะใจ เรื่องอะไรฉันจะปล่อยให้พวกแกมีความสุข ที่ริมหาด มุกดานั่งคุยอยู่กับรุจา เพชรกับคมกฤชเดินถือมะพร้าวมายื่นให้ทั้งคู่ รุจาบอก ฉันไม่ชอบกินน้ำมะพร้าว เอาไว้ล้างหน้านายเถอะ เพชรอมยิ้ม จะขำดังก็ไม่กล้า คมกฤชเทน้ำมะพร้าวลงหน้ารุจา ไม่เป็นไร ฉันกรวดน้ำให้เธอไว้กินชาติหน้าแล้ว มุกดากับเพชรอมยิ้ม เพชรวางมะพร้าวใกล้มุกดา กำลังคุยอะไรกันอยู่เหรอครับ เพชรถาม คุณมุกเล่าว่าชอบอาบแดดน่ะค่ะ หน้าตาอย่างเธอ คงไม่ชอบหรอกมั้ง ดีแล้วล่ะ แขกแถวนี้เค้าจะได้ไม่แตกตื่นตอนเห็นเธอนอนเกยหาด คมกฤชแหวะ รุจาหันไปหามุกดาทันที ที่จริงเราอาบแดดกันก็ดีนะคะ คุณหนูมุก ไม่รู้คุณแอนดี้จะชอบหรือเปล่า หนูมุกมีซันแทนอยู่บนห้อง เดี๋ยวไปหยิบให้นะคะ มุกดาลุกออกไป เพชรมองแล้วหันมาบอกคมกฤช ผมไปเป็นเพื่อนหนูมุกนะครับ จะเฝ้าไม่ให้ห่างสักนาทีเลยเหรอคะ รุจาแซว เพชรรีบตามมุกดาออกไป รุจาหันมา คมกฤชมองแล้วนอนลงเหยียดยาวใกล้ๆ มานอนตรงนี้ทำไม รออาบแดด รุจามองคมกฤชที่นอนท่าทางสบายใจ ด้วยความหมั่นไส้มาก ทางเดินในโรงแรม มุกดาเดินอย่างรวดเร็ว เพชรตามมาถาม ใครคือแอนดี้ เพื่อนหนูมุก คนไหน ... คนที่ฉันเกือบเคยเห็นที่บ้านหรือเปล่า พี่เพชรอย่ามาหาเรื่องหนูมุกนะ เพชรไม่ยอม ดึงมุกดามาปะทะอก ตอบดีๆแล้วจะปล่อย เจนจบมองเพชรที่โอบกอดมุกดาไว้ แอนดี้กับเธอสนิทกันแค่ไหน มุกดารู้สึกแปลกๆ มองไปรอบๆ มองหาใคร มุกดามองไปที่หลังพุ่มไม้ รู้สึกเหมือนมีคนจ้องมา มองหาแอนดี้ใช่มั้ย กลัวเค้าเห็นเหรอว่าฉันกอดเธอ มุกดาสะบัดตัวออกแรง รู้ไว้นะพี่เพชร ... หนูมุกไม่ชอบผู้ชายขี้หึง มุกดากวาดตามองอีกที ไม่เห็นใคร ก็รีบวิ่งไปทางห้องพัก เพชรไม่ยอมวิ่งตาม เจนจบมองเพชรวิ่งตามมุกดาไป ทางเดินหน้าห้องพัก มุกดาเปิดประตูห้อง กำลังจะเข้าไป เพชรดึงไว้ ถ้าเป็นแค่เพื่อน ก็พาเค้ามาแนะนำให้ฉันรู้จักสิ ได้ค่ะ แต่ยังไม่ใช่วันนี้ .. อย่าเข้ามานะ นี่ห้องส่วนตัวของหนูมุก มุกดาผลักประตูปิด เดินพรวดเข้าไปในห้อง แต่ไม่ทันเห็นว่าเพชรแหย่เท้ามาขวางประตูไว้ก่อนประตูจะปิด ห้องน้ำในห้องพักมุกดา มุกดาหาขวดซันแทนที่หน้ากระจกไป หนีบโทรศัพท์คุยด้วย เธอแอบดูฉันกับพี่เพชรเหรอ ... แอนดี้ ที่สระน้ำโรงแรม แอนดี้ที่เพิ่งขึ้นจากสระ กำลังคุยมือถือ แอบดูอะไรล่ะ ... ยังไม่มีคำสั่งจากเธอให้ฉันปรากฏตัวเลยนะ มุกดากดตัดสาย คว้าซันแทนหันหลังจะออกไป แต่เห็นเพชรยืนขวางประตู ยังแอบมาโทรหากัน .. แอนดี้อยู่ที่นี่ใช่มั้ย ไม่ใช่ เพชรเดินเข้าหา มุกดาหลบเบี่ยงติดผนังอีกด้าน เพชรเบียดร่างมาชิดมุกดา โกหก มุกดาเอื้อมมือไปคว้าฝักบัว จะฉีดน้ำใส่ แต่เพชรปัดมือ ฝักบัวร่วง ละอองน้ำกระเซ็นโดนมุกดากับเพชร เพชรกับมุกดาตัวติดกันแนบผนังเกือบจะเป็นร่างเดียว เพชรมองมุกดาที่ละอองน้ำพร่างพรายบนหน้า รู้ตัวบ้างหรือเปล่า หนูมุก ... ว่าฉันคิดยังไงกับเธอ เมื่อกี๊ที่หาดทราย มันไม่ใช่อุบัติเหตุหรอกนะ เพชรมองมุกดาด้วยอารมณ์ผู้ชาย ความหึงหวงล้นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว เขาก้มลงใกล้กำลังจะจูบ มุกดาผลักสุดแรง วิ่งหนีออกจากห้อง เพชรวิ่งตามทันที หนูมุก ในห้องพัก มุกดากำลังจะวิ่งออกไป เพชรกระชากแขนเธอไว้ คุยกันให้รู้เรื่องก่อน เพชรลากมุกดาห่างจากประตู มุกดาดิ้น พยายามดึงมือให้หลุดจากมือเพชรที่ลากมา ตอนนี้ไม่ว่างคุยค่ะ .. หนูมุกจะไปหาคุณรุจา เพชรจับไหล่มุกดาหมุนแล้วดันติดกระจกห้องที่ติดระเบียง ไปหารุจา หรือไปบอกแอนดี้ว่าอย่าเข้าใจผิด เพชรสบตาจ้องมุกดา ที่ระเบียงอีกปีก เจนจบยืนมองอยู่เจนจบที่มองมาเห็นห้องมุกดา มุกดาหลังติดกระจก เพชรกำลังเบียดร่างเข้าหาเธอ เหมือนสองคนกำลังกอดจูบกัน เพชรก้มลงใกล้มุกดา หนูมุก..ฉัน..ฉัน ... ยอมสารภาพแล้วเหรอคะ ว่าพี่เพชรรักหนูมุก เจนจบแววตาลุกเป็นไฟด้วยความริษยา มุกดาเชิดหน้ามองเพชรที่ก้มลงมา หน้าใกล้กันเต็มที ที่ระเบียงโรงแรม เจนจบมีสีหน้าที่ใช้ความคิดว่าจะขวางมุกดากับเพชรอย่างไร เจนจบตัดสินใจหยิบมือถือขึ้นมากดทันที ภายในห้องพักของมุกดา เพชรก้มลงไปใกล้มุกดา เธอรู้สึกยังไงกับฉัน หนูมุก มุกดามองเพชรที่กำลังเอาหน้าใกล้ลงมา เพชรโอบมุกดาแน่นขึ้น เธอรักฉันจริงๆหรือเปล่า เพชรถามแล้วก้มลงจนริมฝีปากแตะลงที่ริมฝีปากมุกดา ทันใดนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ในห้องก็ดังขึ้น มุกดาขยับหน้าออก แต่เพชรไม่สนใจเสียงโทรศัพท์ เขาประคองหน้ามุกดาให้หันกลับมาจ้องตาเขา ตอบสิ ว่าเธอไม่ได้โกหก เธอรักฉันหรือเปล่า ที่ระเบียงโรงแรม เสียงโทรศัพท์ดังนานจนสายตัดไปเอง เจนจบเก็บมือถือ แววตาของเขาแข็งกร้าว เจนจบหันขวับแล้วรีบเดินออกไปทางห้องพักมุกดาทันที ในห้องพักมุกดา เพชรก้มหน้าลงจูบมุกดาอย่างแผ่วเบา เสียงออดหน้าประตูห้องดังขึ้น มุกดาขยับตัวจะออกห่าง แต่เพชรไม่ยอม เขารวบตัวมุกดาไว้ไม่ให้ไปไหนก่อนจะถามขึ้น ใคร ไม่มีเสียงตอบ แต่เสียงกดออดประตูยังคงดังอยู่ มุกดาดันอกเพชรให้ออกห่าง แต่เพชรไม่ยอม อาจจะเป็นคุณป้า มุกดาบอก ยังไม่ต้องสนใจคนอื่น ตอบฉันก่อน ทั้งหมดที่เธอทำ คือความรู้สึกจริงๆ ที่เธอมีกับฉัน ที่ด้านนอกห้องพักของมุกดา เจนจบยังคงกดออดถี่ๆ ในห้องพัก มุกดาดันเพชรออก พี่เพชรจะมาถามตอนนี้ทำไมคะ ฉันอยากรู้ใจเธอจริงๆ หนูมุก มุกดาไม่อยากตอบ เสียงออดยังคงดังถี่ มุกดาได้โอกาสก็สะบัดตัวออก สำคัญด้วยเหรอคะว่าหนูมุกคิดยังไง ... ในเมื่อระหว่างเรา เริ่มต้นที่ความเกลียด พี่เพชรเกลียดหนูมุก แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว หนูมุก มุกดาไม่สนใจฟัง เธอเดินอย่างรวดเร็วไปที่ประตู เพชรเดินตามทันที มุกดาเปิดประตูห้องพักออกมายืนที่ระเบียง แต่เธอไม่เห็นใคร เพชรเดินตามมา มีคนแกล้งกดออด เพชรบอก มุกดามองไปสุดทางระเบียงทั้ง 2 ด้านด้วยสัญชาติญาณระวังภัยแบบตำรวจ ไม่ได้แกล้งค่ะ เค้าอยากให้เราออกมา มุกดาบอก แววตามุกดาจริงจังขึ้นมาเพราะกำลังคิดเรื่องคนกดออด เลยไม่ทันเห็นว่าเพชรจ้องเธออยู่ แอนดี้ของเธอรึเปล่าที่มาขัดจังหวะ เพชรสงสัย มุกดาหันมา เพชรดันมุกดาไปติดผนัง ทนเห็นเราอยู่กันตามลำพังไม่ได้ สายตาของเจนจบที่ซุ่มมองอยู่อีกด้านกำลังเห็นเพชรใกล้ชิดมุกดา ไม่ใช่หรอกค่ะ ถ้าเป็นแอนดี้ เค้าจะไม่ปล่อยให้หนูมุกโดนพี่เพชรหื่นใส่อย่างนี้ แอนดี้เค้าต้องอยู่ปกป้องหนูมุกสุดชีวิต มุกดายั่ว ทำให้เพชรยิ่งโกรธ เขายิ่งขยับเข้าชิดตัวมุกดามากขึ้น ไหนล่ะ แอนดี้ของเธอ โผล่มาปกป้องสุดที่รักหน่อยสิ ไม่ใช่เอาแต่หลบอยู่ในเงา อยู่ๆ ก็มีมือถือโผล่เข้ามาถ่ายภาพทั้งสองคนไว้ เพชรกับมุกดาหันไปเห็นสาลินีกำลังกดถ่ายภาพพวกเขาอยู่ คุณสาลี่ โผล่มาได้ยังไง เพชรตกใจ สาลินียิ้มกว้าง ก็อยากมาแอบดูคู่รักไงคะ เลยได้เห็นของดี๊ดี โพสเลยนะคะ รูปนี้ รับรองชาวเน็ตคลิกทั้ง like ทั้ง love เพชรกับมุกดารีบถอยห่างกัน สายตาของเจนจบยังซุ่มมองมาที่ทั้งสามคนอยู่ ริมหาด รุจาลุกขึ้นชะเง้อมองหา คมกฤชลุกตาม คุณหนูมุกไปนานแล้วนะ รุจาบอก ไม่ต้องไปตามหรอก คนรักเค้าก็อยากอยู่กันตามลำพัง รุจาหันมา คมกฤชยิ้มนัยน์ตาแพรวพราว แต่รุจาดันคมกฤชออกให้พ้นสายตา แอนดี้ ... คุณแอนดี้ ทางนี้ค่ะ รุจาตะโกนเรียก คมกฤชหันขวับไปด้านหลัง เห็นแอนดี้กำลังเดินถ่ายรูปอยู่ รุจาวิ่งไปหาแอนดี้ทันที คมกฤชวิ่งตามมาอย่างเร็ว หน้าบานได้อีก คมกฤชแขวะ รุจาแกล้งคล้องแขนแอนดี้ทันที แน่นอน คนเป็นแฟนเค้าก็ต้องคิดถึงกัน อยากอยู่ตามลำพังเหมือนที่นายบอก รุจาย้อนคำที่คมกฤชพูด แล้วแกล้งทำเป็นเบียดแอนดี้ ช่าย จะรักจะจูบจะลูบจะเล่นๆกันขนาดไหน ก็ไม่ต้องเกรงสายตาใคร แอนดี้รับ คมกฤชตาลุกเป็นไฟ งั้นก็เชิญ...ตามสบาย คมกฤชพูดแล้วเดินออกไป รุจามองตามพอคมกฤชเดินพ้นไป เธอก็หันมาทางแอนดี้ ขอโทษที่พูดเหมาเอาเองนะคะ .. รุจาแค่อยากแกล้งคน รุจาจะดึงแขนออก แต่แอนดี้ไม่ยอมกลับดึงแขนรุจาไว้ ให้เป็นเรื่องจริงได้มั้ยครับ รุจามองอย่างงงๆ แอนดี้ดึงแขนเธอไปคล้องเหมือนเดิม ผมไม่ได้ล้อเล่นนะครับ .. คุณรุจามองผม ศึกษาผม แล้วค่อยให้คำตอบก็ได้ ที่มุมด้านหลังต้นไม้ คมกฤชกำลังแอบยืนมองทั้งคู่อยู่ แต่สำหรับผม... ผมมีคำตอบอยู่แล้ว .. ผมอยากเป็นแฟนคุณรุจา แอนดี้บอก รุจายิ้มเขิน แอนดี้ก็ยิ้มให้ แต่คมกฤชตาลุกเป็นไฟกับภาพที่ได้เห็น มุกดาเดินตามสาลินีที่มองรูปในมือถือแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาตามล็อบบี้ในโรงแรม เพชรเดินมาใกล้ คุณสาลี่มาทำตัวเป็นปาปารัซซี่ แอบถ่ายหนูมุกกับพี่เพชรอย่างนี้ไม่ได้นะคะ มุกดาบอก ไม่ได้แอบเลยค่ะ สาลินีบอก ก็มันเป็นทางเดินใช่มั้ยคะ อยู่ๆคุณเพชรกับคุณหนูมุกก็พรวดกระหืด กระหอบออกจากห้อง ... ท่าทางติดพันกันนัวเนีย มากไป คุณสาลี่ ... เราเข้าไปหยิบของ เพชรบอก อ๋อ..เหรอคะ ฮิฮิ คงจะของสำคัญมากกก .. แต่รูปนี้ก็ไม่อนาจารอะไรนะคะ ดูสนิ้ดสนิท ใครเห็นก็คงต้องกด Like ด้วยความริษยา ลบเถอะค่ะ คุณสาลี่ หนูมุกขอร้อง หนูมุกไม่อยากให้คนอื่นเห็น ไม่ต้องลบ โพสไปทุกเว็บเลย เพชรพูดแล้วมองไปทางมุกดา ผมอยากให้คนเห็นเยอะๆ เพชรเน้นคำ โดยเฉพาะเพื่อนหนูมุก เพชรหันมามองมุกดาอย่างไม่พอใจ เพราะคิดว่ามุกดากลัวแอนดี้จะเห็น มุกดามองอย่างเคืองๆ รุจาเดินคุยมากับแอนดี้เมื่อเห็นมุกดาอยู่กับเพชรเธอก็เรียก คุณหนูมุก มาอยู่นี่เอง ทุกคนหันไป เห็นรุจามากับแอนดี้ สาลินีมองแล้วถามขึ้นทันที ใครคะ ... หน้าใหม่ๆ สาลินีทิ้งสายตา ไม่เคยชิม คุณแอนดี้ เพื่อนคุณหนูมุกค่ะ รุจาบอก เพชรจ้องแอนดี้ แอนดี้ยิ้มแล้วยื่นมือไปให้เพชรจับ เพชรจับมือทักทาย หนูมุกพูดถึงคุณเพชรตลอดเลยครับ บอกว่าเป็นผู้ชายที่น่ารักมาก แอนดี้บอก เหรอครับ เพชรยิ้มออก คุณเพื่อนเข้มๆ ก็น่ารักค่ะ สาลินีรีบบอก เว้นสักคนก็ได้นะ สาลินี เพชรปราม ของใหม่ๆ ตื่นตา น่าหม่ำ .. ใครจะอดใจได้ละคะ ตกลงว่ามี 2 คู่สวีทหวาน ชิส์... สาวโสดอย่างสาลี่ ไปล่าเหยื่อมั่งดีกว่า งานการไม่ทำ ใครอนุญาตให้มา เพชรว่า สาลี่มีจิตวิญญาณเลขาทุกวินาทีไงคะ โอเคค่ะ .. เจ้านายไม่อยากเห็นหน้า เพื่อความมั่นคงทางอาชีพ สาลี่ก็ลาดีกว่า ... ไปนะคะ .. บายแยกค่ะ สาลินีทิ้งสายตาให้แอนดี้ก่อนจะเดินยั่วๆออกไป มุกดามองแอนดี้กับรุจาแล้วถามขึ้นแบบเคืองเพื่อน แอนดี้ ...นายเจอพี่ชายฉันหรือยัง เจอแล้ว .. เจอพร้อมคุณรุจานี่แหละ แอนดี้ตอบ มุกดาทำหน้าเซ็งหนักขึ้น เมื่อแอนดี้หันไปยิ้มหวานให้กับรุจา มุกดาเดินอย่างรวดเร็วมาที่ริมหาด เพชรเดินตามมา ถ้าแอนดี้เค้าชอบคุณรุจา เธอไม่เห็นจะต้องปิดๆบังๆให้ฉันเข้าใจผิด เพชรบอก มุกดาถอนใจแล้วพูดในอารมณ์เซ็งมากกว่าล้อเล่น หนูมุกอยากให้พี่เพชรหึงมั้งคะ ก็หึงแล้วไง หึงมากด้วย เพชรดึงมุกดาเข้ามาใกล้ เมื่อกี๊เรายังคุยกันไม่จบ มุกดามองเพชรที่มีแววตาเจ้าชู้ จบแล้วค่ะ เพชรเบียดเข้าหาด้วยแววตากรุ้มกริ่ม จบตรงไหน เพชรเข้าใกล้อีกแล้วทำท่าจะรวบตัว แต่เจอมุกดาเตะหน้าแข้งอย่างแรงจนเพชรกระโดดเหย็ง จบแบบเจ็บๆดีมั้ยคะ มุกดายิ้มกว้าง มุกดายิ้มแล้วเชิดใส่ก่อนจะเดินออกไปทันที ทิ้งให้เพชรมองตามแบบฝากไว้ก่อน มุกดาเดินอย่างรวดเร็วมาตามทางเดินในโรงแรม เธอบ่นถึงเพชรอย่างหงุดหงิด คนอะไร ติดหนึบยังกะตุ๊กแก มุกดาเดินเลี้ยว ปักก็กำลังเดินมาโดยสนใจตลับแบ่งยาในมืออยู่จึงชนเข้ากับมุกดาอย่างจัง ตลับยาหล่นพื้นจนเม็ดยากระจาย ตายแล้ว .. ยา .. ยา ... ยา ของ.... ปักร้อง ปักรีบหยุดพูดทันที แล้วก้มลงเก็บ มุกดาก้มลงช่วยเก็บแล้วถามขึ้น ยาของใครคะ ไม่มีอะไรค่ะ ... ยาปักเอง คุณปักเป็นอะไรคะ ต้องกินยาเยอะขนาดนี้ ไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงเลยค่ะ .. ขอยาคืนให้ปักนะคะ แต่มันหล่นพื้นแล้ว ทานไม่ได้ นั่นสิคะ ปักตายแน่ๆ จะหายามาจากไหน ปักมีสีหน้าเครียดกำตลับยาแล้วรีบวิ่งไปทันที มุกดามองตามอย่างสงสัย ที่ห้องรับแขกในห้องสูทใหญ่ มรกตนั่งอยู่ข้างเผ่าพงศ์ เผ่าพงศ์กอดปลอบ ปักยืนอยู่ตรงหน้า สะเพร่ามาก คุณปัก ก็รู้นี่ว่าคุณผู้หญิงต้องกินยาทุกมื้อ เผ่าพงศ์ตำหนิ อย่าไปว่าปักเลยค่ะ .. ปักไม่ได้ตั้งใจจะให้ฉันตายหรอก มรกตบอก คุณผู้หญิงอย่าพูดแบบนั้นสิคะ ปักผิดเอง ให้ปักไปโรงพยาบาลหายามาให้คุณผู้หญิงใหม่นะคะ ที่ด้านหลัง มุกดากำลังแอบฟังอยู่ ไม่ต้องปัก .. ฉันพาเธอมาสนุก .. เพราะนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของเรา มรกตพูด ปักได้ยินก็ยิ่งหน้าสลด คุณมรกต คุณไม่เป็นอะไรหรอก ... คุณต้องหาย เชื่อผมสิ เผ่าพงศ์ปลอบ อย่าปลอบใจฉันเลย คุณเผ่า ... ฉันฝืนอยู่มาได้ขนาดนี้ ก็นับว่ามีบุญแล้ว เสียดาย .. คงไม่ได้อยู่ถึงเลี้ยงลูกตาเพชร ที่อีกด้านหนึ่ง เพชรยืนฟังอยู่กับพาที สีหน้าของเพชรเคร่งเครียดมาก ถ้าตาเพชรเค้าไม่รักหนูมุก ไม่แต่งงานด้วย ฉันก็ไม่บังคับใจลูกแล้วล่ะ มรกตบอก คุณน่าจะบอกเพชรไปตรงๆเผ่าพงศ์เสนอ อย่าเลย .. เราฝืนใจเด็กสองคนนั้นมามากแล้ว มรกตทำเป็นอ่อนเพลียแล้วเอนลงในอกของเผ่าพงศ์ ปักน้ำตาคลอ ปัก .. จำไว้ล่ะ .. อย่าเผลอพูดเรื่องที่ฉันป่วยใกล้ตาย ให้ตาเพชรกับหนูมุกรู้เด็ดขาด ฉันอยากให้เค้าสองคนแต่งงานกันด้วยความสมัครใจ มรกตสั่งปัก มุกดาที่แอบฟังอยู่มีสีหน้ากังวล อีกด้านหนึ่งเพชรก็มีหน้าเครียด พาทีแตะไหล่เพื่อนอย่างให้กำลังใจ ที่มุมหนึ่งของล็อบบี้โรงแรม ประไพมองมุกดาที่เดินเข้ามาหา ทำไมแม่ไม่เคยเล่าให้มุกฟัง ... คุณป้ามรกตมีบุญคุณกับครอบครัวเรา กับบริษัทของพี่กฤชมาก ... ไม่น่าเลย .. คุณป้าป่วยเป็นอะไรคะ โรคหัวใจจ้ะ.. ไปเช็คล่าสุด หมอบอกว่าอาการไม่ค่อยดี ประไพบอกลูกสาว แล้วคุณเพชรเค้ารู้มั้ยคะ รู้ว่าเป็น แต่คงไม่รู้ว่าหนักขึ้น คุณมรกตสั่งไม่ให้พูด ก็อย่างนี้แหละนะ คนเป็นพ่อเป็นแม่ ก็อยากจะเห็นแต่ความสุขของลูก ประไพแกล้งเล่นละครไปด้วย ประไพมองมุกดา เห็นลูกสาวมีสีหน้าไม่ดี ที่ร้านอาหารในโรงแรม เพชรมองพาทีด้วยสีหน้าจริงจัง ฉันก็ไม่ได้รังเกียจอะไร..ที่จะแต่งงานกับหนูมุก แสดงว่าแกกับคุณหนูมุก .. รักกันแล้ว พาทีสรุป ยัง .. อ้าว .. ฉันหมายถึง ฉันก้อโอเคกับหนูมุกน่ะนะ ..แต่เค้า. ..รู้สึกยังไงกับฉัน ฉันไม่รู้ โธ่ ..ไอ้เพชร บริหารธุรกิจร้อยล้านได้ แต่หัวใจผู้หญิงคนเดียว จัดการไม่ได้ ถ้ารัก ... ก็ขอคุณหนูมุกแต่งงานสิวะ พูดง่ายนะแก เกิดเค้าไม่แต่งขึ้นมา ฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหน ก็ไว้ที่เดิมบนคอแกนั่นแหละ แล้วก็ตื๊อเค้าให้มากขึ้น ตื๊อให้คุณหนูมุกยอมแต่งงานกับแกให้ได้ หรือว่าแกจะยอมแพ้ผู้หญิงตัวเล็กๆ พาทียิ่งแหย่ เพชรยิ่งมีสีหน้าฮึดขึ้นมา ที่ห้องรับแขกในห้องสูทใหญ่ จอมวางแผนทั้ง 5 คนยกแก้วน้ำหวานขึ้นชนแก้วกันด้วยสีหน้าเริงรื่น สำเร็จ .. นี่แหละความสุขของคนเป็นแม่ มรกตพูด ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ปักยังไม่เคยเห็นใครชอบหลอกลูกเป็นชีวิตจิตใจเท่าคุณผู้หญิงเลยค่ะ ปักบอก ขอบใจนะ ปัก ที่ชมเมียฉันว่าเจ้าเล่ห์ มารยา สารพัดแผน เผ่าพงศ์แขวะ คุณเผ่า ! ผมแปลจากที่ปักพูดทั้งหมดเลยนะ แปลแบบนี้ ปักเสี่ยงโดนตบหน้า ตัดเงินเดือน ไล่ออกนะคะ คุณผู้ชาย มรกตหัวเราะร่า ไม่เป็นไร วันนี้ฉันอารมณ์ดี แฮปปี้มากกกก ไม่ตบหน้า ไม่ตัดเงินเดือน ไม่ไล่ออก ทั้งคนใช้ มรกตหันไปทางเผ่าพงศ์ ทั้งผัว เผ่าพงศ์กับปักยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัวพร้อมๆ กัน สาธุ้ คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกแล้ว เราไม่ได้ทำเกินไปใช่มั้ยคะ ที่โกหกเรื่องโรคหัวใจของคุณมรกต ประไพถาม ไม่หรอกค่ะ ฉันอนุญาตแล้ว มรกตหันไปทางพาที ขอบใจมากนะ ลูกพาที ทำให้คุณแม่ยิ้มได้ ... ผมก็โล่งครับ ... รอดตายไปอีกงาน พาทีพูดแล้วยิ้มกว้าง มรกตมองทุกคนอย่างยิ้มแย้ม ทีนี้ก็เหลือแค่ตาเพชรมันจะใจกล้า ขอหนูมุกแต่งงานยังไง มุกดายืนมองทะเลยามเย็นอยู่ที่ศาลาริมทะเล เพชรก้าวเข้ามายืนข้างๆ ถ้าได้ยืนมองทะเลด้วยกันทุกวัน .. ก็คงดี เพชรหยอด มาอีกแล้ว คุณชายหวานเลี่ยน เอียนเสมอ ผมพูดจริงๆ ... พูดจากใจ จากใจหรือจากปากพล่อยคะ .. อุ๊ย...แรงไปนิด ... ขอโทษค่ะ โธ่ หนูมุก ต้องให้ผมควักหัวใจออกมาให้ดูเลยเหรอ ถ้าพี่เพชรทำให้ หนูมุกก็ไม่รังเกียจ แถมยังเลิฟสุดๆด้วยค่ะ จะให้ผมพิสูจน์ยังไง ว่าผมพูดจากใจจริง แต่ก่อนพี่เพชรเกลียดขนาดได้ยินชื่อหนูมุกยังขนลุก อยู่ๆก็เปลี่ยนเร็วยังกับ Wifi ไฮสปีด ... เชื่อยากไปนิดค่ะ เพราะผมเห็นข้างในของหนูมุกแล้วน่ะสิ พี่เพชร ลามกอ่ะ มุกดารีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอก เพชรหัวเราะ ไม่ใช่ข้างในแบบเนื้อหนังมังสา ... ข้างในที่หมายถึง ความงดงาม ความดีในจิตใจ เพชรเดินเข้ามาใกล้แล้วคุกเข่าลงตรงหน้า เขามองสบตามุกดา หนูมุก เธอรังเกียจมั้ย ... ถ้าเราจะแต่งงานกัน มุกดามองเพชร เพชรยิ้มแล้วยื่นมือไปกุมมือมุกดา รังเกียจมั้ยที่จะเป็นเจ้าสาวของผม เพชรสบตามุกดาอย่างหวานฉ่ำ ที่มุมหนึ่งในโรงแรมซึ่งมองเห็นริมหาด แก๊งค์วางแผนของมรกตกำลังแอบมองทั้งคู่พร้อมกับลุ้นตัวโก่งอยู่ คุกเข่า ..หวาย พระเอ๊ก พระเอก ....จับมือ จับมือแล้วค่ะ คุณเพชรจับมือคุณหนูมุกแล้ว ปักลุ้นตาม ไม่ต้องพากย์ย่ะ เห็นกันทุกคน มรกตดุ แล้วต่อไปยังไงคะ ปักถาม จุมพิตที่มือสักนิด ... ถึงจะโรแมนติค เผ่าพงศ์เสริม อ๊าย บ้า บ้า บ้า ... คุณผู้ชายอ่ะ ปักหันไปโอบพาที แต่พาทีพยายามดันออก คุณปัก ..ผมมีพระ รุ่นนี้ไม่กลัวพระ ไม่กลัวน้ำมนต์ ข้าวสารเสกยังไม่สะทกสะท้าน ปักแซวต่อ ปล่อยผมสักคนนะครับ พาทีบอก ไม่ได้ค่ะ สาวสวยขยี้ใจชายอย่างปัก ... ไม่เคยงดบริโภคหนุ่มหล่อ ปักพูดแล้วกอดพาทีแน่น เอาวะ ... ได้บุญ พาทีทำเป็นตัดใจเข้ากอดบ้าง ปักดี๊ด๊า ประไพมองไปทางริมหาด เขินแทนหนูมุกจังเลยค่ะ เพชรมันได้เชื้อพ่อครับ .. เจ้าเสน่ห์ .. ลีลาร้อนแรง เผ่าพงศ์รีบคุย ร้อนแรงกับใคร .. ผิดคนหรือเปล่า ตาเผ่า ... เท่าที่ฉันจำได้..ไม่เคย... กับใคร มรกตถามเสียงเข้ม ก็ต้องกับเมียคนเดียวสิจ๊ะ อย่าให้รู้นะ ....ฉันจะ... ตัด หั่น สับ .. โยนให้หมากิน รับรองซากก็ไม่เหลือ มรกตพูดแล้วจ้อง เผ่าพงศ์ยิ้มแห้งๆ ปักสยองแทน หลังจากนั้นทุกคนก็หันไปมองลุ้นคู่เพชรกับมุกดาต่อ ที่ศาลาริมทะเล เพชรยังกุมมือมุกดาที่มองนิ่งแบบยังไม่ให้คำตอบ พี่เพชรแน่ใจแล้วเหรอคะ แต่งงานไม่ใช่เรื่องพูดเล่นๆนะคะ มุกดาถามซ้ำ ผมแน่ใจว่าเราจะอยู่ด้วยกันได้ แบบกัดกันไปจนตายน่ะเหรอ ว้า ..ศพไม่สวย เหวอะหวะแย่เลยค่ะ เพชรยิ้ม ก็มีรสชาติดีออก หนูมุกไม่ชอบ เหนื่อยไป หนูมุกคงจะชอบแบบอบอุ่น อ่อนโยน พี่เพชรเป็นได้เหรอคะ ไม่ได้ ... แต่จะพยายาม ถ้าหนูมุกอยากให้ผมเป็น มุกดายิ้มขำ เกือบซึ้ง ใจจะละลายไหลเยิ้มแล้วค่ะ แล้วถ้าแบบนี้ล่ะครับ... เพชรพูดแล้วจูบเบาๆ ลงที่หลังมือของมุกดา เขาเงยหน้าขึ้นแล้วจ้องตาเธอ ... ซึ้งพอที่หนูมุกจะเห็นความจริงใจ .. ตกลงแต่งงานกับผู้ชายคนนี้หรือยัง..... ที่มุมหนึ่งในโรงแรมที่มองเห็นริมหาด ปักที่แอบมองอยู่กับกลุ่มมรกตกำลังทำตาซึ้ง ตกลงค่ะ หนูมุกยอมตั้งแต่เห็นคุณเพชรคุกเข่าแล้ว เพราะถ้านานเข้า เข่าคุณเพชรจะเสื่อมสมรรถภาพ ปักพึมพำ มรกตกับทุกคนหันมามองปักที่เป็นเหมือนเจ้าสาวเสียเอง สวมแหวนเลยนะคะ ปักยอมรับคุณเพชรในทุกกรณี ไม่ว่าดี ว่าชั่ว ปักยื่นนิ้วออกไปแล้วทำกระมิดกระเมี้ยน มรกตตีมือปักดังเพี้ยะ ปักถึงกับสะดุ้ง ชั่ว.... ตื่นย่ะ .. แหวนเพชรของลูกชายฉันต้องประดับบนนิ้วเรียวงามของหนูมุกเท่านั้น ปักมุบมิบปากบ่น มรกตหันไปทางประไพ คุณประไพคะ .. เดี๋ยวเรามาคุยเรื่องสินสอดทองหมั้น พิมพ์การ์ด เรือนหอ กันเลยดีกว่า ยังไงก็ได้ค่ะ ดิฉันแล้วแต่คุณมรกต งานแต่ง...เล็กๆไม่... ต้องใหญ่ๆบึ้มๆแบบโค - ตะ - ระ เพชรเท่านั้น ถึงจะสมกับความรักของตาเพชรกับหนูมุก มรกตดี๊ด๊าดีใจอยู่กับประไพ เผ่าพงศ์ยิ้มพอใจ เจนจบแอบมองมาที่มรกตด้วยความเกลียดชัง ที่ศาลาริมทะเล เพชรที่คุกเข่าอยู่เงยหน้ามองมุกดาที่กำลังยิ้ม แบบนี้ไม่ใช่พี่เพชรนะคะ ใช่สิ แต่เป็นเพชรในแบบที่เธอไม่เคยเห็น แล้วถ้าหนูมุกไม่ตอบรับ พี่เพชรจะคุกเข่าอยู่ตรงนี้ ไม่ยอมลุกหรือเปล่า เพชรเริ่มสีหน้าลังเล มุกดาแหย่ต่อ ว่าไงคะ ใช่ .. จะคุกเข่าจับมือเธอไว้อย่างนี้ด้วย ห้ามไปไหน เพชรกุมมือมุกดาแน่น หนูมุก .. เธอจะ ... แต่งงานกับฉัน... เพชรยังพูดไม่ทันจบ เสียงนิจนันท์ก็ดังเข้ามา เพชรคะ เพชรกับมุกกาหันไปมอง เห็นนิจนันท์เดินยิ้มเข้ามา กำลังโรแมนติคอะไรกันอยู่หรือเปล่า นิจนันท์ถาม ที่มุมหนึ่งในโรงแรมที่มองเห็นริมหาด ทุกคนที่แอบดูอยู่ต่างหันมามองพาทีเป็นตาเดียว มรกตตาวาว ไอ้พาที .. แม่เพื่อนเก่านี่โผล่มาได้ยังไง มรกตถาม เอ่อ ... คนนี้ผมไม่รู้ครับ ไม่รู้ได้ยังไง มันเป็นหน้าที่ของเธอที่ต้องรู้ทุกเรื่องในโลกนี้ ปักไปลากออกมาเองค่ะ ปักเสนอ ไป ....ไปเดี๋ยวนี้ มรกตสั่ง ปักจะลากนาง .. เอาหน้าคลุกทรายออกมา ฮูย ... แต่นางหน้าหนาคงไม่ระคายความเจ็บ ปักทำท่าจะเดินไป แต่ประไพห้ามไว้ อย่าไปเลยจ้ะ คุณปัก ... ไม่ดีหรอก ทำไมละคะ มันมาขวางทางรักของคุณหนูมุกนะคะ เค้าเป็นเพื่อนสนิทคุณเพชร คุณเพชรอาจจะโกรธก็ได้ ประไพท้วง ปักฮึดฮัด มรกตสะบัดหน้าพรึ่ด หันมาทางพาที จัดการนะไอ้ พาที .. จัดการลากตัวเพื่อนแกออกไปพ้นๆหน้าชั้นเลย พาทีก้มหน้าจ๋อย พยายามหาอะไรมาบังตัวเองให้พ้นสายตาพิฆาตของมรกต พังหมด ... ฉากขอแต่งงาน จบไม่สวยซะแล้ว เผ่าพงศ์เปรย มรกตกับปักมีหน้าตาแค้นมาก ที่ศาลาริมทะเล เพชรลุกขึ้นมายืนมองนิจนันท์ มุกดาหน้าตึงด้วยความหึงอย่างไม่รู้ตัว พอดีนิจมาหาเพื่อนน่ะค่ะ เกรงใจไม่อยากพักบ้านเค้า เลยมาพักโรงแรม ไม่นึกว่าจะโชคดี บังเอิญเจอเพชร แล้วนิจมากับใคร ชนินทรมาด้วยหรือเปล่า เพชรถาม เปล่าค่ะ นิจมาคนเดียว ว่าจะมาตระเวนดูบ้านพักเงียบๆสงบๆแถวนี้สักหลัง นิจนันท์ทำหน้าเศร้าลงทันทีแล้วพูดต่อ เผื่อเวลาที่มีปัญหา .... จะได้มีที่พักพิง ..ไม่ต้องทนรองรับอารมณ์ใครอีก.... เพชรมีที่ดินแถวนี้นี่คะ นิจจำได้ นิจนันท์เดินเข้าไปยืนกั้นกลางระหว่างเพชรกับมุกดาทันที งั้นนิจให้เพชรช่วยดีกว่า นิจนันท์หันไปยิ้มให้กับมุกดา อนุญาตมั้ยคะ คุณหนูมุก ค่ะ เชิญค่ะ มุกดาตอบ นิจจำได้ว่ามีร้านอร่อยที่เพชรชอบ นิจพาไปทานนะคะ พาผมไปด้วยสิครับ คุณนิจนันท์ ไปกันหมดนี่เลย น่าจะสนุก เสียงพาทีดังขึ้น นิจนันท์หันไปมอง เห็นพาทีเดินเข้ามากับพวกมรกต นิจนันท์หน้าตาไม่ค่อยพอใจแต่ยังฝืนยิ้มแล้วยกมือไหว้ผู้ใหญ่ คุณแม่มาด้วย นิจนันท์พูด เรียกน้าเถอะจ้ะ ไม่สนิทกันขนาดนั้น แม่น่ะ สงวนไว้ให้หนูมุก สะใภ้ฉันเรียกคนเดียว มรกตบอก ไหนคะ คุณเพื่อนเก่า ... ร้านไหนอร่อย ไปเลยค่ะ ปักถาม อยากกินอาหารทะเลใช่มั้ย ปัก มรกตรับมุก ค่ะ แค่นึกถึงน้ำจิ้มก็แซ่บแล้ว แต่ไม่เอาแบบที่ข้างนอกดูสด ดูแซ่บ แต่พอแกะเปลือก เนื้อในเหม็นๆคาวๆใกล้เน่าเต็มที ปักรับไม่ได้ ปักพูดแขวะ นั่นน่ะสิ เดี๋ยวนี้มีเยอะซะด้วยนะ ของสวยแต่เน่าใน ที่ดูสดเพราะฉาบฟอร์มาลีนไว้... น่าสะอิดสะเอียน มรกตพูดโดยจงใจจ้องนิจนันท์ ไงจ๊ะ จะพาพวกเราไปทานที่ไหน ที่ไหนก็ได้ค่ะ นิจนันท์เน้นคำ คุณป้า ในนรก บนสวรรค์ นิจนันท์พาไปได้ทั้งหมดนี่เลยค่ะ ไปกันเลยนะคะ หนูมุกขอตัว ไม่ได้นะ หนูมุกต้องไปด้วย มรกตบอก นั่นสิจ๊ะ ลูก ไปพร้อมๆกัน อาหารมื้อนี้คงอร่อยพิลึก ประไพเสนอ หนูมุกปวดหัวค่ะ ขอพักดีกว่า ทานกันให้สนุกนะคะ มุกดาปัดแล้วเดินหนีออกไป ไม่รอใครทัดทาน เพชรมองตามมุกดา มรกตหันมามองนิจนันท์ เห็นนิจนันท์ยิ้มปกติ แย่จัง คุณหนูมุกไม่ไปด้วย... แล้วยังจะไปทานกันลงมั้ยคะ นิจนันท์พูดแล้วกวาดตาไปทางกลุ่มมรกต หรือว่าวัยนี้แล้ว .. อาหารจะอร่อย ต้องพึ่งลูกหลานคอยปรนนิบัติ ยกกระโถนให้บ้วนให้คาย กินอะไรถึงจะคล่องคอ ไม่สำลัก ... จนเกือบตาย กลุ่มมรกตตกใจที่ได้ยินเช่นนั้น ประไพทำหน้ารับไม่ได้ รีบดึงมรกตแล้วพากันเดินเชิดออกไป เผ่าพงศ์มองอย่างเซ็งๆ แล้วเดินตามออกไปด้วย นิจนันท์ยิ้มเยาะปัก ปักมองแบบอยากจะเอาเรื่อง แต่พอหันไปเห็นสายตาเพชรก็ไม่กล้า ปักแกล้งทำเป็นเดินเฉียดนิจนันท์แล้วแยกเขี้ยวใส่ หน้าหนาอย่างหล่อน สะบัดบ๊อบใส่ ก็ไม่รู้สึก ปักพูดแล้วรีบเดินผ่านนิจนันท์ไปตามทางที่มุกดาเดินไป เพชรขยับจะเดินไป แต่นิจนันท์เปลี่ยนเป็นหน้าเศร้า แล้วหันกลับมาเอ่ยเสียงออดอ้อน ทุกคนดูจะตั้งใจมาทำร้ายทั้งจิตใจและความรู้สึกของนิจ อย่างนี้แล้ว ....เพชรจะทิ้งนิจไปอีกคนเหรอคะ เพชรชะงัก เขาหันมามองนิจนันท์อย่างอึดอัด แต่จำต้องยืนอยู่เป็นเพื่อนเพื่อไม่ให้เสียมารยาท ตกกลางคืน มุกดาเดินมาหยุดสงบสติอารมณ์ที่ทางเดินในโรงแรม เธอนึกถึงภาพเพชรขอเธอแต่งงาน ปักวิ่งมาหาและดึงมือมุกดา คุณหนูมุก ไปยอมทำไมคะ กลับไปทวงเจ้าบ่าวของเราคืนเร็วๆค่ะ พี่เพชรไม่ใช่เจ้าบ่าวของหนูมุก ไม่ใช่ยังไงคะ ก็คุณเพชรคุกเข่าขอคุณหนูมุกแต่งงาน หวานเป็นบ้าเป็นบอไปเลยค่ะ ปักเผลอบอก แอบดูเหรอคะ มุกเอะใจ ปักปฏิเสธเสียงสูง เปล้า.... เปล่าแอบเลยค่ะ พอดีเดินผ่านไปเห็น ปักดึงมือมุก เชื่อปักนะคะ ไปทวงคนของเราคืน อย่ายอมนะคะ คุณเพชรน่ะรักคุณหนูมุกจริงๆ ไม่จริงหรอกค่ะ พี่เพชรไม่ได้รักหนูมุก ไม่เคยอยากร่วมชีวิตกับหนูมุก มุกดาดึงมือปักออก ที่ขอแต่งงาน เพราะพี่เพชรมีเหตุผล .. แต่ไม่ใช่ความรัก ปักหน้าแห้ง มุกดาหันไปมองออกไปไกลๆ อย่างเชื่อในความคิดของตัวเอง ที่ร้านอาหารริมทะเล เพชรกับนิจนันท์นั่งรับประทานอาหารท่ามกลางแสงตะเกียงในบรรยากาศโรแมนติค นิจนันท์จ้องตาเพชรราวกับจะขอโทษเขา นิจอดคิดไม่ได้หรอกค่ะ ว่านิจเป็นมารความสุขของทุกคนในครอบครัวเพชร นิจ .. นิจขอโทษค่ะ นิจนันท์ทำเป็นทอดสายตาอย่างรู้สึกผิดเต็มที่ นิจขอโทษที่พูดเหมือนต่อว่าคุณแม่มรกต คุณพ่อเผ่าพงศ์ และคุณปัก แต่นิจอดรู้สึกไม่ได้จริงๆ นิจนันท์มองเพชรด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย เธอขยับลุกขึ้นแล้วเดินข้ามไปนั่งติดเพชร นิจไม่ใช่ผู้หญิงเพียบพร้อมเหมือนคุณหนูมุก เป็นแค่ผู้หญิงที่มีปัญหาชีวิตปัญหาที่ไม่มีทางหลุดพ้น ต้องตกเป็นทาสรองรับอารมณ์ เป็นเหยื่อของผู้ชายที่สังคมกำหนดว่าเป็นสามี นิจนันท์บีบน้ำตา แล้วผู้ชายคนนั้นเองที่ขู่เข็ญ โหดร้าย เห็นแก่ตัว นิจนันท์ทำเป็นน้ำตาเอ่อ เพชรมองด้วยความสงสาร นิจ ... นิจยังมีผมอยู่ตรงนี้อีกคนที่เป็นเพื่อน เพชรรู้มั้ยคะ .. นิจดีใจที่สุด ที่เพชรให้กำลังใจ ไม่เคยรังเกียจผู้หญิงที่ถูกโซ่ตรวนพันธนาการ เพชรมองอย่างเห็นใจ นิจนันท์แววตาเว้าวอน แค่เศษเสี้ยวความอบอุ่น ความห่วงใยจากเพชร ก็เหมือนยาวิเศษ ช่วยรักษาจิตใจที่บอบช้ำ ร่างกายที่ถูกทารุณของนิจ นิจนันท์ยื่นมือมาจับมือเพชร เพชรกุมมือนิจนันท์อย่างให้กำลังใจ ขอบคุณนะคะ เพชร ขอบคุณที่ไม่ดูถูก แล้วก็จะไม่มีวันทอดทิ้งนิจ เพชรยิ้มให้กำลังใจ ต่างจากนิจนันท์ที่ทอดสายตาหวานเยิ้มให้เขา  มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 11
ในห้องทำงานคมกฤช มุกดายืนมองไปด้านนอก สีหน้าหนักใจ แอนดี้มองแล้วเอ่ยขึ้น ไปๆมาๆ คุณเพชรจะโดนหนักสุดถ้าเคลียร์ตัวเองไม่ได้ ว่าซื้ออะดอเรลลามายังไง .. คมกฤชถอนใจหนักแบบกลุ้มแทน งานนี้คงให้ชนินทร เพื่อนตัวแสบเป็นคนซื้อ พี่เพชรแกเลยโดนหลอกไม่เป็นท่า พี่เพชรไม่ใช่คนโง่ แต่เค้าเป็นคนจิตใจดี จริงใจ หวังดีกับทุกคน คนเลวๆ เพื่อนเลวๆเท่านั้น ถึงจะฉกฉวยความหวังดีมาหลอกเอาเปรียบพี่เพชร มุกดาทอดเสียงอย่างรู้สึกดีกับเพชรจริงๆ คมกฤชยิ้มปลง ซึ่งก็มีคนๆนึงที่หลอกเค้าด้วยคือ .. แก... ... หนูมุก มุกดานิ่งคิด นึกถึงเพชรบอกกับมุกดาในห้องคนไข้ ฉันเชื่อเธอ .... ขอแค่เธออย่าโกหก ... อย่าหลอก ... อย่าทรยศความไว้ใจ เหมือนที่เพื่อน..ทำกับฉัน มุกดาสีหน้ากังวล เอ่ยขึ้นอย่างหวั่นใจ สุดท้ายเค้าคงเกลียดหนูมุกยิ่งกว่าทุกคน ... เกลียดจนชั่วชีวิต ... ที่ห้องโถงบ้านเพชร เห็นเพชรหันขวับ มองพาทีที่เดินเข้ามา แกพูดใหม่อีกทีสิ พาที เพชรกล่าว เจนจบขยับมาใกล้เพชร สารวัตรธีรพัฒน์เพิ่งโทรหาฉัน ...เค้าให้แกไปรับอะดอเรลลาคืน เพชรหันไปยิ้มกับเจนจบด้วยความดีใจ ในห้องประชุมสตาร์ไดมอนด์ อะดอเรลลา ที่ตั้งอยู่บนกล่องบุกำมะหยี่อย่างดีทุกคนที่ยืนรอบโต๊ะมองตรงมา รุจาลดกล้องที่กำลังถ่ายรูป แล้วถามขึ้น อะดอเรลลาของจริงหรือเปล่าคะ มรกตมองค่อนๆรุจาแต่สีหน้ายังยิ้ม แหม .. ถามเหมือนคนไม่รู้จักเพชรเลยนะจ๊ะ ประกายวิ้งขนาดนี้ ถ้าปลอม คงต้องฝีมือเจียระไนขั้นเทพ มีการตรวจสอบหรือยังคะ เราต้องส่งอะดอเรลลาไปตรวจสอบที่ HRD Hoge Raad Voor Diamant อยู่แล้วครับ เพชรตอบ เจนจบหันไปอธิบายกับรุจา สถาบันตรวจสอบอัญมณีชั้นนำที่เบลเยี่ยมน่ะครับ แล้วเราส่องๆดูก่อนได้มั้ยคะ ว่าจริง ไม่จริง มุกดาถาม มุกดายื่นหน้าไปใกล้ เพชรทำเสียงขรึมๆเหมือนดุเด็ก ส่องแล้วดูออกเหรอว่าของจริงเป็นยังไง อ้าว ... ก็หนูมุกคิดว่าพี่เพชรจะรู้ ซื้อของตั้งแพง ไม่รู้อะไรเลย เพชรสำคัญระดับนี้ เราอยากให้แน่ใจที่สุด ถึงต้องใช้เครื่องมือและผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่จะยืนยันและออกใบรับรองให้เท่านั้นครับ เจนจบบอก คุณเพชรเล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ยคะ ตำรวจตามหาอะดอเรลลาเจอได้ยังไง มีแอคชั่นยิงกันสนั่นเมืองแบบในหนังมั้ยคะ สาลินีแทรก ไว้คราวหน้าถ้าเพชรหายอีก ...ฉันจะส่งเธอไปเป็นเป้าล่อกระสุนของพวกโจรนะ สาลินี .... อยากให้เค้ายิงแม่นๆ เข้าตรงปากเธอ มรกตแหวะ มรกตค้อน พาทีหลุดหัวเราะ สาลินีหันไปค้อน ขำจังค่ะ เป็นอันว่าบริษัทคุณคมกฤชก็ไม่ต้องจ่ายเงินประกัน พาทีกล่าว ครับ ทีนี้หนังสือพิมพ์ที่จ้องจะทำลายผม จะได้หยุดใช้สื่อในทางที่ผิดสักที คมกฤชมองรุจาที่หน้าตาไม่พอใจ มรกตรีบเอ่ยห้ามขึ้น เอาล่ะ เอาล่ะ ปิดคดีคอะดอเรลลาสักที ทีนี้ก็เปิดคดีใหม่ มรกตพูด คดีอะไรครับ เจนจบสงสัย ก็คดีเลิฟของเพชรกับหนูมุกไง ถึงเวลาที่จะต้องเตรียมงานแต่งงานได้แล้วนะ คิดว่าเมื่อไหร่ดีคะ รุจาถาม ปีหน้าค่ะ มุกดาตอบ ปีนี้ เพชรพูด มุกดาหันขวับไปมองเพชรที่หน้าตาย แถมเอามือมาโอบมุกดาต่อหน้ารุจา มรกตยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ถ่ายสิคะ ถ่ายรูปคู่ไว้เลย มรกตรีบจัดแจงให้รุจาถ่ายรูปคู่เพชรกับมุกดา เจนจบมองนิ่งๆ สาลินีทำหน้าเอือม ยังกับกลัวหาลูกสะใภ้ไม่ได้ สาลินีสะบัดหน้าเชอะมาเจอคมกฤชที่จ้องดุๆ ก็สะบัดกลับ เดินปัดไปห่าง รุจาถ่ายรูปเสร็จ มุกดารีบดึงตัวออกจากเพชร รุจาหันมาเจอมคมกฤชมองแบบรอจะคุยอะไรด้วย งั้นรุจากลับโรงพิมพ์ก่อนนะคะ รุจารีบไหว้ลาทุกคน เดินออกไป คมกฤชรีบไหว้ตาม เรียบร้อยแล้ว ผมขอลากลับเหมือนกัน มรกตรับไหว้คมกฤชแทบไม่ทัน มุกดามองตามคมกฤชที่เดินเร็วออกไป อีกด้านในสตาร์ไดมอนด์ รุจาเดินอย่างรวดเร็วมา คมกฤชเดินตามหลังมาเย้ย ทำไมไม่คุกเข่าขอโทษฉันตามสัญญา รุจาหันหน้ามาเจอกับคมกฤช เพราะยังไม่รู้ไง ว่าเหตุการณ์เมื่อกี๊มันเป็นการจัดฉากหรือเปล่า รุจา ..เธอหาว่าคุณเพชรโกหกเรื่องเจออะดอเรลา ..เธอรู้มั้ยว่ากว่าจะได้เพชรเม็ดนี้มา มีใครบ้างที่เกือบตาย ใครล่ะ นายด้วยหรือเปล่า ไหนว่าตำรวจเป็นคนล่อซื้อ ก้อตำรวจไงที่เกือบตาย ให้พิสูจน์ซะก่อนว่าอะดอเรลลาเป็นของจริง ฉันไม่ผิดสัญญากับนายแน่นายเองก็เหมือนกัน อย่าคิดตุกติกผิดสัญญา ถ้าอะดอเรลลาเป็นของปลอม รุจาจ้องคมกฤชอย่างไม่ยอมเหมือนกัน ในห้องประชุมสตาร์ไดมอนด์ เพชรเอาอะดอเรลลาใส่กล่องอย่างดี มรกตมองแล้วถามขึ้น แม่ไม่เห็นชนินทร ทำไมวันนี้ไม่มาทำงาน ชนินทรลาพักร้อนครับ แต่ความรับผิดชอบของผู้จัดการมันก็ต้องมีนะ ได้ของสำคัญคืนมาทั้งที น่าจะมา มุกดามองหน้าเพชรอย่างสังเกต ผมไม่ได้โทรบอกเองล่ะครับ เห็นได้ของคืนมาแล้ว เจนจบ นายส่งเพชรไปตรวจสอบทีนะ รีบจัดการเลย ให้สาลี่ช่วยนะคะ ไม่ต้อง ฉันบอกให้เจนจบจัดการ ค่ะ สาลินีกระแทกเสียงแล้วเดินออกไป มรกตหันมองลูกชาย แกนี่ไว้ใจเจนจบทุกเรื่อง เจนจบยิ้มเจียมๆ กลัวมรกตหมั่นไส้ มรกตหันมาทางมุกดา แต่ไม่ต้องไว้ใจถึงเรื่องหนูมุกด้วยหรอนะ ... หนูมุกไปส่งป้าหน่อยจ้ะ มุกดารีบเข้ามาใกล้แบบเอาใจมรกต ป้าว่าจะถามหนูว่าอยากได้เพชรกี่กะรัตเป็นสินสอด จะได้ให้เค้าหาน้ำงามๆไว้รับขวัญลูกสะใภ้ เพชรมองเห็นมรกตเดินคุยกับมุกดาออกไป พาทีเดินมามองอะดอเรลลาในกล่อง จบเรื่องสักที.. พาทีพูด ยังไม่จบ จนกว่าเราจะได้ตัวแก๊งค์ปล้น นั่นน่ะสิ เรายังไม่รู้เลยว่าใครในสตาร์ไดมอนด์เป็นสายให้โจร เจนจบบอก ใครล่ะ ..แกหรือฉัน พาทีล้อเล่น ถ้าเป็นแก หรือฉัน เราก็คงไม่มายืนอยู่ตรงนี้หรอก ... ใช่มั้ย เพชร ก็ถ้าสงสัย ทำไมไม่เค้นชนินทรมันให้รู้เรื่องไปเลย พาทีถาม เรื่องนั้น เดี๋ยวฉันจะจัดการเอง เพชรสรุปแล้วเดินออกจากห้องไป รับภาพเจนจบที่มองตามเพชรทุกอิริยาบถ ในห้องทำงานเพชร เพชรทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ มุกดาวางถ้วยกาแฟร้อนลงตรงหน้า ได้อะดอเรลลาคืนทั้งที แต่ดูหน้าพี่เพชรยังกะเพิ่งเสียของรัก ทำไมไม่ยิ้มให้สุดสุดไปเลยละคะ เรายังไม่รู้ว่าใครที่นี่.. ช่วยพวกปล้นอะดอเรลลา นั่นสิคะ พี่เพชรสงสัยใครหรือเปล่า ... หวังว่าคงไม่ใช่หนูมุก มุกดาทำกวนๆน่ารัก แต่เพชรมองจริงจัง ฉันไม่อยากปรักปรำว่าเป็นชนินทร ... ชนินทรไม่ใช่คนจะกล้าเสี่ยงคิดการณ์ใหญ่ขนาดปล้นอะดอเรลลา ก็หาหลักฐานสิคะ หลักฐานชี้ไปที่ใคร .. ก็ค่อยเล่นเกมส์จับโจรกันอีกรอบคราวนี้พี่เพชรจะให้หนูมุกช่วยอีกหรือเปล่า เธอเต็มใจช่วยฉันมั้ย หนูมุก เพชรเอื้อมมือไปกุมมือมุกดา ทำไมพักนี้มาแนวหวานๆเลี่ยนๆ เอียนๆ เจียนอ๊วกคะเนี่ย หวานกับว่าที่เจ้าสาว คงไม่เป็นไรมั้ง เพชรดึงมุกดามานั่งตัก มุกดาทำตัวแข็ง เพชรโอบไว้แล้วพิงหัวลงที่ไหล่มุกดา ขออยู่แบบนี้สักพัก มุกดามองเพชรที่พิงหัวเหมือนต้องการที่พักคลายความเครียดทั้งหมด เหนื่อยจัง เพชรพูดเสียงอ่อย มุกดาขยับมองแล้วนวดขมับให้เพชรเบาๆ ดีขึ้นมั้ยคะ เพชรยิ้ม มุกดามอง ทั้งสองคนสบตากัน ช่องประตูที่แง้มอยู่เจนจบมองมุกดานั่งในตักเพชร เพชรพิงหัวลงที่แขนมุกดาในตัก เจนจบแสดงแววตาริษยา ในห้องทำงานเจนจบ เจนจบเข้าห้องมา สีหน้าพลุ่งพล่านร้อนใจกับภาพใกล้ชิดของเพชรและมุกดาที่เพิ่งเห็น เขาอยากจะระบายความโกรธ ความผิดหวัง หันไปหยิบที่คัทเตอร์บนโต๊ะทำงาน ขึ้นมากำแล้วทิ่มลงไปบนตารางปฏิทินที่หุ้มด้วยหนังอย่างแรงหลายครั้งจนหนังทะลุ เจนจบลากคัทเตอร์กรีดจนหนังหุ้มขาด เสมือนจะกรีดให้ทะลุไปถึงเนื้อเนียนบนหน้ามุกดา ตักตวงช่วงเวลาแห่งความสุขให้พอเลย หนูมุก เพราะเวลาที่เหลือทั้งหมดมันจะเป็นเวลาแห่งความทรมาน ....ที่สุดในชีวิตแก .. แววตาเจนจบกระด้างแสดงความเกลียดชังเพิ่มขึ้นรุนแรง ในที่ทำงานคมกฤช คมกฤชกับแอนดี้ ที่ยืนอยู่ไม่ห่างกัน ฟังๆคุณเล่าเรื่องที่สตาร์ไดมอนด์วันนี้ ท่าทางคุณเพชรเค้าไม่รู้เรื่องที่อะดอเรลลาถูกขโมยมาจากราชวงศ์เลยแอนดี้บอก ถ้าลากคอไอ้ศักดามาชี้ตัวคนในได้ คดีนี้จบเร็วแน่ ศักดามันออกไปนอกประเทศแล้ว กบดานอยู่บ่อนแถบชายแดนตรงไหน ยังไม่มีใครรู้ อินเทอร์โพลกำลังส่งคนเข้าไปควานหาตัว ถ้าโผล่หัวออกมาเมื่อไหร่ มันไม่รอด ขอให้ลากตัวมันออกมาได้เร็วๆทีเถอะ จะได้ปิดคดีซะที คมกฤช .. ผมรู้ว่าคุณไม่อยากจ่ายเงินประกัน ถึงทำทุกอย่างให้ได้เพชรกลับมา แต่ในฐานะเพื่อนของมุกดา ผมหวังว่าคุณคงจะไม่ทำอะไรที่เกินขอบเขตของกฎหมาย ผมจะพยายาม .... ที่จริงตอนนี้.. ผมเองก็อยากช่วยคุณกับมุกลากตัวคนที่เกี่ยวกับเรื่องซื้ออะดอเรลลาออกมาให้ได้ เพราะมันทำให้คนไทยเสียชื่อ แล้วถ้าตามที่มุกบอก .. คนที่เราต้องเค้นคอมันให้ได้ที่สุด ก็คือชนินทร .. คมกฤชมองแอนดี้อย่างมั่นใจ อีกด้านหนึ่งที่บ้านชนินทร ชนินทรกดสายมือถือ หันมาบอกนิจนันท์สีหน้าเครียด ลูกน้องฉันโทรมาบอกว่าเพชรเจออะดอเรลลาแล้ว ทำไมเพชรไม่โทรมาบอกแก เจนจบ พาที ..ไม่มีใครโทรสักคน ไม่รู้โว๊ย เพราะพวกเค้าเกลียดแก ไม่เห็นแกเป็นเพื่อนอีกแล้ว ไม่จริง เพชรดีกับฉัน เพชรให้อภัยฉัน หมาหัวเน่า มันก็ไม่ได้กลิ่นหัวตัวเองหรอก นังนิจนันท์ ชนินทรเงื้อมือ นิจนันท์พูดยั่ว อยากให้ชนินทรตบ แกมันก็ไอ้คนกระจอกๆ ทุกคนเค้าคบ เค้ายอมเป็นเพื่อนเพราะเวทนาสงสาร ชนินทรที่กำหมัด พยายามข่มใจ นิจนันท์ลอยหน้า พอมีเรื่องขึ้นมา เค้าก็พร้อมจะถีบหัวส่ง คิดว่าเพื่อนรักแกเหรอ แค่วันนี้ที่เจออะดอเรลลา เค้ายังไม่ให้แกเฉียดเข้าไปร่วมดีใจด้วย คิดว่าเค้ายังให้อภัยเพื่อนเลวๆอย่างแก นังเมียชั่ว ชนินทรตบผัวะอย่างแรง นิจนันท์กระเด็นไปชนโต๊ะ ชนินทรตามมาลากนิจนันท์ขึ้น แกมันไอ้ผัวเลว ทั้งเลวทั้งกระจอกยิ่งกว่าหมาขี้เรื้อน ชนินทรเหวี่ยงนิจนันท์กระแทกผนัง นิจนันท์ยังไม่หยุดด่ายั่วให้ชนินทรโมโห คนอย่างแกมันก็เก่งแต่รังแกผู้หญิง ...ไม่มีปัญญาเป็นคนดีอย่างคนอื่นเค้าหรอก อีกหน่อยก็ต้องตายในคุก แล้วถ้าชั้นทำได้นะ ชั้นจะไปเสนอตัวให้เพชร ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป ชนินทรเดือดถึงขีดสุดพุ่งตามไปทำร้ายนิจนันท์ เขาทั้งตบทั้งตีเธอไม่ยั้ง ในห้องทำงานเพชร เพชรยังนั่งพิงไหล่มุกดา มุกดาเขย่าตัวเพชรเบาๆ พี่เพชร หลับนานไปแล้ว หนูมุกเมื่อย ไม่ได้หลับ คิดอะไรอยู่ เพชรลืมตามาเจอมุกดาที่เอี้ยวตัวมอง คิดว่าจะไปฮันนีมูนที่ไหนหรือเปล่า ไม่ต้องมาล้อเล่น ทีเมื่อกี๊อยู่ต่อหน้าคุณรุจา ทำหน้ายังกับจะโดนประหาร ก้อหนูมุกเขินนี่คะ พี่เพชรก็เหมือนกัน ไม่ได้รักหนูมุกสักหน่อยพูดไปอย่างงั้น หนูมุกเสียหาย อีกหน่อยใครจะกล้ามาจีบหนูมุก กลัวมากเลยใช่มั้ย เรื่องไม่มีคนจีบเนี่ยะ น่าจะกลัวไม่ได้เพชรเม็ดใหญ่จากแม่ฉันมากกว่านะ แหงล่ะ ... กะฟันเพชรให้หมดเซฟเลย จริงดิ หืมม...เห็นหนูมุกเป็นคนยังไงคะ ไม่ได้งกนะคะ ที่อยู่ช่วยเนี่ยะเพราะสงสาร ฉันต้องขอบใจมากเลยใช่มั้ย ค่ะ จับโจรได้วันไหน พี่เพชรต้องขอบใจหนูมุกเป็นคนแรก อย่าให้รอนานแล้วกัน เดี๋ยวจะลืมคำขอบใจที่นึกไว้ มุกดามองค้อน เพชรอมยิ้มมองมุกดา ความสนิทสนมของสองคนใกล้ชิดมากขึ้นเรื่อยๆ ในห้องทำงานเจนจบ เจนจบวางคัทเตอร์ในมือ แผ่นหนังตารางปฏิทินถูกกรีดจนไม่เหลือสภาพเขารู้สึกว่ามีคนมอง ก็หันไป เห็นสาลินีมองผ่านประตูกระจกมาด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น เจนจบวางคัทเตอร์ลงอย่างปกติ สาลินีถือแฟ้มเดินผลักประตูเข้ามา ออกไป เคาะประตู รอฟังคำสั่ง แล้วเข้ามาใหม่ สาลี่จะเอา มารยาท .... เคยมีบุพการีสอนให้รู้ความหมายของคำๆนี้บ้างมั้ย สาลินีหน้างอหงิก เดินออกไป ปิดประตู แล้วเคาะเสียงดัง เข้ามาได้ สาลินี่สะบัดสะบิ้งเดินเข้ามา หยุดที่หน้าโต๊ะ สาลี่จะเอาแฟ้มมาให้คุณเจนจบดูค่ะ .. แต่เห็นกำลังเครียด สาลินีมองบนโต๊ะ เจนจบมองนิดเดียวเหมือนเรื่องปกติ สอดรู้ดีจริง ... สตาร์ไดมอนด์ไม่ก้าวหน้าเพราะพวกมีชีวิตแต่ไร้คุณค่า มาหายใจทิ้งไปวันๆอย่างเธอ ฮูย... คุณเพชรยังไม่เห็นว่าสาลี่เหมือนคุณเจนจบเลย ชั้นมีหน้าที่เป็นหูเป็นตาแทนเพชร คุณเจนจบพูดเหมือนเป็นผู้จัดการสตาร์ไดมอนด์ แทนคุณชนินทรแล้ว....หรือว่าคุณชนินทรโดนเด้งดึ๋งดั๋งออกไป ถึงว่า...ทำไมวันนี้ไม่มา สาลินีทำหน้าคิดไปใหญ่โต แล้วหันมาเห็นเจนจบที่มองนิ่ง ก็รีบสอพลอ คุณเจนจบอย่าโกรธนะคะ สาลี่อาจจะเคยทำอะไรขวางหูขวางตา ก็สาลี่ต้องทำตามคำสั่งคุณชนินทรทุกอย่างน่ะค่ะ แต่ตอนนี้สาลี่รู้แล้วว่าใครกันแน่ที่สาลี่สมควรให้ความเคารพสูงสุด อืมม ... เปลี่ยนสีได้ไวมาก ราวกับภาษาที่คนระดับใช้แรงงาน หาเช้ากินค่ำ เขาชอบพูดกัน ..... กิ้งก่าเรียกแม่..... ใช่มั้ยสาลี่ คุณเจนจบ ปากร้าย ... ผู้ชายปากร้ายที่สุด ฉันจะร้ายได้มากกว่านี้ .. ถ้าเธอยังไม่เลิกสอพลอ เลียแข้งเลียขาน่ารำคาญ ค่ะ ค่ะ ไปทำงานแล้วค่ะ สาลินีรีบออกไป เจนจบมองตามอย่างชิงชัง ที่สะพานแห่งหนึ่ง เพชรกับมุกดาเดินกุมมือกันมา มุกดาหันไปยิ้มกับเพชร หนูมุกไม่หายหรอกค่ะ ไม่ต้องจับไว้แน่นขนาดนี้ ไม่ได้หรอก เธอชอบแว่บไปแว่บมา ฉันต้องจับไว้แบบนี้ เดี๋ยวไม่มีกำลังใจ เฮ้อ.. นี่ถ้าเป็นคู่รักกันจริงๆก็คงดีนะคะ ลองมั้ยล่ะ เรามาลองเป็นคู่รักกันดู .. ว่าไปที่จริงเธอก็มีดีหลายอย่าง สองคนหันมามองหน้า ยิ้มให้กัน แต่พี่เพชรก็ยังไม่เห็นหนูมุกอีกหลายอย่าง เช่น .. หนูมุกนอนละเมอ ชอบเอาขาพาดคอคนนอนใกล้ๆ แล้วถ้าฉันไม่กลัว เธอจะยอมเล่นบทเป็นคู่รักฉันหรือเปล่า เพชรขยับเข้าใกล้มุกดา มองด้วยสายตาแพรวพราว ห่างออกไป เจนจบยืนมองภาพเพชรกับมุกดาด้วยสายตาเก็บกด เกลียดชัง มุกดามองเพชรที่ยืนตรงหน้า แล้วยิ้มอย่างคนมีความในใจ เอ่ยตอบไป หนูมุกยอมเป็นคนรักพี่เพชรก็ได้ค่ะ ... เผื่อวันหน้า ... มุกดานิ่งไป เมื่อนึกถึงอนาคตถ้าความจริงเปิดเผย เพชรมองสงสัย วันหน้าทำไม ถ้ามีเรื่องอะไรขึ้นมา... หนูมุกจะได้ไม่เป็นคนที่พี่เพชรเกลียดที่สุด เพชรกุมมือมุกดามาแนบไว้กลางอก มุกดายิ้มสบตากับเพชร เจนจบที่มองความใกล้ชิดสนิทสนมของทั้งคู่ด้วยสายตาเจ็บแค้นรุนแรงมากขึ้น ในห้องทำงานเพชร เพชรมือสั่น เอื้อมมือไปแตะแผลช้ำบนใบหน้านิจนันท์ นิจนันท์ทำสะดุ้งด้วยความเจ็บ เพชรชะงักมือ นิจนันท์บีบน้ำตาไหลไม่หยุด ใครทำคุณขนาดนี้ นิจผิดเอง นิจนันท์มองสบตาเพชร น้ำตาไหลพรั่งพรู นิจเตือนเค้ามาตลอดว่าอย่าทรยศเพชร อย่าหักหลังเพื่อนที่ดีที่สุด เค้าก็พูดแต่ว่าอยากรวย ต้องรวยให้ได้เท่าเพชร นิจเตือนว่า เราอยู่กันอย่างนี้ ก็มีความสุขมากแล้ว ชนินทร เพชรลุกพรวดทันทีแบบจะไปเอาเรื่อง นิจนันท์คว้าแขนเพชรไว้ อย่านะ เพชร ถ้าเค้ารู้ว่านิจมาหาเพชร เค้าฆ่านิจแน่ นิจนันท์สะอึกสะอื้นเหมือนจะขาดใจ จนเพชรต้องย่อตัวลงตรงหน้า กุมมือปลอบใจ ชนินทรทำแบบนี้กับคุณไม่ได้ นิจทนมานานแล้ว นิจทนมาตลอด จนรู้ว่าเค้าขโมยของเพชร ... นิจทนไม่ได้..พอพูด.. เค้าก็อาละวาด .. เค้าทำกับนิจ..ขนาดนี้ นิจนันท์ทำเป็นพูดไม่ออก โผกอดเพชร เพชรกอดปลอบด้วยความสงสาร ที่ประตูมุกดาเปิดเข้ามามุกดาเห็นภาพเพชรกอดกับนิจนันท์ มุกดาใจหาย เผลอเรียกออกมาเบาๆ พี่เพชร เพชรหันไป นิจนันท์หันไปมอง แต่ไม่ยอมคลายอ้อมกอด หนูมุก ไม่เป็นไรค่ะ ธุระติดพัน เอ่อ ..ธุระสำคัญ หนูมุกไปรอข้างนอกก่อนได้ค่ะ มุกดารีบออกไป เพชรขยับจะตาม หนูมุก ... เดี๋ยวหนูมุก นิจนันท์ที่กอดรัดเพชรแน่น แกล้งร้อง โอ๊ย ... แขนนิจ เพชรหันมาดูแล้วรีบขยับตัวออกห่าง พยุงนิจนันท์ นิจอยู่ตรงนี้ก่อนนะ เพชรลุก ตามมุกดาออกไป นิจนันท์พยายามเรียก เพชรคะ ... นิจเจ็บ เพชรไม่สนใจ ตามมุกดาออกไป นิจนันท์ลุกขึ้นพรวด มองตาม ไม่สนใจความเจ็บเลย หน้าห้องทำงานเพชร มุกดาเดินออกมา เพชรตามมาดึงแขน หนูมุก มุกดายิ้มหันมามองเพชร ไปดูคุณนิจนันท์ก่อนเถอะค่ะ เธอเป็นอะไรมาคะ ท่าทางเหมือนโดนทำร้าย นิจเค้าถูก.. เพชรจะบอก แต่ก็ไม่แน่ใจว่าควรพูด นิจนันท์ตามออกมา เพชร มุกดาหันไปมองสภาพนิจนันท์อย่างตกใจ สาลินีเดินมาเห็นก็ทักเสียงดัง ว๊าย ..ไปเป็นกระสอบทรายซ้อมมวยให้ใครมาคะ คุณนิจนันท์ คุณสาลี่ มุกดาดุใส่ ก็ดูสิคะ ยับเยินยิ่งกว่าผ้าขี้ริ้ว จำไม่ได้เลยนะคะว่าเคยสวย เงียบได้แล้วคุณสาลินี สนุกมากเหรอ ที่เห็นเพศเดียวกันถูกทำร้าย อย่างงี้ไม่สนุกด้วยหรอกค่ะ สาลี่แค่สงสัย สงสัยก็ไม่ต้องถาม มันยิ่งทำร้ายคุณนิจนันท์ เพชรเห็นแล้วก็มองมุกดาด้วยสายตาชื่นชม สาลินีหันมาเจอเพชรจ้อง ไม่ยุ่งไม่ถามแล้วก็ได้ สาลินีเดินหน้าเริ่ดไปอีกทาง คุณนิจนันท์มีอะไรจะคุยกับคุณเพชรต่อ ก็เชิญเลยนะคะ เดี๋ยวหนูมุกไปหาเครื่องดื่มให้ มุกดาจะเดินไป นิจนันท์เอ่ยขึ้น ขอบคุณมากค่ะ คุณหนูมุก ... ขอนิจคุยกับคุณหนูมุกประสาผู้หญิงหน่อยนะคะ เพชรถอยเดินเข้าห้องไป มุกดามองนิจนันท์แล้วถามไปด้วยเสียงห่วงใยจริงๆ มีอะไรให้หนูมุกช่วยบ้างมั้ยคะ มุมหนึ่งในสตาร์ไดมอนด์ มุกดากับนิจนันท์ยืนคุยกัน เพชรโชคดีนะคะที่ได้คุณเป็นคนรัก จะแต่งงานกันเมื่อไหร่ ยังค่ะ เราอยากศึกษากันไปอีกหน่อย .. หนูมุกถามได้มั้ยคะ คือ..คุณโดน.. อย่าถามเลยค่ะ ฉันไม่อยากนึกถึง มุกดาเงียบไป คุยเรื่องของคุณกับเพชรดีกว่า คุณป้าชอบคุณหนูมุกมากเลยนะคะ มีแม่เป็นกองเชียร์ ยังไงเพชรก็ดิ้นหนีไปไม่ได้ มุกดาแค่ยิ้ม เห็นสาลินีที่หลบมองอยู่ นิจนันท์ยิ้มแบบแสดงความจริงใจมาก คุณหนุมุกต้องเข้าใจนะคะ ว่ากลุ่มเราสนิทกันมาก ไม่เคยมีใครได้ยินเพชรพูดถึงคุณหนูมุกเลย แบบว่าอยู่ๆก็โผล่มา ค่ะ ที่จริงกลุ่มเรามีเพื่อนอีกคนค่ะ เพื่อนที่เพชรรักมาก เป็นเพื่อนที่เพชรไม่มีวันลืม ใครคะ ถามเพชรดูสิคะ ใครคนนึงในกลุ่มเราที่หายไป สาลินีหน้าตาสงสัย นิจนันท์ยิ้มน้อยๆเดินห่างไป มุกดาเดินตามถามด้วยความอยากรู้ คุณนิจนันท์บอกหนูมุกหน่อยได้มั้ยคะ หนูมุกอยากเซอรไพร์สพี่เพชรน่ะค่ะ ให้รู้ว่าหนูมุกก็สนใจเรื่องของเค้า นิจนันท์ไม่ยอมตอบ มุกดาคิดว่านิจนันท์คงไม่พูดแน่ๆ เลยหยุดตาม หันหลังกลับไปทางห้องเพชรนิจนันท์ที่เดินเลี้ยวมามุมหนึ่ง อยู่ๆก็มีถุงดำมาครอบหัวจากด้านหลัง นิจนันท์ดิ้น สาลินีเป็นคนเอาถุงพลาสติกครอบหัวนิจนันท์ แล้วจับหัวกระแทกผนังอย่างแรงนิจนันท์ร่วงลงพื้น สาลินีรีบฉวยจังหวะวิ่งหลบไป ช่วยด้วย ... ช่วยด้วย ช่วยด้วย... มุกดาที่ได้ยินเสียงร้องนิจนันท์ หันขวับไปทางเสียง นิจนันท์นั่งทรุด พยายามหายใจ หันมาเจอมุกดาที่วิ่งเข้ามาประคอง พนักงานหลายคนวิ่งมาจากด้านหลัง คุณนิจเป็นอะไรคะ นิจนันท์เห็นคนอยู่กันหลายคน ก็รีบฉวยโอกาสโวยขึ้น ทำร้ายนิจทำไมคะ คุณหนูมุก ... นิจกลัวแล้ว อย่าทำนิจเลย มุกดางง พนักงานมองมุกดากันเป็นตาเดียว สาลินีทำเป็นวิ่งเข้ามาสมทบกับกลุ่มพนักงาน ตายแล้ว มีเรื่องหึงหวงอะไรกันหรือเปล่าคะเนี่ยะ ในห้องทำงานเพชร เพชรประคองนิจนันท์นั่งลง มุกดายืนหน้าซีเรียสข้างเจนจบ สาลินีทำเป็นหน้าตาไม่รู้เรื่อง คงเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันมากกว่าน่ะครับ เจนจบกล่าว จริงเหรอคะคุณนิจนันท์ สาลินีถาม จริงค่ะ สาลินียิ้ม นิจนันท์ทำเป็นสีหน้าจริงจัง มองไปที่เพชร จริงอย่างที่เจนจบพูด เป็นเรื่องเข้าใจผิด คุณหนูมุกจะลอบทำร้ายนิจทำไม แต่ทุกคนก็ได้ยิน คุณนิจนันท์หาว่าคุณหนูมุกทำร้ายเธอ คุณสาลี่หูฝาดแล้วล่ะค่ะ นิจไม่เคยคิดจะหาเรื่องอะไรคุณหนูมุกเลยจริงๆนะคะ มุกดามองนิจนันท์อย่างสังเกตกับท่าทีที่นิจนันท์แสดงออกมาให้ดูน่าสงสาร ไม่มีอะไรแล้ว นิจขอตัวไปหาหมอก่อน เดี๋ยวผมไปส่ง นิจนันท์ทำเป็นหันมาพูดกับเพชรแบบให้ได้ยินกันแค่สองคน อย่าค่ะ นิจไม่อยากให้เค้ารู้ ... อุ๊ย... นิจนันท์ทำเจ็บแผลที่แขน เพชรชะโงกตัวไปดู เจนจบ มุกดา สาลินีมองอยู่เห็นเพชรเข้าไปใกล้นิจนันท์ หนิดหนมน่าดู พูดอะไรหัดคิดก่อนบ้าง เจนจบดุ ค่ะ .. สาลี่ขอโทษค่ะ คุณเจนจบ นิจนันท์หันมายิ้มอ่อนหวานกับทุกคน นิจไม่เป็นไรค่ะ .... ไม่เป็นไรจริงๆ มุกดามองภาพนิจนันท์กับเพชรด้วยอารมณ์น้อยใจขึ้นมาไม่รู้ตัว ทางเดินในสตาร์ไดมอนด์ นิจนันท์เดินยิ้มมา สาลินีค่อยๆขยับออกมาดักหน้า นิจนันท์เห็นสาลินีก็หยุดมอง เจ็บมากมั้ยคะ คุณหนูมุกก็ไม่น่าหึงอดีตเก่าๆเลย อย่าคิดว่าฉันโง่ หล่อนต่างหากที่เป็นคนลงมือ เหรอคะ .. อุ๊ย... รู้ได้ยังไงเอ่ย หนูมุกเค้าไม่ได้ใส่น้ำหอมกลิ่นเดียวกับที่ไอ้คนชั่วที่เอาถุงดำครอบหัวฉันหรอก สาลินีชะงักไปเมื่อเห็นแววตาทันคนของนิจนันท์ แต่สาลินีก็ไม่ยอมรับง่ายๆ ไม่ใช่สาลี่คนเดียว พนักงานก็ได้ยินทั้งนั้น ว่าคุณนิจนันท์แหกปากหาว่าคุณหนูมุกทำร้าย แต่พออยู่หน้าคุณเพชร กลับเปลี่ยนเป็นนางฟ้า มีเมตตาไม่ถือสาคุณหนูมุกซะอย่างงั้น ฉันไม่จำเป็นต้องเสียเวลาพูดกับคนระดับหล่อน สาลี่ก็แค่มาถาม อยู่ๆคุณชนินทรก็หายหัว..เอ่อ..หายไปไม่มาทำงาน ไม่เห็นมีใครเดือดร้อน แล้วคุณก็โผล่พรวดมาถึงห้องคุณเพชร ... สภาพแบบนี้ .. สาลินีเห็นเจนจบเดินมาด้านหลังก็รีบเปลี่ยนน้ำเสียง เปลี่ยนท่าทางเป็นสงสาร มีอะไรให้สาลี่รับใช้ ก็บอกได้นะคะ สาลี่ยินดีรับใช้เพื่อนคุณเพชรทุกคนค่ะ สาลินีทำเป็นเดินจ๋อยๆแยกออกไป นิจนันท์มองงง แต่พอเห็นเจนจบเดินมาก็เข้าใจ เลี้ยงคนลิ้นตวัดถึงหูไว้ใกล้ตัวเพชรตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมถึงไม่ช่วยดูแลให้เพชร ขอบใจที่ห่วงเพื่อน .. เรื่องพนักงานอย่างสาลินีฉันจัดการเค้าได้อยู่แล้ว ห่วงเรื่องของตัวเองดีกว่า ชนินทรเป็นยังไงบ้าง นิจนันท์มองเจนจบที่ถามเรียบๆ คงหงุดหงิดที่โดนจับได้ จนมาระบายความเครียดกับเธอแบบนี้ ฉันลื่นล้มในห้องน้ำ เจนจบเอื้อมมือไปแตะแผลที่ปากนิจนันท์ วันหลังตอนล้ม ก็อย่าตั้งใจเอาปากไปกระแทกโถส้วมอีกล่ะ นิจนันท์สะบัดหน้าหนีมือเจนจบ เจนจบมองสายตาห่วงใย ฉันกลับก่อน จะมาหาเพชรอีกเมื่อไหร่ ก็บอกนะ นิจนันท์.. คุณหนูมุกสั่งไว้เมื่อกี๊ว่าให้ส่งรถไปรับ ฝากบอกคุณหนูมุกด้วยว่า..ไม่ต้อง นิจนันท์เดินสะบัดหน้าไป เจนจบมองตามแววตายิ้มเยาะ มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 10 (ต่อ)
ภายในห้องทำงานของเพชร ชนินทรยืนอยู่หน้าเซฟของเพชร ชนินทรกำลังจะกดรหัส เจนจบเข้าห้องมาพอดี เขาเห็นด้านหลังของชนินทรก็ทักขึ้น เข้ามาทำอะไร ชนินทรสะดุ้ง เขารีบแกล้งทำปากกาที่เหน็บเสื้ออยู่ตกพื้น เจนจบเดินเข้ามาหยุดหน้าชนินทร ชนินทรเก็บปากกาขึ้น ฉันมาดูเอกสารที่ส่งให้เพชรเซ็น ชนินทรบอก เจนจบมองอย่างสงสัยแล้วถามขึ้น เอกสารมันควรจะอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ในเซฟ ก็ฉันทำปากกาหล่นตรงนี้ ชนินทรแก้ตัวแล้วทำเป็นอารมณ์เสียขึ้นมาเหมือนคนที่โดนจับผิด ทำไม เพชรมันจ้างแกมาเป็นยามเฝ้าห้อง เวลาระเริงกามเล่นรักอยู่กับหนูมุกหรือไง เจนจบเสียงแข็ง ชนินทร อย่าเอาความหยาบของแก มาป้ายสีให้ระคายคนดีๆอย่างเพชรกับคุณหนูมุก แล้วคนดีอย่างเพชร มันไม่ใช่ผู้ชายเหมือนฉัน เหมือนแกหรือไง ผู้หญิงระริกระรี้เข้าหา .. ถึงจะทนเป็นพระอิฐพระปูน ชนินทรยิ้มเหยียด แล้วเดินห่างไปยืนอีกทาง เรียกสุนัขรับใช้ มันก็คงแรงไป เอาเป็นว่าแกทำหน้าที่เพื่อนที่ซื่อสัตย์ต่อไปเถอะ เผื่อเพชรมันจะเห็นใจ ยกสตาร์ไดมอนด์ให้แกบริหาร ตอนไปฮันนีมูนปั้มลูกกับหนูมุก ชนินทรมองเพื่อนด้วยแววตาเยาะๆ แล้วหันหลังจะเดินออกไป เมื่อไหร่ที่ฉันได้บริหารที่นี่ พวกแรกที่ฉันจะไม่ปล่อยให้อยู่เกะกะ ถ่วงความเจริญ คือ พวกยืนด้วยขาตัวเองไม่ได้ ต้องคอยเอาหลังพิงคนอื่น ชนินทรหันมามองเจนจบทันที เจนจบมองจ้องแล้วยิ้มอย่างเย็นเยียบ คนพวกนี้มันน่าสมเพช เพราะสิ่งเดียวที่มันถนัด คือการเป็นเหลือบริ้นสูบเลือดผู้มีพระคุณ แล้วก็คอยเสาะหาร่างใหม่ๆไว้เกาะกิน .. แกรู้ใช่มั้ย ชนินทรว่าเหลือบริ้นเลวทรามจำพวกนี้ มันสมควรถูกกำจัดไปให้พ้นชีวิตเพชรได้แล้ว ชนินทรจ้องเจนจบที่จงใจด่าเขา แล้วจึงเปิดประตูออกไปอย่างแรง เจนจบมองด้วยสายตาดูถูกและสมเพชชนินทรอย่างที่พูดจริงๆ ที่คอนโดคมกฤช มุกดายืนหน้าเครียดอยู่คนละด้านกับคมกฤช แอนดี้หันมามองสองพี่น้องที่มีสีหน้าเครียดพอกัน ตกลงที่ไปบ้านคุณเพชรคราวนี้ ..... จบลงด้วยความทุกข์ ทั้งพี่ทั้งน้อง แอนดี้สรุป ฉันสองคนไปทำงาน .. ไม่ได้ไปลั้นลา มีความสุข คมกฤชบอก แกล่ะ แอนดี้ อยู่ทางนี้ตาม เรื่องอะดอเรลลาถึงไหนแล้ว ศักดามันจะขายของให้เมื่อไหร่ ยังไม่ได้ติดต่อมาครับ แอนดี้พูดล้อ เจ้านาย โทรไปเร่งสิ มัวแต่พูดเล่นไม่ได้เรื่อง กลับจากบ้านคุณเพชรปั๊บ ใจร้อนกันทั้งพี่ทั้งน้อง สงสัยโดนความรักจู่โจมทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจให้บอบช้ำ แอนดี้ล้อไม่เลิก แอนดี้ มุกดาลากเสียงต่ำ แหม มันช่วยไม่ได้นะเพื่อน อะไรที่เกี่ยวกับความรักร้อนแรง มันอยู่ในสายเลือดอิแทเลี่ยนอย่างชั้น ไอ้เวร... มาเลี่ยนใกล้ๆนี่มา คมกฤชด่า โทรเลยครับ ...ไม่เลี่ยนแล้วครับ แอนดี้หันไปหยิบมือถือ คมกฤชหันไปมองมุกดา ได้อะดอเรลลาเร็วเท่าไหร่ .. ยิ่งดี คมกฤชบอก ใช่ จะได้รู้สักที ว่าเรื่องทั้งหมดมันไม่ใช่อาถรรพ์อะดอเรลลา มุกดาสนับสนุน ที่บ้านเพชร เพชรหันมามองเจนจบที่กำลังเล่าเรื่องของชนินทร ฉันไม่เชื่อเรื่องอาถรรพ์นะ เพชร แต่ชั้นเชื่อว่าความละโมบโลภมากของมนุษย์มีอำนาจเหนือความถูกต้อง จากที่นายเล่า .. ชนินทรยังไม่ได้ยุ่งอะไรกับเซฟของฉัน เพชรบอก ยัง เพราะฉันเข้าไปก่อนไง เพชรมีสีหน้าก้ำกึ่งเหมือนไม่อยากจะเชื่อ ฉันไม่ได้เล่าให้นายระแวงเพื่อน .. แต่อยากเตือนให้นายมองคนอย่างละเอียดรอบคอบ เจนจบเดินมาแตะไหล่เพชรอย่างเชื่อมั่น คนเราเปลี่ยนแปลงกันได้ หรือบางคนอาจจะฉกฉวยความไว้ใจของนายมาเป็นผลประโยชน์ของตัวเอง เจนจบบีบไหล่เพชรเบาๆ เพชรหันมองเจนจบด้วยแววตาขอบคุณ ขอบใจเจนจบ ความหวังดีของนายมีค่ากับชีวิตฉันที่สุด เจนจบยิ้ม เพชรหันมาโดยยังนิ่งคิดเรื่องชนินทร เพื่อเพื่อน ฉันทำให้ได้ทุกอย่าง ไม่ต้องห่วง ฉันจะจัดการลากไอ้คนทรยศคนนั้นออกมาเอง เจนจบพูดอย่างมุ่งมั่น ชนินทรเดินไปเดินมาอยู่ภายในบ้าน เขาคิดเรื่องเจนจบ นิจนันท์มองแล้วยิ้มเหยียดอย่างสมเพชท่าทางเครียดของผัว แค่เจนจบมันขู่คำสองคำ เธอก็กลัวจนสติแตกเลยนะ ชนินทรเงยหน้ามองเมียที่แววตาไม่ตื่นกลัว เจนจบมันไม่เคยพูดแบบนี้มาก่อนเลยนะ ชนินทรบอก อย่าคิดนะ ว่าน้ำนิ่งไหลลึกอย่างเจนจบ ที่มันเป็นหูเป็นตาแทนเพชรมาตลอดเพราะความจงรักภักดี ไม่ใช่เลย ..มันก็อยากเป็นใหญ่ในสตาร์ไดมอนด์เหมือนกัน นิจนันท์สรุป ถ้ามันจับได้เรื่องฉันขโมยเพชรในเซฟ ก็ยืนยันกับเพชรไปว่าเธอไม่ได้ทำ แล้วก็หาวิธีโยนความผิดไปให้เจนจบซะ มันจะได้เลิกติดตัวเป็นเงาเพชรสักที เธอก็รู้ เจนจบมันไม่โง่ พอที่เราจะลงมือได้ งั้นก็มีแต่เธอคนเดียวที่เป็น ไอ้โง่ นิจนันท์พูดเยาะ ชนินทรพุ่งพรวดเดียวถึงตัวนิจนันท์แล้วออกแรงขย้ำคอทันที ไอ้ชนินทร นิจนันท์เสียงแข็ง ชนินทรเอาหัวนิจนันท์โขกผนัง จนนิจนันท์มึน อย่าให้ชั้นได้ยินว่าแกเรียกผัวแบบนี้อีก เพราะแก ... ชั้นถึงต้องเป็นขโมย แล้วถ้าเพชรเกลียดชั้น แกก็จะไม่ได้อยู่สุขสบายแบบนี้เหมือนกัน ชนินทรโขกหัวนิจนันท์ซ้ำอีกทีแล้วเดินออกไป ทิ้งให้นิจนันท์มองด้วยสายตาที่เกลียดเข้าไส้ ภายในคอนโดคมกฤช มุกดากับคมกฤชยังมีสีหน้าจริงจัง ทั้งสองยืนมองแอนดี้ที่คุยมือถือกับศักดา เงินผมก็โอนไปตามที่คุณบอกแล้ว ศักดา ผมอยากเห็นของ.. .. หรือว่าต้องให้คนของผมไปทวงที่เอสเคไดมอนด์ ที่ห้องของศักดา ศักดากำลังเดินคุยมือถืออยู่กับแอนดี้ด้วยสีหน้าที่ร้อนรน แกเตรียมเงินไว้ได้เลย พรุ่งนี้แกได้เห็นของแน่ ที่คอนโดคมกฤช แอนดี้หันมาบอกมุกดากับคมกฤช มันบอกว่า พรุ่งนี้ ที่ห้องทำงานสงคราม ศักดาส่งเสียงลงในมือถือ ภูผา แกต้องเอาอะดอเรลลามาขายให้ฉันเดี๋ยวนี้ แกอยู่ที่ไหน ภูผาก้าวมายืนหน้าบ้านเช่าหลังเล็กของเขา ภูผาพูดด้วยเสียงนิ่งๆ ผมไม่มีหน้าที่ตอบคำถามคุณว่าผมอยู่ไหน ... รอผมติดต่อไปเอง ภูผากดวางสายแล้วเดินเข้าไปใกล้ หญิงสาววัย 28 ปีรูปร่างบอบบางหน้าตาดีกำลังยืนอยู่กับเด็กชายวัย 6 ขวบ ทั้งสองหันมามอง พ่อ เด็กชายเรียกภูผาเสียงดัง ภูผาย่อตัวลงกางแขน ลูกชายภูผาวิ่งเข้ามาหา ภูผาอุ้มลูกชายขึ้นกอดแล้วจูบด้วยความรัก เมียภูผาเดินมามองใกล้ๆ ด้วยรอยยิ้ม เสร็จงานแล้วเหรอ ยัง ภูผาตอบ เขากอดลูกไว้แน่น เมียภูผามอง ลูกชายภูผาหอมแก้มพ่อ ผมไปเอาหุ่นยนต์ตัวใหม่ให้พ่อดูนะครับ ลูกชายภูผาอวด ภูผากอดลูกอีกทีก่อนจะปล่อยให้ลูกให้วิ่งเข้าไปในบ้าน เขามองลูกชายที่วิ่งเข้าบ้านไป แล้วหันมามองเมียที่มีสีหน้าเศร้าลง หมอบอกว่าอาการลูกเป็นยังไง ภูผาถาม ตอนนี้ยังเดิน ยังวิ่งได้ ..แต่ถ้าไม่ได้ยา อีกหน่อยแขนขาลูกจะชา ..เดิน .. วิ่งไม่ได้ สุดท้ายก็จะหายใจเองไม่ไหว เมียภูผากลั้นน้ำตา ภูผาหน้าเครียดก่อนจะดึงเมียเข้ามากอด เสร็จงานนี้ ได้เงินก้อนใหญ่พอที่จะรักษาลูกได้ รออีกนิดนะ ภูผาปลอบ เขากอดเมียไว้ด้วยความหวังของทั้งคู่ ภูผาผละห่างออกมา เขาเดินห่างจากเมียมาแล้วกดมือถือ รอสายครู่เดียว เขาก็พูดกับปลายสาย มีคนจะซื้ออะดอเรลลา .. คุณให้ผมขายได้หรือยัง ภูผานิ่งฟัง ปลายสายตอบมา ภูผาถามกลับเสียงเครียด ทำไมห้ามขาย ! ที่คุณเอาเพชรไว้กับผม เพราะจะรอให้ผมปล่อยของ ตอนนี้ผมก็หาลูกค้าได้แล้ว ทำไมคุณถึงไม่ให้ขาย ภายในบ้านของเจนจบ เห็นเงาของใครบางคนที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ที่บ้านเช่าของภูผา ภูผาฟังปลายสายสั่ง ก่อนที่เขาจะตอบ ใช่.. ผมรับจ้างคุณปล้นก็จริง แต่ผมจะเสี่ยงต่อเมื่อตัวเองปลอดภัยเท่านั้น ..ได้ .... ผมจะเอาอะดอเรลลาไปหาคุณ .. คืนนี้ ที่บ้านของเพชร เพชรกำลังยืนคุยมือถืออยู่ เขาทอดสายตามองไปด้านนอก นอนหรือยัง ที่ระเบียงบ้านของมุกดา มุกดากำลังยืนพิงระเบียง มองดวงดาวระยิบระยับบนฟ้า โทรมาแบบนี้ กลัวหนูมุกเปลี่ยนใจไม่ช่วยเหรอคะ เพชรอมยิ้มกับตัวเอง เปล่า ... ก็โทรมา ... อยากกู้ดไนท์ มุกยิ้มน่ารัก กู้ดไนท์ .. ค่ะ ดาร์ลิ่ง ... จุฟ จุฟ จุฟ มุกดาทำเสียงออดอ้อน เพชรหัวเราะ ทั้งสองคนต่างก็ยิ้มแย้มและหัวเราะให้กันอย่างค่อยๆรู้สึกดีต่อกัน ภายในบ้านแสนสวยของเจนจบ แสงจากโคมไฟแต่ละจุดในบ้านส่องสว่างนวลตา หลังของร่างบุคคลหนึ่งก้าวเข้ามายืนตรงหน้าภูผา ภูผาที่ถือกระเป๋าเหล็กอยู่หันมามอง แล้วเปิดกล่องออก เห็นสร้อยอะดอเรลลาอยู่ในกล่อง ร่างของบุคคลนั้นขยับมาใกล้ ก่อนจะยื่นมือมาหยิบสร้อยอะดอเรลลาออกจากกล่อง แล้วยกขึ้นดู ใบหน้าของคนที่ถืออะดอเรลลาก็คือ เจนจบ เจนจบถืออะดอเรลลาไว้ในมือ รอยยิ้มบนหน้าเป็นรอยยิ้มลุ่มลึกของคนที่เต็มไปด้วยแผนการณ์ อะดอเรลลา .. เพชรล้ำค่าที่ดื่มกินเลือดเพื่อเปล่งประกายงดงาม เพชรอาถรรพ์ที่เจ้าของทุกคนต้องสังเวยชีวิต .. ช่างเป็นตำนานที่สมบูรณ์แบบที่สุด เจนจบรวบอะดอเรลลาไว้ แล้วเอื้อมหยิบอะดอเรลลาอีกเส้นบนถาดกำมะหยี่ข้างตัวขึ้นมา ภูผามองอะดอเรลลาสองเส้นในมือของเจนจบ เอาของปลอมไปขายให้ศักดา เจนจบสั่งแล้วยื่นเส้นปลอมให้ภูผา ภูผารับมา ผมขอค่าแรงทั้งหมด ทันที.. หลังเสร็จงาน ภูผาบอก แกมีสิทธิ์ขอนายจ้างตั้งแต่เมื่อไหร่ .... จำไว้ ...อย่าเรียกร้องแล้วฉันจะให้แกคุ้มค่าเหนื่อยแน่ ภูผา เจนจบมอง ภูผาโยนอะดอเรลลาปลอมใส่กระเป๋า งานสุดท้ายแล้วใช่มั้ย ภูผาถาม ยัง ....แต่รับรองว่างานต่อไป ฉันจะทำให้ชื่อ ภูผา .. กลายเป็นตำนานคู่กับเพชรอาถรรพ์ ผมไม่ต้องการเป็นตำนาน ... ผมต้องการแค่ค่าตอบแทน ภูผาย้ำเจตนาตัวเองแล้วเดินออกไป เจนจบมองอะดอเรลลาของจริงในมือ แล้วเดินผ่านภาพเพื่อนทั้ง 4 เข้าสู่ห้องนอนตัวเอง เจนจบเปิดประตูห้องนอนเข้ามา ภายในห้องนอนของเขาสวยและตกแต่งอย่างหรูหรา บนเตียงนอนกว้างใหญ่ของเจนจบ ขุนพลอยู่ในเสื้อคลุมชุดนอนกำลังเอนตัวนอนอยู่ ขุนพลเงยขึ้นมามอง เห็นเจนจบเดินเข้ามาแล้วทิ้งตัวลงใกล้ๆ ขุนพล เมื่อไหร่ไอ้เรื่องเพชรเม็ดนี้มันจะปิดบัญชีเบ็ดเสร็จสักที ขุนพลบ่น เจนจบยิ้มอย่างแฝงอารมณ์พิศวาสให้กับขุนพล รู้น่ะ ว่าใจร้อน ร้อนแรงไปหมดทุกเรื่อง หัดรอบ้าง เจนจบบอกแล้วเลื่อนมือไปแตะที่หน้าอกกว้างๆ ของขุนพล อีกนิดเดียวก็ได้เงินไปแข่งรถที่เมืองนอกแล้ว เจนจบปลอบใจขุนพล ขุนพลยิ้มออกทันที เขาเอื้อมมือไปโอบเจนจบมาแนบชิด อยากให้ผมรับใช้อะไร .. แค่ไหน ... บอกมาเลย เจนจบ ผมจะไม่มีคำว่าปฏิเสธ เจนจบที่เอาหัวพิงอยู่ในอกขุนพลยิ้มและมีแววตาแสนจะพอใจ เจนจบและขุนพลนอนซบกันอยู่บนเตียง แต่ละคนมีแววตาและมีเป้าหมายเป็นของตัวเอง เช้าวันใหม่ ที่สระน้ำในบ้านเพชร เพชรกับมุกดากำลังยืนแนบชิดกัน เพชรโอบมุกดา มุกดาเอียงหัวซบเพชร ทั้งสองคนยิ้มแย้มให้กัน รุจากำลังเป็นคนถ่ายรูปเพชรกับมุกดาที่ยิ้มแย้มอยู่ โอเคค่ะ สวยมาก แต่ชิดกันอีกนิดนะคะ เยี่ยมเลย เพชรกับมุกดาเข้าใกล้กันตามที่รุจาบอก เบียดๆเลยค่ะ ยิ้มค่ะ ยิ้มหวานๆ เอาให้คนทั้งโลกอิจฉา เพชรกับมุกดายิ้มหวาน โพสท่าหวานชื่นเต็มที่ คมกฤชที่ยืนห่างออกมากำลังคุยมือถืออยู่ ยายรุจา สุดที่รักของแกน่ะสิ แอนดี้ ดันจะมาขอถ่ายรูปคู่เพชรกับมุกลงสัมภาษณ์วันนี้ .... เออ... เดี๋ยวฉันจะเร่งเอง ... ถ้าศักดามันนัดรับของ .แกรีบโทรมาเลยนะ คมกฤชวางสายจากแอนดี้แล้วเดินตรงมาหารุจา จะถ่ายอีกกี่ชั่วโมง ฝีมือไม่ได้เรื่อง ก็ต้องถ่ายเผื่อๆเยอะน่ะนะ คมกฤชเหน็บ รุจาหันขวับ ฉันถ่ายหน้านายหรือเปล่า .. ถ้าไม่ใช่ กรุณาย้ายหน้าไปอยู่แถวบั้นท้ายสระโน่น จะขอบคุณมาก ฉันมีหน้าที่มาคุมตัวจุ้นจ้าน คมกฤชบอก ไม่เป็นไรหรอก พี่กฤช ให้คุณรุจาเธอทำงานเถอะ จะได้เสร็จ..เร็วๆ มุกดาพูด เธอสบตากับคมกฤชแบบรู้กันเพราะเป็นห่วงเรื่องศักดานัดรับอะดอเรลลาเหมือนกัน ได้ยินคุณหนูมุกสั่งแล้วใช่มั้ย ไปสิ ไปไกลๆ ไปนอกรั้วบ้านเลยก็ได้ รุจาไล่ คมกฤชทำท่าทางกวน รุจาหันมาทางเพชรกับมุกดา ขออีกภาพนะคะ แบบหวานสุดๆ ขอแบบจมูกชนกันเลยนะคะ มุกดาหันมามองแบบเลี่ยนๆ เพชรยิ้มแล้วพูดกับมุกดา ไม่ต้องอายหรอก .. ฉันไม่เคยยอมถ่ายแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลยนะ โอเคค่ะ ผู้หญิงทั้งสามโลกจะต้องอิจฉาหนูมุก มุกดาทำหน้ากลั้นใจ ยิ้มแล้วเอาจมูกยื่นมา เพชรยื่นหน้ามาใกล้ แล้วเลื่อนไปจูบแก้มมุกดาทันที รุจากดชัตเตอร์รัว มุกดารีบถอยออกจากเพชร เพชรยิ้มยั่วมองมุกดาที่ออกอาการเขิน เพชรเดินนำมุกดา รุจา และคมกฤชเข้ามาในห้องนั่งเล่น ขอบคุณคุณเพชรกับคุณหนูมุกมากเลยนะคะที่ยอมเสียเวลาอีกรอบ รุจาหันไปทางคมกฤช คราวก่อนถ้าไม่มีคนโดนชกจนเป็นลม งานรุจาก็เสร็จไปแล้ว เสร็จแล้ว ก็ไปสิ คมกฤชคว้ามือรุจา แต่รุจาขืนไว้ นายยุ่งอะไรด้วยเนี่ยะ มีมารยาทบ้าง นี่เธอรบกวนเวลาทำงานคุณเพชรเค้าอยู่นะ คมกฤชหันไปบอกเพชร ไปก่อนนะครับ เพชรยิ้มๆ ส่วนคมกฤชไม่รอ เขาลากรุจาตัวปลิวออกไป มุกดาจะขยับตามแต่เพชรคว้าข้อมือเธอไว้ จะไปไหน เพชรถาม หนูมุกก็จะไปทำงานไงคะ เธอเป็นเลขาฉัน .. ฉันอยู่ไหน เธอก็ต้องอยู่ตรงนั้น มุกดามองเพชรที่ดึงมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อย คมกฤชลากรุจาออกมาที่หน้าบ้านเพชร รุจาสะบัดสุดแรง อย่ามากีดกันไม่ให้ฉันเข้าใกล้คุณเพชร ฉันกำลังทำงานของฉัน ก็เสร็จแล้ว จะยืนปั้นหน้ารออะไร กลับไปเช็ครูปถ่ายแย่ๆของเธอที่โรงพิมพ์สิ นายรีบ นายก็กลับไป ฉันขอร้องให้นายไปส่งฉันเหรอ ... เปล่าเลย ก็ทำไมไม่ขอ คมกฤชมองรุจาด้วยแววตาจริงจัง ขอร้องฉันดีดีบ้าง เพราะนายไม่ใช่คนสำคัญพอที่ฉันจะต้องอ้อนวอน คมกฤชมองรุจานิ่ง รุจาทำเป็นไม่สนใจสายตาของคมกฤช มีแอนดี้ที่สำคัญกว่า ใช่... สำหรับฉัน .. คุณแอนดี้ เป็นคนสำคัญ .. คนเดียวที่ฉันอยากอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา รุจาเน้นเสียงใส่แล้วเดินเชิดไป ทิ้งให้คมกฤชมีแววตาหม่นหมองลงทันทีที่ได้ยินและเห็นท่าทางไม่แคร์ของรุจา ภายในห้องทำงานของคมกฤช แอนดี้ที่กำลังเปิดโปรแกรมแผนที่ในจอคอมพิวเตอร์ หันมาเจอคมกฤชที่ก้าวเข้ามายืนมองด้วยแววตานิ่งๆ เป็นไง .. คุณรุจาถ่ายรูปสวยมั้ย แอนดี้ถามแบบไม่ได้คิดอะไร แต่คมกฤชกระชากเสียงประชดกลับไป เค้ายังไม่โทรรายงานแกเหรอ ยัง ..แต่เดี๋ยวคงโทร คมกฤชชะงักแล้วหันไปอีกทาง แอนดี้มองหน้าคมกฤชแล้วหัวเราะ เฮ้ย ฉันล้อเล่น .... ตอนนี้สายเดียวที่ฉันรออยู่คือ..ศักดา..ที่นัดรับอะดอเรลลา แอนดี้หันกลับไปดูในจอคอมพิวเตอร์ ทิ้งให้คมกฤชทำหน้าอารมณ์ไม่ดีอยู่คนเดียว ภายในห้องทำงานของสงคราม ศักดามองกระเป๋าใส่เงินอัดแน่น เขาปิดล็อคแล้วหันไปหยิบปืนที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาเล็งเช็คความเรียบร้อย ศักดาหน้าตายิ้มแย้มเพราะยินดีที่กำลังจะได้อะดอเรลลา ที่มุมหนึ่งในบ้านเพชร มุกดาหลบอยู่ด้านนอกโดยเธอกำลังคุยมือถือกับแอนดี้อยู่ ศักดาติดต่อมาหรือยัง มุกดาถาม มุกดานิ่งฟัง แต่ตามองไปทางเพชร เพชรมองมา มุกดารีบหลบหลังเสาแล้วหันมาคุย โอเค ..ถ้าโทรมา รีบบอกฉันเลยนะ ..แค่นี้ก่อนนะ แอนดี้ มุกดาหันมาเจอเพชรที่มายืนด้านหลัง อะไรคะ พี่เพชร มาแอบฟังหนูมุกคุยโทรศัพท์ได้ไง เพชรดึงมือถือมุกดาแต่มุกดาไม่ยอมให้ ทั้งสองคนยื้อแย่งกัน นี่มันเรื่องส่วนตัวของหนูมุกนะคะ เป็นคนรักกัน ต้องไม่มีเรื่องส่วนตัว มุกดากำลังจะอ้าปากเถียง แต่เพชรพูดขึ้นก่อน จะเถียงว่าไม่ใช่ ..ไม่ทันแล้วล่ะหนูมุก พอคุณรุจาลงรูปคู่ ทุกคนก็จะรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน พี่เพชรไม่เห็นต้องลงทุน เอาตัวเข้าแลกขนาดนี้เลย ปฏิเสธคุณรุจาไป ก็จบเรื่อง ก็ฉันอยากเปลี่ยนใจประกาศให้เธอเป็นแฟน เพราะอะไรคะ มุกดาถาม มุกดากับเพชรจ้องหน้ากัน ทำไมพี่เพชรอยากให้หนูมุกเป็นแฟน เพชรสับสนกับความรู้สึกของตัวเองที่ดีกับมุกดาเพิ่มขึ้น แต่พอเห็นสายตามุกดาที่จ้องอยู่เขาก็วางฟอร์ม แล้วทำไมเธอถึงไม่ได้อยากได้แฟนอย่างฉัน .. ฉันทำเพื่อความสบายใจของคุณแม่ มุกดาฟังแล้วดึงมือถือกลับมายัดใส่กระเป๋าทันที โอ๊ว.. น่าเชื่อที่สุด ... ดีค่ะ พี่เพชรทำดีแล้ว หนูมุกชอบที่สุดเลยค่ะ ผู้ชายกตัญญูเนี่ยะ มุกดาหันหลังจะเดินออกไป แต่เพชรใช้มือเดียวรวบเอวเธอไว้ จะหนีไปคุยกับใคร เปล่า หนี ... หนูมุกจะไปโทรถามคุณสาลี่ว่ามีงานอะไรด่วนรึเปล่า เพชรจับมุกดาให้หันมามอง เธอกับสาลี่เนี่ยะนะ ปกติต้องนัดกัดกันทุกเช้าไม่ใช่เหรอ ไม่เอา ... ไม่ต้องโทร วันนี้เราจะไม่สนใจเรื่องงานที่สตาร์ไดมอนด์ ใครอยากจะทำอะไร ..ก็ให้เค้าทำ มุกดามองหน้าเพชรที่ดูมีความในใจ ตู้เซฟภายในห้องทำงานของเพชรถูกเปิดออก ข้างในมีเพชรหลายเม็ด ชนินทรยืนดูด้วยแววตาละโมบ เขายื่นมือไปหยิบออกมากำไว้ในมือ แล้วนำเพชรเหล่านั้นใส่ในกระเป๋าเสื้อ ภายในโกดังแห่งหนึ่ง อะดอเรลลาอยู่ในกระเป๋าเหล็กที่ภูผาปิดลงอย่างดี ขุนพล บลู แมงมุมยิ้ม ภูผาบอกทุกคน เราจะเอาอะดอเรลลาไปส่ง แล้วก็รับค่าจ้าง ต่อจากนั้น เราก็จะได้เงินก้อนใหญ่ ไว้เหนี่ยวหญิง เยส แมงมุมทำท่าสะใจ ไปแข่งรถเมืองนอก เยส ขุนพบเสริม หาผู้ชายซักหลายๆคน มาปรนเปรอ เยส บลูพูดต่อ ทั้งสามคนยิ้ม แล้วหยิบปืนกันอย่างเริงร่า ภูผามีแววตาดีใจ เมื่อนึกถึงเงินที่จะนำมารักษาลูกของเขา ชนินทรกำลังจะเดินออกจากห้องทำงานของเพชร อยู่ๆ เสียงมือถือของเขาก็ดังขึ้น ว่าไงเพชร ชนินทรมีแววตาตื่นขึ้นมาทันที มีงานอะไรจะสั่งฉัน ... บอกมาได้เลย เพชรยืนอยู่ที่ห้องโถงในบ้านของเขา ชนินทรเดินเข้ามาแล้วมองทุกคน อยู่กันพร้อมหน้า .. นัดปาร์ตี้กันวันนี้เหรอ ฉันไม่เห็นรู้ เพชรไม่พูดอะไร พอชนินทรเดินเข้ามาใกล้ เพชรก็ชกหน้าชนินทรจนเซ เพชร .. นายชกฉันเรื่องอะไร ถามตัวแกสิ ชนินทร ถามตัวแก ว่าทำอะไรอยู่ ฉันไม่รู้เรื่อง เพชรโมโห กำหมัดแล้วเงื้อจะชก ชนินทรถอยกรูดมาชนพาทีที่ก้าวมาอยู่ข้างหลัง แกทำลงไปทำไม ชนินทร พาทีถาม ชนินทรมองเพื่อน พาทียื่นไอโฟนที่เปิดคลิปเหตุการณ์ที่ชนินทรกำลังหยิบเพชรออกจากเซฟของเพชรให้ดู เพชรเพิ่งให้ฉันไปติดวงจรปิดในห้อง มันเชื่อมต่อกับมือถือเพชรตลอดเวลา ชนินทรพูดไม่ออก เขาหันมาทางเพชร เพชร .. ฉัน....ฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจหักหลังเพื่อนใช่มั้ย เพชรเสียงเข้ม เขาชกชนินทรจนคว่ำไปกับพื้น ทุกคนมอง ชนินทรรีบบอก ฉันจำเป็น เพชร ฉันทำเพราะฉันโดนบังคับ เพชร..ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว อภัยให้ฉันเถอะ เพชร เจนจบและพาทีมองเพชร ทั้งสองไม่กล้าห้ามเพราะรู้อารมณ์ผิดหวังและเสียใจของเพชร เพชรคว้าชนินทรขึ้นมาชกไปอีกหมัด ชนินทรหน้าทิ่ม เพชรดึงชนินทรขึ้นมาอีก แกจำเป็น ถึงขนาดทรยศความไว้ใจของฉัน ฉันไม่เคยคิดจะจ้องจับผิดเพื่อน ไม่เคยเลย เพราะฉันเชื่อว่าเพื่อนจะดีกับฉัน เหมือนที่ฉันให้พวกแกทั้งชีวิต เพชรเหวี่ยงชนินทรลงแล้วเดินออกไปทันที ทิ้งให้ชนินทรยืนคว้าง เพชร ฟังฉันก่อน ฉันถูกบังคับ ฉันจำเป็น เจนจบเดินตามเพชรไปอีกคน เหลือแต่พาทีที่ยืนมองชนินทรด้วยสายตาสมเพช เพชรเดินเข้ามาระงับอารมณ์ในห้องรับแขก เขานึกถึงภาพในอดีตที่เคยปีนผาแล้วเชือกขาด เพื่อน 3 พยายามช่วยดึงเขาไว้ สีหน้าของชนินทรที่มุ่งมั่นจะช่วยเขา ยิ่งตอกย้ำเขา เจนจบเดินมาด้านหลัง เขาแตะไหล่เพชร ทอดสายตามองเพชรที่ยังไม่เห็นว่าสายตาของเจนจบเต็มไปด้วยความรักความปรารถนาเพียงใด ฉันรู้ว่าชนินทรลำบากที่สุดในกลุ่ม แต่ไม่อยากเชื่อจริงๆว่ามันจะเลือกทางนี้ เพชรบอก ฉันเข้าใจ เราจะเจ็บแค่ไหน ที่ถูกคนทรยศความรักของเรา เจนจบพูดเรียบๆ มุกดาเดินออกมาจากด้านใน เจนจบรีบละมือจากไหล่เพชรแล้วหันไปมอง คุณหนูมุก เจนจบมองมุกดาแล้วหันไปมองเพชร คุณหนูมุกรู้เรื่องชนินทร เจนจบถาม หนูมุกเป็นคนแรกเตือนสติฉันก่อนแก ฉันถึงให้พาทีไปติดกล้องวงจรปิด แล้วก็รอเวลาให้เพื่อนเลวมันแสดงตัว นายจะให้ฉันเรียกตำรวจมาเอาตัวชนินทรไปเลยหรือเปล่า เพชรยังมีแววตาสับสน มุกดาเอ่ยขึ้น พี่เพชรคะ ให้อภัยคุณชนินทรได้มั้ยคะ ชนินทรทำผิดร้ายแรงนะครับ เจนจบรีบบอก ไม่ซื่อสัตย์กับหน้าที่ แต่เลวที่สุดคือ ทรยศความไว้ใจของเพื่อนที่ดีที่สุด เพื่อนที่โอบอุ้มเค้ามาตลอดอย่างเพชร เพราะอะไรล่ะคะ อยากได้เงิน อยากได้ในสิ่งที่เกินตัว ถ้าให้โอกาส บางทีเราอาจจะได้คืนมากกว่าเพชรเม็ดเล็กๆที่ชนินทรหยิบไป หนูมุกหมายถึงอะไร เพชรถามแล้วก็คิดได้ อะดอเรลลา เพชรกับเจนจบมองมุกดา หรือว่าชนินทรเป็นคนขโมยอะดอเรลลา เพชรสงสัยส่วนเจนจบมีสีหน้าตกใจรีบพูดเหมือนไม่เชื่อ ชนินทรเองเหรอที่ขโมยอะดอเรลลา เพชรสบตามุกดาด้วยความเครียด คมกฤชยืนอย่างกระวนกระวายใจอยู่ภายในห้องที่คอนโดของเขา ป่านนี้ทำไมศักดายังไม่โทรมา ทันใดนั้นเอง มือถือก็ดังขึ้น แอนดี้มองเห็นว่าขึ้นชื่อศักดา เขาก็รีบรับทันที อีกด้านหนึ่ง ศักดาอยู่ในห้องทำงานของเขา พร้อมรับของหรือยัง ศักดาถาม ที่ห้องคมกฤช แอนดี้สบตาคมกฤชเป็นการให้สัญญาณ โอเค อีกสองชั่วโมง ... เจอกัน แอนดี้พูดแล้ววางสาย คมกฤชฟังแล้วบอกทันที มันนัดเราอีก 2 ชั่วโมง แสดงว่ามันต้องไปเอาอะดอเรลลาก่อน ผมติด GPS ที่รถศักดาไว้แล้ว งั้นก็บอกมุก ... เตรียมตัวไปรับอะดอเรลลากันได้เลย คมกฤชกดมือถืออย่างรวดเร็ว ที่หน้าห้องรับแขกของบ้านเพชร มุกดากำลังยืนคุยมือถืออยู่ โอเค พี่กฤช .. เดี๋ยวเจอกัน มุกดาวางสาย เธอหันไปมองเข้าไปในห้องรับแขก เห็นเพชร เจนจบ พาที กำลังยืนมองชนินทรอยู่ ฉันขโมยแค่เพชรในเซฟนาย ชนินทรเสียงอ่อย วันนี้แค่เพชร แล้ววันหน้าจะเป็นอะไร สันดานงูเห่าที่ไม่เคยสำนึกบุญคุณใคร วันหน้ามันก็ต้องแว้งกัด ... เอาชีวิตคนที่เมตตามันอยู่ดี เจนจบใส่เป็นชุด เพชร ..ฉันสาบาน ฉันสาบาน หยุด .. ไม่ต้องสาบาน ฉันไม่อยากฟังคำพูดพล่อยๆว่าแกหวังดี แกห่วงฉัน เพราะสิ่งที่แกทำลงไป.. มันยิ่งกว่าปล่อยเชือกให้ฉันตายตกหน้าผา แกจะช่วยฉันไว้ ทำไม ชนินทร .. ช่วยฉันวันนั้น เพื่อมาฆ่าฉันวันนี้ เพชรพูดด้วยความโกรธ ชนินทรคลานเข้าไปกอดขาเพชร อย่าส่งฉันให้ตำรวจเลยนะ เพชร ชนินทร เหลือศักดิ์ศรีให้ตัวเองบ้าง ลงคลานถึงขนาดนั้นมันทุเรศ พาทีบอก เพชรมองชนินทรแล้วขยับหนี แกขอโอกาส ฉันก็จะให้โอกาส ฉันนึกแล้ว ... เพชร ... แกคือเพื่อนที่ดีที่สุด ไม่ใช่ฉันที่เวทนาแก เพชรหันไปตะโกนเรียกมุกดา หนูมุกเข้ามา ชนินทรถึงกับสะดุ้ง แต่เงียบไม่มีเสียงตอบจากมุกดา เพชรจึงเรียกซ้ำ หนูมุก .. หนูมุกออกมาได้แล้ว พาทีวิ่งออกไปดูด้านหน้าห้องรับแขก แล้ววิ่งมาบอกเพชร คุณหนูมุกไม่อยู่ คุณหนูมุกหายไปไหน เพชรหน้าเสียขึ้นทันที ที่ไซส์งานก่อสร้างของตึกแห่งหนึ่ง ในมุมหนึ่งที่คนงานไม่พลุกพล่าน ภูผาถือกระเป๋าเหล็กรออยู่ ศักดาเดินเข้ามาพร้อมกระเป๋าเงิน ภูผาเปิดกระเป๋าให้เห็นอะดอเรลลา ศักดามองแล้วหยิบเครื่องตรวจเพชรขึ้นมาทันที ฉันขอตรวจให้แน่ใจก่อนว่าเป็นเพชรแท้ ขุนพลก้าวออกมาจากมุมที่ซุ่มอยู่ ภูผาสบตาเป็นเชิงว่าไม่ต้อง เพชรสำคัญระดับร้อยล้าน ใช้เครื่องตรวจอันแค่นั้น มันจะสมราคากันเหรอ ภูผาบอก ศักดากำลังจะจ่อเครื่องตรวจเพชรที่อะดอเรลลา แต่ภูผาปิดกระเป๋าเสียก่อน ถ้าไม่เชื่อใจ ก็ไม่มีการทำธุรกิจ ภูผาตัดบท โอเค ฉันซื้อ ศักดารีบตกลงแล้วส่งกระเป๋าเงินให้ขุนพล ถ้าเงินไม่ครบ เราจะตามไปทวงชีวิตฉูดฉาดของแกถึงเอสเคไดมอนด์ ขุนพลบอก ทันใดนั้นเอง ขุนพลก็มองไปเห็นมุกดา คมกฤช และแอนดี้เดินเข้ามา มันมากับพวกนังหนูมุก ภูผาเหลือบไปเห็นมุกดาแค่แวบเดียวก็หันมาจะยิงทันที ศักดาได้จังหวะจึงกระโดดเตะกระเป๋าอะดอเรลลากระเด็นออกจากมือขุนพล ขุนพลยิงศักดา แต่ศักดากระโดดหลบไปก่อน ส่วนกระเป๋ากระเด็นไปอีกทาง ศักดาที่หมอบอยู่มองกระเป๋าอะดอเรลลาอย่างเสียดาย มุกดา คมกฤช และแอนดี้เข้ามา คมกฤชพุ่งเข้ามาคว้ากระเป๋าอะดอเรลลาไว้ทันที ศักดาเจ็บใจแต่เมื่อเห็นว่าหมดทางได้เพชรแน่ๆ ก็ตัดสินใจวิ่งหนีเอาตัวรอด มันเอาตำรวจมาล้อมเราหรือเปล่า ขุนพลถาม เราได้เงินแล้ว .. หนีให้รอด ภูผาบอก ภูผา ขุนพลตัดสินใจวิ่งหนี มุกดากับแอนดี้รีบวิ่งตามทันที ที่บ้านเพชร เพชรหันไปมองพาทีที่กำลังต่อมือถือแล้วถามขึ้น หนูมุกรับหรือยัง ยัง .. ไม่รับ พาทีตอบ คมกฤชล่ะ เจนจบถามบ้าง พาทียกชูให้ดูว่าโทรเข้าทั้งสองมือ สองเครื่องเลย ไม่มีใครรับเลย ฉันบอกแล้ว หนูมุกมันไว้ใจไม่ได้ มันมีพิรุธ มันจะทำให้เราแตกกัน ชนินทรรีบบอก หุบปาก เพชรสั่ง เชื่อฉันนะเพชร เชื่อฉันสักครั้ง เพชรปรี่เข้ามากระชากชนินทรเหวี่ยงลงกับพื้น คนที่แกกำลังให้ร้ายเค้า คือผู้หญิงที่ขอร้องให้ฉันอภัยเพื่อนเลวๆอย่างแก เพชรตวาดชนินทร ด้วยความโกรธ ที่ไซส์งาน มุกดา แอนดี้ ยังวิ่งตามภูผากับขุนพล มุกดาหยิบปืน แต่ภูผาผลักคนงานที่ถือปูนมาเป็นกำบัง ทำให้มุกดาไม่กล้ายิง ขุนพลถีบคนงานไปชนเข้ามุกดากับแอนดี้เพื่อสกัดไม่ให้วิ่งตามมาทัน ที่นิวส์ไทม์ รุจากดต่อสายมือถือ ที่หน้าจอของเธอขึ้นภาพแอนดี้ยิ้ม รุจาเปิดสปีกเกอร์รอ ได้ยินสัญญาณติด แต่รุจาก็ต้องมีสีหน้าเซ็งที่แอนดี้ไม่ยอมรับสายเธอ ที่ไซส์งานก่อสร้าง มุกดากับแอนดี้ยังวิ่งไล่ภูผากับขุนพลที่อาศัยคนงานเป็นกำบังอยู่ แอนดี้ตะโกนบอกคนงาน ถอยไป ถอยออกไป หลบ ..หลบไปให้หมด คนงานที่ถือถังปูน ขนทรายกันอยู่ต่างพากันตกใจแตกตื่น วิ่งหลบอย่างชุลมุน มุกดากับแอนดี้วิ่งตามไล่ภูผากับขุนพลอย่างรวดเร็ว ภูผากับขุนพลวิ่งตัดข้ามถนนไปอีกด้าน มุกดากับแอนดี้กำลังจะวิ่งตาม แต่รถขนปูนคันใหญ่วิ่งเข้ามาขวางไว้ก่อน แอนดี้ชะงัก รถขนปูนวิ่งผ่านไปอย่างช้าๆ มุกดาจึงตัดสินใจพุ่งตัวลอดผ่านใต้ท้องรถที่กำลังเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างช้าๆ มุกดา แอนดี้ตะโกนสุดเสียง มุกดาลอดตัวผ่านใต้ท้องรถไปได้อย่างน่าหวาดเสียว เธอม้วนตัวขึ้นมาเล็งปืน แต่ไม่มีภูผากับขุนพลอยู่ตรงนั้นแล้ว รถปูนเคลื่อนผ่านไป แอนดี้วิ่งตามมาด้านหลังมุกดามองอย่างเจ็บใจที่แก๊งค์ภูผาหลุดมือไปได้อีกครั้ง ที่บ้านเพชร เพชรมองพาทีที่วางโทรศัพท์ทั้งสองเครื่องลง ยังไม่มีใครรับ พาทีบอก เจนจบ แกไปกับฉัน ... ฉันจะไปบ้านหนูมุก เพชรบอกเพื่อน ฉันไปด้วย พาทีเสนอตัว ไม่ต้อง ... แกเฝ้าชนินทรไว้ ฉันไม่หนีหรอกเพชร อย่าเรียกตำรวจจับฉันเลยนะ ชนินทรขอร้อง ฉันรู้ว่าเพชรไม่มีวันเหี้ยมกับเพื่อน คนอย่างแกมันต้องให้กฎหมายลงโทษ เจนจบรีบหนุน ชนินทรยกมือไหว้ เพชร ฉันขอร้อง ฉันไหว้ละ ... ให้ฉันกราบก็ได้ ชนินทรก้มลงกราบเพชรด้วยความกลัว แต่เพชรเสียงเข้ม หยุด ชนินทร แกไม่ต้องไหว้ ต้องกราบอะไรฉันทั้งนั้น .. เรื่องของแก ฉันจะกลับมาจัดการ พาที เฝ้าไว้ ..ถ้าขยับ .. แจ้งตำรวจทันที เพชรเดินออกไปกับเจนจบ พาทีหันไปมองเห็นชนินทรหน้าตาสลดอยู่ ในห้องทำงานของคมกฤช อะดอเรลลาที่นำมาจากพวกภูผา ตั้งวางอยู่ตรงหน้าคมกฤช มุกดา และแอนดี้ ฉันจะเอาอะดอเรลลาไปคืนคุณเพชร คมกฤชบอก ยังคืนไม่ได้ แอนดี้รีบขัด ทำไม .. เราตามหามัน เอาไปคืนสตาร์ไดมอนด์ได้ บริษัทไม่ต้องจ่ายเงินประกันพันล้าน คมกฤชพูดแล้วมองแอนดี้ อย่าลืมว่าอะดอเรลลาเป็นเพชรที่ถูกขโมยมาจากราชวงศ์ เรายังไม่รู้ว่าสตาร์ไดมอนด์ได้เพชรเม็ดนี้มายังไง ฉันเชื่อว่าพี่เพชรไม่เกี่ยว มุกดาพูดขึ้น เธอยืนยันความบริสุทธิ์แทนคุณเพชรไม่ได้หรอก มุก ... ถึงตอนนี้เราก็ยังจับขบวนการขโมยเพชรเม็ดนี้ไม่ได้สักคน แอนดี้พูดเน้น เราต้องทำคดีนี้ในฐานะตำรวจสากล ทุกคนคือผู้ต้องสงสัยจนกว่าจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้ด้วยหลักฐาน ฉันเข้าใจ แอนดี้ มุกดาหันไปมองคมกฤชที่ท่าทางไม่ค่อยพอใจ พี่กฤชเอาสร้อยเส้นนี้ให้สารวัตรธีรพัฒน์ เอาไปคืนพี่เพชร มุกจะกลับไปหาหลักฐานให้เจอ แล้วก็ลากคอโจรในสตาร์ไดมอนด์มาให้ได้ แล้วถ้าคนรับซื้อของโจรเป็นคุณเพชรซะเอง คมกฤชถาม มุกดานิ่งไปชั่วครู่ ความรู้สึกที่ดีกับเพชรทำให้ใจของเธอสับสนเป็นอย่างมาก ก่อนที่เธอจะสลัดความรู้สึกนั้นแล้วกลับมามีแววตาเข้มเครียดอย่างตำรวจ มุกก็จะเป็นคนจับพี่เพชรเข้าคุก ... ด้วยตัวของมุกเองเหมือนกัน ที่หน้าบ้านเพชร มือถือของเพชรดังขึ้น เพชรหยุดรับก่อนจะก้าวขึ้นรถ หนูมุก ..เธอหายไปไหน เจนจบหันขวับไปมองเพชรทันที ที่ห้องคนไข้ในโรงพยาบาล มุกดานอนอยู่บนเตียงคนไข้ โดยมีคมกฤชยืนอยู่ข้างเตียง เพชรเปิดประตูพุ่งเข้ามา เจนจบเดินตามเข้ามา หนูมุก ... หนูมุกเป็นอะไร มุกดาลืมตามองเพชร เพชรกุมมือมุกดาทันที โรคกระเพาะกำเริบครับ คมกฤชบอก โรคกระเพาะ .. ไหนคราวก่อนบอกลำไส้ เพชรงง ลำไส้มันยาวต่อลงไปถึงกระเพาะหรือเปล่าล่ะ หรือว่ามันย้อนศรขึ้นปอดคะ มุกดารีบแก้ อย่าเพิ่งเถียงเลย มุก ..พักก่อน คมกฤชทำเป็นบอกน้องสาวด้วยท่าทีเป็นห่วง เพชรเสียงอ่อนลง แล้วทำไมอยู่ๆก็หายออกจากบ้าน ทำไมไม่บอก ... ฉันจะได้พามาโรงพยาบาล หนูมุกปวดท้องมาก แต่เห็นพี่เพชรกำลังซีเรียสเรื่องคุณชนินทร ก็เลยออกมาเอง ขอโทษนะคะ ... ปวดท้องจนขึ้นสมอง บ้านหมุนติ้ว เลยไม่ทันบอกคุณปักไว้ เพชรกุมมือมุกดาแน่นขึ้น เจนจบมองมุกดาแล้วหันไปบอกเพชร คุณหนูมุกคงไม่เป็นไรมากแล้ว เราให้คุณหนูมุกพักผ่อนก่อนดีกว่า คุณชนินทรละคะ มุกดาถาม ยังอยู่ที่บ้านฉัน เพชรตอบ หนูมุกค่อยยังชั่วแล้ว พี่กฤชคะ หนูมุกอยากกลับไปพักที่บ้าน มุกดาทำเป็นลุกขึ้นอย่างช้าๆ เพชรรีบเข้าไปประคอง มุกมองเพชรที่ท่าทางอ่อนโยนด้วยแววตารู้สึกผิดนิดๆ หนูมุกลุกไหว เบาๆ เพชรบอกแล้วประคองมุกดาขึ้นมานั่งพิง เขาหันไปสั่งเจนจบ เจนจบ นายช่วยจัดการให้ที .. บอกทางโรงพยาบาลว่าหนูมุกจะออกไปพักที่บ้าน ได้ เดี๋ยวผมออกไปดูเรื่องค่าใช้จ่ายด้วย คมกฤชบอก เจนจบมองเพชรกับมุกดาแล้วเดินออกไปกับคมกฤช เพชรหันมาทางมุกดา เธอไม่ได้เป็นโรคกระเพาะใช่มั้ย มุกดาอึ้งไปเมื่อเห็นแววตาอันคมกริบของเพชร เจนจบเดินหน้าขรึมออกมาที่ทางเดินในโรงพยาบาลกับคมกฤช ผมไปแจ้งที่วอร์ดก่อนนะครับ เจนจบบอกแล้วเดินไปอย่างรวดเร็ว คมกฤชหันมาเห็นรุจาออกจากลิฟท์แล้ววิ่งตรงมาหาคมกฤช คมกฤชเห็นรุจาก็เผลอยิ้ม เป็นยังไงบ้าง รุจาถาม ฉันไม่เป็นไร ฉันไม่ได้ถามถึงนาย ... ฉันถามถึงคุณหนูมุก คุณหนูมุกไม่สบายมากต้องเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน เธอรู้ได้ไง ฉันโทรหาคุณแอนดี้ ... แฟนฉัน คมกฤชหน้าตึงทันทีที่ได้ยินชื่อแอนดี้ ภายในห้องคนไข้ เพชรมองจ้องมุกดาที่นั่งหลังพิงหมอนแบบหนีไปไหนไม่ได้ เธอโกหกเรื่องป่วย เธอหนีออกจากบ้านฉันทำไม เพชรถาม หนูมุกไม่อยากให้คุณชนินทรอาย เพชรมองหน้ามุกดานิ่ง ทั้งๆที่เค้าไม่เคยดีกับเธอ ค่ะ .. แต่เพื่อนทรยศเพื่อน .. มันเรื่องใหญ่ เรื่องน่าอาย หนูมุกคิดว่า พี่เพชรคงอยากเคลียร์กับคุณชนินทรแบบเพื่อน มากกว่าจะมีคนนอก โดยเฉพาะหนูมุกที่คุณชนินทรเกลียดขี้หน้า เธอไม่ต้องหนีออกมาก็ได้นี่ รอให้ฉันคุยเสร็จก่อน พี่เพชรกำลังคิดเหมือนคุณชนินทรใช่มั้ยคะ ว่าหนูมุกน่าสงสัย ไม่น่าไว้ใจ มุกดามองเพชรกลับแบบไม่ยอมหลบตา คมกฤชจับแขนรุจาลากมาตามทางเดินหน้าห้องคนไข้ ขอบใจในความเป็นห่วง มาทางไหน เชิญกลับไปทางนั้น รุจาสะบัดแขนออกอย่างแรง ฉันมาเยี่ยมคุณหนูมุก ไม่ได้มาเยี่ยมนาย ถ้าเป็นนายที่นอนชักอยู่บนเตียง ฉันนี่แหละ จะดึงสายออกซิเจนให้นายตายคามือ ไม่ต้องรอฉันป่วยหรอก ฉันยืนอยู่เฉยๆ คว่ำฉันให้ได้ก่อนสิ ชาติหน้าถึงค่อยคิดจะฆ่าฉัน ฉันยังไม่ให้นายเป็นอะไรตอนนี้ ฉันจะทำให้นายอาย ที่ต้องคุกเข่าขอโทษฉันเรื่องอะดอเรลลาต่อหน้าประชาชนคนอ่านข่าว คมกฤชยิ้มทำท่าทางสบายใจ งั้นเหรอ คมกฤชหัวเราะสะใจแล้วเดินเลยรุจาไป รุจามองท่าทางคมกฤชแล้วสงสัย นายหัวเราะอะไร รุจารีบวิ่งไปดักข้างหน้า หรือว่าเจออะดอเรลลาแล้ว เตรียมถุงขยะมาเยอะๆหน่อยนะ เอาไว้คลุมหัว แล้วเอาไว้เก็บเศษหน้าที่หล่นแตกละเอียดบนพื้นด้วย คมกฤชยิ้มเยาะใส่ รุจาหน้าร้อนผ่าว คมกฤชเดินไปเลย รุจาเริ่มหน้าเครียด ไม่จริง ..ไม่มีอะดอเรลลาสักหน่อย .... แล้วจะหาเจอได้ยังไง ในห้องคนไข้ เพชรกับมุกดายังมองสบตากัน หนูมุกเข้าใจ พี่เพชรกำลังเครียด ผิดหวัง ต่อให้หนูมุกอธิบายความจริงยังไง พี่เพชรก็คงเชื่อไม่ลง เพชรเอื้อมมือไปกุมมือมุกดาแล้วมองจ้องตา ฉันเชื่อเธอ มุกดามองสบตาเพชร ขอแค่เธออย่าโกหก ... อย่าหลอก ... อย่าทรยศความไว้ใจ เหมือนที่เพื่อน..ทำกับฉัน เพชรบอก พูดแล้วเพชรก็นิ่งไปเพราะความเสียใจเรื่องเพื่อนกลับคืนมาอีก มุกดาเลื่อนมือมากุมมือเพชรอย่างปลอบใจ หนูมุกรู้ว่าพี่เพชรเสียใจ ฉันคิดว่าเราตายแทนกันได้ ... ฉัน เจนจบ ชนินทร พาที ... แต่วันนี้ ตอนที่ฉันเห็นชนินทรหยิบเพชรออกจากเซฟ ... ฉันไม่ได้เสียใจที่เพชรถูกขโมย เพชรบอก แววตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง มุกดากุมมือเพราะสงสารเพชรจากใจจริง ต่อให้มากกว่านั้น ถ้าชนินทรขอ .. ฉันก็ให้ได้ เพชรตาแดงก่ำ มุกดามองอย่างสงสาร เธอค่อยๆโอบกอดเพชรไว้อย่างปลอบประโลม เพชรซบลงกับไหล่มุกดา ทำไมคนที่ทรยศความไว้ใจของฉัน .. ต้องเป็นเพื่อน ..ทำไม หนูมุก ทำไมต้องเป็นเพื่อนที่ตายแทนกันได้ มุกดากอดปลอบโยนเพชร ด้วยความสงสารจับใจ ที่มุมหนึ่งในโรงพยาบาล เจนจบพยายามโทรหาภูผา มีภาพภูผาในหน้าจอมือถือแต่เสียงกลับตัดเป็นฝากข้อความ เจนจบพูดใส่มือถือ ภูผา งานเรียบร้อยหรือเปล่า เงินที่ขายอะดอเรลลาอยู่ที่ไหน ติดต่อฉันด้วย ในห้องคนไข้ เพชรเอาเสื้อมุกดามาวางลงบนเตียง ลุกไหวมั้ย ยังปวดท้องอยู่หรือเปล่า เพชรถาม ไหวค่ะ .. เอ....หรือจะไม่ไหว จะได้อ้อนพี่เพชรให้ช่วยแต่งตัว นั่งนิ่งๆสิ ฉันจะใส่เสื้อให้ เพชรมองลึกลงในดวงตาของมุกดา จนมุกดารู้สึกได้ว่าเพชรพูดจริงไม่ได้ล้อเล่นเหมือนทุกครั้ง ไม่เป็นไรค่ะ หนูมุกทำเองดีกว่า มุกดาจะคว้าเสื้อมาใส่เองแต่ไม่ทัน เพชรหยิบเสื้อมุกดามาสะบัดออกแล้ว ถ้าอาย ก็หลับตาซะ เพชรกางเสื้อมุกดาออก แต่มุกดารีบดึงผ้าห่มมาปิดถึงคอ ไม่นะคะ เพชรดึงมุกดาเข้ามาใกล้ หลับตา ... แป๊บเดียว เดี๋ยวก็เสร็จ มุกขืนตัวไว้แต่เพชรโอบหลังมุกดาเข้ามาใกล้ เจนจบเข้าห้องมาเห็นพอดี เพชรที่ยังกอดมุกดาอยู่หันไปมองเพื่อนด้วยสีหน้าปกติ เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย รอแป๊บนึง ฉันกำลังจะใส่เสื้อให้หนูมุก ไม่ต้องค่ะ หนูมุกใส่เอง มุกดายังขัดขืน เพชรดึงดันไม่ยอม เจนจบพรวดเข้ามาดึงมือเพชรออก คุณหนูมุกไม่เต็มใจ นายไม่ควรบังคับเธอ เพชรมองมือเจนจบที่ดึงมือเขาไว้ แล้วจึงปล่อยมือ ถอยห่างจากมุกดา ขอบคุณนะคะ คุณเจนจบ โลกนี้คงมีคุณเจนจบคนเดียวที่ห้ามพี่เพชรได้ คุณหนูมุกแต่งตัวเถอะครับ ผมกับเพชรจะไปรอข้างนอก เสร็จแล้วอย่าเพิ่งลุกเองนะครับ .. ผมเรียกรถเข็นไว้ให้แล้ว ขอบคุณค่ะ เจนจบหันมามองเพชรแล้วเอ่ยปากสั่ง ไม่ได้ยินเหรอว่าเราจะออกไปรอข้างนอก เพชรทำเป็นหันไปมองมุกดา เปลี่ยนใจ ก็บอกได้นะ มุกดารีบคว้าเสื้อมาถือไว้ เพชรเดินออกไป เจนจบมองแล้วยิ้มให้มุกดาก่อนจะเดินตามออกไป มุกดามองแล้วถอนใจอย่างโล่งอก เพชรเดินออกมาจากห้องคนไข้ สีหน้าขี้เล่นเมื่อสักครู่หายไป เหลือแต่ใบหน้าเคร่งเครียด เจนจบมองแล้วบอก ยังมีอีกเรื่องที่แกต้องกลับไปจัดการ ฉันรู้ เพชรหันมามองเจนจบ ถ้าเป็นแก ..แกจะทำยังไงกับชนินทร เจนจบมองเพชรที่แววตาสับสนเพราะคิดไม่ตก มุกดาเดินเข้ามาในห้องรับแขกที่บ้านของเธอ โดยมีคมกฤชเดินตามหลังมา คุณเพชรเค้าบอกหรือเปล่า ว่าจะจับชนินทรส่งตำรวจ คมกฤชถาม ไม่ได้บอก แล้วแกว่าคุณเพชรจะเอายังไง ให้เป็นแค่เรื่องขโมยในบริษัท หรือว่า .. จะเค้นคอถามถึงอะดอเรลลา ยังไงอะดอเรลลาก็กำลังจะกลับไปสตาร์ไดมอนด์ ผู้ร้ายตัวจริงมันไม่ยอมอยู่เฉยๆแน่ ที่บ้านเพชร เจนจบก้าวมามองชนินทร ที่มีพาทียืนกอดอกมองอยู่ พอเพชรเดินเข้ามา ชนินทรก็รีบบอกเพชร ฉันไม่น่าเชื่อเมียอย่างนิจนันท์ ไม่ต้องไปโยนความผิดให้ผู้หญิง เพชรตำหนิ ฉันไม่ได้โยนความผิดให้เมียเพื่อเอาตัวรอด .. แกก็รู้ ฉันฐานะด้อยกว่าพวกแกทุกคน ฉันพยายามทำงานให้ดี มีเงินมาดูแลนิจนันท์ ฉันอยากให้เค้าสบายที่สุด ..แต่ฉันเป็นแค่ผู้จัดการ .. ไม่ใช่เจ้าของบริษัทอย่างแก .. ที่จะมีเงินให้นิจนันท์เค้าฟุ้งเฟ้อได้ตามใจชอบ พอเถอะ ชนินทร พูดอะไรออกมา ละอายใจบ้าง พาทีปราม ฉันพูดจริงๆ พาที ฉันพูดเรื่องจริง ฉันแค่อยากให้พวกแกรู้ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกงเพื่อน แต่ฉันจำเป็น ฉันทำทั้งๆที่ฉันรู้สึกผิดกับเพื่อนที่มีพระคุณอย่างเพชรตลอดเวลา เพชรมองชนินทรด้วยสีหน่าเคร่งเครียด กลับบ้านไปซะ ชนินทรสะอื้นจนตัวสั่น เพชรมองไปทางอื่นก่อนจะพูดขึ้น เรื่องทั้งหมด มันจบลงที่นี่ สตาร์ไดมอนด์จะต้องไม่อื้อฉาวไปมากกว่านี้ ทุกคนอึ้งแล้วมองเพชร เพชร ... ชนินทรมันขโมยของนาย มันทำลายความเป็นเพื่อนของเรา มันทุจริตกับบริษัท .. คนเลวอย่างมันสมควรที่จะได้รับโทษ เจนจบบอก เพชรหันมองด้วยแววตานิ่งจนเจนจบต้องหยุดพูด เพชรหันไปทางชนินทร ฉันจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ แกกลับไปเป็นสามีที่ดีของนิจนันท์ ไตร่ตรองให้หนักว่าแกจะดูแลเมียแกให้มีความสุข ให้ภูมิใจในตัวแกมากกว่านี้ได้ยังไง ฉันให้แกลาพักร้อน คิดได้แล้วค่อยกลับมาทำงาน ขอบคุณเพชร ขอบคุณมาก ชนินทรมองเพชรอย่างขอบคุณ แล้วเดินคอตกออกไปด้วยความละอาย พาทีมองเพชรก่อนจะพูดขึ้น ฉันนับถือน้ำใจแกจริงๆ คงไม่มีใครรักเพื่อนเท่าแกอีกแล้ว พาทีมองเพชรอย่างทึ่งในความรักเพื่อนก่อนจะเดินออกไป ทั้งห้องเหลือแค่เพชรกับเจนจบ แกคงคิดว่าฉันโง่ งี่เง่า โดนหลอก โดนโกงขนาดนี้ ยังไม่มีปัญญาจัดการอะไรได้ เพชรถาม ไม่เลยเพชร ... ฉันรู้จักนาย เจนจบเดินเข้ามาหาเพชรแล้วมองเขาในระยะประชิด ฉันรู้จักนายดีที่สุด .. รู้ว่าหัวใจนายอ่อนโยน มีแต่ความรัก ไม่มีความโกรธ เกลียด แค้นใครเลย เพราะชีวิตนายพรั่งพร้อมทุกอย่างมาตั้งแต่เกิด นายถึงไม่มีความทะยานอยาก ความปรารถนาที่รุนแรง แบบที่ต้องได้.. อยู่ในใจเลย .เพชร ฉันภูมิใจที่ได้รู้จักนาย ... นายคือผู้ชายที่ดี ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุด เพชรยิ้มขอบคุณอย่างไม่ระแวงสงสัยในแววตาของเจนจบเลย ที่บ้านชนินทร ชนินทรกำลังนั่งกุมขมับด้วยความเครียด ส่วนนิจนันท์เดินไปเดินมาโวยวายเขาอยู่ ไอ้ผู้ชายงี่เง่า .. ไอ้เศษสวะ แกบอกเพชรหรือเปล่า บอกหรือเปล่าว่าฉันรู้เห็นเรื่องที่แกเป็นขโมย คิดว่าฉันจะปกป้องเมียอย่างแกเหรอ นิจนันท์ตรงรี่เข้าไปตวาดอย่างโมโห ไอ้ผัวเฮงซวย แกมันก็เมียเฮงซวยเหมือนกัน แกบังคับให้ฉันหาเงิน ฉันถึงต้องขโมยเพชรในเซฟเพื่อน ต้องรับเงินไอ้ศักดา เอาความลับบริษัทไปขาย แกรู้จักพวกปล้นอะดอเรลลาด้วยใช่มั้ย นิจนันท์ถาม ฉันไม่รู้ ฉันแค่บอกศักดาว่าเพชรจะไปไหน ทำอะไร ถ้ารู้ว่าต้องมีผัวโง่ขนาดนี้ ฉันคงไม่ยอมแต่งงานกับแก ยังไงแกก็ถือว่าสมรู้ร่วมคิดคดีปล้นเพชร ชนินทรมีสีหน้ากลัวความผิดถึงกับทำอะไรไม่ถูก ไม่น่าเลย ฉันไม่น่าเห็นแก่เงิน ... ฉันยังไม่อยากเข้าคุก นิจนันท์ปรายตามองชนินทรอย่างเวทนา แล้วเดินห่างออกมาคิดด้วยความกังวลถึงอนาคตตัวเอง ฉันไม่มีวันยอมจบอนาคตไปกับผัวอย่างแก ที่บ้านเจนจบ เจนจบมองขุนพลที่วางกระเป๋าเงินลงตรงหน้า แบ่งส่วนของพวกเรามา .. เราต้องหายไปให้เร็วที่สุด ขุนพลบอก กว่าศักดาจะรู้ว่าได้ของปลอมไป พวกนายก็คงมีเวลาใช้เงินกันเต็มที่ ศักดาไม่ได้อะดอเรลลา วันนี้เราโดนตลบหลัง ใคร นังหนูมุกกับพี่ชายมัน เจนจบนิ่งคิด ขุนพลมองด้วยสายตาเตือน ระวังนังหนูมุกด้วย ... มันเกือบทำงานเราพังมาหลายครั้งแล้ว เจนจบเดินเข้าห้องนอน เขามองอะดอเรลลาที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง เจนจบเอาอะดอเรลลาสวมทาบคอ แล้วมองภาพตัวเองในกระจกที่สะท้อนประกายวาววับของอะดอเรลลา ไม่มีใครหยุดความต้องการของฉันได้ และคนเดียวที่จะต้องได้ครอบครองเพชรทั้งหมด ... ต้องเป็นฉัน เจนจบมองไปที่รูปถ่ายตัวเองคู่กับเพชรที่อยู่หน้ากระจก เจนจบนึกถึงภาพเพชรที่ประคองดูแลมุกดาในห้องคนไข้ เจนจบเดินไปที่หน้าต่างที่มีกรงนกสไตล์จีนแขวนอยู่ เจนจบเปิดกรงนกแล้วเอื้อมมือไปประคองนกสีสวยน่ารักออกมาจากกรง เขาลูบหัวนกในอุ้งมืออย่างแผ่วเบา แล้วมองนกด้วยแววตาที่ทั้งรักและเอ็นดู กรงแสนสวยเนี่ยะ มันคับแคบเกินไปที่จะกักขังเลือดเนื้อ ... หัวใจ... ที่เต็มไปด้วยความปรารถนา เจนจบเงยขึ้น แววตานึกถึงภาพเพชรใกล้ชิดมุกดา และนึกถึงภาพตัวเองที่ใกล้ชิดกับเพชร หากแต่ว่า .... อิสระภาพอาจไม่สวยงามนัก ยามรักต้องเผชิญความเจ็บ ความทุกข์ แสนสาหัส และพลักพราก จากนั้น ... จึงถึงซึ่งจุดจบ พบเพียงแต่ .... ความตาย เจนจบกำมือที่ถือนกแน่นขึ้น และแน่นขึ้นๆ เลือดนกไหลออกจากอุ้งมือของเจนจบ พร้อมทั้งมีขนนกหลุดร่วงปลิวปะปนมากับหยดเลือดที่พื้น แววตาเจนจบเหี้ยมโหดและเลือดเย็นเหมือนจะทำลายทุกคนที่ขัดขวางความปรารถนาของตัวเอง มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 10
ที่โกดังภูผา ภูผาคุยสาย ด้านหลังขุนพล บลูกับแมงมุมกำลังทำความสะอาดปืน คุณจะซื้อเท่าไหร่ ศักดา ตอนนี้ราคาแพงกว่าเดิมแล้ว สามคนหันไปมองภูผาทันที เท่าตัว .. ห้าสิบล้าน ภูผากดปิดสาย สามคนมอง เราจะขายอะดอเรลลา แบ่งเงิน ต่างคนต่างไปกันแล้วใช่มั้ย แมงมุมถาม ภูผามองทุกคนสีหน้า ท่าทางมีความหวัง ในสตาร์ไดมอนด์ ชนินทรมองเพชรที่กำลังนั่งเช็คงานในคอมพิวเตอร์มีเจนจบอยู่ใกล้ๆ นึกว่านายจะย้ายสตาร์ไดมอนด์ไปที่บ้าน ชนินทรพูด ช่วงนี้ ฉันยุ่งๆ มีเรื่องด่วนอะไร ให้เจนจบช่วยดูได้เลย มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย ชนินทรถาม ไม่เป็นไร เพชรหันกลับไปมองหน้าจอ ชนินทรมองเจนจบ เจนจบก็ไม่พูดอะไร ทางเดินในสตาร์ไดมอนด์ สาลินีหันมาบอกชนินทร สาลี่ได้ยินแว่วๆว่าจะมีการสั่งเพชรล็อตใหญ่ ทำไมฉันไม่รู้ นั่นสิคะ คุณเพชรรู้อยู่กับคุณเจนจบสองคน ทั้งๆที่เคยเป็นหน้าที่ของผู้จัดการ ชนินทรสีหน้าไม่ดี ในห้องแคนทีน มุกดาเดินถือกาแฟที่ชงแล้ว หันมา เจอชนินทรมาขวางหน้า อุ๊ย...หน้าตาบูดเน่าเหมือนโกรธใครมา มีใครทำให้คุณชนินทรหงุดหงิดอีกหรือเปล่า บอกหนูมุกได้นะคะ หนูมุกจะสั่งเก็บให้เรียบ เธอช่วยเรื่องสั่งจิวเวอรี่ล็อตใหม่อยู่ใช่มั้ย อุ๊บ..พูดไม่ได้ .. หนูมุกไม่รู้หรอกค่ะ มุกดาทำเป็นรีบเดินหนี ชนินทรมองแล้วถามขึ้น ฉันแค่อยากจะเช็คว่า บริษัทเดียวกับที่เพชรให้ฉันดูหรือเปล่า คงไม่มั้งคะ เห็นพี่เพชรว่า บริษัทนี้เพิ่งจะเชิญพี่เพชรไปดูเหมืองที่แอฟริกาแล้วพี่เพชรก็สนใจมาก .. เพชรจะไปเมื่อไหร่ เมื่อไหร่น้า.. จำไม่ได้ อ๋อ... ไม่ทราบค่ะ มุกดาทำตาแบ๊วๆตอบไป ชนินทรพยายามเก็บอาการโมโหที่ถูกกีดกัน ในห้องทำงานเพชร มุกดาวางกาแฟลงหน้าเพชร เพชรมองแล้วถาม ชนินทรมาถามอะไรหรือเปล่า รู้จักเพื่อนรักดีแล้วมาแกล้งถามหนูมุกทำไมล่ะคะ น่าสนุกนะคะ เกมส์จับขโมยของพี่เพชรเนี่ย อยากรู้จังเมื่อไหร่ พี่เพชรจะจับโจรได้จริงๆ หรือว่าจะดีแต่ปากเหมือนเดิม .. ฉันมีดีมากกว่าปาก เธอก็รู้ ใช่ค่ะ .. พี่เพชรมีดีเยอะเลย เยอะมาก..แต่ก็น้อยกว่า ..ที่ห่วย ไม่ได้เรื่อง !!! มุกดาแกล้งทำถาดหลุดมือหล่นลงเท้าเพชร เพชรกระโดดเหย็ง มุกดากรีดหัวเราะเยาสะใจ ขอให้จับโจรกับได้อะดอเรลลาคืนเร็วๆนะคะ พี่เพชรคนเก่ง ในห้องทำงานสงคราม ศักดาเลื่อนเก้าอี้ให้รุจานั่งลง รุจายิงคำถามทันที ทั้งราคาเพชร เงินประกัน รวมแล้วอะดอเรลลามูลค่าเกือบพันล้าน นี่หรือเปล่าคะที่เป็นสาเหตุให้เพชรหายไปลึกลับ ตามหาไม่เจอสักที เพราะมีผลประโยชน์เกี่ยวข้องหลายคน ก็น่าจะใช่ คุณศักดาว่าเรื่องนี้ ใครจะได้ผลประโยชน์มากที่สุด บริษัทประกันภัยของคมกฤชใช่มั้ยคะ ก็คงงั้น เอ๊ะ...คราวนี้ .. ตอบสั้นจังนะคะ ผิดฟอร์มคุณศักดาคนเดิม ผมถามบ้าง ผู้หญิงสวยๆอย่างคุณรุจา มาทำงานกับผมมั้ยครับ ศักดาเลื่อนมานั่งหัวเข่าชนรุจา รุจาจะถอยก็ถอยไม่ได้ ขายเพชรเม็ดเดียว ได้เงินมากกว่าเงินเดือนนักข่าวทั้งเดือน ขอบคุณค่ะ แต่รุจาไม่ชอบรับความหวังดีฟรีๆจากใคร ที่จริงเอสเคไดมอนด์ก็มีข่าว แข่งกับสตาร์ไดมอนด์ ชิงความเป็นที่หนึ่งกันมาตลอด ... แล้วอย่างงี้ คุณศักดาไม่อยากได้อะดอเรลลาบ้างเหรอคะ ไม่อยากเลยครับ .. ผมไม่ชอบแย่งชิงกับใคร ยกเว้นเรื่อง .. บางเรื่อง.. ถ้าผมมอง คนอื่นก็ไม่มีสิทธิ์ ... ศักดารุกยื่นหน้าไปใกล้ รุจาลุกพรวดทันที ได้ข้อมูลเยอะเลย รุจากลับก่อนนะคะ รุจาหันหลังไปที่ประตู จะเปิดออก ศักดาคว้ามือทับมือรุจา ยังคุยไม่จบเลย รุจาตกใจ หันมาแกล้งเหวี่ยงกระเป๋าฟาดเข้าหน้าศักดาอย่างแรง จบแล้วค่ะ ศักดาเงยมอง รุจายิ้ม จบข่าว รุจารีบเปิดประตูออกไปเร็ว ศักดาตาม เจอรุจาปิดประตูใส่หน้าอย่างแรง ริมแม่น้ำแห่งหนึ่ง รุจาเดินอย่างรวดเร็วมาอย่างสบสติอารมณ์ ฟาดกระเป๋ากับราวสะพาน ไอ้บ้าเอ้ย.. ไอ้บ้าศักดา เจอคราวหน้า ฉันจะฟาดแกให้ลงไปกองกับพื้น เสียงหัวเราะฮึฮึ ของคมกฤชดังมา รุจาหันไป เห็นคมกฤชกอดอกมอง เฮ้อ ไม่รู้ว่าจะสงสารกระเป๋าหรือราวสะพานดี เป็นไง ได้ข่าวลึกลับล้วงลวงโลกมาแค่ไหน นายตามฉัน เรียกว่ารอดูความล้มเหลวดีกว่า เลิกดูถูกฉันสักที ก็เลิกเอาตัวไปสังเวยแลกข่าวซักที รุจาเดินเข้าหาคมกฤชแล้วตบผัวะ คมกฤชหน้าสะบัด นายอย่าคิดว่าเคยช่วยฉัน แล้วจะดูถูกฉันยังไงก็ได้ ฉันไปทำงาน ไม่เคยเอาตัวเข้าแลก รู้ก็รู้ว่าศักดามันอยากได้อะไร ถ้าเค้าอยากได้ แล้วฉันพอใจ ฉันก็จะให้ โอ้ แม่เจ้า สาวฟรีเซ็กส์ ไอ้บ้า นายคิดว่า นายหล่อ เลอเลิศ ประเสริฐสุด เสน่ห์แรงคนเดียวหรือไง อย่างน้อยฉันก็ไม่หลอกผู้หญิง อ้างงานบังหน้า ถ้านี่คือความเป็นห่วงของนาย ฉันขอบอกเลยนะ ว่าฉันไม่ต้องการ เก็บไปเลยความเป็นห่วงจอมปลอม ไม่มีความจริงใจ ได้ ..ฉันเตือนเธอแล้วนะ รุจา แล้วอย่าคิดว่าที่ฉันมาตามเพราะห่วงเธอ เปล่าเลย ฉันสงสาร .... เพราะฉันรู้ว่าเธอมันไม่ได้เรื่องแค่ไหน รุจาโมโห ตรงเข้าเหวี่ยงกำปั้นใส่คมกฤช คมกฤชหลบด้วยความคล่องตัว ว่องไว ยิ่งทำให้รุจาแทบคลั่ง ไป ไปให้พ้นเลย ไป้ รุจาผลักคมกฤชแรง น้ำตาคลอ ทั้งโมโหทั้งผิดหวัง จำไว้ ไม่ต้องมาสงสารฉัน ไม่ต้อง ... คนอย่างฉันไม่ต้องการความสงสารจากศัตรู รุจาวิ่งออกไป คมกฤชมองหน้าตาเศร้า อย่างทำอะไรให้ดีกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว รุจาเดินปาดน้ำตาเข้ามาในนิวส์ไทม์ สมพล บรรพตหันไปมอง รุจาก้มหน้าซ่อนน้ำตา บรรพตเดินเข้ามา มองลูกสาวนิ่งๆ ใคร รุจาไม่ยอมตอบ สะอื้น บรรพตดึงลูกมากอด ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครทำให้ลูกพ่อร้องไห้ รุจาสะอื้นในอกพ่อ สมพลมองกังวล รู้นิสัยว่าบรรพตคงไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ อีกด้สนหนึ่งคมกฤชนั่งซึมอยู่ในห้องของเขา มุกดากับแอนดี้ยืนมอง ห่วงเค้าก็ไม่เห็นต้องปากแข็งขนาดนั้น มุกดาพูด ฉันแค่เตือน ... อย่างเพื่อน หน้าตาแบบนี้ รับรองว่าเสียเพื่อนเป็นการถาวรแล้วแน่ๆ แอนดี้บอก คมกฤชลุกขึ้น ยักไหล่ไม่แคร์ เลิกพูดเรื่องยายรุจากับฉันได้แล้ว ... ต่อไปนี้ มีแต่เรื่องตามหาอะดอเรลลา คมกฤชเดินเลยเข้าไปในห้องด้านใน มุกดามองตามพี่ชาย หรือว่าจะเป็นอาถรรพ์ของอะดอเรลลา .. ใครครอบครอง .. เกี่ยวข้องจะเจอแต่ความสูญเสีย แล้วน้องสาวไม่คิดจะช่วยพี่ชายหน่อยเหรอ มุกดาหันมา สีหน้าครุ่นคิด เช้าวันใหม่ที่ห้องรับแขกบ้านเพชร เพชรนั่งให้สัมภาษณ์กับรุจา ท่าทางเป็นกันเอง คุณคมกฤชเค้าจ่ายเงินประกันอะดอเรลลามาบางส่วนแล้ว เท่าไหร่คะ ไม่ขอระบุตัวเลขได้มั้ยครับ แต่บอกได้ว่า ... จำนวนมาก ... ที่หน้าห้อง คมกฤชกับมุกดายืนอยู่ แกแน่ใจเหรอว่าแผนให้คุณเพชรช่วยพูดกับรุจาเนี่ยะ จะเวิร์ค คมกฤชถาม ก็เจ้าของบริษัทมายืนยันแล้ว จะเอาไงอีก มุกดามองไปเห็นเพชรกำลังคุยกับรุจา เราก็ยังตามอะดอเรลลาอยู่นะครับ ทางตำรวจเองก็ช่วยเต็มที่ ไหนคะ หนังสือฉบับไหนมาสัมภาษณ์ลูกเพชร เสียงมรกตพูดขึ้น ทุกคนหันมาเห็น มรกตเดินหน้าตาชื่นบาน ปัก มะดันตามหลัง มรกตเห็นมุกดากับคมกฤชหน้าห้อง ก็รีบดึงมุกดามา มายืนอะไร ตรงนี้คะ หนูมุก ไปค่ะ ไปเปิดตัวกับสื่อ มุกดามองพี่แบบช่วยด้วย ที่ผิดแผนเพราะมรกตพาเข้ามาในห้อง รุจาไหว้มรกต เพชรมองมุกดา ไม่ทันจะพูดอะไร มรกตเริ่มก่อน หนูนักข่าวสัมภาษณ์คู่เลยสิ นี่หนูมุก มรกตดันมุกดาไปยืนข้างเพชรทันที คู่หมั้นลูกเพชร คู่หมั้น ! รุจาตกใจ รุจามองมุกดาแล้วมองเพชร มุกดาทำหน้าอึกอัก คมกฤชรีบเข้ามายืนประกบรุจา สัมภาษณ์คุณเพชรเสร็จแล้ว ก็กลับเลยดีกว่า คมกฤชจะดึงรุจาไป แต่มรกตเข้ามาแยกคมกฤชออก แล้วจับรุจาหันไปทางมุกดากับเพชรทันที ยังกลับไม่ได้ จนกว่าจะสัมภาษณ์หนูมุกกับเพชรเรื่องแต่งงาน แต่งงาน เพชรกับมุกดาพูดพร้อมกัน ใช่ค่ะ แต่งงาน วิวาห์นี้สีชมพู้ชมพู มะดัน ปัก พูดเสริม มรกต มะดัน ปัก ยิ้มปลื้ม รุจาหันมา เพชรรีบบอก ผมว่าเราไปเปลี่ยนที่สัมภาษณ์กันดีกว่า ใช่ค่ะ ถ่ายรูปห้องนี้ มันจะซ้ำๆ คมกฤชรีบต้อนรุจา ไป ไปห้องอื่น คมกฤชดึงรุจาไป เพชรกับมุกดาทำท่าจะโล่ง แต่รุจาเอี้ยวตัวมาถามมรกต คู่หมั้นกันจริงๆใช่มั้ยคะ ล้านๆเปอร์เซ็นต์ .. อีกสามเดือนแจกการ์ดแน่นอนจ้ะ เพชรกับมุกดามองหน้ากันแบบยุ่งล่ะสิ ที่สระน้ำบ้านเพชร รุจาก้าวมามองมุกดากับเพชร ดีใจด้วยนะคะ รุจาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าครอบครัวคุณหนูมุกจะสนิทกับครอบครัวคุณเพชรขนาดจะเป็นทองแผ่นเดียวกัน มุกดากับเพชรฟังแล้วเซ็ง รีบแก้ตัวพัลวัน มันเป็นโครงการของคุณป้าน่ะค่ะ ใช่ ...เราสองคนยังต้องคุยกันอีกยาว เพชรกับมุกดายิ้มฝืนๆ แต่รุจายิ้มกว้าง ผู้ใหญ่ไฟเขียวขนาดนี้ มีแต่คุยเรื่องจะปั้มทายาทกี่คนมากกว่านะคะ สามคนหน้าแบบไม่ค่อยเต็มใจ แต่รุจามองยิ้มกว้างให้ทุกคน แล้วมาหยุดที่คมกฤช มิน่า บริษัทนาย จะจ่ายเร็ว จ่ายช้า สตาร์ไดมอนด์ก็ไม่เร่งรัด มันไม่เกี่ยวกับการที่มุกจะแต่งงานกับคุณเพชร ฉันก็ยังไม่ได้พูดนะ ว่าเกี่ยว ... แต่สายตาเธอมันพูด ... ขอโทษ สายตาฉันพูดไม่ได้ ด่าได้อย่างเดียว รุจาหันมาทางมุกดากับเพชร งั้นรุจาขอสัมภาษณ์เรื่องงานแต่งงาน แล้วก็โปรเจ็คท์ทำธุรกิจร่วมกันของสองตระกูล ไม่มีการทำธุรกิจอะไรร่วมกันทั้งนั้นค่ะ มุกดาบอก นั่นไง ก็บอกแล้ว ... เฮ้อ ไม่สวยแล้วยังหูหนวก คมกฤชแหวะใส่ รุจาหันมากะฉะให้เต็มที่ เพชรเห็นท่าไม่ดี รีบพูดแทรกขึ้น คุณรุจาครับ ผมว่า คุณสัมภาษณ์ผมคนเดียวดีกว่า สัมภาษณ์คู่ดีกว่าค่ะ งั้นก้อสัมภาษณ์ผมคู่คุณเพชร สามคนหันไปมองคมกฤชเป็นตาเดียว ในห้องยิมบ้านเพชร คมกฤชกับเพชรใส่นวมซ้อมมวยกัน วิ่งวนไปรอบๆ มุกดามองอยู่ห่าง รุจาถ่ายรูปแล้วหันมาทางมุกดา เพิ่งรู้นะคะเนี่ยะ ว่า พี่ชายคุณหนูมุกมาเป็นคู่ซ้อมให้คุณเพชรบ่อยๆ พี่กฤชกับพี่เพชรชอบออกกำลังเหมือนๆกันน่ะค่ะ แล้วคุณหนูมุกรักกับคุณเพชรตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ก้อ..คือ ... ก่อนหรือหลังอะดอเรลลาหายคะ มุกดาฟังคำถามล้วงลึกของรุจาแล้วยิ้มเจื่อนๆ อีกด้านหนึ่งของบ้านเพชร มรกตเดินมาหน้าตาสดชื่นยิ้มแย้ม ปัก มะดันเดินตามหลัง ลองได้ออกสื่อ ทีนี้หนูมุกก็ไม่มีทางหลุดมือตาเพชร โชคดีนะคะ ที่ปักหูไวตาไว แอบเห็นเหยี่ยวข่าวสาวสวย เลยคาบข่าวมาบอกคุณผู้หญิงทันเวลา เดือนนี้ฉันจะให้เงินพิเศษเธอ .. พันห้า ห้าสิบ ปัก มะดันร่วงลงไปกองกับพื้น เผ่าพงศ์ที่กำลังดู Cnn หัวเราะทันที ก็ดีกว่าห้าบาทนะ ปัก จะเอาไปหยอดตู้สร้างโบสถ์ สร้างเจดีย์ ซื้อกระเบื้องหลังคาวัด บริจาคค่าน้ำ ค่าไฟ ปักพูด ดีจ้ะ ปัก .. กุศลจะได้ส่งให้ชาติหน้า เกิดมาอยู่กับฉันอีกนะจ๊ะ ปักเป็นลม หงายหลังลงไป มะดันรับไว้แทบไม่ทัน ในห้องยิมบ้านเพชร มุกดากับรุจายืนมอง คมกฤชกับเพชรวิ่งวนซ้อมไปรอบๆ คุณหนูมุกรักกับคุณเพชรยังไง เล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ยคะ ก็ครอบครัวเราสนิทกันน่ะค่ะ พอเจอกันเดทแรก เราก็ปิ๊งปั๊งกันเลย เพชรกับคมกฤชหันมาเห็นรุจากำลังถามมุกดา มุกกำลังโดนรุจาต้อน บอกแล้ว..อย่าเข้าใกล้ รุจาตัวยุ่ง คมกฤชพูด งั้นคุณต้องยอมเจ็บหน่อยนะ คมกฤช ฮะ ว่าไงนะ คมกฤชหันมา เจอหมัดตรงของเพชร เข้าเต็มหน้า คมกฤชหงายหลัง มุกดา รุจาหันมาเห็น พี่กฤช นายกฤช มุกดากับรุจาตกใจ มุกดาวิ่งมาจะถึงคมกฤช แต่เพชรแกล้งดึงแขนมุกดาไว้ รุจาวิ่งไปถึงตัว คมกฤชทำสลบแน่นนิ่ง มุกดาหันมามองเพชร เพชรขยิบตามุกดาเข้าใจ ทำท่าตื่นเต้น ตกใจ พี่กฤช พี่กฤชจะเป็นอะไรมากมั้ยคะ รุจาช้อนคมกฤชมาไว้ในตัก มองอย่างเป็นห่วง คมกฤช คมกฤช นายได้ยินฉันมั้ย ที่สระน้ำบ้านเพชร เพชรทิ้งตัวลงนั่ง ปาดเหงื่อ มุกดาเดินไปเดินมา พี่ชายเธอไม่ตายเพราะหมัดฉันหรอกน่า หยุดเดินแล้วมานวดให้หน่อย เห็นชกลมหมัดสองหมัด .. เมื่อยอะไรนักหนาคะ ก็เมื่อย อยากมีคนนวด ..หรือจะไม่นวด ฉันจะได้ไปเล่าให้รุจาฟังว่าเราวางแผนงานแต่งไว้ใหญ่โตขนาดไหน มุกดาฟังแล้วเดินมานั่งลงบีบนวดกล้ามให้เพชรที่อมยิ้ม ว่าง่ายๆอย่างงี้สิ ถึงจะน่ารัก หนูมุกน่ารักอยู่แล้ว ที่ยอมนวดไม่ได้กลัวเป็นข่าวเลยค่ะ ชอบจะตาย จริงเหรอ งั้นฉันไปหารุจา เพชรลุก มุกดารีบลุก สองคนเกือบชนกัน เพชรโอบคว้ามุกดาไว้เห็นมุกดาที่อยู่ในอ้อมแขนเพชร ที่จริงเธอก็กลัว ไม่เคยกลัว ว่าแต่พี่เพชรแน่หรือเปล่า อยากให้สาวๆครึ่งเมืองซับน้ำตา ที่ไม่ใช่ชายโฉด .. ชายโสดในฝันของสาวๆซะแล้ว เพชรมองมุกดาที่ยิ้มยั่วท้าทายแล้วดึงเธอนั่งลง นวด .. นวดเร็วๆ เมื่อย มุกดาแอบยิ้มที่เพชรก็ไม่กล้าเหมือนกัน นวดเบาๆแล้วแรงขึ้น จนเพชรร้อง คมกฤชนอนเหยียดยาวในห้องนั่งเล่นบ้านเพชร รุจาที่นั่งใกล้ ก้มหน้ามอง คมกฤชลืมตาขึ้น รุจาจ้องคมกฤชตาโต นายยังไม่ตาย ทำไมต้องทำหน้าอย่างนั้น คมกฤชลุกขึ้นพรวด หน้าเกือบชนกับรุจา เป็นห่วงฉันล่ะสิ เหรอ ... ฉันน่ะแช่งให้นายตายทุกวัน แช่งให้ตาย แต่นั่งเฝ้า คมกฤช คมกฤช นายได้ยินชั้นมั้ย คมกฤชพูดเลียนแบบ รุจากำหมัด คมกฤชคว้าไว้ หมัดแค่นี้ เอาไว้ต่อยมด รุจาเตะหน้าแข้งคมกฤช คมกฤชทน ยืนเฉย ไม่เจ็บใช่มั้ย รุจาเตะแรงๆ คมกฤชชักเจ็บ รวบร่างรุจาเข้ามา รุจาดิ้นเอาศอกกระทุ้งท้อง คมกฤชยิ่งรัดแน่น ถ้าไม่หยุด ฉันจะเตะเธอออกไป รุจาหยุด คมกฤชค่อยคลาย รุจาหันขวับมาชกหมัดเฉียดปลายคาง คมกฤชถึงกับเซ นายอย่าคิดว่าจะยืมปากคุณเพชรมาหลอกฉันได้ มาวันนี้ฉันยิ่งมั่นใจว่าเรื่องเพชรหาย มันมีพิรุธ มิน่าถึงหาไม่เจอสักที ไม่รู้เหมือนกันนะว่า อะดอเรลลา จะมีจริงหรือเปล่า รุจาหันหลังจะเดินออกไป คมกฤชหัวเสีย รุจา รุจาหันมามอง คอยดู ฉันจะทำให้เธอต้องคุกเข่าขอโทษฉัน ด้วยการเอาอะดอเรลลากลับมา แต่ถ้าไม่มีอะดอเรลลา นายต้องก้มลงคุกเข่าลงขอโทษฉัน ต่อหน้าคนทั้งนิวส์ไทม์เหมือนกัน ทั้งสองมองด้วยสายตาที่ปะทะ ท้าทายอย่างไม่ยอมกัน สระน้ำบ้านเพชร มุกดาเดินไปเดินมา เพชรมองแล้วพูดขึ้น คมกฤชไม่น่ามีเรื่องกับนักข่าวเลย ก็เพราะอาถรรพ์อะดอเรลลานั่นแหละ เมื่อไหร่พี่เพชรจะหาเจอสักทีคะ เพชรเดินเข้ามองมุกดา เธอก็ช่วยฉันสิ .. หนูมุก เพชรมองสบตามุกดา เธอก็เห็นแล้วว่าตั้งแต่อะดอเรลลาถูกปล้น ... ชีวิตฉัน ชีวิตเธอ ก็ไม่เหมือนเดิมถึงขนาดที่เราอาจจะต้องแต่งงานกัน ทั้งๆที่ยังไม่มีความรัก.... เกิดขึ้นเราต้องมาเกี่ยวข้อง เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายกัน ... เพราะอะไร.... มุกดามองเพชรที่แววตาวิตก เพชรเม็ดเดียว .... จะอาถรรพ์ หรือ ไม่อาถรรพ์ฉันไม่รู้ แต่ขณะนี้มันเดิมพันด้วยชื่อเสียงธุรกิจครอบครัวฉัน .. แล้วก็อนาคตบริษัทพี่ชายเธอ มุกดามองสายตาขอร้องจากเพชร ช่วยฉันนะ หนูมุก ... ช่วยฉันจับคนที่จ้องจะเอาชีวิตเรา ช่วยให้ฉันรู้ความจริงว่า ใครกันแน่ที่รัก แล้วจะไม่มีวันทรยศฉัน เพชรมองมุกดา สายตาขอร้องจากใจจริง มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 9 (ต่อ)
ด้านหน้าลิฟท์ชั้นล่างคอนโดคมกฤช บรรพต สมพลก้าวเข้ามา บรรพตกดลิฟท์ มองลิฟท์ยังไม่ลงมา บรรพตกดอีกหลายที สมพลมองเห็นบรรพตสีหน้ากระวนกระวาย ในห้องคมกฤช คมกฤชยังตรึงร่างรุจาไว้รุจาขืนตัว คมกฤชกดไหล่รุจาแล้วก้มลงซุกไซร้ข้างแก้ม รุจาเบี่ยงหน้าหลบ คมกฤชยิ้มกวน หลบยังไง ... วันนี้ก็ไม่รอดมือฉัน อย่าทำฉันเลยนะ คมกฤช นายเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ ไม่อยากเป็นแล้ว สุภาพบุรุษ ... คมกฤชแกล้งยิ้มหื่นๆ ก้มลงอีกที รุจาร้อง โอ๊ยยย แขนๆ แขนฉัน .. คมกฤชรีบเงยขึ้นมามอง รุจาหน้าเบ้เพราะเจ็บแขน เขารีบขยับตัว ประคองรุจา ยังเจ็บอยู่เหรอ รุจามองสบตากับคมกฤชใกล้ชิด คมกฤชมองสายตาอ่อนโยน เป็นห่วง ขอโทษ .... ฉันแค่แหย่เธอเล่น รุจาซัดหมัดลงกลางอกคมกฤช แล้วรีบลุกมายืนห่าง ไหนว่าเจ็บแขน ไม่เล่นมุขนี้ ก็ไม่รู้สิว่าใครฉลาดกว่าใคร มารยา ... ลืมไป ฉันควรจะรีบไปบอกคุณแอนดี้ว่าฉันเจ็บ เจ็บมาก เจ็บไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงหัวใจ เค้าจะได้ดูแลฉันอย่างดี ไปเลย ...... เชิญไปเร็วๆเลย .. รุจามองคมกฤชอย่างเชิดๆ หันหลังออกไปทันที อ้าว เฮ้ย ... ไปจริงเหรอ คมกฤชรีบตามออกไป ลิฟท์หน้าห้องคมกฤช ที่ทางเดินหน้าห้อง รุจาก้าวเข้ามากดลิฟต์ ลิฟต์เปิดเห็นบรรพตกับสมพลก้าวออกมา ... พ่อ รุจาตกใจ คมกฤชที่เดินตามมา พอเห็นบรรพต ก็หยุด แกล่อลวงลูกสาวฉันมาถึงคอนโด บรรพตใส่คมกฤช สมพลยืนข้างๆ คมกฤชเลือดขึ้นหน้า พูดใหม่มั้ยครับ ถ้าไม่บ้าหรือโง่ ก็คงเห็นว่าผมจะหลอกล่อมาได้ยังไง ถ้าลูกสาวสุดรักสุดหวงของคุณไม่เต็มใจเดินเข้ามาหาเอง แกหาว่าลูกสาวฉันมาหาแกถึงที่ แกหลอกลูกสาวฉัน หวังจะให้ลูกสาวฉันช่วยปิดข่าว บริษัทแกที่กำลังจะเจ๊ง ล้มละลาย ไม่มีเงินจ่ายค่าประกันเพชร พ่อ ... รุจา ... หยุดก่อน สมพลปราม นี่เหรอครับ ความคิดของคนเป็นกระจกสะท้อนสังคม .. ผมบอกไว้เลยนะ ผมไม่เคยคิดจะสนิทสนมกับลูกสาวคุณเพื่อผลประโยชน์ รุจาต่างหากที่วิ่งโร่เข้ามาหาผมเพราะอยากได้ข่าว ถามลูกสาวคุณสิครับว่า วิ่งตามผมทำไม คมกฤชพูดด้วยอารมณ์โมโห รุจาหันไปมองหน้าคมกฤชอึ้ง แก...หาว่าสตรีที่มีเกียรติอย่างหนูรุจาวิ่งตาม แกมันไม่ใช่สุภาพบุรุษ สมพลพูด พวกคุณก็ไม่ใช่เหมือนกัน ถึงได้เที่ยวมาฟาดหัวฟาดหางกับคนอื่น ถือว่าหนังสือพิมพ์ตัวเองใหญ่คับฟ้า ทุกคนต้องยอมสยบให้ ไม่กล้ามีปากมีเสียง เห็นหรือยังรุจา .... ลูกกำลังหลงผู้ชายห่วยๆคนนึงที่มันดูถูกลูก งั้นก็เก็บลูกสาวคุณใส่กุญแจล็อคไว้กับแท่นพิมพ์เลยสิครับ จะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายให้คนอื่นเดือดร้อน แล้วผมบอกไว้เลยนะ .. คุณอยากลงข่าวบริษัทผมให้เสียหายแค่ไหนก็ได้ ... ผมไม่แคร์ แกไม่ต้องท้า แล้วแกจะได้รู้จักคนอย่างบรรพต บรรพตดึงรุจาออกไป รุจาขืนตัว หันมาถามคมกฤช นายคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอ คมกฤช คิดว่าฉันมาวิ่งตามนาย คมกฤชรู้สึกผิดในใจ แต่ไม่อยากยอมรับต่อหน้าบรรพต ใช่.. เลิกมาวุ่นวายกับฉันสักที เธอต่างหากที่ใช้ฉันเป็นทางลัด ให้ตัวเองได้ข่าว รุจาสีหน้าผิดหวัง บรรพตลากรุจาออกไปทันที สมพลมองคมกฤช คมกฤชเดินไปทางอื่นด้วยสีหน้าโมโห คมกฤชเข้าห้องมา หันรีหันขวางหงุดหงิดเพราะเรื่องรุจา เขามองเห็นหนังสือพิมพ์นิวส์ไทม์ที่วางอยู่ ก็หยิบขึ้นมา แล้วปาลงพื้นด้วยความโมโห ในโรงพิมพ์นิวส์ไทม์ รุจานั่งซึมอยู่ข้างแท่นพิมพ์ที่กำลังเดินเครื่อง บรรพตมองแล้วจะเดินเข้าไป สมพลดึงไว้ ส่ายหน้า ความเป็นห่วง มันต้องมีขอบเขตกันบ้างนะครับ สมพลกล่าว ฉันไม่ได้ทำผิด ไม่ผิด แต่ก็ไม่ควร .. เด็กสองคนนี้เค้าอาจจะรู้จักกันด้วยความบริสุทธิ์ใจ ฉันไม่เชื่อ มองหน้าฉันก็รู้แล้วว่า เจ้าเล่ห์อย่างไอ้คมกฤช มันไม่รักใครจริงสิ่งที่มันต้องการจากลูกสาวคือ ใช้รุจากลบข่าวเน่าเหม็นของบริษัทมัน บรรพตเดินออกไปด้วยความโมโห สมพลมองอ่อนใจ รุจาแสดงแววตาผิดหวัง ถ้าเป็นเพื่อนมันยากเกินไป ฉันกับนายเป็นศัตรูกันก็ได้ .. คมกฤช ในบ้านมุกดา หนังสือพิมพ์นิวส์ไทม์ถูกโยนจากมือคมกฤชลงบนโต๊ะ ประไพสีหน้ากังวล มองลูกชายลูกสาว ทำไมเค้าลงข่าวโจมตีบริษัทเรา ประไพถาม พี่กฤชทะเลาะอะไรกับรุจามาหรือเปล่า ยายนั่นน่ะ ไม่เท่าไหร่ นายบรรพต พ่อจอมวุ่นวายต่างหาก หาว่าฉันไปหลอกลูกสาว .. รุจาน่ะนะ ... สวยมาก สวยจนขนลุก ก็ปากแบบนี้ ไปว่าลูกสาวเค้า พ่อที่ไหนได้ยินก็ต้องโมโห กฤชนัดคุณบรรพตให้สิแม่จะไปคุยกับเค้าเอง ไม่ต้องเลยแม่ อย่าไปก้มหัวให้พวกบ้าอำนาจ อยากหาเรื่องผม ก็ลองดู แม่ไม่ได้ทำเพื่อแกนะ กฤช แม่ทำเพื่อบริษัท ให้พี่กฤชลองแก้ปัญหาก่อนนะคะ แม่ อะไรกันนักหนา .. เพราะเพชรเม็ดเดียว วุ่นวายไปหมด เมื่อไหร่จะหาเจอ ประไพบ่น มุกดามองคมกฤช สีหน้าหนักใจแทนพี่ ในบ้านมรกต มรกตยิ้มกับประไพ ท่าทางสบายใจ ปล่อยหน้าที่หาเพชรให้ตำรวจเค้าทำเถอะค่ะ ยังไงครอบครัวเราก็ยังรักกันเหมือนเดิม แล้วก็คงจะรักกันเพิ่มขึ้น มรกตกับประไพยิ้มกริ่ม มีนัย หันมายิ้มกับเพชรกับมุกดาที่นั่งโซฟาอีกตัว เพชรขยับมาโอบมุกไว้ มุกดาฉีกยิ้ม เพชรยิ่งเบียด จริงด้วยครับ ตอนนี้ความรักมันล้น .. จนทะลักแล้ว จริงมั้ยจ้ะ หนูมุก ฮะ ฮะ ฮิ้ววว ปักกับมะดันแซว ปัก มะดันดี๊ด๊า มรกต ประไพ ยิ้มดีใจ เผ่าพงศ์มอง ชื่นมื่น เพราะมีโซ่ทองฝังเพชรคล้องใจสองตระกูล เผ่าพงศ์กล่าว เรื่องข่าวไม่เป็นปัญหา ผมจะให้เจนจบคุยกับนักข่าวว่า คุณคมกฤชจ่ายเงินประกันบางส่วนมาแล้ว ขอบใจมากนะคะ ลูกเพชร ที่ช่วยเรา ประไพพูด ไม่เป็นไรครับ เล็กน้อยมาก ถ้าเทียบว่าผมทำเพื่อ ........ ผู้หญิงที่แสนดีของผม เพชรกุมมือมุกดา มุกดายิ้ม ถามหน้าตาเลี่ยนๆ กองเชียร์ยิ้มหน้าบาน พี่เพชรซ้อมบทพระเอกหนังรักเกาหลีเหรอคะ โธ่ หนูมุกจ้ะ .. ไม่ต้องเขินหรอก .. หนูมุกก็รู้พี่เพชรทำจากหัวใจ ไม่ต้องการอะไรตอบแทนนอกจาก รางวัลเล็กๆน้อยๆให้ชื่นใจบ้าง สองแม่เนื้อเต้น มรกตหันไปทางคุณปัก ให้ชงมุข คุณปักมองแล้วเก็ท อย่างนี้ต้องมี คิส ปักบอก คิส มะดันเชียร์ คิสเลย มรกตเชียร์อีกคน เพชรทำท่ายุขึ้นหันมาจูบแก้มมุกดาที่ไหวตัวไม่ทันอย่างแรง เสียงกรี๊ดของสี่สาวดัง คิส คิส คิส มุกดาทำท่าจะถอยหนี แต่เพชรคว้าตัวมากอดแน่น จูบลงแก้มอีกฟอด มุกดาตาเหลือก มะดัน ปักกรี๊ดเหมือนดูคอนเสิร์ท ทำท่าชูมือเลิฟเลิฟ เหนือหัว หนูมุกขอตัวนะคะ มุกดาเดินเร็วออกไป เผ่าพงศ์ยุลูก รีบตามไปสิ .. เผื่อจะได้สักฉาดสองฉาด เป็นของแถม เพชรรีบเดินออกไป มรกตหันมาตาดุ ฉันล่ะอยากซ้อมสักฉาดสองฉาด ฟาดปากคนแถวนี้จริงๆ เผ่าพงศ์หัวเราะค้าง รีบเอามือตบหน้าตัวเองเบาๆ ที่สระน้ำบ้านมรกต มุกดาเดินอย่างรวดเร็ว เพชรตามมา พูดเสียงยั่วโมโห ทำเป็นสาวใส ไร้เดียงสา มุกดาหันขวับมาเกือบชนเพชร เพชรไม่หลบ มุกดามองกวน พี่เพชรจะแกล้งหนูมุกทำไม ไม่แกล้ง จูบจริง หรือเธอคิดว่าฝัน .. ลองใหม่มั้ยล่ะ ลองก็ได้ค่ะ เพชรยื่นหน้ามา มุกดายิ้ม ผลักอกเพชรเต็มแรงกะจะให้ตกน้ำ แต่เพชรระวังอยู่แล้ว รวบตัวมุกดาให้หงายตกลงไปด้วยกัน ทั้งสองคนตกน้ำกันลงไปกลางสระ เพชรรวบตัวมุกดา แต่เธอทะลึ่งขึ้นหนี ว่ายไปขอบสระอีกด้านอย่างเร็ว ด้วยท่าสวยงามทะมัดทะแมง มุกดาเงยขึ้นมาเห็นเพชรว่ายมาใกล้ เพชรมองมุกดา คราวก่อนยังว่ายน้ำไม่เป็น ต้องให้ชนินทรช่วย พี่เพชรหาเรื่องหนูมุก มุกดาว่ายหนี แต่เพชรรวบตัวมาใกล้ เห็นสองคนเบียดชิด เนื้อแนบใต้น้ำ เดี๋ยวนี้เอาแต่หนี ทำไมไม่อยากเข้าใกล้ฉันเหมือนก่อนล่ะ หรือว่ามีอะไรปิดบัง มุกดาหันมาเผชิญหน้า เอามือคล้องคอเพชร ยิ้ม ไม่มีหรอกค่ะ หรือถึงมี.... ผู้ชายตาเซ่ออย่างพี่เพชรก็ไม่มีวันเห็น เพชรก้มหน้าจะจูบ แต่มุกดาไว เอาหัวโขกเพชรแรงเพชรหน้าหงาย มุกดาปล่อยมือ ว่ายไปขึ้นที่อีกขอบสระ เท้าเอว โบกมือให้เพชร ว่ายน้ำเล่น แก้บ้าไปคนเดียวก่อนนะคะ ในกองบก.นิวส์ไทม์ คมกฤชเดินหน้าบึ้งตึงเข้ามา พนักงานพากันมอง สมพลหันมาเห็น ก็เดินมาถาม มีธุระอะไรครับ คุณคมกฤช มาถึงนี่ด้วยตัวเอง ข่าวที่คุณเขียนถึงบริษัทผม มันไม่จริง ตรงไหนไม่จริง รุจาพูดขึ้น คมกฤชมองไปเห็นรุจายืนข้างพ่อ ฝีมือเขียนข่าวของเธอเหรอ รุจา อ้าปากค้างเลยล่ะสิ คิดว่าฉันต้องเปิ่น โง่ ทำอะไรไม่ได้เรื่อง เป็นลูกไล่ของนายวันยังค่ำ รู้หรือยังว่านายคิดผิด ผิดมาก ผิดมหันต์ ผิดอย่างไม่มีวันให้อภัย แล้วถ้าจะฟ้อง ก็เชิญเลยนะ .. บก.สมพลเค้ายังมีหมายเรียกไปศาลอีกเป็นตั้ง บรรพตกล่าว ชินซะละ สมพลเสริม ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะ..เป็นเหมือนพ่อ แล้วคิดว่าฉันต้องเป็นแบบไหน วิ่งตามนายไปวันๆล่ะสิ ลืมไปได้เลย คมกฤช ไอ้คนเจ้าเล่ห์ ตีสองหน้า ลิ้นร้อยแฉก บรรพตพูด เพราะฉะนั้นธุรกิจนายก็ต้องเอาเปรียบเหมือนตัวนาย ฉันจะสาวไส้เรื่องเพชรหายมาเป็นข่าวใหญ่แห่งปี โลกนี้มันไม่ได้มีนายคนเดียวหรอก ที่เป็นแหล่งข่าวของฉัน รุจาเล่นไม้แข็ง ใส่เป็นชุด คมกฤชถึงกับอึ้ง ในเอสเค ไดมอนด์ รุจาวางเครื่องอัดเสียงตรงหน้าศักดา ศักดาไม่สนใจเรื่องอัดเสียง เอาแต่มองรุจา ตาหวานเยิ้ม คิดยังไงกับเรื่องเพชรอะดอเรลลาที่หายไปคะ คุณศักดาคิดว่าเป็นการโจรกรรม หรือสร้างกระแสเพื่อปั่นราคาเพชรให้สูงมากขึ้นคะ ผมไม่ออกความเห็นเรื่องนี้ได้มั้ยครับ แต่ถ้าคุณนักข่าว... รุจาค่ะ รุจา จากนิวส์ไทม์ รุจา .. รุจา ผมจำชื่อคนไม่ค่อยเก่งน่ะครับ .. จำได้แต่หน้าใสๆกับรอยยิ้มน่ารัก ศักดาหยอดทันที รุจาอายๆ พอดีวันนี้ผมมีนัดต่อ ถ้าคุณรุจาอยากได้ข่าวมากกว่านี้ เรานัดพบกันอีกทีดีมั้ยครับผมจะเล่าเรื่องอื้อฉาวของสตาร์ไดมอนด์ให้ฟังด้วย ... ว่างมั้ยครับ ว่างค่ะ ว่างมาก รุจารีบรับคำ ท่าทางกะตือรือร้น ในห้องทำงานคมกฤช ภาพศักดาในจอคอม มุกดากำลังคลิกให้แอนดี้ดู ศักดา คู่แข่งคนสำคัญของสตาร์ไดมอนด์ .. ต้องการอะดอเรลลามากถึงมากที่สุด มุกดาบอก ถ้ามีแต่คนอยากได้ เราก็ต้องทำให้อะดอเรลลาปรากฏตัว มุกดาสบตาแอนดี้อย่างมีแผน ในสตาร์ไดมอนด์ ชนินทรเปิดประตูเข้ามาในห้องเพชร สาลินีตามหลังมา เจนจบที่ยืนอ่านแฟ้มงานอยู่ หันมามองทั้งคู่ ฉันคิดว่าเพชรเข้าออฟฟิศ ชนินทรถาม มีอะไรหรือเปล่า ฉันอยากถามเรื่องออเดอร์ลูกค้าปีหน้า ประเทศไหนล่ะ .. ถามฉันก็ได้ ทำไมเพชรไม่มาออฟฟิศเลย คุณหนูมุกก็เลยไม่มาด้วย สาลินีพูด เค้าทำงานกันที่บ้าน สองคน ชนินทรถาม เลขาส่วนตัว ... ไม่รู้ว่าทำงาน หรือทำอย่างอื่น สาลินีพูดประชด เจนจบปิดแฟ้มดัง สาลินีมอง เธอไม่มีสิทธิ์วิพากษ์วิจารณ์เรื่องเจ้านาย สาลินี ครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว สำหรับปากไม่สร้างสรรค์ของเธอ อย่าให้มีครั้งต่อไปฉันกับคุณเพชรจะไม่ให้อภัยเธออีก ขอโทษค่ะ สาลินีเมินหน้าไปทางอื่น เจนจบมองชนินทร เรื่องที่แกอยากรู้ ฉันคือคนที่แกต้องถาม ทุกเรื่องที่เพชรรู้ ฉันรู้ เจนจบบอกเรียบๆแล้วเดินไปที่โต๊ะเพชร หยิบเอกสารมาดู ชนินทรมองท่าทางเจนจบที่เหมือนเป็นเจ้าของห้องเสียเอง มุมหนึ่งในสตาร์ไดมอนด์ ชนินทรเดินอย่างรวดเร็วใจยังคิดเรื่องเจนจบ สาลินีส่งเสียงถามอยู่ตามหลัง ตั้งแต่มีเรื่อง คุณเพชรก็ไม่มาออฟฟิศเลย ให้คุณเจนจบดูงานทุกเรื่องแทนตลอด หมายความว่ายังไงคะ ทำไมไม่สั่งงานไว้กับผู้จัดการอย่างคุณ แต่ไปฝากไว้กับหัวหน้าฝ่ายการตลาด ชั้นไม่ใช่เพชร แล้วชั้นจะรู้มั้ย หรือเธออยากรู้มาก ชนินทรฉุนเฉียว ไม่เลยค่ะ ไม่ได้รู้มาก แค่สงสัย..หรือว่าคุณเพชรกำลังจะเปลี่ยนผู้จัดการ ชนินทรหันขวับมามองจ้อง สาลินีทำยิ้มไม่รู้ไม่ชี้ อุ๊ย .. สาลี่ลืมค่ะ มีเอกสารต้องให้คุณเพชรดู...แต่คุณเพชรไม่มา สาลี่ขอตัวเอาไปให้คุณเจนจบดูก่อนนะคะ แทนคุณเพชรได้เหมือนกัน สาลินียิ้มเยาะนิดเดียว รีบเดินหน้าเริ่ดๆออกไป ชนินทรหันมาสีหน้าวิตก หรือพวกแกกำลังสงสัยฉัน เพราะเชื่อคำพูดนังมุก หน้าตึก Great Insurance มุกดากับแอนดี้เดินออกมาจากตึก ทั้งสองตรงมาที่รถโยนกุญแจข้ามหลังคารถให้แอนดี้รับแบบจับวาง แอนดี้เป็นคนขับ มุกดานั่งข้างขึ้นรถแล้วขับออกไป เพชรที่จอดรถซุ่มอยู่ อย่างมองสงสัย ที่หน้าบ้านมุกดา มุกดากับแอนดี้ เดินเข้ามาในบ้าน ฉันจะไปกับนายด้วย เดี๋ยวขึ้นไปเอาเครื่องดักฟังในห้องนอนก่อน เผื่อจะช่วยอะไรได้ มุกดาหมุนตัวกำลังจะขึ้นไปด้านบน สายตาเหลือบมองไปผ่านหน้าต่าง เพชรกำลังเดินเข้ามา พี่เพชร มุกดาหันขวับมองแอนดี้ที่ยืนอยู่ เพชรพรวดเข้ามาที่ประตู อยู่กับใคร หนูมุก เพชรมอง มุกดายืนตาปริบๆคนเดียว คะ เพชรมองไปรอบๆ พี่เพชรถามหาใครคะ ฉันเห็น ใครเหรอคะ เพชรมองไปด้านบนแล้วตัดสินใจวิ่งขึ้นไป มุกดาร้องห้าม พี่เพชร ... อย่านะ เพชรเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนมุกดา ไม่มีคน มุกดาทำเป็นวิ่งโวยมาด้านหลัง อะไรน่ะ พี่เพชร นี่มันห้องส่วนตัวของหนูมุกนะคะ มาหาใคร ฉันมาหา.... เพชรหันมามองมุกดา มาหาเธอ แม่ให้รับเธอไปดินเนอร์ด้วยกัน มุกไม่ว่างค่ะ มีนัด .. ผู้ชาย เพื่อน พาเพื่อนเธอไปด้วย ไม่ได้ค่ะ เค้าเป็นโรคติดต่อร้ายแรง หนูมุกจะไปเยี่ยมเค้าที่บ้าน ฉันไปส่ง เค้าจะอาย ฉันไม่เจอเค้าก็ได้ แต่เธอไปไหน ฉันจะไปส่ง พี่เพชรป่วยหรือเปล่า อยู่ๆก็มาเกาะหนึบหนูมุก ยังกะตุ๊กแกข้างฝา ไม่ดีเหรอ ฉันอยากดูแล คุ้มครองเธอไง ให้สมกับการเป็นว่าที่เจ้าบ่าว หรือว่าเธออึดอัด ไม่อึด ไม่อัดเลยซักนิดค่ะ มุกดาเดินมาคล้องแขนเบียดเพชร หนูมุกอยากเกาะหนึบพี่เพชร ..จะตาย เพชรคล้องแขนมุกดาแน่นทันที มุกดาแอบทำหน้าแหวะ ที่สวนบ้านมุกดา แอนดี้ที่โดดลงจากระเบียงอีกด้าน มองไปที่ที่ชั้นบนหน้าต่างห้องมุกดาแล้วรีบวิ่งลัดเลาะตัดสนามออกจากบ้านไปอย่างเร็ว ในฟิตเนส ศักดากำลังยกดัมเบลเสริมกล้ามแขน เหงื่อหยดเต็มหน้าเต็มตัว เสื้อกีฬาเปียกชุ่มในขณะเดียวกันก็คุยสมอล์ทอล์คอยู่ ครับ คุณรุจาคนสวย ผมจำได้ รุจายิ้มดีใจ รุจาโทรมานัดสัมภาษณ์ต่อ .. คุณศักดาว่างมั้ยคะ ผมว่างเสมอสำหรับคุณ ได้ครับ ... เจอกันที่ห้องผม ขอโทษ ... ที่ห้องทำงานผม ... สวัสดีครับคุณรุจา ... ศักดายิ้มเจ้าเล่ห์ ที่เครื่องออกกำลังข้างๆ เห็นแอนดี้กำลังนั่งลง ยกดัมเบล แล้วเอ่ยขึ้น ศักดา เอสเคไดมอนด์ ศักดายกดัมเบลค้าง หันมามองแอนดี้ มีคนบอกว่า ถ้าอยากได้อะดอเรลลา ให้มาหาคุณ ศักดาปล่อยลูกเหล็กตกลงไปด้านหลัง เอี้ยวตัวหันมาจ้องแอนดี้ ในเอสเค ไดมอนด์ สงครามมองศักดา ที่หน้าตาตื่นเต้น แล้วแกบอกไปว่าไง สมครามถาม ผมไม่รู้เรื่องอะดอเรลลา แต่มันก็ไม่เซ้าซี้อะไรนะ มันให้เบอร์แล้วก็บอกว่า มันตามอะดอเรลลามานานแล้ว พอรู้ว่าหายที่เมืองไทย ก็รีบบินมา มันให้ราคาหรือเปล่า บอก ... เท่าไหร่ก็ซื้อ พวกตำรวจหรือเปล่า พ่อ .. มันอาจจะมาหลอกถาม สงครามใช้ความคิดแล้วสั่ง พิสูจน์ง่ายนิดเดียว บอกให้มันโอนเงินค่ามัดจำมาก่อน ห้าสิบล้าน ในห้องทำงานคมกฤช แอนดี้อยู่หน้าจอคอม กดรัวคอมพิวเตอร์ มุกดากับคมกฤชยืนมองแอนดี้กด enter เรียบร้อย เงินล่อซื้อของเรา เข้าบัญชีเอสเค ไดมอนด์ไปแล้ว 50 ล้าน แอนดี้บอก โลภอย่างศักดา .. ปลาฮุบเหยื่อแน่ๆ ถ้าใครมีอะดอเรลลา มันก็ต้องควานหามาขายให้เรา คมกฤชกล่าว คมกฤชสีหน้าดีขึ้น แอนดี้มองแล้วตัดสินใจพูด เมื่อวานที่ฟิตเนส ... ผมได้ยินศักดากำลังนัดกับผู้หญิงคนนึง คมกฤชมองแอนดี้ เป็นคำถามว่าใคร รุจา รุจา !! นัดอะไร ที่ไหน ยังไง เมื่อไหร่ ... หรือว่ารุจาจะไปหาข่าวจากศักดา แอนดี้แตะมือกับมุกดาเป็นทำนองว่า .. ใช่ละ คมกฤชยิ่งหัวเสีย บ้าเอ๊ย .. ยายบ้ารุจา .. เอาตัวเดินไปเข้ากรงเสือทำไม คุณก็เตือนรุจาสิ ไม่เตือน อยากเก่งนัก ก็ให้โดนผู้ชายชั่วๆอย่างศักดา หลอกซะให้เข็ด คมกฤชกระแทกเสียงแบบเจ็บใจ ในกอง บก.นิวส์ไทม์ รุจาวางแฟ้มข่าวเป็นตั้ง เงยมองมุกดาที่มายืนตรงหน้า คมกฤชใช้คุณหนูมุกมากล่อมรุจาใช่มั้ยคะ พี่กฤชเป็นห่วงคุณจริงๆนะ รุจา ก็ให้เค้ามาเอง มุกไม่รู้ว่าคุณกับพี่กฤชงอนอะไรกัน ไม่ได้งอนค่ะ เกลียดกัน ค่ะ เกลียดก็เกลียด .. แต่เรื่องที่คุณจะไปหาคุณศักดา.. เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ ... ทำไมนายคมกฤชถึงรู้ว่ารุจาจะไปหาคุณศักดา พอดีเลขาคุณศักดาเป็นเพื่อนสนิ้ทสนิทกับเลขาพี่กฤช งั้นฝากไปบอกพี่ชายด้วยนะคะ คุณหนูมุก ..ว่าอย่าสาระ .. สอดเรื่องรุจา ไม่ต้องกลัวหรอกว่ารุจาจะได้เงื่อนงำเด็ดๆ ที่จะคว่ำเค้าได้ .... เพราะรุจามีแน่มีเพียบด้วย รุจาไม่สงสารเราสองพี่น้องเลยเหรอคะ สงสารค่ะ แต่แค่คุณหนูมุกคนเดียว คนอื่น ... ก็อย่างที่บอกค่ะ ..เกลียด... มุกดามองรุจาที่หน้าตาเชิด ถือดีอย่างอ่อนใจ ที่ห้องทำงานคมกฤช คมกฤชตบโต๊ะปัง มุกดากับแอนดี้ยืนมอง เออ.. จะไปสัมภาษณ์ล้วงลับตับไตกับนายศักดาที่ไหนก็เชิญ ฉันไม่สนใจยายรุจาแล้ว ไม่สนเลย ... คมกฤชกอดอกไม่สน มุกดาหันมาทางแอนดี้ ศักดาติดต่อมาหรือยัง ในฟิตเนส ศักดาเดินเข้าหาพ่อที่กำลังออกกำลังกาย เหงื่อท่วมด้วยสีหน้าตื่นเต้น มันโอนเงินมาแล้ว .. ห้าสิบล้าน อย่าเพิ่งประมาท .. เงินแค่นี้ ถ้าตำรวจจะล่อซื้อจริงๆ มันต้องหามาไว้แล้วเรียกไปอีกห้าสิบล้าน ระหว่างนี้ฉันจะให้คนสืบประวัติไอ้พ่อค้าเพชรคนนี้ก่อน สงครามลุกขึ้นเอาผ้าซับเหงื่อที่หน้า แล้วเดินไปที่อีกเครื่อง ศักดามองตามไม่พอใจ กลัวอะไรนักหนา เงินลอยมาตรงหน้า ยังไม่คว้าไว้ ศักดาหยิบมือถือขึ้นมา หันหลังให้พ่อ กดสายติดต่อภูผา ภูผา .. ฉันเอง .. ฉันอยากคุยเรื่องอะดอเรลลากับแก |
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
