Group Blog
All Blog
|
มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 16 (ต่อ)
 ณ ทางเดินในโรงพยาบาล คมกฤชที่นอนอยู่บนเตียงถูกพยาบาลเข็นมาในสภาพเลือดอาบเต็มหน้า พยาบาลกำลังจะเข็นเตียงเข้าไปในห้องฉุกเฉิน มุกดากับธีรพัฒน์เดินตามมาข้างๆ แอนดี้ที่รออยู่เดินเข้าไปสมทบ พี่กฤช พี่กฤช มุกดาเรียก รุจาวิ่งมาจากด้านหลังตะโกนเรียก คมกฤช แอนดี้คว้าตัวรุจาไว้ แต่รุจาไม่ยอม เธอสะบัดออกอย่างแรงแล้ววิ่งมาดึงเตียงคมกฤชที่กำลังจะถูกเข็นเข้าห้องผ่าตัด คมกฤช รุจาตกใจกับสภาพของคมกฤช ใครทำนาย คมกฤช ..ใคร ให้หมอรักษาพี่กฤชก่อนนะคะ มุกดาพูดแล้วดึงรุจาไว้ พยาบาลเข็นเตียงเข้าไปด้านใน รุจาสะบัดตัวออกจากมุกดาแล้ววิ่งตามทันที มุกดา ธีรพัฒน์และแอนดี้วิ่งตามไป เตียงคมกฤชถูกเข็นเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ประตูห้องปิด รุจายืนคว้างหน้าห้อง มุกดากับแอนดี้เดินอย่างรวดเร็วเข้ามาหา รุจาหันไปถามทั้งสองทันที บอกความจริงกับรุจาได้หรือยังคะ หนูมุก ธีรพัฒน์ก็มองมุกดาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม แอนดี้ไม่ใช่แค่เพื่อนคุณหนูมุก รุจาพูดแล้วมองแอนดี้ แอนดี้ยืนนิ่ง รุจาหันมามองมุกดาแล้วพูดต่อ คุณหนูมุกเองก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคดีอะดอเรลลาเพราะแค่เป็นน้องคมกฤช มุกดากับแอนดี้เงียบและมอง รุจาน้ำตาคลอ รุจาไม่ได้ถามเพราะความเป็นนักข่าว รุจาถามอย่างเพื่อน ถามอย่างคนรู้จัก รุจาน้ำตาไหลแล้วหันไปมองทางห้องฉุกเฉิน ถามจากใจที่รักและเป็นห่วงเค้า รุจาน้ำตาไหลเพราะกลัวว่าคมกฤชจะเป็นอะไรไป ที่โกดังร้าง สาลินีกับศักดาที่โดนมัดมือไพล่หลังถูกภูผาถีบจนล้มกลิ้งไปกับพื้น ทุกคนยืนมอง สาลินีด่าเสียงดังลั่น ไอ้นรก ไอ้เดนคน ถ้าพวกแกไม่อยากติดคุกเรียงตัว แกต้องปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้ สาลินีหันไปบอกศักดา สั่งพวกมันสิ ... ปล่อยชั้น หยุดแหกปากก่อนสิวะ กูจะบ้าตายเพราะเสียงมึงนี่แหละ ศักดาสั่งสาลินี ฉันจะแผดให้ดังกว่านี้อีก บอกให้ปล่อยไงเล่า ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้ ภูผา แกต้องการเงินเท่าไหร่ ฉันให้แกได้ ขอแค่พาฉันออกไปอย่างปลอดภัย ศักดาถาม พวกแก... ที่ปล้นอะดอเรลลา สาลินีเพิ่งนึกขึ้นได้ แล้วแกก็เป็นนางโจร คนต่อมา ภูผาบอก พวกแกทำงานให้ใคร บอกฉันมาสิ ฉันขอคุยกับมันหน่อย แค่ช่วยฉันกับผัวได้ จะเอาอะไร ว่ามาเลย สาลินีถาม ร่างสูงใหญ่ของเจนจบเดินเข้ามา สาลินีหันไปเพ่งมองแล้วก็ถึงกับช็อค ไอ้เจนจบ ไอ้นรกสองหน้า สาลินีกับเจนจบจ้องหน้ากัน มุกดาและแอนดี้ ยืนอยู่ตรงข้ามกับรุจาและธีรพัฒน์ที่มุมหนึ่งในโรงพยาบาล มุกไม่ใช่คนที่ชอบตีสองหน้า มุกดาบอก แต่ที่มุกกับแอนดี้เปิดเผยตัวว่าเป็นตำรวจสากลไม่ได้เพราะคดีนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องการปล้นอะดอเรลลาจากสตาร์ไดมอนด์ มันเป็นคดีโจรกรรมข้ามชาติที่เราต้องคลี่คลายให้อื้อฉาวน้อยที่สุด แสดงว่าคุณเพชรจะต้องถูกจับด้วยเหรอคะ รุจาถาม มุกดาเงียบ แอนดี้ตอบให้แทน ครับ ..ถ้าหาหลักฐานยืนยันไม่ได้ว่า ซื้อขายอะดอเรลลมาอย่างถูกต้องตามกฏหมาย ทุกคนมองแอนดี้ที่กำลังถือกล่องอะดอเรลลาอยู่ ผมประสานกับหน่วยตำรวจสากลแล้ว ธีรพัฒน์บอก พวกคุณไปรายงานตัว เพื่อขอดำเนินเรื่องส่งอะดอเรลลาไปตรวจได้เลย ผมขอโทษนะครับ ที่ผ่านมา อาจจะไม่ได้ร่วมมือกับคุณมากเท่าไหร่ แอนดี้พูดแล้วยื่นมือไปให้ธีรพัฒน์เช็คแฮนด์ด้วยรอยยิ้ม เราทำเพื่อประชาชนเหมือนกันครับ ธีรพัฒน์ยิ้มตอบ รุจาหันมามองมุกดา มิน่า คุณหนูมุกถึงไม่ยอมแต่งงานกับคุณเพชร หนูมุกกับพี่เพชรเราไม่ได้อยู่ในฐานะคู่รัก ... แต่เราคือตำรวจกับผู้ต้องสงสัย แววตาของมุกดาเศร้าลงในทันที ที่โกดังร้าง สาลินีมองเจนจบที่ก้าวมายืนเผชิญหน้า ส่วนด้านหลังของเจนจบคือกลุ่มภูผา คุณเพชรหลงไว้ใจแกทุกอย่าง ไม่รู้เลยว่าอสรพิษมันอยู่ใกล้ตัว แกนี่เองที่บงการทุกอย่าง แกมันไอ้ชั่ว ชั่วกว่าชนินทร สาลินีด่าเป็นชุด เจนจบมองบลู บลูเข้าไปล็อคคอสาลินีไว้ เจนจบเข้าไปจับปากสาลินีเต็มแรง อสรพิษอย่างฉัน มีไว้กำจัดคนโลภ ไม่รู้สำนึกบุญคุณใครอย่างแก อย่างชนินทรไม่นึกเลยนะว่าแกจะฉลาดจนขโมยอะดอเรลลา ข้ามหัวฉันออกไปได้ คนอย่างแกไม่ได้เก่งคนเดียวหรอก ... ไอ้เจนจบ สาลินีสวน เจนจบยิ้มแล้วหันมาฟาดมือไปที่ปากของสาลินี สาลีหันกลับมากรีดเสียงใส่ ถ้าฉันรอดไปได้ แกต้องตายคนแรก เจนจบไม่พูดอะไรจับปากสาลินีบีบแล้วหยิบมีดออกมา สาลินีมองเห็นมีดวาววับตรงหน้า เจนจบจ้วงลงทันที ศักดาเบือนหน้าหนี เสียงสาลินีกรีดร้องยาวเพราะโดนกรีดปาก สาลินีดิ้นพราด บลูกับขุนพลล็อคตัวเธอไว้ แววตาเจนจบเต็มไปด้วยความสะใจ เลือดสดๆหยดลงพื้นเป็นกอง ภูผามองนิ่ง เจนจบตวัดข้อมืออีกครั้ง เสียงสาลินีกรีดร้องดังลั่นแล้วก็เงียบไป ที่บ้านของมรกต เพชรกำลังคุยมือถืออยู่ สาลินีหายไป ไม่กลับมาทำงาน ที่สตาร์ไดมอนด์ นิจนันท์คุยมือถือด้วยสีหน้าไม่พอใจ ค่ะ .. หายไปหลังเพชรออกไปกับเจนจบ นี่ก็ไม่มีใครอยู่เลย ไหนว่าเพชรจะกลับมาทำงานไงคะ วันนี้ผมคงไม่เข้าไปแล้วล่ะ นิจกลับบ้านไปเลยก็ได้นะ ไม่มีงานอะไรหรอก นิจยังสงสัยเรื่องข้อมูล ... อยากจะถาม เพชรรีบตัดบท โอเค ... เดี๋ยวผมให้สาลินีเค้าอธิบายงานให้ ที่โกดังร้าง สาลินีทรุดลงไปนั่งกับพื้น เลือดหยดเต็มพื้นก่อนที่เธอจะเงยขึ้นมาซึ่งเห็นได้ชัดว่าปากของสาลินีถูกกรีดยาวไปถึงเหนือแก้มและมีเลือดทะลักออกจากปาก แก แก สาลินีพยายามด่าแต่ก็สำลักเลือดออกมาทุกครั้งที่พูด เธอคลานถอยไปด้วยความเจ็บ ศักดา ...ช่วยด้วย ศักดามองเห็นท่าไม่ดีก็ขยับตัวจะหนี แต่ภูผาเหยียบหลังของเขาแล้วกดไว้ ศักดารีบต่อรอง แกช่วยฉันคนเดียวก็ได้ นังนั่น ปล่อยให้มันตายไปเลย พวกเราจะได้ปลอดภัย ตอบแทนกันอย่างดีเลยนะ ... ศักดา เจนจบบอก ไม่โหดไปหน่อยเหรอ สาลินีมันอุตส่าห์เป็นสายลับให้แกตั้งหลายปี ศักดาหันไปมองเห็นสาลินีจ้องกลับมาเหมือนรู้แล้วว่ากำลังจะถูกลอยแพ สาลินีฝืนเจ็บด่าศักดา ทั้งๆที่เลือดยังทะลักออกมา ไอ้ผัวเลว .. ชั้นเป็นเมียแกนะ ฉันไม่ได้คิดจะพามันไปด้วยอยู่แล้ว ตรงไหนลับตาคน ฉันก็กะจะยิง แล้วโยนศพมันทิ้ง ศักดาเผย สาลินีโกรธมากที่ได้ยินแบบนั้นจึงตั้งท่าจะขยับ แต่บลูเข้าไปจิกผมกระชากไว้ มึงต้องตาย ตายด้วยมือกู สาลินีด่า เจนจบมองด้วยสายตารำคาญ พอแล้ว พอ..ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆผัวเมียจะมาทะเลาะตบตีกัน ... หนวกหู สาลินีกับศักดามองเจนจบที่ควงมีดในมือ เจนจบ ...คนเลวอย่างแก ฉันขอสาปแช่ง แกต้องตายด้วยมือเพื่อนที่แกทรยศ สาลินีแช่ง จุดจบของฉันมันต้องสวยงาม ไม่น่าเอน็จอนาถ ทุเรศยิ่งกว่าซากศพหมาข้างถนนอย่างพวกแกสองคน เจนจบพูดแล้วปามีดทีเดียวปักเข้ากลางคอของสาลินี สาลินีสำลัก เลือดพุ่งออกจากคอแล้วล้มลง ดิ้นอีกเฮือกก่อนจะขาดใจตาย ศักดาทนดูไม่ไหว เขาสติแตกทำท่าจะวิ่งหนี แต่ภูผาเหนี่ยวไกเข้ากลางอกจนศักดาทรุด ล้มลงกับพื้นแล้วขาดใจตาย สาลินีและศักดานอนตายจมกองเลือดอย่างน่าสยดสยอง ที่บ้านของมรกต เพชรพยายามต่อสายหาเจนจบ สัญญาณติด เขารอสายอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงมีคนรับสาย เพชรรีบถาม เจนจบ .. นายอยู่ไหน ที่โกดังร้าง เจนจบกำลังยืนคุยมือถือ ฉันแวะมาหาลูกค้าน่ะ เพชร ที่ด้านหลัง ขุนพลกับบลูกำลังมัดศพสาลินีกับศักดาติดกันด้วยเชือกเส้นใหญ่ ส่วนภูผาลากกระสอบมาวางรอ เจนจบยืนมองศพสาลินีกับศักดาที่ถูกลากใส่กระสอบ โอเค ..เพชร ... ลูกค้าเรียบร้อยดี ไม่มีอะไรน่าห่วง นายไว้ใจฉันได้ เจนจบวางสาย เขามองศพศักดากับสาลินีที่ค่อยๆ ถูกเลื่อนเข้าไปจนสุด ขุนพลมัดปากกระสอบแล้วมัดกับหินอีกก้อน เป็นธุระเรื่องสองคนนี้ให้เรียบร้อยหน่อยนะ ฉันถือว่าสาลินีได้รับเกียรติมากที่ฉันมาดูแล จัดการ ตระเตรียมงานศพให้เองขนาดนี้ เจนจบบอก ขุนพลลากกระสอบออกไป บลูจ้องเจนจบเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอเห็นว่าเจนจบคือคนจ้าง เจนจบหันมามองบลู สงสัยอะไร หรือว่าจะจำหน้าฉันไว้ จะได้ยิงไม่ผิดตัว ทำไมคุณไม่จ่ายเงินเรา บลูถามแล้วขยับมีด ภูผาเห็นเข้าก็ตวาด บลู หยุด แต่นั่นมันเงินของเรา บลูย้ำ ภูผาจ้องบลู เก็บมีด บลูมองภูผาแล้วต้องเก็บมีด เจนจบมองจ้องบลู หัดอบรมสั่งสอนลูกน้องให้มีระเบียบ มีสัมมาคารวะด้วย เจนจบสั่งแล้วเดินออกไป บลูเข้ามาถามภูผา ทำไมไม่จับ แล้วบังคับมันเอาเงินให้เรา รู้ให้น้อยที่สุด แล้วแกจะปลอดภัย บลู ..ถ้าแกล้ำเส้นอีก แกจะไม่ได้ใช้เงินเลย เธอมีข้อตกลงอะไรกับมันหรือเปล่า ภูผา บลูถาม ภูผาไม่ตอบแล้วเดินออกไปทันที บลูมองตามอย่างไม่พอใจ ที่ด้านนอกโกดังร้าง เจนจบยืนอยู่ ภูผาเดินมาหา ฉันจะกลับไปดูว่านังมุกมันจะพูดอะไรบ้าง เจนจบบอก แล้วมันจะเอาอะดอเรลลาปลอมกลับมาคืนเพชรได้ยังไง เราต้องทำอะไรให้คุณอีก ภูผาถาม ฉันกำลังจะขายอะดอเรลลาของจริง ที่ด้านหลัง ขุนพลกำลังแอบฟังอยู่ ระหว่างนี้ รอคำสั่งจัดการนังมุกกับพี่ชายมัน ฉันจะให้เงินค่าจ้าง พร้อมกับตัวลูกชายแก ทันทีที่เห็นศพนังหนูมุก เจนจบเดินออกไป ภูผามีสีหน้าอึดอัด ขุนพลมองภูผาแล้วก็ยิ้มที่ได้รู้ทั้งเรื่องลูกภูผากับเรื่องเจนจบจะขายอะดอเรลลา / ภายในห้องคนไข้ที่โรงพยาบาล คมกฤชนอนอยู่โดยมีผ้าปิดแผลยาวอยู่ข้างขมับขวา เพชร มุกดา ประไพ และรุจายืนอยู่ข้างเตียง ความผิดรุจาเองค่ะ เราเถียงกัน ..ทะเลาะกันแล้วรุจาก็ผลักเค้าแรงเกินไป คมกฤชเค้าสะดุดขาตัวเอง ล้มลง หัวกระแทกขอบโต๊ะ แล้วก็ฟาดพื้น รุจายกมือไหว้ประไพ รุจาขอโทษค่ะคุณป้า คิดซะว่ามันเป็นอุบัติเหตุแล้วกัน ป้าไม่โทษหนูหรอกค่ะ ประไพบอก มุกดามองรุจาด้วยสายตาขอบคุณที่ช่วยโกหกให้ ประไพหันไปมองลูกชาย เพชรมองมุกดาที่หน้าตาเศร้าลง ผมพาคุณป้ากลับไปที่บ้านก่อนมั้ย หนูมุก หมอบอกว่าอีกหลายชั่วโมง ถึงจะฟื้น เพชรเสนอ ขอบคุณมากค่ะ พี่เพชร มุกดูพี่ด้วยนะ ลูก ฟื้นแล้วรีบบอกแม่ ประไพบอก ค่ะแม่ เพชรพาประไพเดินออกไป พอประตูปิด มุกดาก็หันมาทางรุจาทันที ขอบคุณนะคะที่ช่วย ค่ะ รุจาเข้าใจว่าเรื่องอย่างนี้ต้องอธิบายยาว โดยเฉพาะกับแม่คุณหนูมุก ถ้าท่านรู้ว่าคุณหนูมุกเป็นตำรวจสากล แม่คงเป็นลมล้มตึงไปอีกสามตลบ แค่เรื่องพี่กฤชคนเดียว แม่ก็คงแทบแย่แล้วค่ะ สองสาวหันไปมองคมกฤชที่นอนนิ่งด้วยสายตาห่วงใย ภายในบ้านของมรกต เพชรยืนอยู่ใกล้คุณแม่ ทุกคนที่อยู่ในห้องรับแขกมองประไพอย่างเห็นใจ เคราะห์กรรมอะไรของตากฤชก็ไม่รู้ ประไพรำพึง อาถรรพ์ ปักพูดลอยๆ เพชรกับมรกตหันไปมองปัก อาถรรพ์อะดอเรลลามาถึงครอบครัวคุณหนูมุกแล้ว ปักบอก อาถรรพ์อะไร เลิกพูดเรื่องไร้สาระน่ะ คุณปัก เพชรตำหนิ จะไม่อาถรรพ์ยังไงคะ แค่ผลักกันไปกันมากับคุณรุจา คุณคมกฤชดันสะดุดขาตัวเองล้มหัวฟาดพื้น นอนนิ่งไปซะเฉยๆอีกคน เพ้อเจ้อน่ะ ยายปัก ไปจัดห้องแขกให้คุณเผ่าอย่างด่วน คืนนี้คุณประไพจะค้างกับฉัน ... เร็ว ! มรกตสั่ง ปักรีบวิ่งออกไป เพชรหันมาทางแม่ แม่ครับ ผมว่าเราเลื่อนการแต่งงานออกไปก่อนดีกว่า สงสารครอบครัวหนูมุก แต่แม่ว่าอย่าเลื่อนเลยนะ คมกฤชคงไม่เป็นอะไรมากหรอก เดี๋ยวก็ฟื้นขึ้นมาแหย่คนโน้นคนนี้ได้อีก มรกตพูดอย่างมีความหวัง แล้วหันไปยิ้มให้กำลังใจประไพ ต่างจากเพชรที่มีสีหน้าไม่แน่ใจ ภายในห้องคนไข้ คมกฤชนอนอยู่บนเตียง ด้านข้างคือมุกดาและรุจาที่มองด้วยสายตาเป็นกังวล เรายังตามหาสาลินีกับศักดาไม่เจอ พี่ธีรพัฒน์บอกว่า เซฟเฮาส์ทุกที่ที่สงครามสารภาพ ... ค้นแล้วก็ไม่เจอตัวศักดากับสาลินี มุกดาบอก ถ้าเป็นการฆ่าปิดปากละคะ เพราะศักดากับสาลินีอาจจะชี้ตัวคนบงการได้ รุจาถาม ตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าพวกภูผาทำงานให้ใครกันแน่ ชนินทรก็นอนนิ่งไปแล้ว .. สาลินีขโมยอะดอเรลลาออกไปให้ศักดา แต่ภูผาก็มาช่วยไว้ได้ ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับภูผาถ้าเราจับตัวเค้าได้ ... เราจะรู้ว่าใครคือคนบงการ ตอนนี้แอนดี้ถืออะดอเรลลาไปตรวจเอง แล้วทางนี้คุณหนุมุกจะบอกคุณเพชรว่ายังไงล่ะคะ ตอนที่ได้อะดอเรลลากลับมา อะดอเรลลาจะไม่กลับเข้ามาประเทศไทยแล้วค่ะ ตำรวจสากลจะต้องยึดไว้เพื่อส่งคืนราชวงศ์ งานต่อไปที่หนูมุกต้องทำ มุกดานิ่งไปครู่ใหญ่ก่อนจะเอ่ยออกมา หนูมุกต้องจับตัวคนในสตาร์ไดมอนด์ เริ่มต้นจาก พี่เพชร รุจามองมุกดาที่พูดอย่างใจหาย เช้าวันใหม่ ที่บ้านมุกดา เพชรเดินเข้าบ้านมาพร้อมรอยยิ้ม ผมมารับแล้วครับ .. หนูมุก มุกดาที่ยืนอยู่หันมามองเพชร ภาพในอดีตที่มุกดาบอกกับรุจาแวบขึ้นมา ...งานต่อไปที่หนูมุกต้องทำคือ จับตัวคนในสตาร์ไดมอนด์ เริ่มต้นจาก พี่เพชร มุกดามองเพชรด้วยสายตาสับสน เธอฝืนยิ้มเต็มที่เพื่อไม่ให้เพชรจับความรู้สึกได้ ที่ห้องคนไข้ คมกฤชขยับตัว รุจาที่กำลังมองอยู่ยิ้มอย่างดีใจ เธอ รีบลุกขึ้นประคองคมกฤชให้นั่ง ยังเจ็บแผลอยู่หรือเปล่า รุจาถาม คมกฤชแตะแผลที่ปิดอยู่แล้วพูดเบาๆ เจ็บ ไม่ต้องห่วงนะ ฉันโกหกว่าเราทะเลาะกัน ฉันผลักนาย นายสะดุดขาล้มหัวกระแทกโต๊ะ แล้วก็ฟาดพื้น ตอนแรกฉันจะบอกว่าถูกโต๊ะทับซ้ำ แล้วก็โดนฉันฟาดไม้เข้าอีกที กะว่าจัดหนักไปเลย รุจาแหย่ แต่คมกฤชไม่ยิ้ม สีหน้ายังมึนๆ อยู่ รุจา หืมม เอาอะไร คมกฤชยื่นมือเปะปะไปข้างหน้า รุจามองอย่างงงๆ รุจา เธออยู่ไหน รุจารวบมือคมกฤช ฉันอยู่นี่ไง .... นายบีบมือฉันแน่นมากเลย ... คมกฤช นายเป็นอะไร รุจา .. ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย รุจาหน้าซีดสลดลงทันที คมกฤช .. นายมองไม่เห็น ฉันตาบอดเหรอ รุจา ... ฉันตาบอด คมกฤชตัวสั่น รุจารีบโอบคมกฤชไว้แน่น ใจเย็นๆนะ คมกฤช อย่าเพิ่งตกใจ นายไม่เป็นอะไรหรอก นายต้องไม่เป็นอะไร รุจามีสีหน้าตกใจกลัวเป็นอย่างมาก ที่มุมหนึ่งในโรงพยาบาล หมอกำลังอธิบายให้รุจาฟัง คนไข้ทั้งถูกตี ถูกยิง ถึงกระสุนจะถากขมับไป แต่ก็มีผลกระทบกระเทือนประสาทตาอย่างหนักครับ มีโอกาสกลับมามองเห็นมั้ยคะหมอ รุจาถาม หมอนิ่งไป รุจาถามอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง ผ่าตัดได้มั้ยคะ หมอ .. เลเซอร์ หรือรักษาวิธีไหนก็ได้ ที่จะทำให้คมกฤชกลับมามองเห็น ... หมอบอกมาเลย ต่อให้ยากลำบาก แค่ไหน รุจาก็จะพาเค้าไปรักษา บอกสิคะ หมอ..ทำยังไง คมกฤชถึงจะไม่ตาบอดตลอดชีวิต รุจาเร่งถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย ที่โรงพยาบาล เพชรเดินมากับมุกดา ส่วนเจนจบเดินมาจากอีกทาง เขาตรงเข้ามาหาทั้งคู่ ผมเพิ่งทราบว่าเกิดเรื่องกับคุณคมกฤช อุบัติเหตุน่ะค่ะ มุกดาบอก เจนจบมองมุกดาอย่างจับผิดว่ามุกดาจะพูดอะไรต่อ แต่มุกดาก็ไม่พูดอะไรอีก เข้าไปดูดีกว่าว่าคมกฤชฟื้นหรือยัง เพชรเสนอ เพชรโอบมุกดาเดินไปทางห้องคนไข้ เจนจบเดินตามไปติดๆ ภายในห้องคนไข้ คมกฤชนั่งซึม เขาทุบมือลงบนเตียงอย่างแรงหลายครั้งด้วยความกดดัน เพชร มุกดา และเจนจบเดินเข้ามา มุกดาเห็นพี่ชายก็รีบเข้าไปหา พี่กฤช ฟื้นแล้วเหรอ ทั้งสามคนเดินมาใกล้แต่คมกฤชยังนิ่งอยู่ คุณรุจาเป็นห่วงคุณมากนะครับ ไม่ยอมไปไหนเลย เอาแต่เฝ้าคุณ ออกไปก่อนได้มั้ย คมกฤชบอก พี่กฤช ฉันบอกให้ออกไป คมกฤชเสียงดังขึ้น รุจาเปิดประตูเข้ามา มุกดามองหน้ารุจาเห็นรุจาสีหน้าไม่ดี เธอเดินมาใกล้เตียงคมกฤช แต่ยังไม่กล้าพูดอะไร ไป ออกไป !!! ฉันอยากอยู่คนเดียว คมกฤชขยับตัวสะเปะสะปะ ทุกคนแปลกใจ พี่กฤช เป็นอะไร มุกดาถาม คมกฤชมองไม่เห็นคะ เค้ามองไม่เห็น รุจาบอก เพชร มุกดาและเจนจบอึ้ง คมกฤชสะอื้น รุจาเข้ามากอดเขา คมกฤชยังสะอื้นออกมาเบาๆ มุกดาแทบทรงตัวไม่ไหว เพชรรีบเข้ามาประคองเธอไว้ เพชรประคองมุกดาออกมานั่งหน้าห้องคนไข้ เจนจบเดินมามองอยู่ไม่ห่าง พี่กฤชตาบอด .. พี่กฤชจะมองไม่เห็นอีกเลย ..ตลอดชีวิต มุกดาคร่ำครวญ เพชรย่อตัวลงตรงหน้าแล้วกุมมือมุกดาอย่างให้กำลังใจ อย่าเพิ่งหมดหวัง หนูมุก ผมจะหาหมอเก่งๆมารักษาคมกฤช มุกดามองแววตาจริงใจและให้กำลังใจของเพชร เพชรบีบมือมุกดาแน่นอย่างให้กำลังใจ ทั้งสองคนอยู่ในสายตาของเจนจบที่ขยับเข้ามาก่อนจะพูด นั่นสิครับ คุณหนูมุก ถ้าเพชรช่วย รับรองว่าคุณคมกฤชต้องกลับมามองเห็น ไม่มีใครโชคร้ายไปตลอดหรอกครับ มุกดายิ้มขอบคุณเพชร ขอบคุณนะคะ พี่เพชร ไม่ต้องขอบคุณเลยครับ หนูมุก อะไรที่จะเรียกรอยยิ้มหนูมุกกลับคืนมาได้ ผมต้องทำ เพชรพูดแล้วสบตามุกดาอย่างหนักแน่น เจนจบถึงกับเบือนหน้าหนีจากภาพตรงหน้า เพชรกับมุกดายังคงสบตากันอย่างซึ้งใจ ภายในห้องคนไข้ คมกฤชนั่งพิงหมอนนัยน์ตาเหม่อมองไปข้างนอก รุจานั่งกุมมือเขาอยู่ใกล้ๆ มุกดาเปิดประตูเข้ามามองเห็นสภาพพี่ชายแล้วก็กำหมัดแน่น มุกจะลากไอ้ชั่วพวกนี้... มารับโทษทุกคน ที่บ้านเพชร เจนจบเดินเข้ามาหาเพชรที่มีสีหน้าเคร่งเครียด นิจนันท์โทรหานาย เจนจบบอก ฉันไม่อยากรับ เค้าเลยโทรมาหาฉัน บอกว่าสาลินีไม่มาทำงาน ลาพักร้อนหรือเปล่า เพชรถาม เปล่า ..... ฉันว่า เพชรหันไปมองเจนจบ สาลินีกลัวอาถรรพ์อะดอเรลลา เจนจบบอก ไร้สาระ !! ... แล้วนายล่ะ ไม่กลัว วัตถุไม่มีอิทธิพลกับจิตใจฉันหรอก คนต่างหากที่น่ากลัว เจนจบยิ้มอย่างสุขุมให้เพชรดั่งเพื่อนที่ดี ภายในห้องคนไข้ มุกดามองธีรพัฒน์ที่ยืนอยู่ ธีรพัฒน์พูดให้คมกฤชกับรุจาได้ยินทั้งคู่ คุณเพชรโทรมาแจ้งเรื่องสาลินีหายตัวไป ผมรับเรื่องไว้ ท่าทางคุณเพชรจะไม่ระแคะระคายเลยว่าสาลินีเป็นสายให้เอสเค แล้วตอนนี้ก็หายตัวไปกับศักดา เค้าสองคนจะรอดหรือเปล่าคะ รุจาถาม ถามผม.. .ผมว่าไม่ .. รอแต่ว่าเราจะพบศพสองคนนี้เมื่อไหร่ ธีรพัฒน์ออกความเห็น ตอนนี้เราต้องล่าตัวภูผามาให้ได้ มุกดาบอก พี่ขอนะ ... เรื่องนี้พี่จัดการเอง หนูมุกดูแลไอ้กฤชก่อนดีกว่า ธีรพัฒน์พูดแล้วมองคมกฤชอย่างสงสารก่อนจะเดินออกไปเงียบๆ มุกดามองรุจาที่นั่งอยู่ข้างๆ คมกฤช นายอย่าหมดหวังนะ คมกฤช สมัยนี้หมอเก่งๆมีเยอะแยะ รุจาให้กำลังใจ ฉันอยากอยู่คนเดียว คมกฤชพูดนิ่งๆ มุกดามองรุจากับคมกฤชแล้วเดินออกไปก่อน รุจากุมมือคมกฤชแล้วพยายามบังคับเสียงให้ร่าเริง ฉันอยู่ตรงนี้นะ เผื่อนายจะเรียกใช้อะไร อย่ามาสนใจผมเลย รุจา .. ผมมันคนไม่มีอนาคต ไม่มีแล้ว...ชีวิตผม..จบสิ้นแล้ว ไปซะ .. ไปให้พ้น .. ไปจากผม คมกฤชปัดมือรุจาออกแล้วหันหลังล้มตัวลงนอน รุจามองอย่างเสียใจ เธอพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล คมกฤชนอนหน้าตาเครียดและกดดัน บ้านเพชรในตอนเย็น เพชรกุมมือมุกดาไว้อย่างปลอบใจ ผมโทรไปติดต่อหมอเก่งๆที่เมืองนอกแล้วนะ เค้าพร้อมจะบินมาดูอาการคมกฤชทันที สภาพจิตใจพี่กฤชไม่ดีเลย ไม่มีใครทำใจได้หรอก หนูมุก แต่ยังดีที่คมกฤชยังมีคุณรุจาอยู่ใกล้ๆ คนเราน่ะ เวลาที่สิ้นหวัง แค่ได้จับมือคนรัก มันก็อบอุ่นที่สุดแล้ว เพชรลูบมือมุกดาเบาๆ ยิ้มอย่างอบอุ่นจนมุกดายิ้มตอบอย่างมีกำลังใจ หนูมุกขอบคุณพี่เพชรนะคะ ขอบคุณอีกแล้ว..ไม่ต้องขอบคุณผมเลยหนูมุก ขอให้ผมเป็นความสบายใจของคุณบ้าง หนูมุกควรจะเป็นความสบายใจของพี่เพชรนะคะ แต่ตอนนี้... หนูมุกเหนื่อยเหลือเกิน เพชรดึงหัวมุกดาลงมาซบลงในอก เหนื่อยก็นอนเลยครับ .. ต่อไปข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ผมไม่รู้ แต่เวลานี้ เดี๋ยวนี้ และที่ตรงนี้ ... ผมขออนุญาติรับหน้าที่ดูแลคุณเอง มุกดาหลับลงในอกกว้างอย่างปลอดภัย เพชรโอบกอดคนรักไว้อย่างอบอุ่นและอ่อนโยน ในห้องคนไข้คมกฤชกำลังลงจากเตียง รุจาก้าวเข้ามาให้ห้องพร้อมมถุงขนมมองเห็นคมกฤชกำลังจะเดินลงจากเตียงก็รีบวางถุงขนมทันที คมกฤชเอื้อมมือไปหาที่เกาะแต่คว้าไม่เจออะไรเขากำลังจะล้มลง คมกฤช ... ระวัง รุจาโผเข้ามารวบตัวคมกฤชไว้กอดแน่นกลัวจะชนเก้าอี้ที่ขวางอยู่ คมกฤชให้รุจากอดชั่วครู่แล้วผลักออก ทำไมยังไม่ไป ฉันลงไปซื้อขนมอร่อยๆมา มีซีดีเพลงเพราะๆด้วย ฉันเปิดให้คุณฟังนะ ไม่ต้อง เอาของเธอกลับไป ... ไม่ต้องมาที่นี่อีก อย่ามาสงสารฉัน คมกฤช ฉันรู้ว่าคุณพูดเพราะความเสียใจ เปล่า .. ฉันไม่ได้เสียใจ คุณมันปากแข็ง ออกไป !!! ไม่ได้ยินหรือไง ฉันบอกให้ออกไป .. ออกไปจากชีวิตฉันสักที รุจา คมกฤชตวาดด้วยเครียดและกดดัน เอาเวลาไปดูแล แอนดี้คนรักของเธอสิ อย่ามาเสียเวลากับผู้ชายตาบอด ไร้อนาคต คุณมันโง่ รุจาเข้ามายืนตรงหน้าคมกฤช ตัวสั่น น้ำตาปริ่ม ฉันแกล้งคุณ รู้มั้ยว่าฉัน คุณหนูมุก แอนดี้ เรารวมหัวกันแกล้งคุณ ฉันกับแอนดี้เราไม่ได้รักกัน ไม่ได้มีอะไรกันแต่คุณกวนประสาทฉันหาว่าฉันต้องง้อคุณ รุจาเริ่มสะอื้น จ้องหน้าคมกฤช ที่ทะเล ฉัน คุณหนูมุกเลยคิดจะสั่งสอนคุณ ให้รู้จักความรัก ฉันไม่ต้องการความรัก ... อีกแล้ว คมกฤช คุณต้องมีความหวัง คุณต้องสู้นะ คุณแค่มองไม่เห็น แต่สมองคุณความเก่ง ความฉลาดของคุณ .. คุณอย่าทิ้งมันไป วันนี้เธอให้กำลังใจ แต่ผ่านไปปีนึง สองปี ... เธอจะไม่พูดอย่างนี้ ถ้าเธอต้องดูแลผู้ชายตาบอด.. ความรักจะกลายเป็นความเบื่อหน่ายรำคาญ แล้วในที่สุดฉันก็ต้องถูกทิ้งอยู่ดี รุจาเข้าไปกอดคมกฤชแน่น ไม่ .... ฉันจะไม่ทิ้งคุณ ... คมกฤช ฉันรักคุณ .. ฉันจะดูแลคุณเอง คมกฤชนิ่งไปก่อนจะค่อยๆกอดตอบรุจา เธอไม่รังเกียจฉัน ไม่ คมกฤช .. ถึงคุณจะด่าว่า ดูถูกฉัน แกล้งฉันแค่ไหน ... ฉันก็รักคุณฉันรู้ว่าทุกอย่างที่คุณทำ เพราะคุณจะปกปิดว่าคิดยังไงกับฉัน รุจายิ้มให้คมกฤช แต่ตอนนี้ฉันรู้ว่าคุณรักฉัน แล้วฉันก็รักคุณ คมกฤชเลื่อนมาแตะสัมผัสหน้ารุจา ฉันจะดูแลคุณนะ แต่คุณต้องมีกำลังใจ คุณต้องเชื่อว่าวันนึง คุณจะมองเห็น แล้วถ้าฉันมองไม่เห็นอีกเลย รุจา .. เธอจะแต่งงานกับฉันมั้ย แต่ง ... คมกฤช ... ฉันจะแต่งงานกับคุณ คมกฤชเลื่อนมือสัมผัสใบหน้ารุจาด้วยความซาบซึ้งแล้วรวบรุจามากอดไว้แน่น รุจาซบลงในอ้อมกอดของคมกฤชด้วยความเต็มใจ  มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 16
ที่บ้านของมรกตเช้าวันต่อมา มุกดายืนอยู่ตรงกลาง ถูกประกบโดยมรกตและปักที่พากันมาช่วยเลือกชุดเจ้าสาว มะดันหน้าตาปลื้มสุดขีด ประไพยืนข้างๆ รุจาที่ยิ้มตื่นเต้นไปด้วย พาทีเอ่ยแนะนำเวนดี้ คุณเวนดี้จะดูแลทุกอย่างให้เรียบร้อยไม่มีที่ติเลยครับ เวนดี้รีบหยิบชุดนำเสนอ ชุดนี้ลูกไม้ฝรั่งเศส ดีไซเนอร์ดังนะคะ ไม่ต้องบินไปตัดถึงแพรีสสสส ปักหยิบชุดมาทาบลงบนตัวเองแล้วหมุนไปรอบๆ ถ้าปักได้ใส่ชุดนี้ นั่งรถม้า เคียงข้างเจ้าชาย ให้มะดันตามไปรับใช้ด้วยนะเพคะ เจ้าหญิง มะดันแซว ได้สิจ๊ะ นางข้าหลวงมะดัน คุณปัก มรกตเรียก ปักหมุนตัวแล้วหันมาถอนสายบัว อะไรคะ หม่อมย่า หน้าฉันเหมือนญาติผู้ใหญ่เธอมากเลยใช่มั้ย มรกตเสียงเข้ม สวยมากไปค่ะ แลไม่ใช่เผ่าพันธุ์เดียวกัน ปักรีบเอาชุดไปทางมุกดา คุณหนูมุกลองสิคะ ลองหน่อย หนูมุกว่าก็สวยดี ไม่ต้องลองหรอกค่ะ มุกดารีบตัดบท ไม่ได้นะ มุก .. กะด้วยสายตาไม่ได้ หนูรุจาช่วยหน่อยเถอะ ป้าชวนหนูมาด้วยเพราะอยากให้ช่วยดูอีกแรง ประไพบอก ให้คุณรุจาลองด้วยสิคะ มุกดาเสนอ ไม่ .. ไม่ดีกว่าค่ะ รุจาปฏิเสธ ลองเถอะ ไหนๆ สองแม่เค้าก็กะจะมีเจ้าสาวสองคนอยู่แล้ว เผ่าพงศ์บอก เจ้าสาว ... สองคน ... สองคน ปักกับมะดันปรบมือเชียร์ ประไพรีบเลือกชุดให้รุจา รุจาทำหน้าเหรอหรา อย่าเลยค่ะ ไม่ดีนะคะ คุณป้า รุจายังไม่ทันตั้งตัว ดีสิ เอ. ..ชุดไหนเหมาะกับหนูรุจาดีน้า ประไพยังไม่ยอม มรกตมาช่วยเลือกด้วย มุกดาหัวเราะที่รุจาก็หนีไม่พ้นเหมือนกัน ที่สตาร์ไดมอนด์ เพชรยืนอยู่หน้าเจนจบกับสาลินี นิจนันท์ก้าวมายืนข้างเพชรด้วยหน้าตาแช่มชื่น คนที่เหมาะที่สุดสำหรับการเป็นเลขาคนใหม่ของเพชร คือ ..ฉัน นิจนันท์บอก เจนจบชักสีหน้า นิจนันท์มองอาการเจนจบแล้วยิ้มเหยียด ไม่ต้องเดือดร้อนแทนหรอก เจนจบ ...เพชรเค้าอยากให้ฉันออกมาสู่โลกภายนอกเข้าสังคม ทำงานที่เหมาะสมกับความสามารถ มีอาชีพเลี้ยงตัวได้ ...เธอสมควรจะดีใจกับฉัน ดีใจที่เธอจะได้ใช้ความสามารถ แต่กลัวว่าจะทำให้เพชรกับคุณหนูมุกยิ่งปวดหัว เจนจบบอก สาลี่ขอยาไมเกรนห้าโหลเลยนะคะ ถ้าจะต้องทำงานกับคุณนิจนันท์ เลิกบ่น แล้วก็สอนงานนิจด้วย .. คุณสาลี่ เพชรสั่งแล้วขยับจะเดินไป นิจนันท์ถามขึ้น อ้าว... แล้วเพชรจะไม่อยู่ออฟฟิศเหรอคะ พอดีวันนี้ผมมีธุระ ไปพบลูกค้าใช่มั้ย... เจนจบ เจนจบมองเพชรที่โยนคำถามมาแล้วก็รีบรับลูกแทบไม่ทัน ใช่ๆ .. ต้องรีบไปแล้ว เดี๋ยวรถติด ทำงานให้สนุกนะ นิจ เพชรทิ้งท้ายแล้วรีบเดินออกไปกับเจนจบ นิจนันท์วางแฟ้มลงอย่างแรง สาลินีหัวเราะขึ้นดังๆ อะอะ...อย่าคิดจะตามไปนะคะ .. คุณเพชรสั่งว่าให้เรียนรู้งาน สาลินีหยิบแฟ้มกระแทกไปตรงหน้านิจนันท์ หัวไวหรือเปล่าคะ สาลี่อาจจะอยู่สอนได้ไม่นาน .. มีแพลนจะลาวงการแล้วค่ะ ยังไงคุณนิจนันท์ก็ช่วยฉลาดเร็วๆหน่อยนะคะ ความฉลาดของฉัน ไม่ได้มีไว้ให้คนโง่มองเห็นหรอกจ้ะ .. อ้อ แล้วฉันว่านะ สาลินี เธออย่าแค่ลาวงการเลย ลาโลกไปเลยดีกว่า นิจนันท์ด่าทั้งรอยยิ้ม สาลินีกรี๊ด เพชรกับเจนจบเดินมาถึงสระน้ำข้างบ้านของมรกต ทิ้งนิจนันท์ไว้ที่สตาร์ไดมอนด์น่ะดีแล้ว จะได้ไม่ต้องมาคอยตามฉัน เพชรบอก คิดว่าจะหนีพ้นได้สักกี่วัน เพชรมองไปข้างหน้า เห็นด้านหลังของมุกดาที่อยู่ในชุดเจ้าสาว เพชรหยุดมอง มุกดาที่กำลังโทรศัพท์ไม่ทันเห็นว่าเพชรมา มาเร็วๆเลย พี่กฤช ... มุกจะได้รีบชิ่งไปสักที มุกดาบอกพี่ชายผ่านมือถือ มุกดาวางสายแล้วค่อยๆ หันมา เพชรเห็นมุกดาอยู่ในชุดเจ้าสาวสุดสวยก็ถึงกับคลี่ยิ้ม ตรงข้ามเจนจบที่มีหน้าตาเคร่งเครียด แววตาเกลียดชังมุกดาที่อยู่ในชุดเจ้าสาว เพชรเดินเข้าไปหามุกดา สวย เพชรชม ไม้แขวนเสื้อสวย ชุดไหนก็ดูดีทั้งนั้นแหละ มุกดาประชด โอเค .. แต่ไม้แขวนเสื้อน่าจะปล่อยผมยาวๆนะ เพชรเอื้อมมือไปดึงผมมุกดาที่รวบไว้ง่ายๆ ให้สยายออก เจนจบจ้องภาพตรงหน้าอย่างสุดจะทนดูต่อไปไหว เขาหันหลังเดินอย่างรวดเร็วออกไปทันที มุกดาเขินสายตาและท่าทีที่อบอุ่นของเพชร หนูมุกไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ เพชรดึงมือมุกดามาเกาะแขนเขา เกาะไว้ วันงานจริงๆคุณต้องจับมือผมแบบนี้ เพชรดึงแขนมุกดาเข้ามาชิดแล้วยิ้ม มุกดามองสายตาหวานของเพชรแล้วเขินจนต้องอมยิ้ม เพชรดึงแขนมุกดาพาเดินเข้าไปในบ้านด้วยสีหน้าสดชื่น ที่บ้านของมรกต ทุกคนที่อยู่ในห้องรับแขกต่างตื่นเต้นดีใจที่เห็นเพชรเดินคล้องแขนมุกดาเข้ามา มาแล้วเจ้าบ่าว เจ้าสาว ประไพร้องบอก สวยเหมือนที่ฝันถึงทุกคืนเลย มรกตสำทับ เป็นฝันที่สวยงามที่สุดครับ คุณแม่ พาทีเสริม ทุกคนมองอย่างตื่นเต้น เห็นแบบนี้แล้ว แม่ล่ะอยากให้ถึงวันงานเร็วๆ แจกการ์ดพรุ่งนี้ แต่งมะรืนเลยได้มั้ยคะ มรกตหันไปถามประไพ แล้วแต่คุณพี่เลยค่ะ ประไพตอบ สองแม่หัวเราะดีใจ มุกดาอาย ส่วนเพชรมองแล้วพูด ก็ดีนะ หนูมุก แต่งเดือนนี้ เดือนหน้า ท้องเลย มั่น .. มั่นมากว่าน้ำยาแรง ปักแซว พี่เพชรอย่าเพ้อเจ้อ หนูมุกไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ มุกดาลุกพรวด แต่เพชรดึงไว้ทำให้มุกดาเสียหลัก เซลงในตักเพชร เพชรรวบตัวเธอไว้ทันที เพชรสบตากับมุกดาในระยะประชิด กองเชียร์ที่อยู่รอบๆ ถึงกับส่งเสียงกรี๊ด เพชรกับมุกดาสบตากันหวานซึ้ง จนมุกดาต้องหลบตาเพราะความเขิน อีกด้านในบ้านของมรกต รุจาในชุดเจ้าสาวกำลังยกชายกระโปรงวิ่งหนีเวนดี้ รุจาไม่แต่งแล้ว รุจาตะโกนบอก ไม่ได้นะ คุณรุจาขา มาให้เวนดี้รูดซิบก่อนสิคะ ทุกคนรอดูอยู่นะคะ ไม่เอา ..รุจาไม่ใช่เจ้าสาว รุจาไม่แต่งงานกับนายคมกฤช รุจาวิ่งไปพลางเหลียวหน้าเหลียวหลังไปพลาง เธอวิ่งไปชนเข้ากับคมกฤชที่เข้ามาพอดี รุจาเซจะล้ม คมกฤชรวบตัวรุจาไว้ ทั้งสองคนมองหน้ากัน ไม่แต่งกับฉัน น้ำหน้าอย่างเธอจะแต่งกับใคร คมกฤชถามแล้วทำตาคมใส่ รุจาพยายามจะออกจากอ้อมแขนคมกฤช แอนดี้ไง รุจาบอก เหรอ.... เสียใจด้วยนะ ..ฉันไม่อนุญาต คมกฤชเสียงหนักแน่น คมกฤชมองรุจาในชุดเจ้าสาวด้วยสายตากรุ้มกริ่มแล้วก้มลงจะจูบแก้ม รุจาเบี่ยงตัวหลบ ปลายจมูกคมกฤชจึงเฉียดแก้มรุจาไป ปล่อยฉัน คมกฤชจับรุจาให้ยืนหันหลัง เฮ้ย ..นายจะทำอะไร รุจาลนลาน คมกฤชรูดซิบชุดเจ้าสาวขึ้นจนสุด แล้วก้มลงไปพูดใกล้ๆ รุจา วันนี้ฉันดึงขึ้นให้ก่อน ....แต่วันแต่ง ..เดี๋ยวจะดึงซิปลงให้ รุจาเขินจึงหันไปผลักคมกฤช ไอ้ลามก จิตเสื่อม คมกฤชยิ้มชอบใจ รุจารีบยกกระโปรงขึ้นจะวิ่งกลับไปทางที่ออกมา คุณรุจาขา ไปให้คุณมรกตดูก่อนสิคะ เวนดี้บอก ไม่ รุจาจะถอด .. คุณเวนดี้มาถอดให้รุจาเร็วๆเลยค่ะ รุจาจะหันหลังกลับ แต่คมกฤชกางแขนกั้น รุจายกชายกระโปรงมอง หลบ รุจาสั่ง ไม่หลบ รุจาจะยกขาขึ้นเตะหน้าแข้งของคมกฤชตามความเคยชิน แต่ขาดันติดชุดเจ้าสาวทำให้เธอจะหงายหลัง คมกฤชรีบช้อนร่างรุจาขึ้นทันที รุจาดิ้นหนี ดิ้นมาก .. โยนตรงนี้เลยนะ รุจาหยุดดิ้น คมกฤชยิ้มแล้วอุ้มรุจาเดินเข้าไปในบ้านทันที มุกดากับรุจาที่ต่างก็อยู่ในชุดเจ้าสาวนั่งลงข้างกัน เพชรกับคมกฤชนั่งประกบเจ้าสาวของตัวเองไว้คนละด้าน มุกดาจะลุก เพชรรีบโอบเอวไว้ จะรีบไปไหนน่ะ หนูมุก เรายังไม่ได้เลือกของชำร่วย มุกดามองไปทางเวนดี้ที่เตรียมของชำร่วยหลายแบบเรียงรายไว้บนโต๊ะ แบบการ์ดด้วยค่ะ เวนดี้รีบบอก จะจัดงานธีมไหน เชิญแขกกี่พัน พาทีถาม อะไรไม่ว่า ฉันขอโรงแรมที่อาหารอร่อยๆ มรกตแทรกขึ้น เชิญนักร้องขาวๆเซ็กซี่มาร้องเพลงกล่อมหอ เผ่าพงศ์เสนอ ใช่ใช่ สองคู่เนี่ยะร่วมหอ แต่คุณเผ่าน่ะ ลงโลง มรกตเสียงเข้ม แถมสาวใช้กงเต๊กเผาใส่ตามไปรับใช้อีกซักโหล ปักสอด ส่วนเพื่อนเจ้าสาว มะดันกับคุณปักว่างโลดค่ะ มะดันรีบบอก ชั้นไม่ว่าง จะรอแย่งช่อดอกไม้ ปักพูดแล้วหันไปยิ้มหวาน ทั้งสองงานเลยนะคะ งานคุณรุจากับคุณคมกฤชด้วย ทุกคนหันมามองทางคมกฤชกับรุจา โอเคครับ ผมจะซื้อช่อดอกไม้ไว้คุณปัก 10 ช่อ เขวี้ยงๆ เหวี่ยงๆไป มันต้องรับได้สักช่อล่ะน่ะ คมกฤชพูดติดตลก บร้าๆๆๆ ... ปักไม่ต้องมีเจ้าบ่าว 10 คนพร้อมกันเลยเหรอคะ ปักทำท่าเขิน หรือไม่เอา คมกฤชถาม เอาอยู่ค่ะ ทุกคนหัวเราะไปกับลีลาของปัก ดูๆแล้วงานแต่งคุณเพชรกับตากฤช นี่คงทำให้ทุกคนมีความสุข ประไพบอก คุณป้าขา คู่เดียวนะคะ เน้นและขีดเส้นใต้ ... คู่เดียวค่ะ คุณเพชรกับคุณหนูมุก รุจจารีบพูด มุกดารีบหันไปทางรุจา ไม่ได้หรอกค่ะ หนูมุกแต่ง คุณรุจาก็แต่งด้วยเลยนะคะ ยืนข้างๆกันจะได้ไม่เหงา เพชรแตะมือกับคมกฤชทันที ได้เลยครับ .... เราพร้อม เพชรกับคมกฤชประสานเสียง สองคู่ชูชื่น วิวาห์หวาน งานแต่งบึ้มบั้ม เริ่ด เริ่ด เริ่ด .. เริ่ดที่สุดในสามโลก มรกตสรุป ทุกคนมีสีหน้าสดชื่น มุกดาขยับหันไปขยิบตากับพี่ชาย คมกฤชมองแล้วนึกได้ เดี๋ยวเรามาตกลงธีมงานกันอีกทีดีมั้ยครับ คุณเพชร ทำไมล่ะครับ คุยให้จบวันนี้เลย ... พาทีมันจะได้ไปเตรียมงาน เพชรบอก พอดีที่ออฟฟิศผมมีลูกค้าใหม่ ... รายนี้จุกจิกมาก ผมกะว่าจะมารับให้มุกไปช่วยเทคแคร์เค้าหน่อย คมกฤชพยายามตัดบท ใกล้เวลานัดแล้วด้วยใช่มั้ย พี่กฤช มุกดาเสริม ใช่ครับ ... ไปก่อนเวลาหน่อยก็ดี ไรอ่ะคะ .. เจ้าสาวกำลังฝันหวานเลย ปักเสียดาย มุกดาหันไปมองทุกคนที่หน้าม่อยลงอย่างเห็นได้ชัด หนูมุกขอตัวไปช่วยงานพี่กฤชก่อนนะคะ มุกดาหันกลับมาเห็นเพชรที่มีสีหน้าน้อยใจ ที่ทาวน์เฮาส์สาลินี ศักดากำลังเก็บกระเป๋าเดินทาง สาลินีเข้ามาเห็นพอดี คุณจะเก็บกระเป๋าไปไหน ศักดารีบตีสีหน้าให้เป็นปกติ คุณกลับมาพอดี เรากำลังจะเอาอะดอเรลลาไปให้ลูกค้าที่ฝั่งโน้น ศักดาบอก ฝั่งโน้น !!! ชายแดน ไม่ได้นั่งเครื่อง เอาออกไปขายที่สวิส อิตาลีเหรอ ให้เราขายได้เงินก่อนสิจ๊ะ ถึงจะไปที่ๆคุณอยากไป ศักดา ... เราจะไม่ถูกจับใช่มั้ย ไม่หรอก .. ที่รัก ฉันไม่ยอมใช้เงินในคุกนะ ยังไงคุณก็ต้องปกป้องฉัน ให้สมกับที่ฉันรับใช้คุณในฐานะเมีย แล้วก็ยอมเสี่ยงไปเป็นสายลับ สาลินีจ้องตาของศักดาแล้วพูดต่อ คุณห้ามหนีเอาตัวรอดไปแค่สองพ่อลูกนะ ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับธุรกิจขี้โกงที่จะเอาผิดคุณสองพ่อลูกให้นอนรับโทษประหารชีวิต ศักดาขยับจะเดินไป สาลินีหยิบปืนเล็กออกมาจากกระเป๋า ศักดาถึงกับผงะแต่พยายามเก็บอาการ ผมไม่ทิ้งคุณหรอก ผมรักคุณมากนะ สาลินี ผมรู้ว่าคุณเสียสละเพื่อผมมาตลอด ดี .. คุณนั่งรอฉันเก็บกระเป๋าแป๊ปเดียว พ่อคุณมาเมื่อไหร่ เราพร้อมไปได้ทันที สาลินียิ้มเยือกเย็น ศักดาเห็นแล้วถึงกับหนาวๆร้อนๆ ที่หน้าบ้านมรกต มุกดาเดินออกมาจากบ้านกับคมกฤชที่เดินคุยมือถือไปด้วย ได้เรื่องแล้วใช่มั้ย คมกฤชคุยกับปลายสาย มุกดามองพี่ชายคุย คมกฤชวางสายแล้วหันมาบอกมุกดา คนของธีรพัฒน์เจอสงครามแล้ว รถของสงครามกำลังเลี้ยวเข้ามาในซอย ก่อนจะจอดที่หน้าทาวน์เฮาส์ของสาลินี สงครามลงจากรถ แล้วผลุบเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว บอดี้การ์ดรีบเดินตาม ห่างออกไปด้านหลังสายของธีรพัฒน์ที่ปลอมเป็นคนขับแท็กซี่กำลังมองอยู่ สาลินีแต่งตัวสวยแบบเตรียมพร้อมจะเดินทางไปต่างประทศ เธอลากกระเป๋าเดินทาง 2 ใบใหญ่ๆ ออกมา ศักดายืนอยู่ สงครามเดินเข้ามาเห็นก็ต่อว่าทันที นี่เธอคิดว่าจะไปเที่ยวพักผ่อนต่างประเทศหรือไง สาลินี ใช่ค่ะ สาลี่คงไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว สาลินีรีบตอบ คุณศักดาจะหาบ้านที่ยุโรปให้สาลี่ คุณพ่อมีอะไรขัดข้องหรือเปล่าคะ ให้มันได้ไปก่อนแล้วกัน .. อย่าทำตัวเป็นจุดเด่นมากนักตอนข้ามชายแดน สงครามตำหนิ นี่สาลี่ก็ทำตัวปกติที่สุดแล้วค่ะ สงครามมองอย่างรำคาญ ศักดาหันไปหยิบกล่องอะดอเรลลาแล้วรีบบอก ไปกันเถอะ พ่อ บอดี้การ์ดหันมาจะเปิดประตูให้ แต่ธีรพัฒน์กับลูกน้องอีก2 คน พรวดพราดเข้าประตูมา บอดี้การ์ดยิงสวนโดนลูกน้องธีรพัฒน์ตายทันที 1 คน ส่วนอีกคนหนึ่งกระสุนโดนท้องจนกระเด็น ธีรพัฒน์หาที่กำบัง บอดี้การ์ดจะยิงต่อ แต่คมกฤชกับมุกดาพรวดเข้าประตูมาพอดี อีหนูมุก สาลินีส่งเสียง มุกดาหันมาเห็นสาลินีอยู่กับพวกศักดา เธอเองเหรอ ... สาลินี บอดี้การ์ดตั้งท่าจะยิง แต่คมกฤชยิงเข้ากลางอกจนบอดี้การ์ดคนแรกล้มลง สงครามกับศักดาจะวิ่งหนี แต่คมกฤชกระโดดพุ่งเข้าล็อคสงครามไว้ได้ ศักดาวิ่งไปไม่กี่ก้าว มุกดายิงเป็นชุดจนศักดาต้องก้มต่ำพร้อมกับกอดกล่องไว้แน่น สาลินีเห็นท่าไม่ดีรีบถีบเข้าสีข้างจนศักดากลิ้ง ศักดาหันมามองอย่าง โมโห สาลินีกระทืบซ้ำลงไปที่มือของศักดา จนกล่องอะดอเรลล่าหลุดมือ ฉันขอแล้วกัน สาลินีบอกแล้วกระชากกล่องพร้อมกับวิ่งพรวดออกไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว ศักดาจะลุกขึ้นตาม แต่มุกดาวิ่งเข้ามาเอาปืนจ่อ สงครามถูกธีรพัฒน์ใส่กุญแจมือไปแล้ว ศักดาจะวิ่งหนี มุกดาถีบเข้ากลางอกจนศักดาล้มหงาย คมกฤชยิงบอดี้การ์ดล้มไปอีกคน แล้ววิ่งมาคุมตัวศักดาไว้ มุกดารีบวิ่งตามสาลินีไปทางด้านหลังทันที สาลินีวิ่งถือกล่องอะดอเรลลาทะลุห้องไปออกทางด้านหลัง มุกดาวิ่งตามมา หยุดนะ สาลินี มุกดาวิ่งตามไปอย่างรวดเร็ว มุกดาวิ่งออกมาถึงสวนด้านหลังทาวน์เฮาส์ เธอกระชับปืนในมือแล้วมองไปรอบๆ โดยมองไม่เห็นสาลินีที่หลบอยู่ที่ผนังอีกด้าน มุกดาเดินมาตรงกลาง สาลินีกอดกล่องอะดอเรลลาไว้แนบอกส่วนอีกมือกำปืนไว้ สาลินีขยับเท้าไปเหยียบใบไม้แห้งทำให้เกิดเสียงดังขึ้น มุกดาหันมา สาลินีตั้งท่าจะยิงแต่มุกดาเตะสูงทำให้ปืนในมือสาลินีร่วง มุกดาเตะเสยเข้าหน้าจนสาลินีเซ สาลินีหันมาพร้อมกับเลือดที่กลบปาก นังหนูมุก แก..เป็นตำรวจนี่เอง เธอเองก็เป็นโจร ... มอบตัวซะ สาลินี เธอยังมีทางรอด ไม่.. ชีวิตฉันต้องไม่จบในคุก เธอเป็นสายลับให้ศักดา ทั้งๆที่พี่เพชรดีกับเธอทุกอย่าง ความดีมันกินอิ่มซะเมื่อไหร่ล่ะ เงินต่างหากที่ฉันใช้ซื้อความสุขสบาย แกเองก็เหมือนกัน ดีนักเหรอ.... หลอกผู้ชายที่จะแต่งงานด้วย ฉันหลอกพี่เพชรเพื่อรักษาชีวิตเค้า ไม่ใช่หลอกเพื่อทำลายอย่างเธอ สาลินี.. เธอไม่มีทางรอดหรอก มอบตัวตอนนี้ เธอยังมีโอกาส ไม่ต้องแก่ตายในคุก สาลินีเริ่มมีสีหน้าสับสน จริงเหรอ หนูมุก ฉันไม่อยากติดคุก ... ฉันจะทำยังไงดี เชื่อฉันนะ ฉันจะช่วยเธอ .. เอาอะดอเรลลามาให้ฉัน แล้วมอบตัวซะ สาลินีทำท่าทางอ่อนลง มุกดาจึงเดินเข้าไปใกล้ แต่แล้วสาลินีก็เปลี่ยนแววตาเป็นร้ายกาจพร้อมกับเอากล่องอะดอเรลาลาฟาดไปหมายจะตบหน้ามุกดาให้เต็มแรง มุกดาหลบแล้วจับข้อมือสาลินีบิด กระแทกตัวสาลินีดันจนติดผนัง แต่สาลินียกเท้าถีบเข้าท้องมุกดา จนมุกดากระเด็น สาลินีจะวิ่งหนี มุกดาเตะตัดขา สาลินีเซถลาหัวทิ่มพื้น มุกดาเตะมือซ้ำจนกล่องอะดอเรลลาหลุดมือตกพื้น มุกดาล็อคคอสาลินี สาลินีดิ้นอยู่ที่พื้นแต่มองเห็นปืนตกอยู่บนพื้น สาลินีม้วนตัวพยายามจะไปคว้าปืน แต่มุกดาวาดเท้าเตะปืนขึ้นจากพื้นขึ้นมาถือจ่อที่ตัวสาลินี สาลินีถึงกับตะลึง ภายในทาวน์เฮาส์ สงครามถูกใส่กุญแจมือและถูกธีรพัฒน์คุมตัวอยู่ ส่วนศักดาถูกคมกฤชคุมตัวอยู่อีกด้านแต่ก็กำลังมองหาจังหวะเอาตัวรอด มุกดาล็อคคอสาลินีเดินเข้ามา ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันไม่หนีให้โง่หรอก สาลินีโวยวาย คมกฤชกับธีรพัฒน์หันไปมอง เห็นสาลินีทำท่าทางฮึดฮัด สงครามเห็นจังหวะช่วยลูกจึงก้มลงเอาหัวเสยคางธีรพัฒน์จนหงาย คมกฤชหันมา สงครามพุ่งเข้าชนจนคมกฤชกระเด็น หนีไป ... ลูก.... หนีไป สงครามตะโกนบอกลูกชาย ศักดาหันไปแย่งปืนในมือคมกฤช แต่คมกฤชไม่ยอม ทั้งสองคนยื้อปืนกัน มุกดาที่จับสาลินีอยู่ยกปืนขึ้นตั้งท่า แต่ไม่กล้ายิง หยุดนะ ศักดา มุกดาตะโกนบอก สงครามรีบเอาตัวมาบังลูกชาย หนีไป ลูก ศักดา .. หนี ศักดากำลังจะเสียท่าจึงหันไปคว้าแจกันฟาดเข้าที่ขมับขวาของคมกฤชเต็มแรง คมกฤชเซและกำลังจะล้ม ศักดากระชากปืนออกจากมือคมกฤชทันที สาลินีเห็นทางรอดจึงกัดแขนมุกดาจนจมเขี้ยว แต่มุกดาก็ยังไม่ยอมปล่อย คมกฤชวิ่งเข้าไปหา ศักดาเหนี่ยวไกกระสุนถากผ่านขมับขวาของคมกฤชไป มุกดาเห็นเช่นนั้นก็ถึงกับตะลึง คมกฤชล้มทั้งยืน พี่กฤช มุกดาตะโกนสุดเสียง สาลินีดิ้นสุดแรงจนหลุดจากมุกดาได้ มุกดาจะตามแต่เสียงคมกฤชครางขึ้นมา มุกดาหันไปมองเพราะเป็นห่วงพี่ชาย สาลินีรีบวิ่งอย่างรวดเร็วไปทางประตู ศักดาวิ่งตาม สงครามตะโกนบอก หนีไป ลูก .. ศักดา ... หนีไป ธีรพัฒน์ที่อยู่ด้านหลังรีบเข้ามาแล้วเอาปืนฟาดหัวสงครามอย่างแรง จนสงครามสลบแน่นิ่งไป ธีรพัฒน์รีบวิ่งมาช้อนหัวคมกฤชขึ้น ฝากพี่กฤชด้วย มุกดาบอกแล้วรีบวิ่งตามสาลินีออกไปทันที ที่ถนนด้านหลังทาวน์เฮาส์ สาลินีกับศักดาวิ่งอย่างรวดเร็วแย่งกันพุ่งออกจากประตูหน้า ทั้งสองคนมองถนนเพื่อหาทางหนี รถของภูผาแล่นมาจอดตรงหน้า ขึ้นมา ศักดา ภูผาตะโกนบอก ศักดากับสาลินีรีบวิ่งขึ้นรถภูผา มุกดาวิ่งตามมาแล้วตั้งท่าจะยิง แต่ภูผายิงสวนมาก่อน มุกดาจึงต้องหลบ ภูผาเร่งเครื่องขับหนีไปอย่างรวดเร็ว มุกดาลุกขึ้นแล้ววิ่งตามไป เธอมองตามรถภูผาด้วยความเจ็บใจ มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 15 (ต่อ)
ในบ้านเพชร มุกดากับรุจายืนคุยกันเรื่องหนังสือภาพเขียน เพชร คมกฤชกำลังกินกาแฟ มองอยู่ห่างๆปักยืนรอเสิร์ฟชา กาแฟอยู่ กระแซะมาใกล้เพชร ไม่กระเถิบไปคุยใกล้ๆ ตรงนั้นหน่อยเหรอคะ ยืนตรงนี้มันห่างนะคะ ลุ้นจริงๆ คมกฤชบอก เอ้า..ปักก็เคยมีแฟนนะคะ เวลางอน ก็อยากให้แฟนง้อ ไม่ใช่มายืนทื่อเป็นสากกะเบือ ลืมตา ปริบไป ปริบมา รอให้เค้าเดินมาหา เพชรกับคมกฤชแทบสำลักกาแฟ คุณหนูมุก คุณรุจาขา.. coffee .. tea or he ? มุกดากับรุจาหันมา คมกฤช กับเพชรจะเดินไป เสียงมือถือเพชรดัง เพชรหยิบมือถือมองเห็นเป็นเบอร์นิจนันท์ก็ยังไม่กล้ารับ ใครโทรมาคะ ปักพยายามจะชะโงกหน้ามอง เพชรหันหลังเดินห่าง กดรับ ว่าไงนิจ ในห้องนอนนิจนันท์ นิจนันท์กำลังคุยมือถือกับเพชร อีกมือก็เลือกชุดวาบหวิวในตู้เสื้อผ้า นิจไม่รู้เป็นอะไร... ปวดท้องมากเลยค่ะ ปวด ..ปวดเหมือนไส้ติ่งจะแตก นิจนันท์เอาชุดบางเบา มาทาบทับตัว มองตัวเองในกระจก อยู่บนห้องนอนค่ะ ลุกไม่ไหว ...นิจไม่กล้าเรียก รปภ.เข้ามาในห้องนอน..นิจกลัว ... เพชร ...ช่วย..ช่วยนิจด้วย ในบ้านเพชร เพชรวางสายแล้วหันกลับมา ทุกสายตามองอยู่ โทรมาทำไมอีกคะ ไม่รู้หรือไง นี่มันเวลาครอบครัว ... ปักพูด นิจเค้าไม่สบาย คุณเพชรเป็นหมอตั้งแต่เมื่อไหร่คะ คุณปัก เพชรปราม รีบไปเถอะค่ะ คุณนิจต้องการพี่เพชร มุกดาบอก เพชรมองอย่างอึดอัด ก่อนจะตัดสินใจ ผมต้องไปจริงๆ ภายในบ้านเพชร มรกตลุกพรวด เมื่อฟังปักรายงาน แล้วตาเพชรมันก็ไปหาแม่เพื่อนเก่า บ้านแม่นิจนันท์อยู่ไหน ปัก อยู่ไหน ใจเย็นก่อนนะคะ ประไพบอก เย็นไม่ไหวแล้วค่ะ ... เดือดปุดๆ จนจะเป็นน้ำกรดในกระทะทองแดงแล้ว มรกตจะลุก ปักรีบกางแขนกั้น ถอยไป มรกตกวาดปักเซ เดินลิ่วๆจะออกไปนอกบ้าน คุณผู้หญิงฟังปักให้จบก่อนสิคะ ยังมีอะไรอีก ไม่ต้องไปตามหรอกค่ะ ปักมั่นใจล้านล้านจุดหนึ่งเปอร์เซ็นต์ ... ว่าวันนี้คุณเพชรไม่มีวันเสียท่ายายนิจนันท์ขาเสียบ ทุกคนมองปักอย่างสงสัย ในห้องนอนนิจนันท์ นิจนันท์นอนอยู่ในชุดบางเบาเผยเนื้อขาวๆ พอได้ยินเสียงเปิดประตู ก็แกล้งหลับตา นอนบิดครวญคราง โอยย...ปวด ปวดเหลือเกิน นิจนันท์บิดไปบิดมา แล้วก็มีมือมาประคองขึ้น นิจนันท์โผเข้าไปซุกอกทันที เพชร .. ช่วยนิจด้วย นิจนันท์ช้อนตามอง แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นเป็นคมกฤช คุณคมกฤช นิจนันท์ผลักคมกฤชออกทันที คมกฤชถอยมายิ้มๆ ดูท่าจะหายสนิท นิจนันท์หันไปมอง เห็นเพชร มุกดา รุจายืนอยู่ด้านหลัง รุจาเรียกรถพยาบาลไว้แล้วค่ะ เพชรพาคนอื่นมาลำบากด้วยทำไมล่ะคะ ไม่ลำบากค่ะ พอดีเรากำลังคุยกันสนุกๆอยู่ที่บ้านคุณเพชร ก็เลยมากันหมดเลยห๊วงห่วงน่ะค่ะ ผมพาไปหาหมอนะ นิจ เพชรพูด ลุกไหวมั้ยครับ คมกฤชถาม นิจนันท์แกล้งลุกขึ้นเซๆ คมกฤชรีบเข้าช่วย นิจนันท์จำต้องยอมให้ประคอง รีบพาไปหาหมอเลยค่ะ ต้องเช็คอัพให้หมด ผู้หญิงปวดท้องไว้ใจไม่ได้ ต้องตรวจควานหาทั้งภายนอก ภายใน อาการอย่างนี้มะเร็งลำไส้แน่นอน รุจาแกล้งพูด ไม่ต้องหรอก เพชรคะ นิจอยากลงไปนั่งพักข้างล่างก่อน นิจนันท์ค่อยๆบิดตัวออกจากคมกฤช แล้วเดินไป เพชรประคอง รุจาอมยิ้ม คมกฤชแกล้งยกนิ้วให้ รุจายิ้มยืดรีบเดินตามเพชรกับนิจนันท์ไป มุกดายืนอยู่ คมกฤชมองสบตาน้องแล้วเดินออกไป มุกดายังยืนอ้อยอิ่งก่อนจะหันกลับไปมองในห้องนอน ด้านล่างบ้านนิจนันท์ เพชรประคองนิจนันท์นั่งลงรุจารีบยื่นยาดมให้ ยาดมตราลิงถือดอกงิ้วค่ะ นิจนันท์รับมา แล้ววางทันที หันไปมอง เพชรยืนข้างคมกฤช ดีขึ้นมั้ย นิจ ... เป็นยังไงบ้าง รถพยาบาลกับห้องคนไข้พร้อมแล้วนะครับ ... คมกฤชบอก รอดูอาการอีกพักนะคะ นิจนันท์ฝืนยิ้ม ในห้องนอนนิจนันท์ มุกดาพยายามรื้อดูเอกสารในตู้ ไม่เห็นเอกสารอะไรเธอกำลังจะถอยออก แต่สายตามองไปเห็นมือถือของชนินทรที่วางอยู่ใกล้หนังสือ มุกดามองแล้วหยิบออกมาใส่กระเป๋า ด้านล่างบ้านนิจนันท์ เพชรกับคมกฤชมองนิจนันท์อยู่ห่างๆ รุจาแกล้งเข้าไปดูแลบีบนวดนิจนันท์ เป็นไงบ้างคะ ดีขึ้นมั้ยคะ ค่ะ ค่อยยังชั่วแล้วค่ะ นิจนันท์เบี่ยงตัวหนีรุจา มุกดาเดินลงบันไดมาพร้อมหมอนหลายใบ หนูมุกเอาหมอนลงมาเผื่อน่ะค่ะ คุณนิจจะได้นอนสบายๆ มุกดาทำเป็นเอาหมอนมาวาง รุจาทำเป็นฟาดๆหมอนใกล้นิจนันท์ ทำเหมือนจัดวาง อัดรอบแน่นตัวนิจนันท์ จนขยับไม่ได้ นอนพักเลยครับ คุณนิจนันท์ คมกฤชบอก พวกคุณจะกลับก็ได้นะคะ ฉันค่อยยังชั่วแล้ว ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้พวกเราว่าง จะช่วยดูแลคุณนิจ จนกว่าจะหาย ผู้หญิงย่อมเข้าใจผู้หญิงกันเอง มากกว่าผู้ชายใช่มั้ยคะ ค่ะ ..คงงั้นมั้งคะ รุจากับคมกฤชแอบส่งยิ้มสะใจให้กัน เพชรยิ้มให้มุกดา มุกดามองอย่างเฉยๆ ในบ้านเพชร มรกตกอดลูกชายกอดแล้วกอดอีกด้วยความเป็นห่วง ดีนะที่ลูกรอดปลอดภัยจากกรงเล็บพร้อมตะปบของแม่นิจนันท์ ต้องขอบคุณคุณรุจากับคุณคมกฤชนะคะ ที่ไปช่วยดูแลพยาบาลคนป่วย จนหายสนิท หายไปเฉยๆ ... แหม๊...มันน่าจะหายไปจากโลกนี้ เพชรมองปักด้วยสายตาดุ ปักหลบตา นิจเค้าน่าสงสาร ผมอยากให้เราเห็นใจเค้าบ้าง แต่พ่อว่าเค้าอยากให้แก เห็น..ใจ ..เค้ามากกว่า เผ่าพงศ์บอก จริง .. อันนี้คุณพูดถูกมาก ...... ประสบการณ์ล้วนๆล่ะสิ มรกตยิ้ม เผ่าพงศ์ยิ้มแห้ง มรกตหันมาพูดกับลูกชาย จำไว้นะ เพชร ..มารยาผู้หญิง น่ากลัวที่สุด แกห้ามใจอ่อนกับนิจนันท์บ่อยๆไม่งั้นแม่อกแตกตาย เพราะไม่ได้ลูกสะใภ้ถูกใจ สบายใจได้ครับ ยังไงผมก็ต้องมีเจ้าสาวชื่อหนูมุก เพชรยิ้มอย่างมั่นใจ ในบ้านมุกดา มุกดากับคมกฤชกำลังมองแอนดี้ที่ใช้เครื่องมือต่อกับมือถือชนินทรปรากฏเป็นภาพรายชื่อเบอร์เรียงกันขึ้นในจอคอมพิวเตอร์ มือถือที่มุกเอาออกมาเป็นของชนินทรจริงๆ แล้วเบอร์สุดท้ายที่ชนินทรโทรออกก็คือเบอร์ขอสงคราม แอนดี้บอก เรารู้ว่าสองคนนี้ติดต่อกันอยู่แล้ว คมกฤชกล่าว นิจนันท์เก็บมือถือเครื่องนี้ไว้ .. ไม่ยอมให้พี่เพชร .. แสดงว่านิจนันท์เองก็รู้ว่าชนินทรกำลังติดต่อจะขายอะดอเรลลา แต่เวลาอยู่ต่อหน้าทุกคน กลับทำว่าไม่รู้เรื่อง นิจนันท์เป็นคนทำให้ชนินทรเป็นเจ้าชายนิทราหรือเปล่า คมกฤชสงสัย ไม่น่าใช่ .. นิจนันท์สู้แรงชนินทรไม่ได้หรอก มุกดาตอบ ถ้ามันไม่ใช่เป็นอุบัติเหตุอย่างที่นิจนันท์พูด ฟังจากที่คุณสองคนเล่า ผู้หญิงคนนี้ก็ไว้ใจไม่ได้ ... แอนดี้บอก สมมติว่าวันนั้นมีอีกคนที่ทำร้ายชนินทร คนที่รู้ความเคลื่อนไหวของทุกคนอย่างดี คมกฤชตั้งข้อสงสัย ... เป็นคนที่เราไม่เคยสังกต... มุกดาเสริม คมกฤชและแอนดี้มองมุกดาที่แววตานิ่งคิด ที่ห้องน้ำบ้านเจนจบในตู้กระจกอาบน้ำ แรงน้ำจากฝักบัวไหลลงมากระทบหน้าเจนจบและเนื้อตัวเปล่าเปลือย มีมือจากด้านหลังเอื้อมมาแตะไหล่แล้วไล้ฟองสบู่ไปทั่วหน้าอกเจนจบ เจนจบยิ้มให้ขุนพลที่อยู่ด้านหลัง ผมจะรอไม่ไหวแล้วนะ ขุนพลกล่าว เจนจบยิ้ม เร่งทำไม หรือว่าคิดจะหนี.. ผมจะหนีคุณไปไหนได้.. เจนจบ... คุณก็รู้ว่าผมอยากไปแข่งรถ .. แล้วคุณก็เป็นคนเดียวที่จะทำให้ฝันของผมเป็นจริง เจนจบยิ้มให้ขุนพล ณ ตึกร้าง เจนจบก้าวเข้ามาในตึก ภูผายืนมองอยู่ด้านหลัง งานสุดท้ายของแก คือทำให้อะดอเรลลาปลอมที่อยู่ในสตาร์ไดมอนด์.... หายไปอีกครั้ง .... เพราะฉันติดต่อคนซื้อนอกประเทศ เพื่อขายของจริงได้แล้ว เสี่ยงเกินไปที่ผมจะบุกเข้าไปในสตาร์ไดมอนด์ ภูผากล่าว ที่จริงฉันก็อยากให้แกทำแบบนั้น เพราะฉันอยากเห็นตอนที่หนูมุกมันลุกขึ้นมาสู้ ... กลายเป็นอีกคนอย่างที่แกเล่า ถ้าทำแบบนั้น ผมไม่รับรอง ... ว่าจะไม่มีคนตาย นั่นล่ะ ที่ฉันไม่อยากเสี่ยง ฉันไม่อยากให้เพชรโดนลูกหลง เจนจบมองภูผาอย่างคนเป็นที่คิดทุกอย่างมาแล้ว พรุ่งนี้ พวกแกต้องปล้นรถที่มีอะดอเรลลา ในห้องทำงานเพชร อะดอเรลลาในกล่องสวยงามทุกคนยืนอยู่ เจนจบเอ่ยอธิบาย ผมขอร้องให้ผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันบินมารับอะดอเรลลาด้วยตัวเอง แล้วก็ติดต่อขอการคุ้มกันจากสารวัตรธีรพัฒน์ มุกดายืนมองไปที่ทุกคนอย่างจับสังเกต คนของฉันมือดีที่สุด 3 คนจะนั่งไปกับรถที่มีอะดอเรลลา พาทีพูด ผมจะขับตามปิดท้าย คมกฤชบอก ที่สนามบิน จนท.นอกเครื่องแบบจะคอยดูแลอะดอเรลลา จนกว่าจะถูกนำขึ้นเครื่อง ธีรพัฒน์กล่าว ต้องไม่มีเหตุการณ์ปล้นเกิดขึ้นอีก เพชรย้ำ สาลินีถอนใจดังๆ โล่งใจจังเลยนะคะ ในที่สุดอะดอเรลลาก็จะไปพ้นๆจากสตาร์ไดมอนด์เสียที ทุกคนมองสาลินี ก็มันเพชรอาถรรพ์..นี่คะ ..น่ากลัวจะตาย ตั้งแต่ได้มา ไม่เห็นเกิดเรื่องดีดีเลย ใกล้เวลาที่ผู้เชี่ยวชาญจะมาถึงแล้ว เจนจบบอก ผมขอเชิญทุกคนไปสรุปแผนรักษาความปลอดภัยระหว่างขนย้ายให้เข้าใจตรงกันอีกครั้งที่ห้องประชุมครับ เพชรกล่าว เพชรปิดกล่องอะดอเรลลบนโต๊ะแล้วส่งให้มุกดา มุกดารับไว้แล้วนำไปเก็บไว้ในเซฟ เพชรเดินนำทุกคนเดินตามออกไป สาลินีรั้งท้ายเป็นคนปิดประตู ที่ตึกร้าง ภูผา ขุนพลและบลูกำลังเตรียมอาวุธถนัดมือ เสร็จงานแล้ว เราจะไปรับเงินได้ที่ไหน ขุนพลถาม สนามบิน ภูผาตอบ ภูผาโยนพาสปอร์ตปลอมให้ขุนพลกับบลู แบ่งเงิน ... แล้วขึ้นเครื่องไปได้เลย" ภูผาบอก ขุนพลจูบพาสปอร์ตปลอมด้วยความหวังเต็มเปี่ยมแต่ภูผามีสีหน้านิ่งเตรียมปืนไว้ในมือพร้อม ในห้องประชุมสตาร์ไดมอนด์ เพชรจับมือกับผู้เชี่ยวชาญต่างชาติ ทุกคนยืนอยู่พร้อมหน้าแล้วเริ่มประชุมแผนรักษาความปลอดภัยกับผู้เชี่ยวชาญจากนั้นทุกคนมาที่ห้องทำงานเพชร มุกดาหยิบกล่องอะดอเรลลาออกจากเซฟเธอส่งกล่องให้เพชร เพชรเปิดกล่องออกแต่ในกล่องว่างเปล่า ไม่มีอะดอเรลลา เพชรกับมุกดามองหน้ากันอย่างตกใจ ปิดสตาร์ไดมอนด์ ค้นตัวทุกคน เพชรสั่ง ในสตาร์ไดมอนด์ เจ้าหน้าที่ของพาทีกำลังเปิดกระเป๋าพนักงานทุกคน เพชรมีสีหน้าเครียด ยืนอยู่ข้างผู้เชี่ยวชาญต่างประเทศ สาลินีที่เพิ่งถูกตรวจ เดินพุ่งมาหามุกดาอย่างตัวสั่น อาถรรพ์ใช่มั้ยคะ อาถรรพ์อะดอเรลลา มันหายไปได้ยังไง มันหายไปอีกแล้ว มุกดาสบตาคมกฤช มองเหมือนเครื่องสแกนไปที่ทุกคนพาทีเดินไปเดินมา มุกดาจ้อง ฉันไปดูข้างนอกก่อนนะ พาทีบอก พาทีบอกแล้วเดินไปเลย มุกดามองตาม เจนจบมองเพชรที่สีหน้าเครียด ฉันจะไว้ใจใครที่นี่ได้อีก เพชรถาม ฉันไง เพชร .. ชีวิตนายยังไว้ใจฉันได้ เจนจบตอบ เพชรมองเจนจบด้วยแววตาเครียดเต็มที่ อีกด้านในสตาร์ไดมอนด์ พาทีเดินมากุมมือยืนสงบสติอารมณ์ มุกดาเดินตามมาด้านหลัง คุณหนูมุก เป็นอะไรหรือเปล่าคะ คุณพาที ผม..ผม.. พาทีพูดได้แค่นั้นแล้วหันไปอาเจียนในถังขยะ มุกดาเข้าไปลูบหลัง พาทีรีบเอาผ้าเช็ดปาก คุณพาทีไม่สบาย คุณหนูมุกอย่าบอกใครนะครับ ผมกลัว ..กลัว ครับ ..ผมกลัว ..เมื่อกี๊เรายังเห็นอะดอเรลลากับตา ทุกคนเห็น แล้วมันหายไปไหน มันหายไปได้ยังไง คุณพาทีคิดว่า.... อาถรรพ์ครับ ผมว่าเพชรเม็ดนี้มีอาถรรพ์จริงๆ ผมไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับมันอีกแล้ว ผมกลัว ผมกลัวต้องเป็นเหมือนชนินทร.. พาทีกลัวจนขาสั่น ทรุดลงนั่งลงกับพื้น มุกดามองแล้วปลอบ เพราะเห็นแล้วว่าพาทีกลัวจริงๆ ไม่ใช่อาถรรพ์หรอกค่ะ คุณพาที .. ทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเป็นฝีมือคน .. อาจจะเป็นคนใกล้ตัว ที่เรานึกไม่ถึงด้วย ด้านหลังเจนจบที่มองตรงมาที่มุกดากับพาที เจนจบหลบมาแล้วพิมพ์เมสเสจอย่างรวดเร็ว ที่ตึกร้าง ภูผาดกดอ่านเมสเสจที่ส่งจากเจนจบ ยกเลิกงาน .... ขุนพลกับบลูที่กำลังจะออกไป หันขวับ อะไรวะ ยกเลิก ..ยกเลิกก็แปลว่าวันนี้ไม่ได้เงิน ไม่ได้ไปเมืองนอก ขุนพลโวยวาย ขุนพลมองแล้วไม่พอใจชักปืนออกมาเล็งไปที่ภูผา ภูผามองนิ่งไม่สะทกสะท้าน โยนมือถือไปตรงหน้าขุนพล ถ้าแกคิดว่าฉันโกหก บลูหยิบมือถือมาอ่าน แล้วหันไปบอกขุนพล ยกเลิกงาน ขุนพลลดปืน หัวเสีย ออกไปอย่างเร็ว บลูเรียก ขุนพล ..ขุนพล จะไปไหน ในห้องทำงานเพชร ทุกคนยืนกันสีหน้าเครียด ค้นจนทั่ว แต่ก็ไม่เจออะดอเรลลา วงจรปิดก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติในห้องนี้ หลังจากพวกเราออกไป นี่มันอะไร .....มันเกิดขึ้นได้ยังไง เพชรหัวเสีย ระเบิดอารมณ์ สร้อยเพชรเส้นนึงหายไปจากห้องประธานกรรมการบริษัทอย่างไร้ร่องรอยมันหมายความว่ายังไง เพชรหันไปมองพาที นี่เหรอระบบความปลอดภัยสูงสุดที่บริษัทแกติดตั้งให้ฉัน พาทีก้มหน้า เถียงไม่ออก เจนจบปรามขึ้น เพชร .. หยุด เจนจบ อย่าพูด ... ถ้าแกไม่รู้ว่าอะดอเรลลาอยู่ที่ไหน ผมจะออกไปช่วยธีรพัฒน์ค้นทุกตารางนิ้ว คมกฤชบอก คมกฤชเดินออกไป ผมไปด้วย พาทีรีบตามออกไป ทั้งห้องเหลือเพชร มุกดา สาลินี เจนจบ อยู่ๆสาลินีก็ร้องไห้โฮ ทุกคนมอง สาลี่กลัว กลัวมากเลยค่ะ สาลี่ขอลาออกได้มั้ย สาลี่ไม่อยากอยู่ใกล้เพชรบ้าๆเม็ดนี้แล้ว ห้ามใครลาออกตอนนี้ เพชรสั่ง สาลินียิ่งร้องดัง เพชรยิ่งรำคาญ ออกไปสงบสติอารมณ์ข้างนอก สาลินีดึงทิชชู่แล้วซับน้ำตาไป แหกปากร้องไห้ออกไป มุกดามองเจนจบ ฉันรู้ว่านี่มันเรื่องใหญ่ มันเกิดขึ้นใต้จมูกนาย เจนจบพูด แกอย่าบอกให้ฉันใจเย็น ฉันรู้ว่าสิ่งแกเป็นห่วงมากกว่าเพชรเม็ดนึง คือชื่อเสียงของสตาร์ไดมอนด์ไม่ว่าจะหาอะดอเรลลาเจอหรือไม่เจอ เราจะช่วยกันกอบกู้ความเชื่อถือของทุกคนกลับมา ... นายไม่ใช่คนยอมแพ้กับอุปสรรคแค่นี้ เพชรมองเจนจบที่ให้กำลังใจเต็มเปี่ยม เจนจบเดินออกไปทิ้งให้เพชรอยู่กับมุกดาตามลำพัง เพชรหันไปมองมุกดา แววตาเครียด กดดันและกำลังผิดหวัง หนูมุก เพชรโอบกอดมุกดาไว้แน่นเป็นกำลังใจ ผมจะหามันให้เจอ ..ผมต้องหาอะดอเรลลาให้เจอ มุกดาโอบกอดเพชรไว้อย่างปลอบประโลม หน้าห้องทำงานเพชร สาลินีกำลังเช็ดน้ำหูน้ำตา พนักงานหลายคนจับกลุ่มคุย ธีรพัฒน์กับลูกน้องยังค้นไปรอบๆ สาลินีหยิบกระเป๋า มือไม้สั่นจนกระเป๋าหลุดมือลงบนพื้น ธีรพัฒน์หันมามอง สาลินีร้องไห้โฮ รีบๆหาให้เจอนะคะ แล้วเอาไปไกลๆ เอาไปนอกประเทศ ไม่ต้องเอากลับมาอีก ธีรพัฒน์มองอย่างถอนใจหนักแล้วไปค้นต่อปล่อยสาลินีร้องห่มร้องไห้ เช็ดน้ำมูกฟืดฟาด ในบ้านเจนจบ เจนจบเดินเข้าบ้านมาด้วยสีหน้าเครียดแต่ก็ชะงักเมื่อเห็นขุนพลยืนรออยู่ ทำไมยกเลิกงาน อะดอเรลลาถูกขโมยที่สตาร์ไดมอนด์ มีโจรหน้าไหนที่มันเก่งกว่าพวกผม มี .. แล้วมันก็กล้าล้วงคองูเห่า ขุนพลเข้ามาใกล้ มองเจนจบ ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อคุณได้นะ เจนจบ ... ผมคือคนเดียวที่จะช่วยคุณจนลมหายใจสุดท้าย อะดอเรลลาของจริงอยู่ที่คุณใช่มั้ย เจนจบนิ่งมองขุนพล ขายมันไปสิ แล้วแบ่งเงินค่าแรงให้ผมคนเดียวก็ได้ ผมจะไม่ปากโป้งบอกใคร คุณจะให้ผมปิดบัญชีไอ้ภูผากับบลูก็ได้ ...แค่คุณสั่งผม ยังไม่ถึงเวลา แล้วเมื่อไหร่ ตำรวจมันตามกลิ่นเรามาใกล้แล้ว ผมต้องการเงิน ผมต้องหนี ใจเย็นก่อน ฉันเองก็ตั้งใจให้อะดอเรลลาปลอมมันหายก่อนจะถูกส่งไปตรวจอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าคราวนี้มันมีคนที่เหนือชั้นกว่าพวกแก แล้วฉันก็ต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นใคร เจนจบกำลังคุ่นคิด ขุนพลมองอย่างไม่พอใจแต่ต้องระงับอารมณ์ไว้เต็มที่ ที่ตึกร้าง ภูผามองรูปลูกชายด้วยความกดดัน บลูที่ยินพิงอยู่ห่างๆ มองภูผาแล้วก็ถามขึ้น เรายังมีโอกาสจะได้เงินอีกมั้ย ต้องได้ ได้เงินแล้วเธอจะหนีไปไหน ไม่หนี ไม่หนี แล้วจะเอาเงินเยอะๆไปทำอะไร ภูผาไม่ตอบ แต่มองภาพลูกชายด้วยแววตาที่เป็นห่วงที่สุด กลางดึกในสตาร์ไดมอนด์เพชรนั่งนิ่งเครียด มุกดาเดินมาใกล้นั่งลงข้างๆ เพชรเม็ดเดียวมันเคยซื้อความซื่อสัตย์ของเพื่อนผมมาคนนึงแล้ว..ไม่นึกว่า ...มันจะเกิดขึ้นอีกจนได้ พี่เพชรสงสัยใครคะ คนที่รู้รหัสเซฟมีแค่ผม หนูมุก แล้วก็ มุกดานิ่งรอฟัง ... เจนจบ เพชรถอนใจ แต่ตอนนั้น ทุกคนก็อยู่ด้วยกันในห้องประชุม พี่เพชรสงสัยหนูมุกหรือเปล่า ไม่มีทาง ทำไมละคะ อาจจะเป็นหนูมุกก็ได้ ที่หลบมาขโมยอะดอเรลลา ผมเชื่อใจคุณ ทั้งๆที่หนูมุกเคยมีเรื่องปิดบังพี่เพชร ผมเชื่อใจคนรักของผม เพชรกุมมือมุกดา มุกดาฟังแล้วยิ่งใจหาย คนทุกคนมีด้านมืด ด้านสว่าง มีกิเลส มีความปรารถนา ... พี่เพชรไม่มีวันรู้..อะไรคือสิ่งที่ซ่อนอยู่ลึกที่สุด .. ในหัวใจมนุษย์ ต่อให้มนุษย์มีเล่ห์เหลี่ยมชั่วร้ายปกปิดไว้แค่ไหน ผมก็ยังเชื่อว่าความรักจะให้อภัยทุกคนได้ ความรักจะทำให้ด้านมืดกลายเป็นด้านสว่าง ทำให้กิเลสกลับกลายเป็นการให้...ดูอย่างผม แต่ก่อนร้ายกับหนูมุกแค่ไหน ตอนนี้ผมกลับต้องพึ่งมือเล็กๆคู่นี้...เป็นกำลังใจที่สำคัญที่สุด เพชรกุมมือมุกดาขึ้นมาจูบเบาๆด้วยแววตาอ่อนโยน มุกดามองเห็นความอ่อนโยนในหัวใจเพชรแล้วยิ่งใจหายเมื่อนึกถึงวันที่ความจริงของตัวเองต้องเปิดเผย ภายในห้องนอน สาลินีนั่งอยู่บนเตียง เธอค่อยๆ ชูสร้อยเพชรอะดอเรลลาขึ้นมอง แสงสะท้อนจากเพชรสีชมพูส่องเป็นประกาย สาลินียิ้มแล้วพูด เพชรอาถรรพ์ ... อาถรรพ์ตรงไหน .. ฉันเอามาได้ง่ายๆ ยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปาก สาลินียิ้มอย่างร้ายกาจ ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ที่มุมลับตาคนในสตาร์ไดมอนด์ สาลินียื่นเงินเป็นปึกให้พนักงานชายคนหนึ่ง เงินมันซื้อได้ทุกอย่าง ตั้งแต่คนที่ดูแลวงจรปิด สาลินีพูดกับตัวเอง ภายในห้องทำงานของเพชร สาลินียืนอยู่หลังช่างที่กำลังใช้เครื่องมือฟังเพื่อแกะรหัสเซฟ เวลาพวกแกเพลิดเพลินกันที่ทะเล โอกาสมันก็เป็นของฉัน สาลินีพูดกับตัวเองต่อ ภายในห้องประชุมสตาร์ไดมอนด์ เพชรและทุกคนกำลังคุยกันเรื่องแผนรักษาความปลอดภัยกับผู้เชี่ยวชาญ ทุกอย่างแค่รอเวลา สาลินีคิดในใจ ภายในห้องทำงานของเพชร สาลินีใส่ถุงมือยาง กดรหัสเปิดเซฟออก เธอหยิบกล่องอะดอเรลลาออกมา สาลินียิ้มก่อนจะหยิบสร้อยอะดอเรลลาหย่อนใส่ถุงดำเล็กๆ ที่เธอนำมา ที่หน้าห้องทำงานเพชร ธีรพัฒน์กับลูกน้องค้นโดยรอบ สาลินีหยิบกระเป๋า มือไม้สั่น จนกระเป๋าหลุดมือลงบนพื้น ธีรพัฒน์หันมามอง สาลินีพูดอย่างลนลาน รีบๆหาให้เจอนะคะ แล้วเอาไปไกลๆ ไปนอกประเทศ ไม่ต้องเอากลับมาเลย ธีรพัฒน์มองสาลินี แล้วหันไปค้นต่อ ส่วนสาลินีร้องห่มร้องไห้ เช็ดน้ำมูกฟืดฟาด สาลินีทำเป็นก้มลงเก็บกระเป๋าที่หล่นพื้น แล้วแอบหยิบถุงดำที่ใส่อะดอเรลลาออกจากถังขยะใต้โต๊ะแล้วหย่อนลงกระเป๋าตัวเอง สาลินียิ้มเจ้าเล่ห์ดีใจที่แผนทุกอย่างสำเร็จ ในห้องนอนของสาลินี สาลินียังคงถือสร้องอะดอเรลล่าอยู่ ถ้ารู้ว่ามันจะง่ายขนาดนี้ ฉันคงเอาออกมาให้คุณตั้งนานแล้ว ศักดาที่ถอดเสื้อเปลือยเปล่าดันตัวขึ้นมาจากเตียง เขามองสร้อยเพชรอะดอเรลลา ขอบคุณมากที่รัก ...เธอคนเดียว... ที่ทำให้อะดอเรลลาเป็นของฉัน ศักดาจูบแก้มสาลินี สาลี่สัญญาแล้ว อะไรที่คุณศักดาอยากได้ .. สาลี่จัดการให้ทุกอย่าง สะใจจริงๆ ไอ้เพชรมันคงนึกไม่ถึง เลขาที่พวกมันเห็นเป็นตัวตลก จะกลายเป็น คนที่ทำให้มันกระอักเลือดตาย ก็มีแต่คุณ..ที่รู้ว่าสาลี่เก่งแค่ไหน ฉันถึงส่งเธอไปทำงานที่สำคัญมาก ... สายลับจากเอสเค ศักดาบอก กลายเป็นเลขาประธานสตาร์ไดมอนด์ ครั้งนี้ฉันจะให้รางวัลเธอเต็มที่เลย ศักดาเข้าไปกระซิบใกล้ๆ ที่รัก ศักดาซุกไซร้ที่ซอกคอของสาลินีแล้วเลื่อนลงต่ำ สาลินียิ้ม เธอมองอะดอเรลลาในมือด้วยแววตามีความสุข เช้าวันใหม่ ณ ที่ทำงานของคมกฤช รุจากับคมกฤชกำลังมองธีรพัฒน์ที่ยืนอยู่ อะดอเรลลาน่าจะยังไม่ถูกปล่อยขาย เพราะสงครามก็ยังกบดานอยู่ ธีรพัฒน์บอก ศักดา ลูกชายล่ะคะ รุจาถาม ก็ยังไม่โผล่เหมือนกัน ธีรพัฒน์ตอบ ตำรวจกดดันเอสเคให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอคะ ยังไงเค้าก็เป็นผู้ต้องสงสัยเบอร์หนึ่งอยู่แล้ว ไม่ต้องสอนจระเข้ว่ายน้ำเลย หลักฐานไม่แน่นหนา เดี๋ยวตำรวจก็ถูกฟ้องกลับ คมกฤชบอก รุจาว่า เพชรอะดอเรลลามันต้องมีอำนาจชั่วร้ายแฝงอยู่ในตัวเอง ทฤษฎีพิลึกๆอะไรของเธออีก คมกฤชท้วง หัดอ่านหนังสือ หรือหาความรู้มาใส่สมองซะบ้าง เค้าบอกว่าเพชรที่ต้องคำสาป จะเก็บพลังอำนาจด้านลบไว้ พอใครเป็นเจ้าของ ก็จะถูกส่งต่อความโชคร้ายไปด้วย ฉันก็ไม่เห็นคุณเพชรเค้าเป็นอะไร แต่คุณชนินทรนอนเป็นเจ้าชายนิทราไปแล้วคนนึงนี่ อันนั้นเพราะความโลภ ... ไม่ใช่อาถรรพ์ นั่นแหละเค้าเรียกอาถรรพ์ของเพชรที่เปลี่ยนใจคนได้ ไว้ได้สร้อยอะดอเรลลาคืนมา ฉันจะขอยืมคุณเพชรเอามาให้เธอใส่ เผื่อจะเปลี่ยนให้เธอเลิกหัวแข็งกับฉันสักที ธีรพัฒน์ทำเป็นหันไปมองทางอื่นเหมือน ไม่อยากยุ่ง รุจาหันไปขึ้นเสียงใส่คมกฤชทันที พูดถึงกะโหลกกะลาไปทำไม ใจฉันเนี่ย ใจฉัน .. ถ้าจะเปลี่ยน เปลี่ยนใจฉันดีกว่า ใจชั้นแข็งกว่าหัวขี้เลื่อยที่คิดอะไรไม่ออกของนายตั้งเยอะ โอ๊ย .. ทำไมถึงเซ่ออย่างงี้เนี่ยะ รุจามองคมกฤชด้วยแววตาที่มีเจือไปด้วยความน้อยใจ ที่บ้านของมรกต เพชรนั่งหน้าตาเครียดอยู่ โดยมีมุกดาอยู่ใกล้ๆ มรกตและเผ่าพงศ์นั่งอยู่ด้วย เจนจบพูดกับทุกคน ผมเชื่อว่ายังไงเราก็ต้องได้อะดอเรลลากลับมา แม่ไม่สนใจไอ้เพชรเม็ดนี้แล้วนะ มรกตรีบบอก ทุกคนหันไปมองมรกตที่เอ่ยคำเหมือนเป็นประกาศิต เจนจบ เธอมีหน้าที่หา ก็หาไป มรกตมองลูกชาย เห็นใจที่แสนจะอ่อนล้าของแม่เถอะ ลูกเพชร เตรียมตัวแต่งงานให้เร็วที่สุด ก่อนที่แม่จะใจสลาย แม่ครับ .. ไม่ใช่ผมไม่อยากแต่งนะครับ แต่ผมอยากให้เรื่องอะดอเรลลามันจบเรียบร้อยเสียก่อน ทำไม .. เรามีตั้งกี่ร้อยล้าน หาสร้อยเพชรเส้นเดียวไม่เจอ เราจะจนลงหรือไง เพชรถอนใจ มรกตพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ชาตินี้ชีวิตแกจะไม่ต้องเดินหน้าอะไรแล้วใช่มั้ย มัวแต่มาหาไอ้สร้อยเพชรเม็ดนี้ ทั้งๆที่แกมีคนที่ประเมินค่าไม่ได้อย่างหนูมุกอยู่ข้างๆตัว มรกตพูดจบก็เดินออกไป เผ่าพงศ์หันมาพูดกับลูกชาย แม่เค้าไม่ได้พูดเพราะเอาแต่ใจตัวเองนะเพชร ทั้งหมดที่เค้าทำ เพราะอยากเห็นเรามีความสุขสักที เผ่าพงศ์เดินออกไปอีกคน เพชรดึงมือมุกดาให้ลุกขึ้น แล้วหันไปพูดกับเจนจบ นายดูแลเรื่องตามหาอะดอเรลลาไปเลย ฉันจะเรียกพาทีมาช่วยเรื่องจัดงานแต่งงาน ต้องรีบขนาดนั้นเลยเหรอ เพชร เจนจบถาม เจ้าสาวฉันก็พร้อมแล้ว จะรออะไร เจนจบมองท่าทีที่อ่อนหวานของเพชรที่มีต่อมุกดา หนูมุกอยากจะ.. มุกดาพูดกับเพชร ผมไม่รอคุณปฎิเสธแล้วนะ เพชรรีบตัดบทแล้วยิ้ม แต่มุกดาไม่ยิ้มด้วย เธอรีบดึงมือออก หนูมุก... เพชรเปรยขึ้น หนูมุกขอเวลาอีกนิดนะคะ มุกดาบอก ทำไมหนูมุก ทำไมต้องบ่ายเบี่ยง ไม่อยากแต่งงานกับผม มุกดาไม่ยอมตอบ เธอเดินออกไปทันที เพชรจะเดินตามแต่เจนจบเอ่ยขึ้น คุณหนูมุกเธออึดอัดเรื่องนิจนันท์หรือเปล่า จะให้พูดอีกกี่ร้อยรอบ ฉันก็ย้ำเหมือนเดิม หรือแกคิดว่าฉันจะเลวขนาดมีอะไรกับเมียเพื่อนที่ยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล เจนจบ ..แกรู้จักฉันขนาดนี้ แกไม่ควรจะเป็นคนที่สงสัยฉันเลยนะ เพชรพูดด้วยสีหน้าที่โมโหเป็นอย่างมาก ภายในบ้านของเพชร มุกดาเดินมาหยุดสงบสติอารมณ์ เธอนึกถึงคำพูดของเพชรเมื่อสักครู่ ทำไมหนูมุก ทำไมต้องบ่ายเบี่ยง ไม่อยากแต่งงานกับผม มุกดามองอย่างอึดอัด ก่อนจะมองไปรอบๆบ้าน แต่ไม่เห็นมีใครอยู่ มุกดาคิดแล้วตัดสินใจขึ้นไปชั้นบน ตรงไปยังห้องนอนของเพชรทันที มุกดาเดินเข้ามาในห้องนอนของเพชร ในขณะที่เธอคุยมือถือกับแอนดี้อยู่ด้วย ฉันเข้ามาในห้องพี่เพชรนะ แอนดี้ จะถ่ายทุกอย่าง ส่งไปให้นาย ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติ เราจะได้ตัดพี่เพชรออกจากผู้ต้องสัย ที่นิวส์ไทม์ แอนดี้กำลังใส่สมอลทอลค์คุยกับมุกดา เขานั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ รอสัญญาณจากมุกดาอยู่ ส่งข้อมูลมาเลย แอนดี้บอก ที่ด้านหลังสมพลยืนซุ่มมองแอนดี้ที่กำลังรับภาพจากมุกดาอยู่ แอนดี้มัวแต่สนใจจอคอมพิวเตอร์ ทำให้ไม่ทันระวังว่าสมพลยืนมองอยู่ ภายในห้องนอนของเพชร มุกดากำลังถ่ายคลิปวิดีโอไปรอบๆ ห้อง ทั้งตู้ ชั้นต่างๆ มุกดาหันจะไปถ่ายอีกด้าน แต่นิจนันท์ก้าวมาในห้องพอดี ทำอะไรน่ะ หนูมุก มุกดาหยุดถ่ายทันที นิจนันท์พรวดเข้ามาดึงมือถือของมุกดา แต่เธอไม่ยอมให้ เธอทำอะไร ถ่ายห้องเพชรไปทำไม หรือว่า...เธอเป็นสายให้พวกโจร ไม่ใช่ค่ะ คุณนิจนันท์ มุกดาปฏิเสธ ชั้นไม่เชื่อ นิจนันท์กระชากสุดแรงจนมือถือมุกดาหล่น นิจนันท์คว้าไว้ได้ ส่วนอีกมือก็ผลักมุกดาอย่างแรง ฉันจะบอกเพชร เพชรต้องรู้ว่าเธอมันตลบแตลง คิดไม่ซื่อ นิจนันท์วิ่งพรวดออกไป มุกดาวิ่งตามไปทันที ที่นิวส์ไทม์ แอนดี้มองจอคอมพิวเตอร์ที่สัญญาณขาดหายไป เขาพยามยามเรียก มุก ... มุก สัญญาณขาดหาย แอนดี้ลุกพรวดแล้วหันหลังจะวิ่งออกไป แต่เจอสมพลยืนขวางอยู่ จะรีบไปไหน สมพลถาม ผมมีธุระด่วน ขอลาครึ่งวันนะครับ หัวหน้า แอนดี้ตอบ ธุระอะไร เกี่ยวกับเรื่องงานหรือเปล่า แจงมาให้ละเอียดสิ แอนดี้พูดไม่ออก นิจนันท์วิ่งมาถึงระเบียงของบ้านเพชร มุกดาวิ่งตามหลังมา นิจนันท์ ขอมือถือหนูมุกคืนเถอะ ไม่ .. นี่คือหลักฐานความร้ายกาจของเธอ หนูมุก ทุกคนจะต้องเห็น ทุกคนจะต้องเลิกยกย่อง บูชาผู้หญิงอย่างเธอ นิจนันท์จะเก็บมือถือมุกดาลงกระเป๋า มุกดาจึงตัดสินใจเข้าชาร์จนิจนันท์แล้วจับมือไพล่หลังทันที ที่โถงด้านล่างเพชรกับเจนจบก้าวเข้ามาแล้วเงยขึ้นไปเห็น มุกดากำลังกดนิจนันท์ลงกับระเบียง ฉันพูดดีดีๆกับคุณแล้วนะ ... นี่มันของๆชั้น มุกดาขู่แล้วบิดเต็มแรงจนมือถือในมือนิจนันท์หล่นลงพื้น แต่ภาพที่เพชรกับเจนจบเห็นคือมุกดากำลังทำร้ายนิจนันท์ หนูมุก หยุดเดี๋ยวนี้ เพชรสั่ง มุกดากับนิจนันท์มองลงไปด้านล่าง พี่เพชร มุกดาเอ่ย เพชร ..ช่วยด้วย ช่วยนิจด้วย มุกดาปล่อยมือจากนิจนันท์ นิจนันท์รีบวิ่งลงบันได เพชรมองตาม เจนจบสังเกตมุกดา เขาเห็นมุกดากำลังก้มลงเก็บอะไรบางอย่าง มุกดาเก็บมือถือที่ตกอยู่บนพื้นแล้วรีบกดลบคลิปทันที เพชรที่ยืนอยู่ที่ห้องโถงด้านล่าง มองเห็นนิจนันท์รีบวิ่งลงมายืนข้างๆ เขา มีอะไรกัน เพชรถาม มุกดาวิ่งตามลงมาเผชิญหน้ากับนิจนันท์ เพชร และเจนจบ คุณหนูมุกเธอแอบถ่ายคลิปห้องเพชรค่ะ นิจเข้ามาเห็น ถามเธอ เธอก็โกรธ นิจขอดู เธอก็ไม่ให้ หาว่านิจจะแย่งของเธอ แล้วเธอก็ทุบนิจ .. อย่างที่เพชรเห็น นิจนันท์ฟ้อง มุกดายืนประสานสายตากับเพชร หนูมุก คุณถ่ายคลิปห้องผมไปทำไม เพชรถาม ถ่ายอะไรคะ มุกดาทำไก๋ ขอผมดูโทรศัพท์ มุกดานิ่งไป นิจนันท์ลอบยิ้มสะใจเพราะคิดว่ามุกดาไม่รอดแน่ๆ ถ้าคุณบริสุทธิ์ใจ ให้ผมดูหน่อย เพชรย้ำ มุกดายื่นมือถือให้ เพชรเปิดดู นิจนันท์มองตาม เห็นมั้ยคะ เพชร คุณหนูมุกเธอถ่ายไว้ทุกซอกทุกมุม มันเกี่ยวกับอะดอเรลลาที่หายไปหรือเปล่าคะ นิจนันท์ถามเป็นชุด ไม่มีคลิป เพชรบอก นิจนันท์หันขวับ ต้องมีสิคะ นิจเห็นกับตา เพชรยื่นมือถือคืนให้มุกดา เจนจบมองสังเกตมุกดา ทีนี้จะกล่าวหาอะไรหนูมุกอีกคะ มุกดาถาม นิจยืนยันได้ คุณหนูมุกอาจจะลบทัน แต่เพชรก็เห็น... คุณหนูมุกทำร้ายนิจ เหมือน..เหมือนไอ้คนร้ายที่มันเข้าไปขู่นิจถึงบ้าน .. มันบอกว่าอย่ายุ่งกับเพชร หยุดโวยวายก่อน นิจ ผมเห็นแล้ว ไม่ต้องอธิบายซ้ำซาก เพชรกล่าวอย่างมีอารมณ์ เห็นแล้วก็จัดการสิคะ จัดการอะไรสักอย่าง หรือจะต้องรอให้นิจตายเพราะน้ำมือคนรักของคุณซะก่อน เพชรมองมุกดาที่มีสีหน้าไม่พอใจอีกฝ่าย ที่บ้านมรกต มรกตเดินไปเดินมารอบตัวนิจนันท์ พร้อมกับมองด้วยสายตารังเกียจ เท่าไหร่ ค่าสึกหรอ เสียหาย หล่อนจะคิดเท่าไหร่ คิดว่าเอาเงินฟาดหัว แล้วนิจจะตะครุบไว้เหรอคะ คุณป้า ฉันว่าสายตาฉันมองหล่อนไม่ผิด นิจจะแจ้งจับคุณหนูมุก ข้อหาพยายามฆ่า นิจ จะทำให้มันเป็นเรื่องอื้อฉาวไปทำไม เพชรไม่พอใจ นิจต้องเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเองนะคะ ถึงจะจนกว่าคุณหนูมุก แต่นิจก็มีศักดิ์ศรี นิจ ...ยังไงก็เห็นแก่เพชร เห็นแก่คุณป้าหน่อยได้มั้ย เรื่องมันอาจจะเข้าใจผิดกัน เจนจบไกล่เกลี่ย ไม่ต้องหรอกค่ะ ถ้าคุณนิจอยากจับหนูมุก ก็เรียกตำรวจมาเลย มุกดาบอก ไม่ได้ ..ฉันไม่ยอม หนูมุกกำลังจะแต่งงานเป็นสะใภ้ชั้น ห้ามมีเรื่องมัวหมอง มรกตค้าน คุณป้าไม่เคยเห็นหัวอกลูกผู้หญิงด้วยกันเลย นิจนันท์เริ่มบีบน้ำตา ปักมองอย่างหมั่นไส้ เอากระโถนมารองน้ำตาหน่อยมั้ยคะ ท่าทางจะไหลแรง ปักกัด นิจไม่ได้ต้องการเงิน นิจต้องการปกป้องเพชร นิจกับเพชรเป็นเพื่อนกันมานาน ผมขอบคุณนิจ ขอบคุณที่คุณเป็นห่วงผม .. หนูมุก เธอขอโทษนิจนันท์ได้มั้ย เข้าใจผิดอะไรกัน ก็ไม่น่าจะถึงลงไม้ลงมือ ไม่ค่ะ หนูมุกทำเพื่อปกป้องตัวเอง มุกดายืนยัน เชื่อกันบ้างได้มั้ย หนูมุก อย่าให้ผมต้องสั่ง เพชรย้ำ หนูมุกไม่ใช่หุ่นยนต์ ... พี่เพชรจะสั่งหนูมุกในฐานะอะไร เจ้านาย ผมยังเป็นเจ้านายคุณ หนูมุก ผมสั่งขอโทษนิจนันท์ซะ หนูมุกลาออกก็ได้ค่ะ เพราะหนูมุกจะไม่ขอโทษคนผิด ... คุณป้าคะ หนูมุกขอลาออกจากการเป็นเลขาพี่เพชร ดี มรกตรับคำสั้นๆ ทุกคนอึ้งหันมองมรกต มรกตพูดต่อ ไม่ต้องเป็นแล้ว เลขงเลขา ... หนูมุกจะได้มีเวลาเตรียมตัวแต่งงานกับตาเพชรให้เร็วที่สุด เอาเลย นิจนันท์ จะเรียกตำรวจมาจับลูกสะใภ้ชั้นก็ได้ เอามาทั้งโรงพักเลยนะ แล้วเธอจะได้รู้ว่าเพื่อนสนิทเมียอธิบดีอย่างชั้น จะจัดการปัญหานี้ยังไง ! นิจนันท์อึ้งไป เสียงปักหัวเราะเยาะลอยลมมากรีดใจ มุกดาเดินออกไปอีกทาง เพชรมองแล้วตามไป นิจนันท์ขยับอยากจะตาม แต่ปักพูดขึ้น เดี๊ยนเป็นข้าเก่าของครอบครัวนี้มานาน รู้ดีว่าครอบครัวนี้ไม่ได้รังเกียจหรือดูถูกใครเพราะเค้าจนกว่า แต่ดูที่เจตนาของการกระทำ ขอบใจที่เป็นห่วงคุณเพชร แต่คุณเพชรมีคุณหนูมุกทำหน้าที่นั้นอยู่แล้ว คงไม่ต้องรบกวนเพื่อนอย่างเธอ นิจนันท์หน้าชามองปักที่ออกโรงด่าเธออย่างเจ็บปวด มุกดาเดินอย่างรวดเร็วออกมาที่ริมสระน้ำข้างบ้านมรกต เพชรเดินตามมาคว้ามือเธอไว้ มุกดาทำท่ารำคาญแล้วจะบิดแขนเพชร จะทำกับผม เหมือนที่ทำกับนิจนันท์ใช่มั้ย สำหรับพี่เพชร หนูมุกจะทำให้เจ็บกว่า มุกดากดอย่างแรง แต่เพชรไม่ร้อง จนมุกดาต้องปล่อยมือ ผมไม่ได้เข้าข้างนิจนันท์ ที่ผมให้คุณขอโทษ เพราะอยากให้เรื่องมันจบ เพชรบอก ทำไมไม่บังคับให้คุณนิจนันท์ขอโทษหนูมุกบ้าง เธอสงสัยว่าหนูมุกจะฆ่าเธอ พี่เพชรก็เชื่อ หนูมุก คุยกันด้วยเหตุผลสิ เหตุผลคือ คุณนิจนันท์น่าสงสาร หนูมุกก็สงสารเธอค่ะ แต่ต้องไม่ใช่การฟังความข้างเดียว พี่เพชรจะไม่แต่งงานกับหนูมุกก็ได้นะคะ ถ้าเห็นว่าหนูมุกเป็นผู้หญิงไร้เหตุผล เพชรมีสีหน้าโกรธ เขากระชากมุกดาเข้ามาชิดอก ที่พูดโน่นพูดนี่ทั้งหมด ก็เพราะหาข้ออ้างไม่อยากแต่งงานกับผมใช่มั้ย ไม่ ... หนูมุก ผมไม่มีวันหลงกลคุณ ผมจะแต่งงานกับคุณ แต่งให้เร็วที่สุดด้วย เพชรกับมุกดาจ้องตากันด้วยทิฐิ ผมก็อยากรู้นัก ว่าทีนี้คุณจะหาข้ออ้างอะไรที่จะไม่แต่งงานกับผม ภายในร้านอาหารหรู เพชรซึ่งมีสีหน้าโมโหนั่งอยู่ที่โต๊ะหนึ่ง โดยมีพาทีกับเจนจบนั่งฝั่งตรงข้าม เรื่องแต่งงาน บังคับใจเจ้าสาวไป มันจะไม่ดีนะ เพชร เจนจบบอก ดีสิวะ .. อย่างงี้ถือไม้เท้ายอดทองกระบองฝังเพชรทู้กรายยยย แต่งเลยเพื่อน ฉันลุ้นสุดตัว พาทีเสนอ เออ..พาที แกช่วยฉันเรื่องแต่งงาน เจนจบ แกไม่ต้องออกความเห็น...แกอยากโสดก็เรื่องของแก ตามหาอะดอเรลลาไป เจนจบหน้าตึง เขามีแววตาไม่พอใจ แต่เพชรไม่ได้สังเกต เพราะกำลังหันไปทางพาที ที่ห้องทำงานของคมกฤช มุกดาเตะเก้าอี้ล้มด้วยความโมโห คมกฤชกับแอนดี้มองตาม มุกไม่น่าพลาดให้นิจนันท์เห็นเลย มุกดาบ่น เอาเหอะ มาถึงขนาดนี้แล้ว ก็อย่าคิดมาก แต่งๆไปเถอะ รักคุณเพชรเค้าอยู่แล้วนี่ คมกฤชบอก ไม่ได้รัก แต่งไปก็ต้องหย่า .... มุกเป็นตำรวจสากล มุกมาทำคดีอะดอเรลลาที่ถูกขโมย ไม่ใช่มาเพื่อเป็นเมียใคร ตำรวจสากลมีผัวไม่ได้หรือไง คมกฤชถาม พี่กฤช ชั้นไม่เชื่อหรอกว่าแกจะไม่มีใจให้คุณเพชร รักแท้ก็แบบนี้ ต้องมีอุปสรรคทดสอบ แอนดี้บอก พอแล้ว ..หยุดพูดเรื่องรักๆใคร่ๆสักที ชั้นจะเป็นบ้า...แอนดี้ นายต้องหาโอกาสตามสองพ่อลูกเอสเคให้ได้ เพราะคนที่อยากได้อะดอเรลลาที่สุดคือสงครามกับศักดา มุกดาบอก ที่เอสเคไดมอนด์ สงครามพร้อมบอดี้การ์ด 2 คนกำลังมองศักดาที่ใส่วิก ใส่แว่น ปลอมตัวและสะพายกระเป๋าเหมือนเซลล์แมนซึ่งเดินเข้ามาในห้อง สงครามมอง ศักดาดึงแว่นออก ลูกพ่อ สงครามเรียก ศักดาตรงเข้ากอดพ่อ สงครามมองลูกชายแล้วยิ้ม ไหน.... ที่แกบอกว่าได้อะดอเรลลามาแล้ว จริงหรือเปล่า ศักดาเปิดกระเป๋าสะพาย หยิบกล่องอะดอเรลลามาเปิดออกเห็นสร้อยอะดอเรลลาอยู่ภายใน สงครามยิ้ม มันเป็นของเรา ในที่สุดมันก็เป็นของเรา พ่อนัดคนซื้อได้เลย .. คราวนี้เรารวยมหาศาล ศักดาบอก เสียงมือถือของสงครามดังขึ้น สงครามกดรับ ว่าไง ภูผา สงครามนิ่งฟังก่อนจะหัวเราะตอบปลายสาย จะขายอะดอเรลลา สงครามยิ้มให้กับศักดาแล้วพูดกับภูผาในโทรศัพท์ ฉันไม่เสี่ยงซื้อของโจรอีกแล้ว เลิกติดต่อฉันสักที ..ฉันไม่สนอะดอเรลลาของแกแล้ว สงครามวางสายแล้วหันไปบอกลูก ซื้อของปลอมให้โง่ .... ก็ของจริงอยู่ตรงหน้าเราแล้ว สองพ่อลูกหัวเราะอย่างชื่นบาน โดยที่ไม่รู้เลยว่าสร้อยอะดอเรลลาที่เห็นก็คือของปลอม ภายในบ้านของเจนจบ เจนจบมองภูผาที่กดวางสายก่อนจะหันมารายงาน สงครามมันไม่ซื้ออะดอเรลลาจากเรา แสดงว่ามันได้อะดอเรลลาไปแล้ว คนอย่างมัน อยากได้อะไรต้องได้ เหตุผลเดียวที่มันจะยอมวางมือ คือมันมีของชิ้นนั้นอยู่แล้ว เจนจบบอก อะดอเรลลาก็หายไปอย่างที่คุณต้องการแล้วนี่ แต่ฉันต้องการลากตัวไอ้หัวขโมยมาให้ได้ นี่มันเรื่องภายในบริษัทคุณ จะไม่ช่วยฉันก็ได้นะ ภูผา เจนจบหันมายิ้มเยือกเย็น ภูผามองด้วยความกดดัน ผมอยากเจอลูกชายผมก่อน ภูผาบอก เจนจบเปิดคลิปในมือถือให้ภูผาดู ภูผาเห็นเป็นภาพลูกชายของเขาอยู่บนเตียง ภูผาจะเข้าไปใกล้ แต่เจนจบปิดแล้วเอ่ยปากสั่ง ฉันอยากรู้ว่าสงครามมันได้อะดอเรลลามาจากใคร บนเตียงในทาวน์เฮาส์ของสาลินี สาลินีนั่งพิงอกศักดาพร้อมกับจิบพั๊นซ์สีสวยไปด้วย วันนี้พวกไอ้เพชรไม่มีใครมาออฟฟิศ ตำรวจก็มาถามโน่นถามนี่ ค้นแล้วค้นอีก แต่ก็กลับไปมือเปล่า สาลินีรายงาน ดีสิ ให้มันตามอะไรไม่เจอไปเรื่อยๆ เรากำลังจะขายอะดอเรลลา ได้เงินแล้ว เราย้ายไปอยู่ที่ไหนกันดี อิตาลี ฝรั่งเศส หรือว่า สวิส ที่ไหนก็ได้ แล้วแต่เธอ สาลินีโอบรอบคอศักดาแล้วหอมแก้มเขา อย่างนี้ค่อยคุ้มหน่อย ฉันอุตส่าห์ทนให้พวกสตาร์ไดมอนด์มันหัวเราะเยาะมาตั้งนาน โดยเฉพาะนังหนูมุกคนสวย สาลินีซบลงในอกศักดาอย่างมีความสุข ที่บ้านมุกดา มุกดานั่งอยู่ตรงกลาง เพชรยืนอยู่ใกล้ๆ คมกฤชมองอย่างสังเกต ส่วนพาทีพยายามชักชวน ไปนะครับ ...คุณหนูมุก เวดดิ้งสตูดิโอยี่ห้อนี้ ผมเป็นหุ้นใหญ่ ผมสั่งไว้แล้วว่าต้องเลือกแต่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเจ้าสาวของเพชร วันนี้หนูมุกมีนัดต้องดูซีรีย์เกาหลีค่ะ มุกดาปฏิเสธ คมกฤชหัวเราะ เพชรหันมามองแบบขอให้ช่วย งั้นพรุ่งนี้เช้าผมมารับ พาทีรีบสรุป กว่าซีรีย์เกาหลีจะจบคงอีก 3 วัน มุกดาปัดอีก พอแล้วพาที เพชรบอก แกอย่าเพิ่งยุ่งน่ะ เพชร คุณหนูมุกกำลังจะใจอ่อนแล้ว ถ้าหนูมุกเค้าไม่อยากแต่ง... มุกดารีบพูดต่อ ก็ไม่ต้องแต่ง เพชรเน้นเสียงเข้ม แต่ง แต่แกไม่ต้องถามอะไรอีก ฉันจะเป็นคนเลือกให้ทุกอย่าง มุกดามีสีหน้าโมโห เธอเดินขึ้นบ้านไป ช่วยหน่อยสิครับ คุณคมกฤช พาทีหันไปขอร้องคมกฤช จะให้ผมเป็นเจ้าสาวแทนเหรอ คมกฤชแซว เพชรกับพาทีมองอย่างกลัวๆ คมกฤชยิ้ม น้องสาวผมมันก็หัวดื้อซะด้วย คมกฤชแตะบ่าเพชร ตื๊อเข้าไว้นะครับ คุณว่าที่น้องเขย พาทีแตะบ่าเพชรอีกข้าง ตื๊อเท่านั้น ถึงจะมีเมีย เพชรมองคมกฤชกับเพื่อนที่ให้กำลังใจแล้วทำหน้าเพลียๆ มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 15
เช้าวันต่อมา นิจนันท์ร้องไห้โฮ เอาแต่สะอึกสะอื้นในอ้อมอกเพชร ทั้งคู่อยู่ภายในบ้านนิจนันท์ มันตั้งใจจะฆ่านิจค่ะ เพชร...มันตั้งใจจะฆ่านิจ แต่คนร้ายมันแค่ลงมือให้รปภ.สลบ ไม่ได้ฆ่าให้ตาย เพชรพูด ทั้งกดหมอน เอาปืนตบ เตะจนฉันสลบคาพื้น ต้องรอให้ชั้นเป็นศพก่อนใช่มั้ย เธอรอดมาได้ยังไง เจนจบถาม เพราะชั้นสู้น่ะสิ เห็นหน้ามันหรือเปล่า เพชรถามต่อ เอ่อ..นิจไม่แน่ใจ อ้าว ไหนว่าสู้ สู้ยังไง...ไม่เห็นหน้า พาทีสงสัย ก็มันใส่หมวกปิดหน้า คุณต้องเล่ากับตำรวจให้ละเอียดนะ นิจ ว่าเหตุการณ์มันยังไงกันแน่ อาจจะเป็นพวกที่ชนินทรติดต่อขายอะดอเรลลา เพชรบอก ค่ะ.. นิจเล่าแน่ ... แต่มีอย่างนึงที่เพชรจะยอมให้นิจบอกตำรวจหรือเปล่า อะไร คนที่มันจะฆ่านิจ ... มันขู่ว่า... อย่ามายุ่งกับเพชร ..เพชรเป็นของมัน เพชรอึ้งไป นิจนันนท์มองเพชร เพชรคิดว่าใครล่ะคะ ที่จะเป็นคนบงการเรื่องทุเรศๆคราวนี้ อย่าใส่ร้ายคุณหนูมุก พาทีกล่าว ไม่ใช่คุณหนูมุก แล้วใครที่เป็นเจ้าของเพชร หนูมุกไม่มีวันเป็นคนสั่งทำเรื่องเลวๆนี่ เพชรแย้ง ค่ะ นิจก็นึกแล้ว ระหว่างเพื่อน กับ เจ้าสาว ค่าชีวิตมันเทียบกันไม่ได้เลย ชีวิตนิจมันก็เกิดมาเพื่อถูกย่ำยีอยู่แล้ว ตอนนี้ก็ยิ่งไม่มีคนปกป้อง... เฮ้ย ... นิจ น้ำเน่าว่ะ พาทีพูด ฮึ แม้แต่เพื่อนอย่างเธอยังไม่เห็นใจชั้น ใช่ซิ .. ฉันตายไปสักคน ทุกอย่างในชีวิตเพชรคงดีขึ้น ทำไมคนร้ายมันไม่ฆ่านิจให้ตายไปเลย ..ปล่อยให้มายืนมีลมหายใจไร้ค่าอยู่ทำไม นิจนันท์ปล่อยโฮ เพชรมองแล้วเดินเข้าไปโอบไว้ นิ่งซะ นิจ ..ไม่มีใครปล่อยให้คุณตาย เพชรกอดปลอบ พาทีหน้าตาเครียด เจนจบมองภาพนิจนันท์ในอกเพชรอย่างสะกดใจ ข่มความรู้สึก เพราะทุกอย่างก็กำลังพุ่งไปที่มุกดา อีกด้านหนึ่งที่บ้านมุกดา มุกดาเอ่ยขึ้นต่อหน้าคมกฤช มันชื่อแมงมุม หนึ่งในแก๊งค์ปล้นอะดอเรลลา ... เป็นไปได้มั้ย พี่กฤชพวกปล้นกำลังหักหลังกันเอง จากหลักฐาน เป็นไปได้มาก พี่กฤชได้ข้อมูลหรือยังว่าภูผาไปเยี่ยมใคร นี่แหละ ... เรื่องสำคัญ ที่พี่กำลังจะบอกแก ... มีคนที่จะช่วยเราตามหาพวกภูผาได้ ก็ดีสิ พี่กฤช... ใครล่ะ คมกฤชมองไปทางหน้าบ้าน รุจาเดินเข้ามาในบ้าน มุกดาอึ้ง คุณรุจา ณ ตึกร้างแห่งนั้น ภูผาทุบหมัดลงบนผนังอย่างแรง ขุนพลกับบลูยืนมองอยู่ด้านหลัง ใครฆ่าแมงมุม ภูผาถาม ภูผาหันมา ขุนพลกับบลูแกล้งทำหน้าตาเสียใจ ถ้าเป็นนังหนูมุกล่ะ บลูตอบ ภูผามองบลู คนที่แมงมุมไปขู่...มันเป็นเพื่อนกับเจ้าของอะดอเรลลาไม่ใช่เหรอ พวกมันคงระวังตัวอยู่แล้ว ถึงได้จัดการแมงมุมง่ายขนาดนั้น บลูบอก ภูผา...ฉันว่างานง่ายๆที่นายใช้แมงมุมทำ มันจะพาความฉิบหายมาให้พวกเรา รีบแบ่งเงินแล้วแยกย้ายกันได้แล้ว ขุนพลบอก ภูผามองบลูกับขุนพลที่สีหน้าเครียด ในบ้านมุกดา รุจาวางซีดีลงตรงหน้า ภูผากับโรงพยาบาล ภูผากับคนไข้ น่าสนใจมากแล้วใช่มั้ยคะ ... นี่ค่ะ รายชื่อคนไข้ทั้งหมด .. หนึ่งในนี้คือคนที่ภูผาไปเยี่ยม คมกฤชเลื่อนมือจะไปหยิบ รุจาตะปบมือคมกฤชไว้ ทำตามที่ตกลงกันก่อน ..บอกทุกอย่างมาให้หมด ทำไมพวกคุณอยากได้ข้อมูลคนไข้ หนูมุกใช้ให้พี่กฤชปลอมตัวไปเองค่ะ หนูมุกอยากช่วยพี่เพชรตามหาคนร้ายถ้าเรายังไม่ได้ตัวพวกที่ปล้นอะดอเรลลา พวกมันก็อาจจะย้อนมาขโมยไปอีกใช่มั้ยคะ แอนดี้ล่ะค่ะ ... เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ด้วย ทำถามโน่นถามนี่ ... ที่จริงก็อยากรู้เรื่องนี้ที่สุด คมกฤชพูด ใช่ .. ทุกเรื่องของแอนดี้ ฉันอยากรู้... เพราะเค้าคือคนรักของฉัน รุจายิ้มเชือดเฉือนใจคมกฤช มุกดารีบอธิบายต่อ ตอนที่แอนดี้เค้ามา พอรู้ว่าเกิดเรื่องปล้น บริษัทของพี่กฤชต้องจ่ายค่าประกันเพชร เค้าก็อาสาว่ามีอะไรที่พอช่วยได้ ก็ให้บอก เพราะแอนดี้ยิงปืนเก่ง รุจาถาม ค่ะ แอนดี้เค้าเคยเป็นแชมป์ยิงปืนของมหาวิทยาลัย ตอนแรกเค้าอยากจะมาทำงานกับพี่กฤช แต่เจอคุณรุจาซะก่อน เลยได้ไปเป็นนักข่าว แต่แอนดี้มันก็คงทำอะไรไม่ได้มากหรอกนะ .. ฝีมือก๊อกแก๊กๆ พออวดสาวได้ คมกฤชแทรกทันที แค่นั้น ... ชั้นก็หลงจะแย่แล้ว ไม่ต้องมากกว่านี้หรอก เดี๋ยวฉันจะถอนตัวจากความรักแอนดี้ไม่ไหว คมกฤชมองหมั่นไส้ มุกดาถอนใจกับสองคนที่ไม่ยอมกัน รุจาหันไปทางมุกดา งั้นเราก็ต้องรีบหาให้เจอว่าภูผามาเยี่ยมใครในโรงพยาบาลใช่มั้ยคะ คดีนี้จะได้ปิดสักที มุกดายิ้มให้เป็นคำตอบรุจา ในบ้านเจนจบ เจนจบหันขวับมามองภูผา ก็คนของแกทำงานสะเพร่าเอง แค่ขู่ผู้หญิงคนนึง ทำไมถึงหนีไม่รอด มีคนฆ่าแมงมุม หลังจากที่ขู่ผู้หญิงคนนั้น ฉันนึกแล้วว่าผู้หญิงอย่างนิจนันท์ไม่มีปัญญาจะช่วยตัวเองหรอก แกสงสัยว่าใครช่วยนิจนันท์ มุกดา ... น้องสาวไอ้คมกฤช เจนจบหันมองภูผาทันที เราเคยเจอกับมันหลายครั้ง .. ถึงจับไม่ได้คาหนังคาเขา .. แต่มันก็เกี่ยวข้องกับเรื่องอะดอเรลลาทุกครั้ง นึกไม่ถึงเลยนะ ฉันมองข้ามหนูมุกคนดีของเพชรไปได้ยังไง เรื่องที่เหลือ คุณจัดการเอง .. ผมต้องการค่าเหนื่อย ฉันต้องขายอะดอเรลลาของจริงให้ได้ก่อน นั่นมันเรื่องของคุณ ภูผาหยิบปืนออกมากุมไว้ด้านหน้า เรื่องของผมคือผมต้องได้เงินส่วนที่เหลือภายในวันนี้ .. เงินสดเท่านั้น ตามจำนวนที่ตกลงกันครั้งแรก แต่ลูกน้องแกตายไปแล้ว .. สอง ไม่เป็นไร .. ขอแค่ให้ได้เงินจากคุณครบตามที่ตกลง ผมมีวิธีส่งเงินค่าจ้าง ให้พวกมัน ...... ไปใช้ในนรกเอง ภูผามองจ้องเจนจบนิ่ง สายตาเอาจริง ไม่มีการต่อรอง ในม่านรูด บลูที่กอดขุนพลจากด้านหลัง สองคนสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุข เธอจัดการไอ้แมงมุมไปสักคนนี่ อะไรๆดูราบรื่นขึ้นเยอะ ขุนพลกล่าว ภูผาจะแบ่งเงินให้เราแน่หรือเปล่า ใจเย็นๆ ถ้าภูผาเบี้ยว ฉันก็มีวิธีทวงเงินค่าเหนื่อยของเรา ตอนเธอไปแข่งรถเมืองนอก พาฉันไปด้วยนะ ขุนพล จะใช้ฉันเป็นทางผ่าน ไปลองของนอก รสชาติแปลกๆล่ะสิ ทำไมล่ะ ... ฉันอาจจะรักเธอขึ้นมาจริงๆแล้วก็ได้ บลูมองทอดสายตาไปที่ขุนพล รู้สึกผูกพันขึ้นมาจริงๆ ขุนพลไม่ตอบแต่ลูบผมบลู ยิ้มเอาใจ บลูซบลงในอกขุนพล ขุนพลเหยียดยิ้ม มองบลูด้วยสายตาสมเพช ที่ห้องทำงานเพชรในสตาร์ไดมอนด์ มุกดาเดินเข้าห้องมา เพชรยืนรออยู่แล้ว มุกดาเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน เพชรเอ่ยขึ้น ผมรออยู่ หนูมุกทราบจากคุณสาลินีแล้วค่ะว่าคุณนิจนันท์ถูกทำร้าย .. คิดว่าเป็นฝีมือหนูมุกอีกมั้ยคะ คุณทำหรือเปล่าล่ะ เพชรเดินมาจ้องมุกดา เมื่อคืนผมไปหาคุณที่บ้าน คุณน้าประไพบอกว่าคุณอยู่ที่คอนโดพี่ชาย ผมตามไป ... ไม่มีใครอยู่เลยสักคน หนูมุก ...คุณปิดบังอะไรผมอยู่ หนูมุกกับพี่กฤชออกไปเที่ยว กลับมาเกือบสว่าง เพชรโมโหกระชากมุกดาเข้ามาใกล้ โกหก คุณโกหกเพราะเห็นว่าผมโง่นักใช่มั้ย มุกดายังไม่ทันตอบ เพชรดึงเธอมาชิดอก ขอให้รู้ไว้เลยนะ หนูมุก ที่ผมยอมเป็นคนโง่ .... เพราะผมรักคุณ มุกดาอึ้ง มองเพชรที่แววตาเสียใจ ต่อไปนี้คุณจะปกปิดอะไร ... แค่ไหน ผมจะไม่ถาม .. ผมรักคุณ ผมก็จะเชื่อใจคนที่ผมรัก ที่ผมรอจะคุยวันนี้ เพราะคุณแม่ให้เราไปเลือกชุด .. งานแต่งงานจะจัดขึ้นให้เร็วที่สุด ไม่ค่ะ ผมรู้ว่าคุณไม่เต็มใจจะแต่งงานกับผม .. พี่เพชรเองก็ไม่อยากแต่งงานกับหนูมุกเหมือนกันนี่คะ ถ้าคุณป้ามรกตไม่ป่วยหนัก พี่เพชรก็คงเลือกเจ้าสาวเป็นคนอื่น ใช่ ...นั่นมันเป็นเหตุผล ... ก่อนที่ผมจะรักคุณ เพชรมองมุกดาแววตาเศร้า ก่อนที่ผมจะอยากให้คุณเป็นเจ้าสาวของผม หนูมุก...อย่าให้ผมต้องเสียคุณไปเลยนะ คุณไม่รักผมก็ได้ แต่ขอให้ผมได้รักคุณ..ได้อยู่กับคุณได้มั้ยครับ อีกด้านหนึ่งที่ห้องทำงานเจนจบ เจนจบเดินไปเดินมา กังวลเรื่องเงินค่าจ้าง ผมต้องได้เงินส่วนที่เหลือภายในวันนี้ .. เงินสดเท่านั้น .... เจนจบสีหน้ากังวลกับคำพูดของภูผา เดินออกไปทันที ในห้องทำงานเพชร เพชรมองมุกดาด้วยสายตาวิงวอน ผมรู้ว่าบังคับใจคุณไม่ได้ ผมเคยทำไม่ดีกับคุณ แต่หวังว่าวันเวลาที่ดีของเรา ที่ทะเล... มันจะให้คุณรู้ว่า ... ผมมั่นคงกับคุณคนเดียว มุกดามองเพชร เพชรยิ้มเศร้าแล้วเดินออกไปจากห้อง มุกดาอยากจะตามแต่เสียงมือถือดังขึ้น เธอมองเบอร์แล้วรีบกดรับ ค่ะ คุณรุจา ในบ้านมุกดา รุจากำลังคุยสายกับมุกดา คมกฤชยืนมองอยู่ใกล้ๆ ได้เรื่องภูผาแล้วค่ะ เพื่อนรุจาที่เป็นลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลช่วยเช็คให้แล้ว ...ภูผาไปเยี่ยมลูกชาย ลูกชาย ..... ภูผามีลูกชายรักษาตัวอยู่ที่นั่นเหรอคะ มุกดาพูด เจนจบที่กำลังจะเข้าห้อง มาได้ยิน ค่ะ .. คุณรุจาระวังด้วยนะคะ ..โอเคค่ะ หนูมุกรอคุณรุจากับพี่กฤชส่งข่าวค่ะ เจนจบมองมุกด้วยสายตาจุดประกายความโกรธ มุกดาเดินผ่านออกไป ไม่มีเจนจบอยู่ตรงนั้นแล้ว ในสตาร์ไดมอนด์ เพชรยืนรออยู่ มุกดาเดินมา พี่เพชรไม่ต้องรอหนูมุกหรอกค่ะ หนูมุกยังไม่ไปเลือกชุดแต่งงาน หนูมุก ... คุณยังโกรธผมเรื่องรูปบ้าบออะไรนั่น มันไม่มีสักหน่อย หนูมุกเชื่อสายตาตัวเอง โธ่ ... หนูมุก เชื่อผมบ้างได้มั้ย ตอนนี้อะไรมันก็วุ่นวายมากพอแล้ว ผมอยากให้จับตัวคนที่ทำร้ายนิจได้ เรื่องที่คุณกับนิจไม่พอใจกันมันจะได้จบๆกันไป ถ้าคุณนิจนันท์สงสัยหนูมุก ก็ให้ตำรวจมาจับหนูมุกเลยก็ได้ค่ะ หนูมุกไม่หนี ผมไม่เชื่อว่าเป็นคุณ ผมถึงให้ผู้ใหญ่ช่วยดูคดีนี้เงียบๆ มันไม่ใช่เรื่องดีกับชื่อเสียงของคุณหรือนิจเลยนะ ถ้ามันกลายเป็นเรื่องหึงหวง หึงหวง ! ใครหึงพี่เพชรคะ ไม่ใช่หนูมุกแน่ มุกดาจะเดินผ่านไป เพชรคว้ามือเธอ หนูมุก พูดกันด้วยเหตุผล เหตุผลของหนูมุกน่ะมีอยู่แล้ว แต่มันคงใช้ไม่ได้กับพี่เพชรแล้วก็..คุณนิจนันท์ มุกดาเดินออกไปเลย เพชรมองตามอย่างเซ็งๆ ในบ้านนิจนันท์ นิจนันท์เดินไปเดินมา พาทีกำลังเล่นเวทเหงื่อเปียกเสื้อกล้าม มีรปภ.เดินตรวจตราภายใน นอกบ้าน นิจนันท์หันไปพาทีเบ่งกล้ามอวดขึ้นลง ลองจับมั้ย นิจ จับดู .. เท่าของชนินทรมั้ย ไม่จับ... นิจนันท์คว้ากระเป๋า พาทีรีบถาม จะไปไหน รปภ. 2 คนมายืนกั้นหน้าประตูทันที ชั้นจะไปข้างนอก ไม่ได้ ..เพชรสั่งไว้ให้ฉันคอยดูแลเธอ แล้วก็ห้ามเธอไปไหน เพราะยังไม่ปลอดภัย .. กลับมานั่งดูกล้ามฉันก่อน ... เร็วๆ พาทีแกล้งเบ่งกล้ามอวด นิจนันท์มองรปภ.ที่ยืนขวางแล้วโมโหเหวี่ยงกระเป๋าลงบนโต๊ะ เดินหนีพาทีขึ้นบ้านไปเลย พาทีมองตามแล้วยิ้มแบบสะใจที่กั้นนิจนันท์ไม่ให้ไปป้วนเปี้ยนกับเพชรได้ ในบ้านมุกดา มุกดาคุยโทรศัพท์กับแอนดี้ ฉันมารอที่บ้านแล้วนะ แอนดี้ ที่นิวส์ไทม์ แอนดี้คุยโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเซ็ง กระดิกไปไหนไม่ได้เลยมุก บก.สมพลเพิ่งโทรมาเรียกลูกน้องทุกคนให้ไปประชุมที่บ้าน มุกดามีสีหน้าเครียด อีกด้านหนึ่งที่บ้านภูผา ภูผาหยิบภาพครอบครัวในกระเป๋าเสื้อออกมามองแล้วยิ้มมีความหวัง มือถือของเขาดังขึ้น พร้อมจะจ่ายเงินแล้วใช่มั้ย ... ภูผานิ่งฟังนิดเดียวแล้ว สีหน้าตกใจ ว่าไงนะ ... ภูผาพูด ที่ห้องคนไข้ในโรงพยาบาล ประตูห้องคนไข้เปิดออก คมกฤช รุจาเดินเข้ามาแต่ที่เตียงว่างเปล่า ไม่มีลูกชายภูผาอยู่แล้ว คมกฤชกับรุจามองหน้ากันสีหน้าเครียด ทั้งสองจึงกลับไปที่บ้านมุกดา เด็กถูกย้ายไปรักษาที่อื่นก่อนเราจะไปถึง รุจาพูด โรงพยาบาลบอกว่าแม่เด็กจ่ายค่ารักษาทั้งหมด แล้วก็ขอย้ายออกกะทันหัน คมกฤชบอก มีคนกำลังช่วยภูผา แล้วก็เป็นคนที่รู้ความเคลื่อนไหวของเรา มุกดาสงสัย แสดงว่า...นอกจากชนินทร... ยังมีคนทรยศอีกคนอยู่ในสตาร์ไดมอนด์เหรอคะ ทั้งสามคนมองกันอย่างสงสัยว่าใคร ในบ้านเจนจบ เจนจบจิบกาแฟอย่างใจเย็น ภูผานั่งตรงข้ามมีสีหน้าพร้อมระเบิดเต็มที่ คุณเอาลูกชายกับเมียผมไปไว้ที่ไหน ภูผาโมโห เจนจบวางแก้วอย่างใจเย็น หันไปทางกรงนกแต่ยังไม่ตอบ ภูผาพุ่งเข้าใกล้ แทบจะคว้าคอ เจนจบมองด้วยสายตามีอำนาจ ภูผายังต้องลดมือ ถ้าอยากให้ลูกชายมีลมหายใจ แกก็ต้องทำงานให้ฉันต่อ คุณมันเลวยิ่งกว่าโจรอย่างผม เจนจบหันมาแววตาวาบ ถ้าแกพูดอะไรให้ระคายหูฉันอีกคำ .. ฉันจะสั่งให้คนของฉันที่เฝ้าลูกแก ดึงสายออกซิเจนออก .. แล้วฉันจะส่งคลิปที่ลูกชายแกค่อยๆตายอย่างทรมาน พร้อมกับเมียแกที่ต้องเป็นบ้า ... เพราะเห็นลูกชายตายไปต่อหน้าต่อตา ภูผายืนกำหมัอย่างกดดัน ทำงานให้ฉัน พอฉันขายอะดอเรลลาได้ แกจะได้เงิน ได้ครอบครัวแกคืน .. ณ ตึกร้าง บลู ขุนพลมองภูผาแล้วเสียงดังไม่พอใจ ไม่ได้เงิน ทำไมไม่ได้ ทำไมมันไม่จ่ายสักที ขุนพลตะคอก บลูเตะกระเป๋าด้วยความโมโห มันเป็นใคร ... ฉันจะไปถามมันเอง เราต้องทำงานให้จบ ..อีกชิ้น ภูผาบอก ที่ทำมามันยังไม่พอหรือไง ตำรวจจะตามเราเจออยู่แล้ว เสร็จงานครั้งนี้ ... เราจะได้เงินเพิ่ม มากกว่าที่เคยตกลง ใครจะไม่ทำก็ได้ ภูผามองวัดใจขุนพลกับบลู ในบ้านมรกต มุกดานั่งใกล้เพชร อีกด้านคือรุจาและคมกฤช ล้อมรอบด้วย มรกต เผ่าพงศ์ ประไพ แหม ..ดีจริงๆ วันนี้ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา มรกตเอ่ยขึ้น แต่ดูหนูมุกหน้าตาเหนื่อยๆ เผ่าพงศ์บอก คุณเพชรใช้ทำงานหนัก หรือว่า...ยุ่งเรื่องเตรียมงานแต่งกันคะ ปักเสริม ไม่ใช่ทั้งสองอย่างเลยค่ะ พอดีช่วงนี้ มุกดวงไม่ค่อยดี ราหูเข้า เพชรมองมุกดาที่ลอยหน้าบอก ทำดีไม่ได้ดี มีแต่คนหาเคราะห์ หาเรื่องมาให้ นั่นสิ แม่ก็ได้ยินมาเหมือนกัน เห็นกับตาเลยค่ะ ว่าราหูมันมาป้วนเปี้ยนแถวบ้านคุณเพชร ปักพูด แม่ก็เลยสั่งตาเพชรไปแล้วว่าให้พาหนูไปเลือกชุดแต่งงาน ไงจ๊ะถูกใจแบบไหน หนูมุกไม่ไปครับ อ้าว ... ทำไมล่ะจ๊ะ สงสัยต้องขับไล่ราหูก่อนค่ะ คุณผู้หญิง คือหนูมุกอยากขอเตรียมตัวอีกนิด ไม่ต้องเตรียมแล้ว ป้ารอไม่ไหว พูดยังกับจะเป็นเจ้าสาวอีกรอบ เผ่าพงศ์แซว มรกตค้อน มุกดาหาทางออก หันไปทางคมกฤช หนูมุกอยากให้พี่กฤชแต่งงานก่อนนะคะ คมกฤชมองอย่างงงๆ มรกตรีบหันไปทางประไพ แต่งพร้อมกันสองคู่เลยดีมั้ยคะ หนูมุก ตาเพชร คมกฤช รุจา ไม่ดีค่ะ ดีครับ รุจากับคมกฤชตอบพร้อมกัน รุจามองคมกฤชแบบรังเกียจ แล้วหันไปยิ้มกับผู้ใหญ่ รุจามีแฟนแล้วค่ะ แฟนรุจาเค้าเพอร์เฟ็คท์ทุกอย่างเลย .. หล่อ รวย นิสัยดี คมกฤชเสริม ค่ะ ... รักกันมากด้วย สมน้ำหน้าลูกชายป้า ผู้หญิงดีดีอย่างหนูรุจา ไม่รู้จักเอาใจ ประไพพูด เสียดายจัง กะว่าจะจัดงานแต่ง สองคู่ หรู เริ่ด ให้เป็นที่สุดในวงสังคม คงต้องแล้วแต่เจ้าสาวเค้านะครับ เพชรบอก น่าจะถามพี่เพชรก่อนดีกว่าค่ะ ว่าพร้อมทั้งกาย ทั้งใจหรือเปล่า ผมน่ะพร้อมมาตั้งนานแล้ว แต่เจ้าสาวต่างหากที่ ... คอยหาเรื่อง เผอิญว่าเรื่องที่หา .. มันมาจากความประพฤติของเจ้าบ่าวทั้งนั้นเลยค่ะ ทุกคนมองเพชรที มุกดาทีที่ตอบโต้กัน สนุกดีครับ .. เถียงต่อสิ .. กำลังฟังเพลิน คมกฤชแซว ประไพตีแขนลูกชายเบาๆ มรกตค้อนคมกฤชน้อยๆ คู่กัดแบบนี้ เห็นมาเยอะแล้วค่ะ แต่งปุ๊บ หม้อไม่ทันดำ ลูกหัวปีท้ายปี ปักกล่าว คงเหมือนเรา คมกฤชพูดแล้วหันไปทางรุจา ใครเหมือน ... นายอย่ามั่ว ก็เธอชอบเถียงชั้น ทำเป็นเก่งสารพัด สุดท้ายก็ตกม้าตาย ฉันต้องเป็นฮีโร่ไปช่วยทุกรอบ ทุกคนเริ่มหันมามองคู่คมกฤชกับรุจา นายเองก็ต้องพึ่งฉันเหมือนกันนั่นแหละ ... ไม่ได้เก่งจริงสักหน่อย คนอย่างนายมันมีแต่เกียร์เดินหน้า แต่สติปัญญาฉลาดๆน่ะ อยู่ที่ฉัน.... คมกฤชลุกพรวด รุจาลุกขึ้นไม่ยอมเหมือนกัน คมกฤชกัดฟันหันมาบอกทุกคน ขอตัวก่อนนะครับ ไม่อยากฆ่าผู้หญิง ขอตัวเหมือนกันค่ะ เดี๋ยวจะพลั้งมือฆ่าผู้ชายปากไอ้ด่าง คมกฤช รุจาเดินออกคนละทาง เพชรกับมุกดาลุกบ้าง จะขอตัวมั่งใช่มั้ยคะ ปักถาม เพชรเดินไปทางคมกฤช มุกดาเดินไปทางรุจา เผ่าพงศ์หัวเราะ เสียงเผ่าพงศ์หัวเราะเบาลง เมื่อหันมาเห็นสายตาสามสาว ขำเนอะ ... ตาเผ่า มรกตค้อน จ้ะ ..ขำมาก ขำจนตับทรุดเลย ที่สระน้ำบ้านมรกต รุจาเดินมาหยุดสงบสติอารมณ์ มุกดาเดินมาใกล้ อย่าถือพี่กฤชเลยนะคะ คุณรุจา รุจาทำไม่ได้จริงๆค่ะ พี่ชายคุณหนูมุก .. คงเกิดมาเพื่อเป็นศัตรูกับรุจาไปจนตาย ไม่หรอกค่ะ พี่กฤชน่ะแคร์คุณรุจามากนะคะ ทำปากแข็งไปอย่างงั้นเอง รุจาว่าอย่างคุณเพชรดีกว่านะคะ ผิดก็ยังรู้จักขอโทษ ทำไมคุณหนูมุกไม่อยากแต่งงานกับผู้ชายดีดีอย่างคุณเพชรล่ะคะ เรื่องของเรา มันเริ่มต้นจากความเกลียด ..ถึงตอนนี้จะเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีดีแต่สักวัน .. ถ้าเรารู้จักตัวจริงของกันและกัน .. มันคงกลับไปเป็นความเกลียด .. อีกครั้ง คนเราที่เกลียดกัน ก็เพราะรักกันไม่ใช่เหรอคะ มุกดาหันมามองรุจาแล้วยิ้ม เหมือนคุณรุจากับพี่กฤช รุจารู้ว่าพลาดไป ก็หันไปมองทางอื่น อมยิ้มเขินๆ ในสวนบ้านมรกต คมกฤชยืนอยู่กับเพชร ผมยินดีนะ ถ้าคุณจะแต่งงานกับน้องสาวผม แต่ยังไงช่วยจัดการเรื่องเพื่อนเก่าคุณก่อน ผมอยากให้ทุกคนเชื่อใจว่า ผมไม่ได้คิดอะไรกับนิจ คุณไม่คิด แต่ถ้าอีกฝ่ายคิด.... คิดแล้วก็ทำอย่างโจ่งแจ้งด้วย .. ถ้าคุณไม่จัดการให้ เด็ดขาด เรื่องของคุณกับมุก .. ไม่มีทางลงเอยแน่ๆ แมนแบบนี้ ทำไมคุณรุจาถึงไปชอบคนอื่น ผมกับรุจาเจอกันเพราะอะดอเรลลา เพชรอาถรรพ์เม็ดนี้มันอาจจะมีอำนาจบางอย่าง ที่ทำให้อะไรต่อมิอะไรยุ่งเหยิงไปหมด เพราะราคาของมันไง ..แต่สำหรับผม เงินมันซื้อความสุขทางใจไม่ได้ ความเชื่อมั่นต่างหาก ที่จะทำให้ความรักยาวนาน คุณนี่ไม่เผื่อใจสำหรับการโดนหลอกเลย มุกดากับรุจาที่เดินมาด้านหลัง สองคนหยุดฟัง คุณคงสมน้ำหน้าผม ที่โดนเพื่อนหลอกมาแล้ว ... แต่สำหรับคนรัก ผู้หญิงที่ผม อยากจะอยู่ด้วยตลอดชีวิต ..อย่างหนูมุก ... ผมมั่นใจว่าผมจะไม่ใช่คนถูกหลอก สีหน้ามุกดาสลดลง ถึงมุกจะมีอะไรที่ปิดบังคุณ คุณก็ให้อภัยได้ แล้วถ้าเป็นคุณล่ะ คุณให้อภัยคนที่คุณรักได้หรือเปล่า มุกดาแววตาอ่อนลง รุจามองมุกดาแล้วยิ้มให้อย่างดีใจด้วย คุณเพชรรักคุณหนูมุกจริงๆนะคะ แต่งงานกับคุณเพชรเถอะค่ะ มุกดาฟังแล้วยิ่งรู้สึกเศร้า ในบ้านนิจนันท์ นิจนันท์เดินไปเดินมาอยากจะออกไปข้างนอก แต่รปภ.ก็คอยมอง นิจนันท์หันไปดุรปภ. นายแกก็ไปบริษัทแล้ว ... ทำไมพวกแกไม่ไปบ้าง มาเฝ้าชั้นไว้ทำไม รปภ.เฉย ไม่ตอบโต้ นิจนันท์หยิบมือถือ เจนจบเดินเข้ามา จะโทรเรียกเพชรมาช่วยเหรอ เรื่องอะไรต้องมาขังชั้น คงกลัวเธอเพ่นพ่าน เหมือนสัตว์เดือนสิบสอง ระวังปากไว้ด้วย เจนจบ แต่เธอควรจะระวังชีวิตตัวเอง ฉันจะแจ้งความ หนูมุกมันคิดจะฆ่าฉัน ก็ลองสิว่า เพชรจะปกป้องเพื่อน หรือ เจ้าสาว .. คุณหนูมุกเค้าดีกว่า เพียบพร้อมกว่าเธอทุกอย่าง อีกไม่นานเค้าก็แต่งงานกัน...เพื่อน ..ที่เป็นภาระอย่างเธอ มันก็ต้องอยู่นอกสายตา ออกไป ฉันไปแน่ แค่แวะมาดูว่าเธอยังไม่เป็นบ้าอาละวาดตายไปเสียก่อน อ้อ ...เห็นว่าวันนี้เพชรกับคุณหนูมุกเค้ามีนัดกินข้าวกันสองครอบครัว...เพชรคงจะสนุกจนลืม ผู้หญิงป่วยๆอย่างเธอไปเลย เจนจบเดินออกไป นิจนันท์โมโห คว้าหมอนมาปาไล่ รปภ.พากันหลบนิจนันท์ตวาดลั่น ไป ไปให้พ้นหน้าชั้น ไปให้หมด ออกไปจากบ้านชั้น ชั้นไม่ต้องการพวกแก มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 14 (ต่อ)
ที่สตาร์ไดมอนด์ มุกดายืนเหม่อมองไปไกล สีหน้าของเธอเป็นกังวลเรื่องเพชร เจนจบก้าวมาด้านหลังแล้วถามขึ้น ถ้านิจนันท์ไม่ปล่อยเพชรกลับมาล่ะครับ มุกดานิ่งมองเจนจบที่ทำเป็นถามด้วยเสียงห่วงใย เพชรอาจจะดูแลนิจนันท์ จนลืมคุณหนูมุก มุกดามีสีหน้าน้อยใจขึ้นมานิดๆ แต่ก็ฝืนปิดไว้ด้วยรอยยิ้ม คุณเจนจบจะแกล้งพูดลองใจหนูมุกเหรอคะ ว่าหึงพี่เพชรขนาดไหน นิจเป็นเพื่อนในกลุ่มก็จริง แต่บางอย่างที่นิจทำ ผมก็ไม่เห็นด้วยนะครับ ผมว่ามันทำร้ายความรู้สึกผู้หญิงด้วยกัน .. เกินไป เจนจบพูด ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หนูมุกเชื่อใจพี่เพชร พี่เพชรเป็นสุภาพบุรุษ ต้องดูแลทุกคน มุกดายิ้มเชื่อมั่น จนเจนจบต้องยิ้มตอบ ดีครับ คนรักกัน เชื่อใจกัน .. ความรักก็หนักแน่น ไม่มีใครมาสั่นคลอนได้ คุณเจนจบก็เชื่อใช่มั้ยคะ ว่าความรักเป็นเรื่องของคนสองคน ที่มีหัวใจดวงเดียวกัน เจนจบฟังแล้วก็ฝืนยิ้มให้มุกดาเป็นคำตอบ ภายในบ้านของนิจนันท์ เพชรลืมตาตื่นขึ้นมา เขาสะบัดหัวไล่ความมึน เมื่อมองไปก็เห็นนิจนันท์นั่งอยู่ข้างๆ มีแววตาห่วงใย เพชร นิจนันท์เรียก นิจนันท์โผเข้ามา ทั้งหน้าตาและน้ำเสียงเป็นห่วงเพชรมาก เป็นยังไงบ้างคะ เพชรหลับไปนานมาก จนนิจกลัว นิจนันท์เอามือลูบไล้ใบหน้าของเพชร เพชรรีบดึงมือนิจนันท์ออกอย่างนุ่มนวล ขอบคุณนะ นิจ เพชรมองนาฬิกาที่ข้อมือ ผมต้องไปแล้ว .. นัดหนูมุกไว้ นิจขับรถไปส่งให้นะคะ เพชรยังดูเพลียๆ นิจนันท์พูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เพชร เพชรยิ้ม ขอบคุณมากนิจ ไม่ต้องขอบคุณเลยค่ะ สำหรับนิจ.. ผู้หญิงที่ชีวิตกำลังเผชิญความโดดเดี่ยว เพชรคือกำลังใจเดียวของนิจ .. เพราะฉะนั้น ทั้งชีวิต .. นิจทำเพื่อเพชรได้ทุกอย่าง นิจ .... ผมมีเรื่องนึง อยากถาม .... ชนินทรเคยพูดอะไรเรื่องที่ปานตาหายไปบ้างมั้ย อยู่ๆ เพชรก็ถามขึ้น จนนิจนันท์ที่กำลังยิ้มหวานหุบยิ้มลงทันที นี่เพชรยังไม่ลืมปานตาอีกเหรอคะ ผมคงลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับปานตาไม่ได้ .. ถ้ายังไม่รู้ความจริงทั้งหมด ที่สตาร์ไดมอนด์ มุกดาเอ่ยถามเจนจบด้วยความอยากรู้ คุณเจนจบ เล่าเรื่องคุณปานตาให้หนูมุกฟังหน่อยสิคะ คุณหนูมุกถามผมเรื่องปานตาหลายครั้งแล้ว มีอะไรหรือเปล่าครับ หรือว่าเจอปานตา ไม่เจอหรอกค่ะ หนูมุกแค่อยากรู้ว่าคุณปานตาเธอเป็นผู้หญิงยังไง ทำไมพี่เพชรถึงลืมเธอไม่ได้ มุกดามองเจนจบแล้วทำหน้าเศร้าๆ เหมือนรอเจนจบเล่า โดยในใจเธออยากจับความรู้สึกว่าเจนจบรู้สึกยังไงกับปานตา ก็อย่างที่ผมเคยเล่าล่ะครับ ปานตาเป็นผู้หญิงเพอร์เฟ็คท์ แล้วใครเศร้าที่สุดคะ ตอนที่พี่เพชรจะแต่งงานกับคุณปานตา คุณหนูมุกอย่ารู้เลยครับ เจนจบตัดบท มุกดาทำเป็นตื่นเต้น หนูมุกต้องรู้ค่ะ ..เอ๊ะ... คงไม่ใช่คุณเจนจบ เจนจบนิ่งไปเหมือนลำบากใจจะพูด มุกดารอคำตอบ ไม่ใช่ผมหรอกครับ แต่เป็น ... ชนินทร ที่บ้านชนินทร นิจนันท์กำลังพูดให้เพชรฟัง มีอะไรหรือเปล่าคะ ... หรือว่าชนินทร เกี่ยวกับเรื่องที่ปานตาหายตัวไป คนเลวแบบนั้นทำได้ทุกอย่าง นิจ....ชนินทรน่ะ สามีคุณนะ เพชรปราม นิจอายค่ะ เพชร อายที่มีสามีแบบนี้ ..ถ้าย้อนเวลาได้ นิจจะไม่ยอมแต่งงานกับเค้า หรือว่า...ที่เค้ามาขอแต่งงานกับนิจเพราะผิดหวังเรื่องปานตา ชนินทรแอบชอบปานตาเหรอ ไม่รู้สิคะ ชนินทรเค้าเก็บความรู้สึกเก่ง แต่อะไรที่เป็นของเพชร เค้าก็อยากได้อยู่แล้ว เพชรสีหน้าเครียด เขามองนิจนันท์ที่มีสีหน้ารังเกียจสามี ในห้องทำงานของเพชร มุกดามองนาฬิกาโดยมีสีหน้ากังวล เจนจบมองอยู่ด้านหลัง ไม่โทรตามเพชรล่ะครับ เจนจบถาม ไม่ดีกว่าค่ะ พี่เพชรอาจจะมีธุระต่อ หนูมุกกลับก่อนนะคะ มุกดากำลังจะเดินไปหยิบกระเป๋าบนโต๊ะทำงาน เจนจบมองแล้วเอ่ยขึ้น เพชรให้ผมออกแบบเครื่องประดับให้คุณหนูมุก มุกดาหันมามอง เจนจบเดินมาหยิบกล่องไข่มุกที่อยู่บนโต๊ะของเพชรแล้วเปิดออกให้มุกดาดู มุกดามองเห็นไข่มุก 8 เม็ด ในกล่อง ภาพในอดีตตอนที่มุกดาเห็นเพชรรับกล่องจากชายคนหนึ่งที่ปลายสะพานแวบขึ้นมาในหัวมุกดา พี่เพชรหามาให้หนูมุก ที่จริงเป็นเซอรไพร์ส ถ้าเพชรรู้คงด่าผมจนหูระเบิด แล้วคุณเจนจบมาให้หนูมุกดูทำไมล่ะคะ ผมอยากให้คุณหนูมุกรู้ว่า คุณหนูมุกคือผู้หญิงที่จะได้เป็นเจ้าสาวของเพชร ไม่ใช่.... นิจนันท์ มุกดามองหน้าเจนจบ แล้วรู้สึกแปลกๆกับคำพูดที่เจนจบพยายามเน้น ทันใดนั้นเอง เพชรกับนิจนันท์ก็เดินเข้าห้องมา เจนจบรีบปิดกล่อง นิจนันท์ตาไวมองสังเกต เพชรเดินไปหามุกดา หนูมุก.. รอนานหรือเปล่า เพชรถาม ขอโทษนะคะ นิจพาเพชรมาคืนช้าไปหน่อย นิตนันท์ถากถาง ช้านิดช้าหน่อยไม่เป็นไรค่ะ .... ของยืมไป ยังไงก็ต้องเอากลับมาคืนเจ้าของวันยังค่ำ มุกดาบอก มุกดาคล้องแขนเพชร นิจนันท์มองเคืองๆ แล้วหันไปทางกล่องที่เจนจบวางบนโต๊ะของเพชร เจนจบมอง ส่วนนิจนันท์เดินมาหยิบขึ้นไปดู เสียมารยาทนะ นิจ เจนจบว่า ความลับของเธอกับคุณหนูมุกล่ะสิ นิจนันท์ตอกกลับ เจนจบไม่ทันห้าม นิจนันท์เปิดกล่องออกและเห็นไข่มุก ไข่มุก ..สวยจัง ของใครคะ เพชรมองมุกดาทันที อ๋อ ... ของคุณหนูมุกนี่เอง นิจนันท์พูด เพชรเดินมาปิดกล่อง แล้วมองนิจนันท์ นิจครับ ผมจะให้รถไปส่งนะ เพชรบอกแล้วเดินนำไป เพชรหันมามองมุกดา มุกดายิ้มให้ ไม่มีใครทันเห็นว่านิจนันท์แอบวางมือถือตัวเองไว้บนโต๊ะของเพชร เพชรเดินออกไป นิจนันท์เดินตามแล้วหันมายิ้มให้มุกดา ไปก่อนนะคะ คุณหนูมุก นิจนันท์แกล้งยิ้มให้มุกดา มุกดายิ้มให้ พอนิจนันท์ออกไป มุกดาหันมามองเห็นเจนจบทอดสายตาสงสารมองมุกดาอยู่ เดี๋ยวเพชรก็กลับมาครับ เพชรเดินนำนิจนันท์ออกมาที่หน้าห้องของเขา นิจนันท์ทำเป็นชวนคุย ไข่มุกในกล่องนั่นคงเป็นของขวัญให้คุณหนูมุก ... ใครได้เป็นผู้หญิงของเพชรนี่โชคดีที่สุดเลย ผมส่งแค่นี้นะ .. นิจ รถรออยู่ด้านหน้า ขอบคุณมากค่ะ เพชรรีบกลับไปหาคุณหนูมุกเถอะค่ะ เดี๋ยวเธอจะเข้าใจผิด เพชรยิ้มแห้งๆ แล้วเดินออกห่าง นิจนันท์ทำเป็นล้วงมือถือ เอ๊ะ ... มือถือนิจอยู่ไหน เพชรหันมามอง นิจนันท์ทำเป็นค้นหาในกระเป๋า เพชรช่วยโทรหานิจหน่อยสิคะ เพชรกดมือถือตัวเองแล้วโทรออกทันที ในห้องทำงานของเพชร มุกดากับเจนจบกำลังจะเดินออกจากห้อง แต่เสียงมือถือของนิจนันท์ดังขึ้น มุกดาที่อยู่ใกล้สุดมองไปที่โต๊ะทำงานของเพชร แล้วเดินเข้าไป มุกดามองเห็นหน้าจอมือถือของนิจนันท์เป็นสายเรียกเข้าจากเพชร แต่ภาพที่ขึ้นหน้าจอคือภาพนิจนันท์ที่อิงแอบกับเพชร มุกดาชะงักมอง เธอหยิบมือถือขึ้นมาดูรูปใกล้ๆ เจนจบมองผ่านไหล่มุกดาก็เห็นภาพเดียวกัน สายตัดไป มุกดาหันมาเห็นเจนจบที่ยืนด้านหลังพูดขึ้น ผมเอาไปให้นิจนันท์เองครับ เจนจบแบมือไปรอรับมือถือ แต่มุกดายิ้ม ไม่เป็นไรค่ะ คุณนิจคงอยากให้หนูมุกเป็นคนเอาไปคืน มุกดาหันหลังเดินออกไปทันที เจนจบรีบเดินตาม ที่ทางเดินหน้าห้องเพชร นิจนันท์ทำเป็นรื้อกระเป๋าอย่างอ้อยอิ่ง เธอเอ่ยบอกเพชร เพชรลองโทรอีกทีสิคะ นิจตั้งสั่นไว้ ยังหาไม่เจอ เสียงมือถือดังใกล้ๆ เพชรหันไปเห็นมุกดาถือมือถือของนิจนันท์เดินตรงมา อ้าว... นั่นไง เพชรบอก เพชรขยับจะไปหยิบมือถือนิจนันท์จากมุกดามาคืนให้ แต่นิจนันท์รีบพุ่งไปถึงตัวมุกดาก่อน เธอดึงมือถือมาจากมือมุกดา ขอบคุณนะคะ คุณหนูมุก นิจนันท์สบตามุกดาแบบเย้ยๆ แล้วดึงมือถือมา เพชรเดินเข้ามา นิจนันท์หันไปทางเพชร เสร็จเรื่องแล้ว นิจคงต้องไปจริงๆสักที ขอบคุณมากนะคะ เพชร แล้วก้อ คุณหนูมุก นิจนันท์ทิ้งสายตาเยาะเย้ยแล้วเดินออกไป เพชรหันมาเจอแววตาดุของมุกดา มีอะไรหรือเปล่า หนูมุก ทำไมหน้าตา..เหมือนอยากจะฆ่าผม อย่ามาถามหนูมุกเลยค่ะ ถามตัวเองดีกว่าว่าวันนี้ทำอะไรลงไป มุกดาเดินเชิดกระแทกไหล่เพชรออกไป เพชรเหวอแล้วหันมามองเจนจบ อะไรวะ...หนูมุกเค้าโกรธอะไร...ฉันแค่ไปบ้านนิจ เกิดอะไรที่บ้านนิจนันท์ แกเล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ เจนจบถาม ที่บ้านของมรกต เพชรพยายามอธิบายกับมุกดา เชื่อผมสิ หนูมุก ... ผมแพ้แอลกออฮอล์ หมดสติไปพัก พอค่อยยังชั่ว นิจก็มาส่งผม ด้านหลัง กลุ่มมรกตที่กำลังแอบฟังอยู่ พอได้ยินดังนั้นก็พากันชักแถวเดินออกมา แม่นิจนันท์มอมแกเหรอ มรกตเสียงดัง เปล่าครับ เพชรปฏิเสธ อ่อนค่ะ ปักเสริม อ่อน อ่อนมาก คุณเพชร อ่อนปวกเปียกหัวจรดเท้า ไม่มอมแล้วจะแพ้น้ำเปล่าเหรอคะ แต่นิจเค้าบอกว่าไม่ใช่ ...ที่จริงผมอาจจะเครียดอยู่แล้ว ก็เลยน็อคไป นั่นสิคะ คุณป้า พี่เพชรน่ะ สุภาพบุรุษสุดๆ ไม่มีทางทำอะไรเลยเถิดกับภรรยาเพื่อนได้ลงคอ มุกดาพูดแล้ววางผ้าเช็ดปากลงบนโต๊ะ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไป หนูมุก ..หนูมุก เพชรเรียก อ่อนอีกแล้ว คุณเพชร... เรียกจนคอแตก คุณหนูมุกก็ไม่กลับมาหรอกค่ะ ปักบอก ตามสิ รีบตามไปง้อ เผ่าพงศ์เสนอ เดี๋ยว มรกตคว้าแขนลูกชาย ที่เมื่อกี๊หนูมุกพูด หมายความว่าอะไร ตาเพชร...แกไปยุ่งอะไรกับแม่นิจนันท์ ไม่ได้ยุ่งเลยครับ .. แม่ ชั้นไม่เชื่อ ไม่เชื่อ แล้วจะถามทำไมล่ะครับ เพชรจะออกไปตามมุกดา แต่มรกตรั้งมือลูกชายไว้ บอกความจริงมา เผ่าพงศ์เข้ามาช่วยแกะมือมรกต ปล่อยลูกไปง้อหนูมุกก่อน มรกตรีบปล่อยมือ ปักดันหลังเพชรให้เดินไป เคลียร์ด่วนค่ะ! เพชรรีบเดินออกไป เผ่าพงศ์หันมา มรกต ปัก และมะดันยืนเป็นแผง คงจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดเล็กๆน้อยๆ เผ่าพงศ์บอก ปักว่าไม่เล็กหรอกค่ะ ดูหน้าคุณหนูมุกสิคะ .. หึงโหดปานนั้น ยายนิจนันท์นี่อะไรนักหนา ตามเกาะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของตาเพชรอยู่ได้ แล้วอย่างงี้เมื่อไหร่ หนูมุกจะได้ครองรักครองเรือนซักที มรกตไม่พอใจ ทุกคนมีสีหน้าขัดใจ ที่สระน้ำในบ้านของมรกต มุกดากำลังยืนสงบสติอารมณ์อยู่ เพชรเดินเข้ามาใกล้ ไม่มีเหตุผลเลยนะ หนูมุก วันนี้พี่เพชรไปทำอะไรมา ก็ไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมไม่เชื่อผมบ้าง หนูมุกเชื่อตาตัวเอง ตาตัวเอง !!! หนูมุกเห็นอะไร เห็นพี่เพชร..กอดกับนิจนันท์ หา..ผมกอดกับนิจ เมื่อไหร่ มุกดาเดินเข้าหาแล้วดึงหน้าเพชรอย่างแรง โอ๊ยยย หนูมุก ผมเจ็บ เจ็บเป็นเหมือนกันเหรอคะ หนูมุก อย่าหาเรื่อง หนูมุกไม่ได้หาเรื่อง หนูมุกเห็นหมดแล้ว พี่เพชรไม่อายตัวเองเลยเหรอคะ นอนกอดแนบชิดกับเมียเค้า ในขณะที่คุณชนินทรยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล เอ้า..ไปกันใหญ่แล้ว หนูมุก ..ผมไม่ได้กอดกับนิจ แล้วที่หนูมุกเห็น เห็นที่ไหน ในมือถือคุณนิจนันท์ เพชรอึ้งไป มุกดาจ้องตา พูดไม่ออกเลยใช่มั้ยคะที่มีหลักฐาน ที่บ้านนิจนันท์ นิจนันท์กำลังยิ้มพร้อมกับกดลบภาพที่ตัวเองถ่ายคู่กับเพชรทิ้ง ขอให้รักกันหวานชื่นยิ่งๆขึ้นไปนะ คุณหนูมุก ...ฉันจะทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงงี่เง่า ขี้หึงที่สุดในสายตาเพชร มุกดาเดินเข้ามาในบ้านมรกต เพชรเดินตาม หนูมุก ใจเย็นๆก่อนได้มั้ย มันไม่มีอะไร แล้วที่หนูมุกเห็นใครคะ .... คนหน้าเหมือน !!! หุ่นยางหรือหน้ากาก เพชรตอบไม่ถูก ทุกคนพากันมายืนข้างมุกดา เพชรมองอย่างอึดอัด ว่าไง ตาเพชร ... แกจะแก้ตัวว่ายังไง มรกตถาม เสียแรงรักจริงๆ ผู้ชาย .. ชิส์ ปักเสริม ผมรับประกันเลย ผมไม่ได้แตะนิจเลย ...ผมไม่เลวขนาดนั้น งั้นแกก็จะบอกว่าหนูมุกปั้นเรื่อง มรกตพูด ทุกคนเงียบไปอีก ก่อนจะค่อยๆเลื่อนสายตามาที่มุกดา คุณหนูมุกไม่ได้เห็นคนเดียวใช่มั้ยคะ ปักถาม มุกไม่แน่ใจ ว่าคุณเจนจบเห็นหรือเปล่า ผมจะโทรไปถามเจนจบ เพชรบอก ไม่ต้องหรอกค่ะ ... คนเรากินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง จะต้องให้คนอื่นมาเป็นพยานทำไม มุกดาว่า แล้วหันไปทางมรกต หนูมุกลาก่อนนะคะ คุณลุง คุณป้า มุกดายกมือไหว้แล้วหันหลังเดินออกไป ครอบครัวเพชรหันไปมองทันที ไม่ต้องให้สอนนะ เพชร ว่าแกต้องเลือกใคร เผ่าพงศ์บอก ฉันผิดหวังกับแกเต็มทีแล้ว ถ้าเรื่องนี้กระจายออกไป ชื่อเสียงแกจะป่นปี้เพราะเพื่อนคนเดียว มรกตต่อว่า ทุกคนเดินออกไป เพชรมีสีหน้าลำบากใจ เขาหยิบมือถือขึ้นมาโทรออกทันที นิจ....ผมเอง .. ผมมีเรื่องอยากคุยด้วย เรื่องชนินทร .. พรุ่งนี้นิจมาหาผมหน่อยได้มั้ย ภายในบ้านของเจนจบ เจนจบโยนรูปนิจนันท์ลงตรงหน้าภูผา ภูผาเหลือบมองรูป จัดการนังคนนี้ .. งานด่วน เจนจบสั่ง งานเก่าอะดอเรลลา คุณยังจ่ายผมไม่ครบ ภูผาทวง ฉันก็ให้แกแกะเพชรรอบๆไปขายแล้วนี่ แค่นั้นยังไม่พอ เราตกลงค่าจ้างกันมากกว่านั้น โอเค .. ฉันจ่ายแกครบแน่นอน ภูผา .... แต่ทำงานนี้ให้ฉันก่อน เอาแค่ขู่ อย่าถึงตาย แววตาเจนจบโหดเหี้ยมและเลือดเย็น ในตึกร้าง ภูผาวางรูปนิจนันท์ลงกลางโต๊ะตรงหน้าทุกคน งานใหม่ ภูผาบอก ไรวะ ... งานเก่ายังไม่ได้เงินเลย มีแต่งานใหม่เข้าตลอด แมงมุมหัวเสีย เมื่อไหร่จะได้เงินที่เหลือจ๊อบอะดอเรลลา ขุนพลถาม เจ้าของงานบอกว่า .. ใกล้แล้ว ภูผาตอบ ใกล้ที่ว่า .. ใกล้ตำรวจจะจับเราได้น่ะสิ อะไรวะ งานเสี่ยง เงินไม่จ่าย เป็นโจรก็ต้องใช้เงินนะเว้ย ... ใช้มากกว่าคนอื่นด้วย แมงมุมโวย งานนี้ได้เงินเลย งานกระจอกๆ ตีหัวหมา ด่าผู้หญิง เงินน้อย ถึงกล้าจ่ายสด ขุนพลบอก ใครจะทำ ว่ามาเลย ภูผาถาม ไม่ทำโว๊ย ... จนกว่าจะได้เงินของเก่า บอกมันเอาเงินมา แมงมุมยังโวยวายต่อ บลู ภูผาหันไปถาม ไม่ว่าง นัดผู้ชาย บลูปฏิเสธ ฉันก็ไม่ทำ เอาเงินเก่ามาก่อน เร็วที่สุด ขุนพลบอก บอกไอ้คนจ้างเลยนะ งานกระจอกๆแบบนี้ ไม่ต้องใช้ฝีมือระดับพวกเรา ไม่ทำโว๊ย! แมงมุมโวยเสียงดัง ภูผามองทุกคนที่ปฏิเสธเสียงแข็ง เช้าวันใหม่ ที่บ้านของเพชร นิจนันท์นั่งอยู่ตรงหน้าเพชร มีอะไรเกี่ยวกับชนินทรเหรอคะ หรือว่าเพชรหาหมอที่จะรักษาให้เค้าฟื้นได้แล้ว นิจนันท์ถาม ผมกำลังพยายามหาอยู่ครับ นิจพอจะรู้จักหมอเก่งๆที่ไหนบ้างมั้ย เพชรแอบเหลือบมองไปที่กระเป๋ากับมือถือของนิจนันท์ที่วางอยู่บนโต๊ะ นิจก็ไม่รู้จักใครซะด้วย อีกอย่าง...นิจเองก็คงไม่มีเงินมากพอจะชุบชีวิตเจ้าชายนิทรา ชนินทรเค้าก็ไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ให้นิจเลย นิจนันท์ทำเสียงสั่นและตาแดง นิจก็อยากจะให้ชนินทรเค้าฟื้นมาขอโทษเพชร ขอโทษเพื่อนๆเหลือเกิน นิจนันท์หันมาทางเพชร แล้วเพชรไปหาหมอหรือยังคะ เมื่อวานที่ไม่สบาย เป็นอะไรมากหรือเปล่า ไม่เป็นอะไรครับ นิจขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะคะ เชิญครับ นิจนันท์ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพชรรีบพุ่งไปหยิบมือถือนิจนันท์ แล้วมองไปทางห้องน้ำ ก่อนจะลองกดเปิดดู เพชรเห็นว่ามือถือของนิจนันท์ไม่ได้ล็อค เขาจึงรีบเปิดดูอัลบั้มภาพ ซึ่งมีแต่ภาพถ่ายนิจนันท์ถ่ายตัวเองตามสถานที่ต่างๆ เท่านั้น ไม่เห็นมีภาพบ้าบอ กอดแนบชิดอะไรนั่นเลย หนูมุก เพชรรีบวางมือถือลงแล้วมีสีหน้าหงุดหงิด นิจนันท์ที่หลบอยู่ด้านหลังแอบยิ้มอย่างสะใจ ที่บ้านของมุกดา มุกดากำลังยืนกอดอก เธอมีสีหน้างอน คมกฤชชงกาแฟแล้วเอามาวางให้น้องสาว พิษรักแรงหึง ทำแกหน้ามืด เสียท่าแผนตื้นๆของนิจนันท์เข้าจนได้ มุกยอมรับว่ามุกโมโห อย่างงี้เค้าเรียกหึง เหมือนพี่กฤชหึงแอนดี้ มุกดาสวน พอเลย .... คนอย่างฉันไม่จำเป็นต้องแข่งกับไอ้แอนดี้ เพื่อนแก ตลอด หล่อตลอด แน่นอน .. เออ ..มุก ถ้าส่งอะดอเรลลาไปตรวจ ทีนี้ตำรวจสากลจะทำยังไง มุกคุยกับเจอรี่แล้ว เราจะถ่วงเวลาไม่ให้อะดอเรลลากลับเข้ามาประเทศไทยอีก จนกว่าจะจับคนบงการเรื่องนี้ได้ สงสารคุณเพชร มุกดามองพี่ชาย ถ้าเค้าไม่ผิด ไม่รู้เรื่องว่าอะดอเรลลาเป็นของขโมยมา .. สุดท้ายคุณเพชรเค้าก็ต้องเสียทั้งอะดอเรลลา ... ทั้งเจ้าสาว แกจะไม่สงสารเค้าเลย คมกฤชถาม มุกเกี่ยวข้องกับพี่เพชร ในฐานะตำรวจกับผู้ต้องสงสัยเท่านั้น ไม่มีอย่างอื่น ตลอด ปากแข็งตลอด ... แต่ฉันว่าแกห้ามใจตัวเองไม่ได้แล้วล่ะ ตั้งแต่มีนิจนันท์เข้ามา มุกดามองสายตาคมกฤชแล้วเมินไปทางอื่นเพื่อปิดบังความในใจ ที่บ้านของเพชร เพชรยืนรออยู่ นิจนันท์เดินเข้ามาใกล้ เราไปเยี่ยมชนินทรกันมั้ยคะ นิจนันท์ชวน ผมจะไปสตาร์ไดมอนด์ นิจนันท์ดึงแขนเพชรเบาๆ ก็ไปเยี่ยมชนินทรกันก่อน ทานข้าว แล้วค่อยเข้าไปทำงาน นิจนันท์เสนอ ดูค่ะดู .. ชีมาจับมือถือแขน ทอดทั้งมอเตอร์เวย์ให้ผู้ชายถึงในบ้านเลยค่ะ ปักที่มองอยู่ด้านหลังพูดกับมรกต นิจนันท์หันไปเจอมรกต ปัก และมะดัน เดินดาหน้ากันเข้ามา คุณป้า นิจนันท์เรียก นิจนันท์พนมมือไหว้อย่างสวยงาม แต่พอเงยหน้ามาก็เจอทุกคนที่มองอย่างเกลียดชัง นี่กล้ามาถึงบ้านลูกชายฉัน มรกตว่า แม่ครับ หยุด ตาเพชร ... อย่ามาปกป้องแม่คนนี้ มรกตมองนิจนันท์ ฉันเหลืออดเหลือทนกับความกร้านของเธอจริงๆ ผมชวนนิจนันท์มาเอง เพชรบอก ออกรับแทนกันค่ะ ปักว่า เงียบ! คุณปัก เพชรตำหนิแล้วมองแม่ แม่ครับ ผมชวนนิจมาเองจริงๆ ผมกำลังปรึกษานิจเรื่องรักษาชนินทร พอเถอะค่ะ เพชร พอแล้ว อย่ามีปัญหากับคุณแม่ท่านเลย นิจนันท์ทำเป็นขอร้อง อย่ามาตีหน้าเศร้า เล่าเรื่องสตอเบอรี่ ปรึกษากันเสร็จแล้วก็ออกไปสิ ออกไปจากบ้านลูกชายฉันได้แล้ว ตาเพชรน่ะ เค้าเป็นผู้ชายมีเจ้าของ มรกตไล่ แมวขโมยนี่มันก็ช่างเลือกเวลา มาอี๋อ๋อกับว่าที่เจ้าบ่าว ตอนที่เจ้าสาวตัวจริงก้มหน้าก้มตาทำงาน ปักกระแหนะกระแหน นิจไปแล้วค่ะ นิจไม่อยากให้เพชรมีปัญหา น่าจะไปตั้งแต่ประโยคแรกที่ด่า ปักยังกัดต่อ เพชรหันมาจ้อง ปักรีบผลักมะดันมารับหน้า มรกตหันมาสั่งลูก ตาเพชร แกห้ามไปไหน วันนี้แกต้องคุยกับแม่ให้รู้เรื่อง เพชรมีสีหน้าอึดอัดมาก ที่บ้านของมรกต เพชรกำลังยืนต่อหน้าพ่อกับแม่ ฉันไม่สนใจฤกษ์ยามอะไรแล้ว แกต้องแต่งงานกับหนูมุกให้เร็วที่สุด มรกตสั่ง ผมก็อยากแต่งนะครับ แต่หนูมุกของแม่ต่างหากที่ไม่ยอม ก็แกมันทำตัวไม่น่าไว้ใจ แต่ผม .. หยุด ..ไม่มีคำว่าแต่ นี่คือคำสั่ง แกต้องพาหนูมุกไปเตรียมชุดเจ้าสาว! ภายในห้องทำงานของเพชร มุกดากำลังรื้อเอกสารในโต๊ะเพชร สาลินีเดินเข้ามาเห็น หาอะไรเหรอคะ คุณหนูมุก สาลินีถาม มุกดาหันไป ยิ้มปกติอย่างไม่มีพิรุธ ใบเซอร์ทิฟิเคทท์ (certificate) ของอะดอเรลลาน่ะค่ะ เวลาเราส่งเพชรไปตรวจต้องมีใบรับรองใช่มั้ยคะ น่าจะอยู่ที่ห้องคุณเจนจบ สาลี่ไปดูให้นะคะ ขอบคุณค่ะ สาลินีจะเดินสวนออกไป แต่นิจนันท์ก้าวเข้ามาพอดี เป็นผู้หญิงของเพชรแล้ว ยังต้องหลังขดหลังแข็งทำงานอีกเหรอคะ นิจนันท์ประชด สาลินีมองแบบอยากรู้อยากเห็น ต้องการผู้ช่วยมั้ยคะ ฝ่ายไหนก็ได้ .. สาลี่เข้าได้หมด มุกดายิ้ม ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณสาลี่ แค่นี้หนูมุกรับมือไหว ถ้าไม่ไหว ร้องดังๆนะคะ แผนกซ้ำเติมรออยู่ค่ะ สาลินีบอก สาลินียังมองอย่างอยากรู้ แต่นิจนันท์จ้องจนสาลินีต้องเดินออกไป นิจนันท์หันมาแขวะมุกดาต่อทันที หรือว่าเพชรใช้งานเยี่ยงทาส ที่จริงหนูมุกก็เป็นผู้หญิงรักสบายนะคะ ... แต่เราก็ต้องทำอะไรให้ตัวเองดูมีคุณค่าบ้าง ให้สมกับที่ทุกอย่างของสตาร์ไดมอนด์จะมากองแทบเท้า คิดว่าตัวเองเลิศเลอมากนักหรือไง หนูมุก แน่นอนค่ะ พี่เพชรอาจจะนอกลู่นอกทางกับใครต่อใครไปบ้าง แต่สุดท้ายแล้ว คนที่พี่เพชรเลือกให้เป็นเจ้าสาวก็คือ หนูมุก .. นี่ยังไม่ใช่คำตอบอีกเหรอคะ ว่าพี่เพชรทั้งรักทั้งหลง ยกย่อง เทิดทูนหนูมุกสุดหัวใจ นิจนันท์ทนฟังไม่ได้รีบเดินตรงรี่ไปที่โต๊ะของเพชร เธอมองกล่องไข่มุกที่ยังวางอยู่แล้วหยิบขึ้นมา เทิดทูนสุดหัวใจ นิจนันท์พูด นิจนันท์หยิบไข่มุกออกมาจากกล่อง มุกดาร้องห้าม อย่านะ นั่นของพี่เพชร หวงใช่มั้ย ...... อุ๊ย...หลุดมือ นิจนันท์แกล้งปาไข่มุกลงบนพื้น มุกดามองอย่างโมโห คุณไม่ควรยุ่งกับของๆคนอื่น มุกดาตำหนิ หวงของ .. หวงคน .. หวงไปหมด หวงก็เก็บสิ มุกดามองอย่างโมโห เธอก้มลงเก็บไข่มุก นิจนันท์ก้าวเท้ามาเหยียบลงบนมือมุกดาทันที โอ๊ย เก็บให้หมด นิจนันท์กระทืบเท้าอย่างแรงบนมือมุกดา สาลินีที่เดินกลับเข้ามามองอย่างตกใจ ตายแล้ว...นี่ถึงกับเหยียบย่ำให้ช้ำชอกกันเลยเหรอคะ นิจนันท์หันไปมอง สาลินีเดินเข้ามา มุกดาเก็บไข่มุกใส่กล่อง แค่นี้หนูมุกยังไม่ช้ำหรอกค่ะ ยังชิลมาก กะว่าจะรอดูพวกสมัครใจเป็นมือที่สาม มือที่สี่ อกระเบิดตายไปเอง มุกดามองย้อนด้วยสายตาเยาะๆ จนนิจนันท์ต้องโต้กลับ วันนี้หมดธุระแล้ว แต่ยังไม่จบแค่นี้ใช่มั้ยคะ คุณหนูมุก นิจคงได้แวะมาที่นี่อีกบ่อยๆ สามีนอนแน่นิ่งอยู่ที่โรงพยาบาล ไม่ทราบว่าจะแวะมาบ่อยๆทำไมคะ หรือว่าคุณนิจนันท์จะมาหาสามีใหม่ ..ที่สตาร์ไดมอนด์ สาลินีถาม คุณหนูมุกว่าไงละคะ... ใจดีหรือขี้งกเอ่ย นิจนันท์ท้าทายแล้วเดินออกไป มุกดามองตาม สาลินีอึ้งแล้วหันมาทางมุกดา ทำไมต้องมาถามคุณหนูมุก หรือว่า....คุณนิจนันท์จะมาฉกคุณเพชร มุกดาไม่ตอบแต่รีบเดินตามนิจนันท์ออกไปทันที รปภ.คนหนึ่งกำลังเดินตรวจตรารอบๆ บริเวณด้านหน้าสตาร์ไดมอนด์ นิจนันท์เดินอย่างรวดเร็วผ่านหน้าไป รปภ.มองตามนิจนันท์ เมื่อมองใบหน้าใกล้ๆ ทำให้รู้ว่าคือ แมงมุมที่ปลอมตัวมาเป็นรปภ. นิจนันท์เดินมาที่รถ เธอกำลังไขกุญแจรถ แมงมุมเดินเข้ามาอยู่ด้านหลังแล้วจับหัวนิจนันท์โขกกับหลังคารถ โอ๊ยยย นิจนันท์จะหันมามอง แต่แมงมุมกดนิจนันท์ลงข้างรถแล้วเตะเข้ากลางลำตัวจนนิจนันท์ตัวงอและล้มลง ไป ที่พื้นมีรปภ.ตัวจริงนอนสลบเหยียดยาวอยู่ นิจนันท์ตกใจพยายามจะหันมามอง แก ..แกเป็นใคร แมงมุมตบนิจนันท์จนหน้าคว่ำ นิจนันท์ฮึดออกแรงหันมา แมงมุมจ่อมีดมาตรงหน้า นิจนันท์ปิดตาร้องกรี๊ดดด มุกดาที่ตามออกมาได้ยินเสียงนิจนันท์ร้อง คุณนิจนันท์ แมงมุมหันไปเห็นมุกดากำลังวิ่งมา นิจนันท์แหกปากกรี๊ดไม่หยุด แมงมุมตบผัวะเข้าอย่างแรงจนนิจนันท์หน้าคว่ำ แล้วแมงมุมก็วิ่งลัดเลาะหลบไปอย่างรวดเร็ว มุกดาวิ่งเข้ามาแล้วรีบประคองนิจนันท์ สายตามุกดามองหาไปรอบๆ โอย นิจนันท์ร้องโอดครวญ มุกดาหันกลับมามองนิจนันท์ คุณนิจ เป็นยังไงบ้าง ลุกไหวมั้ย มุกดาพยายามประคองนิจนันท์ที่ร้องโอดโอยขึ้นมา ภายในสตาร์ไดมอนด์ นิจนันท์นั่งลงร้องไห้ฟูมฟายต่อหน้าเพชร พาที เจนจบ สาลินี ทุกคนมีหน้าตากังวล ส่วนมุกยืนอยู่อีกด้าน ดูจากสภาพแผล คนร้ายมันตั้งใจใช้ฝ่ามืออำมหิตตบสั่งสอน พาทีบอก นิจนันท์มองค้อนพาที เพชรถามขึ้น ตรวจกล้องวงจรปิดหรือยัง มันหันหลังให้กล้องตลอด คนร้ายมันมืออาชีพมาก พาทีบอก ดีที่คุณหนูมุกไปช่วยไว้ทัน เจนจมเอ่ยชม ทุกคนหันไปมองมุกดาอย่างชื่นชม นิจนันท์มองด้วยสายตาริษยา หนูมุกเห็นใครน่าสงสัยบ้างมั้ย เพชรถาม ไม่ทันเห็นค่ะ มุกดาตอบ ไม่เห็นแน่เหรอคะ นิจนันท์ถามย้ำ หมายความว่ายังไงคะ หรือว่าคุณนิจนันท์คิดว่าคุณหนูมุกเห็นแล้วไม่พูด สาลินีสอดขึ้น มั่วแล้ว สาลี่ เพ้อเจ้อ ... คุณหนูมุกไปช่วยนิจไว้ต่างหาก พาทีดุ นั่นสิคะ คุณหนูมุกคงไม่เก็บเอาเรื่องเมื่อกี๊มาแค้นนิจ นิจนันท์พูดขึ้น มีเรื่องอะไรกัน เพชรถาม ช่างเถอะค่ะ อย่าพูดถึงเลย นิจนันท์พยายามปกปิด คุณนิจนันท์อยากให้ทุกคนรู้จริงๆเหรอคะว่าคุณเหยียบเท้าหนูมุก มุกดาได้ทีจึงพูดขึ้น ผู้ชายทุกคนมองมุกดา สลับกับนิจนันท์ที่มองมุกดาด้วยสายตาฟาดฟัน นิจรู้คะว่าคุณหนูมุกไม่พอใจ แต่นิจยืนยันว่า นิจไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจปาไข่มุกลงพื้นด้วยหรือเปล่า มุกดาถามต่อ เพชรหันไปมองทันที มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยเหรอ นิจ นิจนันท์ทำน้ำเป็นตาปริ่มขึ้นมาทันที ค่ะ นิจผิดที่ทำกล่องหลุดมือ พอคุณหนูมุกจะเก็บ นิจก็ไม่ทันเห็น ไปโดนมือเธอเข้า ให้นิจขอโทษคุณหนูมุกร้อยครั้งพันครั้งก็ได้ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ... ไม่ใช่เรื่องจะเก็บมาคิดแค้น ทำร้ายกัน ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ หนูมุกไม่เคยแค้นใคร เพราะผู้ชายคนเดียว ..เรื่องแค่นี้ ถ้าขอดีดี ก็จะผูกโบว์ยกให้ ไม่ตามไปทวงคืน ไม่ร้องไห้อาลัยอาวรณ์เลยสักนิด แต่ยังไงนิจก็ต้องขอโทษคุณหนูมุก นิจขอโทษนะคะ นิจขอโทษ นิจนันท์ทำเป็นพยายามจะขอโทษ แล้วก็แตะปากเพราะเจ็บแผล ขอโทษพอแล้ว ก็มานี่ พาทีบอกแล้วคว้าแขนนิจนันท์ทันที นิจนันท์ขืนตัวแต่พาทีลากไป คุณสาลี่ ..มาช่วยผมดูแลคนป่วยปางตายหน่อย พาทีพูดกับสาลินี แล้วลากนิจนันท์ออกไป สาลินีระริกระรี้รีบตามพาทีออกไปด้วย เพชรหันไปมองมุกดาอย่างอึดอัด เจนจบลอบยิ้มอย่างสะใจ ในห้องชนินทร นิจนันท์รับ coldpad มาจากสาลินี แล้วนำมาประคบที่ปาก พาทียืนมองอยู่ใกล้ๆ ไม่ต้องมองเหมือนชั้นเป็นตัวต้นเหตุ นิจนันท์ปัด นี่ยังไม่รู้ตัวอีก... เธอน่ะต้นตอความร้าวฉาน แหม ..พูดดี พูดโดนมากค่ะ คุณพาที สาลินีหนุน ต่อให้คุณหนูมุกฆ่าฉัน ก็คงไม่ผิดสินะ ถ้าเป็นสาลี่ .. ใครมาแย่งของรัก..สาลี่ก็ไม่เก็บไว้เกะกะ เหมือนกันค่ะ จะบดบี้ขยี้ให้หน้าเละ ด้วยส้นรองเท้าแพงๆ .. อิอิ..พูดขำขำนะคะ นิจนันท์จ้องสาลินีอย่างหมั่นไส้ ภายในห้องเพชร มุกดายืนหันหลังเพื่อสงบอารมณ์ เพชรเดินเข้ามาหา เจนจบยืนมองสังเกตอยู่ หนูมุก ... เดี๋ยวผมไปส่งที่บ้าน ไม่เป็นไรค่ะ ไปส่งคุณนิจผู้บอบบางจะดีกว่า มุกดาเดินหนี แต่เพชรดึงแขนมุกดาไว้ทันที อย่างอนนักเลย หนูมุกก็ไม่เคยขอให้พี่เพชรง้อนะคะ มุกสะบัดหน้าเดินออกไป เพชรเดินตามอย่างอ่อนใจ เจนจบมองแล้วยิ้ม อา...สนุก....ความหึงของผู้หญิงสองคน ... ฆ่ากันเอง เจนจบพึมพำ มุกดาเดินออกมาจากห้องของเพชรแล้วเดินเลี้ยวไป ไม่สนใจเพชรที่วิ่งตามหลังมา หนูมุก เพชรกำลังจะวิ่งตาม แต่นิจนันท์ที่มาจากอีกทางเห็นเพชรแล้วก็รีบตรงเข้าไปหาทันที เพชรคะ นิจนันท์กำลังจะเข้าใกล้เพชร แต่พาทีที่ตามหลังมารีบเข้ามาดึงไว้ สาลินีวิ่งตามมา เมื่อกี๊ยังเจ็บอยู่แล้ว ทีนี้เดินเร็วเชียว พาทีแขวะ พาทีดึงนิจนันท์แล้วเข้ามายืนขวางระหว่างเพชรกับนิจนันท์ไว้ เจนจบเดินตามออกมามองอย่างเงียบๆ นิจไปแจ้งความไว้ก่อนดีมั้ยคะ ... นิจกลัว กลัวว่ารอบหน้าจะเป็นน้ำกรด เอาให้ชัวร์ว่า...เละแน่ สาลินีกัดนิจนันท์ เพชรหันไปทางนิจนันท์ แล้วเอ่ยขึ้นอย่างขอร้อง ผมขอได้มั้ยนิจ ผมไม่อยากให้ที่นี่มีแต่ข่าวอื้อฉาว แล้วถ้าเป็นพวกที่ชนินทรไปติดต่อขายอะดอเรลลาไว้ล่ะคะ คงไม่เกี่ยวกันหรอก เพชรบอก ไม่แน่นะ เจนจบ .. ประมาทไม่ได้นะ เกิดมันบุกเข้าบ้านมาทำร้ายนิจอีกล่ะ ผู้หญิงคนเดียว .. คราวนี้นิจคงไม่รอด นิจนันท์ทำท่าว่ากลัวมาก จนเพชรมองอย่างสงสาร ในตึกร้าง ปึกเงิน 2 หมื่นวางลงตรงหน้า แมงมุมคว้าหมับแล้วยิ้มกว้าง บลูกับขุนพลมองด้วยสายตาเหยียดๆ ใครวะบอกงานง่ายๆ ไม่ทำ ... สุดท้ายก็เห็นแก่เงิน ขุนพลดูถูก แล้วตรงนี้ใครหน้าไหนมันไม่เห็นแก่เงินมั่งวะ ไม่ได้อยากได้หรอกโว๊ย เศษๆแค่นี้ ..ฝีมือระดับข้า.... ต้องก้อนใหญ่ๆ หนักๆ แมงมุมบอก ฝีมือปลายแถว มันจะได้เยอะสักเท่าไหร่ แล้วมึงเจ๋งนักหรือไง ไอ้ตีนผี แมงมุมด่าขุนพลแล้วก็พุ่งเข้ามาถีบขุนพลที่ไม่ทันตั้งหลักจนเซไป แมงมุมจะเข้าไปซ้ำแต่บลูกระชากแมงมุมแล้วเหวี่ยงไปกระแทกผนัง บลู แมงมุมเอ่ยแล้วหันไปเห็นบลูกำลังประคองขุนพลขึ้นมา แมงมุมมองด้วยสายตาเจ็บใจ ไปช่วยมันทำไม มันหาเรื่องฉันก่อน แกนั่นแหละ หาเรื่องขุนพล บลูว่า ยังจะเข้าข้างมันอีก มันน่ะไอ้กะล่อน ไอ้แมงดา .. หน้าไหน มันก็นอนด้วยได้ทั้งนั้น แมงมุมพุ่งเข้าไปดึงมือบลูออก บลูสะบัดอย่างแรง ภูผายืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ แมงมุมโมโห ชูปึกเงินขึ้น บลู ..ฉันมีเงิน มีมากกว่าไอ้ขุนพลอีก ฉันยกให้เธอหมดเลย ถ้าเธอทิ้งมันมาอยู่กับฉัน อยู่กับแก บลูมองหัวจรดเท้า วิ่งให้สิบล้อเฉี่ยว ยังเสียวกว่า แมงมุมโมโหชักปืนจ่อขุนพล เพราะมันใช่มั้ย .. เธอถึงไม่รักฉัน ขุนพลขยับ แมงมุมแตะไกทำให้ขุนพลชะงัก ถ้าไม่มีมัน แมงมุมจะเหนี่ยวไก แต่ภูผากระชากแมงมุมออกไปปืนลั่นขึ้นฟ้าหนึ่งนัด ภูผาดึงปืนออกจากมือแมงมุมอย่างรวดเร็ว แมงมุมเห็นบลูวิ่งเข้าไปหาขุนพลก็กระโดดถีบถังสีแถวนั้นจนล้มระเนระนาด กูจะฆ่ามึง ... ไอ้ขุนพล ภูผากระชากแมงมุมมาขู่ หยุดเป็นหมาบ้าได้แล้ว ...แมงมุม ภูผาหันไปมองบลูกับขุนพลแล้วสั่ง ออกไปก่อน บลูยืนเบียดข้างขุนพล แมงมุมมอง ขุนพลแกล้งเหนี่ยวบลูเข้ามาชิด ส่วนบลูก็จูบขุนพลต่อหน้าแมงมุม แมงมุมคลั่งที่ได้เห็นจึงทั้งถีบทั้งเตะ ส่วนภูผาล็อคแขนแมงมุมไว้ บลูกับขุนพลเดินออกไปอย่างเยาะๆ แมงมุมแผดเสียงคลั่ง ภูผาเหวี่ยงแมงมุมลงกับพื้น หัดใช้ความคิดซะบ้าง แกทำงาน มีเงิน จะหาผู้หญิงอีกกี่คนก็ได้ กี่คนก็ไม่เหมือนบลู .. ฉันต้องการความรัก .. ได้ยินมั้ย ภูผา ภูผามองแมงมุมอย่างเวทนา ให้ฉันทำอะไรก็ได้ ถ้าฉันจะได้อยู่กับบลู แมงมุมบอก ที่อีกชั้นของตึกร้าง บลูกำลังกอดนัวเนียอยู่กับขุนพล ขืนแมงมุมมันเป็นบ้าแบบนี้บ่อยๆ สักวันมันอาจจะฆ่าเธอ บลูบอก ไม่มีทางที่มันจะจ่อปืนใส่ฉันได้อีก เธอจะไปแล้วเหรอ ขุนพล แน่นอน สนามแข่งรถยังรอนักแข่งขั้นเทพอย่างฉันอยู่ เรายังได้ค่าจ้างปล้นอะดอเรลลาไม่ครบ .... หรือบางทีคนจ้างอาจจะให้เงินหมดแล้ว แต่ภูผา..ไม่ยอมจ่าย จนกว่าจะเหลือคนน้อยที่สุด ขุนพลหันมามองบลูแล้วมีแววตาเจ้าเล่ห์ คนน้อย ส่วนแบ่งก็ต้องเยอะขึ้น ใช่ ... ใครที่อึดจนเหลือคนสุดท้าย ก็จะได้มากที่สุด บลูพูด ทั้งสองคนสบตากันเหมือนรู้ว่ากำลังคิดแผนชั่วกำจัดแมงมุมออกไปเหมือนกัน ภายในห้องคนไข้ ภูผากำลังเล่นหุ่นยนต์กับลูกชายที่แขนข้างหนึ่งให้น้ำเกลืออยู่ ภรรยาของภูผานั่งปอกผลไม้แล้วยิ้มมองอย่างมีความสุข ภูผาอุ้มลูกมานั่งบนตักแล้วกอดไว้ด้วยความรัก แววตาของภูผาอ่อนโยนอย่างคนเป็นพ่อ อดทนนะครับ ..พ่อสัญญา พ่อจะให้หมอรักษาเอกให้หายเร็วๆ ภูผาบอกลูกชาย อีกนานมั้ยครับ พ่อ ไม่นานครับ อีกไม่นาน เราจะได้ไปอยู่บ้านใหม่ด้วยกัน ภูผากอดลูกไว้ในอก แล้วมองภรรยาด้วยรอยยิ้มอย่างมีความหวัง รุจากับแอนดี้เดินคุยมาด้วยกันที่ทางเดินในโรงพยาบาล ดีนะคะ ที่คุณซิ่งมาทัน ไม่งั้นบก.สมพลอาการหนักเพราะไส้เลื่อนกำเริบแหงๆ รุจาบอก ถึงมือหมอแล้ว ... สบายใจได้ละครับ รุจายิ้ม อีกด้านหนึ่ง ภูผากำลังเดินผ่านจะไปที่ลานจอดรถ แอนดี้หันกลับมาเห็นก็จำได้ ภูผา คะ รุจางง แอนดี้รีบบอก ผมขอเข้าห้องน้ำหน่อย แอนดี้ไม่รอช้า รีบเดินอย่างรวดเร็วตามภูผาไป รุจามองตามอย่างสงสัย ภูผาเดินเลี้ยวมาที่มุมหนึ่งในโรงพยาบาล แอนดี้กำลังเดินหลบคนตามหลังมาห่างๆ ภูผาเดินเลี้ยว แอนดี้หลบหลังคนเพราะกลัวภูผาเห็น แต่ก็รีบเดินตาม ที่ปลายทางเดินห่างออกไปด้านหลัง รุจาก็เดินตามแอนดี้มาด้วย ภูผายืนคุยมือถือที่ลานจอดรถในโรงพยาบาล และกำลังจะขึ้นรถ ว่าไง คุณเจนจบ ภูผาพูด แอนดี้ออกมามองเห็นภูผาอยู่ในรถ งานอีกชิ้น ... ลงมือคืนนี้ ภูผาบอกแล้วก็ขับรถออกมา เขากำลังเลี้ยวผ่านหน้าแอนดี้ แอนดี้รีบหลบหลังเสา รถภูผาวิ่งผ่านไป แอนดี้มองตามก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมากดเบอร์ มุก... ผมเจอภูผาที่โรงพยาบาล แอนดี้พูดใส่มือถือแล้วหันกลับมาเจอรุจาที่มาหยุดยืนอยู่ด้านหลัง แอนดี้รีบกดวางสาย รุจามองงงๆ ตามหาใครอยู่เหรอคะ พอดีเห็นคนท่าทางคล้ายๆเพื่อนน่ะครับ แต่ไม่ใช่..ผมจำผิด แอนดี้แก้ตัวแล้วยิ้มหวาน รุจาพยักหน้ายิ้มตอบ ที่บ้านมุกดา คมกฤชยืนกอดอกมองแอนดี้ รับรองว่ารุจาไม่เชื่อนาย แต่เธอก็ไม่ได้ซักอะไร แอนดี้บอก โอเค ..เรื่องคุณรุจา เดี๋ยวให้แอนดี้จัดการ ว่าแต่ตามไปหรือเปล่าว่าภูผามาเยี่ยมใครที่โรงพยาบาลนั้น มุกดาถาม ผมจะแฮกรายชื่อคนไข้ทั้งหมดออกมาเช็คดูว่า น่าจะเป็นใครที่เกี่ยวข้องกับภูผา แอนดี้บอก พวกมันยังป้วนเปี้ยนให้เราเห็น แสดงว่า..มันกำลังเตรียมลงมืออะไรอยู่ มุกดาสรุป แต่อะดอเรลลาก็อยู่ที่คุณเพชร พวกปล้นมันต้องการอะไรอีก คมกฤชสงสัย เอาไว้ผมจะกลับมาตอนดึกๆอีกทีนะ ขอไปรับ บก.สมพลออกจากโรงพยาบาลตามนัดก่อน รุจาจะได้ไม่สงสัย แอนดี้รีบเดินออกไป มุกดากับคมกฤชมองตาม ที่นิวส์ไทม์ รุจามองแอนดี้ที่ยิ้มกว้าง ผมไปรับบก.สมพล แล้วก็พาไปส่งถึงบ้านเรียบร้อยแล้วครับ แอนดี้รายงานแล้วทำท่าจะเดินออกไป แต่รุจาถามขึ้นก่อน จะรีบไปไหนหรือเปล่าคะ คุณรุจามีอะไรให้ผมทำหรือเปล่าครับ เกรงใจจัง เห็นคุณรีบๆ ... คือมีข้อมูลภาษาอังกฤษอยู่ชุดนึง รุจาไม่ค่อยแน่ใจว่าจะแปลตรงหรือเปล่า แอนดี้ช่วยเช็คให้หน่อยได้มั้ยคะ ได้สิครับ รุจาหันไปหยิบเอกสารหลายแผ่นมาส่งให้ แอนดี้รับมาอ่าน แต่ถ้ารีบไปไหนต่อ ก็บอกได้นะคะ ไม่ครับ ไม่รีบ แอนดี้ยิ้มเป็นปกติแล้วตรวจทานเอกสารที่แปล รุจาทำมายืนใกล้ๆ ประกบแอนดี้ไว้อย่างสังเกต ที่บ้านของนิจนันท์ เพชรกำลังเดินดูความเรียบร้อยรอบบ้าน เจนจบดูอีกด้าน แต่เจนจบแอบดึงล็อคหน้าต่างบานนึงออก พาทีออกกำลังกายเบ่งกล้าม อวดนิจนันท์ นิจนันท์เดินหนีไปอ้อนเพชร จะกลับกันแล้วเหรอคะ ไม่ต้องห่วงหรอก นิจ รอบบ้านมีคนของบริษัทพาทีรักษาความปลอดภัย ทุกตารางนิ้ว ... คอยคุ้มกันให้เธอรู้สึกดุจดั่งเจ้าหญิง เพชรบอก อย่าเพิ่งกลับได้มั้ยคะ เพชร ผมมีเรื่องต้องคุยกับหนูมุก หรือว่าจะให้เราทั้งหมดอยู่เฝ้าเธอ เจนจบเสนอ พาทีรีบเบ่งกล้ามอวดอีกครั้ง นิจนันท์ผลักพาทีออกห่าง พวกเราไปก่อนนะ ... นิจ ไปได้แล้ว ไอ้พาที ..ไปเบ่งกล้ามปูต่อที่บ้านแกโน่น เพชรบอกเพื่อนแล้วเดินออกไป พาทีหยิบเสื้อตามไป เจนจบเดินรั้งท้าย เขาหันมายิ้มกับนิจนันท์ อย่ากลัวไปเลย นิจ ไม่มีคุณหนูมุกเป็นแพะรับบาปให้แล้ว เธอปลอดภัยแน่ๆ เจนจบเดินออกไป นิจนันท์กระฟัดกระเฟียด ที่คอนโด ในห้องของคมกฤช มุกดากำลังเตรียมปืนอยู่ คมกฤชมองก่อนจะถามขึ้น แน่ใจเหรอ มุก ว่าแกจะไปที่นั่นจริงๆ มุกอยากไปดู บางทีพวกมันอาจจะย้อนรอยมาหาอะไรสักอย่างของชนินทร งั้นฉันไปด้วย พี่กฤชตามเรื่องภูผาที่โรงพยาบาลดีกว่า โอเค มุกดามองปืนในมือด้วยสีหน้ามั่นใจ ที่นิวส์ไทม์ รุจากำลังคุยมือถือแต่ตามองแอนดี้กำลังนั่งขีดเขียนตรวจต้นฉบับที่แปลข่าวให้อยู่ ขอบใจมากนะเพื่อน ..รับรองว่าฉันจะไม่บอกใครว่าได้ข้อมูลมาจากแก มันสำคัญมาก..สำคัญเท่ากับความเป็นความตายของนักข่าวอย่างฉันเลย โอเค ... แท้งกิ้วจ้ะ .. เพื่อนรัก รุจาวางสาย แล้วมองไปที่แอนดี้ ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าภูผาไปเยี่ยมใคร รุจาพึมพำ ที่บ้านมุกดา เพชรยืนหน้าเครียดอยู่ตรงหน้าประไพ หนูมุกเค้าบอกว่าจะแวะไปคุยกับตากฤชที่คอนโดน่ะค่ะ ประไพบอก คุยกับพี่ ... แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์เลยล่ะครับ เอ่อ... เค้าก็ไม่รับสายป้าเหมือนกัน ... คุณเพชรมีธุระด่วนอะไรหรือเปล่าคะ ผมมาคุยกับหนูมุกเรื่องงานแต่งงาน ภายในบ้านของนิจนันท์ นิจนันท์กำลังดูละครช่อง 3 อยู่ เธอเร่งเสียงทีวีแต่ก็ทนหงุดหงิดไม่ไหว นิจนันท์ลุกขึ้น ปิดทีวี เดินขึ้นบ้านไป ที่ด้านนอก มุกดากำลังปีนรั้วเข้ามา เธอกระโดดลงมาเห็น รปภ.นอนสลบอยู่ที่พื้น 2 คน มุกดาจับปืนอย่างระวังทันที มุกดาเดินมาใกล้ตัวบ้าน เห็นรปภ .อีก 2 คนนอนสลบ มุกดามองไปในตัวบ้านด้วยสายตากังวล ที่คอนโด เพชรกดกริ่งที่ประตูหน้าห้องของคมกฤช คุณคมกฤช ผมเอง เพชร ภายในห้องไม่มีใคร หนูมุก ผมเอง... หนูมุก ..คุณอยู่ข้างในใช่มั้ย เพชรกดกริ่งหน้าห้องเสียงดังแต่ก็ไม่มีคนออกมา เพชรกดมือถือโทรหาคมกฤช มีสัญญาณฝากข้อความดังขึ้นแทน เพชรปิดมือถือด้วยความโมโห คุณสองคนพี่น้องอยู่ที่ไหนกันแน่ ที่โรงพยาบาล คมกฤชที่ใส่แว่น และแต่งตัวเป็นช่างในชุดสีส้มกำลังเดินเข้ามา เขามองไปที่ป้ายห้องเวชระเบียน คมกฤชกำลังจะเดินขึ้นบันไดเลื่อน แต่รุจาก้าวมาด้านหลัง มาหารายชื่อคนไข้หรือเปล่า คมกฤชหันขวับแล้วก็ทำหน้าตกใจที่เห็นรุจา ในห้องนอนของนิจนันท์ นิจนันท์ที่โทรมือถือกำลังรอให้เพชรรับสายอยู่ รับสิ เพชร รับ เพชรไม่รับจนสายตัดไป อยู่กับนังมุกล่ะสิ นิจนันท์โมโห วางมือถือ แล้วหันหลังมา เจอแมงมุมพุ่งเข้ามาจู่โจมโดยเอาเชือกรัดคอเธอ นิจนันท์ดิ้นจะสู้ เธอปัดข้าวของตกลงพื้นเสียงดัง ที่ด้านล่างบ้านของนิจนันท์ มุกดาพุ่งเข้ามาในบ้าน เธอได้ยินเสียงของตกด้านบน มุกดารีบมองแล้ววิ่งขึ้นไปทันที ในห้องนอนของนิจนันท์ แมงมุมกดหน้านิจนันท์ให้คว่ำโดยไม่ยอมให้เห็นหน้า แล้วคว้าหมอนมากดหน้านิจนันท์อีก นิจนันท์ดิ้นสุดแรง แมงมุมจึงยิ่งกดแล้วดัดเสียง อย่ามายุ่งกับเพชร จำไว้ อย่ามายุ่งกับเพชร เพชรไม่ใช่ของแก นิจนันท์ดิ้นอย่างแรงจนแน่นิ่งไป แมงมุมถอยออกมา พอหันกลับมา แมงมุมก็เจอมุกดาที่เปิดประตูห้องนอนเข้ามาพอดี แมงมุมพุ่งไปทางหน้าต่าง กระชากออกแล้วกระโดดลงไปทันที มุกดาวิ่งมามองเห็นแมงมุมวิ่งไปทางประตู ข้ามรปภ.หลายคนที่นอนสลบ มุกดาชักปืนยิงออกไปทันที ที่ด้านล่างแมงมุมกำลังจะวิ่งไปถึงประตูรั้ว มุกดาเล็งปืนแล้วยิงเข้าที่ด้านหลังบั้นเอวจนแมงมุมทรุด มุกดากำลังจะกระโดดลงหน้าต่าง แต่นิจนันท์ที่อยู่ด้านหลังส่งเสียงร้องคราง ช่วยด้วย! มุกดาหันไปมอง แมงมุมเปิดรั้วออกไปอย่างรวดเร็ว มุกหันกลับมามองเห็นแมงมุมวิ่งออกไปแล้ว ใครก็ได้ .. ช่วยฉันที นิจนันท์ร้องโอดครวญ มุกดาหันกลับมามองนิจนันท์ที่ฟื้นขึ้นด้วยสายตาเป็นกังวล แมงมุมเดินกุมท้องที่กระสุนทะลุและมีเลือดซึมตามมือ มาตามถนน ทันใดนั้นเองก็มีร่างๆ หนึ่งมายืนขวาง แมงมุมมองร่างที่คุ้นตานั้น บลู แมงมุมวิ่งมาแล้วล้มลงตรงหน้าบลู บลูประคองร่างแมงมุมขึ้น บลู ..... ช่วยฉันด้วย อีมุกมันยิงฉัน คงเจ็บมากล่ะสิ บลูบอก รีบพาฉันกลับไป .. ฉันต้องไปเอาเงินจากภูผา บลูลูบหน้าผากแมงมุมที่เหงื่อแตกเต็มหน้าและปากเริ่มซีด ได้เงินจากภูผาแล้วเรารีบหนีไปด้วยกัน ... ไปกับฉันนะบลู มือของแมงมุมที่เต็มไปด้วยเลือดกุมมือบลูแน่น แมงมุมมองบลูด้วยแววตาอ้อนวอน ไปกับฉันนะ บลู ....อยู่กับฉัน ฉันจะดูแลเธอให้มีความสุขที่สุด....ฉันรักเธอจริงๆ บลู... ไปกับฉันนะ ไปด้วยกัน ภายในห้องนอนของนิจนันท์ นิจนันท์กำลังพยายามลุกขึ้น แต่ก็โงนเงน เธอปาหมอนที่ทับหน้าออกห่าง ตำรวจ .. โทรหาตำรวจ นิจนันท์ร้องบอก นิจนันท์เอียงหน้าไปเห็นมือถือหล่นบนพื้นก็จะเข้าไปหยิบ แต่ปืนของมุกดามาจ่ออยู่ที่ท้ายทอยของเธอ นิจนันท์กลัวจนตัวสั่น เธอหลับตาด้วยความกลัวสุดขีด อย่าฆ่าฉันเลยนะ แกจะเอาอะไร ก็เอาไปเลย มุกดามองนิจนันท์ อย่ายิงฉันนะ อย่ายิง ... อยากได้อะไร เดี๋ยวฉันหยิบให้ นิจนันท์ขยับมาด้านหลังจนรู้สึกว่าปืนห่างจากท้ายทอยแล้วจึงหันมา แต่มุกดาระวังตัวอยู่แล้ว จึงกระแทกปืนเข้าที่ขมับจนนิจนันท์ทรุดวืด มุกดาถีบสุดแรงอีกทีจนนิจนันท์กลิ้งตกจากเตียงหัวกระแทกพื้นและลงไปกองอยู่กับพื้น มุกดาก้าวมามอง นิจนันท์สลบเหมือด มุกดาก้มลงแตะชีพจรที่คอนิจนันท์เพื่อให้แน่ใจว่ายังมีชีวิตอยู่ แล้วจึงรีบวิ่งออกไป ที่ถนนในซอยบ้านนิจนันท์ แมงมุมยังจับมือบลูแน่น บลูโอบแมงมุมมาซุกอยู่ในอก รักฉันบ้างมั้ย บลู รักฉันมั้ย แมงมุมละลักละล่ำถาม บลูจูบหน้าผากแมงมุม แมงมุมยิ้ม เธอรักฉันใช่มั้ย อย่างนึงที่เธอต้องรู้นะ แมงมุม ...ชีวิตฉัน..เกิดมาไม่เคยรักใคร บลูตอบ แมงมุมสีหน้าผิดหวัง แล้วพยายามขืนตัวออกจากอกบลู แต่บลูไม่ยอม กระชากเข้ามา แกมันคนไม่มีหัวใจ แมงมุมว่า ใช่ ...ไม่มีหัวใจ...ชีวิตฉันต้องการแค่ความสนุก ใครทำให้ฉันสนุก เร้าใจได้ตลอดเวลา .....ฉันก็จะอยู่กับคนนั้น บลูชักมีดมาจ่อที่อกแมงมุม แมงมุมจะหนี แต่บลูยิ้มก่อนจะกดมีดลงไปที่อกจนมิดด้าม แมงมุมร้องเฮือกแล้สะดุ้งขึ้นทั้งตัว บลูบิดมีดแล้วกระชากขึ้น เลือดหยดไหลมาตามด้ามมีด บลูเลียเลือดที่มีด ก่อนจะผลักร่างแมงมุมล้มคว่ำไปบนถนน เสียงรถตำรวจดังมาแต่ไกล บลูก้าวข้ามแมงมุมแล้วรีบวิ่งหายไปในความมืด ร่างแมงมุมนอนนิ่งอยู่กลางถนน มุกดาวิ่งออกมา เธอจับปืนอย่างระวัง แล้วตรงมาพลิกร่างแมงมุมขึ้น เสียงรถตำรวจใกล้เข้ามาอีก มุกดาพยายามเรียกแมงมุม แมงมุม..พวกแกเป็นใคร แมงมุมปรือตามองมุกดาที่คาดคั้นถาม เสียงรถตำรวจใกล้เข้ามา พวกแกซ่อนอยู่ที่ไหน แมงมุมสำลักเลือดออกมาทางปาก มุกดาพยายามยื้อให้แมงมุมตอบ อย่าเพิ่งตายนะ แมงมุม แกบอกชั้น พูดสิ ... พวกแกได้อะดอเรลลาไปแล้วใช่มั้ย แมงมุมมองจ้องหน้ามุกดาแล้วพยายามงับอากาศเข้าปอด แต่แล้วก็ตาเหลือกคอพับไป มุกดามองอย่างตกตะลึง |
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
