Group Blog
All Blog
|
มุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 14  ในสตาร์ไดมอนด์ เพชรกดปิดสายหันมาบอกเจนจบ นิจนันท์ปิดเครื่อง ไปที่บ้านเลยมั้ย ไป ..แกไปเดี๋ยวนี้เลย หามันให้เจอ แต่อย่าให้นิจนันท์ตกใจ เจนจบรีบเดินออกไปทันที มีอะไรซีเรียสใช่มั้ยคะเนี่ยะ วันนี้มีแต่คนถามหาคุณชนินทร สาลินีถาม เพชรหันมามอง นอกจากฉันกับเจนจบ .. ยังมีใครอีก คุณหนูมุกค่ะ คุณหนูมุกมาทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว หนูมุกอยู่ที่นี่ด้วย ..แล้วอยู่ไหน เพชรกดมือถือ เสียงเรียกเข้าดัง เพชรหันไปมองเห็นมุกดาเลี้ยวออกมาจากห้องน้ำ อ้าว พี่เพชร .. จะโทรเรียกหนูมุกไปชงกาแฟเหรอคะ ในห้องทำงานเพชร มุกดาวางกาแฟลงที่โต๊ะเพชร เพชรมอง มุกดาเดินไปที่โต๊ะ เปิดหน้าจอดูเว็ปไปเรื่อย เพชรลุกขึ้น ทำเป็นหาเอกสารในตู้ มุกดานั่งหน้าคอมเพลินไม่ทันหันมา เพชรอ้อมมาด้านหลังโน้มตัวอีกมือกดมือมุกดาที่กำลังจะคลิกเมาท์เปลี่ยน ส่งอีเมล์หาใคร เพชรจะมอง มุกดาหันมาลุกขึ้นเอาตัวบังหน้าจอ ประจันหน้าเพชร นี่มันเรื่องส่วนตัวของหนูมุก เรากำลังแต่งงานกัน ไม่มีเรื่องส่วนตัว แค่จะแต่ง .. ยังไม่ได้แต่ง แล้วก็ไม่รู้ว่าจะได้แต่งหรือเปล่า เพชรชักสีหน้า มุกแกล้งปัดเมาท์หล่นพื้น เพชรก้มมอง หันกลับมา หน้าจออีเมล์มุกถูกปิดไปแล้ว หนูมุก พี่เพชรอ่ะ หนูมุกไม่ชอบนะ มาเป็นเงาติดตามตัวขนาดนี้ หนูมุกไม่ใช่ผู้ร้าย ... ไม่เอาละ หนูมุกอึดอัด มุกดาแกล้งผลักแล้วเดินออกไป เพชรรีบตามทันที บริเวณตึกร้างนอกเมือง รถสงครามที่จอดรอ ด้านหลังแอนดี้ซุ่มในรถกำลังส่องกล้องมอง ... สงครามกำลังรอคนนัด แอนดี้พูด ในสตาร์ไดมอนด์ มุกดาเดินหนีเพชร มือก็คุยโทรศัพท์ ตามสงครามอย่าให้หลุดไปได้นะ แอนดี้ .. ชนินทรไปหาเค้าแน่ๆ มุกดากดปิดสาย เพชรเดินตามมา หนูมุก หยุดเดินหนีผมนะ มุกดาหยุดแล้วหันกลับมา เพชรมอง ผมบอกแล้วว่าห้ามอยู่ห่างผม ที่ตึกร้างนอกเมือง แอนดี้มองเห็นผู้ชายในชุดดำ สวมหมวก เปิดประตู พุ่งเข้าไปในรถสงคราม แอนดี้หยิบปืนจะออกไป ลูกน้องสงครามสองคนมายืนมองไปรอบๆ สายตามองมาที่รถแอนดี้ แอนดี้ก้มหล สงครามกำลังคุยกับชนินทรในรถ ไหนล่ะ อะดอเรลลา ... ผมยังเอามาตอนนี้ไม่ได้ แล้วแกนัดฉันมาทำไม ลูกชายฉันต้องหนีอยู่นอกประเทศ ก็เพราะไอ้เพชรเม็ดนี้ ลูกน้องสงครามเดินใกล้มาทางรถแอนดี้ แอนดี้ยังอยู่ในรถ ผมไม่หักหลังคุณหรอกน่า ฉันจะเชื่อแกได้แค่ไหน ขนาดเพชร เจ้านายแก แกยังเอาความลับของเค้ามาขายฉัน ผมอยากได้เงินบางส่วนก่อน แล้วอีก 2 ชั่วโมง คุณมารับอะดอเรลลาไปได้เลย สงครามมองชนินทร แล้วส่งกระเป๋าให้ 5 ล้าน ชนินทรเปิดกระเป๋าเห็นเงินอัดแน่น แต่ถ้าฉันไม่ได้อะดอเรลลา นี่คือราคาชีวิตของแกกับเมีย ชนินทรมองสงครามที่แววตาเหี้ยมเกรียมด้วยความเกรง ที่รถกระบะของแอนดี้ ลูกน้องสงครามเปิดประตูผัวะ ไม่เห็นแอนดี้อยู่ในนั้นที่ด้านนอกรถสงคราม แอนดี้ที่วิ่งอ้อมมาด้านหน้า โผล่ขึ้นจากพงหญ้า ส่องกล้องมองไปเห็นสงครามนั่งอยู่ในรถคนเดียว ไม่มีชนินทรแล้ว แอนดี้มองอย่างเจ็บใจ ที่คลาดไปแค่เสี้ยวนาที ในห้องทำงานเพชร เพชรเดินเข้าหามุกดา แล้วมองจ้อง วันนี้คุณถามหาชนินทรทำไม ... มุกดายังไม่ทันตอบ เพชรมองสายตาคาดคั้น คุณรู้ว่าล่วงหน้าว่า กำลังจะเกิดอะไรขึ้น ในบ้านชนินทร ชนินทรโยนเสื้อยัดใส่กระเป๋าเดินทาง นิจนันท์มองอย่างลังเล เราจะหนีตำรวจพ้นเหรอ ชนินทร ปัดโธ้ โว๊ย นังเมียโง่ .. เงินสด 5 ล้านอยู่ในมือฉันแล้ว ที่เหลือมันกำลังจะตามมาติดๆ แกรีบไปเบิกเงินในบัญชีที่เหลือมาให้หมด เราต้องไปสนามบินให้ทันภายใน 2 ชั่วโมง ฉันนัดส่งอะดอเรลลาให้สงครามที่นั่น ฉันไม่อยากหนีไปชั่วชีวิต ไม่หนี แล้วแกจะไปอยู่กับใครฮะ .. กับไอ้เพชรเหรอ มันคงรอรับของมือสอง มือสามอย่างแกหรอกนะ แล้วเธอจะเอาชั้นไปด้วยทำไม ในเมื่อเธอไม่เคยรักชั้นเลย ผีเน่ากับโลงผุไง ทิ้งกันไม่ได้หรอก ไม่มีใครทนมือทนตีนชั้นได้ดีเท่าเธอ...ชั้นชอบ นิจนันท์กำหมัดมองชนินทรที่ดูถูก เอ้า...เร็วซี่..จะรอให้ไอ้เพชรมันเอาตำรวจมาลากคอเหรอ นิจนันท์จำใจ หันหลังเดินออกไปทันที ชนินทรหันกลับมาจัดของอย่างรีบร้อน ที่ห้องทำงานเพชร เพชรมองมุกดาอย่างคาดคั้น คุณรู้อะไรที่เกี่ยวกับชนินทร มีเรื่องอะไรเกี่ยวกับคุณชนินทรอีกเหรอคะ หนูมุก ...ตอบคำถามผมหน่อย เสียงมือถือมุกดาดัง มุกดามองหน้าเพชร พี่กฤชค่ะ เพชรยอมให้ มุกดารับสาย ในที่ทำงานคมกฤช คมกฤชคุยสาย สายตาเหลือบไปมองแอนดี้ สงครามหลุดไปได้ ตอนนี้แอนดี้กำลังประสานไปที่ ตม. ถ้าชนินทรขายอะดอเรลลาแล้ว มันคงหนีออกนอกประเทศให้เร็วที่สุด คมกฤชพูด ในห้องทำงานเพชร มุกดายิ้ม เพชรมอง บอกแม่ว่าหนูมุกงานยุ่งมาก เย็นนี้คงไม่ได้กินข้าวเย็นด้วย โอเคนะ พี่กฤช หนูมุกขอทำงานก่อน มุกดาหันมายิ้มกับเพชรตาใสๆ เพชรมองอย่างอ่อนใจ อีกด้สนหนึ่งที่บ้านชนินทร ชนินทรลากกระเป๋าลงมาจากชั้นบน มองไป ผงะเมื่อเห็นเจนจบยืนอยู่ตรงกลางบันได เจนจบ แกมากับใคร..เพชรมาด้วยหรือเปล่า หรือว่า..ตำรวจ แกนี่มันเลวคงเส้นคงวาจริงๆ ชนินทร .... เพราะฉันประจอบสอพลอเพชรไม่เก่งเท่าแกไงล่ะ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา ฉันไม่เคยเห็นเลย ว่าแกจะทำอะไรได้มากเท่าฉัน แต่ที่แกได้ดี เพราะแกมันทำตัวเป็นเงาของเพชร ฉันไม่ใช่เงา .. ฉันคือเจ้าของชีวิตเพชร ถุย.. เจ้าของชีวิต ... แกพูดเหมือนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายไอ้เพชรได้ .. ฉันรู้ว่าที่แกประจบเลียแข้งเลียขาไอ้เพชร เพราะคิดจะฮุบทุกอย่างของสตาร์ไดมอนด์ไว้คนเดียว คนปัญญาต่ำอย่างแก.... มันก็มาฉลาดตอนเวลาโง่ๆแบบนี้แหละ ไอ้เจนจบ ชนินทรพุ่งเข้าหา แต่เจอเจนจบถีบเข้าเต็มแรง ชนินทรกลิ้งลงบันไดมากองที่พื้นข้างล่าง เจนจบตามลงมา ชนินทรที่เจ็บแขน ขา พยายามยันตัวลุกขึ้นแต่เจนจบพุ่งเข้ามา ชนินทรขว้างหมัดไป เจนจบหลบวืด ชนินทรหันมาเจอเจนจบเตะจนเซ ชนินทรพุ่งเข้ากระแทกกลางตัวเจนจบกระแทกผนัง ชนินทรจะเข้าไปซ้ำแต่เจนจบรอจังหวะ จับแขนซ้ายชนินทรบิด ชนินทรร้องลั่น อ๊าก เจนจบออกแรงบิดอย่างแรง ชนินทรร้องลั่น แขนๆๆ แขนฉัน ชนินทรล้มลงไป แขนซ้ายบิดไปด้านข้าง เจนจบตามมาเหยียบแขนขวา กระทืบ จับขึ้นมาบิดแรง ชนินทรร้องลั่น แขนสองข้างบิด เจนจบยืนค้ำหัวชนินทร ชนินทรจ้อง แก ไอ้เพื่อนชั่ว ... เพชรมันต้องรู้ ...ว่าไว้ใจคนผิด ไม่มีวันที่เพชรจะสงสัยฉัน ... เพชรจากตู้เซฟ แกขโมยเอาไปขายให้ศักดา แปลนโรงแรมที่จัดงานอะดอเรลลา แกก็ขโมยไปขายให้ศักดา.. เพราะฉะนั้น... ฉันไม่เกี่ยวกับเรื่องปล้น ไอ้ศักดากับพ่อมันก็ไม่ได้ปล้นอะดอเรลลา เจนจบกระทืบแรงๆลงไปที่เข่าขาขวาชนินทร ชนินทรร้อง หันมามองเจนจบที่ยิ้ม ... ฉันรู้ ... แก... เจนจบ ... แกนี่เอง ที่สั่งพวกโจรมาปล้นอะดอเรลลา ฉลาดแล้ว เจนจบเหยียบเข่าขาขวาชนินทรไว้ แล้วกระทืบลงเข่าซ้าย ชนินทรบิดตัวเร่าๆด้วยความเจ็บ เจนจบไม่หยุดกระทืบซ้ำจนชนินทรดิ้น เจนจบถอยออกมามอง ชนินทรที่แขนขาหัก นอนนิ่งแต่สายตาจ้องเจนจบด้วยความแค้น แกเป็นคนหักหลังเพชร แกทำลงไปได้ยังไง เพราะเพชรต้องเห็นว่าฉันคือคนที่เหมาะสมกับการยกทั้งชีวิตของเค้าให้ฉันดูแล ... ฉันคนเดียวเท่านั้น เจนจบยิ้มโหด เดินเข้าเอาเท้ายันอกชนินทรที่พยายามลุกขึ้นสู้ ไอ้เพื่อนชั่ว ... กูจะบอกเพชร กูจะบอกให้หมด มึงมันทรยศเพื่อน ..เพชรต้องเกลียดมึง เจนจบตาวาววาบกับประโยคสุดท้ายของชนินทร เพชรไม่มีวันเกลียดฉัน เพราะฉันเป็นคนเดียวที่จะคุ้มครอง ปกป้องเพชร ฉันคือมือที่คอยกำจัดเพื่อนทรยศให้หมดไปจากชีวิตเพชร ฉันคือเพื่อนที่ดีที่สุดของเพชร ..เพราฉะนั้น คนที่เพชรเกลียดต้องเป็นแพะรับบาปอย่างแก ... ชนินทร แกคนเดียว .. ไม่จริง ..กูก็เป็นเพื่อนเพชร ไอ้พาทีก็เป็น .. มีแต่มึงที่ไม่อยากให้เพชรเห็นใครดีกว่าตัวมึง มึงอยากให้เพชรรักมึงที่สุด .....กูจะบอกเพชร ... กูจะบอกเพชรทุกอย่าง ชนินทรอ้าปากจะพูดอีก แต่เจนจบยกสันมือฟันลงไปที่คอชนินทร ชนินทรดิ้นเฮือกร้องเสียงประหลาดอยู่ในลำคอ ถ้าฉันไม่อนุญาต แกก็ไม่มีสิทธิ์พูดอีกต่อไป เจนจบลากชนินทรไปที่บันได อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ทุกเวลานะ เพื่อน เสียงรถเข้าบ้านมาดัง เจนจบหันขวับไปมองทันที หน้าบ้านชนินทร นิจนันท์ที่กำลังขับรถเข้าบ้านมาจอด เธอก้าวเข้ามาใบบ้าน ชนินทรดิ้นเร่าอยู่ที่พื้น นิจนันท์วิ่งเข้ามาดูด้วยความตกใจ ชนินทร ..เธอเป็นอะไร .. ทำไมตกบันไดลงมา หรือใครทำอะไรเธอ นิจนันท์มองไปรอบๆบ้าน ไม่เห็นใคร ชนินทรพยายามเปล่งเสียง แต่เปล่งไม่ออก นิจนันท์มองอย่างตกใจ อะไร ... เธอจะบอกอะไร ชนินทรชี้มือไปทางหลังบ้าน ระ.... เจน ... ชนินทรพยายามพูดให้ระวังเจนจบ แต่เสียงไม่ออก ระอะไร ....ฮ้า .. ระอะไร ..ก็พูดมาสิ เจนจบที่ซ่อนตัวอยู่มองออกมาจากมุมหนึ่งด้านใน นี่แขนเธอหัก ขาก็หักด้วยใช่มั้ย จะ .. ..... จะอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง .. เสียงเธอ เสียงเธอหายไปไหน นิจนันท์มอง ชนินทรพยายามคลานไปที่กระเป๋าเงิน ที่มีเงินหล่นออกจากกระเป๋า ชนินทรแตะเงิน แต่นิจนันท์เข้ามาคว้าเงินแล้วยกกระเป๋าขึ้นทันที แขนหัก ขาหัก เสียงก็ไม่มี .. แค่นี้ก็เหมือนคนตายแล้ว ..คนตายไม่ต้องใช้เงินหรอก ชนินทรพยายามจะออกเสียง อี..อี .. นิจนันท์ถือกระเป๋าเงินใบหน้ายิ้มร่า ขอบใจมากนะ ผัวสุดที่รัก ถือซะว่าเป็นสิ่งชดเชยที่ฉันต้องทนรองมือรองเท้าแก ... ชดเชยที่ฉันเอาชีวิตมาจมกับผัวชั่วชาติ ดีแต่รังแกผู้หญิง ขอบใจที่สุด ที่ทำให้ฉันได้เห็นสภาพอุบาทว์ของแก ที่กองอยู่ตรงปลายเท้าชั้นบ้าง ชนินทรมองแค้นแทบกระอัก นิจนันท์วางกระเป๋าสองใบบนโต๊ะ สำหรับเงินสดห้าล้าน แล้วก็ในบัญชี ทั้งหมดนี่ ฉันจะใช้ให้เอง ช่วย.... เพื่อความสุขตลอดชีวิตฉัน ... และเห็นแก่ความเป็นสามีภรรยาของเรา ... ฉันต้องช่วยเธอแน่ๆ ชนินทร ... เจนจบที่มองจ้องมาที่สองผัวเมีย นิจนันท์จับหัวชนินทรบีบไว้ด้วยสองมือ ชนินทรดิ้นจะหนี นิจนันท์ยิ้มเหี้ยม ฉันจะช่วยให้แกไปลงนรกเร็วขึ้น นิจนันท์จับหัวชนินทรกระแทกกับพื้นอย่างแรง ชนินทรตาเหลือก แน่นิ่งไปทันที เจนจบมองเหตุการณ์ทั้งหมด แล้วหลบหายออกไป นิจนันท์มองสภาพแน่นนิ่งตาเหลือกของชนินทรด้วยรอยยิ้มสะใจที่สุดในชีวิต ในโรงพยาบาล มุกดา เจนจบ พาที ยืนอยู่รอบเตียงชนินทรที่มีสายช่วยหายใจระโยงรยางค์ นิจนันท์ยืนร้องไห้ อยู่ในอกเพชร เค้าจะเป็นเจ้าชายนิทราอย่างนี้จริงๆ เหรอคะ โธ่ ชนินทร ..โชคร้ายอะไรอย่างนี้ ไม่น่าเลย ... ไม่น่าอยากได้เพชรอาถรรพ์นั่น จนกล้าขโมยของๆเพื่อนเลย เพชรมองไปที่กล่องอะดอเรลลาบนโต๊ะข้างเตียง นิจออกไปธุระ.. กลับมาก็เห็นเค้านอนสลบอยู่ที่หน้าบันได เค้าคงรีบร้อนจะหนี จน ..จนตกบันไดลงมา เจนจบมองนิจนันท์ด้วยสายตาเกลียด เพราะรู้ว่านิจนันท์กำลังโกหกอ้อนขอความเห็นใจจากเพชร ผมขอมือถือชนินทรได้มั้ย นิจ ผมอยากรู้ว่าเค้าโทรหาใครบ้าง นิจ...นิจไม่เห็นนะคะ ที่บ้านก็ไม่มี มุกดามองนิจนันท์ที่ท่าทางเสียขวัญในอกเพชร แล้วมองเมินไปทางอื่น พาที.... ไปส่งนิจกับฉัน เพชรบอก เพชรมองไปที่มุกดา เจนจบไปส่งหนูมุก แล้วก็เอาอะดอเรลลากลับบริษัทให้ด้วย นิจนันท์ร้องไห้ครางในอกเพชร เพชรโอบนิจนันท์ออกไป พาทีตามไปด้วย ทั้งห้องเหลือมุกดากับเจนจบ ไม่ต้องไปส่งหรอกค่ะ หนูมุกโทรเรียกพี่กฤชมารับแล้ว แต่เพชรสั่งผมไว้ ผมต้องทำตามนะครับ พี่เพชรเค้ามีเรื่องอื่นที่ต้องทำเพื่อช่วยคุณนิจนันท์อีกเยอะ ไม่มานั่งสนใจกับเรื่องเล็กๆอย่างนี้หรอกค่ะ หนูมุกไปก่อนนะคะ มุกดามองสภาพชนินทร แล้วหันหลังเดินออกไป เจนจบรอจนประตูปิด ก็หันมายิ้มกับชนินทร เป็นยังไง ฉันบอกแล้วว่าคนที่เพชรจะเกลียด... ต้องเป็นแกคนเดียว เจนจบเปิดกล่องอะดอเรลลา มองสร้อยแล้วปิดลง ดีจริงๆ ที่แกกับเมีย มันคนกำพืดเดียวกัน ตอนนี้เป็นเวลาของแกไปก่อน ความโลภทำให้แกต้องนอนเน่าเป็นผัก ทรมานไปอีกสิบปี ยี่สิบปี สมควรกับความชั่วที่แกทรยศเพชร อย่าเพิ่งรีบขี้เกียจหายใจไปซะก่อนล่ะ อยู่รอดูจุดจบเมียคู่บุญของแกด้วย เจนจบเอามือลูบหน้าชนินทร แววตายิ้มแย้มแจ่มใส ว่างๆจะแวะมานอนคุยด้วยนะ เพื่อนรัก ในห้องทำงานสงคราม สงครามสั่งลูกน้องอย่างรวดเร็ว เพิ่มคนเฝ้ารอบร้าน ที่บ้านฉันด้วย ถ้าตำรวจมาถาม บอกว่าฉันไม่อยู่ บอดี้การ์ดสองคนเดินออกไป สงครามมองภาพที่ถ่ายกับลูกชาย ฉันไม่เชื่ออาถรรพ์อะดอเรลลา ที่ห้องทำงานคมกฤช มุกดานั่งลงอย่างเซ็งๆ คมกฤช แอนดี้มองเธอ อย่างน้อยอะดอเรลลาก็กลับมาอยู่ที่คุณเพชร คมกฤชพูดขึ้น แต่ชนินทรเป็นตัวเชื่อมที่จะทำให้เราโยงไปถึงคนอื่นๆได้ ไม่เป็นไรหรอก มุก เรายังจับตาสงครามอยู่ ศักดาเองก็ยังหนีคดี แก๊งค์ภูผาที่ปล้น มันก็ยังหลบซ่อน เรายังตามล่าคนพวกนี้มาติดคุกได้ คมกฤชบอก แต่คนสำคัญของคดีนี้ อีกคนคือคุณเพชร เพราะคุณเพชรเป็นคนซื้ออะดอเรลลาเข้ามา แอนดี้เสริม มุกดาลุกขึ้นอย่างหนักใจ วันนี้พี่เพชรสงสัยมุก เค้าคิดว่ามุกรู้ล่วงหน้าเรื่องอะดอเรลลาถูกชนินทรขโมย ถ้าคุณเพชรเป็นคนบงการ เค้าก็เป็นคนร้ายที่เก่งมาก เพราะเราไม่เคยเห็นพิรุธของเค้าเลย คมกฤชกล่าว รีบหาความจริงในสตาร์ไดมอนด์เถอะ มุก ถ้าจำเป็นต้องแต่งงาน ก็แต่งซะ แอนดี้บอก ฉันแต่งกับพี่เพชรไม่ได้ ... ฉันทำร้ายเค้าเรื่องแต่งงานอีกไม่ได้ มันคืองาน คือสิ่งที่เราต้องทำนะ มุก สุดท้าย คุณเพชรก็กลายเป็นผู้ชายที่น่าสงสารที่สุด เพราะความรักกำลังถูกใช้เป็นแค่เครื่องมือไล่จับโจร .. คมกฤชพูด คมกฤชมองแอนดี้อย่างกินใจกันเรื่องรุจา มุกดามองออกไปไกลมีท่าทีหนักใจ ภายในบ้านชนินทร เพชรมองไปรอบๆบ้าน ที่กระเป๋าเดินทางของชนินทรวางอยู่ที่พื้นใบเดียว พาทียืนอยู่ด้วย นิจนันท์มองสายตาเพชรแล้วทำเป็นถาม ถ้าเพชรกลัวนิจจะอยู่คนเดียว ก็..ค้างที่นี่เป็นเพื่อนนิจก็ได้นะคะ พาทีหันมา นิจนันท์รีบพูด เธอด้วยนะ พาที ฉันบอกตรงๆ ยังกลัวอยู่เลย ไม่รู้ชนินทรไปติดต่อขายเพชรกับใครไว้บ้าง ฉันบอกให้ลูกน้องที่บริษัทมาเฝ้าไว้รอบๆบ้านเธอแล้ว พาทีบอก มีอะไร ก็โทรหาผมได้นะ นิจ ดึกแล้ว คุณพักผ่อนเถอะ เพชรพูด เพชรมองหน้าพาทีจะเดินออกไป ขอบคุณมากนะเพชร ... พาทีด้วย เพชรกับพาทียิ้มให้เดินออกไป นิจนันท์มองส่ง ก่อนจะล้วงมือถือของชนินทรออกมาจากกระเป๋า ถ้าเธออยากได้มือถือของไอ้ชนินทร .. เธอก็ต้องมาดูแลฉันที่นี่บ่อยๆแล้วล่ะ เพชร นิจนันท์กำมือถือชนินทรไว้ด้วยสีหน้าสมหวัง เช้าวันใหม่ที่บ้านรุจา รุจามองแอนดี้ที่กำลังจิบกาแฟ เมื่อคืนแม่บ้านบอกว่าคุณกลับดึกมาก ผมไม่ทันได้บอกคุณไว้ มีเพื่อนมาจากอเมริกา ผมต้องเทคแคร์เค้าทั้งวัน อ๋อ เหรอคะ .. พ่อถามหาคุณด้วย ฉันเลยบอกไปว่าให้คุณไปลองทำข่าว ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องโกหก ไม่เป็นไร เดี๋ยววันนี้ไปนิวส์ไทม์พร้อมกันเลยนะ ผมขอเข้าไปช่วงบ่ายหน่อยได้มั้ยครับ ขอไปส่งเพื่อนที่สนามบินก่อน ได้สิ รุจาแอบตามแอนดี้มาที่หน้าตึกคมกฤช แอนดี้วิ่งเข้าตึกไปรุจามองอยู่ในรถอย่างผิดหวัง ในห้องทำงานคมกฤช คมกฤชมองแอนดี้ที่กำลังเปิดโปรแกรมในคอมพิวเตอร์ ผมให้มุกไปติดเครื่องดูดสัญญาณในสตาร์ไดมอนด์ เราจะเห็นทุกอย่างจากวงจรปิดที่นั่น ในห้องคุณเพชรด้วยหรือเปล่า คมกฤชถาม ใช่ .. เสียงมือถือแอนดี้ดัง แอนดี้มองหน้าจอเป็นรูปรุจา รุจาโทรตามผม คมกฤชหน้านิ่ง แอนดี้กดคียบอร์ดไปพูดเหมือนเล่าไปเรื่อยๆ รุจาอยากให้ผมอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา เสียงมือดังแล้วหยุดไป คมกฤชมองไปทางอื่น เสียงมือถือดังขึ้นอีก คมกฤชสีหน้าเริ่มรำคาญ รีบๆไปได้แล้ว .. ที่เหลือ ฉันจัดการเอง แอนดี้ถอยจากหน้าจอ ที่กำลังรอภาพ เราคงไม่มีปัญหาในการทำงานเพราะเรื่องรุจาใช่มั้ย ผู้หญิงอย่างรุจา ทำลายความเป็นมืออาชีพของฉันไม่ได้ แอนดี้มองแล้วเดินออกไป คมกฤชสีหน้าหมองลง ด้านล่างบริษัทคมกฤช แอนดี้ลงบันไดเร็วมาจากชั้นบน แล้วเดินเลี้ยวออกประตูไป รุจาที่หลบอยู่ มองตาม แล้วเดินสวนขึ้นบันไดไปทันที ในห้องทำงานคมกฤช คมกฤชกำลังอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ รุจาเปิดประตูเข้ามา คมกฤชมอง ฉันมาหาแอนดี้ เค้าไม่ยอมรับสายฉัน คมกฤชผละจากหน้าจอ เดินมาที่รุจา ไม่มากไปหน่อยเหรอรุจา เที่ยวมาวิ่งตามผู้ชาย ยางอายตัวเองไม่มี ก็ช่วยนึกถึงนามสกุลดังคับฟ้าของพ่อเธอบ้าง ไม่ต้องมาสอน ฉันรู้ว่าฉันควรทำอะไร งั้นก็รีบออกไปจากห้องฉัน ไม่ต้องไล่หรอก ฉันแค่มาดูให้เห็นว่า นายไม่ได้บังคับให้แอนดี้อยู่ห่างๆฉัน รุจาทำสะบัดหน้าหันหลัง แล้วเดินไปสองสามก้าวก็เซ คมกฤชพรวดเข้าไปรับร่างรุจาไว้ เป็นอะไร ฉันเวียนหัว .. เมื่อคืนฉันอดนอน รอแอนดี้กลับ คมกฤชฟังแล้วผลักรุจาเซถลาไปทรุดตัวลงที่เก้าอี้ เอา เอา ... หึงซะให้ถึงที่สุด ทำร้ายผู้หญิงตลอด คมกฤชเริ่มรู้สึกตัว หน้าสลดลง เอาน้ำชาร้อนๆซักถ้วยมั้ย เกลือแร่ดีกว่า ถ้าคุณคมกฤชจะกรุณา นั่งพักก่อน เดี๋ยวผมไปดูให้ คมกฤชเดินออกไป รุจามอง พอคมกฤชพ้นห้องรุจารีบพุ่งมาที่คอมพิวเตอร์คมกฤช แทนสายตารุจามองภาพในจออย่างนึกไม่ถึงเป็นภาพจากวงจรปิดในห้องเพชร ในสตาร์ไดมอนด์ อะดอเรลลาในกล่องวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเพชร พาที เจนจบ เพชรมองมุกดาที่ยืนสังเกตเพื่อน 3 คน นายเคยบอกไม่เชื่อเรื่องอาถรรพ์อะดอเรลลา พาทีพูด ชนินทรกลายเป็นเจ้าชายนิทราเพราะความโลภของตัวเอง ไม่เกี่ยวกับอาถรรพ์เพชรมันมีอำนาจเหนือเราไม่ได้ ถ้าไม่ปล่อยให้กิเลสครอบงำจิตใจเราเอง เพชรกล่าว เสียงมือถือเพชรดัง เพชรมองที่หน้าจอ นิจนันท์ เพชรรับสาย ฟังอยู่ครู่ โอเค นิจ เดี๋ยวผมไปหา เพชรหันมามองแล้วบอกทุกคน นิจไม่ค่อยสบาย ทำไมแกต้องเป็นคนดูแล นิจนันท์ พาทีถาม เพราะนิจคือเพื่อนคนนึงของเรา เพชรกวาดตามองทุกคน นิจไม่ใช่แค่เมียของชนินทร แต่เค้าเป็นเพื่อนเรา ฉันขอนะ ...เรื่องฉันกับนิจ มันไม่มีวันเป็นไปได้ เพชรมองจ้องไปที่มุกดาตรงๆ ฉันขอให้ทุกคนเชื่อมั่นตัวฉัน ... แล้วก็ให้ความยุติธรรมกับนิจด้วย เจนจบ.. รีบส่งอะดอเรลลาไปตรวจ แล้วอย่าให้ใครทำ..นอกจากแก ได้ ฉันจะไปหามือถือของชนินทรด้วย เราจะได้หลักฐานมัดตัวคนที่กำลังติดต่อซื้ออะดอเรลลาจากชนินทร เพชรบอก เพชรมองมุกดา รอผมกลับมารับนะ หนูมุก เย็นนี้คุณแม่นัดทานข้าว เพชรบอกแล้วเดินเร็วออกไป พาทีตามออกไปด้วย เหลือเจนจบ มุกดาทำเป็นเดินกลับไปที่โต๊ะ แต่สายตามองเจนจบเอากล่องอะดอเรลลาใส่เซฟไว้อย่างเรียบร้อย ในห้องทำงานคมกฤช คมกฤชถือน้ำเกลือแร่เข้าห้องมา เห็นรุจานอนอยู่ที่เดิม รุจา รุจาลืมตาขึ้นมา คมกฤชประคองป้อนด้วยสายตาห่วงใย กินซะ แล้วนอนพัก ค่อยยังชั่ว แล้วฉันจะไปส่ง รุจาจิบเกลือแร่ มองสายตาห่วงใยของคมกฤช คมกฤชประคองรุจานั่งพิง เอาหมอนวางหนุนหลังให้ แล้วมองหน้าจนรุจาเขิน ขอบใจนะ รุจาลุกขึ้น คมกฤชท้วง อย่าเพิ่งไปสิ เดี๋ยวก็หน้ามืดตอนขับรถ เมื่อกี๊คุณเพิ่งไล่ฉัน อย่างอแงไม่เข้าเรื่อง คมกฤชดึงรุจานั่งลง ฉันจะรีบไปหาแอนดี้ คมกฤชปล่อยมือจากรุจาแรงๆทันที โอเค นั่นประตู คมกฤชผละจากรุจาเลยแล้วเดินมาที่โต๊ะทำงาน รุจามองคมกฤชที่เย็นชาใส่ทันที คมกฤชมองรุจาที่เดินออกไปแล้วใจหายเขาทิ้งตัวนั่ง ไม่ได้สนใจภาพตรงหน้าในคอมพิวเตอร์ สีหน้าเศร้าเพราะเรื่องรุจา ในบ้านนิจนันท์ เพชรนั่งลงนิจนันท์ทำหน้าเพลียๆ วางแก้วน้ำลงตรงหน้าเพชร คุณเป็นอะไร โรคเดิมน่ะค่ะ ไมเกรน นิจยังทำใจไม่ได้เรื่องชนินทร ทานน้ำก่อนค่ะ เพชร คุณมาเหนื่อยๆ งานก็หนักอยู่แล้ว ไหนจะต้องแบ่งเวลามาดูแลนิจอีก นิจเกรงใจจริงๆ นิจนันท์ยกแก้วน้ำให้เพชร เพชรรับไปจิบเขาดื่มน้ำเข้าไป แล้ววางแก้ว นิจก็อยากดูแลตัวเองได้นะคะ ไม่อยากเป็นภาระเพชรให้คุณหนูมุกลำบากใจ เพชรสีหน้าไม่ค่อยดี นิจนันท์ลอบมอง นิจ .. คุณหยิบน้ำอะไรให้ผมกิน ทำไมคะ มันมีแอลกอฮอล์หรือเปล่า ผมรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก เพชรพิงหัว พยายามเงยหน้า นิจนันท์รีบเข้าไปช่วยปลดกระดุมคอเสื้อ จริงเหรอคะ ไม่ใช่แอลกอฮอล์นะคะ เพชรหายใจลึกๆค่ะ หายใจลึกๆ เพชรสูดลมหายใจ นิจนันท์มอง เพชรหลับตา หายใจแรง นิจนันท์กุมมือ เป็นยังไงคะ ขอผมนั่งแบบนี้สักครู่ หลับไปเลยก็ได้ค่ะ เพชร อืมม ... เพชรรู้สึกมึนงง มองนิจนันท์ตาลาย แล้วสติดับวูบไป เพชรคะ เพชร .. เพชรนิ่งไป นิจนันท์เขย่าแต่เพชรไม่รู้สึก นิจนันท์ยิ้มค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเพชรลงมาทีละเม็ด นิจรักเพชรนะคะ รักมาก รักมาตั้งนานแล้ว เพชรรู้บ้างมั้ย นิจนันท์ล้วงมือไปในเสื้อ ลูบไล้แผงอกเพชร เพชรน่ะใจร้าย ปล่อยให้นิจรอนานขนาดนี้ ได้ยังไง นิจนันท์ซบลงไปในอกเพชรที่ไม่ได้สติ ด้วยสีหน้ายิ้มสมหวัง ในสตาร์ไดมอนด์ มุกดาเดินมากับสาลินี คุณหนูมุกว่าสาลี่ลาออกดีมั้ยคะ ทำไมละคะ สาลี่กลัวอาถรรพ์อะดอเรลลา คิดดูสิคะ ตั้งแต่ได้อะดอเรลลามามีแต่เรื่องร้ายๆ นี่คุณชนินทรก็นอนเป็นผักเน่าไปคนนึงแล้ว ใครล่ะคะ ใครจะเป็นรายต่อไป อาจจะเป็น เรา คุณสาลี่คิดมากไปเอง ไม่ได้คิดมากนะคะ หมอดูทายว่าสาลี่กำลังราหูเข้า ช่วงนี้จะมีเคราะห์ ถ้าคุณสาลี่ไม่สบายใจ .. มุกว่าไปรดน้ำมนต์ ปัดรังควานบ้างก็ได้นะคะ เผื่อจิตใจจะดีขึ้น จริงค่ะ จริง ... โทรนัดหลวงพี่เลยนะคะ สาลินีหยิบมือถือกดเบอร์ เดินห่างออกไป มุกดามองอย่างถอนใจ ในบ้านนิจนันท์ นิจนันท์ที่กำลังจัดฉากเอาผ้าห่มปิดหน้าอกตัวเองกับเพชร แล้วเอนตัวลงนอนในอกเพชรที่เปลือยเปล่า แต่กางเกงยังใส่อยู่ นิจนันท์ทำผมยุ่งนิดหน่อย ให้เหมือนว่ากำลังนอนซบกันเธอยกกล้องถ่ายรูปที่หลับตาพริ้ม เธอมองภาพในมือถือแล้วหันไปมองเพชรด้วยสายตาเสน่หา ต่อให้ต้องถูกคนประณามไปทั้งชีวิต ฉันก็จะไม่ยอมให้ผู้ชายดีดีอย่างคุณ หลุดมือฉันไปได้อีกแล้ว ... เพชร นิจนันท์ไล้นิ้วไปที่อกเพชร แล้วจูบลงไปที่แก้มเพชรด้วยความพิศวาสเพชรที่นอนสลบ ไม่รู้ตัวว่าเรื่องใหญ่กำลังจะตามมาอีก 
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
