หลังอ่าน...
อ่านเล่ม 1 ไปเมื่อสองปีก่อนยังติดใจในความมหัศจรรย์พันลึก
แต่แฝงไว้ด้วยปริศนาธรรมล้ำลึกของเรื่องราว มาถึงเล่มนี้ ยังคงคอนเซ็ปต์เดิมๆไว้อย่างครบถ้วน
หากที่เพิ่มเติมคือความมืดดำอำมหิต
ความสยดสยองชวนขนลุกขนชันพร้อมๆกับความสะอิดสะเอียนชวนคลื่นเหียนของรายละเอียดเนื้อใน
หนังสือแบ่งออกเป็นเรื่องสั้นขนาดยาวสี่เรื่อง
ในแต่ละเรื่องจะแยกย่อยออกเป็นบทๆ 9-10 บท ซึ่งต้องอ่านอย่างต่อเนื่อง
และอาศัยสมาธิประมาณหนึ่งทีเดียว
หากในเล่ม 1 เราจะยังอึมครึมสงสัยถึงที่มาที่ไปอันคลุมเครือ
ของตัวละครหลักๆในเรื่อง อย่างน้อยก็สี่ตัว ...
ได้แก่เถ้าแก่เนี้ยโฉมสะคราญอวี๋จี มือปราบหลงหยา
เจ้าจิ้งจอกจอมอู้แถมกะล่อนซานผี และเจ้าเหมียวปีศาจหมิงเหยียน...
ในเล่มนี้จะเป็นการบอกเล่าย้อนไปถึงที่มาและชาติกำเนิดของพวกเขา
รวมถึงจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์อันซับซ้อน
เริ่มจากเรื่องแรก...เล่าย้อนไปถึงเมื่อครั้งมือปราบหลงหยา
ได้พบกับอวี๋จีเป็นครั้งแรก
ท่ามกลางกลิ่นอายของการเข่นฆ่าล้างแค้นกันของชนสองเผ่า
มีปมสืบสวนสอบสวนให้หลงหยาได้แสดงความสามารถ
ในการวิเคราะห์เจาะลึกถึงปูมเหตุ
ที่ผู้คนต่างเข้าใจว่าเหตุฆาตกรรมที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
เป็นฝีมือของสุนัขป่าปีศาจ...
เมื่อทุกสิ่งคลี่คลาย เขาก็ได้รู้จักอวี๋จีมากขึ้นอีกหน่อย...
แต่ก็ต้องคลาดคลากันไป
จนมาถึงเรื่องที่สอง...สามและสี่ เรื่องราวเข้มข้นลึกล้ำยิ่งขึ้นกับดินแดน
ที่เป็นยิ่งกว่าขุมนรก...
เหตุการณ์ที่สะท้อนถึงก้นบึ้งแห่งจิตใต้สำนึกอันต่ำตมของมนุษย์
รวมถึงที่มาและปูมหลังแห่งชาติกำเนิดของตัวละครอื่นๆ ซึ่งแน่นอนว่า...
แต่ละคนแต่ละตัวล้วนไม่ธรรมดา ๆ
............
อ่านด้วยความรู้สึกที่หลากหลายมาก ทั้งทึ่ง อึ้งในความอลังการของฉาก
ที่สะท้านสะเทือนไปทั้งหกภพเหนือฟ้าใต้ปฐพี...
ทั้งหดหู่ เศร้า สะเทือนใจ สยดสยอง สะอิดสะเอียน ฯลฯ
กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่แสนมหัศจรรย์ สะท้านฟ้าสะเทือนดินเลยทีเดียว
อยากจะเล่ายาวๆอยู่ค่ะ แต่ขอบอกเลยว่าเล่ายากมาก
เว้นแต่จะได้เม้าท์มอยกับคนที่ได้อ่านแล้วเหมือนกัน
ถึงเรื่องราวตรงนั้นตรงนี้ว่ามันวิจิตรพิสดารเพียงใด มหัศจรรย์พันลึกแค่ไหน
บลาๆๆๆ.....
นับถือผู้เขียน(รวมถึงผู้แปล)สุดใจเลยค่ะ กับความพยายามสร้างสรรค์วรรณกรรม
ที่สะท้อนถึงรากเหง้าของความเป็นมนุษย์ที่ครบครันด้วยอรรถรสแลสาระเช่นนี้
ข่าวว่ายังมีเล่มสามต่อ แต่ผู้เขียนยังเขียนไม่เสร็จ
แม้จะอ่านเล่มนี้จบไปแบบไม่ค้างคามากนัก
หากก็ตั้งตารอคอยกันต่อไปแหละค่ะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
อ่านรีวิวจบ
นึกถึงความฝันของตัวเองเมื่อสองสามปีก่อน
ผมอยากเขียนนิยายกำลังภายในครับ 555
แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มต้นเขียนแม้แต่บทเดียว
เปลี่ยนไปเขียนบทกวีจีนได้สองเล่มจนจบแล้ว
แต่นิยาย เริ่มต้นยากจริงๆครับ