Bloggang.com : melody_bangkok - ไปชืมสละ แวะพักโฮมสเตย์ @ พัทลุง

Link

Bloggang.com

ไปชืมสละ แวะพักโฮมสเตย์ @ พัทลุง

ในที่สุดก็ถึงบล็อกนี้ ดีใจน้ำตาจะไหล กว่าจะจบได้นะคะ หาสาระแทบไม่มี แหะๆๆ Smiley

วันนี้แหละค่ะ สาระจะมาเต็ม ๆ (คาดหวังว่าจะมาน่ะนะคะ Smiley

) จากสถานที่ที่คิดว่าไม่มีอะไร แต่มันอาจจะมีอะไรก็ได้นะ Smiley

ออกจากบันนังสตาก็กลับกรุงเทพฯแล้วค่ะ แต่ครั้นจะกลับเฉย ๆ ก็ไม่น่าจะใช่ทริปของจิตอาสากลุ่มนี้ น้องผู้นำกลุ่มเลยบอกว่าจะพาไป "พัทลุง"

ในประวัติการคิดวางแพลนเที่ยว... ไม่เคยนึกถึงพัทลุงมาก่อนค่ะ นั่นสิ ทำไมนะ?? แต่เมื่อน้องจะพาแวะ เราก็ไม่ขัด ว่านอนสอนง่าย แถมใจง่ายด้วยเรื่องเดินทาง Smiley

น้องบอกว่าคืนนี้จะนอนโฮมสเตย์ เราก็โอเค โฮมสเตย์ก็ได้ ไม่มีปัญหาค่ะ ตอนน้องบอกมา ในฟองความคิดเราวาดภาพว่าเป็นที่พักประเภทหนึ่งที่ไม่ได้มี facility เหมือนโรงแรม คือเป็นบ้านเก่าที่เจ้าของไม่อยู่แล้ว เลยทำเป็นที่พักให้นักท่องเที่ยวอะไรแบบนี้น่ะค่ะ

แต่ความเป็นจริงคือ โฮมสเตย์จริง ๆ แบบไปอยู่บ้านเค้า ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับเจ้าของบ้านนี่แหละค่ะ โอ้วว... น้องช่างเปิดประสบการณ์ให้พี่ดีแท้ แค่ พัทลุง นี่ก็ไม่นึกไม่ฝันแล้วนะ มี โฮมสเตย์ แบบออริจิฯ (ออริจินอล Smiley

) เข้าไปอีก... สุดยอดเลยทริปนี้

ถึงที่พักดึกเลย ที่นี่คือ "เขาจันทร์โฮมสเตย์" อยู่ที่ อ.ป่าบอน จ.พัทลุง นะคะ พี่หยา (เจ้าของบ้าน) กับพี่ผู้ชายรอรับอยู่ค่ะ แถมเตรียมผลไม้ที่ปลูกเองในบ้านไว้รับรองอีก เกรงใจ๊เกรงใจ กว่าจะอาบน้ำ กว่าจะโอ้เอ้กันเสร็จปาเข้าไปเกือบตีหนึ่ง ซึ่งพี่เค้าก็ใจดีมาก นั่งคุยกับพวกเราจนเข้านอนไปพร้อม ๆ กัน

ที่นอนเราค่ะ Smiley

พี่หยาปูที่นอนให้นะ แต่พวกเราก็เริ่มเลื้อย หอบหมอนหามุมนอนของตัวเอง เราปีนขึ้นไปนอนบนนี้ สบายดีค่ะ ตอนดึกหนาวเลยแหละ

ตื่นมาแต่เช้าตรู่ อากาศสดชื่นมากค่ะ เราเดินออกมาล้างหน้าแปรงฟันหลังบ้าน เห็นพี่หยาทำอะไรอยู่ เลยเข้าไปดู พี่เค้าบอกว่าเค้ากำลังแต่งข่อผลอ่อนของสละ อืมม... ขอบทานสละมาก แต่ไม่เคยเห็นต้นสละเลยแฮะ

นี่ต้นสละบ้านพี่หยาค่ะ พันธุ์สุมาลี ซึ่งจะมีรสหวานค่ะ พี่หยาปลูกไว้ 7 ต้น

ไม่อยากจะบอกว่าสละบ้านพี่หยานี่หวานสุด ๆ ละค่ะ อร่อยมาก ติดใจเลย อยากทานนี่จะต้องไปซื้อถึงพัทลุงเลยล่ะสินะ Smiley

เสร็จจากชมสละพอหอมปากหอมคอ เห็นพี่หยาเตรียมปู "ขนำ" เพื่อจะเตรียมอาหารเช้า เอาล่ะ... มาอยู่บ้านเขาอย่านิ่งดูดาย ช่วยพี่เค้าทำอาหารเช้าเถอะ พี่หยาจะทำ "ข้าวยำ" ให้ชิมค่ะ

เริ่มจาก... เก็บผักค่ะ!! Smiley

เป็นทริปแรกในชีวิตที่ตื่นเช้ามาเก็บผัก แต่สนุกดีนะคะ

เก็บเสร็จก็เอาไปล้าง

ล้างเสร็จเอามาหั่น ข้าวยำที่นี่ใส่ ดอกดาหลา ด้วยค่ะ เราไม่รู้จักดอกดาหลา พี่หยาไปเก็บจากหน้าบ้านมาให้

พอเห็น... โหวว... พี่คะ มันสวยเกิน หนูหั่นไม่ลง Smiley

พี่เค้าก็ขำ แล้วพี่เค้าก็เอาไปหั่น นี่ก็นั่งมองตาปริบ ๆ พี่กล้าอ่ะ Smiley

มีแผนกจัดใส่จานค่ะ พวกเราทำงานกันเป็นทีม Smiley

รวบรัดตัดตอน เพราะพวกเราน่าจะมาช่วยทำให้พี่เค้ายุ่งมากขึ้นซะมากกว่า พี่หุงข้าว ทำปลาป่น มะพร้าวป่นให้ นี่ค่ะข้าวยำ

เวลาทานก็เอาข้าวมาคลุกกับเครื่อง ทานกับไก่ทอด หรือ ไข่ต้ม หรือแม้แต่จะทานเพียว ๆ อร่อยหมดทุกอย่างเลยค่ะ ขอบอกว่าไก่ทอดพี่หยาอร่อยมาก

ตอนที่นั่งเตรียมอาหารเช้ากันที่ขนำ เราถามพี่หยาว่าที่นี่มีอะไรให้เที่ยวบ้างเพราะเราไม่เคยรู้เรื่องของพัทลุงมาก่อนเลย เผื่อจะกลับมา พี่เค้าบอกว่ามีหลายที่อยู่นะ ที่ดังหน่อยก็น่าจะเป็นหมู่บ้านเงาะป่าซาไก

เราถามพี่ว่าพวกเงาะป่าเค้าออกมาใช้ชีวิตประจำวันไหม เพราะเราไม่คิดว่าเดี๋ยวนี้จะมีกลุ่มคนที่จะอยู่กันเป็นเผ่าแยกตัวจากความศิวิไลซ์แบบในแอฟริกาอะไรแบบนี้ พี่เค้าบอกว่าไม่ออกมานะ จะมีบ้างที่มาซื้อของจำเป็น แต่ถ้าอาหารพวกเค้าจะมีอาหารของเค้าที่หาได้ในหมู่บ้าน

แล้วพี่เค้าก็บอกว่า... "พวกซาไกเค้าเป็นพวกที่มีความสุขมากนะ เค้าไม่ต้องใช้เงินเลย"

นั่นสินะ... บางครั้งสิ่งที่คนเราต้องการอาจจะไม่ใช่เงินตรา แต่เป็นความสุขหรือเปล่านะ

แต่ถ้ามองให้ลึกกว่านั้น... ไม่ใช่การไม่ใช้เงินแล้วจะทำให้เกิดความสุข แต่การพอใจในสิ่งที่ตนมีต่างหากที่ทำให้มีความสุข

หลังอาหารเช้า เราเดินทางต่อมาที่ "สวนสะละลุงถัน" ค่ะเพื่อชมสวนสละและมารับความรู้เรื่องสละซักหน่อย ตอนจะมาก็งั้น ๆ ก็แค่สวนสละ แต่ไม่ใช่ค่ะ ตอนจะไปเราได้อะไรดี ๆ เพิ่มขึ้นอีกมากเลย

เข้ามาที่สวน... เอ่ออ... เป็นพนักงานต้อนรับ หลับได้ไง Smiley

สวนนี้ตอนนี้ดูแลโดยพี่วิชัยซึ่งเป็นลูกชายของลุงถันเจ้าของค่ะ พี่อธิบายให้ฟังว่าที่เขียนชื่อสวนว่า "สะละ" เพราะเป็นการใช้ทับศัพท์ "sala"

สละที่นี่เป็นพันธุ์เนินวง ลูกจะใหญ่กว่าสุมาลี และมีรสเปรี้ยวกว่าค่ะ

ผลดกมากอ่ะสละที่นี่ เราว่าพี่เค้าเปิดตลาดสละของเค้าโกอินเตอร์ไปไกลแล้วค่ะ แต่สิ่งที่เราชอบคือพี่เค้าไม่ได้ก้าวไปคนเดียว แต่เค้าพาคนในชุมชนของเค้าก้าวไปด้วยกัน หนำซ้ำพี่เต้าแตกไลน์สละของเค้าให็มี product เพิ่มขึ้นอีกหลายอย่าง เรื่องการตลาดไม่ต้องพูดถึง มันเจ๋งมาก นั่งอ้าปากค้างฟังพี่เค้าเป็นแถว นี่คือสิ่งที่เราได้มากกว่าความรู้เรื่องสละ และสิ่งที่เราเรียนรู้มากกว่านั้น... ตลอดเวลาที่คุยกันพี่ถ่อมตัวมาก ๆ เลยค่ะ

เราถามพี่เค้าว่าพี่ไม่กลัวคนก๊อปงานเหรอคะ พี่ตอบว่าเค้าเชื่อว่าการที่ความรู้ตรงนี้สามารถนำไปพัฒนาชุมชนได้ นั่นคือประโยชน์มากกว่า เพราะมันจะสามารถยืนยาวไปได้ชั่วลูกชั่วหลานถึงพวกเค้าจะไม่อยู่แล้วก็ตาม หืมม... ทึ่งอ่ะ Smiley

พี่วิชัยพาชมสวนและอธิบายเรื่องสละให้ฟัง

สละจะมี 2 ชนิด คือตัวผู้ กับตัวเมีย ในการที่จะทำให้สละออกผล เราจะต้องช่วยเค้าโดยการเอาสละตัวผู้ (ช่อเล็กกว่า) มากลิ้งไปรอบ ๆ ตัวเมีย (ช่อใหญ่กว่า)

ซึ่งตรงนี้พี่เค้าจัดเป็นกิจกรรมให้กับผู้เยี่ยมชมได้ทดลองทำด้วยค่ะ ริบบิ้นที่ติดนั้นคือวันที่ผสมสละค่ะ

ได้ความรู้พร้อมอิ่มท้อง ซื้อกลับบ้านกันมาพอประมาณ เราซื้อฝากน้องชาย น้องชายชอบมาก บอกว่าหวานอร่อยเลย

เราไม่ได้แยกจากพี่หยาที่บ้านพี่หยาหรอกนะคะ มาที่สวนสละ พี่หยาก็มาด้วย แต่เรามาแยกจากพี่หยาตรงนี้ "อ่างเก็บน้ำคลองป่าบอน" ซึ่งเป็๋นหนึ่งในโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ที่นี่สงบมาก ยิ่งเวลาที่ได้ทอดสายตาไปไกล ๆ มันสบายใจจริง ๆ ค่ะ

แยกจากพี่หยา อ้อ... บอกอะไรให้ จริง ๆ พี่หยาไม่ได้ชื่อพี่หยานะคะ พี่ชื่อพี่หยาม แต่เราเรียกว่าพี่หยาแต่แรกเลยเรียกมาตลอด มาทราบก็ตอนจะแยกกันแล้วขอเบอร์พี่เค้านี่แหละ พี่ชวนให้ไปเที่ยวใหม่ เราเลยขอเบอร์พี่เค้าไว้น่ะค่ะ พี่หยาน่ารักมาก ๆ เลย Smiley

ขอบคุณวันดี ๆ อีกหนึ่งทริป ที่ได้ทำประโยชน์ ได้เรียนรู้วิถีชุมชน ได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นอีกมากมาย ขอบคุณน้องธี ประธานกลุ่ม One Fine Day ที่ทำให้มีกิจกรรมนี้ขึ้นมาด้วยค่ะ

และเราก็ยังเชื่อว่า... มิตรภาพดี ๆ เกิดขึ้นได้เสมอเมื่ออกเดินทาง Smiley

Create Date : 28 สิงหาคม 2561
Last Update : 29 สิงหาคม 2561 15:33:16 น.
Counter : 1827 Pageviews.

31 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า, คุณmambymam, คุณKavanich96, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณRananrin

ตามมาจากหน้ารวมเพราะคำว่า สละ ที่คนบ้านป่าก็ปลูก
อยู่สองสามต้นค่ะ ของเราให้ผลไม่มากเท่าต้นที่เห็นที่นี่
หวังว่าเมื่อต้นโตขึ้นเรื่อยๆคงให้ผลผลิตมากขึ้นด้วยนะคะ

ขอบคุณเรื่องราวที่แบ่งปันค่ะ ไว้กลับมาส่งกำลังใจ

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า

) วันที่: 29 สิงหาคม 2561 เวลา:17:33:42 น.

อ่านบล็อกนี้
แล้วได้ประสบการณ์ใหม่ๆ
ต้นสละปกติไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ
กินเป็นอย่างเดียว 555

ดอกดาหลาก็สวยมาก
ไม่คิดว่านำมาทำเป็นอาหารได้ด้วย
เก๋สุดๆ

โหวตครับ