"ฝากซื้อของหน่อยสิเธอ"ประโยคสุดฮิตที่จะได้ยินทุกครั้งที่จะไปต่างประเทศแล้วก็จะเป็นอะไรที่เราเบื่อมากมายเพราะเคยมีเรื่องเสียความรู้สึกมากมายจากการฝากซื้อของเนี่ย... ตอนนั้นเราไปญี่ปุ่นครั้งแรก เพื่อนเราที่นั่นจะพาเที่ยวเพื่อนเราที่นี่รู้ก็ฝากซื้อเรื่องสำอาง พร้อมยื่นลิสต์ให้โอ้โห... list หรือ presentation เนี่ยมาครบทุกรายละอียด ยี่ห้อ สี เบอร์... อีมีซี... อีทีซีมีเส้นโยงไปมา อันนี้ใช้คู่กับอันนี้เพราะงั้นถ้ามีอันนี้แต่ไม่มีอันนี้ไม่ต้องเอามา แต่ให้เอายี่ห้อนี้แทนแถมรายละเอียดอีกมากมายซึ่ง... ตรงนี้เป็นข้อดีนะ จะได้ไม่ซื้อผิดไงแล้วแถมยังโอนเงินให้ก่อนอีกด้วยแน่ะ... แต่พอเอาเข้าจริง ๆ... ของมันไม่ได้หาง่ายขนาดนั้นบางสีหมด บางเบอร์ไม่มี เราก็อีเมล์มาบอก ก็ไม่เห็นตอบข้อความอะไรจนเราร้อนใจต้องโทรมาถาม เปลืองเงินค่าโทรเราอีกไปเที่ยว... แต่กลายเป็นว่าเราต้องตามหาของให้เพื่อนจนเพื่อนเราที่จะพาเที่ยวเซ็ง... นี่ยูมาเที่ยวนะเราก็เกรงใจมาก แต่ก็พยายามตามหาให้จนได้พอกลับมาถึง... สิ่งที่ได้รับไม่ใช่คำขอบคุณ (ซึ่งจริง ๆ เราก็ไม่ได้ต้องการ)แต่กลับกลายเป็นว่า...ซื้อมาได้แค่นี้เหรอ...โหย ทำไมสีนี้มันเป็นงี้ล่ะ มันไม่เข้ากับชั้นเลยเนาะ...อะไรเนี่ย ราคาแพงกว่าเมืองไทยอีก ไม่รู้เพื่อนจะเอาหรือเปล่า ถ้าเพื่อนไม่เอาชั้นก็ต้องจ่ายเองนะเนี่ยอ้าววว... ตกลงที่ฝากซื้อเนี่ยเพื่อนของตัวเองฝากซื้ออีกทีเราอุตส่าห์เดินหาให้ หอบของหนักมากมายเราเซ็งมากกกก... พอไปครั้งต่อมา... เราเลยตัดปัญหาไม่บอกใครว่าไปเที่ยวแต่ความมาแตกตอนที่เพื่อนที่ไปเที่ยวด้วยกันแท็กรูปมาในเฟซบุคผลคือโดนโกรธค่ะ แล้วก็ว่าเรากับเพื่อนคนอื่น ๆ ว่าไม่มีน้ำใจ ไม่จริงใจเพื่อนเราที่รู้เรื่องมาตลอดก็แก้แทนให้ว่าเราอาจจะไปกระทันหัน เลยไม่มีเวลาบอกเพื่อนคนที่ว่าเราก็บอกว่า... กระทันหันแล้วไม่ต้องขอวีซ่า ไม่ต้องจองตั๋วเครื่องบินเหรอ ยังไงก็ต้องรู้ล่วงหน้าอยู่แล้วแล้วก็ไม่พูดกับเราเป็นเดือนเลยทีเดียว... เหอะๆๆ... ยังมีอีกประเภท...จะไปเที่ยวเหรอ ฝากซื้อของหน่อยเอาอันนี้ ๆ นะ เงินออกไปก่อนนะ เพราะไม่รู้จะได้ของหรือเปล่า บัตรเครดิตมีใช่มั้ย รูดมาก่อนก็ได้... เออ... อันนี้ของเพื่อน เพื่อนฝากซื้อด้วย แฟนมันฝากมาอีกที...เอิ่มมม... เพื่อนของเธอชั้นก็ไม่ได้จะรู้จัก แล้วนี่จะให้ชั้นหอบหิ้วของมาให้แฟนของเพื่อนของเธอนี่อ่ะนะ... หรืออีกประเภท...อันเนี้ย... ที่นู่นถูกกว่าไทย ฝากซื้อหน่อยนะพอเห็นราคาเข้าจริง ๆ ถูกกว่าจริงค่ะ แต่ถูกกว่าสองร้อย... และมีอีกหลายประเภท... เหอะๆๆ... หลังจากนั้นเราเลยมีกฎเหล็ก- ซื้อให้ได้ แต่ต้องเป็นการเดินแล้วเจอ จะไม่ไปตามหา ถ้าเจอจะ line มาบอก- ใครจะฝากซื้อ กรุณาฝากเงินด้วยตามราคาของ และกรุณาไปแลกเงินมาให้ด้วย เงินไทยไม่รับ ถ้าไม่เจอของ จะเอาเงินมาคืน แล้วถ้ามีเงินทอน ก็จะเอาเงินที่เหลือมาคืน- ของที่เปลืองเนื้อที่ อะไรที่เป็นกล่องจะแกะออกหมด ถ้าเป็นชิ้นเล็ก ๆ กลับมาหายไปจะไม่รับผิดชอบใด ๆ ทั้งสิ้น - ไม่รับของที่มีน้ำหนัก คลีนซิ่งออยล์ขวดใหญ่บิ๊กบึ้ม เครื่องดื่มออกใหม่ ไม่รับเด็ดขาด- ใครฝากซื้อเยอะ ฝากแฟน ฝากวงศาคณาญาติ... อ่ะ... นี่ราคาตั๋วเครื่องบิน ที่นั่งยังว่าง ไปขอวีซ่าแล้วไปด้วยกัน จะพาไปซื้อ... หลังจากออกกฎเหล็กไป โดนเมาท์เหมือนกันนะแต่ปลงค่ะ... แต่ก็แปลก... ทีกับน้องชายหรือเพื่อนสนิทถามแล้วถามอีก... เอาอะไรม้ายยย...คำตอบที่ได้คือ... ไม่เอา เดินทางดี ๆ นะแกเออ... นะ... ให้มันได้งี้สิ... เหอะๆๆ...
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เก็ทแระ โอเครๆ ....