Autumn in DPRK – Day 1

ก่อนจะเริ่มเข้าเรื่อง เรามีเรื่องอยากบอกนิดนึงค่ะ
สาเหตุที่เราไปเที่ยวที่ไหนก็ตาม เพราะเราชอบดูวัฒนธรรมและความเป็นอยู่ของคนในสังคมนั้นๆ
วัฒนธรรมแต่ละชาติแตกต่างกัน และแต่ละชาติมีการปฏิบัติและการปกครองประเทศในแบบของตน
เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราจะเขียน คือเป็นมุมมองของเราต่อสิ่งที่เราเห็น
เราเข้าใจถ้าจะมีใครเห็นต่าง แต่เราไม่อยากเห็นการเหยียดเชื้อชาติหรือนำข้อมูลของเราไปทำเป็นเรื่องขบขันค่ะ
เพราะเวลาเราเที่ยวที่ไหนก็ตาม เราให้เกียรติสถานที่ทุกที่ที่เราไปค่ะ Smiley

--------------------------------

เอาล่ะ... เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า

วันออกเดินทางเราเตรียมทำทุกอย่างพร้อมเผื่อไม่ได้กลับมา เอ๊ยย... ไม่ใช่ละ Smiley
เราเตรียมทุกอย่างพร้อม เพราะเมื่อไปอยู่ที่นั่นจะติดต่อโลกภายนอกไม่ได้ ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์

จริง ๆทางเอเย่นต์ทัวร์มีการประชุมกันก่อนวันออกเดินทางวันนึง แต่เราหาตั๋วไม่ได้
ตั๋วไปจีนราคาแพงมากช่วงนั้นเพราะเพิ่งหมดช่วงวันหยุดวันชาติจีนเราก็เลยแจ้งว่าเราจะไปเจอวันเดินทางเลย
เราเลือกเดินทางโดย
Air China ซึ่งพอหาข้อมูลไปมากลายเป็นว่ามีการดีเลย์ได้โหดมาก
บางที 4-6 ชั่วโมง หรือ
cancel flight กันเลย... Smiley
แต่พอได้รับข้อมูลจากห้องบลูฯ ว่าส่วนใหญ่แล้วก็ตรงเวลา ก็เลยค่อนข้างเบาใจ
ก่อนจะไปสนามบิน นั่งมองหน้าน้องที่ทำงานด้วยกัน นี่พี่กำลังทำอะไร น้องก็ให้กำลังใจกันไป



ด้วยความที่เป็นไฟลท์ตีหนึ่ง คนไม่เต็มลำนัก ข้างเราเป็นที่ว่าง พอเรานั่งที่ปั๊บก็หลับเลย
ตื่นมาเพราะได้ยินเสียงเสิร์ฟอาหาร พอหันมาข้าง ๆ ที่ว่างข้างเรากลายเป็นน้องกล่องมานั่งอยุ่ซะแล้ว
เล่นกันง่ายดีแฮะ... Smiley



อาหารขาไปค่ะ



เดินทาง 4 ชั่วโมงกว่าจากสุวรรณภูมิ ก็ถึงปักกิ่ง
ที่เมืองไทยช่วงนั้นอากาศสุดยอดมาก ฝนตกหนักทุกวันเพราะพายุจากจีน 
แต่พอไปถึงปักกิ่ง อากาศสดใสมาก คนที่นั่นบอกว่าเพิ่งสดใสวันนั้นแหละเพราะก่อนหน้านี้มี pollution

เราไม่ต้องรอกระเป๋าใด ๆ ไปถึงก็นั่ง shuttle bus ไป Terminal 2 เลย
ถึง
Terminal 2 ยังมีเวลาเหลือเฟือกว่าจะถึงเวลานัดก็เลยไปหาอะไรทานที่ KFC




อร่อยดีเหมือนกันแฮะ
แต่ทานไม่หมดฮะ เยอะเกิน



มาที่จุดนัดพบตามเวลานัดหมาย เอเย่นต์เอาวีซ่ามาให้พร้อมกับกำชับว่าจะพับครึ่งน่ะพับได้
แต่ห้ามเขียนอะไรลงไปในนี้ ห้ามมีรอยขูด ขีด ขาด ใด ๆ ทั้งสิ้นสิ่ง
โห... รักษากันยิ่งชีพเลยสิคราวนี้... Smiley




ที่เจอกันวันนี้มี
4คน ก็พยายามทำความรู้จักกัน ส่วน tour coordinator (ซึ่งต่อไปนี้เราจะเรียกว่าเรย์โก) ไปรออยู่ที่เปียงยางแล้ว

พอเอเย่นต์กลับไป คู่จากนอรเวย์ แมกนัส กับ แอน บอกว่าต่อไปนี้เราควรจะอยู่ติดกันเข้าไว้นะ
เอ่อ... ขนาดนั้นกันเลยเหรอ แต่ก็ไม่มีใครแยกจากกลุ่มนะ ทั้ง ๆที่มันไม่มีอะไรแล้วน่ะ

เช็คอินเพื่อรับบอร์ดดิ้งพาส




เราจะบินไปเปียงยางด้วยสายการบินประจำชาติของเกาหลีเหนือ
Air Koryo 
ซึ่งเป็นสายการบินที่ถูกจัดอับดับไว้ที่......... 1 ดาว!!!... Smiley

ผ่าน ต.ม.ปักกิ่ง ตรวจกันซะทุกซอกมุม จับถอดเสื้อผ้าเลยเหอะ ง่ายกว่า... Smiley

ตอนผ่าน ต.ม. ขาออกมีปัญหานิดหน่อย เพราะแมกนัสเป็นชาวนอรเวย์แต่ทำงานเบสที่เกาหลีใต้ แล้วกำลังจะไปเกาหลีเหนือ ก็เลยมีเรื่องชี้แจงนิดหน่อย

ได้เวลาบอร์ดดิ้งแล้ว... Smiley




ใคร ๆ ก็อยากถ่ายภาพกับเครื่องบิน




ขึ้นไปบนเครื่องบิน ตะลึง แอร์ฯ เกาหลีเหนืออย่างสวย ฝรั่งขอถ่ายรูปกันเพียบ เราอดถ่ายเลย สวยมากจริง ๆ 
ซักพักก็เสิร์ฟอาหารค่ะ



ดูไม่ค่อยน่าทาน แต่ขอบอกว่าอร่อยกว่าแมคฯบ้านเรา แต่มันเยอะมาก ทานแค่ครึ่งเดียว... Smiley

นั่งต่อไปไม่นานเลยค่ะ ก็ถึงสนามบินกรุงเปียงยาง
สนามบินสวย แต่ตื่นเต้นกันว่ามาน่ะมาได้ แต่จะได้กลับไหม... Smiley

ต.ม. ของเกาหลีเหนือโหดมั้ย เราว่าไม่นะ เค้าก็ยิ้ม ๆ ดี แต่ยังกะเป็นนักข่าว ต้องเขียน List of Equipment อ่ะ เราก็เขียนตามจริงนะ

ตรง Security Check ทุกคนต้องเอามือถือ แท็ปเล็ต แล็ปท็อป กล้อง แล้วก็หนังสือออกมาให้ตรวจ
เพื่อนร่วมทริปชาวไอซ์แลนด์ โธเบียส โดนตรวจหนังสือ เพราะผู้เขียนเป็นชาวรัสเซีย
แมกนัสกับแอนโดนตรวจไอแพด แล็ปท็อป แล้วก็กล้อง 
โชคดีจริงที่กล้องเราเป็นแค่ mirrorless ธรรมดา หนังสือก็ไม่มี มือถือก็ไอโฟนเก่า ๆ รอดตัว
เราเลยรอดออกมาอย่างรวดเร็ว
ออกมาไกด์ก็พุ่งมารับก่อนเลย รู้ได้ไงว่าเป็นพวกเราหว่า??... Smiley

สนามบินเค้าทันสมัยนะ มีครบทุกอย่างที่ควรจะมีและสะอาด





ถึงสนามบินมีเพื่อนร่วมทางเพิ่มอีกสาม บาร์บาร่า จากเชครีพับบลิก แฟนบาร์บาร่าชาวอิตาเลี่ยนที่ไปทำงานอยู่ที่สวิส และพอล ส่งตรงจากยูเค
สหประชาชาติมาก... Smiley
สรุป... กรุ๊ปเรามีแค่ 7 คน เราว่ากำลังดี

คือ กรุ๊ปที่มาวันนี้เราว่ามากันหลายคนอยู่ แต่ละกรุ๊ปจะมีไกด์สองคน คนขับรถอีกหนึ่ง
ไกด์ของเราชื่อคุณกัง กับ คุณลี ลีน่ารักมาก เป็นสาวน้อยวัย 24 
สาว ๆ ที่นี่น่ารักมากอ่ะ เกิดมาไม่สวยนี่ช้ำใจตาย... Smiley
และที่สำคัญ ภาษาอังกฤษไกด์ดีมาก ๆ เลยนะ ทั้งคู่เลย

ลีพยายามมาพูดคุยทักทาย แต่มาพูดกับเราเยอะหน่อย
เราก็แบบ... ได้ยินมาเนาะ ว่าไกด์พวกเนี้ยก็สปายทั้งนั้นแหละ คิดจะมาจับผิดฉันล่ะสิ เลยพูดพอเป็นพิธี
นั่น... มโนได้อีก... Smiley

พอขึ้นรถบัส คุณกังก็เล่าถึงประวัติคร่าว ๆ และบอกว่าเค้าไม่เรียกประเทศเค้าว่า North Korea นะ
สำหรับพวกเค้าไม่มีนอร์ธ มีแต่ DPRK และถ้าจะเรียกโคเรีย ก็แค่โคเรียเฉย ๆ เข้าใจนะจ๊ะเด็ก ๆ ทุกคน
หลังจากนั้นเราก็เลยเรียก DPRK กันเพื่อความถูกต้อง

และอีกอย่างหนึ่งคือการถ่ายรูป
ถ้าถ่ายรูปท่านผู้นำ จะต้องถ่ายให้ทั้งสองท่านอยู่ในเฟรมเดียวกัน และต้องเต็มตัว
ถ่ายแต่หัวอย่างเดียวงี้ไม่ได้ หรือจะฮิปสเตอร์ ถ่ายมืออย่างเดียวเท่ ๆ เก่ ๆ อย่างงี้ก็ไม่ได้
และถ้าได้รับสิ่งพิมพ์อะไรที่เป็นรูปท่านผู้นำทั้งสามมา ห้ามขยำ ห้ามทิ้ง
ถ้าจะไม่เอา ให้เอามาให้ไกด์ เดี๋ยวไกด์จะเก็บไว้เอง
ห้ามถ่ายรูปกองทัพใด ๆ ทั้งสิ้นสิ่ง และถ้าจะถ่ายผู้คน ต้องขออนุญาตก่อนทุกครั้ง
วันแรกเลยไม่กล้าถ่ายรูปอะไรกันมาก กดแชะสองแชะพอเป็นพิธี
อย่างเกร็งกันมากอ่ะ

อธิบายเสร็จ คุณกังก็ขอเก็บพาสปอร์ตและวีซ่าไป เพื่อไปจัดการตั๋วขากลับให้พวกเราค่ะ

ตอนขึ้นรถ เราเปิดมือถือ สภาพของมือถือดิฉันก็เป็นเช่นนี้


No Service ไม่มีสัญญาณ ตายสนิท พอลนั่งเซ็ตเวลาแมนวล หันมากระซิบถามว่าเวลาที่นี่คืออะไร
เรากระซิบตอบว่าไม่รู้ เค้าเพิ่งเปลี่ยน time zone ใหม่ง่ะ เร็วขึ้นหรือช้าลงเราก็ไม่รู้ กระพริบตาปริบ ๆ กันไป... Smiley
อยากรู้อุณหภูมิก็เช็คไม่ได้ แต่รู้ว่าหนาวแล้ว
(สรุปว่า... เวลาของ DPRK จะเร็วกว่าไทย 1 ชั่วโมงครึ่งนะคะ) 

ส่วนสิ่งแรกที่ทำ ก่อนพาเข้าโรงแรม ก็ต้องไปทำความเคารพอนุสาวรีย์สองลีดเดอร์ก่อน
ก็ซื้อดอกไม้กันไป ขายอยู่แถวนั้นแหละ 5 ยูโร ก็สวยดีนะ เคารพเสร็จอยากเก็บกลับบ้าน... ไม่ได้ใช่มั้ย??... Smiley








เห็นเป็นตอนค่ำ แต่ก็มีคนมาทำความเคารพอยู่เรื่อย ๆ นะคะ เค้าไปกันเป็นกลุ่มดีแฮะคนที่นี่
(ภาพกลางคืนจะไม่ชัดเลยนะคะ ไม่มีขาตั้ง และไม่สามารถจะวางไว้ที่ไหนแล้วใช้เซลฟ์ ไทมเมอร์ได้)




หลังจากนั้นก็ไปเช็คอินห้องพักที่โรงแรม Yanggakdo เป็นโรงแรมที่ตั้งอยู่บนเกาะกลางกรุง
ก่อนไป หาข้อมูลโรงแรมนี้ คือมันดูน่ากลัวน่ะ เราแบบทำใจอยู่นานมาก
แต่พอไปถึงไม่ใช่แบบที่คิดหรือเห็นไนรีวิว มันก็โออยู่นะ กรุ๊ปเราอยู่ชั้น 43 ค่ะ
เรย์โกรออยู่ที่โรงแรมอยู่แล้ว




อุปกรณ์อำนวยความสะดวกมีครบทุกอย่าง เราว่าเวอร์คออกนะ เรา request ห้อง single ไปค่ะ
เราไปคนเดียว แล้วไม่ชอบแชร์ห้องกับคนที่ไม่รู้จักน่ะ... เยอะเนอะ??... Smiley




หลังจากล้างหน้าตา ก็ลงมาทานข้าวที่โรงแรมนั่นแหละ คนเยอะเลย ห้องใหญ่นะ แต่แขกเยอะ
โธเบียสมาสะกิด นี่ ๆ เธอว่ามั้ยว่ายังกะ school lunch 
เอ่อ... เอาเหอะ จะเหมือนอะไรก็แล้วแต่ เค้าให้ทานเราก็ทานดีมั้ย... Smiley
อาหารเป็นอาหารบุฟเฟต์ค่ะ อร่อยดีนะ

ทานกันแบบเกร็ง ๆ พยายามนั่งคุยกัน แต่ด้วยความที่เรากรุ๊ปเล็ก ก็เลยเข้ากันง่าย
ไกด์ส่งเราเสร็จก็ขอตัวไป นัดเวลาเจอกันตอนเช้า พร้อมกำชับว่า...
จะทำอะไรก็ทำ ชั้นบนสุดเป็น revolving restaurant (ที่มันหมุน ๆ 360 องศาน่ะค่ะ) จะไปนั่งดื่มได้ แต่ห้ามออกนอกเขตประตูโรงแรมนะจ๊ะเด็ก ๆ
ตอบเป็นเสียงเดียวกัน... "ครับ/ค่ะ"... เป็นเด็กดีกันมั้ยล่าา... Smiley




มีเบียร์ให้โต๊ะละสองขวด ไม่พอ แต่เนื่องจากพวกเราลุกเป็นโต๊ะท้าย ๆ โธเบียสเลยไปเดินตามเก็บเหลือ ๆ มาจากโต๊ะอื่น
พวกเราถาม จะดีเหรอ
โธเบียสบอก ดี ๆ คัมม่อน นี่เป็นโซเชียลลิสต์นะ เราต้องแชร์กันทุกอย่าง
เอ่อ... เปลี่ยนโต๊ะทันมั้ย??... Smiley

ทานข้าวเสร็จก็เลยตัดสินใจไปต่อกันที่บาร์ชั้นบน เพราะแต่ละคนรู้สึกกันแปลก ๆ
จากคุยกันพอเป็นพิธี ก็เริ่มคุยจริงจังเรื่องมาทริป
ทุกคนมีความเห็นตรงกัน คือ ไม่มีใครรู้ว่าทำไมถึงมาที่นี่ แต่รู้ว่าน่าสนใจ
และถ้าไม่มาตอนนี้ จะเป็นตอนไหน เพราะนักท่องเที่ยวเริ่มเข้ามาเที่ยวเกาหลีเหนือมากขึ้น

อันนี้ขอเพิ่มเติมนิด 
ตอนเลือกกรุ๊ปทัวร์ เรานั่งคุยกับน้องที่ทำงานด้วยกันว่าเราจะไปกับกรุ๊ปคนจีน 30 คนดีไหม แต่มันกรุ๊ปใหญ่ไปนะ
แต่ถ้าไปกับฝรั่ง ก็ห่วง ๆ ว่าเราจะเป็นเอเชียนคนเดียว แล้วฝรั่งที่คิดจะไปเกาหลีเหนือเนี่ย จะออกแนวฮาร์ดคอร์มั้ยนะ
น้องบอกว่าอาจจะไม่ก็ได้นะ เพราะพวกเค้ามาจากที่ที่ฟรีมาก มาเจอแบบนี้อาจสงบเสงี่ยมเจียมตัว
แต่อย่างเราน่ะ อยู่ไทยก็มีระบบบางอย่างใกล้เคียงกันอยู่ เราอาจจะชินมากกว่าพวกเค้าก็ได้
เราก็เริ่มคล้อยตาม... เออ... จริงอยู่ ก็เลยเลือกไปกับกรุ๊ปฝรั่งที่เล็กกว่าดีกว่า เพราะมีโปรแกรมน่าสนใจกว่าด้วย
แล้วเราก็โชคดีมาก เพื่อนร่วมทริปแต่ละคนน่ารักแล้วก็ยังไม่หลุดโลกกันเท่าไหร่... Smiley

พอเริ่มคุยกันได้เยอะขึ้น ก็เริ่มคุยกันมากขึ้นเรื่องประเทศนี้
แต่ยังไม่มีใครกล้าคุยลึกมาก เพราะที่บาร์มีคนเกาหลีเหนือนั่งอยู่ด้วย
ไม่ได้กลัวนะ... แต่เกรงใจ... Smiley

โธเบียสตามมาทีหลังเพราะมัวแต่ไปซื้อบุหรี่ที่ร้านขายของข้างล่าง 
เชื่อมั้ยว่าบุหรี่นี้กับไฟแช้ก 5 หยวน... Smiley
คือทุกคนมองหน้ากัน... ถูกมากกกกก... เอาไปขายอีเบย์เร็ว!!... Smiley




พอลเตือนว่าวีซ่าอย่ามีรอยขาดนะ เพราะมีคนเข้าคุกไปแล้วเพราะวีซ่าขาด
เราก็ เฮ้ยย... มันโหดขนาดนั้น??
บาร์บาร่าบอก ใช่ เพราะคนนั้นอยากเห็นว่าคุกที่นี่เป็นยังไง ก็เลยฉีกวีซ่าต่อหน้า ต.ม. ผลคือโดนเก็บเข้าคุกไปเลย
โหดอ่ะ ไม่ใช่ ต.ม. นะ แต่นักท่องเที่ยวคนนั้นน่ะโหดอ่ะ
มันจะฮาร์ดคอร์อะไรกันขนาดนี้??... Smiley

เริ่มดีก ก็เริ่มโลกีย์ขึ้น เบียร์หมดไปทีละขวด ๆ
การสนทนาก็เริ่มดุเดือดขึ้น แต่ทุกคนก็ดูผ่อนคลายมากขึ้นมาก แฟนบาร์บารา (ลืมถามชื่อจริง ๆ อ่ะ ทำไมเราทุเรศอย่างเน้... -*-) ก็พ่นควันบุหรี่ จิบเบียร์ พูดออกมาอย่างปลื้มปริ่ม "ฮ่าา... Flavour of Freedom"

เฮ้ยย... แต่ถ้านายยังไม่หยุดตะโกนนะ เราว่าอิสรภาพมันจะหมดสิ้นกันวินาทีนี้นี่แหละ คนเกาหลีเหนือโต๊ะข้าง ๆ หันมามองแล้วเห็นมั้ยเล่า??... Smiley



ก็นั่งคุยกันไปเรื่อย ๆ ประมาณนึง ก็แยกย้ายกันไปนอน เพราะอีกวันต้องตื่นเช้ากัน
เราก็หลับไปพร้อมกับ NHK World จ้ะ มีให้ดูเหมือนกันจ้ะ... ฮ่าๆๆ







Create Date : 14 ตุลาคม 2558
Last Update : 16 ตุลาคม 2558 8:54:30 น.
Counter : 1359 Pageviews.

7 comments
  
อ่านสนุกเพลิดเพลินมากค่ะ

สงสัยตรงนี้อะค่ะ

จะต้องถ่ายให้ทั้งสองท่านอยู่ในเฟรมเดียวกัน และต้องเต็มตัว
ถ่ายแต่หัวอย่างเดียวงี้ไม่ได้ หรือจะฮิปสเตอร์ ถ่ายมืออย่างเดียวเท่ ๆ เก่ ๆ อย่างงี้ก็ไม่ได้
และถ้าได้รับสิ่งพิมพ์อะไรที่เป็นรูปท่านผู้นำทั้งสามมา ห้ามขยำ ห้ามทิ้ง

ตกลงสองผู้นำหรือสามผู้นำคะ?

ได้ความรู้เยอะเชียว รออ่านต่อนะคะ เรายังไม่เคยไปที่นี่ค่ะ

ถ้าเขียนตอนต่อแล้ว รบกวนแวะไปบอกที่บล็อกหน่อยนะคะ

วันนี้โหวตท่องเที่ยวไปแล้ว พรุ่งนี้มาโหวตให้นะคะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 15 ตุลาคม 2558 เวลา:9:05:50 น.
  
ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามาเยี่ยม

อ๋อ... ที่บอกว่าสองผู้นำในเฟรมเดียวเพราะว่าอนุสาวรีย์จะมี 1 หรือ 2 ผู้นำที่เสียไปแล้วน่ะค่ะ คือ คิมอิลซุง กับ คิมจองอิล

แต่ถ้าแผ่นพับ จะมีเรื่องราวของผู้นำคนปัจจุบันที่ยังมีชีวิตอยู่ คือ คิมจองอึน ด้วยน่ะค่ะ ก้เลยเป็นสามคน
โดย: melody_bangkok วันที่: 15 ตุลาคม 2558 เวลา:9:40:32 น.
  
มาโหวตให้ค่า
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 ตุลาคม 2558 เวลา:8:32:35 น.
  
อ้าว เพิ่งเห็นที่ตอบ เก็ทแล้วค่ะ ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 ตุลาคม 2558 เวลา:8:33:45 น.
  
ขอบคุณมากค่าาา... :)
โดย: melody_bangkok วันที่: 16 ตุลาคม 2558 เวลา:12:16:12 น.
  
thx u crab
โดย: Kavanich96 วันที่: 20 ตุลาคม 2558 เวลา:4:05:23 น.
  
ขอบคุณค่ะคุณ kavanich96 ที่แวะเข้ามาเยี่ยม
โดย: melody_bangkok วันที่: 21 ตุลาคม 2558 เวลา:13:32:04 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

melody_bangkok
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่บางครั้งก็มีโลกส่วนตัวสูงมากมาย แต่ในบางครั้งก็พยายามจะยัดเยียดตัวเองเข้าไปในโลกส่วนตัวของคนอื่น... :P
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ... ^^
Daisypath Vacation tickers
ตุลาคม 2558

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
All Blog