เมาท์มอยด์กัน(นะ)

ถ้าวันสองวันนี้ ได้มีใครเห็น TimeLine เพ้อของชะนี กับนิยายเรื่องล่าสุดที่กำลังอ่าน ก็ขอให้ทำใจนิดนึง คือเพ้อจริงจังจนต้องวิ่งหนีไปเพ้อที่ทวิตเตอร์ ด้วยกลัวว่าสังคมจะไม่เข้าใจอินี่ว่ามันบ้าบออะไรอีกแล้วฟระ

ตีแผ่ชีวิตสายซึนเป็นนิยายเรื่องยาวของ ร.เรือ ลำเดิม เพิ่มเติมคือหวีดกับนางหนักมากขึ้นไปอีกอำนาจทำลายล้างของ ร.เรือ นับวันจะโหดเหี้ยมกับชะนีขึ้นทุกวัน ทุกเรื่อง ทุกเล่มที่ ร เรือในมหาสมุท ปล่อยออกมาให้อ่าน ตีแผ่ชีวิตสายซึน ก็เช่นกัน คือเอาตรงๆนี่มันตีแผ่ชีวิตตรุข้า ใช่ไหมคะ ตอบ!

ตีแผ่ชีวิตสายซึน เป็นนิยายMM Romance ชื่อเรื่องสะดุดหูอีกแล้ว โดย ร.เรือนำเอาเรื่องราวของคน ๆ หนึ่งซึงมีลักษณะนิสัยที่เรียกว่า ซึนเดเระ (ツンデレ) .... มาเป็นตัวละครเอก แล้วไอ้ ซึน ๆ เนี่ยมันเป็นยังไงล่ะเรียกง่ายๆ คือ พวกปากไม่ตรงกับใจ รักเขาแทบตายแต่ไม่พูด เฉไฉ คดเคี้ยวขอเลี้ยวไปนอกจักรวาลแป้บบบบ สุดท้ายคือ อ้อมไกลเกิน เกินจนเขาคนนั้นไม่อยู่รอเพื่อจะเข้าใจในความซึนจบ สยบด้วยนกและแห้วกระป๋องกันไป

ซันอรุโณ MD ผู้บริหารระดับสูงของบริษัท หล่อ เนี้ยบ เป๊ะทุกกระเบียดเป็นเจ้านายที่ลูกน้องทั้งรักทั้งหลอนในเวลาเดียวกันหากแต่ซันมีความลับที่ไม่อาจเปิดเผยในโลกกว้าง นั้นคือ เขาเป็นเกย์ เป็นเจ้เป็นอิแม่ (ที่ยังคงเวอร์จิ้น ไม่รู้รอดมาได้ไง 30 กว่าปี) และที่ร้ายกว่านั้นเขากำลังแอบปิ้ง มรรค New Joiner คนใหม่ พนักงานระดับล่างสุดของแผนก น้องเล็กแต่ตัวโคตรโตเด็กจบใหม่ ที่หล่อวัวตายความล้มทำเอาเวอร์จิ้นของอิแม่สะท้านสะเทือนจนต้องหนีไปกรีดร้อง บ้าบอ วอแวในโลกใบเล็กที่เรียกว่า Twitterโลกที่อรุโณ จะเป็นใคร หรือ จะเป็นอะไรก็ได้โลกที่เป็นอีกหนึ่งตัวตนของเขาที่ไม่มีคำว่ากฎเกณฐ์และฐานะทางสังคมมาตีกรอบชีวิต

จุดประสงค์ในการกำเนิดนิยายเรื่องนี้ คือ ตีแผ่หัวใจคนซึนผ่าน มนุษย์เกือบจะลุง (แกอาจจะอยากเป็นป้าก็ได้นะในที่นี้) ที่ชื่อว่า ซัน ภายใต้ใบหน้านิ่งๆมึนๆของเขา ที่เรามองเห็น หากแต่ข้างในหัวของ MD ซัน อาจกำลังเกิดสงครามโลกล้างเผ่าพันธุ์อยู่ก็ได้คนเรามันรู้หน้า ไม่รู้ใจ ไม่มีใครสามารถอ่านใจคนอื่นได้ตลอดๆ เพราะหากเราไม่ใส่ใจในตัวคนๆนั้นเพียงพอหรือเมื่ออยู่ในจุดที่เหนื่อยจะใส่ใจ มันเลยกลายเป็นการระเบิดตู้ม จนสุดท้ายกลายเป็นเข้าหน้าไม่ติด เกิดสภาพวะกลวงๆ โบ๋ DeathAir กันไปเลยก็ได้

ตีแผ่ชีวิตสายซึน อ่านจบแล้วสรุปกับตัวเองว่านี่มัน ตีแผ่ชีวิตสายกรุ ไหมวะซิส อาจจะคิดว่าอินี่มโนเพ้อไปเรื่อย (เอาจริงๆก็เพ้อล่ะ) ด้วยความที่ ร.เรือ ของเราเตรียมตัวมาดีมาก นางมีความสามารถในการทำลายล้างทะลุทะลวง ซอกหลืบในหัวใจของกรรมกรออฟฟิส ที่มีโรคออฟฟิสซินโดรมเป็นเพื่อนอย่างอิชั้นแบบ OK ตรุยอมมมม

จะว่าไงดีล่ะ เหมือน ร.เรือ ไม่ได้แค่ตีแผ่ชีวิตคนซึนแต่ตีแผ่ชีวิตคนเมือง กรรมกรห้องแอร์ ที่ผูกชีวิตกับงานประจำ ที่เราคิดว่าดี คิดว่ามันมั่นคง(เหรอออออ) ซึ่งในที่นี่ มันอาจจะเป็นเพราะเราบอกตัวเองว่ามันดีก็เป็นได้ โดยการนำเสนอผ่านตัวละครหลายๆตัวในเรื่องแต่ที่อิชั้นกรีดร้อง คือรู้สึกว่าตัวเองคือศูนย์รวมของพความ ’ง่อย’ ของทุกตัวละคร มารวมกันที่ตัวข้าว่ะซิส เฮลโล๋.... นี่เอามีดมาแทงตรุเลยไหมคะ

คือมันก็โดนใจหลายจุดนะ โดนกับชีวิตการทำงานที่ผ่านๆมาตั้งแต่จบใหม่ๆ เปลวไฟร้อนแรงพลุ่งพล่าน บ้าและมีความสุขกับงานหนักๆแม้ผลตอบแทนมันจะแค่ปะติ๋ว ถ้าเทียบกับแรงกายแรงใจที่ให้ไปแต่เรารักงานไง รักนาย รักเพื่อน ยังมองโลกด้วยสายตาของยูนิคอร์นเป็นสีรุ้งทั้งเจ็ด

แล้วพอวันนึง ที่เกือบจะเรียกว่าเหมือนโดนหักหลังแม่งเอ้ยยยย ไฟสีรุ้งของพี่ แม่มสลายตรงนั้นเลยจริงๆ ทำเอาจนทุกวันนี้เลิกแล้วกับการทุ่มเทให้กับองค์กร แม้จะลาออกมาจากตรงนั้นแล้ว แต่บอกเลยว่าแอบเข็ดและหันมารักตัวเองมากขึ้น เลือกจะทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำเพื่อตัวเองและไม่ได้ทุ่มเทให้กับงานเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เลือกงานที่ได้เงินน้อยกว่า แต่สบายใจสบายกาย มากกว่า ก็รู้สึกนะ ว่าอะไรๆมันก็ดีขึ้นเยอะเลยกับการใช้ชีวิตแบบนี้ #แล้วนี่ตรุมาเล่าชีวประวัติให้ชาวบ้านเขาฟังทำไมละนี่

ตัวละครที่โดดเด่นและอยากจะนำเสนอ คือเพื่อนควีน ราชินีธาวิส โอ้ยยยยยตัวแม่ผู้แข็งแกร่ง แข็งแม้แต่กัตัวเอง ธาวิสคือต้นแบบคนมนุษย์เมืองที่พยายามจะมีความสุขกับแสงสี ภายนอกยิ้มแย้ม ร่าเริง แต่ข้างในกักเก็บอะไรไว้มากมายเลยเชียวล่ะ เป็นตัวละครที่ดาร์คที่สุดในเรื่องแล้ว ท่ามกลางรักที่สมหวังของตัวละครอื่นๆ ในเรื่อง

เปรียบเทียบกับอีกหนึ่งตัวละคร IT Godfather คุณยิ้ม สุขนิรันดร์ (แค่ชื่อเฮียแกก็สุดยอดแห่งความสว่างไสวแล้ววะ) คุณยิ้มคือแบบฉบับชีวิตมนุษย์ออฟฟิสในฝันของหลายๆคน เก่ง หล่อ ฉลาด นักบริหารที่ดีมองคนได้แตกฉาน การงาน ครอบครัว มั่นคง ใช้ชิวิตอย่างมีแบบแผน และไม่มีออฟฟิสซินโดรมเป็นเพื่อน

โอ้ยยยย Perfectจริงๆพ่อคุณเอ้ยยยยชีวิตดีเบอร์นี้ แต้มบุญพี่มีเท่าไหร่ ตอบ! คือชะนีฟันธงว่าใครๆ ก็อยากใช้ชีวิตให้ได้อย่างคุณยิ้ม แต่มันจะมีซักกี่คนในโลกกันล่ะที่ทำได้เฮ้อออออ ถอนหายใจให้ตัวเองแบบปลงๆ

อุ้ยตาย .... มีความเขียนรีวิวยาว สรุปเลยดีกว่าตีแผ่ชีวิตสายซึน น่าจะโดนใจมนุษย์วัยทำงานหลายๆคน ทำให้คนยุค Admission และยุค GAT PATเข้าใจกันมากขึ้นบ้างไรงี้คือ ร. เรือ ยังเป็น ร.เรือ ที่ไม่ใช่แค่นักเขียนนิยายวาย แต่เป็น ร.เรือที่เข้าอกเข้าใจคนอ่านในทุกมุมอง และ สังคมจริงๆ โอ้ยยยย ยิ่งติดตาม จิ่งหลงรักนางร เรือในมหาสมุท ลำนี้ ไม่ทำให้ชะนีผิดหวังจริงๆ