Bloggang.com : jackfruit_k : ดั่งบัลลังก์ขนนก - อุดมคติแห่งยุคสะพรึงกลัวของฝรั่งเศส

ดั่งบัลลังก์ขนนก - อุดมคติแห่งยุคสะพรึงกลัวของฝรั่งเศส

เรื่อง ดั่งบัลลังก์ขนนก (La ranne et L'aile)
โดย Kihara Toshie

--- SPOILER ALERT ---

หลุยส์ อังตวน เลออง เดอ แซงต์จุสต์ เป็นหนุ่มอัจฉริยะทุกรูปแบบ เมื่ออายุสิบแปดเกิดโรคซึมเศร้าและไปพักผ่อนที่อัวกับครอบครัวพ่อค้า ยูร์ดัง ที่เป็นเพื่อนเก่าของแม่ และได้พบ อาเดล อาเดรียน เดอ กาโร หลานหญิงอายุสิบเอ็ดลูกน้องสาวบุญธรรม เกรล เดอ กาโร แม่ม่ายขุนนางจนๆ หัวก้าวหน้า ความสดใสของอาเดลทำให้เลอองสดชื่นขึ้นอีกครั้ง แต่เกรลกำลังจะแต่งงานใหม่กับ บารอนเนคการ์ ที่เยอรมัน ก่อนจากกันอาเดลขอแหวนเลอองเป็นเสมือนของหมั้น

แซงต์จุสต์เข้าเรียนมหาวิทยาลัย เริ่มสร้างประวัติศาสตร์ปฏิวัติฝรั่งเศสในฐานะผู้สนับสนุน แมกซิมิเลี่ยน โรเบสปิแอร์ ผู้นำพวกชาโกแบงร่วมกับ จอร์จ ฌาค ดองตง และ ฌอง ปอล มาราต์ ส่วนอาเดลก็มีครอบครัวใหม่ที่รักกันดี ถูกแม่เลี้ยงมาให้ก้าวหน้า ตรงไปตรงมา และมีความรู้แบบชาย มีพลังลึกลับที่สามารถรักษาการบาดเจ็บได้ซึ่งแม่ก็สั่งให้ปิดเป็นความลับ เมื่อแม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุและมีเรื่องการหมั้น อาเดลเลยก็แอบหลบหนีเข้าฝรั่งเศสเพื่อตามหาเลอองทั้งที่มีความเสี่ยงสูงในฐานะชนชั้นขุนนาง

หลังลักลอบขึ้นบก อาเดลได้พบกับ ลุยน์ นาธาเนียล รีมง หรือลูร์ และ ฟาเบรอ ดีดีเย่ นักอพยพผู้ลี้ภัยรับจ้าง ที่มีฉากหน้าเป็นนักหนังสือพิมพ์ ฉากหลังเป็นคนของดองตง (แชร์แม็ง พี่สาวของฟาเบรอเป็นเลขาฯ ดองตง) อาเดลได้เอกสารปลอมในชื่อ อาเดล ลา ตีฟ็อง (สาวสลาตัน) แต่ระหว่างเดินทางไปปารีส อาเดลเงินหายพลัดหลงไปทำงานให้ ชาร์ลอตต์ คอร์เดย์ ดาร์มองต์ ที่สังหารมาราต์ในอ่างอาบน้ำ (ออกเซ็งนิดเพราะรูปที่เขียนตามแบบรูปวาดของดาวิดต้องโดนพลิกซ้ายขวา ชักเห็นใจที่นักเขียนญี่ปุ่นบ่น) อาเดลและ บาล็องทีน บูลเนจ ที่เป็นเพื่อนชาร์ลอตต์ตามมาปารีสทันเวลาประหารพอดี

หลังจากที่ติดต่อพวกลูร์ได้ อาเดลก็ไปพบแซงต์จูสต์ แต่ถูกทำเมินไม่รู้จัก แถมยังมีคู่หมั้น คือ เอนเรียต ผู้เป็นน้องสาวของ เลอบาส์ ถึงจะอกหักแต่อาเดลก็พุ่งชนจนได้เป็นเลขาฯ คนที่สามของแซงต์จูสต์ แถมลากบาล็องทีนเข้าไปทำงานด้วย และได้เห็นพายุของยุคแห่งความสะพรึงกลัวอย่างใกล้ชิด ...

สำหรับผู้เขียนเรื่องนี้ จขบ. เคยอ่านผลงานเรื่อง 'Angelique' ที่เขียนตามนิยายชื่อเดียวกันของ Golon มาแล้วตั้งแต่สมัยยังไม่มีลิขสิทธิ์และไม่บอกชื่อผู้แต่ง (สนุกดีนะ ^_^) เทียบกับเรื่องเก่าแล้วรู้สึกว่าลายเส้นดีกว่าเดิมอีก (รูปไม่ตกเหมือนนักเขียนรุ่นเก่าหลายคน ที่เขียนไปก็ชักจะบวม) แต่ออกสไตล์รุ่นเก่านะคะ ถึงเรื่องโหดมีตัดหัวแต่ไม่กราฟฟิคให้สยอง โครงเรื่องน่าสนใจและสนุกมากแบบเน้นการเล่าเหตุการณ์ บุคคลจริงในประวัติศาสตร์ออกมาเพียบ (แน่นอนว่าตายเรียบ) เรื่องประวัติศาสตร์ก็ต้องเพิ่มเติมหน่อย ไม่ได้ยำใหญ่อย่างน่าสยดสยอง แต่อยู่ในระดับปกติของนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่ต้องสร้างตัวละครหญิงที่มีบทบาทและต้องสร้างภาพลักษณ์ของตัวละคร มีเหตุผลในการเงียบของแซงต์จุสต์ในการปราศรัยครั้งสุดท้ายด้วย

ชื่อเรื่องในภาษาฝรั่งเศส (ที่ไม่กระดิกเลย) ลองไปค้นดูเห็นว่าแปลว่าไม้เท้าและปีก ซึ่งเหตุผลของชื่อก็เฉลยในตอนสุดท้าย แต่เมื่ออยู่ในทุ่งร้างที่มืดมิด พวกเราก็จะใช้ไม้เท้าคลำทางและเดินไปทีละก้าว อยู่นานๆ ไปก็หาวิธีที่จะทำให้ชีวิตง่ายขึ้น ขณะเดินอ้อมอย่างเหน็ดเหนื่อยน่าสมเพช ก็บังเกิดตัวตนที่เข้มแข็งและสมบูรณ์ขึ้นเรื่อยๆ ... ดังนั้น การปฏิวัติเพื่อมวลมนุษย์จึงจำเป็นต้องยอมรับและให้อภัยต่อความอ่อนแอของมนุษย์ ... จงมองเท้าที่ก้าวเดิน ไม่ใช่จู่ๆ ก็บินขึ้นฟ้าด้วยปีกแห่งอุดมคติอันสวยหรู เทียบกับ ความอ่อนแอเป็นสิ่งเลวร้าย มันทำให้ขาดความพยายามในการพัฒนา ... มัวใช้ไม้เท้าคลำทางไปเรื่อยๆ ก็ช้าเกิน ... ดังนั้นพวกเราจึงยอมเป็นผู้นำที่โหดเหี้ยมผิดมนุษย์ ...เราจำต้องละทิ้งอารมณ์ของร่างที่ยังมีชีวิต ยอมให้คนหวาดกลัว ยอมให้เข้าใจผิด เหล่าบุรุษแห่งการปฏิวัติผู้ไม่หวั่นต่อการมีชื่อเสียงเลวร้าย พวกเราพร้อมยอมเสี่ยง

ความจริงคิดว่าพระเอกในเรื่องนี้คือเลอองนะคะ (แต่ จขบ. ไม่เห็นด้วยกับนโยบายนะ) ถึงไม่สมหวังกับนางเอกแต่เป็นพระเอกโศกนาฏกรรมแบบ Carton แห่ง 'A Tale of Two Cities' ในสไตล์ไอเดียลลิสเลือดน้ำแข็ง อ่านแล้วทำให้นึกถึงการ์ตูนเก่าอีกเรื่อง 'แมรี่เบลล์' ของ Uehara Kimiko (ที่ออกสไตล์ 'Scarlet Pimpanel') เพราะอยู่ในช่วงเดียวกัน ตัวละครสำคัญคนเดียวกัน แต่ชอบเรื่องนี้กว่าเรื่องความลึกซึ้งนะคะ อีกเรื่องจะออกตาหวานแหววฝ่าฟันอุปสรรค ไม่ต้องลุ้นเลยว่าใครเป็นพระเอก ^_^

สิ่งที่นักปฏิวัติหนุ่มเห็น คือฝันที่ไม่อาจมองเห็นจุดจบ พวกเขาปลดปล่อยผู้คนจากการสวามิภักดิ์ สยายปีกแห่งอุดมคติบินสูงขึ้นเหนือฟ้า แต่วันแห่งเกียรติภูมิที่ใฝ่หานั้นแสนไกล สุดท้าย ปีกโชกเลือดก็ตกสู่พื้นดิน เหล่าผู้อุทิศตนจากไป เทศกาลแห่งวิญญาณอันมุ่งมั่นจบลง ...

ที่มา
[1] Kihara Toshie. ดั่งบัลลังก์ขนนก (Tsue to Tsubasa). บงกชพับลิชชิ่ง, 6 เล่มจบ, 2551-2556 (ต้นฉบับ 2001-2005).

Create Date : 19 ตุลาคม 2556

Last Update : 1 มกราคม 2557 21:21:41 น.

2 comments

Counter : 1871 Pageviews.

อ่านเรื่องย่อแล้วน่าสนใจ กะว่าจะไปหามาอ่านซะหน่อย..ขอบคุณค่ะ
พูดถึงเรื่องแมรี่เบลล์แล้ว กึ่งชอบกึ่งไม่ชอบ คงเพราะเอามาอ่านใหม่เลยรู้สึกว่าชีวิตนางเอกมันรันทด พอๆกับละครดาวพระศุกร์ยังงั้นเลย แต่ก็อ่านจบจ้า

โดย: kuliko IP: 171.6.147.111 วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:19:20:51 น.

โอ้ว ที่นี่มีบล็อกเล่าเรื่องการ์ตูนอยู่อีกแห่งนึง บล็อกการ์ตูนเยอะแถมเขียนเองซะด้วย แบบนี้ต้องจับแอดครับ

แต่หมวดประวัติศาสตร์เนี่ย ผมไม่เคยอ่านสักเรื่อง... ในบล็อกนี้ผมเคยอ่านแค่ โรโตะ มาโดกะ เมไจ ไททัน เปียโนป่า จอมช่าง แล่วก็คุณวัว 7 เรื่องเอง
รู้แต่ว่าการปฏิวัติฝรั่งเศสเป็นประวัติศาสตร์ประชาชนลุกฮือทำลายระบอบกษัตริย์ที่รุนแรงที่สุดเท่าที่ได้ยินมาเลยครับ

โดย: ชีริว

วันที่: 30 ตุลาคม 2556 เวลา:21:31:17 น.