คอลัมน์สัมภาษณ์นักเขียน


1. แนะนำตัวเอง (เล็กๆ น้อยๆ ครับ)

สวัสดีค่ะ “ศรัณญ์ชล” นะคะ เป็นนามปากกาใหม่ของไอซ์ โดยยุบรวมร่างนามปากกาเดิมทั้งหลายคือ “Clear Ice” “อะมีราห์” และ “ภูวดี ตู้จินดา” ให้เป็นนามปากกาเดียว เพราะนามปากกา “Clear Ice” ใช้มาสิบปีเท่าอายุของแจ่มใสแล้ว พอเริ่มเขียนแนวอื่นๆ นามปากกาก็งอกขึ้นมาเรื่อยๆ ทำเอาผู้คนมึนไปหมด เริ่มต้นปีที่ 11 ก็เลยคิดใหม่ทำใหม่ ได้ฤกษ์เปลี่ยนและรวมนามปากกาทั้งหมดให้มีนามปากกาเดียวที่ดูเป็นกลางๆ สามารถใช้กับงานเขียนทุกแนวเสียที คุณผู้อ่านจะได้ไม่สับสนอีกต่อไปเนอะ ((แต่ช่วงแรกๆ คงจะยิ่งงงหนัก ^^”)) แต่ไม่ว่าจะใช้ชื่อไหน ยังไงไอซ์ก็ยังเป็นคนเดิมที่ทุกคนคุ้นเคยกันอยู่นะคะ ^^


2. นามปากกานี้ท่านได้แต่ใดมา

โอ...ความจริงนี้ไม่เคยบอกใครเลยนะเนี่ย จะมาบอกที่นี่เป็นแห่งแรกค่ะ >///<
อย่างที่บอกนะคะว่า ตั้งใจจะยุบรวมนามปากกาทั้งหมดให้เหลือนามปากกาเดียวที่ดูเป็นกลางๆ สามารถใช้กับงานเขียนได้ทุกแนว ก็เลยคิดว่าน่าจะใช้นามปากกาที่เป็นชื่อภาษาไทย และเมื่อจะเป็นนามปากกาที่ตั้งใจจะใช้ไปตลอด ก็ต้องมีการเอาฤกษ์เอาชัยให้ส่งเสริมดวงชะตานิดนึง...ใช่มั้ยคะ 555

ไอซ์ส่งวันเดือนปีเกิดไปให้เว็บไซต์ที่รับตั้งชื่อเด็กซึ่งใช้หาชื่อตัวละครในการเขียนนิยายเป็นประจำ บอกไปว่า ไอซ์เกิดวันจันทร์ อยากได้ชื่อที่ไม่มีสระ และตอนเด็กๆ เคยมีคนบอกว่า ไอซ์เป็นคนใจร้อน แถมยังเป็นธาตุไม้ ควรจะมีชื่ออะไรที่เกี่ยวกับน้ำจะได้เย็นๆ พอรับข้อมูลไป ทางเว็บไซต์ส่งชื่อมาให้เลือก 4-5 ชื่อ ไอซ์ชอบชื่อนี้มากที่สุด ดูไม่หวานเกินไป เพราะไอซ์ไม่ใช่สาวหวานอะน้า
“ศรัณญ์ชล” แปลว่า “สายน้ำอันเป็นแหล่งพึ่งพิงของชีวิต” ความหมายอลังการไปในแนวทางเดียวกับชื่อจริง ซึ่งก็คือ “ภูวดี” ที่แปลว่า “ผู้ที่เกิดมาเพื่อแผ่นดิน” ค่ะ


3. ก้าวเข้ามาเป็นนักเขียนของแจ่มใสได้อย่างไร

เมื่อประมาณสิบเอ็ดปีก่อน ((นานไปไหน >_<)) วันหนึ่งตอนที่ยังเรียนปริญญาเอกอยู่ที่อังกฤษ รู้สึกเบื่อๆ เหงาๆ ก็เลยแต่งกลอนภาษาอังกฤษ เข้าไปโพสต์ในห้อง “ถนนนักเขียน” ของ pantip.com จากการโพสต์กลอนภาษาอังกฤษ เลื่อนขั้นขึ้นมาแต่งโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอนภาษาไทย ไต่ระดับต่อมาด้วยเรื่องสั้น และนิยาย พี่แหม่ม...บ.ก.บริหารของสำนักพิมพ์แจ่มใส ซึ่งตอนนั้นเพิ่งตั้งสำนักพิมพ์ ((ใหม่ชนิดที่กลิ่นสีส้มยังไม่แห้ง 555)) เข้ามาอ่านเจอเข้า ก็เลยติดต่อขอเรื่องสั้นไปตีพิมพ์ ไปอยู่ในหนังสือ “ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารัก” เล่ม 1 เรียกได้ว่า ไอซ์ร่วมงานกับแจ่มใสมาตั้งแต่แรก มีอายุความเป็นนักเขียนของแจ่มใส ยาวนานเท่ากับอายุของแจ่มใสเลยทีเดียวค่ะ >_<


4. ชอบอ่านหนังสือแนวไหนเป็นพิเศษ

ไอซ์อ่านหนังสือได้เกือบทุกแนว ที่ชอบพิเศษคือ แนวสืบสวน สอบสวน ฆาตกรรม แนวอิงประวัติศาสตร์ แนวตื่นเต้นผจญภัย ชอบอ่านหนังสือที่มีข้อมูลแปลกใหม่น่าสนใจ อ้อ...ชอบอ่านเรื่องที่อิงจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงด้วยค่ะ


5. คิดพล๊อตเรื่องสนุกๆ แต่ละเรื่องได้มาจากไหน

ทุกสิ่งอย่างรอบตัวที่ได้สัมผัสเลยค่ะ ไม่ว่าอะไรก็เก็บมาเป็นพล็อตได้หมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงของตัวเองและคนรอบๆ ตัว ภาพวาด ภาพถ่าย มิวสิกวีดีโอ ภาพยนตร์ ซีรียส์ ฯลฯ ความฝันยังเอามาทำเป็นพล็อตได้เลย หลายครั้งที่เห็นอะไรแล้วก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่า “ถ้าไม่เป็นอย่างนั้น แต่เป็นอย่างนี้ขึ้นมาล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น” ก็ทำให้ได้ความคิดใหม่ๆ ตลอด

ไอซ์เป็นคนที่ชอบการเดินทาง ((เที่ยวกระจาย >_<)) และชอบอ่าน...อ่านได้ทุกอย่าง อ่านดะไปหมด ไม่ว่าจะเป็นข่าว บทความ คดีความ สารคดี การได้ไปที่ใหม่ๆ ได้อ่านได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ทำให้เกิดแรงกระตุ้นและแรงบันดาลใจให้กับการเขียนนิยายได้เสมอ ไม่ใช่แค่พล็อตนะคะ คาแร็กเตอร์ตัวละคร ฉาก ทุกอย่างในนิยายเลยค่ะ

ยกตัวอย่าง เรื่อง “ระบำรัก” ไอซ์ได้พล็อตมาตอนที่ไอซ์เข้าไปดูภาพวาด Danse Macabre ในพิพิธภัณฑ์โบสถ์เซนต์นิโคลัส เมืองทาลลินน์ ประเทศเอสโตเนีย กำลังดูภาพวาดอยู่ ก็คิดขึ้นมาว่า ภาพวาดนี้เป็นภาพวาดจากยุคกลางเพียงภาพเดียวในเมืองนี้ จะมีคนอยากมาขโมยไหมนะ แล้วพระเอก...ลูค ลานาต...อาชีพโจร...ก็กระโจนเข้ามาในความคิดทันที o_O! อย่างนี้เป็นต้นค่ะ

ไอซ์จะพยายามเลือกพล็อตและธีมที่แตกต่างออกไปจากงานเขียนของนักเขียนคนอื่นๆ ด้วยความหวังว่าคนที่อ่านงานเขียนของไอซ์ได้สนุกกับเรื่องราว สถานที่ ไอเดียแปลกใหม่ที่ไอซ์อยากเล่าออกมาเป็นตัวหนังสือนะคะ


6. อยากรู้ว่าตัวละครที่เขียนส่วนใหญ่ มีความเหมือนกับตัวเราเองใช่ไหม ถ้าไม่ใช่มีวิธีวางบุคลิกตัวละครอย่างไรให้น่าสนใจ

โอ...ถ้าตัวละครที่เขียนเหมือนกับตัวเองคงน่ากลัวแย่ เพราะนักเขียนต้องเขียนถึงตัวละครทุกตัว ไม่ว่าจะเป็นนางเอก พระเอก ตัวร้าย หรือกระทั่งฆาตกรโหด >_<

ยอมรับว่าเรื่องแรกๆ ที่เขียน นางเอกจะมีนิสัยและทัศนคติคล้ายกับตัวเองมากค่ะ เพราะเขียนจากเรื่องใกล้ๆ ตัวด้วย ยกตัวอย่างเช่น “ไมล์” จากเรื่อง “ฝากรักไว้...ในใจเธอ” ความคิดความอ่านแทบจะเป็นตัวเองทั้งหมด แต่ไมล์ใจเย็นกว่าและ...สวยกว่า 555

แต่พอเขียนหลายเรื่องขึ้น คิดพล็อตออกมาหลากหลายมากยิ่งขึ้น บุคลิกของตัวละครก็แตกต่างไปตามพล็อตที่วางไว้ ปกติไอซ์จะชอบคิดบุคลิกและพื้นฐานของตัวละครเอกให้ขัดแย้งกันค่ะ ยกตัวอย่างเรื่องที่เห็นได้ชัดก็อย่างเรื่อง “Only love...ขอแค่ความรัก” มาเรียส...พระเอกเป็นลูกภรรยาน้อยที่มีความอาฆาตและต้องการแย่งทุกอย่างมาจากลูกๆ ของภรรยาหลวง บุคลิกจะเป็นคนอารมณ์ร้อน เอาแต่ใจ ส่วนแวนด้า...นางเอกเป็นลูกของภรรยาหลวงที่โดนภรรยาน้อยแย่งทุกอย่างไป แต่เธอเลือกที่จะปล่อยวางและให้อภัย บุคลิกของแวนด้าจึงเป็นคนมีเหตุผล ใจเย็น หรือ เรื่อง “ระบำฝัน” ที่วชิรวิทย์...พระเอก เป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเอง รู้ใจตัวเองดีและต้องการทุ่มเทให้กับความรัก ส่วน ละไมมาด...นางเอก เป็นคนที่มีปมในอดีตที่ความทรงจำหายไป ทำให้ไม่มั่นใจในตัวเอง กล้าๆ กลัวๆ กับความรัก เป็นต้นค่ะ

อีกอย่างก็คือ...ส่วนตัวคิดว่า...ตัวละครที่น่าสนใจจะต้องเป็นตัวละครที่มีสีเทา คือ...มีส่วนดีและส่วนด้อย ถ้าดีจนหาที่ติไม่ได้ หรือเลวจนประณามไม่ถูก ก็จะไม่เหลือปริศนาอะไรให้นักอ่านค้นหา นี่หมายถึงตัวละครทุกตัวเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นพระเอก นางเอก ตัวร้าย หรือตัวประกอบ ^^


7. เรื่องไหนที่ประณีตที่สุดในการเขียนและเป็นเรื่องที่ชอบที่สุด

ไอซ์ประณีตกับทุกเรื่องและทุกขั้นตอนที่เขียนนะคะ ไม่ว่าจะเป็นการวางพล็อต วางตัวละคร วางตรรกะให้สอดคล้องกัน หาข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเรื่อง การลำดับเหตุการณ์ ไปจนถึงการบรรยายและบทสนทนา ถ้าเรื่องไหนไม่ชอบ คงจะไม่เขียนและส่งต้นฉบับออกไป ทุกเรื่องจะมีความแตกต่างกันและมีความยากในแบบของเรื่องนั้นๆ เนื่องจากไอซ์เขียนหลายแนวด้วยค่ะ เทียบกันลำบากนะ
เรื่องที่ชอบที่สุดนี่ตอบยากจัง อืม...ขอหลายเรื่องหน่อยได้ไหมคะ

- “คำให้การจากศพในห้องใต้ดิน” เพราะเรื่องนี้เขียนอิงจากคดีที่เกิดขึ้นจริง เกี่ยวกับ การเหยียดผิวและการทรมานเด็ก เป็นเรื่องที่ตั้งใจเขียนสะท้อนสังคม ให้คนอ่านฉุกใจว่า เรื่องแบบนี้มีอยู่จริง และการที่เรานิ่งดูดาย ก็ไม่ต่างกับการส่งเสริมให้มีการกระทำแย่ๆ เหล่านี้

- “ปมปริศนาฮาเร็ม” เพราะเขียนอิงประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นจริง นักประวัติศาสตร์ยังไม่สามารถฟันธงได้ว่า ใครเป็นคนวางแผนสังหารฟาโรห์รามเสสที่สามได้ การที่ได้มีโอกาสใส่คำตอบที่คิดเองลงไปในช่องว่างของประวัติศาสตร์เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นและเป็นเกียรติมากๆ

- “Only love...ขอแค่ความรัก” เพราะเป็นเรื่องที่เขียนยาวที่สุด ผูกพันกับตัวละคร มาเรียส...พระเอกของเรื่องเป็นผู้ชายในสเป็ค 5555

- “ระบำรัก” เพราะอยากเขียนพล็อตที่มีการชิงไหวชิงพริบ ยอกย้อนนิดๆ อย่างนี้มานานแล้ว เรื่องนี้เขียนยากค่ะ มีแก้พล็อตปรับพล็อตเยอะ และพอใจกับผลที่ออกมามากๆ

โอ๊ะ...สงสัยต้องหยุดแค่นี้ก่อน ขืนเขียนต่อไป ได้บรรยายครบทุกเรื่องแน่ๆ เลย สรุปว่าไอซ์ชอบและรักทุกเรื่องที่เขียนออกกไปจริงๆ ค่ะ รักในแบบที่แตกต่างกัน คงเหมือนกับพ่อแม่ที่รักลูกทุกคนเท่าๆ กัน แต่รักในแบบที่ไม่เหมือนกันเสียทีเดียวมั้งคะ ^^


8. ผลงานที่ผ่านมา เรื่องไหนที่เขียนง่ายที่สุดและเรื่องไหนที่คิดว่าเขียนยากที่สุด และใช้เวลาต่างกันรึเปล่า

รู้สึกว่ายิ่งเขียนผลงานออกมามากเท่าไหร่ ก็เขียนยากขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ เพราะประสบการณ์ที่มากขึ้น วัยที่มากขึ้น ทำให้คิดเยอะขึ้น พยายามหาความแตกต่าง วางพล็อตให้แปลกใหม่มากไปกว่าเดิม

เรื่องที่เขียนง่ายที่สุดเป็นชุดเรื่องสั้นที่เขียนซึ่งรวมอยู่ในหนังสือ “น้ำแข็งใส...ใส่ความรัก” และ “หมุนโลกให้เจอเธอ” ค่ะ เพราะเขียนจากประสบการณ์รอบตัว เขียนโดยที่ยังไม่รู้ทฤษฏีอะไรเกี่ยวกับการเขียนเลย เขียนตามสัญชาติญาณล้วนๆ พล็อตจะใสๆ น่ารักกุ๊กกิ๊ก ไม่ซับซ้อน ไม่ได้อิงกับข้อมูลที่ไกลตัว

เรื่องหลังๆ จะเขียนแนวที่ยากขึ้นเรื่อยๆ มีการเขียนเกี่ยวกับเรื่องที่ไกลตัวมากขึ้น ยกตัวอย่างเช่น เรื่อง “ปมปริศนาฮาเร็ม” เป็นแนวอิงประวัติศาสตร์ การสังหารฟาโรห์รามเสสที่ 3 ที่เกิดขึ้นจริง หรือจะเป็นเล่มล่าสุดอย่าง “ระบำรัก” ซึ่ง ลูค ลานาต...พระเอกของเรื่องเป็นจิตรกรและโจรที่เชี่ยวชาญด้านศิลปะ ทำให้ต้องหาข้อมูลเยอะมากๆ เพื่อให้มีความสมจริงและไม่ผิดพลาดเลย หรือผิดพลาดน้อยที่สุด รวมทั้งต้องคิดพล็อตให้มีความซับซ้อนมากขึ้นด้วย

สำหรับไอซ์ เวลาที่ใช้ในการเขียนนิยายไม่ได้ขึ้นอยู่กับความยากง่ายของเรื่องค่ะ เนื่องจากไอซ์ทำงานประจำด้วย จึงขึ้นอยู่กับว่า งานประจำเยอะและเครียดมากหรือเปล่า ถ้างานประจำเยอะและเครียดมาก ก็มีเวลาเขียนนิยายน้อย ทำให้ใช้เวลาเขียนนานค่ะ ถ้ามีเวลาเขียนได้ต่อเนื่องกัน เรื่องที่เขียนยากหาข้อมูลยาก ก็สามารถจบเร็วได้ค่ะ


9. นิยายแนวไหนที่อนาคตอยากจะลองเขียนบ้างมั้ยครับ เพราะอะไร

ที่ผ่านมาก็เขียนมาหลายแนวมากๆ แล้วนะคะ ไม่ว่าจะเป็น แนวรักร่วมสมัย แนวท่องเที่ยว แนวแฟนตาซี แนว Drama Thriller แนวสืบสวนสอบสวน ล่าสุดก็มีผลงานแนว Romantic Suspense อย่างเรื่อง “Deadly Game...เกมรักมรณะ” ออกมาด้วย เรียกว่าแนวที่อยากเขียนก็เขียนมาหมดแล้ว ที่สำคัญกว่าก็คืออยากจะพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป

อืม...นึกๆ ดูแล้ว...อยากลองเขียนแนววัยรุ่นแบบ Jamsai Love Series บ้างอะค่ะ สำหรับไอซ์รู้สึกว่าเขียนยาก เพราะเลยวัยมาเยอะแล้ว ดังนั้นน่าจะเป็นความท้าทายอย่างใหญ่หลวง อยากดึงความเป็นเด็กและความสดใสออกมาอีกครั้ง >///< ((ยิ่งอายุมากยิ่งอยากทำตัวเด็กนั่นเอง 555))


10. หากได้พรวิเศษ อยากให้ตัวละครตัวไหน จากหนังสือเล่มใดของเรามีตัวตนจริงๆ เพราะอะไร
โอ...เยอะมากมายหลายตัวเลยค่ะ ยกตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ ก็แล้วกัน

- "เดรย์เคน" หรือ "โกสต์" กับมังกรของเขา จากเรื่อง "White Destiny...ลิขิตรักสีขาว" เพราะไอซ์เกิดปีมังกร เลยชอบมังกรมากเป็นพิเศษ ถ้าโลกนี้มีชนเผ่ามังกรและมังกรจริงๆ ก็คงสนุกดี

- "เซโอซิริส" จากเรื่อง "รอยมนตร์บนผืนทราย" เพราะไอซ์ชอบอะไรที่เกี่ยวกับเวทมนตร์ อยากเห็นจอมเวทแห่งอียิปต์แสดงอิทฤทธิ์กับตาสักครั้ง ^^

- “ไซเฟอร์” จากเรื่อง “คนที่สิบ...รักที่สุด” ค่ะ เพราะอยากมี Guardian Angel ประจำตัว คอยปกป้องคุ้มภัย ดูแลเอาใจใส่บ้าง 555 ((แต่ไซเฟอร์จะยอมมั้ยไม่รู้ เพราะไซเฟอร์รักชาร่า >_<))

...อืม...รู้สึกว่าจะมีแต่ตัวประหลาดๆ ทั้งนั้นเลยนะเนี่ย 555 ส่วนพวกพระเอก-นางเอก เฉยๆ อะค่ะ...คนเหล่านี้มีตัวตนอยู่จริงรอบตัวเราอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับว่าเราจะได้พบเขาและเธอหรือไม่เท่านั้นเอง ^^


11. ในการเขียนนิยายมีอุปสรรคอะไรที่เคยพบ และแก้ไขอย่างไร

อุปสรรคใหญ่ที่สุดคือ “เวลา” ค่ะ อย่างที่บอกไว้ว่า ไอซ์ทำงานประจำด้วย บางทีงานประจำยุ่งๆ ก็ไม่มีเวลา อุปสรรคใหญ่รองลงมาคือ “สมาธิ” บางทีเคลียร์งานเสร็จแล้ว หรือเป็นวันหยุด มีเวลาแล้ว แต่ว่าไม่มีสมาธิเพราะพะวงเรื่องอื่นๆ ...อุปสรรคแรกแก้ไขไม่ได้ นอกจากจะต้องพยายามเคลียร์งานให้เสร็จ T^T ส่วนอุปสรรคที่สอง...ไอซ์จะพยายามเปลี่ยนอารมณ์ตัวเองเพื่อสร้างสมาธิค่ะ อย่างเช่น กลับจากที่ทำงานมาถึงบ้าน ก็เดินเล่น ฟังเพลง ออกกำลังกาย หรือไม่ก็นอนสักพัก เพื่อล้างสมองจากงานประจำ เพื่อรวบรวมสมาธิใหม่ไปเขียนนิยาย

ระหว่างการเขียนก็มีอุปสรรคขึ้นมาบ้างเหมือนกัน อย่างเช่น วางพล็อตไว้แล้ว แต่ตัวละครไม่เล่นตามพล็อต ((ตัวละครที่สร้างขึ้นมาแล้วมีคาแร็กเตอร์ชัดเจนมักทำตามใจชอบค่ะ นักเขียนบังคับไม่ได้เสียด้วย)) หรือ พบว่าข้อมูลบางอย่างที่หาไว้มีการเปลี่ยนแปลง หรือมีข้อมูลใหม่เพิ่มเติม ก็ต้องค่อยๆ แก้ไขตามเหตุการณ์เฉพาะหน้าค่ะ


12. อยากเห็นผลงานเรื่องไหนถูกทำเป็นละครหรือภาพยนตร์บ้างมั้ยครับ เพราะอะไร

ผลงานของไอซ์ทำเป็นละครคงจะไม่ค่อยเหมาะ ทำเป็นภาพยนตร์น่าจะเหมาะกว่า ตอบตรงๆ ว่า อยากให้ทำทุกเรื่องเลยค่ะ โดยเฉพาะเรื่องที่ใช้ฉากต่างประเทศ อยากได้เห็นฉากสวยๆ เหมือนได้กลับไปเที่ยวอีกครั้ง ถ้าให้นักเขียนติดสอยห้อยตามกองถ่ายไปด้วยจะเลิศมาก 555 อย่างสองเรื่องล่าสุด “ระบำรัก” และ “ระบำฝัน” ใช้ฉากในเมืองปารีส ประเทศฝรั่งเศส และเมืองทาลลินน์ ประเทศเอสโตเนีย เรื่อง “ระบำรัก” จะเกี่ยวกับการโจรกรรมภาพวาด เพราะพระเอกเป็นโจร ส่วน “ระบำฝัน” จะเกี่ยวกับการตามหาความทรงจำที่หายไปของนางเอก ถ้าทำเป็นภาพยนตร์น่าจะสนุกและฉากก็จะสวยมากแน่ๆ

อ้อ...เรื่องที่ฉากในประเทศไทยที่ไอซ์คิดว่าทำออกมาเป็นภาพยนตร์น่าจะสนุกก็คือ “ด้วยรักและฆาตกรรม” ค่ะ จริงๆ แล้วเรื่องนี้ได้พล็อตย่อยมาจากข่าวบันเทิงหลายๆ ข่าวที่เกิดขึ้นช่วงนั้น ตอนที่เขียนนี่เห็นภาพดาราเลยล่ะ


13. สุดท้ายแล้ว อยากให้ฝากถึงผู้อ่านเล็กๆ น้อยๆ ครับ

ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามผลงานกันมาตลอดจากใจจริงค่ะ ฝากผลงานทุกเรื่องที่ได้เขียนมาและกำลังจะเขียนต่อๆ ไปด้วยนะคะ เพราะถ้าไม่มีผู้อ่าน นักเขียนก็จะโดดเดี่ยวมากมาย ไม่มีคำพูดอะไรที่จะขอบคุณได้เพียงพอจริงๆ ค่ะ

หากมีคำแนะนำ ติชม หรืออยากคุยกันบ้าง สามารถส่งข้อความบอกไอซ์ได้ที่เว็บไซต์ของสำนักพิมพ์แจ่มใส หรือถ้าเล่น Facebook ก็พบกันในหน้า Page ของไอซ์ได้ค่ะ ใช้ชื่อ “Clear Ice / อะมีราห์ / ภูวดี ตู้จินดา / ศรัณญ์ชล” แอบยาวนิดนึงเพราะใส่นามปากกาทั้งหมดลงไป ยินดีเสมอนะคะ ^^

Create Date : 13 มกราคม 2555
Last Update : 13 มกราคม 2555 17:18:31 น.		8 comments
Counter : 5184 Pageviews.
Share Tweet