ขี้ แ ย
ขอโทษนะ... ที่ฉันขี้แย ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นถ้วยอะไร...
เห็นอะไรดูอะไร ใจมันก็ทำเป็นซึ้ง นึกอะไรคิดอะไร ใจมันก็ทำเป็นอ่อนไหว ได้ยินได้ฟังเธอพูดอะไรกระทบหน่อย ใจมันก็ทำเป็นน้อยใจ... ขนาดดูโดราเอม่อนยังน้ำตาไหล ใจมันทำเป็นสงสารโนบิตะ
ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นถ้วยอะไร...
คืนหนึ่งในวันหนาว คืนที่ฉันขี้แย ฉันแอบออกมานอกระเบียง และได้พบกับดาวอังคาร ส่องแสงโดดเดี่ยวกลางฟ้ามืด แสงของดาวอ่อนโยน ราวกับจะช่วยปลอบใจ บางวูบของแสงนวลดูหม่นหมอง ราวกับจะรับรู้ความรู้สึกของฉันด้วย
ขอบคุณดาวอังคาร ที่ดูเหมือนจะเข้าใจ แม้ว่าฉันก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นถ้วยอะไร... ขอบคุณดาวอังคาร ที่ดูเหมือนจะกระซิบแผ่วเบาปลอบใจ ให้ฉันเป็นตัวของฉันเอง..แบบนี้ต่อไปน่ะแหละ
แม้ว่าฉันก็ไม่รู้อยู่ดีว่าฉันเป็นถ้วยอะไร.... ฮ่าฮ่าฮ่า
มีสติเฝ้ารู้ถึงอารมณ์ที่กำลังปรากฏ:-)
Create Date : 20 มีนาคม 2549 |
|
0 comments |
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2553 19:27:50 น. |
Counter : 925 Pageviews. |
|
|
|