ผู้ชายที่รักแมลงเต็มหัวใจKumada Chikabo~熊田千佳慕
ตอนนี้ โรงเรียนต่างๆของทางญี่ปุ่นยังอยู่ในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน รวมทั้งโรงเรียนของเด็กๆบ้านนี้ด้วย เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันก็ไปท่องเที่ยวรับฤดูร้อนกับเขามาเหมือนกัน เป็นทริปสั้นๆ ๒ วัน ๑ คืนร่วมกับลูกทัวร์อื่นๆอีก ๓๘ ชีวิต -_- เป็นประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตสำหรับการท่องเที่ยวกับบริษัททัวร์แบบนี้
แปะภาพสถานที่ที่ไปเที่ยวมา ๑ ภาพเพื่อต๊ะไว้ ส่วนเรื่องว่า ไปเที่ยวที่ไหนมาแล้วมันเป็นอะไรยังไงกัน ฉันขออนุญาตดองเอาไว้ก่อน เพราะมีเรื่องอื่นที่อยากเขียนถึงมากกว่า ... ... ... กล่าวคือ ฉันกลับมาจากไปเที่ยวที่ว่านี่เมื่อดึกวันพุธที่ ๑๒ สิงหา(วันแม่พอดี) พบว่ามีจดหมายไม่ติดแสตมป์แอ้งแม้งอยู่ในตู้ไปรษณีย์รอคอยอยู่ ดูลายมือหน้าซองก็รู้ว่าเป็นจดหมายจากคุณย่า
ในซองนั้นมีแผ่นพับงานแสดงศิลปะของอาจารย์ Kumada Chikabo (熊田千佳慕) พร้อมกับบัตรชมงาน ๒ ใบ งานแสดงมีชื่อว่า "99歳の細密画家 プチファーブル・熊田千佳慕展" A 99-years-old Miniaturist ~ Petit Fabre ・Kumada Chikabo Exhibition (ขออนุญาตเรียกว่า"อาจารย์" เพราะคิดว่าเหมาะสมที่สุด) ฉันจำได้คร่าว ๆ ว่าเคยดูสารคดีสั้น ๆ ของอาจารย์ Kumada Chikabo เมื่อตอนข่าวช่วงเช้าของ NHK เมื่อประมาณฤดูใบไม้ร่วงปีที่แล้ว ยังรู้สึกชื่นชมวิถีชีวิตของอาจารย์เป็นพิเศษเลย ครั้งนี้เมื่ออ่านรายละเอียดต่าง ๆ แล้ว ไม่ลังเลใจที่จะไปดูงานแสดงนี้ให้ได้ในวันเสาร์ (ที่๑๕) ที่จะถึง (คือวันเสาร์ที่ผ่านมานี่) เช้าวันศุกร์ที่ ๑๔ ขณะที่กำลังเตรียมอาหารเช้าตามปกติ ข่าวของNHK (อีกแล้ว) บอกว่า อาจารย์เสียชีวิตแล้วเมื่อเช้าวันที่ ๑๓ ที่ผ่านมา โอ.....
ขอให้อาจารย์Kumada Chikabo จงสู่สุคติณ สัมปรายภพ . . . . . แล้วก็ถึงเช้าวันเสาร์อากาศแจ่มใส..ฉันไปดูงานแสดงตามที่ได้ตั้งใจไว้
นี่เป็นรูปบริเวณทางเข้างานแสดงที่ห้างMatsuya Ginza เป็นที่เดียวกับที่เคยแสดงงานของคุณลุง Michael Sowa หลังจากยื่นบัตรเข้าชมให้เขาเก็บปลายตั๋วแล้ว ฉันก็ก้าวย่างเข้าสู่โลกใบเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ของอาจารย์ Kumada Chikabo มีผลงานทั้งหมดจำนวน ๒๐๐ ภาพ ในงานจะแบ่งออกเป็น ๕ ส่วนตามเนื้อหาของภาพ (แมลง, หนังสือภาพสำหรับเด็ก, พรรณไม้, สัตว์, แฟนตาซี) ขออภัยที่ไม่มีภาพถ่ายภายในงานแสดง เขาไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพ และฉันเองก็ชอบใจกับกฏปกตินี้ บางทีการถ่ายภาพมีส่วนรบกวนสมาธิของคนรอบข้างเหมือนกัน
เวลาฉันดูผลงานต่าง ๆ มักชอบที่จะคิดตามว่า.. ภาพนั้น ๆ เขียนด้วยกรรมวิธีอะไรวัสดุอะไรยังไง สำหรับครั้งนี้งานของอาจารย์สวยงามละเอียดอ่อนมาก ๆ ฉันก็เดาไปตามเรื่องว่า คงบรรจงวาดสีที่ละเส้น ๆ ด้วยสีไม้ที่เหลาแหลมมาก ๆ แน่ ๆ แต่ปรากฎว่า งานเกือบทั้งหมดเขียนด้วยสีน้ำ holbein บนกระดาษ Kent และเขียนด้วยพู่กันเพียงด้ามเดียว แถมอาจารย์ไม่ใส่แว่นในการทำงานตลอดจนสุดท้ายของชีวิต โห.. พูดถึงแว่น.. ยังนึกอยากเขกหัวตัวเองที่ไม่พกแว่นป้าแก่มาด้วย แหะแหะ ปกติไม่เคยพกแว่นไปไหน ๆ ค่ะ เป็นพวกไม่ยอมรับความจริงของสังขารตนเองไงเล่า (ดีออกเนอะ เป็นพวกมีสายตายาวไกล ฮร่าฮร่า) แต่หนนี้มันเพิ่งรู้สึกว่าจำเป็นต้องพึ่งแว่น ก็มันอยากดูดีเทลของภาพใกล้ๆง่ะ.. เส้นของแต่ละสีแต่ละสีเล็กละเอียดมาก ๆ พอยื่นหัวเข้าไปจ้องใกล้ ๆ ก็มัวจังเลย พอยืดหัวออกเพื่อปรับโฟกัสให้ตาตัวเองปรากฎว่าไกลไปมันก็ไม่เฮ้นนนน ปั๊ดโธ่เว้ย...ตาแป๋วแหววแอ๊บแบ๊วของช้านนนน.. มีป้าคนนึง ถือแว่นขยายมาส่องเลยเชียวแหละ หนหน้าเอาตามมั่งดีกว่า เอิ๊ก ๆๆ . . . งานแต่ละชิ้นใช้เวลาหลายเดือนค่ะ ได้ฟังมาว่าผลงานแมลงต่าง ๆ ชุดนี้ อาจารย์ตั้งใจจะเขียนให้ครบ ๑๐๐ ชิ้น ตอนนี้เขียนได้ ๖๐ ชิ้น โดยใช้เวลาทั้งหมด ๓๐ ปี น่าเสียดายที่อาจารย์ไม่สามารถทำสิ่งที่ตั้งใจได้สำเร็จ แต่ลองคำนวณเล่น ๆ หากอาจารย์จะเขียนให้ครบ ๑๐๐ ชิ้น ตอนนั้นอาจารย์จะมีอายุ ๑๒๐ ปีเชียว :) อาจารย์เป็นศิลปินไส้แห้งมาตลอด เพราะไม่ได้สร้างงานเพื่อเงิน แต่เพื่อความพึงพอใจของตนเอง ผลงานทั้งหมดที่ผ่านมาไม่เคยขายต้นฉบับเลยสักชิ้น
ภาพนี้ชื่อเปลดอกกุหลาบ เป็นภาพหนึ่งที่ฉันชอบมาก เลยแสกนมาให้ดูดีเทลแม้จะไม่สวยเท่ากับดูงานจริง แต่อยากให้เห็นรายละเอียดของสีที่กลีบดอก
เส้น ๆ ที่แต้ม ๆ จนนึกว่าเป็นสีไม้นั้น คือเส้นของพู่กันที่ระบายสีน้ำละเอียดมาก ๆ
นี่เป็นอีกภาพหนึ่งที่น่าสนใจ เจ้าแมลงเปลือกแข็งสีแวววาวมีชื่อว่า キンイロオサムシ คิดว่าคงเป็นญาติ ๆ กับแมลงทับของบ้านเรา เจ้าคางคกถือเป็นศัตรูตัวฉกาจของแมลงนี้ อาจารย์เล่าให้ฟังในภาพยนตร์ที่ฉายในงานว่า.. ภาพนี้พอวาด ๆ ไปก็ทำใจไม่ได้ ทนไม่ไหวจึงเติมภาพผึ้งลงไปกลางภาพ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเจ้าคางคก ให้ห่างจากแมลงเปลือกแข็งนั้นเสีย จะได้พ้นจากการถูกกินเป็นอาหาร ฟังเรื่องราวแล้วฉันอดยิ้มไปด้วยไม่ได้ ยินดีกับอาจารย์ที่แมลงไม่โดนหม่ำ และรู้สึกว่าอาจารย์รักเหล่าแมลงมากจริง ๆ (อาจารย์บอกว่าเขียน ๆ ไปรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าแมลงตัวนั้น)
อาจารย์เริ่มทำงานกราฟฟิกดีไซเนอร์เมื่ออายุ ๒๓ ปี ตอนอายุ ๓๘ ปี มีโอกาสทำหนังสือภาพสำหรับเด็ก และพบหนทางที่ใช่สำหรับตนเอง เมื่ออายุ ๕๕ ปีเริ่มเขียนภาพสำหรับหนังสือ Fabre's Souvenirs entomologiques และเป็นชาวญี่ปุ่นคนแรกที่ได้รับรางวัลจาก Bologna Childrens Book Fair, Italy ในสาขาหนังสือภาพสำหรับเด็กเชิงวิทยาศาสตร์จากผลงานนี้ในปี ๑๙๘๑
ตอนเด็ก ๆ อาจารย์สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงนัก สนใจแมลงและชื่นชอบ Jean-Henri Fabre มาก มีหนังสือของ Jean-Henri Fabre ที่คุณพ่อของอาจารย์ซื้อให้ เป็นสมบัติสำคัญที่เก็บไว้จนวันสุดท้ายของชีวิต
นี่เป็นหนึ่งในภาพ sketch แมลงต่าง ๆ ที่อาจารย์เขียนไว้ ดูไปเผลอสูดลมหายใจลึกๆไม่รู้กี่หน เป็นลายเส้นที่สุดยอดจริง ๆ ผลงานแสดงออกถึงนิสัยของอาจารย์ออกมาได้ชัดเจน (มีหลายๆประโยคที่เขาqouteไว้ในช่วงต่างๆของงานแสดง พยายามแปลที่สุดแล้วในเวลาอันน้อยนิด.. หากผิดพลาดประการใดไม่ว่าในทางไวยกรณ์หรือความหมาย ขออภัยในความเขลาของตนเองมาณ ที่นี้)
World of Insects 虫と花と対話をして答えを待つ。 そんな積み重ねが一枚となるのです。 สนทนากับเหล่าแมลงและดอกไม้ และรอคอยคำตอบ วนเวียนสะสมไปเช่นนี้จนออกมาเป็นหนึ่งผลงาน I talk with insects and flowers and wait for an answer. Such an accumulation becomes one piece.
World of Plants and Flowers 私は虫であり、虫は私である。 私は花であり、花は私である。 そして、自然は私のためにあり、 私は自然のためにある。 ฉันคือแมลง, แมลงคือฉัน ฉันคือดอกไม้, ดอกไม้คือฉัน และ ธรรมชาติมีเพื่อฉัน ฉันมีเพื่อธรรมชาติ I am an insect, and the insect is me. I am a flower, and the flower is me. And there is nature for me, and there is me for nature.
World of Fantasy 私は「雑草」という言葉は使いません。 どんな小さな花でも みんな名前をもっていますし、 どの花もそれぞれの美しさを もっているからです。 ฉันไม่ใช้คำว่า "วัชพืช" ไม่ว่าจะเป็นดอกไม้เล็ก ๆ แค่ไหน แต่ละดอกมีชื่อเฉพาะของตนเอง แต่ละดอกมีความสวยงามของตนเอง I do not use the word "weeds". Even if they are small flowers, they have own names and each beauty.
すばらしい生物画家に なることより、虫や花たちの 言葉のわかる画家になりたかったのです。 แทนที่จะเป็นศิลปินชีวภาพที่ยอดเยี่ยม ฉันอยากจะเป็นศิลปิน ที่เข้าใจภาษาแมลงและดอกไม้ได้มากกว่า Instead of being a great Biological artist, I wanted to be an artist who understood the language of insects and flowers.
World of Animals 身のまわりにあるものに 愛を感じ、美しさを感じ、 楽しいひとときをもつこと。 それが本当のゆとり。 รู้สึกถึงความรัก รู้สึกถึงความสวยงามของสิ่งรอบตัว และมีช่วงเวลาแห่งความสุข นั่นแหละคือการมีที่ว่างของตนเองที่แท้จริง feeling love and beauty with somethings around yourself. Having a pleasant time. That is your real space.
| | | |
ก่อนกลับก็แวะซื้อสูจิบัตรและโปสการ์ด หนนี้ลงทุนยอมควักตังค์ซื้อแบบเซ็ท ๓๒ ใบเก็บไว้ -_- กระดาษเนื้อดีมาก และพิมพ์สวยดีคุณภาพเยี่ยม ฉันซื้อแผ่นๆเพิ่มมาอีก ๕ - ๖ แผ่นสำหรับส่งให้พี่น้องผองเพื่อนด้วย .... ฉันรู้สึกดีใจที่ได้มีโอกาสมาชมงานที่ดีมาก ๆ เช่นนี้ อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมฉันถึงรู้สึกปิติปานนั้น ฉันนึกถึงยิ้มอ่อนโยนของอาจารย์ตอนที่มองดูแมลงที่เกาะอยู่ที่มือตนเอง ฉันรู้สึกดีใจที่ได้มีโอกาสรับรู้ความนุ่มนวลในหัวใจของคน ๆ หนึ่ง ฉันรู้สึกว่าโลกของตัวเองไม่ได้เลวร้ายนักและสวยงามในบางมุม สูดลมหายใจลึก ๆ ซิลลี่..หยุดอ่านการ์ตูนconanกองนั้นซะที เอาไปเก็บเข้าที่...แล้วเริ่มต้นทำงานได้แล้ว !
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านบล็อกยาว ๆ มาจนถึงบรรทัดนี้ แม้จะอ่านไม่จบถึงบรรทัดนี้ก็ขอบคุณอยู่ดี :D
อนึ่ง ท่านใดอาศัยในญี่ปุ่นและสนใจอยากชมงานนี้ เชิญดูรายละเอียดได้-->ที่นี่ค่ะ (มีแสดงหลายแห่ง และโปรแกรมมีไปจนถึงปีหน้าค่ะ)
แหล่งข้อมูล: Kumada Chikabo Homepage 【PingMag】97歳現役、植物画の巨匠:熊田千佳慕 asahi.com Matsuya Ginza スペシャル対談 藤本裕子が各界トップに迫る
Create Date : 18 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 16 มกราคม 2559 19:54:09 น. |
|
26 comments
|
Counter : 1595 Pageviews. |
|
|
งานอาจารย์ละเอียดสวยงามเรียบง่ายมากๆเลยค่ะ ดูแล้วน่าทึ่งอยากเห็นตอนแกวาดมากๆเลย
แก้วจะตามไปดูให้ได้เลยค่ะ อ่านที่พี่ฝนเขียนแล้วขนลุกมากๆเลยค่ะ
(แอบน้ำตาคลอ---เว่อร์ไปมั้ยเน้อ )