Bloggang.com : silly : เจ้าชายน้อย ฉัน และประตูสู่ดาวเคราะห์น้อย บี๖๑๒

เจ้าชายน้อย ฉัน และประตูสู่ดาวเคราะห์น้อย บี๖๑๒

ครั้งแรกในชีวิต
ที่ฉันกับ "เจ้าชายน้อย" มาเจอกันก็เมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

ตอนนั้นฉันยังเป็นนักเรียนผูกคอซองสีกรมท่า
พี่ชายของฉันเขาก็เป็นเด็กมัธยมเช่นกัน
เขาเริ่มย่างเข้าวัยรุ่นที่กำลังค้นหาความหมายของอะไรก็ตาม
เขาเล่นกีต้าร์และร้องเพลงหลากหลาย
ตั้งแต่ "คนกับควาย" ยัน "High Way Star"
วันดีคืนดีเขาจะมีพ็อกเก็ตบุ๊กแปลกตามาอ่าน
ไม่ว่าจะเป็นวรรณกรรมสร้างสรรค์ต่าง ๆ
หนังสือปรัชญาของซิกมันฟรอยด์, คาริล ยิบราน
ริชาร์ด บาค..จอนะธัน ลิวิงสตัน นางนวล
และหนึ่งในนั้นก็มีหนังสือ "เจ้าชายน้อย" ด้วย
ฉันไม่รู้หรอกว่าหนังสือเรื่องนี้
จะเป็นที่นิยมของคนทั่วโลกขนาดไหน
และสิ่งนี้ก็คงไม่ได้มีผล
ที่จะทำให้ฉันอยากอ่านหรือไม่อยากอ่านมากกว่าเดิมเท่าไรนัก
ในครั้งนั้น ฉันหยิบหนังสือเล่มนี้ของพี่ชายขึ้นมาอ่าน
ฉันอ่านไปสองสามหน้า
และฉันก็วางลงอย่างไม่ใส่ใจในเวลาไม่นาน
จึงเป็นการพบปะระหว่างฉันกับ "เจ้าชายน้อย"
ในช่วงเวลาที่สั้นมากและฉาบฉวย

ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่ชอบอ่านหนังสือนะ
สมัยนั้นฉันอ่านวรรณกรรมเยาวชนเสียส่วนใหญ่
เช่น แมงมุมเพื่อนรัก เจ้าด่าง ของสำนักพิมพ์ไทยวัฒนานิช
หรือ หนังสืออ่านนอกเวลา อย่าง นิกกับพิม คุณพ่อขายาว
แต่สำหรับ "เจ้าชายน้อย" ...ใจของเราไม่ตรงกัน
....
....
แล้วการโคจรมาพบกับ"เจ้าชายน้อย"ครั้งที่สองได้เริ่มขึ้น
เมื่อสิบกว่าปีก่อนนี้
เพื่อนเอาหนังสือ ”เจ้าชายน้อย" แบบปกแข็งที่เป็นภาษาญี่ปุ่นมาให้

"ลองอ่านดูสิ หนังสือดีนะ"
เพื่อนคนนั้นบอก
ฉันมันคนขวางโลกซะด้วย อะไรที่คนชื่นชมว่าดีนักหนา
ฉันยิ่งไม่อยากจะสนใจ
แถมยังเคยมีประวัติอ่านแล้ววางมาแล้วด้วยสิ..
...อย่างที่คิดไว้ เจ้าชายน้อยกับฉันก็ยังไม่ต้องชะตากันอยู่ดี
มีเพียงสามสี่หน้าแรกที่ถูกสายตาของฉันสัมผัส
หนังสือปกแข็งนั้น ถูกวางให้ฝุ่นเกาะอยู่ในตู้หนังสือ
....
....
เมื่อตอนที่ "เจ้าชายน้อย"ได้รับการพิมพ์ฉบับครบรอบ ๖๐ ปี
คือการโคจรมาพบกันอีกครั้งระหว่างเรา
พี่สาวสุดที่รักซื้อส่งมาให้ฉันอ่านหนึ่งเล่ม

พี่บอกว่า เขาทำรูปเล่มดี ดูน่าอ่านเชียว
ฉันก็ยังทำตัวเช่นเดิม
เปิดได้สองสามหน้าแล้วก็วางไว้...
ยัยคนนี้มันเป็นถ้วยอะไรฟะ....
ใครบางคนอาจหมั่นไส้เมื่อทนอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
หมั่นไส้ได้ไม่ว่ากัน..
แต่ขอฉันพล่ามต่อไปอีกสักนิด
ดูเหมือนถนนแห่งการเดินทาง
ระหว่างฉันกับเจ้าชายน้อยจะขนานกันอย่างแท้จริงเสียแล้ว
ฉันไม่มีใจคิดที่อยากจะอ่านเลยแม้แต่น้อย
แม้ว่าความบริสุทธิ์ของลายเส้นของภาพประกอบของเจ้าชายน้อย
จะดึงดูดความสนใจของฉันได้มากพอสมควร
....
....
....
โชคชะตาคงจงใจบังคับให้ฉันรู้จักกับ "เจ้าชายน้อย" ให้ได้เสียที
การโคจรอันยิ่งใหญ่ของฉันและเจ้าชายน้อยได้บังเกิดขึ้นอีกครั้ง
..
เช้าวันอาทิตย์ของกลางเดือนกันยายนที่ผ่านมา
อากาศเกือบ ๆ จะดี
ฉันมีโอกาสได้ไปเที่ยว Hakone
เป็นแบบไปเช้าเย็นกลับ
หลังจากกินอาหารกลางวันและแช่น้ำร้อนจนนิ้วเหี่ยวแล้ว
ตกลงกันว่าจะลองแวะมิวเซียมของเจ้าชายน้อยกัน
the Museum of the Little Prince in Hakone
...
ฉันไม่ได้หวังว่า มิวเซียมแห่งนี้จะดีนัก
เพราะเคยตึ้ม ๆ กับมิวเซียมไดโนเสาร์หลอกเด็กมาครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน
ทุกคนก็คงไม่ได้หวัง ขอเพียงได้ใช้เวลาด้วยกันนี้พักผ่อนหย่อนใจ
การไปมิวเซียมครั้งนี้ทำให้ฉันรู้ว่า
ทุกคนในทริปยกเว้นฉัน อ่าน"เจ้าชายน้อย"จนจบเล่มแล้ว
ฮ่าฮ่า...อ่านจบก็จบไปสิ ก็ฉันไม่อยากอ่านนี่....แบร่รรรรร่

รถเลี้ยวเข้าที่จอดรถเมื่อประมาณบ่าย ๓ โมงกว่า
มีรถจอดมากพอประมาณบนลานกว้าง

เจ้าชายน้อยยืนอยู่บนดาวบี ๑๖๒ จำลอง
คอยต้อนรับทุกคน
ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ (ที่เคยเป็นเด็ก) อยู่ตรงลานทางเข้า
มีฟองสบู่ลอยละล่องสร้างบรรยากาศฝัน ๆ อยู่รอบกาย

บรรยากาศที่โถงทางเข้า
เริ่มทำให้ฉันคึกคักกว่าเดิมนิดหน่อย

หลังจากจ่ายค่าเข้าชมแล้ว
ฉันก็เดินสู่โลกของเจ้าชายน้อย

การเดินทางเริ่มต้นแล้ว
ฉันเดินย่างก้าวมายังโซนของนักภูมิศาสตร์
เขาสร้างได้อย่างสวยงามตื่นตาตื่นใจ
เลียนแบบถนนที่ชื่อ Provacalในต้นศตวรรษที่ ๒๐
....
ระหว่างทางมีประตูอยู่มากมาย
ที่จะให้ฉันเลือกเปิดเข้าไป
ประตูไหนกัน
ที่พาฉันไปพบกับเจ้าชายน้อย ?

ประตูนี้หรือเปล่า ?

ดีเทลเล็ก ๆ น้อย ๆ ตรงนั้นตรงนี้
ที่รั้วมีลวดลายดาวฉลุประดับด้วย
มองทะลุไป เห็นLittle Prince Park

และปราสาท "Saint Maurice de Remen"
ให้เห็นบรรยากาศที่ Saint-Exupery เมื่อตอนวัยเยาว์เคยคลุกคลี

ฉันยังคงเดินถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ

คนอื่น ๆ เขาเดินล่วงหน้าไปก่อนแล้ว
จากถนนของนักภูมิศาสตร์
เดินมาถึงลานชายจุดโคม

ที่ตรงลานมีรูปปั้นชายจุดโคมด้วย
แต่ฉันไม่ได้ถ่ายรูปมาหรอก
ฉันมัวแต่สนใจประตูน่ะสิ !!...

แล้วก็มาถึงลานดอกกุหลาบของเจ้าชายน้อย
The Consuelo Rose Garden
มีรูปปั้นเจ้าชายน้อยที่ลานเช่นกัน
และฉันก็ไม่ได้ถ่ายรูปมา
เพราะฉันมัวแต่สนใจกุหลาบ !!...
กุหลาบดอกนี้หรือเปล่า
ที่ไร้เดียงสา
มีหนามเล็ก ๆ เพียง ๔ ที่
ไว้ป้องกันตัวจากภัยทั้งหลาย
...

เดินมาเรื่อยจนถึงถนนพระราชา King's Road
ซึ่งเลียนแบบ Lyon Quarter สมัย ๑๙๐๐
ถิ่นกำเนิดของ Saint-Exupery
และเป็นทางเข้าไปสู่ The Exhibition Hall
ที่เป็นตึกแสดงชีวประวัติและรายละเอียดต่าง ๆ ของ Saint-Exupery
ภายใน The Exhibition Hallนั้นเขาห้ามถ่ายรูปค่ะ
ฉันเป็นผู้ใหญ่ (ที่เคยเป็นเด็ก) ที่ดี
จึงรักษากฎของเขาอย่างเคร่งครัด
ดีแล้วจะได้มีสมาธิดูสิ่งต่าง ๆ ด้วย...
ไม่งั้นมัวแต่บ้าถ่ายรูปอยู่นั่นเอง (แหะแหะ)
ได้เห็นต้นฉบับต่าง ๆ ของภาพประกอบเจ้าชายน้อยด้วย ดีใจจัง..
รายละเอียดภายในhall ดูได้ที่นี่ค่ะ

ออกจาก Hal lแล้วก็เดินไปเรื่อย
มีสวนสวย มีโน่นนี่
มีพุ่มไม้ที่ถูกตัดแต่งเป็นรูปงูที่กลืนช้างไปทั้งตัว
แต่ฝนตกฉันเลยถ่ายรูปไม่ถนัดนัก
(อีกเหตุผลหนึ่งคือ ฉันมัวแต่สนใจประตู)
ขณะที่ฉันกำลังบันทึกภาพไว้ในใจของตัวเอง
ฉันได้ยินเจ้าชายน้อยส่งเสียงใสเล็กกังวาน
ถามฉันอย่างเขินอายแผ่วเบาว่า
"เธออยากจะถ่ายรูปฉันไหม"

ฉันยังไม่ทันตอบอะไร
เพนนีแย่งชิงตอบกลับไปก่อนว่า
"อยากสิ"
แล้วกระโดดผลุงจากกระเป๋ากล้องของฉัน
ไปนั่งเคียงบ่าเคียงไหล่ตีซี้เจ้าชายน้อยทันที

เวลาเคลื่อนที่เดินทางของมันไป
และฉันก็ยังยืนยันคอนเซ็ปต์เดิม
คือ..
ถ่ายรูปประตูต่อไป

ที่ตรงใกล้ ๆ โบสถ์
นักธุรกิจกำลังคำนวณอะไรอยู่ไม่รู้
ปล่อยเขาไปแล้วกัน

นี่คือบรรยากาศของ ถนนนักบิน
เลียนแบบถนน Parisian ในปี ๑๙๓๐

มีร้านรวงสวยงาม

ระหว่างที่รอเข้าไปดูภาพยนตร์
เพนนีทำเป็นยืนซึ้ง
อยู่ข้าง ๆ ป้ายของเจ้าชายน้อย
ฉันเองก็รู้ว่าเพนนีรู้ดี
ว่าฉันคงยกกล้องขึ้นมาถ่ายเธอ

ฉันยืนป้วนเปี้ยนกางร่มท่ามกลางฝนตกพรำ ๆ
ดูนั่นนี่รอเวลาที่ภาพยนตร์จะฉาย

ประตูอีกแล้ว...

ทางออกจากโรงภาพยนตร์
มาโผล่ที่ Little Prince Park
Kuromame นั่งรออยู่

จากนั้นฉันก็เดินย้อนไปยังที่ที่ยังดูไม่ทั่ว
นี่เป็นประตูใกล้ ๆ บ่อน้ำของเจ้าชายน้อย
(ฉันถ่ายรูป"ประตู"แทนที่จะถ่ายรูป"บ่อน้ำ"!!)

ในบริเวณของmuseum
แต่ละจุดจะมีฝาท่อระบายน้ำ
ที่มีภาพสัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่ปรากฎในเรื่อง
ทั้งหมดมี ๖ ฝา
ฉันเจอแค่ ๓ ฝาเอง
พยายามหาแล้วแต่มันไม่เจอนี่นา
ภาพที่ ๒ ฉันนึกไม่ออกว่าเป็นภาพของอะไร
(ใครรู้บ้างส่งเสียงกระซิบหน่อย)
ฉันคิดเอาเองว่า
มันน่าจะเป็นภาพของภูเขาที่ทะเลทราย
ที่เจ้าชายไปยืนมองหามนุษย์คนอื่น
แต่ในแผ่นพับเขาวางภาพตะแคง
(ของฉันวางภาพตามที่ตัวเองคิด เชื่อตัวเอง ว่างั้นเถอะ)
ไว้ได้อัพเดทข้อมูลที่ถูกต้องแล้ว
จะมาแก้ไขให้ถูกต้องอีกครั้ง

การชม museum ครั้งนี้มี StampRally ให้เด็ก ๆ ร่วมสนุกด้วย
เมื่อสะสมภาพต่าง ๆ ครบ
จะได้รางวัลเป็นเข็มกลัดเจ้าชายน้อย
คุณป้าที่ยืนรออยู่ตรงทางออก
คงเห็นฉันเป็นเด็กผู้มีความพยายามแน่ ๆ
เพราะฉันก็ได้รางวัลมากับเขาด้วย ๑ อัน

หลังจากออกมาจากร้านขายของที่ระลึก
เจ้าชายน้อยยืนหันหลังรอบ๊ายบายฉันอยู่

ขอบคุณสำหรับถนนสายดวงดาวที่วิเศษสุดในวันนี้
“เด็กน้อยเอ๋ย...ฉันอยากได้ยินเสียงหัวเราะของเธออีก”

ค่ำวันนั้น
ฉันกลับมาบ้านด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความพึงพอใจ
ในกล้องของฉันเต็มไปด้วยรูปประตู !!
ฉันค้นพบว่า
ตัวตนของ "เจ้าชายน้อย" เริ่มมีบทบาทสำคัญกับฉันมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว
มันคงเป็นความประทับใจที่ดีน่ะ
พอกลับมาถึงบ้าน
หลังจากเก็บของต่าง ๆ แล้วฉันก็นึกขึ้นได้และเดินแจ้นไปที่ตู้หนังสือ
ฉันปัดฝุ่นออกจากหนังสือ
และเริ่มอ่าน "เจ้าชายน้อย" อย่างจริงจัง
แปลกดี หลังจากอ่านเลยผ่าน ๒-๓ หน้าแรกแล้ว
ฉันก็อ่านได้ฉลุย
คงเป็นเพราะฉันอยากรู้จัก "เจ้าชายน้อย" ให้มากกว่าเดิมด้วยมั้ง?
หรือว่าเป็นเพราะว่าฉันแก่แล้ว
หรือว่าฉันอย่างโง้นอย่างงี้...
ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตาม
ฉันอ่าน"เจ้าชายน้อย"จบแล้วอย่างหมดจด
ความคิดเห็นส่วนตัวฉันคิดว่า
เจ้าชายน้อยไม่ใช่หนังสือสำหรับเด็กสักนิด
แต่เป็นหนังสือสำหรับผู้ใหญ่ที่ลืมความเป็นเด็ก
มีอะไรหลายอย่างในหนังสือที่ให้คิดตาม
อ่านไปใจก็คิดอยากจะดึงเจ้าชายน้อยมากอดไว้ให้แน่น ๆ
“เด็กน้อย..ฉันจะไม่ยอมจากเธอไป”

กับคำถามที่ว่า
"ประตูไหนกัน
ที่พาฉันไปพบกับเจ้าชายน้อย ?"
ตอนนี้คำตอบอยู่ที่ในใจของฉันแล้ว

เมื่อฉันเปิดประตูหัวใจของตนเองให้กว้าง
ฉันก็จะพบกับเจ้าชายน้อย

หมายเหตุผู้เขียนบล็อก:
ภาพประกอบ ๓ ภาพที่ดัดแปลงจากภาพต้นฉบับของ"เจ้าชายน้อย"
ผู้เขียนไม่มีประสงค์ล้อเลียนหรือลบหลู่แต่อย่างใด
เพียงต้องการย่นระยะห่างระหว่างผู้เขียนและ "เจ้าชายน้อย"
ให้มากที่สุดเท่านั้นเอง
จึงเรียนมาเพื่อทราบ

Create Date : 14 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 16 มกราคม 2559 23:59:27 น.

29 comments

Counter : 1846 Pageviews.

อืมม นั่นสินะ ประตูไหนกัน

เป็นสถานที่ที่น่ารักมากๆเลยฮะ

โดย: ภูติ

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:33:36 น.

....เจ้าชายน้อย(เจ้าหญิงน้อย)
คงเป็นมิติของความเป็นเด็กในตัวเรา....
บางวันเราอาจรู้สึกไร้เดียงสากับโลกใบนี้มาก...

มิวเซียมเจ้าชายน้อยน่ารักจังค่ะ...

พี่ฝนสบายดีนะคะ...
ที่บ้านเริ่มหนาวเเล้ว...หวังว่าปีนี้คงได้ใส่เสื้อหนาวนานๆหน่อย

คิดถึงค่ะ

โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:44:30 น.

ยังไม่ได้อ่านและมีอาการตอนไม่นึกอยากอ่านเหมือนกันเลย รออยู่ว่าเมื่อไรจะมีอะไรมาดลใจให้อ่านบ้าง ทั้งๆที่รู้ว่าถ้าได้อ่านแล้วจะต้องชอบ แต่ก็ไม่เริ่มลงมือ ขอเวลาเปิดใจก่อน เจ้าชายน้อยคงไม่หนีไปไหน

ได้อ่านโต๊ะโตะจัง 窓ぎわのトットちゃん แล้ว :)

โดย: manachanok

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:01:52 น.

น่ารักจังค่ะ
อยากอ่านเจ้าชายน้อยมั้งแล้วล่ะ

โดย: wayoflife

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:59:45 น.

ดูฝาท่อระบายน้ำทั้งหกได้จาก

//ainokodomo.multiply.com/photos/album/159/Hakone_The_Museum_of_Saint-Exuperys_The_Little_Prince_Sept_3_2008

:-)

โดย: manachanok

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:52:51 น.

ผมก็เฉี่ยวๆกับไอ้เจ้าชายน้อยมาหลายที และก็ยังไม่คิดจะอ่าน ไม่ใช่จริตเลย ทั้งๆที่หลายๆคนรอบตัวก็อ่านและก็เอ่ยปากชวนคุย เราก็ไหลลื่นมั่วซั่วไปกับเค้าได้หมด ทั้งที่ๆไม่เคยอ่านเลย 555

หนังสือที่ถูกจริตผมนี่ต้อง "พันธ์หมาบ้า"ต่างหากล่ะ

โดย: เครา IP: 58.8.60.234 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:11:14 น.

ได้รับเจ้าชายน้อยมาจากเพื่อนตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ
แต่ก็วางมันไว้บนหิ้งอย่างนั้น เพราะไม่รุ้สึกอยากอ่านตามคนอื่นเค้า
ยิางช่วงที่คนมาฮิตอ่านกันก็พยายามจะอ่านแล้วแต่ไม่สำเร็จ
ทั้งที่ชอบลายเส้นภาพประกอบมาก
สงสัยต้องลองไปเอามาอ่านบ้างแล้วค่ะ หวังว่าคงเปิดเลยหน้าแรกไปได้
พิพิธภัณฑ์นี้น่าไปมากค่ะ ต้องหาโอกาสไปบ้างแล้ว ^^

โดย: เด็กชายหัวตะปู

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:48:37 น.

โอ้ ยาวจังบล็อกนี้

ยังมิดั้ยอ่านเลยเจ้าค่ะ แต่สายตามันดันไปเจอะ
กะรูปโปรไฟล์อันใหม่

โอ....น่ารักจัง

โดย: พิมม์เองจ้า (pimmetje

) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:19:10 น.

มาอ่านเรื่องน่ารักๆก่อนนอนค่ะ

โดย: love knot's vichie

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:40:50 น.

ก๊อกๆๆ แวะมาอ่านด้วยคนนะครับ

โดย: ภารโรง IP: 202.176.119.44 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:24:37 น.

แวะมาอ่าน

รู้สึกว่าเรา ๒ คนจะเป็นโรคเดียวกัน

คือ " วาง " เจ้าชายน้อย ให้ฝุ่นเกาะ

.......................

สงสัยว่า หลังจากความวุ่นวายในหัวใจของตัวเองผ่านพ้นไป

จะหันไปหยิบ เจ้าชายน้อย มาเริ่มต้นเยที

เพราะชีวิตของฉัน เริ่มจะ " ว่าง "

กับเขาบ้างเสียที

........................

ขอบคุณสำหรับรูปประตูสวยๆ

ชอบมากๆ ไม่รู้เป็นอะไร

ชอบยืนดูประตู

เเล้วเคยนึกอยู่ว่า

ถ้าเปิดประตูเข้าไปแล้วจะเจออะไร

...........................

ขอตลกสักหน่อยคงไม่ว่ากัน

ฉันว่าฝาปิดท่ออันที่ ๒ น่ะ

เหมือน " แคน " เครื่องดนตรีท่างภาคอิสาน คริ คริ คริ

ไปดีกว่า ก่อนที่เจ้าของบล๊อก จะเอารองเท้าเขวี้ยง

๕๕๕๕๕๕๕.....เอิ๊กกก

โดย: ตาอ้วนชวนคุย

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:49:19 น.

ขอบอกตรงๆว่ายังไม่เคยอ่านเลยค่ะ แต่เพื่อนวนิสคลั่งมาก
เห็นรูปก็น่ารักดีนะค่ะ แต่ทำไมถึงไม่อยากอ่านไม่รู้ พอเข้ามาดู blog นี้ก็รู้สึกว่าน่าสนใจดีค่ะ อาจเป็นเพราะชะตาลิขิต
เหอ เหอ เหอ

โดย: วนิส

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:50:46 น.

ชอบจังเลยค่ะพี่ซิลลี่
อยากพาเด็กๆ ไปบ้างจังเลย

ไม่เคยอ่านเจ้าชายน้อยเหมือนกันค่ะ
ไม่เคยอ่าน แต่รู้สึกสนิทนะคะ เพราะเห็นเจ้าชาย
ในร้านหนังสือตลอดเลย หน้าตาใสซื่อ เป็นคนดีมากๆ เลย

เขาทำสถานที่ได้น่าสนใจจังเลยค่ะ
แล้วพี่ก็นำเสนอได้น่าสนใจมากๆ ด้วย

โดย: วดี

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:33:53 น.

น่าไปมากค่ะ

โดย: Neilnuch_T

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:38:18 น.

อ่านจบแล้ว อยากขอบคุณมากที่นำมาฝาก
ภาพประกอบซิลลี่กับเจ้าชายน้อยก็ชอบมากค่ะ เนียนๆ

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:32:12 น.

รูปงูเหลือม...
ถ้าเด็กๆ เห็นกรี๊ดแตกแน่ๆ น่ากัว

โดย: oanotai

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:56:14 น.

แต่ผู้ใหญ่เห็นแล้ว....น่ารักค่ะ

โดย: oanotai

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:56:42 น.

นี่นี่ซิลลี่ พิมม์ไม่อยากจะบอกว่า
พิมม์ไปเจอหนังสือเจ้าชายน้อยที่ห้องสมุดด้วยเเหละ
พอดี พาหญิงเล็กไปยืมหนังสือ
เค้าเอาเล่มเนี้ยตั้งโชว์ตระหง่านบนชั้นหนังสือเตี้ยๆ(ของเด็ก)
แบบเดินตรงไปมุมหนังสือเด็กก็ต้องเจอชั้นโชว์หนังสือ(ที่หน้าสนใจ) นี้ก่อน
ถ้าคุณลี่ไม่ได้เขียนบล็อกเกี่ยวกับเจ้าชายน้อย
พิมม์ก็ไม่มีวันรู้จักหรือว่าหยิบเจ้าหนังสือเล่มนี้มาอ่านหรอก อิอิอิ
ต้องขอขอบคุณมา ณ โอกาศนี้ด้วยนะจ๊ะ
อิอิอิ

พิมม์เป็นโรคอ่านหนังสือทีไร หลับทุกที
ไม่ชอบอ่านอ่ะคะ มันง่วงทุกที

นี่เล่มนี้ อ่านไปได้ ตั้ง ย่อหน้านึง

ตอนนี้ก็ ...วาง... อยู่บนหัวเตียง

อิอิอิ กำหนดส่งคืนเดือนหน้าวันที่สอง
ไม่รู้จะอ่านจบเรื่องรึเปล่าน้อ

โดย: pimmetje IP: 76.20.114.220 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:37:08 น.

เขียนบล็อก"เจ้าชายน้อย"ครั้งนี้
ทำให้ทราบว่า มีเพื่อนหลายคนเลยที่รู้สึกเช่นเดียวกันกับตัวเอง^ ^

ภูติ
ดีใจที่ภูติแวะมาทักทาย
ก็เราไม่ได้คุยกันตั้งนานเนอะ

คุณกาแฟดำไม่เผ็ด
หวัดดีจ้ะเอ๋
ความไร้เดียงสาของเด็กบางทีก็เหลือเชื่อและเหนือความคาดคิด
และเราเองที่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ลืมเช่นกันว่า
แต่ก่อน ...
ตัวเองอาจเคยทำอะไรที่เหลือเชื่อและเหนือความคาดคิด..เนอะ
มิวเซียมเจ้าชายน้อยเขาทำได้ดีมากๆ
หนหน้าเอ๋หาโอกาสมาเที่ยวhakoneด้วยนะ
ไปopen-air museumแล้วอย่าลืมแวะที่นี่ด้วยนะจ๊ะ

คุณmanachanok
เราเข้าใจอาการ"ไม่นึกอยากอ่าน"ได้ดีค่ะ ฮ่ะฮ่ะ
ครั้งนี้สถานการณ์บังคับจริงๆ
พอไปmuseumทำให้รู้อะไรครึ่งๆกลางๆ
จนตัวเองทนไม่ไหวเพราะมันค้างคา
เลยต้องเอามาอ่านนี่แหละค่ะ

ขอบคุณสำหรับรูปเพิ่มเติมนะคะ^ ^
เขาว่างเหมือนในแผ่นพับเลย
แต่เราก็ยังนึกไม่ออกว่ามันรูปอะไร...
โต๊ะโตะจังเป็นไงบ้างคะเรื่องนี้ก็น่ารักดี
ภาพประกอบของหนังสือเล่มนี้สวยมั้ยคะ^ ^
เขียนโดย Iwasaki Chihiro
เป็นอีกหนึ่งในขวัญใจเราเลย...

คุณwayoflife
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่แวะคุยนะคะ
อ่านเจ้าชายน้อยแล้วรู้สึกยังไงบ้าง
อย่าลืมแวะมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ

คุณเครา
ฮ่ะฮ่ะ ใช่ๆๆ คำว่า"ไม่ถูกจริต"สามารถเอามาอธิบายสถานการณ์ได้
แต่คุณเคราจี้..ที่ไหลลื่นมั่วซั่วไปกะเขา ฮ่ะฮ่ะ
มีสมัยนึงเราอ่านแต่พวกวรรณกรรมสร้างสรรค์
อย่าง"ตลิ่งสูงซุงหนัก"หรือ "คำพิพากษา"
ไม่ใช่อะไรเป็นเพราะมันวางๆอยู่ที่บ้านน่ะค่ะ
ตอนนั้นไม่เคยซื้อหนังสืออ่านเองมีไรก็อ่านอะ
อ่านก่อนที่ช่องสามจะเอามาทำละครด้วยมั้ง
(โอวว..รู้อายุกันพอดี)
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยอยากอ่านแล้ว คือตัวเองค่อนข้างเซ็นซิถีฟ
อ่านอะไรที่ทำลายต่อมอารมณ์มากไม่ได้ ฮ่ะฮ่ะ..

คุณเด็กชายหัวตะปู
อย่าลืมหาโอกาสไปนะคะ^ ^
เหมือนโลกฝันๆอีกโลกนึงน่ะค่ะ
จะใช้วิธีแบบเราก็ได้
ไปเกริ่นๆคร่าวๆที่มิวเซียมก่อนแล้วค่อยอ่าน ฮ่ะฮ่ะ
แต่ถ้าทำอย่างงั้นอาจไม่สนุกกับตอนจบน่ะค่ะ
คล้ายๆกับอ่านหนังสือโดยเปิดหน้าหลังอ่านก่อน

คุณpimmetje
เราโรคเดียวกันเลย เอิ๊กๆๆๆ
มีหนังสือเป็นยานอนหลับ
เจ้าชายน้อยก็ทำเราหลับไปหลายคืนเหมือนกัน ฮ่าฮ่า
อ่านจบไม่ทันวันคืนไม่เป็นไรพิมม์
ก็ยืมต่อไง จริงมั้ย^ ^

คุณlove knot's vichie

คุณภารโรง
เย้ยยยย....
ใช่คุณภารโรงป๊ะป๋าน้องดอสน้องเดียร์น้องดรีมหรือเปล่านี่
ดีใจๆๆๆ
สบายดีหรือเปล่าคะ
ไม่ได้คุยกันนาาานนนนนนเลยง่ะ
ป่านนี้น้องดอสโตเป็นหนุ่มหล่อแล้วแน่เลย
ว่างๆแวะมาคุยกันอีกนะคะ

คุณตาอ้วนชวนคุย
มีหนังสือหลายเล่มเลยค่ะที่โดนฝุ่นเกาะ ฮ่ะฮ่ะ
เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นไงเปิดอ่านแล้วหลับคร่อกทุกที
คนใกล้ๆนี่เขาบอกนะคะ
ว่าฝาท่อรูปที่๒ นั่น เหมือนหน่อไม้ ฮ่าฮ่า

คุณวนิส
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่แวะบล็อกนะคะ^ ^
หากคุณวนิสมีโอกาสอ่านแล้ว
เอามาเล่าความเห็นให้ฟังบ้างนะคะ

วดี
เค้าเขียนภาพได้"เจ้าชายน๊อยเจ้าชายน้อย"จริงๆ
(ขออภัยที่เขียนผิดหลักภาษาไทยจ้ะ
แต่พยายามถ่ายทอดความรู้สึก ฮ่ะฮ่ะ)
พอพี่อ่านไปพี่ก็เลยจินตนาการตามไป
ว่าเจ้าเด็กน้อยคนนี้ทำหน้าอย่างงี้พูดอย่างงี้....
วดีมีโอกาส พาเด็กๆไปเที่ยวนะจ๊ะ
เด็กๆจะต้องชอบมากแน่ๆเลย

คุณNeilnuch_T
นู๋ธี หวัดดีจ้า
นู๋ธีมาเที่ยวญี่ปุ่นล่ะก็
อย่าลืมพาเจ้าชายน้อยของนู๋ธีไปเดินเล่นที่นี่ด้วยนะ
ต้องชอบแน่เล้ย..

คุณยิปซีสีน้ำเงิน
ขอบคุณที่ชอบภาพของซิลลี่กะเจ้าชายน้อยค่ะ

ตอนแรกยัยตัวเล็กที่บ้านเขาเห็นเขาโวยนะคะ
หาว่าเราแกล้งเขียนเล่น
เราเลยบอกว่า ก็เราอยากเป็นเพื่อนเจ้าชายน้อยนี่
เค้าเลยเหมือนจะหยวนให้ค่ะ เอิ๊กๆ

คุณoanotai
เอิ๊กๆ
นั่นสิ เด็กๆเห็นแล้วสยองแน่เลยเนอะ
งูกินคนไปทั้งตัวเลย
บรึ๋ยๆๆ

โดย: silly

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:38:40 น.

จดชื่อไว้แล้ว

โดย: manachanok

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:11:20 น.

หวัดดีค่ะ พี่อ่านแล้วอยากไปบ้างจัง ต้องคราวหน้าแล้วล่ะเนอะ มีอีกหลายที่มากมายที่หมายใจจะไปในครั้งหน้า กี่วันจะพอน๊าเนี่ย

โดย: หมีอ้วนชวนเที่ยว IP: 58.8.112.38 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:07:18 น.

โห...พี่ฝน เหมือนกันเรยคร่า

ชะตาลิขิตให้มีคนคัดสรร หนังสือเล่มนี้มาฝาก สองที

แต่อ่านแล้ว มันชวนให้วางมากๆๆๆๆ
ก็ งงๆ ว่าคนอื่นเค้า จิตวิญญาณไปรึป่าว 555+
เมื่อวางรอบที่ 1 มันยังชวนให้วางรอบ 2 อี๊กก

เรยคิดว่า...ไม่พยามต่อดีก่า

แต่เห็นรูปพี่ฝน ที่ไปท่องโลกเจ้าชายน้อยมานี่ น่าอิจฉาพี่ฝนจริงๆเลย อยากไปเหยีบถนนสายดวงดาวบ้างจังเรย

อ๊ะ จะพยายามอ่านรอบที่สาม อีกทีดีก่า....

โดย: Ta mo

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:37:42 น.

อยากไปเดินเล่นบ้างจังเลยค่ะ เคยอ่านเรื่องนี้แล้วแล้วก็ลืมไปแล้วด้วย
ชอบรูปีฝาท่อระบายน้ำจัง อยากไปตามหาให้ครบ สวยดีค่ะ

โดย: moomin IP: 78.105.14.76 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:2:10:08 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ มาทำงาน มาขายฝันด้วย
โต๊ะโตะจังเป็นวรรณกรรมเยาวชนเรื่องแรกๆที่ได้อ่าน
ชอบบรรยากาศในโรงเรียนของโต๊ะโตะจัง
รูปประกอบ ก็ชอบครับ

โดย: manachanok

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:50:39 น.

คุณmanachanok
ขอบคุณที่จดชื่อไว้ให้นะคะ
ขอให้ฝันเป็นจริง พ่วงๆๆๆ
เรื่องโต๊ะโตะจังน่ารักดี
อ่านแล้วจินตนาการตามได้ไปเรื่อยเลย..
เป็นอีกเรื่องนึง
ที่ทำให้วิธีการคิดอะไรต่างๆของเราเปลี่ยนแปลงไปเหมือนกันค่ะ

พี่หมีอ้วนชวนเที่ยว
สวัสดีค่ะ
หนหน้าพี่หมีมาเที่ยวญี่ปุ่นอีก
อย่าลืมเอามิวเซียมนี้เข้าในลิสต์ทัวร์ด้วยนะคะ

ตะโม
ฮ่ะฮ่ะ อ่านที่ตะโมเล่าก็ขำไปด้วย
พี่คิดว่านะ
ตะโมต้องฝืนอ่านให้เลยไปถึงประมาณหน้าที่ ๔ - ๕ - ๖ ไปเรื่อยๆจ้ะ
ทีนี้ล่ะ จะผ่านฉลุยเลย
ได้ยังไงอย่าลืมมาเล่าผลการอ่านให้พี่ฟังมั่งนะก๊า

คุณmoomin
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมญี่ปุ่นหนก่อนเป็นอย่างไรบ้างคะ
สนุกสนานและได้ไปไหนๆตามที่ตั้งใจมั้ยคะ
ฝาท่อ กว่าเราจะรู้ว่ามันมี ๖ ฝา
ก็ตอนจะจบแล้วอะค่ะ
พยายามเดินย้อนกลับไปหาก็ไม่เจอ

ญี่ปุ่นตอนนี้หนาวแล้ว
ยังไม่ทัน ๕ โมงเย็นก็มืดตื๋อแล้ว
ทางคุณmoominหนาวมากมั้ยคะ

โดย: silly

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:40:27 น.

รับรองไม่พลาดแน่ๆ ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เนอะ จะไปเยี่ยมเจ้าชายน้อยกะพี่ด้วยมั้ยค่ะ

โดย: หมีอ้วนชวนเที่ยว IP: 58.8.105.87 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:51:18 น.

ชอบภาพ จขบ.นอนในงูมากเลย

"ฉันต้องรับผิดชอบกับเจ้าหมีเน่าของฉัน"

โดย: Puchido

วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:30:14 น.

อ่านเพลินดีพี่ฝน
ชอบภาพที่วาดเทียบเคียงกับภาพประกอบในเล่ม
ดูใกล้ชิดเจ้าชายน้อยเข้าไปอีกนิด

อ่านแล้วอยากกลับไปอ่านอีกซักรอบ
ไม่รู้ว่าอ่านแล้วจะเข้าใจมากขึ้นหรือเปล่า
(รอบแรกอ่านแบบมึนๆอย่างแรง)

โดย: ถ่านหินจำศีล

วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:07:32 น.

พี่หมีอ้วนชวนเที่ยว
แหม..อยากไปเยี่ยมเจ้าชายน้อยกับพี่หมีด้วยจัง
ที่hakoneเป็นสถานที่ท่องเที่ยว
เลยมีโน่นนี่ให้ดูเยอะแยะค่ะ
พวกพิพิธภัณฑ์ต่างๆนี่ก็เยอะค่ะ
ถ้าพี่หมีจะมาอีกและสนใจอยากได้ข้อมูลอะไรบอกได้เลยนะคะ
บริการจัดหาให้ค่ะ^^

คุณPuchido
สวัสดีค่ะ
ดีใจที่ชอบรูปที่วาดค่ะ
(เย่ๆๆ)

คุณถ่านหินจำศีล
วันนี้ทักทายแป๊ะหลายที่เลย
แป๊ะอย่าลืมตามอ่านให้หมดนะ ฮ่ะฮ่ะ

ขอบคุณที่แวะมาบล็อกนี้ด้วยจ้ะ
พี่ว่าแป๊ะอ่านอีกเที่ยวต้องเข้าใจมากกว่าเดิมแน่เลย
อ่านแล้วอย่าลืมเอามาคุยความคิดเห็นให้พี่ฟังบ้างนะก๊า
อนึ่ง
ขอบคุณที่ชอบภาพวาดจ้ะ
ดีใจๆๆๆ

โดย: silly

วันที่: 29 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:58:52 น.